ff een dipje?

Vraagtekens woensdag 3 september 2025 om 13:22

Kennen jullie dat? Dat het gewoon even allemaal tegen zit en het gevoel je aanvliegt (misschien wel daardoor) of dit allemaal wel is dat je wil? Wil ik wel op deze manier oud worden met jou, is dit een sleur, wil ik die schoonfam wel, wil ik dat huis wel, wil ik überhaupt mezelf zo wel?

Zit er gewoon even doorheen en krijg soms een beetje paniek van de gedachten die ik allemaal heb. aub wees een beetje lief voor me, want zoek een beetje steun en zoek geen beoordelingen.

vraagtekens wijzigde dit bericht op 03-09-2025 13:31

6.95% gewijzigd

fromfebruary woensdag 3 september 2025 om 17:58

Een dipje is in mij ogen heel normaal. Ik geloof oprecht dat relaties door cyclussen gaan en de high and lows erbij horen en het soms zelfs kan voelen alsof stoppen beter is. Het klinkt alsof er veel gaande is in je leven op dit moment, heb je wel het gevoel dat jullie het samen doen? Dat hij ook erkent dat jij/jullie in een dip zitten en er werk aan de winkel is? Weet hij dat jij je de bijhoudt/was/opruim sloof voelt en zet hij stappen om dat gevoel weg te nemen?

Dropdrop woensdag 3 september 2025 om 18:50

Wat jij voelt is echt de cliché voor scheiding in mijn omgeving. Too much labour.

Mannen gedragen zich als een zoveelste kind en niemand heeft er nog trek in.

Lila-Linda woensdag 3 september 2025 om 21:57

RozeWolk302 schreef: ↑
03-09-2025 16:32
Ooit las ik de zin: niet elke dag verliefd, maar wel elke keer weer opnieuw.

Vrij voor interpretatie.

Dat tegeltje hangt hier in een bordeel

ikbenhetzozat woensdag 3 september 2025 om 22:39

Ik denk dat het heel normaal is, zeker zo rond de 7 jaar samen (7 year itch). Dat komt natuurlijk niet op de maand precies.

Het enige dat ik je kan aanraden is om nu echt pas op de plaats te maken en uit te zoeken wat je wil. Misschien tijdelijk latten? Je kan beter nu uitzoeken wat je wil en niet wil en hier met hem eerlijke gesprekken over voeren dan doorsukkelen en dingen doen waar je later misschien spijt van krijgt (koophuis, kinderen etc).

Voor de duidelijkheid, het hoeft helemaal geen teken te zijn dat de relatie over en uit is. Deze gevoelens zijn heel veelvoorkomend en normaal.

Lalaloepsie donderdag 4 september 2025 om 10:23

Een vriendin van mij zit nu in een retraite ergens in een klooster om van een afstand naar haar dagelijks leven te kunnen kijken. Zelfde thuissituatie zoals jij hebt TO: het idee overal toch alleen voor te staan, dus wat nu? Bij thuiskomst het doorstart- of het exitgesprek aangaan?

Pioen00 donderdag 4 september 2025 om 11:06

Vraagtekens schreef: ↑
03-09-2025 13:22
Wil ik wel op deze manier oud worden met jou, is dit een sleur, wil ik die schoonfam wel, wil ik dat huis wel, wil ik überhaupt mezelf zo wel?

Denk even goed na over of je de vraag over oud worden met je partner met een volle ja kan beantwoorden, dan weet je namelijk wat je moet doen.

Die vragen over sleur en of je blij bent met jezelf daar heeft je partner geen invloed op, daar ben jezelf verantwoordelijk voor.

Pioen00 donderdag 4 september 2025 om 11:08

Dropdrop schreef: ↑
03-09-2025 18:50
Wat jij voelt is echt de cliché voor scheiding in mijn omgeving. Too much labour.

Mannen gedragen zich als een zoveelste kind en niemand heeft er nog trek in.

Klopt helemaal. Maar vlak ons vrouwen ook niet uit, want snel verveeld en willen dat de man verandert.

