Kinderen
alle pijlers
handige papa... not....!?
zondag 19 juli 2009 om 15:31
hoi, we hebben een super lief mooi zoontje van ruim 8 maanden, hij doet het echt geweldig, hij is in al die tijd 1 nachtje ziek geweest, koorts, nog nooit een nat bed, slaapt goed door, iha van ca 8 tot 8... heeft nu 3 tandjes zonder enig probleem... het lijkt niet beter te kunnen... ben ook superblij met hem! zwangerschap was moeilijke periode, was eerst een tweeling, bleef er 1 van over na een week of 10, en onze kleine is bijna een maand te vroeg gekomen, mama heeft bijna 2 weken in het ziekenhuis gelegen met uiteindelijk een zwangerschapsvergiftiging waarna ze 'm direct zijn gaan halen met een keizersnede toen het wat onbeheersbaar leek te worden... dus je begrijpt dat nu onze kleine het zo goed doet, zijn we daar superblij mee!
maar goed, ik ben niet de handigste papa, hoewel ik denk dat het altijd erger kan... mijn vriendin werkt in de zorg met kinderen, ook jonge kinderen, dus die heeft bepaalde routines 'ingebakken' zal ik maar zeggen... een beetje achtergrond van handige papa... ben op zich altijd positief ingesteld, hulpzaam, maar ook wel eens lui. doe graag de dingen als het mij uitkomt, kan dus betekenen dat er wel eens wat blijft liggen, maar als het op die kleine aankomt, probeer ik dingen niet te laten liggen....verder is mijn geheugen niet mijn sterkste punt, dus vergeet af en toe dingen en ik heb niet altijd in 1 of 2 keer door wat er allemaal moet gebeuren met zo'n kleine... dus alle dingen die bij de verzorging van een kleine komt kijken, zitten bij mij niet allemaal zo snel in m'n systeem... ik doe m'n best, maar ja, niet altijd naar alle tevredenheid van mama... dus als mama een keer aangeeft, 'het is wel handig als je z'n mouwen opstroopt als je 'm een hapje geeft'...en ik doe dat de volgende keer niet.. is mama nog wel bereid het nog een keer te vertellen... 3e keer ook nog wel.. daarna wordt het vermoeiend voor mama, en ook ik baal weer dat ik er niet aan gedacht heb... goed, zo gaat het met meerdere dingen, en sommige dingen doe ik beter dan andere dingen...
nu hadden we het gisteravond laat nog over een 2e kindje, en waren er uit dat we maar niet te lang moeten wachten daar mee, we zijn allebei voorbij de 35...
gisteravond ging onze kleine om 8u naar bed, we hebben tot ca. 1 uur nog tv zitten kijken,
vanochtend werd onze kanjer om half 9 wakker, ik ben flesje gaan halen, mama heeft 'm een schone luier aangedaan, en lekker met z'n 3-en op bed ga ik 'm een flesje geven... maar wat bleek op het moment dat ik mn kleine in mn armen leg... ik ben een slab vergeten, en ook nog een doekje.. niet handig... mama was hier niet over te speken.. dat ik na tuim 8 maanden nog een slab en een doek vergeet.... hoe moet dat dan als we er nog een willen? de stemming werd er niet best op... ik ben er nogal 'makkelijk' aangezien onze doerak prima een fles drinkt en weinig morst... dus als ie een keer morst denk ik.. 'pech'... maar ja mama vind dat egoistich, want ik gooi mn t-shirt toch wel in de was, en kleine moet een schone romper aan... ik moet meer aan hem denken...
niet handig dus, maar ik denk, sja, waar hebben we het over, het ging goed, en als het fout was gegaan, had ik de boel op moeten ruimen...niet fijn, maar de wereld vergaat niet... mama liet nogmaals duidelijk blijken dat ze het echt niet kon begrijpen dat ik na 8 maanden er niet aan gedacht had een slab mee te nemen... ik vertel 'r dat ik dat ook niet tof vind en dat ik het liever goed had gedaan, maar helaas een keer is het niet gelukt...
goed ik hoop dat de strekking van dit verhaal duidelijk is, en wat ik graag wil lezen zijn ervaringen, ook van 'handige' vaders, tips hoe dit te voorkomen, meningen over of ik nou echt zo handig ben of niet, of mama wat te perfectionistisch is(dat denk dan)... of papa wat te 'makkelijk- lakoniek' is... mama is natuurlijk bang dat ik met belangrijkere dingen dan een slab ook te makkelijk zou kunnen zijn.. dat begrijp ik ook wel, maar ik krijg dan het gevoel dat mama me niet vertrouwt...
miscchien is het wat moeilijk een mening te geven over iemand adhv dit stukje tekst, maar geef wat feedback als je wilt, beter iets dan niets, dan kan ik kijken of ik er wat mee kan doen...
alvast bedankt,
gr.
