Werk & Studie
alle pijlers
Ik haat werken
dinsdag 5 augustus 2025 om 15:23
Ik hoop dat dit herkenbaar is voor iemand, dat er tips zijn om hiermee om te gaan.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
Als kind haatte ik school. Ik lette nooit op, was aan het aftellen tot ik weer naar huis mocht. Later gebeurde ditzelfde als ik naar mijn werk moest. Als tiener vond ik bijbaantjes absoluut de hel. Mijn krantenwijk vond ik overigens prima te doen. Maar in een winkel staan? Verschrikkelijk.
Momenteel heb ik al een enorm CV opgebouwd. Het toeval wil dat ik de afgelopen pakweg 10 jaar heb gewerkt in functies die me makkelijk af gingen. Ik hoef niet veel te doen en hoef niet vaak naar kantoor. Wel merk ik dat ik veel fouten maak en mijn concentratievermogen echt 0,0 procent is. Af en toe zit er een klus bij die ik leuk vind en waar ik me in vastbijt, maar meestal niet.
Het is niet mijn werk dat het probleem is. Het is het concept van werken. Elke dag meerdere uren van je dag kwijt zijn om iets te doen kost mij heel erg veel moeite. Andere dingen (zoals het huishouden) versloffen en komen 99% op mijn man neer, die overigens wel gewoon 32 uur werkt en daarna nog energie heeft voor andere dingen. Ik heb meerdere banen gehad die ik allemaal even k*t vond.
Niet werken is helaas geen optie. Minder werken kan binnen mijn huidige functie niet, en ik werk ook maar 28 uur.
Momenteel zit ik deels in de ziektewet van het UWV en verdien ik daarnaast dus "bij". Nu heb ik een gesprek gehad met een coach van het UWV en die denkt dat het zinnig is als ik word begeleid naar passend werk. Maar ik kan me echt niet voorstellen wat voor werk dat dan zou moeten zijn. Iets bij een sociale werkvoorziening stel ik me dan voor. Gaat dat beter zijn? Het blijft toch werk.
Ik snap dat iedereen het liefst niet zou werken, maar ik heb het idee dat het probleem bij mij misschien dieper ligt.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:15
Er zijn legio mensen die met (minstens een beetje) plezier naar hun werk gaan.EstelleGallois schreef: ↑05-08-2025 20:07Ik begrijp het inderdaad niet. En heb ook nog nooit gehoord van iemand die bijvoorbeeld een grote prijs won in de loterij en dan gewoon lekker doorbuffelde in een kledingzaak of fabriek.
Ik ben een jaar in de ziektewet geweest en was nog nooit zo gelukkig. Misschien is het inderdaad anders als je niet kunt werken maar het wel graag deed.
Ik begrijp het ook niet, maar ik weet dat dat zo is.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:16
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:17
Ik denk dat het is wat pina hierboven benoemt. Die mensen staan niet in de winkel of achter de lopende band.
Daarnaast is mijn eigen werk eigenlijk veel minder leuk geworden sinds de komst van AI. Vergelijkbaar met lopende band.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:17
Ik werk al 35 jaar niet (met twee kleine onderbrekinkjes) en het is voor mij de enige manier om mijn leven een beetje aangenaam te houden.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:19
Ook mensen die 'minder leuk' werk doen kunnen daar best heel blij van worden.EstelleGallois schreef: ↑05-08-2025 20:17Ik denk dat het is wat pina hierboven benoemt. Die mensen staan niet in de winkel of achter de lopende band.
Daarnaast is mijn eigen werk eigenlijk veel minder leuk geworden sinds de komst van AI. Vergelijkbaar met lopende band.
Vaak gaat het minder over de inhoud van het werk alswel over de sfeer, of gewoon fijn dat je je eigen geld verdient, of weet ik wat.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:22
Zeker, maar als je écht niet meer hoeft, wegens een zeer grote geldprijs, dan houden de meesten er toch wel mee op.
Ik in elk geval wel, ik vind mijn werk op het moeten na leuk, maar als ik de jackpot win heb ik gisteren opgezegd. Iemand anders mag mijn bureautje uitruimen.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:23
Hier hetzelfdepina schreef: ↑05-08-2025 20:22Zeker, maar als je écht niet meer hoeft, wegens een zeer grote geldprijs, dan houden de meesten er toch wel mee op.
Ik in elk geval wel, ik vind mijn werk op het moeten na leuk, maar als ik de jackpot win heb ik gisteren opgezegd. Iemand anders mag mijn bureautje uitruimen.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:23
Sinds ik mijn eigen tijden en werkplekken kies ( flexer in de zorg ) vind ik werken een stuk leuker dan toen iemand anders mijn rooster maakte. Op deze manier werk ik ook een stuk vaker dan wanneer ik een vast contract had moeten nemen omdat het nu niet voelt als “ moeten “ .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:24
Ik ken geen mensen met grote geldprijzen, wel mensen die financieel zouden kunnen stoppen met werken, maar dat doet niemand.pina schreef: ↑05-08-2025 20:22Zeker, maar als je écht niet meer hoeft, wegens een zeer grote geldprijs, dan houden de meesten er toch wel mee op.
Ik in elk geval wel, ik vind mijn werk op het moeten na leuk, maar als ik de jackpot win heb ik gisteren opgezegd. Iemand anders mag mijn bureautje uitruimen.
Als ik een grote geldprijs zou winnen zou ik juist gaan werken. Kan ik eindelijk dat eigen bedrijfje starten voor 8 uurtjes per week ofzo.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:24
Dat kan ik me nog voorstellen, ik vind op kantoor zijn ook best leuk omdat het team gezellig is. En je eigen geld verdienen kan ik me ook voorstellen, ik ben daar ook trots op. Maar dit alles weegt (voor mij) niet op tegen hoe vreselijk ik werken vind. Maar blijkbaar voor heel veel anderen wel. More power to them.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:25
Ja, de regie hebben scheelt al.blijfgewoonbianca schreef: ↑05-08-2025 20:23Sinds ik mijn eigen tijden en werkplekken kies ( flexer in de zorg ) vind ik werken een stuk leuker dan toen iemand anders mijn rooster maakte. Op deze manier werk ik ook een stuk vaker dan wanneer ik een vast contract had moeten nemen omdat het nu niet voelt als “ moeten “ .
Ik werk tegenwoordig veel thuis en alleen al in bed met mijn laptopje rustig de dag beginnen scheelt voor mij enorm.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:37
Zoiets had ik tijdens de eerste lockdown.pina schreef: ↑05-08-2025 20:15Het kan toch dat je blij bent van dat werk af te zijn?
Ik zat eens thuis met een gebroken been en wat andere ongemakken, na een ongeluk, toen ik niet zo’n leuke baan had. Nou, heerlijk, veel pijn wel, maar heerlijk de tijd aan mezelf, lekker lummelen, niets hoeven.
Tuurlijk, zit je depressief thuis, of moet je zware behandelingen ondergaan, dan is het wat anders. Maar niet alle ziek is doodziek.
Ik wist natuurlijk ook dondersgoed dat heel veel mensen leden en allerlei moeite moesten doen om zelfs maar te overleven.
Maar wat heb ik genoten zeg!
Hele dagen lekker met mijn zoontje van toentertijd twee op pad. Lekker het bos in, in de zandbak spelen.
Soms voel ik me nog schuldig daarover.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:38
Ik snap arbeidsongeschiktheid. En ik snap dat je je leven leuk wil houden. En ik snap dat de ene ziekte de andere niet is.
Maar ik vind ziek zijn de hel. Los van of je je werk leuk vindt, dat is een andere vraag. En als ik een wia krijg en niet meer kan werken, zal ik manieren gaan vinden om mijn leven vorm te geven.
Alleen: een jaar ziek zijn en nog nooit zo gelukkig geweest... dát snap ik niet. Ik ben zo met mijzelf in gevecht. Niets kunnen, mijn hoofd werkt niet zoals het deed. En wellicht ligt dat aan mijn aandoening, die behoorlijk beperkend is en veel lichamelijke klachten geeft. Maar het proces van afscheid nemen van wat ik kon, weer zingeving vinden, vrienden kwijtraken, onbegrip uit de omgeving...
Dit jaar is absoluut nergens het gelukkigste jaar van mijn leven geweest en het vooruitzicht dat ik straks mogelijk ook nog mijn baan verlies is een hard gelag.
Maar goed, het heeft niets met de vraagstelling of proces te maken van to. Ik zou jou graag mijn plezier in het werk gunnen, en ik gun mij jouw plezier in niet werken
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:42
Dat klinkt heel zwaar. En ik kan het me wel voorstellen, hoe jij het zo uitlegt. Je had (hebt) nu eenmaal veel te verliezen.Lucy schreef: ↑05-08-2025 20:38Ik snap arbeidsongeschiktheid. En ik snap dat je je leven leuk wil houden. En ik snap dat de ene ziekte de andere niet is.
Maar ik vind ziek zijn de hel. Los van of je je werk leuk vindt, dat is een andere vraag. En als ik een wia krijg en niet meer kan werken, zal ik manieren gaan vinden om mijn leven vorm te geven.
Alleen: een jaar ziek zijn en nog nooit zo gelukkig geweest... dát snap ik niet. Ik ben zo met mijzelf in gevecht. Niets kunnen, mijn hoofd werkt niet zoals het deed. En wellicht ligt dat aan mijn aandoening, die behoorlijk beperkend is en veel lichamelijke klachten geeft. Maar het proces van afscheid nemen van wat ik kon, weer zingeving vinden, vrienden kwijtraken, onbegrip uit de omgeving...
Dit jaar is absoluut nergens het gelukkigste jaar van mijn leven geweest en het vooruitzicht dat ik straks mogelijk ook nog mijn baan verlies is een hard gelag.
Maar goed, het heeft niets met de vraagstelling of proces te maken van to. Ik zou jou graag mijn plezier in het werk gunnen, en ik gun mij jouw plezier in niet werken
Zelf heb ik geen vriendenkring, alleen een vader en wat familie van de kant van mijn man, die ik eigenlijk niet zo leuk vind. En ambities of grote dromen heb ik nooit gehad. Als ik dat wel had gehad, stond ik er misschien hetzelfde in als jij.
Heel veel sterkte in elk geval, het klinkt vreselijk.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:43
Ik ben van de horeca (heel creatief) naar een fabriek met lopende band gegaan.EstelleGallois schreef: ↑05-08-2025 20:17Ik denk dat het is wat pina hierboven benoemt. Die mensen staan niet in de winkel of achter de lopende band.
Daarnaast is mijn eigen werk eigenlijk veel minder leuk geworden sinds de komst van AI. Vergelijkbaar met lopende band.
Het werk is minder leuk maar ik verdien meer geld waardoor ik meer leuke dingen met mijn kinderen kan doen.
Door een meer gestructureerd rooster ben ik uitgeruster waardoor ik meer kan plannen met mijn kinderen, er vaker voor ze kan zijn.
Ik vond mijn vorige baan leuker en uitdagender maar ik ben er een betere vader door.
Dat maakt mijn werk misschien niet leuker maar mijn leven wel. Ik heb als ouder de volwassen taak op me genomen om mezelf op bepaalde plekken, zeker niet overal weg te cijferen omdat het geluk dat dat anderen brengt mij in wisselwerking ook een stuk gelukkiger maakt.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:45
Dat klinkt heel verstandig. Zoiets kan ik me ook wel voorstellen hoor. Soms wil ik gewoon makkelijk werk dat ik vrij gedachteloos kan doen, hoewel ik betwijfel of dat de lopende band zou zijn.DinkyDigger schreef: ↑05-08-2025 20:43Ik ben van de horeca (heel creatief) naar een fabriek met lopende band gegaan.
Het werk is minder leuk maar ik verdien meer geld waardoor ik meer leuke dingen met mijn kinderen kan doen.
Door een meer gestructureerd rooster ben ik uitgeruster waardoor ik meer kan plannen met mijn kinderen, er vaker voor ze kan zijn.
Ik vond mijn vorige baan leuker en uitdagender maar ik ben er een betere vader door.
Dat maakt mijn werk misschien niet leuker maar mijn leven wel. Ik heb als ouder de volwassen taak op me genomen om mezelf op bepaalde plekken, zeker niet overal weg te cijferen omdat het geluk dat dat anderen brengt mij in wisselwerking ook een stuk gelukkiger maakt.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:46
Ik heb dat ook. Heerlijk om de dag rustig te beginnen zonder anderen. Ik doe het zoveel beter op thuiswerken en de drukte opzoeken.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:49
Met alle respect maar dit is nogal kortzichtig.EstelleGallois schreef: ↑05-08-2025 20:45Dat klinkt heel verstandig. Zoiets kan ik me ook wel voorstellen hoor. Soms wil ik gewoon makkelijk werk dat ik vrij gedachteloos kan doen, hoewel ik betwijfel of dat de lopende band zou zijn.
Ja, het is een fabriek. Ja, we hebben lopende banden en het werk is soms eentonig.
Maar waar baseer je op dat het daarmee meteen gedachteloos is?
Met momenten wel ja. Maar er zijn nog veel meer momenten waarna ik achteraf denk: goh, 8 pannen tegelijk op het vuur is zo hectisch nog niet.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:51
Ah, ik dacht terug aan mijn eigen fabrieksbaan die ik ooit in de zomer deed. Hondenvoer inpakken. Maar nu je het zegt, er zijn natuurlijk allerlei processen in een fabriek. Dus mijn excuses voor de kortzichtigheid!DinkyDigger schreef: ↑05-08-2025 20:49Met alle respect maar dit is nogal kortzichtig.
Ja, het is een fabriek. Ja, we hebben lopende banden en het werk is soms eentonig.
Maar waar baseer je op dat het daarmee meteen gedachteloos is?
Met momenten wel ja. Maar er zijn nog veel meer momenten waarna ik achteraf denk: goh, 8 pannen tegelijk op het vuur is zo hectisch nog niet.
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:56
Het kwam misschien ook aanvallender over dan ik bedoelde. Maar laat ik een voorbeeld geven dat niet met mijn werk te maken heeft maar wel in context zet hoe oplettenheid in een fabriek kan zijn:EstelleGallois schreef: ↑05-08-2025 20:51Ah, ik dacht terug aan mijn eigen fabrieksbaan die ik ooit in de zomer deed. Hondenvoer inpakken. Maar nu je het zegt, er zijn natuurlijk allerlei processen in een fabriek. Dus mijn excuses voor de kortzichtigheid!
Enkele jaren geleden moest AH in allerijl zakjes paaseieren terug uit de schappen halen omdat er door een drukfout opstond dat er geen pistachenoten inzaten terwijl dat wel het geval was.
Voor mensen met een allergie kan dat fatale gevolgen hebben.
Je zal maar eventjes niet opgelet hebben en die zakjes goedgekeurd hebben om door te sturen naar de afvulfabriek...
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:57
dinsdag 5 augustus 2025 om 20:59
Ik denk dat als je tegen iedereen zegt dat ze mogen stoppen met werken en hun salaris houden, dat 90% stopt.Werk is gewoon iets wat nou eenmaal moet om rond te komen, net zoals je moet eten om niet te verhongeren. Dat als een gegeven zien scheelt al denk ik. Ik kan me er ook niets bij voorstellen dat iemand graag zou willen werken. Sommige mensen die ziek of beperkt zijn zeggen het weleens, maar wat ze eigenlijk bedoel is dat ze zingeving en bezigheidstherapie willen en gezondheid, denk ik. En dat heb je natuurlijk ook zonder werk.
dinsdag 5 augustus 2025 om 21:02
Niet iedereen ervaart alles hetzelfde.
Ik heb ook een periode gehad dat ik mezelf constant voorbij liep, veel teveel deed, altijd maar moeten. Op een gegeven moment kwam er niet meer uit m'n handen, alles was teveel, constant ziek terwijl ik dat anders nooit was. Op doktersadvies een tijd eruit geweest. Ik was zo intens blij dat ik even niets meer hoefde.
Heb daarna wel geleerd om er beter mee om te gaan, dingen meer te relativeren. Alleen dat 'moeten' gevoel ontkom ik toch nooit helemaal aan. Ik compenseer het maar door van alles en nog wat, of juist niets te doen in m'n vrije tijd. Nergens aan vast zitten en lekker doen waar ik zin in heb.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
