Sinterklaas met familie

22-09-2024 19:47 1783 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 🙈

Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.

Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.

Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Alle reacties Link kopieren Quote
miepmans schreef:
21-05-2025 10:09
Maar is het dan een keuze of iets opgelegd wat er van binnen niet is? Iedereen "gezond van geest" zal toch wel een basis empathie hebben?
Ik denk dat iedereen kan kiezen empathisch te zijn, dat elk mens dat vermogen heeft. Zelfs iemand met autisme kan gewoon empathisch zijn. Alleen misschien een psychopaat of sadist zal dat niet kunnen. Als je echt je best doet, dan kan je je inleven en je laten raken door de ander, je verplaatsen in de ander. Daarvoor moet je je dan zelf wel kwetsbaar (willen) opstellen en contact hebben met je eigen emoties.
Alle reacties Link kopieren Quote
framboosje123 schreef:
20-05-2025 22:48
Volgensmij is TO vaak genoeg smart/duidelijk geweest. Bv door de vragen of hij niet zoveel avonden weg wilde gaan, of letterlijk te zeggen dat hij niet met een ziek kind op pad moest gaan. Maar daar hield hij zich niet aan.
En gaat dan ook nog zeggen dat TO er niet meer 'eerlijk' in staat, sorry maar deze man wil niets met gezin doen, wil niet naar TO luisteren en
gaat dan ook nog haar manipuleren met dat soort uitspraken.

Ik denk dat als deze man van het toneel verdwijnt/verhuist TO's burnout wel eens redelijk snel over kan zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
framboosje123 schreef:
21-05-2025 20:26
Zelfs iemand met autisme kan gewoon empathisch zijn.
Je zal het vast goed bedoelen, maar dit had anders gekund.
Alle reacties Link kopieren Quote
framboosje123 schreef:
21-05-2025 20:26
Ik denk dat iedereen kan kiezen empathisch te zijn, dat elk mens dat vermogen heeft. Zelfs iemand met autisme kan gewoon empathisch zijn. Alleen misschien een psychopaat of sadist zal dat niet kunnen. Als je echt je best doet, dan kan je je inleven en je laten raken door de ander, je verplaatsen in de ander. Daarvoor moet je je dan zelf wel kwetsbaar (willen) opstellen en contact hebben met je eigen emoties.
Het zijn net mensen hoor, die autisten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is een wijdverbreid misverstand dat autisten niet empathisch zouden zijn. Ze zijn juist vaak over-empathisch, maar uiten het op een andere manier.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
22-05-2025 11:39
Het is een wijdverbreid misverstand dat autisten niet empathisch zouden zijn. Ze zijn juist vaak over-empathisch, maar uiten het op een andere manier.
Dit.

Bepaald klootzakjes gedrag ligt bijna nooit aan een aandoening (paar dsmtitels daargelaten) maar vooral aan karakter en soms ook wat opvoeding.
Alle reacties Link kopieren Quote
laat maar
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
22-05-2025 11:39
Het is een wijdverbreid misverstand dat autisten niet empathisch zouden zijn. Ze zijn juist vaak over-empathisch, maar uiten het op een andere manier.
En dit is ook weer een ander misverstand. Er is sprake van een ander ‘soort’ beleving van empathie. Er is een ‘stuk’ empathie wat je niet kunt vergelijken met neurotypische mensen ( die geen ass hebben) en wat zelfs lijkt te ontbreken.
Alle reacties Link kopieren Quote
het verschil in empathie bij autisten/niet autisten is vaak dat een autist een eigen (vergelijkbare) ervaring of beleving moet hebben, om mee te kunnen leven. Wanneer die ervaring of beleving ontbreekt, hebben de meeste autisten moeite met inleven.

Wanneer ze uit eigen emotioneel spectrum kunnen putten bij een ervaring van een ander, kan dat vaak dieper getriggerd worden.

Maar in deze situatie gaat het om het begrip van de een voor de ander, terwijl de een het niet zo ervaart als de ander. Het stukje kunnen inleven ontbreekt. Of dat autisme is, dat weet je niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
22-05-2025 15:03
het verschil in empathie bij autisten/niet autisten is vaak dat een autist een eigen (vergelijkbare) ervaring of beleving moet hebben, om mee te kunnen leven. Wanneer die ervaring of beleving ontbreekt, hebben de meeste autisten moeite met inleven.