123
maar goed, ik ben niet de handigste papa, hoewel ik denk dat het altijd erger kan... mijn vriendin werkt in de zorg met kinderen, ook jonge kinderen, dus die heeft bepaalde routines 'ingebakken' zal ik maar zeggen... een beetje achtergrond van handige papa... ben op zich altijd positief ingesteld, hulpzaam, maar ook wel eens lui. doe graag de dingen als het mij uitkomt, kan dus betekenen dat er wel eens wat blijft liggen, maar als het op die kleine aankomt, probeer ik dingen niet te laten liggen....verder is mijn geheugen niet mijn sterkste punt, dus vergeet af en toe dingen en ik heb niet altijd in 1 of 2 keer door wat er allemaal moet gebeuren met zo'n kleine... dus alle dingen die bij de verzorging van een kleine komt kijken, zitten bij mij niet allemaal zo snel in m'n systeem... ik doe m'n best, maar ja, niet altijd naar alle tevredenheid van mama... dus als mama een keer aangeeft, 'het is wel handig als je z'n mouwen opstroopt als je 'm een hapje geeft'...en ik doe dat de volgende keer niet.. is mama nog wel bereid het nog een keer te vertellen... 3e keer ook nog wel.. daarna wordt het vermoeiend voor mama, en ook ik baal weer dat ik er niet aan gedacht heb... goed, zo gaat het met meerdere dingen, en sommige dingen doe ik beter dan andere dingen...
nu hadden we het gisteravond laat nog over een 2e kindje, en waren er uit dat we maar niet te lang moeten wachten daar mee, we zijn allebei voorbij de 35...
gisteravond ging onze kleine om 8u naar bed, we hebben tot ca. 1 uur nog tv zitten kijken,
vanochtend werd onze kanjer om half 9 wakker, ik ben flesje gaan halen, mama heeft 'm een schone luier aangedaan, en lekker met z'n 3-en op bed ga ik 'm een flesje geven... maar wat bleek op het moment dat ik mn kleine in mn armen leg... ik ben een slab vergeten, en ook nog een doekje.. niet handig... mama was hier niet over te speken.. dat ik na tuim 8 maanden nog een slab en een doek vergeet.... hoe moet dat dan als we er nog een willen? de stemming werd er niet best op... ik ben er nogal 'makkelijk' aangezien onze doerak prima een fles drinkt en weinig morst... dus als ie een keer morst denk ik.. 'pech'... maar ja mama vind dat egoistich, want ik gooi mn t-shirt toch wel in de was, en kleine moet een schone romper aan... ik moet meer aan hem denken...
niet handig dus, maar ik denk, sja, waar hebben we het over, het ging goed, en als het fout was gegaan, had ik de boel op moeten ruimen...niet fijn, maar de wereld vergaat niet... mama liet nogmaals duidelijk blijken dat ze het echt niet kon begrijpen dat ik na 8 maanden er niet aan gedacht had een slab mee te nemen... ik vertel 'r dat ik dat ook niet tof vind en dat ik het liever goed had gedaan, maar helaas een keer is het niet gelukt...
goed ik hoop dat de strekking van dit verhaal duidelijk is, en wat ik graag wil lezen zijn ervaringen, ook van 'handige' vaders, tips hoe dit te voorkomen, meningen over of ik nou echt zo handig ben of niet, of mama wat te perfectionistisch is(dat denk dan)... of papa wat te 'makkelijk- lakoniek' is... mama is natuurlijk bang dat ik met belangrijkere dingen dan een slab ook te makkelijk zou kunnen zijn.. dat begrijp ik ook wel, maar ik krijg dan het gevoel dat mama me niet vertrouwt...
miscchien is het wat moeilijk een mening te geven over iemand adhv dit stukje tekst, maar geef wat feedback als je wilt, beter iets dan niets, dan kan ik kijken of ik er wat mee kan doen...
alvast bedankt,
gr.
123
donderdag 23 juli 2009 om 14:55
Rider, mijn man vindt dat ook onbegrijpelijk. Maar goed, we vinden het óók onbegrijpelijk dat als we ergens samen zijn er altijd aan míj gevraagd wordt of kind dit of dat al mag hebben, dat ik erbij geroepen wordt als er 1 omkukelt, dat er van mij verwacht wordt dat ik exact weet hoeveel tanden en kiezen kind heeft en hoe lang en groot kind op dat moment exact is
donderdag 23 juli 2009 om 14:58
Oh en voor veel moeders zijn baby's ook iets van de moeder
Ik vind het ook niet zo gek, hoe vaak tijdens de zwangerschap wel niet tegen mij en mijn man gezegd werd dat 'het voor vaders pas leuk wordt als de baby wat groter is....'
Ik heb zélfs 1 boek gelezen waarin daadwerkelijk stond dat bij een geboorte van een tweede kind de vader eindelijk de kans kreeg om een band op te bouwen met de eerste, omdat de aandacht van moeder nu op de nieuwe baby gericht was en niet meer op het grotere kind. Vader en eerste kind zouden in die situatie naar elkaar toetrekken en misschien zou vader zelfs voor het eerst kind naar bed kunnen brengen....
Eerlijk, gaat toch nergens over?
En toch hoorde ik van twee mensen in de afgelopen week iets vergelijkbaars. Mannelijke collega die net zijn tweede heeft gekregen en zegt dat hij vooral met de oudste optrekt omdat hij niets met baby's heeft en dat aan zijn vrouw overlaat. En een moeder die zei dat haar man die avond voor het eerst hun dochter van 1,5 in bed had gelegd zonder dat zij erbij was, want normaal kwam haar moeder dan langs, als zij weg moest....
