Net na de tropenjaren
woensdag 5 november 2025 om 07:23
Inmiddels zijn mijn kinderen 5 en 7, het lijkt of ons huwelijk de tropenjaren heeft overleefd, maar toch merk ik dat er onderhuids iets knaagt richting mijn partner. Soms voelt het ik het slechte van 2 werelden heb en dat ligt meer bij mezelf dan bij mijn partner denk ik.
Wij werken beide 40 uur, maar op zo’n manier dat we maar 2 dagen bso nodig hebben : ik doe 2 middagen en opa en oma/man wisselen 1 middag af. In de praktijk betekend dat ik 2 dagen per week van 7 tot 2 werken en vaak ,‘s avonds nog een uur en de andere dagen ruim 8,5 uur, daardoor ben ik de meeste schoolvakanties vrij (overheid). Qua inkomen breng ik 60% van het inkomen binnen, is het huishouden 55/45 voor mij en de mental load 80/20.
Soms voel ik wat resentment/frustratie richting mijn partner dat hij zijn aandeel niet levert, uiteraard is dat onterecht, maar hoe kom ik van dat gevoel af?
Wij werken beide 40 uur, maar op zo’n manier dat we maar 2 dagen bso nodig hebben : ik doe 2 middagen en opa en oma/man wisselen 1 middag af. In de praktijk betekend dat ik 2 dagen per week van 7 tot 2 werken en vaak ,‘s avonds nog een uur en de andere dagen ruim 8,5 uur, daardoor ben ik de meeste schoolvakanties vrij (overheid). Qua inkomen breng ik 60% van het inkomen binnen, is het huishouden 55/45 voor mij en de mental load 80/20.
Soms voel ik wat resentment/frustratie richting mijn partner dat hij zijn aandeel niet levert, uiteraard is dat onterecht, maar hoe kom ik van dat gevoel af?
woensdag 5 november 2025 om 09:28
Soms voel ik wat resentment/frustratie richting mijn partner dat hij zijn aandeel niet levert, uiteraard is dat onterecht, maar hoe kom ik van dat gevoel af?
Waarom is dat 'uiteraard onterecht'? Ik zie wel wat scheefheid in de verdeling hoor. Maar daarnaast krijg ik het idee dat jij het gewoon (te) zwaar vindt op de huidige manier en daar ook een grote oorzaak ligt van je frustratie richting hem.
Want jeetje, 2 dagen van 7 tot 2 werken, dan kinderen ophalen en even later (alleen?) de avondspits doen en dan nog een uur werken in de avond, dat is niet heel fijn. Dan de andere dagen ruim 8,5 uur maken, ik snap wel dat dit je opbreekt.
En als ik het goed begrijp doet man daarnaast 1 middag in de 2 weken... tja, dat klinkt scheef. Terwijl jullie allebei 40 uur werken.
Jij hebt dan wel de meeste schoolvakanties vrij maar daardoor hebben jullie die weken ook geen opvang nodig.
En dan het huishouden 55/45, tja, niet alles kan natuurlijk precies 50/50 dus dat is niet meteen reden voor je frustratie vermoed ik. Des temeer die mental load van 80/20. Het lijkt erop dat jij een hoop naar je toetrekt en je man lekker aan het duiken is (ik kan dat niet goed/weaponized incompetence, ken je dat?). Dat je dat op gaat breken naast de scheve verdeling met kinderen opvangen begrijp ik heel goed.
Ik denk dat het hoogste tijd is om in gesprek te gaan over je werktijden en de verdeling van de mental load en het écht anders te gaan doen. Anders ga je hem alleen maar meer kwalijk nemen vrees ik en dat is dan het begin van het einde van je huwelijk.
woensdag 5 november 2025 om 09:59
Ik herken het wel een beetje, al werk ik dus maar 24 uur en man gemiddeld 45 uur en is het dus nog wat logischer dat ik meer in het huishouden doe en de kinderen meer opvang. Wat op zich meestal ook 'oke' is, maar het steekt toch wel eens als man me dan af en toe het gevoel geeft dat ik dan lekker 's middags 'vrij' ben, terwijl hij hard werkt. Maar ondertussen heb ik dan een schare kinderen rond rennen en doe ik de huishoudelijke klusjes tussendoor en/of s avonds na een werkdag.
woensdag 5 november 2025 om 10:18
Hoeveel ouderschapsverlof hebben jullie beide nog open staan?