Wanneer ze uit eigen emotioneel spectrum kunnen putten bij een ervaring van een ander, kan dat vaak dieper getriggerd worden.

Maar in deze situatie gaat het om het begrip van de een voor de ander, terwijl de een het niet zo ervaart als de ander. Het stukje kunnen inleven ontbreekt. Of dat autisme is, dat weet je niet.
Dit is zó NIET waar!
Waar je niets aan kan veranderen blijft niet perse hetzelfde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Raver schreef:
22-05-2025 14:56
En dit is ook weer een ander misverstand. Er is sprake van een ander ‘soort’ beleving van empathie. Er is een ‘stuk’ empathie wat je niet kunt vergelijken met neurotypische mensen ( die geen ass hebben) en wat zelfs lijkt te ontbreken.
Zal ik hier ook nog ff wat over zeggen?
Die strakke scheidslijn tussen ass en niet-ass bestaat niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.

Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
22-05-2025 15:03
het verschil in empathie bij autisten/niet autisten is vaak dat een autist een eigen (vergelijkbare) ervaring of beleving moet hebben, om mee te kunnen leven. Wanneer die ervaring of beleving ontbreekt, hebben de meeste autisten moeite met inleven.

Wanneer ze uit eigen emotioneel spectrum kunnen putten bij een ervaring van een ander, kan dat vaak dieper getriggerd worden.

Maar in deze situatie gaat het om het begrip van de een voor de ander, terwijl de een het niet zo ervaart als de ander. Het stukje kunnen inleven ontbreekt. Of dat autisme is, dat weet je niet.
Wat
Een
Onzin
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.

Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het nu Minik? Is je gevoel wat stabieler geworden?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik spreek niet voor alle autisten want ik kan alleen voor mezelf spreken want het is een spectrum. Heb een overvloed aan empathie alleen weet ik vaak niet hoe ik dit kan overbrengen richting een neurotypisch persoon omdat het 9 van de 10 keer dan totaal anders overkomt op diegene. Hoe ik dat kan ombuigen geen flauw idee want dat vermogen heb ik simpelweg niet en daarnaast is ook het ene neurotypische persoon het andere niet. Dus dan zit je met een soort Russisch roulette qua passende reacties en het gebeurt zelden dat ik dan de goede respons geef. Wat voor beide partijen frustrerend is.

Ook bij autisten onderling speelt iets soortgelijks. Zo heb je de mensen die vroeger onder het label PDD Nos vielen maar ook wat Asperger heette en noem maar op soms als je op de ene uithoek van het spectrum zit dan is de ander begrijpen nog steeds moeilijk.

Zo ken ik een autistische jongen die echt zelf ook aangeeft zich niet te kunnen inleven in een ander. Hij is ontzettend star..doet iemand iets wat hij niet leuk vind dan is het feest maar als hij zoiets bij een ander doet , voelt ie er vrij weinig bij. Nogmaals dat vind ie zelf ook. Alles draait om hem. Beetje vergelijkbaar met die man die toen op tv was en tekeningen maakte. Ben even zijn naam kwijt.

Maar zowel ik als mijn oudste dochter hebben dus weer het type dat we echt onwijs diep geraakt kunnen zijn door iets maar dan volledig dichtklappen. Denk aan situaties als uitvaart of verdrietige dingen. Het is dan beetje zoals iemand die een fout getimede mop vertelt in een ruimte vol mensen die allemaal niet om de clou kunnen lachen.

Wat ik (zonder labels te plakken) lees in het gedrag van de man van TO is een beetje van het niet in kunnen leven maar ik lees ook best veel desinteresse.. want TO geeft letterlijk (en daar houden autisten vaak van want lekker duidelijk) aan wat ze van man nodig heeft. Maar als hij van mening is dat dit niet nodig is dan vertikt ie het gewoon. Dat heet in mijn hoofd gewoon horken gedrag en niet persee autisme.