Ik vind het ook niet zo gek, hoe vaak tijdens de zwangerschap wel niet tegen mij en mijn man gezegd werd dat 'het voor vaders pas leuk wordt als de baby wat groter is....'
Ik heb zélfs 1 boek gelezen waarin daadwerkelijk stond dat bij een geboorte van een tweede kind de vader eindelijk de kans kreeg om een band op te bouwen met de eerste, omdat de aandacht van moeder nu op de nieuwe baby gericht was en niet meer op het grotere kind. Vader en eerste kind zouden in die situatie naar elkaar toetrekken en misschien zou vader zelfs voor het eerst kind naar bed kunnen brengen....
Eerlijk, gaat toch nergens over?
En toch hoorde ik van twee mensen in de afgelopen week iets vergelijkbaars. Mannelijke collega die net zijn tweede heeft gekregen en zegt dat hij vooral met de oudste optrekt omdat hij niets met baby's heeft en dat aan zijn vrouw overlaat. En een moeder die zei dat haar man die avond voor het eerst hun dochter van 1,5 in bed had gelegd zonder dat zij erbij was, want normaal kwam haar moeder dan langs, als zij weg moest....
donderdag 23 juli 2009 om 15:06
quote:Thyra schreef op 23 juli 2009 @ 14:55:
Rider, mijn man vindt dat ook onbegrijpelijk. Maar goed, we vinden het óók onbegrijpelijk dat als we ergens samen zijn er altijd aan míj gevraagd wordt of kind dit of dat al mag hebben, dat ik erbij geroepen wordt als er 1 omkukelt, dat er van mij verwacht wordt dat ik exact weet hoeveel tanden en kiezen kind heeft en hoe lang en groot kind op dat moment exact is Weet je wat ik echt onbegrijpelijk vind? Mijn kinderen vragen nog steeds eerst toestemming aan hun moeder voor hun plannen, en pas daarna aan mij. Terwijl ze weten dat het ja of nee van de één nooit weersproken wordt door de ander, EN ze kunnen weten dat van mij veel meer mag.
Raadsels, raadsels.
Rider, mijn man vindt dat ook onbegrijpelijk. Maar goed, we vinden het óók onbegrijpelijk dat als we ergens samen zijn er altijd aan míj gevraagd wordt of kind dit of dat al mag hebben, dat ik erbij geroepen wordt als er 1 omkukelt, dat er van mij verwacht wordt dat ik exact weet hoeveel tanden en kiezen kind heeft en hoe lang en groot kind op dat moment exact is Weet je wat ik echt onbegrijpelijk vind? Mijn kinderen vragen nog steeds eerst toestemming aan hun moeder voor hun plannen, en pas daarna aan mij. Terwijl ze weten dat het ja of nee van de één nooit weersproken wordt door de ander, EN ze kunnen weten dat van mij veel meer mag.
Raadsels, raadsels.
donderdag 23 juli 2009 om 15:11
quote:Thyra schreef op 23 juli 2009 @ 14:58:
En toch hoorde ik van twee mensen in de afgelopen week iets vergelijkbaars. Mannelijke collega die net zijn tweede heeft gekregen en zegt dat hij vooral met de oudste optrekt omdat hij niets met baby's heeft en dat aan zijn vrouw overlaat. En een moeder die zei dat haar man die avond voor het eerst hun dochter van 1,5 in bed had gelegd zonder dat zij erbij was, want normaal kwam haar moeder dan langs, als zij weg moest....
Ik vond ook alleen de eerste baby leuk, bij de volgenden gaat je toch opvallen dat het allemaal vooral een kwestie van melk erin, poep eruit is.
Mijn vrouw dacht daar exact hetzelfde over. Daarom zijn we op enig moment ook maar gestopt met babies
En toch hoorde ik van twee mensen in de afgelopen week iets vergelijkbaars. Mannelijke collega die net zijn tweede heeft gekregen en zegt dat hij vooral met de oudste optrekt omdat hij niets met baby's heeft en dat aan zijn vrouw overlaat. En een moeder die zei dat haar man die avond voor het eerst hun dochter van 1,5 in bed had gelegd zonder dat zij erbij was, want normaal kwam haar moeder dan langs, als zij weg moest....
Ik vond ook alleen de eerste baby leuk, bij de volgenden gaat je toch opvallen dat het allemaal vooral een kwestie van melk erin, poep eruit is.
Mijn vrouw dacht daar exact hetzelfde over. Daarom zijn we op enig moment ook maar gestopt met babies
donderdag 23 juli 2009 om 17:06
In mijn vrienden- en kennissenkring zijn exact vier stellen (waaronder wijzelf) waarbij moeders het niet denkt beter te weten dan vaders. Bij de rest is het allemaal de moeder die echt zeker denkt te weten de volledige wijsheid in pacht te hebben. Deze vrouwen laten dus ook waslijsten met instructies achter als ze een keer een avond weggaan. Ik snap daar dus helemaal niks van. Mijn vriend zou ook diep beledigd zijn als ik instructies achter zou laten.