Vraagtekens vrijdag 5 september 2025 om 08:29

fromfebruary schreef: ↑
03-09-2025 17:58
Een dipje is in mij ogen heel normaal. Ik geloof oprecht dat relaties door cyclussen gaan en de high and lows erbij horen en het soms zelfs kan voelen alsof stoppen beter is. Het klinkt alsof er veel gaande is in je leven op dit moment, heb je wel het gevoel dat jullie het samen doen? Dat hij ook erkent dat jij/jullie in een dip zitten en er werk aan de winkel is? Weet hij dat jij je de bijhoudt/was/opruim sloof voelt en zet hij stappen om dat gevoel weg te nemen?

Ik denk inderdaad dat dit het ook is, high en lows.. is hard werken he een relatie. Ik ben veel emotioneler en duurt langer voor alles een plekje heeft en inderdaad met alles wat gaande is, is het soms even te veel. Hij doet sowieso zijn best.. lijkt nu door mij dat hij echt vreselijk is, zo is het niet hoor.

Vraagtekens vrijdag 5 september 2025 om 08:30

Pioen00 schreef: ↑
04-09-2025 11:08
Klopt helemaal. Maar vlak ons vrouwen ook niet uit, want snel verveeld en willen dat de man verandert.

Zit ook waarheid in inderdaad..

Vraagtekens vrijdag 5 september 2025 om 08:30

Pioen00 schreef: ↑
04-09-2025 11:06
Denk even goed na over of je de vraag over oud worden met je partner met een volle ja kan beantwoorden, dan weet je namelijk wat je moet doen.

Die vragen over sleur en of je blij bent met jezelf daar heeft je partner geen invloed op, daar ben jezelf verantwoordelijk voor.

Denk ook inderdaad dat het vooral bij mij ligt.. niet alles, maar tijdens het typen van dit topic wel iig

Vraagtekens vrijdag 5 september 2025 om 08:31

Vraagtekens schreef: ↑
03-09-2025 13:22
Kennen jullie dat? Dat het gewoon even allemaal tegen zit en het gevoel je aanvliegt (misschien wel daardoor) of dit allemaal wel is dat je wil?

Zit er gewoon even doorheen en krijg soms een beetje paniek van de gedachten die ik allemaal heb. aub wees een beetje lief voor me, want zoek een beetje steun en zoek geen beoordelingen.

Hexopbezemsteel vrijdag 5 september 2025 om 09:47

Vraagtekens schreef: ↑
05-09-2025 08:30
Denk ook inderdaad dat het vooral bij mij ligt.. niet alles, maar tijdens het typen van dit topic wel iig

Maakt het iets uit waar het ligt? Dit is wat je nu voelt.

De sleutel tot de oplossing ben je helaas of gelukkig zelf. Die man verandert niet zomaar. En het is aan jou wat je daarmee kan en wil.

Wat heb jij nodig? Wat mis je? Wat kan je daar zelf nog aan doen? Weggaan is altijd een optie. Tegelijk kan je je afvragen wat dat oplevert. Als je alleen bent sta je er ook alleen voor. Dat ga je niet oplossen met weggaan. Maar als je je man echt ervaart als ballast kan het heel bevrijdend zijn.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Dropdrop vrijdag 5 september 2025 om 10:53

Pioen00 schreef: ↑
04-09-2025 11:08
Klopt helemaal. Maar vlak ons vrouwen ook niet uit, want snel verveeld en willen dat de man verandert.

Is dat een man willen veranderen? Als je je niet meer zijn huishoudsloof wil voelen?

Het enige dat ze wil veranderen is dat hij zich gedraagt als een volwassen vent die gewoon zijn deel van de huishoudelijke last draagt.

Volgens mij zou dat het absolute minimum moeten zijn.

Rooss4.0 vrijdag 5 september 2025 om 10:58

Vraagtekens schreef: ↑
05-09-2025 08:29
is hard werken he een relatie.

Waar zit m dat in, dat hard werken?

En dan heb ik het niet persé over huishouden en kinderen maar echt de relatie tussen jullie tweetjes?
Je lijkt het een beetje als waarheid neer te zetten, alsof het hebben van een relatie sowieso hard werken is maar ik herken het persoonlijk niet zo.

.

Fantasy vrijdag 5 september 2025 om 12:37

Rooss4.0 schreef: ↑
05-09-2025 10:58
Waar zit m dat in, dat hard werken?

En dan heb ik het niet persé over huishouden en kinderen maar echt de relatie tussen jullie tweetjes?
Je lijkt het een beetje als waarheid neer te zetten, alsof het hebben van een relatie sowieso hard werken is maar ik herken het persoonlijk niet zo.

Ik ook niet, want waar zit dat harde werken dan in? In een relatie zonder al te veel drama is het toch gewoon een kwestie van samen het huishouden doen, er voor elkaar zijn als de ander erdoorheen zit, luisteren naar elkaar, leuke dingen doen samen. En ook leuke dingen apart doen, lachen met elkaar, moeite blijven doen voor elkaar, ook in bed.

Als je dat al als hard werken ziet, tja.

I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...

Vraagtekens vrijdag 5 september 2025 om 12:44

Met het harde werken doel ik niet op veel drama hebben of wat dan ook, want dat hebben wij helemaal niet. Ook niet perse het huishouden. Met hard werken bedoel ik dat je naar elkaar moet luisteren, respecteren/accepteren, moet blijven praten en communiceren en er samen uit moet komen. Tegenwoordig denkt de jeugd dat overal het gras groener is en hopt van de ene naar de ander. Zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn, dus net als wat "Hexopbezemsteel" zegt " Tegelijk kan je je afvragen wat dat oplevert. Als je alleen bent sta je er ook alleen voor". Ook dat wil ik niet. Wat betreft dingen doen in huis, zijn dingen die ik wel aankaart en blijf zeggen.. maarja men will be man.

Fantasy vrijdag 5 september 2025 om 12:47

Vraagtekens schreef: ↑
05-09-2025 12:44
Met het harde werken doel ik niet op veel drama hebben of wat dan ook, want dat hebben wij helemaal niet. Ook niet perse het huishouden. Met hard werken bedoel ik dat je naar elkaar moet luisteren, respecteren/accepteren, moet blijven praten en communiceren en er samen uit moet komen. Tegenwoordig denkt de jeugd dat overal het gras groener is en hopt van de ene naar de ander. Zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn, dus net als wat "Hexopbezemsteel" zegt " Tegelijk kan je je afvragen wat dat oplevert. Als je alleen bent sta je er ook alleen voor". Ook dat wil ik niet. Wat betreft dingen doen in huis, zijn dingen die ik wel aankaart en blijf zeggen.. maarja men will be man.

Wat een eigenaardige aanname.

Ook dat "men will be men" herken ik niet. Ik denk dat het bij jou inderdaad zit in het gevoel dat je er alleen voorstaat. Is daar met man over te praten? Weet hij hoe je je voelt?

I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...

Lila-Linda vrijdag 5 september 2025 om 14:29

Vraagtekens schreef: ↑
05-09-2025 12:44
Met het harde werken doel ik niet op veel drama hebben of wat dan ook, want dat hebben wij helemaal niet. Ook niet perse het huishouden. Met hard werken bedoel ik dat je naar elkaar moet luisteren, respecteren/accepteren, moet blijven praten en communiceren en er samen uit moet komen. Tegenwoordig denkt de jeugd dat overal het gras groener is en hopt van de ene naar de ander. Zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn, dus net als wat "Hexopbezemsteel" zegt " Tegelijk kan je je afvragen wat dat oplevert. Als je alleen bent sta je er ook alleen voor". Ook dat wil ik niet. Wat betreft dingen doen in huis, zijn dingen die ik wel aankaart en blijf zeggen.. maarja men will be man.

tja, maar genoegen nemen met dor gras, waar je je stuk op ploegt, maar wat niet meegeeft, lijkt me ook niet wenselijk

Dropdrop vrijdag 5 september 2025 om 16:04

Vraagtekens schreef: ↑
05-09-2025 12:44
Als je alleen bent sta je er ook alleen voor". Ook dat wil ik niet.

Als je alleen bent heb je tenminste wel rust in huis. Ben je niemand zijn sloof meer.

In de OP zeg je dat je paniek ervaart bij het idee dat deze man met zijn troep en familie nooit meer weggaat.

Waarom neem je jezelf niet serieus?

Je gevoelens horen er niet 'gewoon bij'.

Wanneer voel jij je gesteund en verzorgd door deze man? Kun je thuis helemaal ontspannen en jezelf zijn? Voel je je gewaardeerd?

GeweldigWeer vrijdag 5 september 2025 om 18:43

Vraagtekens schreef: ↑
05-09-2025 12:44
Met het harde werken doel ik niet op veel drama hebben of wat dan ook, want dat hebben wij helemaal niet. Ook niet perse het huishouden. Met hard werken bedoel ik dat je naar elkaar moet luisteren, respecteren/accepteren, moet blijven praten en communiceren en er samen uit moet komen. Tegenwoordig denkt de jeugd dat overal het gras groener is en hopt van de ene naar de ander. Zo ben ik niet en zo wil ik niet zijn, dus net als wat "Hexopbezemsteel" zegt " Tegelijk kan je je afvragen wat dat oplevert. Als je alleen bent sta je er ook alleen voor". Ook dat wil ik niet. Wat betreft dingen doen in huis, zijn dingen die ik wel aankaart en blijf zeggen.. maarja men will be man.

Zodra een relatie hard werken werd, werd dat het begin van het einde (is mijn ervaring tenminste)!

Je luistert, in een goede relatie, graag naar elkaar en samen praten gaat meestal ook vanzelf, zodat je er samen uitkomt. Hoe afgezaagd ook, ja, het is zeker ook geven en nemen, maar hard werken?

Daarnaast deel ik je mening over de jeugd ook niet zo, dus ook niet het ‘hoppen’ en daarbij, daar zijn ze jeugd voor toch? Ervaringen opdoen, leren wat je wel, maar vooral niet (meer) wilt.

Als het gaat over huishoudelijke klussen die oneerlijk zijn verdeeld, maak afspraken samen en worden deze niet nagekomen, stop dan met ze zelf te doen (of enkel voor jezelf).

De uitspraak ‘men will be man’ kun je 1-op-1 kopieëren richting vrouwen natuurlijk, maar ook deze uitspraak deel ik niet met je.

Zou me, als ik jou was, toch eens serieus afvragen of je wel de juiste partner (voor jou) aan je zijde hebt.

geweldigweer wijzigde dit bericht op 05-09-2025 19:23
Reden: Typo

0.15% gewijzigd

Live Life to the fullest

minameut zaterdag 6 september 2025 om 00:02

Ja ik herken het wel.
Ik zit ook in zo'n dip vermoed ik.
Terugkerend punt hier helaas.
Bij mij komt het doordat mijn vriend door andere dingen wordt opgeslokt. Op zich begrijpelijk, maar er is echt altijd wat en daar word ik echt gek van.
Wat hij doet is op zich begrijpelijk (zoals drukke baan, klussen/bouw thuis, iets regelen voor zijn vader), maar er lijkt geen einde aan. Nooit echt rust en dat hij een wat grotere aandeel kan nemen in huishouden en/of wat meer aandacht voor de kinderen.
Behalve als we op vakantie gaan. Pas daar kan hij uitstaan en is ons leven zo ontspannen. Eenmaal thuis zie ik zijn blik al veranderen en verdwijnt hij in de verplichtingen. Met een beetje mazzel kunnen we op zondag samen wat leuks doen, maar voor de rest kan ik niet op hem rekenen. En dat steekt. Want ik word daar nou niet bepaald blij van.... vooral omdat hij ziek is geweest 3 jaar geleden en ik het vangnet was. Met liefde gedaan, maar ik blijf dat vangnet niet langer meer en dit blijf ik ook herhalen. Hij blijft dan zeggen dat het bijna klaar is of iets maar tijdelijk is, maar ik weet inmiddels wel dat de volgende verplichting alweer aankomt, want altijd wat. Hij kan nooit mijn vangnet zijn eigenlijk.

Zelf amper wat leuks in vooruitzicht, dus ik besef ook dat het mijn verantwoording is om daar zelf verandering in te brengen.
Wordt echt tijd om zo uit die 'dip' te komen.
Wat doe jij zoal voor jezelf??
Gelukkig heb ik tijd voor mezelf wat serieuzer genomen en probeer ik 2x te sporten per week. Echt tijd voor mezelf.
Al komt het gevoel soms weer omhoog zodra ik thuis kom.

Overigens hoop ik echt wel samen met hem oud te worden. Ik hou echt veel van hem, ook al wordt hij voor mijn gevoel opgeslokt door anderen. En heb ik een nogal aparte schoonfamilie (veel oud leed kort gezegd) die heel anders zijn dan ik zelf ben, dus regelmatig een uitdaging maar kan ze gelukkig ook zien met hun mooie kanten. Al probeer ik wel meer grenzen te stellen anders nemen ze alle ruimte in.
Soms bekruipt mij dan ook een soort van lichte paniek hoor. Alsof ik klem zit.
Komt ook door meer factoren hoor.
Zit ook tegen de overgang aan en wat lichamelijke klachten. Stapelt dan wat op.

Sorry, heel verhaal, maar wens je succes in ieder geval, denk om jezelf.

Hexopbezemsteel zaterdag 6 september 2025 om 10:53

minameut schreef: ↑
06-09-2025 00:02
Ja ik herken het wel.
Ik zit ook in zo'n dip vermoed ik.
Terugkerend punt hier helaas.
Bij mij komt het doordat mijn vriend door andere dingen wordt opgeslokt. Op zich begrijpelijk, maar er is echt altijd wat en daar word ik echt gek van.
Wat hij doet is op zich begrijpelijk (zoals drukke baan, klussen/bouw thuis, iets regelen voor zijn vader), maar er lijkt geen einde aan. Nooit echt rust en dat hij een wat grotere aandeel kan nemen in huishouden en/of wat meer aandacht voor de kinderen.
Behalve als we op vakantie gaan. Pas daar kan hij uitstaan en is ons leven zo ontspannen. Eenmaal thuis zie ik zijn blik al veranderen en verdwijnt hij in de verplichtingen. Met een beetje mazzel kunnen we op zondag samen wat leuks doen, maar voor de rest kan ik niet op hem rekenen. En dat steekt. Want ik word daar nou niet bepaald blij van.... vooral omdat hij ziek is geweest 3 jaar geleden en ik het vangnet was. Met liefde gedaan, maar ik blijf dat vangnet niet langer meer en dit blijf ik ook herhalen. Hij blijft dan zeggen dat het bijna klaar is of iets maar tijdelijk is, maar ik weet inmiddels wel dat de volgende verplichting alweer aankomt, want altijd wat. Hij kan nooit mijn vangnet zijn eigenlijk.

Zelf amper wat leuks in vooruitzicht, dus ik besef ook dat het mijn verantwoording is om daar zelf verandering in te brengen.
Wordt echt tijd om zo uit die 'dip' te komen.
Wat doe jij zoal voor jezelf??
Gelukkig heb ik tijd voor mezelf wat serieuzer genomen en probeer ik 2x te sporten per week. Echt tijd voor mezelf.
Al komt het gevoel soms weer omhoog zodra ik thuis kom.

Overigens hoop ik echt wel samen met hem oud te worden. Ik hou echt veel van hem, ook al wordt hij voor mijn gevoel opgeslokt door anderen. En heb ik een nogal aparte schoonfamilie (veel oud leed kort gezegd) die heel anders zijn dan ik zelf ben, dus regelmatig een uitdaging maar kan ze gelukkig ook zien met hun mooie kanten. Al probeer ik wel meer grenzen te stellen anders nemen ze alle ruimte in.
Soms bekruipt mij dan ook een soort van lichte paniek hoor. Alsof ik klem zit.
Komt ook door meer factoren hoor.
Zit ook tegen de overgang aan en wat lichamelijke klachten. Stapelt dan wat op.

Sorry, heel verhaal, maar wens je succes in ieder geval, denk om jezelf.

Feitelijk sta je er dan al alleen voor, als hij nooit jouw vangnet kan zijn. Dan geef je veel en neem je weinig. Dan kan je je afvragen of je man een aanvulling is of ballast. Dat kan je alleen zelf beoordelen. Als je het verder samen erg leuk hebt is het maar de vraag wat scheiden toevoegt.

Als je er in de praktijk een groot kind bij hebt, en als hij verder ook niets brengt kan ik me voorstellen dat je je afvraagt of dit het nu is.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Actieve topics