Hoe zou je die 80/20 wat meer gelijk kunnen krijgen? Mijn tip is om te kijken of bepaalde taken in het geheel door 1 van de partners gedaan kan worden en het dus niet meer te delen, want dan is de kans groot dat jij het dan toch meer naar jezelf toetrekt. Dus alle communicatie en regelwerk met de basisschool is voortaan voor je man of alles wat bij een hobby van een van je kinderen hoort is voortaan helemaal van man.
Hoe zou je die 80/20 wat meer gelijk kunnen krijgen? Mijn tip is om te kijken of bepaalde taken in het geheel door 1 van de partners gedaan kan worden en het dus niet meer te delen, want dan is de kans groot dat jij het dan toch meer naar jezelf toetrekt. Dus alle communicatie en regelwerk met de basisschool is voortaan voor je man of alles wat bij een hobby van een van je kinderen hoort is voortaan helemaal van man.
jojojo wijzigde dit bericht op 05-11-2025 10:50
79.22% gewijzigd
woensdag 5 november 2025 om 10:36
Dit denk ik ook. Hebben jullie wel regelmatig gesprekken over de taakverdeling en weekindeling? Wij kijken elke schoolvakantie wie in het blok daarna de kinderen wanneer ophaalt en wegbrengt bijvoorbeeld.S-Groot schreef: ↑05-11-2025 09:28Waarom is dat 'uiteraard onterecht'? Ik zie wel wat scheefheid in de verdeling hoor. Maar daarnaast krijg ik het idee dat jij het gewoon (te) zwaar vindt op de huidige manier en daar ook een grote oorzaak ligt van je frustratie richting hem.
Want jeetje, 2 dagen van 7 tot 2 werken, dan kinderen ophalen en even later (alleen?) de avondspits doen en dan nog een uur werken in de avond, dat is niet heel fijn. Dan de andere dagen ruim 8,5 uur maken, ik snap wel dat dit je opbreekt.
En als ik het goed begrijp doet man daarnaast 1 middag in de 2 weken... tja, dat klinkt scheef. Terwijl jullie allebei 40 uur werken.
Jij hebt dan wel de meeste schoolvakanties vrij maar daardoor hebben jullie die weken ook geen opvang nodig.
En dan het huishouden 55/45, tja, niet alles kan natuurlijk precies 50/50 dus dat is niet meteen reden voor je frustratie vermoed ik. Des temeer die mental load van 80/20. Het lijkt erop dat jij een hoop naar je toetrekt en je man lekker aan het duiken is (ik kan dat niet goed/weaponized incompetence, ken je dat?). Dat je dat op gaat breken naast de scheve verdeling met kinderen opvangen begrijp ik heel goed.
Ik denk dat het hoogste tijd is om in gesprek te gaan over je werktijden en de verdeling van de mental load en het écht anders te gaan doen. Anders ga je hem alleen maar meer kwalijk nemen vrees ik en dat is dan het begin van het einde van je huwelijk.
Hoe reageert hij dan op jouw 'klachten'? En hebben jullie wel eens taken (en dan de volledige taak, dus incl. de mental load) bij hem gelegd? Weigert hij dat of houd jij misschien veel dingen liever bij jezelf? Ik weet niet of dit bij jou speelt, maar ik vind het zelf altijd lastig om iets over te dragen, omdat ik het op mijn manier het beste vind. Ik laat het echt los nu en verrassend genoeg gaat dat weliswaar anders maar wel gewoon goed.
Tip: de Volkskrant heeft een simpele tool waarmee je de verdeling in kaart kan brengen. Misschien kun je die gebruiken om het gesprek te starten? https://www.volkskrant.nl/kijkverder/20 ... dbattle/#/
Is (tijdelijk) een extra middag BSO een optie?
Kunnen jullie beiden 36 gaan werken? Je gaat er qua netto-inkomen dan vaak weinig op achteruit, maar dan kun jij je uren gewoon onder schooltijd maken (2*6 + 3*8) of een van de middagen afwisselen met je man. Zou oma elke week kunnen, zodat jij en je man een middag delen?
En je kinderen zijn 5 en 7, kunnen die zich op jouw middagen een uurtje alleen vermaken, zodat jij dat laatste uurtje niet meer 's avonds hoeft te doen? (Op studiedagen doe ik dat al met mijn kleuter als ik geen hele werkdag kan missen: een uurtje waarin ik mails wegwerk of een belafspraak heb)
amaryllis wijzigde dit bericht op 05-11-2025 10:50
Reden: Linkje toegevoegd
Reden: Linkje toegevoegd
10.03% gewijzigd
woensdag 5 november 2025 om 10:49
40 uur werken is veel, zeker met kleine kinderen ook al kun je de opvang goed regelen. Je hebt gewoon ook me-time nodig. Is (tijdelijk) minder werken voor jullie of voor jou een optie?
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
woensdag 5 november 2025 om 10:54
Kijk even kritisch naar het woord schoolvakantie.
Dat is voor ouders lang niet altijd vakantie, dat is vakantie van school.
Toen mijn kinderen jong waren vond ik het uitslapen en aankeutelen heerlijk, maar slaakte ook een zucht van verlichting aan het eind van de vakantie: eindelijk rust!
Verder vraag ik me af of je sarcastisch bent of namens je partner spreekt op het moment dat je in de OP schrijft dat jouw gevoel dat partner zijn aandeel niet levert uiteraard onterecht is. Het staan namelijk haaks op de cijfers die je daarvoor zelf oplepelt.
Dat is voor ouders lang niet altijd vakantie, dat is vakantie van school.
Toen mijn kinderen jong waren vond ik het uitslapen en aankeutelen heerlijk, maar slaakte ook een zucht van verlichting aan het eind van de vakantie: eindelijk rust!
Verder vraag ik me af of je sarcastisch bent of namens je partner spreekt op het moment dat je in de OP schrijft dat jouw gevoel dat partner zijn aandeel niet levert uiteraard onterecht is. Het staan namelijk haaks op de cijfers die je daarvoor zelf oplepelt.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 5 november 2025 om 11:05
Nee ik ben niet sarcastisch, soms vind ik gewoon lastig dat ik het meeste verdien, net zoveel uren maakt en het leeuwendeel voor de kinderen zorg. Bij vriendinnen is het eindelijk overal dat man meer werkt/verdient en zij thuis meer doen, maar dan ook een dagdeel iedere week (of meer) voor zichzelf hebben.
Ik heb een 36-uur contract, maar bouw iedere week 4 uur op voor de schoolvakanties. Soms gaan dan wel een dagje naar de BSO zodat ik wat voor mezelf kan doen of grote klussen. Maar met alle studiedagen etc heb ik gewoon die 10 a 11 weken nodig. Man heeft maar 5 weken die kan op dat vlak weinig doen extra doen.
Minder werken in mijn functie is eigenlijk niet te doen, dan zou ik teug moeten naar een senior adviseursfunctie.
Ik heb een 36-uur contract, maar bouw iedere week 4 uur op voor de schoolvakanties. Soms gaan dan wel een dagje naar de BSO zodat ik wat voor mezelf kan doen of grote klussen. Maar met alle studiedagen etc heb ik gewoon die 10 a 11 weken nodig. Man heeft maar 5 weken die kan op dat vlak weinig doen extra doen.
Minder werken in mijn functie is eigenlijk niet te doen, dan zou ik teug moeten naar een senior adviseursfunctie.
woensdag 5 november 2025 om 11:05
De verdeling evenwichtig houden en zeker die van de mental load is hartstikke lastig in hectische periodes zoals de tropenjaren. Daar kan dus ook onbewust scheefgroei optreden.
Is dat misschien waardoor je vindt dat het bij jezelf zit? Aangezien je er zelf bij was toen deze verdeling tot stand kwam en onbewust vindt dat je er dan nu maar mee moet dealen? Of heb je het idee dat dit nu nog proberen te veranderen teveel moeite kost tov wat het oplevert?
Dat jij de meeste schoolvakanties vrij hebt betekent volgens mij vooral dat jij eigenlijk nooit echt vakantie hebt. Naast je onvrede over de verdeling lijkt het me in het algemeen goed of je jezelf in de huidige situatie niet simpelweg voorbij loopt. Als ik je openingspost lees bekruipt mij het gevoel dat je met de huidige last van zowel werk als zorg een soort oneindige marathon loopt zonder adempauze/mogelijkheid adempauze.
Ook zonder enige verandering denk ik dat het goed is om jouw gevoel bespreekbaar te maken bij je partner. Een volgende stap kan zijn om samen oplossingsrichtingen te verkennen, maar als je dit nog niet eerder hebt besproken zou ik ook gewoon de tijd nemen om puur bij jouw gevoel stil te staan en niet in één beweging door te gaan naar oplossingen, want het stukje erkenning van jouw gevoel door jezelf (en je partner de kans geven jouw gevoel te erkennen) is minstens zo belangrijk. Dus ik zou het ook op die manier bespreek maar maken: puur gevoelens delen en pas in een ander gesprek het praktische deel.
Daarmee heeft je partner ook even bezink en verwerkingstijd en ik denk dat dat het praktische gesprek ten goede komt.
Als jullie iets willen veranderen is het ook geen puzzel die je van de een op de andere dag hebt gelegd.
Is dat misschien waardoor je vindt dat het bij jezelf zit? Aangezien je er zelf bij was toen deze verdeling tot stand kwam en onbewust vindt dat je er dan nu maar mee moet dealen? Of heb je het idee dat dit nu nog proberen te veranderen teveel moeite kost tov wat het oplevert?
Dat jij de meeste schoolvakanties vrij hebt betekent volgens mij vooral dat jij eigenlijk nooit echt vakantie hebt. Naast je onvrede over de verdeling lijkt het me in het algemeen goed of je jezelf in de huidige situatie niet simpelweg voorbij loopt. Als ik je openingspost lees bekruipt mij het gevoel dat je met de huidige last van zowel werk als zorg een soort oneindige marathon loopt zonder adempauze/mogelijkheid adempauze.
Ook zonder enige verandering denk ik dat het goed is om jouw gevoel bespreekbaar te maken bij je partner. Een volgende stap kan zijn om samen oplossingsrichtingen te verkennen, maar als je dit nog niet eerder hebt besproken zou ik ook gewoon de tijd nemen om puur bij jouw gevoel stil te staan en niet in één beweging door te gaan naar oplossingen, want het stukje erkenning van jouw gevoel door jezelf (en je partner de kans geven jouw gevoel te erkennen) is minstens zo belangrijk. Dus ik zou het ook op die manier bespreek maar maken: puur gevoelens delen en pas in een ander gesprek het praktische deel.
Daarmee heeft je partner ook even bezink en verwerkingstijd en ik denk dat dat het praktische gesprek ten goede komt.
Als jullie iets willen veranderen is het ook geen puzzel die je van de een op de andere dag hebt gelegd.
woensdag 5 november 2025 om 11:08
Dit is dus waarom ik voorstel om eerst eens je gevoel bespreekbaar te maken en het praktische deel even te laten voor wat het is. Want dat jij geen praktische oplossing ziet lijkt in de weg te staan van je eigen gevoel erkennen en ruimte geven.Zonnigzonnetje schreef: ↑05-11-2025 11:05
Minder werken in mijn functie is eigenlijk niet te doen, dan zou ik teug moeten naar een senior adviseursfunctie.
woensdag 5 november 2025 om 11:14
Of is sportenJemoederheethenk6 schreef: ↑05-11-2025 11:10Dus als jij savonds werkt zit meneer lekker op de bank?
Maar dat is denk ik het pijnpunt: per saldo heeft man meer lummel/vrije tijd terwijl hij dat niet zo ervaart.
woensdag 5 november 2025 om 11:18
Mijn eerste gedachte was 'scheef verdeeld'. Mijn tweede gedachte was dat je ook moet kijken naar belastbaarheid. De een kan nu eenmaal meer hebben dan de ander. Wat je nu doet is jouw belastbaarheid projecteren op zijn belastbaarheid. Is dat terecht?
Dat jij meer verdient dan hij is niet zo relevant.
Dat hij maar 5 weken vakantie heeft is op te lossen met het kopen van extra vakantiedagen. Kun jij wat meer lummeltijd inbouwen.
Dat jij meer verdient dan hij is niet zo relevant.
Dat hij maar 5 weken vakantie heeft is op te lossen met het kopen van extra vakantiedagen. Kun jij wat meer lummeltijd inbouwen.
...
woensdag 5 november 2025 om 11:19
Zonnigzonnetje schreef: ↑05-11-2025 11:05Nee ik ben niet sarcastisch, soms vind ik gewoon lastig dat ik het meeste verdien, net zoveel uren maakt en het leeuwendeel voor de kinderen zorg. Bij vriendinnen is het eindelijk overal dat man meer werkt/verdient en zij thuis meer doen, maar dan ook een dagdeel iedere week (of meer) voor zichzelf hebben.
Ik heb een 36-uur contract, maar bouw iedere week 4 uur op voor de schoolvakanties. Soms gaan dan wel een dagje naar de BSO zodat ik wat voor mezelf kan doen of grote klussen. Maar met alle studiedagen etc heb ik gewoon die 10 a 11 weken nodig. Man heeft maar 5 weken die kan op dat vlak weinig doen extra doen.
Minder werken in mijn functie is eigenlijk niet te doen, dan zou ik teug moeten naar een senior adviseursfunctie.
Maar altijd maar én én én én én te moeten doen van jezelf, is ook niet gezond. En dat kan ook gewoon niet, tenzij je partner een enorme stap terug neemt. Dat al die mannen van jouw vriendinnen zo lekker veel kunnen verdienen en veel werken, komt doordat je vriendinnen een stap terug hebben gedaan in hun carrière.
Als er genoeg geld binnenkomt van je flitsende carrière zou ik op z'n minst meer oppas aan huis inkopen. Evt zelfs een live-in au pair. Of een student die jouw kinderen ophaalt, eten kookt en dan weer gaat of zo.
En de mental load zsm naar 50/50 terug brengen. Dan lopen er maar dingen in de soep tijdelijk. Gewoon taken en verantwoordelijkheden opnieuw verdelen.
woensdag 5 november 2025 om 11:21
Mee eens!S-Groot schreef: ↑05-11-2025 09:28Waarom is dat 'uiteraard onterecht'? Ik zie wel wat scheefheid in de verdeling hoor. Maar daarnaast krijg ik het idee dat jij het gewoon (te) zwaar vindt op de huidige manier en daar ook een grote oorzaak ligt van je frustratie richting hem.
Want jeetje, 2 dagen van 7 tot 2 werken, dan kinderen ophalen en even later (alleen?) de avondspits doen en dan nog een uur werken in de avond, dat is niet heel fijn. Dan de andere dagen ruim 8,5 uur maken, ik snap wel dat dit je opbreekt.
En als ik het goed begrijp doet man daarnaast 1 middag in de 2 weken... tja, dat klinkt scheef. Terwijl jullie allebei 40 uur werken.
Jij hebt dan wel de meeste schoolvakanties vrij maar daardoor hebben jullie die weken ook geen opvang nodig.
En dan het huishouden 55/45, tja, niet alles kan natuurlijk precies 50/50 dus dat is niet meteen reden voor je frustratie vermoed ik. Des temeer die mental load van 80/20. Het lijkt erop dat jij een hoop naar je toetrekt en je man lekker aan het duiken is (ik kan dat niet goed/weaponized incompetence, ken je dat?). Dat je dat op gaat breken naast de scheve verdeling met kinderen opvangen begrijp ik heel goed.
Ik denk dat het hoogste tijd is om in gesprek te gaan over je werktijden en de verdeling van de mental load en het écht anders te gaan doen. Anders ga je hem alleen maar meer kwalijk nemen vrees ik en dat is dan het begin van het einde van je huwelijk.
Dit maakt het inderdaad scheef qua verdeling en belasting.
Jullie werken allebei 40 uur, maar door deze indeling is het op week-tot-week basis niet gelijk verdeeld.
Je benoemt een aantal keren dat jij meer verdiend, maar dat doet naar mijn mening niet ter zake.
Het zou eerlijker zijn om sec te kijken naar hoeveel uren jullie kwijt zijn aan werken.
Stel je voor dat de één het geluk heeft een zeer goed betaalde baan te hebben en daarmee 75% van het gezamenlijke inkomen binnenbrengt met 40 uur per week werken. De ander dus 'maar' 25% met 50 uur per week werken, dan zou dus toch degene die minder verdiend méér huishoudelijke taken moeten doen en meer de kinderen moeten opvangen? Dat vind ik echt bizar.
'Every new beginning comes from some other beginning's end.'
woensdag 5 november 2025 om 11:23
Ja dit voelt herkenbaar inderdaad. Al heb ik zelf inderdaad gelukkig wel 1x per week een paar uur vrije tijd als de kinderen op school zitten, zoals jij ook al aangaf dat je dat in je omgeving meer ziet. Dat maakt echt wel veel goed, al gaat het ook wel geregeld niet door vanwege een studiedag of een ziek kind of iets dergelijks.Zonnigzonnetje schreef: ↑05-11-2025 11:14Of is sporten. Man pakt dan de ochtendroutine, ik ben dan om half 7 de deur uit.
Maar dat is denk ik het pijnpunt: per saldo heeft man meer lummel/vrije tijd terwijl hij dat niet zo ervaart.
woensdag 5 november 2025 om 11:24
Ik heb geen flitsende carrière, verdien leuk maar geen tonnen en ben blij met wat ik doe! Oppas aan huis hebben we gehad toen de kinderen klein waren, maar daar hebben ook 2x pech mee gehad. Dan zat je weken zonder opvang, niet praktisch. Maar student voor 1 middag per week is wel een goede tip.Taskmaster schreef: ↑05-11-2025 11:19Maar altijd maar én én én én én te moeten doen van jezelf, is ook niet gezond. En dat kan ook gewoon niet, tenzij je partner een enorme stap terug neemt. Dat al die mannen van jouw vriendinnen zo lekker veel kunnen verdienen en veel werken, komt doordat je vriendinnen een stap terug hebben gedaan in hun carrière.
Als er genoeg geld binnenkomt van je flitsende carrière zou ik op z'n minst meer oppas aan huis inkopen. Evt zelfs een live-in au pair. Of een student die jouw kinderen ophaalt, eten kookt en dan weer gaat of zo.
En de mental load zsm naar 50/50 terug brengen. Dan lopen er maar dingen in de soep tijdelijk. Gewoon taken en verantwoordelijkheden opnieuw verdelen.
woensdag 5 november 2025 om 11:27
Zonnigzonnetje schreef: ↑05-11-2025 11:05Nee ik ben niet sarcastisch, soms vind ik gewoon lastig dat ik het meeste verdien, net zoveel uren maakt en het leeuwendeel voor de kinderen zorg. Bij vriendinnen is het eindelijk overal dat man meer werkt/verdient en zij thuis meer doen, maar dan ook een dagdeel iedere week (of meer) voor zichzelf hebben.
Maar dan is het toch juist ook oneerlijk verdeeld bij je vriendinnen thuis? Hun mannen verdienen meer en hebben minder vrije tijd voor zichzelf dan je vriendinnen.
Vind je het vervelend dat jij een soort van de man in jullie relatie bent, qua inkomen?
woensdag 5 november 2025 om 11:28
Nee, maar dan zou het voor mij logisch zijn dat hij wat minder gaat werken. En dat is niet bespreekbaar. Met 36 uur verdien ik 15% meer dan hij in 40, per saldo is het verschil nog groter. Het doet dus minder pijn als hij structureel 36 uur zou werken en 1 middag vast zou doen en ik om de week dan een middag voor mezelf heb of kan werken.OriginalHeleen schreef: ↑05-11-2025 11:21Mee eens!
Dit maakt het inderdaad scheef qua verdeling en belasting.
Jullie werken allebei 40 uur, maar door deze indeling is het op week-tot-week basis niet gelijk verdeeld.
Je benoemt een aantal keren dat jij meer verdiend, maar dat doet naar mijn mening niet ter zake.
Het zou eerlijker zijn om sec te kijken naar hoeveel uren jullie kwijt zijn aan werken.
Stel je voor dat de één het geluk heeft een zeer goed betaalde baan te hebben en daarmee 75% van het gezamenlijke inkomen binnenbrengt met 40 uur per week werken. De ander dus 'maar' 25% met 50 uur per week werken, dan zou dus toch degene die minder verdiend méér huishoudelijke taken moeten doen en meer de kinderen moeten opvangen? Dat vind ik echt bizar.
Helaas is in zijn sector het niet gebruikelijk en is de inzet om wat anders te zoeken niet heel hoog.
woensdag 5 november 2025 om 11:28
woensdag 5 november 2025 om 11:30
OriginalHeleen schreef: ↑05-11-2025 11:21Mee eens!
Dit maakt het inderdaad scheef qua verdeling en belasting.
Jullie werken allebei 40 uur, maar door deze indeling is het op week-tot-week basis niet gelijk verdeeld.
Je benoemt een aantal keren dat jij meer verdiend, maar dat doet naar mijn mening niet ter zake.
Het zou eerlijker zijn om sec te kijken naar hoeveel uren jullie kwijt zijn aan werken.
Stel je voor dat de één het geluk heeft een zeer goed betaalde baan te hebben en daarmee 75% van het gezamenlijke inkomen binnenbrengt met 40 uur per week werken. De ander dus 'maar' 25% met 50 uur per week werken, dan zou dus toch degene die minder verdiend méér huishoudelijke taken moeten doen en meer de kinderen moeten opvangen? Dat vind ik echt bizar.
Sterker nog: TO werkt 36 uur. Ze neemt die uren op in de schoolvakanties, dus inderdaad op week-basis is het totaal niet gelijk verdeeld.
woensdag 5 november 2025 om 11:30
Allebei 40 uur is gewoon veel, met twee kleine schoolgaande kinderen die 12 weken vakantie hebben.
Maar jouw man heeft zo te lezen met zijn werklast een heel voorspelbaar ritme met 'grote blokken': opstaan met kinderen, werken, thuiskomen (wie haalt de kinderen van bso, wie kookt, wie helpt douchen etc?) en 's avonds voor zichzelf. En dan een middag per twee weken thuis met kinderen. Met dan weinig mental load (welke mental load? Halfjaarlijkse tandartsafspraak of kortetermijn knutselklus voor juffendag?). Op zijn vrije dagen is het gezin ook vrij.
En jij plooit die 40 uur in andermans behoeftes en ritme van snippers hier en plukjes daar. Heel vroeg weg naar werk, mix van korte en lange werkdagen (=onrustig!), twee vaste middagen met kinderen, avondspits in elk geval op die dagen, dan 's avond nog de laptop open én de mentale last van het gezin. Neemt vrije dagen als de kinderen vrij zijn maar man niet.
Ik snap wel dat het nogal veel is allemaal. Ik zou inzetten op meer lange blokken voor jou, met minder 'taakwissels' op een dag.
En inzoomen op die mental load. Die kan toch anders?
Maar jouw man heeft zo te lezen met zijn werklast een heel voorspelbaar ritme met 'grote blokken': opstaan met kinderen, werken, thuiskomen (wie haalt de kinderen van bso, wie kookt, wie helpt douchen etc?) en 's avonds voor zichzelf. En dan een middag per twee weken thuis met kinderen. Met dan weinig mental load (welke mental load? Halfjaarlijkse tandartsafspraak of kortetermijn knutselklus voor juffendag?). Op zijn vrije dagen is het gezin ook vrij.
En jij plooit die 40 uur in andermans behoeftes en ritme van snippers hier en plukjes daar. Heel vroeg weg naar werk, mix van korte en lange werkdagen (=onrustig!), twee vaste middagen met kinderen, avondspits in elk geval op die dagen, dan 's avond nog de laptop open én de mentale last van het gezin. Neemt vrije dagen als de kinderen vrij zijn maar man niet.
Ik snap wel dat het nogal veel is allemaal. Ik zou inzetten op meer lange blokken voor jou, met minder 'taakwissels' op een dag.
En inzoomen op die mental load. Die kan toch anders?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in