Deze vier stellen hebben allemaal de zorg 50/50 verdeeld. Beide partners werken 4 dagen. De andere stellen daarentegen werken de vrouwen of niet, of max 16 uur per week. En daar zie je dus ook gebeuren dat manlief het allemaal eigenlijk wel makkelijk vindt, dat moeders alle verantwoordelijkheid en daardoor ook bijna alle zorg naar zich toetrekt. Papa is er zogezegd vooral voor de leuke dingen. Nadenken over tot wat voor mensen je je kinderen wil laten opgroeien is er bij deze vaders dan ook nauwelijks bij (veel verder dan 'ze moeten wel tafelmanieren hebben en gelukkig zijn, komen ze vaak niet). Ik snap daar dus helemaal niks van. Het komt bijna over als een soort desinteresse. En waarom heb je dan in godesnaam kinderen, als je je niet eens bemoeit met de schoolkeuze van je kind (want daar zijn moeders toch veel beter in) en je niet eens weet dat je kind nieuwe kleren nodig heeft omdat hij alweer zo'n stuk gegroeid is. Het rare is, de dames in mijn vriendkring die zoals ik zelf fulltime of bijna fulltime (4 dagen) werken zijn juist degenen die van deze mannen de vraag krijgen 'waarom heb je kinderen als je zoveel werkt?' Ik kan daar altijd alleen maar pinnig op reageren met exact dezelfde wedervraag. Er is dan ook al menig discussie over betrokkenheid bij je kinderen geweest. Waarbij deze vaders toegeven minder betrokken te zijn bij hun kinderen dan hun vrouw. En omdat ze zelf niet in staat zijn die betrokkenheid ondanks fulltime baan te creeëren, gaan ze er vanuit dat fulltime werkende moeders dit ook niet kunnen.
Maar je verantwoording nemen, betrokken te zijn, interesse te hebben in alle aspecten van je kind heeft vooral te maken met persoonlijkheid en niet met hoeveel je werkt. Getuige ook het huilverhaal van TO. My god, want zeurt die kerel zeg. Niet geheel verassend dat juist hij een dominante vrouw heeft die alle touwtjes in handen heeft genomen. Wat dat betreft heeft Qwerty echt wel een punt. Het gaat in dat huishouden om iets veel fundamentelers dan die vergeten slab. Papa en mama hebben het daar samen voor elkaar gekregen dat mama zich steeds verantwoordelijker voelt, maar zich ondertussen kapot ergert aan die slappe zak van een vent. Papa vind het eigenlijk wel lekker makkelijk dat mama alles regelt, maar ergert zich ondertussen aan haar gezanik. Tis een fijne neerwaartse spiraal, waarbij ze toch echt allebei moeten veranderen.
Deze vier stellen hebben allemaal de zorg 50/50 verdeeld. Beide partners werken 4 dagen. De andere stellen daarentegen werken de vrouwen of niet, of max 16 uur per week. En daar zie je dus ook gebeuren dat manlief het allemaal eigenlijk wel makkelijk vindt, dat moeders alle verantwoordelijkheid en daardoor ook bijna alle zorg naar zich toetrekt. Papa is er zogezegd vooral voor de leuke dingen. Nadenken over tot wat voor mensen je je kinderen wil laten opgroeien is er bij deze vaders dan ook nauwelijks bij (veel verder dan 'ze moeten wel tafelmanieren hebben en gelukkig zijn, komen ze vaak niet). Ik snap daar dus helemaal niks van. Het komt bijna over als een soort desinteresse. En waarom heb je dan in godesnaam kinderen, als je je niet eens bemoeit met de schoolkeuze van je kind (want daar zijn moeders toch veel beter in) en je niet eens weet dat je kind nieuwe kleren nodig heeft omdat hij alweer zo'n stuk gegroeid is. Het rare is, de dames in mijn vriendkring die zoals ik zelf fulltime of bijna fulltime (4 dagen) werken zijn juist degenen die van deze mannen de vraag krijgen 'waarom heb je kinderen als je zoveel werkt?' Ik kan daar altijd alleen maar pinnig op reageren met exact dezelfde wedervraag. Er is dan ook al menig discussie over betrokkenheid bij je kinderen geweest. Waarbij deze vaders toegeven minder betrokken te zijn bij hun kinderen dan hun vrouw. En omdat ze zelf niet in staat zijn die betrokkenheid ondanks fulltime baan te creeëren, gaan ze er vanuit dat fulltime werkende moeders dit ook niet kunnen.
Maar je verantwoording nemen, betrokken te zijn, interesse te hebben in alle aspecten van je kind heeft vooral te maken met persoonlijkheid en niet met hoeveel je werkt. Getuige ook het huilverhaal van TO. My god, want zeurt die kerel zeg. Niet geheel verassend dat juist hij een dominante vrouw heeft die alle touwtjes in handen heeft genomen. Wat dat betreft heeft Qwerty echt wel een punt. Het gaat in dat huishouden om iets veel fundamentelers dan die vergeten slab. Papa en mama hebben het daar samen voor elkaar gekregen dat mama zich steeds verantwoordelijker voelt, maar zich ondertussen kapot ergert aan die slappe zak van een vent. Papa vind het eigenlijk wel lekker makkelijk dat mama alles regelt, maar ergert zich ondertussen aan haar gezanik. Tis een fijne neerwaartse spiraal, waarbij ze toch echt allebei moeten veranderen.
donderdag 23 juli 2009 om 18:40
Ik vind het zo wonderlijk dat het bij mij niet lukt om de verschillen tussen man/ vrouw te verbreken. Het lijkt me wel wat hoor, maar ik zie dat niet lukken. Bij ons is het 70/30 verdeelt qua zorg, waarbij het respectievelijk ik/man betreft.
Mijn man is zachtaardig van aard; is sociaal, liever dan lief, zorgzaam, grappig en geweldig. Maar IK ben de eerste die midden in de nacht wakker wordt; diegene die de tassen inpakt als we weg gaan, denkt om te gaan eten als we samen zijn enz.
Ik heb daar geen moeite mee, het is nu eenmaal zo. Mijn man is diegene die tijdens onweer de tent in veiligheid brengt, boven op een steiger staat om dingen aan te pakken.
Van ons tweeen is hij fysiek sterker en ik sociaal...
Verschil in persoonlijkheid of toch verschil tussen man/ vrouw?
Mijn man is zachtaardig van aard; is sociaal, liever dan lief, zorgzaam, grappig en geweldig. Maar IK ben de eerste die midden in de nacht wakker wordt; diegene die de tassen inpakt als we weg gaan, denkt om te gaan eten als we samen zijn enz.
Ik heb daar geen moeite mee, het is nu eenmaal zo. Mijn man is diegene die tijdens onweer de tent in veiligheid brengt, boven op een steiger staat om dingen aan te pakken.
Van ons tweeen is hij fysiek sterker en ik sociaal...
Verschil in persoonlijkheid of toch verschil tussen man/ vrouw?
donderdag 23 juli 2009 om 20:13
Geen verschil man/vrouw denk ik Annie.
Bij ons is het wel 50/50 verdeelt, maar we hebben alle mogelijke combinaties al gehad, ik full-time, man thuis, man full-time, ik thuis, en alles daar tussenin.
En wat bij ons blijkt: degene die het meeste thuis is, de meeste tijd met de kinderen doorbrengt die voelt zich ook het verantwoordelijkst en weet het meest. En wat wakker worden betreft, als ik vrij was werd ik eerder wakker en als hij vrij was werd hij eerder wakker. Zo ging dat gewoon. Of eigenlijk werden we altijd alletwee wakker en ging degene die de volgende dag vrij was eruit, of degene die het snelst was en dat verschilt ook.
En verder hebben wij wel verschillende persoonlijkheden en ja, ik ben ook vaak degene die de tassen inpakt, maar om dat nou typisch vrouwelijk te noemen.....
Bij ons is het wel 50/50 verdeelt, maar we hebben alle mogelijke combinaties al gehad, ik full-time, man thuis, man full-time, ik thuis, en alles daar tussenin.
En wat bij ons blijkt: degene die het meeste thuis is, de meeste tijd met de kinderen doorbrengt die voelt zich ook het verantwoordelijkst en weet het meest. En wat wakker worden betreft, als ik vrij was werd ik eerder wakker en als hij vrij was werd hij eerder wakker. Zo ging dat gewoon. Of eigenlijk werden we altijd alletwee wakker en ging degene die de volgende dag vrij was eruit, of degene die het snelst was en dat verschilt ook.
En verder hebben wij wel verschillende persoonlijkheden en ja, ik ben ook vaak degene die de tassen inpakt, maar om dat nou typisch vrouwelijk te noemen.....
donderdag 23 juli 2009 om 20:40
Ik pak de tassen (of koffers) in omdat ik daar beter in ben en er geen hekel aan heb en man wel, man pakt de tassen uit omdat hij daar beter in is en geen hekel aan heeft en ik wel.
Man strijkt want daar heb ik echt een broertjedood aan en ik kook want mijn man wordt al chaggerijnig bij de aanblik van een pan en het idee wat hij daarmee moet doen.
Ik ben een heel slechte slaper en slaap slecht in, dus ik man gaat er 's nachts uit en doet de ochtendvoeding (vaak geef ik baby dan een schoon luiertje want ik ben toch wakker geworden). Man heeft een hekel aan het aankleden van de baby en ik vind dat getut wel leuk, dus ik kleed hem aan.
Dus geen man/vrouwkwestie, maar kwestie van voorkeuren en doen waar je het beter in bent dan de ander of wat je makkelijker afgaat.
Man strijkt want daar heb ik echt een broertjedood aan en ik kook want mijn man wordt al chaggerijnig bij de aanblik van een pan en het idee wat hij daarmee moet doen.
Ik ben een heel slechte slaper en slaap slecht in, dus ik man gaat er 's nachts uit en doet de ochtendvoeding (vaak geef ik baby dan een schoon luiertje want ik ben toch wakker geworden). Man heeft een hekel aan het aankleden van de baby en ik vind dat getut wel leuk, dus ik kleed hem aan.
Dus geen man/vrouwkwestie, maar kwestie van voorkeuren en doen waar je het beter in bent dan de ander of wat je makkelijker afgaat.
donderdag 23 juli 2009 om 21:00
quote:Thyra schreef op 23 juli 2009 @ 14:58:
Oh en voor veel moeders zijn baby's ook iets van de moeder
Ik heb zélfs 1 boek gelezen waarin daadwerkelijk stond dat bij een geboorte van een tweede kind de vader eindelijk de kans kreeg om een band op te bouwen met de eerste, omdat de aandacht van moeder nu op de nieuwe baby gericht was en niet meer op het grotere kind. Vader en eerste kind zouden in die situatie naar elkaar toetrekken en misschien zou vader zelfs voor het eerst kind naar bed kunnen brengen....
Hahaha. Hoe oud was dat boek? Ik heb van mijn schoonmoeder het boek gekregen wat zij had gekregen tijdens haar eerste zwangerschap 35 jaar geleden. Dat is echt lachwekkend. Daar staat in dat als je in de zevende maand van je zwangerschap bent het tijd wordt om truitjes voor je baby te breien .
Overigens ben ik wel degene die hier dochter altijd naar bed brengt. Dat is echt ons momentje samen. Lekker knuffelen, boekje lezen, nog een liedje. Vriend poetst van tevoren haar tanden en ruimt de keuken op als ik haar op bed leg. Vind ik een prima verdeling . Maar als ik een keer een avond weg ben (ik probeer er nog een sociaal leven op na te houden ), dan doet vriend het helemaal zonder instructies net zo goed.
Na alle verhalen hier gelezen te hebben ga ik vriend vanavond even extra knuffelen. Hij was vandaag thuis met dochter en heeft het hele huis opgeruimd, gewassen, gevouwen, vuilnisbakken geleegd, is met dochter in bad geweest, heeft boodschappen gedaan voor de hele week en heeft ons slaapkamerraam gemaakt. En hij heeft ook nog leuk met dochter gespeeld. Allemaal zonder lijstje met instructies . Ik was vandaag al om 15:00 uur thuis, en daarvoor is bovenstaande allemaal gebeurd. Zelf krijg ik dat allemaal niet voor elkaar haha. En dan heeft hij vanavond ook nog eens gekookt en de keuken daarna opgeruimd. Volgens mij klink ik nu als een verwend nest.
Oh en voor veel moeders zijn baby's ook iets van de moeder
Ik heb zélfs 1 boek gelezen waarin daadwerkelijk stond dat bij een geboorte van een tweede kind de vader eindelijk de kans kreeg om een band op te bouwen met de eerste, omdat de aandacht van moeder nu op de nieuwe baby gericht was en niet meer op het grotere kind. Vader en eerste kind zouden in die situatie naar elkaar toetrekken en misschien zou vader zelfs voor het eerst kind naar bed kunnen brengen....
Hahaha. Hoe oud was dat boek? Ik heb van mijn schoonmoeder het boek gekregen wat zij had gekregen tijdens haar eerste zwangerschap 35 jaar geleden. Dat is echt lachwekkend. Daar staat in dat als je in de zevende maand van je zwangerschap bent het tijd wordt om truitjes voor je baby te breien .
Overigens ben ik wel degene die hier dochter altijd naar bed brengt. Dat is echt ons momentje samen. Lekker knuffelen, boekje lezen, nog een liedje. Vriend poetst van tevoren haar tanden en ruimt de keuken op als ik haar op bed leg. Vind ik een prima verdeling . Maar als ik een keer een avond weg ben (ik probeer er nog een sociaal leven op na te houden ), dan doet vriend het helemaal zonder instructies net zo goed.
Na alle verhalen hier gelezen te hebben ga ik vriend vanavond even extra knuffelen. Hij was vandaag thuis met dochter en heeft het hele huis opgeruimd, gewassen, gevouwen, vuilnisbakken geleegd, is met dochter in bad geweest, heeft boodschappen gedaan voor de hele week en heeft ons slaapkamerraam gemaakt. En hij heeft ook nog leuk met dochter gespeeld. Allemaal zonder lijstje met instructies . Ik was vandaag al om 15:00 uur thuis, en daarvoor is bovenstaande allemaal gebeurd. Zelf krijg ik dat allemaal niet voor elkaar haha. En dan heeft hij vanavond ook nog eens gekookt en de keuken daarna opgeruimd. Volgens mij klink ik nu als een verwend nest.
donderdag 23 juli 2009 om 21:08
vrijdag 24 juli 2009 om 09:29
quote:Thyra schreef op 23 juli 2009 @ 20:13:
En verder hebben wij wel verschillende persoonlijkheden en ja, ik ben ook vaak degene die de tassen inpakt, maar om dat nou typisch vrouwelijk te noemen.....
Tassen voor de vakantie inpakken is volgens mij wel iets typisch vrouwelijks hoor . Ik kan althans maar weinig mannen die dat doen. Net zoals vrouwen graag het huis schoon willen hebben voor de vakantie (waarom eigenlijk?) en mannen de auto (waarom eigenlijk?).
Verder hier alles gelijk verdeeld (dat denk ik althans, de waarheid zal wel weer iets genuanceerder liggen). Wél denk ik dat ik sommige dingen beter kan en vriend denkt dat ook.
En verder hebben wij wel verschillende persoonlijkheden en ja, ik ben ook vaak degene die de tassen inpakt, maar om dat nou typisch vrouwelijk te noemen.....
Tassen voor de vakantie inpakken is volgens mij wel iets typisch vrouwelijks hoor . Ik kan althans maar weinig mannen die dat doen. Net zoals vrouwen graag het huis schoon willen hebben voor de vakantie (waarom eigenlijk?) en mannen de auto (waarom eigenlijk?).
Verder hier alles gelijk verdeeld (dat denk ik althans, de waarheid zal wel weer iets genuanceerder liggen). Wél denk ik dat ik sommige dingen beter kan en vriend denkt dat ook.
vrijdag 24 juli 2009 om 09:49
Mijn vriend wil ook altijd de auto's schoon hebben, terwijl hij op het huis echt helemaal niet schoon en netjes is! Ik zeg weleens tegen hem: ik zou willen dat je voor het huis net zo goed zorgde als voor je auto. Hij vindt het onbegrijpelijk dat ik mijn auto zo vies kan laten worden. Ik vind het onbegrijpelijk dat hij het huis zo vies kan laten worden zonder onrustig te worden.
En als ik hem de vakantietassen laat inpakken heb ik geen bikini mee als ik op de plaats van bestemming aankom. Hij pakt uiteraard wel zijn eigen tas in en heeft altijd wel iets niet bij zich: zwembroek, of sokken, of lange broeken. Hij heeft dat overzicht gewoon niet in zijn hoofd, de structuur die je nodig hebt om niets te vergeten en alles in te pakken. En dan gaat hij daar naar de winkel en koopt het.
Zo doet hij het overigens thuis ook, als hij geen sokken meer in zijn kast heeft. Hij zet niet even de wasmachine aan, nee, hij loopt naar de overkant om bij de Zeeman nieuwe sokken te kopen!
Voor de kinderen zorgt hij overigens heel goed. Ik ben blij dat hij de vader van mijn kinderen is .
En als ik hem de vakantietassen laat inpakken heb ik geen bikini mee als ik op de plaats van bestemming aankom. Hij pakt uiteraard wel zijn eigen tas in en heeft altijd wel iets niet bij zich: zwembroek, of sokken, of lange broeken. Hij heeft dat overzicht gewoon niet in zijn hoofd, de structuur die je nodig hebt om niets te vergeten en alles in te pakken. En dan gaat hij daar naar de winkel en koopt het.
Zo doet hij het overigens thuis ook, als hij geen sokken meer in zijn kast heeft. Hij zet niet even de wasmachine aan, nee, hij loopt naar de overkant om bij de Zeeman nieuwe sokken te kopen!
Voor de kinderen zorgt hij overigens heel goed. Ik ben blij dat hij de vader van mijn kinderen is .
vrijdag 24 juli 2009 om 12:33
Tassen inpakken doe ik ook altijd. Behalve de zijne, dat mag ie lekker zelf doen (en hij wil ook absoluut niet dat ik het doe). In de tijd dat vriend zijn eigen spullen heeft ingepakt, heb ik de mijne ingepakt, die van de kinderen en de spullen voor ondeweg. Technische spullen zoals camera's enzo, doet mijn vriend dan weer. Dat wil hij graag en ach, waarom ook niet. Meestal zijn we dan tegelijk klaar.
Volgens mij ben ik sneller omdat ik vantevoren al bedenk (in mijn hoofd hoor, ik maak geen lijstjes) wat ik mee wil qua kleding enzo. Vriend gaat daar pas over nadenken als hij gaat inpakken.
En mijn auto is inderdaad veel viezer dan de zijne, maar dat is vooral omdat de kinderen vaker in mijn auto zitten dan in de zijne.
Volgens mij ben ik sneller omdat ik vantevoren al bedenk (in mijn hoofd hoor, ik maak geen lijstjes) wat ik mee wil qua kleding enzo. Vriend gaat daar pas over nadenken als hij gaat inpakken.
En mijn auto is inderdaad veel viezer dan de zijne, maar dat is vooral omdat de kinderen vaker in mijn auto zitten dan in de zijne.
vrijdag 24 juli 2009 om 12:40
Oh, eh, dan zijn we beiden vrouwen denk ik, want mijn man maakt zich over het algemeen niet druk over de toestand van de auto, maar wél over de toestand van het huis. Hij is meestal degene die het huis aan de kant maakt als we weg gaan, ik ben degene die de tassen inpakt, al maken we samen een lijst van wat mee moet, dat bedenk ik echt niet in mijn eentje. Dikke kans dat we zonder paspoort vertrekken . Ik denk trouwens pas na over wat er mee moet qua kleding als ik bezig ben
Dus wie wat doet maakt bij ons niet zoveel uit, we maken toch van tevoren een plan met wat er moet gebeuren en wat er mee moet
Dus wie wat doet maakt bij ons niet zoveel uit, we maken toch van tevoren een plan met wat er moet gebeuren en wat er mee moet
vrijdag 24 juli 2009 om 12:50
Papa123, ik zou maar heel gauw je grenzen aangeven als ik jou was, om het tij te keren van wat ik zie als een moeder-zoon relatie met je vrouw.
Het vervelende is dat vrouwen vaak denken dat hun manier om voor de kinderen te zorgen de enige echte manier is. Hierdoor kruipen veel mannen in hun schulp en durven minder initiatief te nemen omdat ze bang zijn iets fout te doen in de ogen van hun vrouw.
Neem de ruimte om de dingen op jouw manier te doen en spreek haar er op aan als je vindt dat ze jou onvoldoende ruimte geeft. Maak afspraken over wat je van elkaar mag verwachten. Jullie kunnen elkaar mooi aanvullen maar dan moeten julie die verschillen allebei wel als iets positiefs beschouwen.
En zoek eens een forum voor vaders, daar vind je vast herkenning en tips van anderen.
Het vervelende is dat vrouwen vaak denken dat hun manier om voor de kinderen te zorgen de enige echte manier is. Hierdoor kruipen veel mannen in hun schulp en durven minder initiatief te nemen omdat ze bang zijn iets fout te doen in de ogen van hun vrouw.
Neem de ruimte om de dingen op jouw manier te doen en spreek haar er op aan als je vindt dat ze jou onvoldoende ruimte geeft. Maak afspraken over wat je van elkaar mag verwachten. Jullie kunnen elkaar mooi aanvullen maar dan moeten julie die verschillen allebei wel als iets positiefs beschouwen.
En zoek eens een forum voor vaders, daar vind je vast herkenning en tips van anderen.
vrijdag 24 juli 2009 om 22:57
quote:Morrie schreef op 23 juli 2009 @ 21:08:
Mijn vriend ging op schoolreisje mee als hulpvader. Wat denk je? Hij was de enige vader!
En dan al die moeders later tegen mij: Wat een leuke vader is Harrie zeg, dat hij dit doet.
Ik vraag me af hoeveel moeders dat over mij gezegd hadden als ik mee gegaan was.Haha, hier ook zoiets. Vriend gaat altijd naar de ouderavonden en naar het CB. Is kennelijk nogal bijzonder op het CB, want hij krijgt altijd koffie van de verpleegkundige, zit er altijd langer dan de enkele keer dat ík ga en ze hoort hem uit over zijn privé-leven; iets dat ze bij mij nooit doet
Mijn vriend ging op schoolreisje mee als hulpvader. Wat denk je? Hij was de enige vader!
En dan al die moeders later tegen mij: Wat een leuke vader is Harrie zeg, dat hij dit doet.
Ik vraag me af hoeveel moeders dat over mij gezegd hadden als ik mee gegaan was.Haha, hier ook zoiets. Vriend gaat altijd naar de ouderavonden en naar het CB. Is kennelijk nogal bijzonder op het CB, want hij krijgt altijd koffie van de verpleegkundige, zit er altijd langer dan de enkele keer dat ík ga en ze hoort hem uit over zijn privé-leven; iets dat ze bij mij nooit doet
zaterdag 25 juli 2009 om 16:39
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2009 @ 22:57:
[...]
Haha, hier ook zoiets. Vriend gaat altijd naar de ouderavonden en naar het CB. Is kennelijk nogal bijzonder op het CB, want hij krijgt altijd koffie van de verpleegkundige, zit er altijd langer dan de enkele keer dat ík ga en ze hoort hem uit over zijn privé-leven; iets dat ze bij mij nooit doet nou ja zeg! Ik kreeg nooit koffie!
[...]
Haha, hier ook zoiets. Vriend gaat altijd naar de ouderavonden en naar het CB. Is kennelijk nogal bijzonder op het CB, want hij krijgt altijd koffie van de verpleegkundige, zit er altijd langer dan de enkele keer dat ík ga en ze hoort hem uit over zijn privé-leven; iets dat ze bij mij nooit doet nou ja zeg! Ik kreeg nooit koffie!
zaterdag 25 juli 2009 om 21:02
quote:fleurtje schreef op 24 juli 2009 @ 22:57:
[...]
Haha, hier ook zoiets. Vriend gaat altijd naar de ouderavonden en naar het CB. Is kennelijk nogal bijzonder op het CB, want hij krijgt altijd koffie van de verpleegkundige, zit er altijd langer dan de enkele keer dat ík ga en ze hoort hem uit over zijn privé-leven; iets dat ze bij mij nooit doet Misschien heeft ze een oogje op hem .
[...]
Haha, hier ook zoiets. Vriend gaat altijd naar de ouderavonden en naar het CB. Is kennelijk nogal bijzonder op het CB, want hij krijgt altijd koffie van de verpleegkundige, zit er altijd langer dan de enkele keer dat ík ga en ze hoort hem uit over zijn privé-leven; iets dat ze bij mij nooit doet Misschien heeft ze een oogje op hem .
zaterdag 25 juli 2009 om 23:03
zondag 26 juli 2009 om 02:23
quote:TessTan schreef op 25 juli 2009 @ 23:03:
Haha Fleurtje, pas maar op voor de CB verpleegkundige! Hier is vriend trouwens ook degene die CB bezoekjes doet, om de doodsimpele reden dat het op zijn dag spreekuur is. Ik geloof wel dat hij altijd de enige vader is. Ik zal eens vragen of hij ook koffie krijgt...Hier gaat man naar het CB. Ik begin me nu echt af te vragen of het wel waar is dat daar alleen maar vrouwen zitten .
Haha Fleurtje, pas maar op voor de CB verpleegkundige! Hier is vriend trouwens ook degene die CB bezoekjes doet, om de doodsimpele reden dat het op zijn dag spreekuur is. Ik geloof wel dat hij altijd de enige vader is. Ik zal eens vragen of hij ook koffie krijgt...Hier gaat man naar het CB. Ik begin me nu echt af te vragen of het wel waar is dat daar alleen maar vrouwen zitten .