Als bij ons thuis wordt gezegd "wil je vanmiddag de was uit de droger halen en vouwen" dan kom ik er prima uit maar geeft iemand een hint die niet echt overduidelijk een directe opdracht bevat dan heb ik daar wat meer moeite mee. Al is ook dat te leren want nadat ik dat keer verkeers heb begrepen valt het kwartje de volgende keer wat sneller al kost dat wel moeite. Want dan moet ik eerst analyseren wat die persoon nou daadwerkelijk wil (dat met die was is even een simpel voorbeeld hoor).
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
22-05-2025 18:06
Hoe is het nu Minik? Is je gevoel wat stabieler geworden?
Het is om het zacht uit te drukken even klote. Dinsdag ging het dus een soort van ‘goed’ dacht ik, ik ben die dag bij de huisarts geweest. Die gaf wel aan dat rust nemen nu essentieel is en dat ik me zeker nog wel een week ziek zou kunnen melden en verder overleg met de bedrijfsarts. Maar ik voelde me die dag best oké, dus voelde het super raar om mijn werk te bellen dat ik nog zeker een week niet zou komen, voelde me een enorme aansteller. De dinsdag redelijk normaal gedaan, kindjes uit school gehaald, koken, opruimen, zelfs nog een avond activiteit die al lang gepland stond (echt waar haalde ik het vandaan dat dat een goed idee was maar oké…)

Nou, die klap kreeg ik terug. Woensdag kon ik dus helemaal niks. Kotsmisselijk van stress en paniek, ik wilde even boodschappen doen, klotsende oksels, de helft vergeten, totaal de weg kwijt. Man gebeld dat het echt niet ging en hij heeft direct zorgverlof opgenomen (dit mag echt een wonder heten, dit heeft hij eerder nooit gedaan en vond hij ook echt nooit een optie) zodat ik de rest van de dag niks meer hoefde. Vandaag ietsjes beter dan gisteren, maar alsnog echt slecht. Ik wilde even iets halen voor een hobby die ik thuis weer kan oppakken, moest ervoor 10 minuutjes fietsen naar een rustige winkel en 10 minuten terug. Drama. Echt compleet gesloopt weer, in de winkel helemaal duizelig. Het gaat gewoon niet.

Met mijn leidinggevende gesprek gehad vandaag, ik word de komende weken daar absoluut niet verwacht, wel tweewekelijks even contact met leidinggevende, maar verder even niks, en de bedrijfsarts gaat dan binnenkort contact opnemen. Voor mij heftig want dat toegeven vind ik heel lastig, maar het was wel goed dat dat nu even voor me besloten werd. Werken kan nu ook gewoon echt niet.

Man is tot nu toe echt heel lief en probeert er dus echt voor me te zijn. Ergens denk ik dat hij doorheeft dat wat ik hem heb gezegd menens is, dat als er niks verandert, we echt uit elkaar gaan. Hij maakt er wel alleen maar stomme grappen over, maar dat negeer ik nu compleet, dat is zijn manier van totaal niet weten wat hij er eigenlijk mee aan moet en geen emoties kunnen toelaten. Komt in de relatietherapie wel. Praktisch pakt hij het nu in elk geval op. De wasmand puilt uit en het huis is smerig maar in elk geval neemt hij de kinderen over. Verder heb ik nu ook geen energie om me er druk om te maken dus we zien het wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat je even rust neemt en dat anderen daar sturend in zijn en je man dingen oppakt. Ik vind het zelf enorm lastig als mijn partner uitvalt (gelukkig is dat zelden zo) dus dat hij af en toe wat onhandig reageert zou ik hem niet teveel aanrekenen in dit stadium.
Alle reacties Link kopieren Quote
En sterkte natuurlijk. Zo'n gevoel van paniek lijkt mij enorm beangstigend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel veel sterkte. Wees niet te hard voor jezelf. Je reageert lichamelijk op de stress en dat is er in een langere tijd ingeslopen dus niet binnen een week opgelost. Valkuil is te snel te veel willen wanneer je je relatief goed voelt een dagje. Maar dat voor jezelf begrenzen is ontzettend lastig. Hopelijk krijg je daar goede begeleiding in.
Schuldig voelen richting werk is ook echt niet nodig. Bot gezegd als de tent failliet gaat zijn zij ook zakelijk naar jou. Andersom mag dat ook gewoon. Wat er evt op werk blijft liggen is niet jouw probleem. Gelukkig lees ik dat ze begripvol zijn. Maar mocht dat ooit omslaan, en jij doet alles gewoon netjes volgens het boekje en in overleg met de bedrijfsarts dan is er niks aan de hand. Laat je zeker niet pushen !
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh wat naar! Wel heel erg goed dat je werk en de huisarts het serieus nemen. En zelfs je man!
Ook als je binnenkort een goede dag hebt, echt niet meer gaan doen. Juist dan kun je wat herstellen.
Ik snap dat het allemaal heel lastig is om toe te geven, heel herkenbaar, maar dit is nu hoe het is. Jij kunt ook niet alles en nu dus ff helemaal niets.

