Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

10-05-2025 21:03 1760 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, volgens hb je meer dan genoeg zinnigs te zeggen.

Lieve Selune, ik snap dat je je heel rot voelt dat dit gebeurd is, en dat er allemaal schaamte en schuld is.
Maar Frietje en Avo hebben heel erg gelijk. Ik denk ook dat TL zich zorgen mag maken. Niet omdat jij zwak bent en door het ijs zakt, maar omdat de werkomstandigheden absoluut niet ok zijn, en nu een van hun meest ervaren krachten die zich altijd overal doorheen buffelt het na een paar weken al niet trekt. Dat is nergens jouw schuld, jij bent namelijk goed in je werk. Maar zij vragen te veel, van iedereen. En dat is niet ok. Ze gaan jouw grens over, en dat mag je niet trekken.
Ik hoop dat ze dit zien als een signaal dat zij iets aan moeten passen.
Heb je de mogelijkheid om op een later moment aan te geven dat er echt iets moet veranderen in die werkdruk? Durf je dat, en zou je daarin gesteund worden door collega's?

Friet, wat een ingewikkelde beslissing, maar ik gun je wel heel erg dat het leven wat minder donker lijkt. Zijn er trucjes om het eten makkelijker te maken (of kunnen ze je niet gewoon een variant geven die een beetje de andere kant op werkt :idee: )?
Alle reacties Link kopieren Quote
Friet, Jezus wat een loeder toch.
Fijn dat de wijk agent weer meedenkt, maar wat allejezus oneerlijk toch allemaal.
Als je man haar aanvalt om wat ze jou aandoet kan ie zeker wel meteen opgepakt worden.

Zullen we een crowdfunding starten voor een huurmoordenaar? (9)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik leer mijn kind nu om alle nare dromen over oorlog en doodgaan om te denken in iets geks, maar ik kan daaruit nog wel wat inspiratie putten voor wat 'bijzondere ongelukken' die mensen zomaar uit het niets kunnen overkomen...
Alle reacties Link kopieren Quote
Oehhhh, oeh, mag ik een verzoek indienen dan?
Het lijkt me zo fijn als die ouwe jurkmans uit Spanje en zijn schoorsteenposse eindelijk eens de pijp uitgaan...
Alles leuk en aardig he, maar die gozer is onsterfelijk. Zo krijg ik nooit rust.
Dussse... Ik ben een en al oor....
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een ontzettend leuke zet trouwens Maisnon, om dat met je kind zo te doen.
Wat heerlijk als je dat van je moeder leert... Lijkt me zo veilig en fijn en leuk om dat samen om te denken. (Ik schiet er gewoon vol van)
Is kind erg bezig met alle wereldellende en veel nare dromen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, helaas wel. Ze was er de laatste tijd sowieso al wat banger voor dingen (hallo fase van de realistische angsten), dus haar dromen gingen bv over opgegeten worden door een wolf of meegenomen worden door de gvr. Mijn kind beweerde namelijk nergens bang voor te zijn, en dat was tot een paar maanden geleden ook zo, dus waren begonnen aan de gvr. Big mistake.
Maar nu gaat het steeds vaker over oorlog, in de steek gelaten worden, omkomen van de honger. En nu hadden ze toevallig op school een boek gelezen over vluchtelingen, en kwam ook in sneltreinvaart Anne Frank even voorbij. Opzich heel goed dat ze er aandacht aan geven, maar verkeerde timing voor dochter. Dus de afgelopen week hebben we vooral vaak midden in de nacht uitgelegd dat er hier echt niemand hoeft te vluchten met een bootje, en dat er geen mensen worden aangewezen die met een trein naar een ander land moeten om doodgemaakt te worden.
Maar, nu is ze steeds bang met inslapen, dus probeer ik haar te leren een beetje controle te krijgen over haar eigen enge gedachten door ze gek te maken. Dus kies maar uit het volgende rijtje hoe we alle slechteriken aanpakken:
- ze veranderen in frietjes, en dan platstampen zodat de hele grond vol ligt met frietpuree. En dan een paar honden uitnodigen om alles op te eten.
- ze inpakken in een doos en opsturen naar een onbewoond eiland
- ze laten krimpen en opsluiten in een wasmachine en dan kijken hoe ze rondjes draaien
- zorgen dat van iedereen de broek afzakt omdat die stuk is, en dan moeten ze zonder broek naar huis. En dan worden ze onderweg uitgelachen en dan schamen ze zich zo dat ze nooit meer stom doen
- ze in een trein stoppen en die laten krimpen en ze voor eeuwig rondjes laten rijden op een duplo treinbaan
- ze uit een vliegtuig gooien met parachute, maar in een boom terecht laten komen en ze daar aan een tak laten bungelen
- ze vastbinden en voor hun ogen al hun lievelingseten opeten

Laten we zeggen dat we interessante avonden en nachten hebben deze week.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, totaal exhausting als moeder, maar mijn meisje juicht bij deze dingen.
Wat een heerlijke fantasierijke kinderstraffen.

De broeken en blote billen doen we maar niet, dan wordt het alsnog eng.
Maar dat krimpen en dan in de wasmachine is geweldig. Ik doe wel ducktape om het deurtje voor de zekerheid, en beloof om af en toe iets eetbaars in het wasmiddel laatje te doen.
Ik denk alleen schuimpjes en spruitjes.

Ik denk dat ik ze misschien ook wel wil laten krimpen, en in een ballerina pakje op het draaischijfje van een muziekdoosje plakken.
Dat elke keer als je de deksel opendoet, ze rechtop veren en op een been rondjes draaien tot ze groen en geel zien en moeten spugen.
En dan doen we natuurlijk snel de deksel weer dicht, het doosje op slot, en het sleuteltje gaat in mijn toilettas.
Het liedje van Small World lijkt me perfect om op te kotsen en knettergek van te worden.

Dankjewel Maisnon. Je hebt mijn meisje ook echt laten lachen om mensen waar ze als de dood voor is. Dat betekent veel voor me. Tnx.

Je kinderen boffen....
Alle reacties Link kopieren Quote
En zo sneu, kinderen in die fase.
Dat ze alle ellende in de wereld ineens zien, en beseffen hoe kwetsbaar we zijn, en dat er dus dingen zijn waar papa en mama je niet tegen kunnen beschermen....

Sterkte, ik hoop dat je door mag slapen vannacht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie zijn lief. Ik weet het niet.

Maisnon wat zou het ontzettend fijn zijn als alle ouders zo waren :heart:
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat jullie net zo waren als ouder :heart: Maar hemel me niet te hoog op, twee dagen geleden heb ik 's ochtends nog staan schreeuwen hoor. Ik heb een ontzettend leuke, lieve, creatieve en slimme dochter, die ook heel eigenwijs is, je pakt op ieder 'fout' woord en uit haar plaatje kan gaan en volledig kan stagneren over iets dat niet lukt of een draadje dat verkeerd zit. Dus we hebben nog wel eens wat uitdaging met elkaar.

Maar haar creatieve hoofd is dus wel heel goed in het bedenken van de meest originele straffen.
Ze is gister overigens goed gaan slapen en vannacht ook niet wakker geworden :)
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 19-09-2025 21:16
99.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat fijn dat het slapen vannacht goed ging Maisnon!
Je dochter klinkt als een geweldig kind. En ja die zijn vaak een uitdaging voor de ouders, maar zo mooi dat jullie dit soort dingen samen kunnen.
Het kleine meisje in mijn voelde zich even een heel klein beetje minder bang door je 'oplossingen en straffen tegen het kwaad'. Dank je :heart:

Ik zou willen dat mijn kinderen me zich herinneren als 'betrouwbaar, fijn, lief'. Maar ik heb echt grote fouten gemaakt in hun opvoeding. Vooral in de periode dat hun zusje overleed en daarna was ik lang niet altijd de moeder die ik wilde zijn. Kon ik ze niet het gezin bieden dat ik ze wilde geven. Daarmee heb ik echt wel schade aangericht bij ze. Dus ik hoop vooral dat ze me m'n grootste en ergste fouten kunnen vergeven en weten dat ik echt van ze houd.

Vannacht was erg onrustig, veel herbelevingen, maar ik heb wel geslapen tussendoor. Voel me nog heel erg beschaamd en naar over gisteren, maar wel iets meer mens. Schuldgevoel dat ik er een drama van gemaakt heb, heb ook enorm de neiging om iedereen excuusmailtjes te gaan sturen, maar heb bedacht dat ik pas inlog na therapie. Zo eerst mezelf 'presenteerbaar' maken, dan naar therapeut en dan pas 'werkgedoe'.
selune wijzigde dit bericht op 19-09-2025 07:42
1.33% gewijzigd
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo ik hoop ook dat het niet betekent dat het niet meer werkt voor je. Maar ik denk het niet, ik denk dat het goedkomt. Volgens mij vertelde je dat vorig jaar ook weleens. Dat er wel dromen waren, maar geen echte nachtmerries, niet de intensiteit die zo ontzettend ontregelt.

Voor het afmelden alleen maar een hele dikke :hug:. Ik zou willen zeggen dat ik trots op je ben en je het goed doet. En normaal denk ik dat ook en voor anderen enzo, maar ik voel me zelf nog zo naar over gisteren dat ik je gevoel te goed snap. Sorry.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 19-09-2025 21:16
99.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, ik kan me ook herinneren van vorig jaar dat het de ene nacht iets beter werkte dan de andere nacht. Dat er soms niks was, en soms een soort afstandelijkheid, zonder de hele grote angst. Niet fijn, maar beter dan de hele grote paniek denk ik?

Wat knap dat je jezelf vandaag pauze hebt gegeven, om te kijken of je kan voorkomen dat het allemaal echt te veel wordt. Ik snap dat het heel fout voelt, maar uiteindelijk hebben je collega's er meer aan als je niet helemaal uitvalt.

Selune, de periode rondom het overlijden van je dochter is natuurlijk ook wel onmenselijk moeilijk. Het zou zo fijn zijn als het gaat zoals in films: iedereen is verdrietig, maar ze groeien naar elkaar toe en eindigen als een hechte groep die samen het verdriet draagt. Maar zo gaat het vaak niet in het echt. Dan moet iedereen zo hard vechten om zelf enigszins overeind te blijven dat je, onbedoeld, geen oog hebt voor de ander en de ander misschien wel beschadigd. Dat gevoel lijkt me achteraf als moeder heel erg moeilijk, dat je het niet goed gedaan hebt, en je je kinderen beschadigd hebt. Maar als er ergens omstandigheden zijn waarin het begrijpelijk (en vergeeflijk?) is dat je niet de beste ouder voor je kind kon zijn, dan zijn het deze omstandigheden wel. Ik kan niet in hun hoofden kijken, maar ik kan me voorstellen dat zij zich als jongvolwassenen ondertussen ook kunnen voorstellen dat het toen voor jullie allemaal heel erg moeilijk was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wel eens aan de kinderen gevraagd en dan zeggen ze eigenlijk altijd dat ik tenminste ben gebleven (papa is bijna een jaar weggeweest). En dat klopt, maar mijn trauma is er daarna wel vol uitgeknald en dat heeft echt wel schade berokkend.

Therapie vanmorgen was heel erg zwaar. Maar therapeut begreep nu wel waarom EMDR steeds misging en ik dat echt niet meer durf. En dat heeft ze steeds geaccepteerd, maar nu wil ze dat ik er toch nog eens over nadenk, omdat ze nu denkt dat ze wel manieren weet om het te doen, zonder dat ik al in herbeleving en gehoorzamen schiet voordat we beginnen. En ik weet het niet. Vind het zo doodeng. Zelfs all om erover na te denken.

Vandaag wel gewerkt, maar later beginnen, heel langzaam alleen de echte spoedklusjes gedaan.
TL heeft m'n rooster aan laten passen en me van de avonden afgehaald. En dat vind ik heel erg, enorme schaamte en het gevoel te falen. En tegelijk is het meisje in me zo dankbaar dat het donker niet meer hoeft.

Avo wat fijn dat het jou geholpen heeft om voor jezelf te kiezen. Heeft het je een beetje goed gedaan? Een beetje zuurstof?
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding

Moest aan je denken Selune.

Ik voel me schuldig en schaam me, maar het trillen en de paniek zijn wel wat afgezwakt.
Ik weet het niet, ik weet dat ik moet voorkomen dat ik in fase omvallen kom.
Dus maar even simpelweg terug naar het plan.
Heb mezelf door de angst heen toch naar buiten gegooid vanmiddag. Oke, alleen maar de tuin in, maar heb daar paar uur gerommeld en gedaan.
Daarna wat rustiger.

Zo stom, achteraf weet ik dat bewegen, buiten, in de tuin of in het bos, zingen of verbinding helpt.
Maar op het moment dat het nodig is durf ik er niet uit, durf ik geen mensen lastig te vallen, lijkt alles aanstellerij en is lief doen voor jezelf zo walgelijk en vreselijk.

Heb nog een paar stapjes te maken vrees ik...
Alle reacties Link kopieren Quote
Lief Avo. Zo fijn dat er mensen bestaan die niet zo bang zijn voor het donker als ikzelf.

Maar zo herkenbaar Avo. Ik durfde ook niet naar buiten. Ben het uiteindelijk ook gegaan en het helpt dan een soort van, maar het heeft me ook heel veel angst.

Bij psych vanmorgen wel aangegeven dat ik afschuwelijk bang ben voor de komende maanden. Ze weet het allang natuurlijk, maar het uitspreken moest ook ofzo.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Goed dat je het uitgesproken hebt. Delen wat er in je zit.
En nu dus voorzichtig nadenken over EMDR.
Hoeveel erger kan het worden Selune?

Ik vind het werken met triggers in het hier en nu beter te doen. Mocht je het überhaupt overwegen.
Ik zou je wel gunnen dat er minder triggers zijn.
Hopelijk wordt het dan weer iets leefbaarder.
Alle reacties Link kopieren Quote
En haha, minder bang voor jou donker.
Ik vermijd nog steeds elke gedachte aan opname of de periode erna. Het blijft eeuwig begin september met zon.
Ik vertik het om iets anders te accepteren. Ik doe het niet. Winter duurt nog heeeeeeel lang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Selune, ik snap dat opnieuw emdr doodeng voelt. Zou je het kunnen uitproberen bij een milde herinnering? Een die wel naar is, maar los staat van de dingen die je het allermoeilijkste vindt (en je dus niet in een serie van aan elkaar hangende plaatjes terecht kan komen). Dan kan je misschien testen of je je er ok genoeg bij voelt en het aan zou durven.

Misschien heb je het eerder al uitgelegd, maar dan ben ik het vergeten. Maar zou anti-droom voor jou misschien ook helpend kunnen zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het ooit wel aan Avo gevraagd, maar medicatie in elke vorm is een megatrigger (in welke vorm of wat dan ook). En ik ben heel erg bang voor iedere vorm van controleverlies. Iets moeten slikken is altijd een probleem. Tot nu toe de mazzel dat ik vrijwel medicijnloos door het leven ga. Daarnaast een mannelijke huisarts van de oude stempel die ik nauwelijks ken en therapeut die moet doorverwijzen als ik medicatie zou overwegen. Ik durf niet. Hoe stom ook, maar ik durf niet.

EMDR ging de vorige meteen steeds mis. Schoot meteen in herbelevingen, kon er niet bij blijven. Deed wat ik dacht dat de bedoeling was, wat ik dacht dat er verwacht werd. Zo de hoe dingen. Maar het voelde alsof ik opnieuw werd misbruikt. Schoot in gehoorzamen.
Vanmorgen vertelde ik over de trigger gisteren. Een telefooncamera en dat ik het bromgeluid en knipperende lampje van een oude camera niet meer weglreeg een overal 'hen' voelde en ging doen wat ik dacht dat iedereen wilde. En toen zei ze dat de het begreep. Dat ze dat dat EMDR daarin steeds niet lukt, met de bewegende lampjes een dat dat geen afleiding maar een trigger op zichzelf is. En vingers moeten volgen leverde ook doodsangst op. En ik vind EMDR dus heel heel erg eng, want verlies de controle en weet dat al vantevoren. Maar als ze het echt anders kan. Dan is het nog steeds doodeng, maar kan ik het toch ook niet maken om het niet te proberen. Alleen na m'n laatste EMDR heb ik mezelf zo pijn gedaan en was ik zo in dissociatie dat het best gevaarlijk was en ik vecht heel hard om niet express te ver te gaan, dan mag het niet pet ongeluk zeg maar.
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nooit emdr gehad.
Maar ik sprak een maandje geleden met iemand die absoluut niet kon emderren met lampjes en vingers. En die is door een andere peut toch geholpen met emdr, maar dan met het opzeggen van getallenreeksen en dergelijke. En dat werkte magisch voor haar.
Zoals ik het begreep gaat het om de afleiding, niet om het lampje. En kunnen er dus vormen zijn die bij jou niet werken terwijl andere vormen wel werken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus is 'gewoon' emdr misschien niet zo handig zonder goede nazorg dan.
Is het mogelijk om een dubbele sessie te boeken?
Kort stukje emdr, en daarna samen gronden, kijken wat je nodig hebt, etc.

Lastige is wel dat je nu al in meewerkstand staat. Dan zou ik niet aan kunnen geven hoe het gaat, dan gaat alles goed en kom je niet bij me.

Is het een idee om de methode die ze wil proberen eerst eens 'droog' te proberen.
Gewoon, zonder enige herrinneringen, maar kijken hoe je reageert op deze manier.

Heel herkenbaar trouwens, het in de herbelevingen schieten en dan gaan pleasen en meewerken zoals je denkt dat ze wil.
Ik bof met hapto, die zag het en heeft de boel toen gestopt en me teruggehaald.
Zij is zo gefocust op mij, en blijft steeds inchecken of ik er nog ben, en als ze het niet vertrouwd (want natuurlijk ben ik oke! Laten we doorgaan) schakelt ze terug tot er weer verbinding is tussen ons.

Weet jouw peut dat jij absoluut niet aan kan geven hoe het gaat?


De pillen: ik slik doxazosine. Dat zijn alphablokkers die niets met je koppie doen. Het verlaagt je bloeddruk.
Wat dat te maken heeft met dromen weet ik ook niet, maar het helpt me.
Mijn huisarts wilde ze niet voorschrijven.
Mijn reflex integratie vriendin heeft een medische achtergrond, dook de ggz-standaard ptss op, en kopieerde de link+ juiste passages voor me (kan ik nu voor jou doen in pb).
Huisarts heeft toen een psychiater geconsulteerd, die aangaf dat het het proberen waard was. (Of in elk geval geen kwaad kon)

Een empatischere huisarts zoeken is wsl geen optie? Of gewoon een fijne psychiater die je wel vertrouwd? Dan gaat je angst voor medicatie misschien ook minder worden. Omdat het van een vertrouwd iemand komt?

Gewennings periode is wel even jammer. Moe, duizelig, zwaar lijf...

Kijk maar wat je doet met de info.
Ik ben qua opname blij met elke druppel info van Bloem, misschien dat dit jou kan helpen bij een keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klopt feow. Het kan met bijna alles als afleiding, maar de links-rechts beweging, tappen, geluiden of oogbewegingen geven vaak iets onduidelijks extra's eraan.
Maar wij zetten op werk vanalles in. Lichtbalk, vingers volgen, trillende buzzers in handen of sokken, piepjes, maar ook tappen op benen, armen, jezelf tappen, getallenrijen opzeggen, sommen die lastig zijn. Dus er kan vanalles.
Je kan zelfs eerst de angst voor de emdr, of de reactie op de emdr emdr-en. Als je een ervaren therapeut hebt, en het je lukt om eerlijk te zijn over je triggers kan dat misschien helpen.
Maar ik snap ook dat je het doodeng vind en misschien gewoon niet meer als een optie voelt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven