Relaties
alle pijlers
Ik wil dit niet, maar ik voel me een bitch
donderdag 15 mei 2025 om 15:55
Hoera, het is mijn trouwdag. Nou ja, hoera... Man en ik zijn achttien jaar getrouwd, maar we vieren het niet. Nooit. In het begin zijn we samen wel eens uit eten geweest of zo, maar verder zijn we het allebei al vaak vergeten. Helemaal prima, we vinden die datum niet belangrijk.
Maar onze moeders willen allebei altijd toch komen. Zij denken er wél altijd aan. Ze hebben dus al vaak onverwacht (althans voor ons onverwacht omdat we niet beseften dat het onze trouwdag was) voor de deur gestaan met een bosje bloemen.
En ik voel me egoïstisch om dit te zeggen, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Enerzijds vind ik dat te vervelend om te zeggen. Anderzijds: ze doen het niet voor ons, maar meer voor zichzelf. Ze "dwingen" ons eigenlijk om er toch bij stil te staan door toch op bezoek te komen.
Net als vaker gebeurd is in voorgaande jaren, had ik eigenlijk andere plannen voor vanavond en had ik niet gerekend op bezoek. (die plannen zijn meer in het kader van lekker lang in bad liggen, zoiets, dus geen echte goede reden om af te zeggen)
Ik voel me gedwongen om elk jaar opnieuw onverwacht en ad hoc iets te vieren wat ik eigenlijk helemaal niet wil vieren, anders hadden we dat wel gedaan.
Maar ik denk dat de moeders het wel lief bedoelen en ik vind het ook rot om te zeggen. Zó groot is het nou ook weer niet. Maar toch voel ik me er elk jaar steeds vervelender bij.
Wat zou jij doen?
Maar onze moeders willen allebei altijd toch komen. Zij denken er wél altijd aan. Ze hebben dus al vaak onverwacht (althans voor ons onverwacht omdat we niet beseften dat het onze trouwdag was) voor de deur gestaan met een bosje bloemen.
En ik voel me egoïstisch om dit te zeggen, maar eigenlijk wil ik dat helemaal niet. Enerzijds vind ik dat te vervelend om te zeggen. Anderzijds: ze doen het niet voor ons, maar meer voor zichzelf. Ze "dwingen" ons eigenlijk om er toch bij stil te staan door toch op bezoek te komen.
Net als vaker gebeurd is in voorgaande jaren, had ik eigenlijk andere plannen voor vanavond en had ik niet gerekend op bezoek. (die plannen zijn meer in het kader van lekker lang in bad liggen, zoiets, dus geen echte goede reden om af te zeggen)
Ik voel me gedwongen om elk jaar opnieuw onverwacht en ad hoc iets te vieren wat ik eigenlijk helemaal niet wil vieren, anders hadden we dat wel gedaan.
Maar ik denk dat de moeders het wel lief bedoelen en ik vind het ook rot om te zeggen. Zó groot is het nou ook weer niet. Maar toch voel ik me er elk jaar steeds vervelender bij.
Wat zou jij doen?
donderdag 15 mei 2025 om 16:56
Waar lees je dat?
Als je doelt op mijn reactie lees je namelijk iets wat er niet staat.
TAFKAPML
donderdag 15 mei 2025 om 17:00
donderdag 15 mei 2025 om 17:00
Maar ik denk dat de moeders het wel lief bedoelen en ik vind het ook rot om te zeggen. Zó groot is het nou ook weer niet. Maar toch voel ik me er elk jaar steeds vervelender bij.
Wat zou jij doen?
Het blijven zeggen, al dan niet bot. Ik vind het zo strontvervelend mensen die wat zij vinden dat hoort aan mij opdringen. Ophouden met over mijn grenzen gaan omdat jij het wil.
Wat zou jij doen?
Het blijven zeggen, al dan niet bot. Ik vind het zo strontvervelend mensen die wat zij vinden dat hoort aan mij opdringen. Ophouden met over mijn grenzen gaan omdat jij het wil.
donderdag 15 mei 2025 om 17:02
Dat wordt 2 x per jaar, 3 x per jaar, elk weekend... Echt, ik zie het zo vaak gebeuren.Strelizia schreef: ↑15-05-2025 16:03Cliché natuurlijk maar ik weet niet hoe oud jullie en jullie moeders zijn. Is het heel erg om hun 1 x per jaar hun pleziertje te gunnen? Ik weet niet hoelang zij blijven plakken maar als jullie ergens gaan lunchen dan kunnen jullie na een uurtje of anderhalf weer opstappen en is het weer klaar voor de rest van het jaar.
donderdag 15 mei 2025 om 17:02
Dan lees je dus niet wat ik zeg. TO vraagt wat wij zouden doen en daar gaf ik antwoord op. Jij bent nu degene die oordeelt.
IK zou de knop omzetten en blij mijn met MIJN bezoek. Boeien of het om die trouwdag gaat die mij persoonlijk ook niets uitmaakt. Als er aan ons gedacht werd en iemand wil dat graag komen laten blijken zou IK daar dus blij mee zijn.
En ja, de weerstand van TO begrijp ik niet. Hopelijk vertelt ze er nog iets over.
purrmaid wijzigde dit bericht op 15-05-2025 17:04
6.33% gewijzigd
TAFKAPML
donderdag 15 mei 2025 om 17:03
Ik zou zelf de komende jaren je trouwdag in je agenda zetten zodat je weet dat ze komen koffiedrinken. Taartje halen, gezellig momentje van maken en elke andere avond kiezen om lekker je eigen ding te doen. Dan overvalt het je niet meer en hoef je ook niets ervan te zeggen.
Of je zegt ruim van tevoren tegen beiden dat je het de dag zelf niet viert/kan/wil vieren, maar spreekt meteen wat anders af hoe je het wel met ze wil vieren. Kan ook natuurlijk.
Maar dit is natuurlijk heel persoonlijk, dus als je het anders wil moet je dat ook gewoon doen.
Of je zegt ruim van tevoren tegen beiden dat je het de dag zelf niet viert/kan/wil vieren, maar spreekt meteen wat anders af hoe je het wel met ze wil vieren. Kan ook natuurlijk.
Maar dit is natuurlijk heel persoonlijk, dus als je het anders wil moet je dat ook gewoon doen.
nija wijzigde dit bericht op 15-05-2025 17:05
19.52% gewijzigd
donderdag 15 mei 2025 om 17:06
donderdag 15 mei 2025 om 17:09
Phlox24 schreef: ↑15-05-2025 16:49Irritant vond ik dat, kwam je uit je werk stonden mijn schoonouders al te wachten op de stoep. De intentie was lief, maar de timing vaak onhandig. En nee, ik mis dat niet nu ze dat niet meer doen. Zij hechten gewoon veel meer waarde aan dit soort dagen, dan wij, zaten ook de hele dag thuis niets te doen verder.
Visite die al op de stoep staat te wachten vind ik vreselijk irritant. Kennelijk kunnen ze dat zelf niet bedenken.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
donderdag 15 mei 2025 om 17:10
Ook als ze al ruimschoots volwassen zijn?Elizabethie schreef: ↑15-05-2025 17:06Ik heb ooit gelezen: nooit onuitgenodigd en onverwacht bij je kinderen op de stoep staan. Heb me er altijd aan gehouden. Omgekeerd mag wel. Ze zijn hier t.a.t welkom!
Ben zelf sowieso niet van het onverwachte bezoek. Spontaan mag altijd, even een appje sturen en kijken of er ruimte is. Heeft iemand tenminste nog de kans om ja of nee te zeggen.
donderdag 15 mei 2025 om 17:22
Dat kan ik me wel voorstellen maar dat zou ik dan voorkomen door zelf aan te kondigen dat je op die avond weg bent en ze zaterdag ( oid) welkom zijn voor koffie.vivapimpelmees schreef: ↑15-05-2025 16:45Het was natuurlijk vaak op een doodgewone doordeweekse avond in een drukke werkweek en dan zat ik niet te wachten op ongevraagde visite.
donderdag 15 mei 2025 om 17:26
Nou.... meer dat eerste, alhoewel dat ook niet echt de lading dekt.
Met mijn schoonmoeder is het nooit gelukt om een echt warme band te krijgen. Mijn eigen moeder vragen laatste pakweg tien jaar erg veel energie, tijd en aandacht, waardoor er inderdaad voor mijn gevoel weinig ruimte is voor mij. Bij mijn schoonmoeder is er überhaupt nooit ruimte geweest voor mij.
donderdag 15 mei 2025 om 17:30
Lastig. Ik zou denk ik op een ander moment een keer duidelijk zeggen dat je de trouwdag niet speciaal wilt vieren en dan misschien voor de volgende keer erbij zeggen dat je niet thuis bent, zodat ze niet alsnog langskomen. Maar aan de andere kant wat jij zelf ook zegt, is het nou zo erg?
Mijn schoonmoeder stuurt ons elk jaar een bos bloemen voor onze trouwdag (ze woont te ver weg om zelf even langs te komen). Ik geef niks om bloemen en vind ze milieuvervuilend, ik zou ze liever niet krijgen, maar dat ga ik haar niet zeggen. Natuurlijk is dat wel wat anders dan langskomen, maar ik vind dat je omwille van de goede relaties sommige dingen beter maar kunt accepteren, als ze niet al te erg zijn.
Mijn schoonmoeder stuurt ons elk jaar een bos bloemen voor onze trouwdag (ze woont te ver weg om zelf even langs te komen). Ik geef niks om bloemen en vind ze milieuvervuilend, ik zou ze liever niet krijgen, maar dat ga ik haar niet zeggen. Natuurlijk is dat wel wat anders dan langskomen, maar ik vind dat je omwille van de goede relaties sommige dingen beter maar kunt accepteren, als ze niet al te erg zijn.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 15 mei 2025 om 17:30
Ik weet niet hoe ik dit moet opvatten.Yakuzakiko schreef: ↑15-05-2025 16:44Ik kan er ook niet tegen, ook niet tegen lekker samen zijn met kerst, pasen en verjaardagen. Ik word er bloedchagrijnig van. Die zgn tradities en gewoonten. Maar ja, die gekwetste mensen he..
donderdag 15 mei 2025 om 17:32
Klopt, hier zit een grote kern van waarheid in.Dala schreef: ↑15-05-2025 16:21Ik vind vooral dit zinnetje opvallend: "Ze "dwingen" ons eigenlijk om er toch bij stil te staan door toch op bezoek te komen."
Zit daar het probleem? Want anders kun je denken, ervan uitgaande dat het contact met je moeder en schoonmoeder goed is, ach ja, als het zo uitkomt dan drinken ze een bakkie mee, komt het niet uit en zijn we niet thuis, dan niet.
Maar er lijkt wat anders te spelen. Het klinkt een beetje alsof jij en je partner die dag eigenlijk het liefst ongemerkt voorbij laten gaan zonder daar überhaupt over na te denken of je die dag invulling wil geven dat er een moment van ongemak ontstaat want de moeders komen met bloemen, kaartjes of (onaangekondigd) bezoek. Dus dat moment van echt vergeten komt niet.
Sterker nog, door jouw laatste opmerking dat het je steeds meer gaat tegenstaan lijkt het alsof je die dag sowieso niet echt gaat "vergeten" omdat je weet dat je moeder en schoonmoeder je er aan helpen herinneren.
donderdag 15 mei 2025 om 17:34
Nou, het klinkt wel als een prestatie eigenlijk. Alleen niet iets om te vierenYakuzakiko schreef: ↑15-05-2025 16:49Mijn eigen ouders hebben een heel slecht huwelijk, altijd al gehad. Maken altijd ruzie, maar op hun trouwdag moet er toch bij stil gestaan worden. Alsof het een hele prestatie is dat ze toch bij elkaar blijven. En weer een jaar!
Misschien komt mijn aversie daar vandaan.
donderdag 15 mei 2025 om 17:51
Ik zou me ook wel bitchy voelen als ik zo zou reageren op beide ouders. Maar wij vieren dan ook wel onze trouwdag elk jaar, met een etentje ofzo. Als het er over uit gaat dat je het vergeet en daardoor niet op bezoek gerekend had kun je dat makkelijk ergens noteren zodat je het wel weet. Het komt op mij een beetje liefdeloos over allemaal, geen zin om iets te vieren, geen zin in bezoek van de ouders... Prima trouwens hoor, leven en laten leven maar voor de ouders wel zielig.
donderdag 15 mei 2025 om 17:55
Ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen waar de weerstand precies vandaan komt.Purrmaid schreef: ↑15-05-2025 17:02Dan lees je dus niet wat ik zeg. TO vraagt wat wij zouden doen en daar gaf ik antwoord op. Jij bent nu degene die oordeelt.
IK zou de knop omzetten en blij mijn met MIJN bezoek. Boeien of het om die trouwdag gaat die mij persoonlijk ook niets uitmaakt. Als er aan ons gedacht werd en iemand wil dat graag komen laten blijken zou IK daar dus blij mee zijn.
En ja, de weerstand van TO begrijp ik niet. Hopelijk vertelt ze er nog iets over.
Toch proberen: ik hou niet van onverwacht bezoek, en dat weten ze. En ja, het is vaak onverwacht omdat ik niet aan de trouwdag gedacht had. In mijn agenda zetten kan, maar voor mij is het niet belangrijk.
Ik geef niets om die dag. Door per se toch te komen, moet ik er toch wat mee, ondanks dat ik dat zelf eigenlijk niet wil.
De moeders zijn allebei minder dan een week geleden jarig geweest en bovendien is moederdag pas geweest. Op onze trouwdag hebben we dus altijd al erg veel moeder- tijd nét achter de rug.
Het maakt dat ik me niet serieus genomen voel. Het gaat niet om MIJN gevoel. En dat is vaak het geval. Het draait al vaak om hen, en niet of nauwelijks om mij. Zelfs op mijn trouwdag dus.
Ik merk dat ik het moeilijk vind om uit te leggen.
donderdag 15 mei 2025 om 17:56
Ik heb heel erg veel contact met mijn moeder, zij is allesbehalve zielig.Noëlle_ismijnnaam schreef: ↑15-05-2025 17:51Ik zou me ook wel bitchy voelen als ik zo zou reageren op beide ouders. Maar wij vieren dan ook wel onze trouwdag elk jaar, met een etentje ofzo. Als het er over uit gaat dat je het vergeet en daardoor niet op bezoek gerekend had kun je dat makkelijk ergens noteren zodat je het wel weet. Het komt op mij een beetje liefdeloos over allemaal, geen zin om iets te vieren, geen zin in bezoek van de ouders... Prima trouwens hoor, leven en laten leven maar voor de ouders wel zielig.
donderdag 15 mei 2025 om 18:05
Ja, voor mij wel. Ik heb mijn uiterste best gedaan om uit te leggen waarom. Maar ik snap ook dat het misschien moeilijk te begrijpen is als je er zelf anders in staat of in een andere situatie zit.Noëlle_ismijnnaam schreef: ↑15-05-2025 18:01Maar is het dan zo erg dat ze die ene keer per jaar extra aanwaait?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