Heb je eerder al aan een schoonmaker gedacht? Zou ik nu zeker doen!

Sterkte!!
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat goed Minik dat je die stappen genomen hebt en dat je nu "rust" kunt nemen thuis. En ondanks alles, ook liefde voor jouw man dat hij direct zorgverlof opgenomen heeft. Het is misschien het minimum wat je mag verwachten maar het is wel fijn dat hij het gedaan heeft :) Hopelijk geeft het jou rust en ruimte :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi, ik wilde je twee tips meegeven (een heb ik zelf veel aan gehad)

vraag hulp aan vriendinnen. Het klinkt misschien stom, maar als een vriendin er zo doorheen zat, zou ik met liefde de wasmand ophalen. Sterker nog, dat heb ik zelfs aangeboden laatst: dat kan ik makkelijk doen, in mijn eigen tijd en is lekker tastbaar. Dit is de met name geschikt voor de vriendinnen die ook goed gaan op doorpakken.
En die vriendin die graag kookt, komt met liefde een pan eten brengen (ook wel vaker).

En de tip waar ik zelf veel aan had: de masseur. Liggen, mond houden en je laten masseren. Huilen mag.
En bonustipje: mijn verwennerij was een betere (en duurdere) kapper. Even een half uurtje voor mezelf, waarin er voor mij gezorgd wordt met een plakje cake bij de koffie. Daar laadt de batterij een klein beetje van op. Dat was toch echt anders dan de zakelijke - maar ook vriendelijke - budgetkapper met efficient licht, 10 verschillende kappers en een kopje koffie uit een plastic beker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ocherrum schreef:
23-05-2025 12:21

vraag hulp aan vriendinnen.

Het lijkt me handiger als TO haar man hulp organiseert als hij het zelf niet kan bolwerken. Niet dat zij nu ook weer chef hulptroepen wordt en daar van alles aan het coordineren is.

TO, sterkte! Goed dat je een duidelijke afspraak hebt met je werk en dat je man je kan ontlasten nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
23-05-2025 13:37
Het lijkt me handiger als TO haar man hulp organiseert als hij het zelf niet kan bolwerken. Niet dat zij nu ook weer chef hulptroepen wordt en daar van alles aan het coordineren is.
Daar heb je helemaal gelijk in. En met zorgverlof, heeft hij daar genoeg tijd voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
miepmans schreef:
23-05-2025 11:49
Wat goed Minik dat je die stappen genomen hebt en dat je nu "rust" kunt nemen thuis. En ondanks alles, ook liefde voor jouw man dat hij direct zorgverlof opgenomen heeft. Het is misschien het minimum wat je mag verwachten maar het is wel fijn dat hij het gedaan heeft :) Hopelijk geeft het jou rust en ruimte :heart:
Wat moet die man nog meer doen dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Presto schreef:
23-05-2025 15:03
Wat moet die man nog meer doen dan?
Hij mag naast de kinderen ook wat huishouden doen

Verder kan hij nu niet zoveel extra doen, maar hij heeft jaren van roofbouw op minik in te halen. Dus dit is niet opgelost met een weekje de handen uit de mouwen steken.
Als hij niet oppast ligt minik er 2 jaar uit met een burn out

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven