Relaties
alle pijlers
gebrek aan rustige 'mannelijkheid', meer 'in het nu leven'
woensdag 5 november 2025 om 21:16
Even van me afschrijven: enkele maanden geleden kwam ik (40-er, man) een bijzondere vrouw tegen, ik kwam net uit een relatie van meerdere jaren, ook zij had net een vorige relatie achter de rug.
Naar elkaar toe gezegd het voorzichtig te willen doen, stap voor stap, maar ook: smoorverliefd op elkaar, heeft me naar een next level niveau weten triggeren, qua verbinding, levensvreugde, warmte… ik voel me er erg goed bij, het is een bijzonder warme vrouw, knuffels, naast een heerlijk plagerige en speelse kant, schoonheid, chemie, IQ EQ, is een supermama voor haar kinderen.
Afgelopen maanden zagen we elkaar meermaals per week, er was veel positieve vibe, sterke kracht, positief effect op elkaars ontwikkeling, dagen elkaar uit, kunnen elkaars kwetsbaarheden delen, ze geeft aan zich veilig en begrepen te voelen bij mij, wat ik echt heel fijn vind om te horen.
Tegelijkertijd ook een duidelijke voorzichtigheid naar relatie, we zaten niet in een echte volle uitgesproken relatie, maar wel een intensieve ‘dating’ (met o.a. seksuele exclusiviteit). En voorzichtig de deur open naar elkaar meenemen bij vrienden (geen familie).
Afgelopen week gingen we met elkaar op vakantie, was een beetje spannend omdat het toch een hele week samen was.
Op zich was het een heel fijne vakantie, veel momenten van verbondenheid, avontuur, gelachen…
Tegelijkertijd was ook mijn kant van veel praten en dingen benoemen, proberen begrijpen naar boven gekomen, wat te weinig ‘in het nu’. Ze gaf aan mij terug dat ze een stukje ‘mannelijkheid’ mist, die van de rustigheid, niet altijd alles benoemen.
Dat is een stuk dat ik herken, en waarin ik ook zoekende was/ben, maar ook pijnlijk om te horen, omdat dit wel misschien meespeelt in onze zoektocht naar ‘worden we echt een koppel, of niet?’.
Graag tips om hierin te groeien, wil dit echt graag.
Naar elkaar toe gezegd het voorzichtig te willen doen, stap voor stap, maar ook: smoorverliefd op elkaar, heeft me naar een next level niveau weten triggeren, qua verbinding, levensvreugde, warmte… ik voel me er erg goed bij, het is een bijzonder warme vrouw, knuffels, naast een heerlijk plagerige en speelse kant, schoonheid, chemie, IQ EQ, is een supermama voor haar kinderen.
Afgelopen maanden zagen we elkaar meermaals per week, er was veel positieve vibe, sterke kracht, positief effect op elkaars ontwikkeling, dagen elkaar uit, kunnen elkaars kwetsbaarheden delen, ze geeft aan zich veilig en begrepen te voelen bij mij, wat ik echt heel fijn vind om te horen.
Tegelijkertijd ook een duidelijke voorzichtigheid naar relatie, we zaten niet in een echte volle uitgesproken relatie, maar wel een intensieve ‘dating’ (met o.a. seksuele exclusiviteit). En voorzichtig de deur open naar elkaar meenemen bij vrienden (geen familie).
Afgelopen week gingen we met elkaar op vakantie, was een beetje spannend omdat het toch een hele week samen was.
Op zich was het een heel fijne vakantie, veel momenten van verbondenheid, avontuur, gelachen…
Tegelijkertijd was ook mijn kant van veel praten en dingen benoemen, proberen begrijpen naar boven gekomen, wat te weinig ‘in het nu’. Ze gaf aan mij terug dat ze een stukje ‘mannelijkheid’ mist, die van de rustigheid, niet altijd alles benoemen.
Dat is een stuk dat ik herken, en waarin ik ook zoekende was/ben, maar ook pijnlijk om te horen, omdat dit wel misschien meespeelt in onze zoektocht naar ‘worden we echt een koppel, of niet?’.
Graag tips om hierin te groeien, wil dit echt graag.
zaterdag 8 november 2025 om 11:33
Er werd totaal niet 'heel de tijd' kritiek gegeven.
Ze heeft dit een keer voorzichtig aangegeven, vanuit een kwetsbaarheid, zonder vraag om te veranderen, zei dat pas omdat ik er zelf naar vroeg.
Ze legt m.i. zelf de vinger op een wonde, waar ik zelf al lang mee loop, maar mss nooit benoemd kreeg.
Voor mij is dit wel een eye-opener, en ook de eerste keer dat iemand durft te zeggen.
Afgelopen week hecht contact, ook stukken kwetsbaarheid naar elkaar toe gedeeld, is zeker geen afgesloten verhaal.
Er is zeker chemie in twee richtingen als we elkaar zien... veel intimiteit ook.
Ze heeft dit een keer voorzichtig aangegeven, vanuit een kwetsbaarheid, zonder vraag om te veranderen, zei dat pas omdat ik er zelf naar vroeg.
Ze legt m.i. zelf de vinger op een wonde, waar ik zelf al lang mee loop, maar mss nooit benoemd kreeg.
Voor mij is dit wel een eye-opener, en ook de eerste keer dat iemand durft te zeggen.
Afgelopen week hecht contact, ook stukken kwetsbaarheid naar elkaar toe gedeeld, is zeker geen afgesloten verhaal.
Er is zeker chemie in twee richtingen als we elkaar zien... veel intimiteit ook.
zaterdag 8 november 2025 om 12:27
Ik heb wat teruggelezen en ik vraag mij af of dit niet eigenlijk gaat over persoonlijk leiderschap. Ergens is de verwachting dat iemand van in de 40 weet wat zijn normen en waarden zijn, waar hij voor staat in het leven en welke (persoonlijke) grenzen er bestaan.
Bij jou ,OP, lijk je steeds juist op zoek naar wat de ander wil, wat de drijfveren van de ander zijn en dan uiteindelijk hoe jij dan daarbij past. In mijn ogen moet dit andersom zijn. Jij hebt duidelijk hoe/wie/wat je bent en waar je staat en wanneer je een nieuw iemand ontmoet dan kijk je of die samengaan met de waarden en drijfveren van de ander.
Het is voor de ander ook heel moeilijk om hiermee om te gaan, want ergens heb je nooit zekerheid of houvast. Bij iemand die steeds meebeweegt of zelfs gaat wankelen moet je altijd de kartrekker zijn en ontstaat er ongelijkheid. En is de goede basis in een relatie ongelijkheid?
Bij jou ,OP, lijk je steeds juist op zoek naar wat de ander wil, wat de drijfveren van de ander zijn en dan uiteindelijk hoe jij dan daarbij past. In mijn ogen moet dit andersom zijn. Jij hebt duidelijk hoe/wie/wat je bent en waar je staat en wanneer je een nieuw iemand ontmoet dan kijk je of die samengaan met de waarden en drijfveren van de ander.
Het is voor de ander ook heel moeilijk om hiermee om te gaan, want ergens heb je nooit zekerheid of houvast. Bij iemand die steeds meebeweegt of zelfs gaat wankelen moet je altijd de kartrekker zijn en ontstaat er ongelijkheid. En is de goede basis in een relatie ongelijkheid?
zaterdag 8 november 2025 om 12:40
Ik ben op vele vlakken een leiderstype, werk, vrije tijd (ik organiseer wandelingen, cultuurexpo's...), maar in een relationele context ben ik vaak diegene die uitvoerig zou rekening houden met de andere, en risico mezelf zou wegcijferen. Ik weet dat ze verlangt naar wat meer mannelijke dominantie, geleid worden.Yavanna schreef: ↑08-11-2025 12:27Ik heb wat teruggelezen en ik vraag mij af of dit niet eigenlijk gaat over persoonlijk leiderschap. Ergens is de verwachting dat iemand van in de 40 weet wat zijn normen en waarden zijn, waar hij voor staat in het leven en welke (persoonlijke) grenzen er bestaan.
Bij jou ,OP, lijk je steeds juist op zoek naar wat de ander wil, wat de drijfveren van de ander zijn en dan uiteindelijk hoe jij dan daarbij past. In mijn ogen moet dit andersom zijn. Jij hebt duidelijk hoe/wie/wat je bent en waar je staat en wanneer je een nieuw iemand ontmoet dan kijk je of die samengaan met de waarden en drijfveren van de ander.
Het is voor de ander ook heel moeilijk om hiermee om te gaan, want ergens heb je nooit zekerheid of houvast. Bij iemand die steeds meebeweegt of zelfs gaat wankelen moet je altijd de kartrekker zijn en ontstaat er ongelijkheid. En is de goede basis in een relatie ongelijkheid?
Ik heb dat ergens wel in mij zitten, maar komt naar haar toe niet altijd even sterk naar voren. Misschien uit voorzichtheid.
Zou dat kunnen spelen?
Dank trouwens om het topic door te nemen!
zaterdag 8 november 2025 om 13:28
Waarom zou je een relatie willen met iemand waarvoor je je natuurlijke gedrag moet gaan aanpassen? Ik snap dat het past in het standaard plaatje van maatschappelijke verwachtingen. Je gaat er denk ik niet gelukkig van worden omdat je het steeds energie gaat kosten om maar te bewijzen dat je voldoet aan de normen.
zaterdag 8 november 2025 om 14:04
Je klinkt echt als een wandelend oppervlakkig zelfhulpboek en als je de hele vakantie bezig bent met je onzekerheid tentoonstellen op deze manier dan zou ik echt meteen afhaken.
Vreselijk.
Maar eens met iemand hierboven, je moet ook jezelf kunnen zijn mits gedrag niet toxisch of anders schadelijk is voor de mensen om je heen. En zo klinkt het niet.
Dan past deze dame misschien niet bij jou.
Vreselijk.
Maar eens met iemand hierboven, je moet ook jezelf kunnen zijn mits gedrag niet toxisch of anders schadelijk is voor de mensen om je heen. En zo klinkt het niet.
Dan past deze dame misschien niet bij jou.
zaterdag 8 november 2025 om 14:40
Waarom zo hard en veroordelend tegen iemand die zich hier open opstelt? Ik vind jouw reactie eerder oppervlakkig overkomen dan zijn reacties.MissNuada schreef: ↑08-11-2025 14:04Je klinkt echt als een wandelend oppervlakkig zelfhulpboek en als je de hele vakantie bezig bent met je onzekerheid tentoonstellen op deze manier dan zou ik echt meteen afhaken.
Vreselijk.
Maar eens met iemand hierboven, je moet ook jezelf kunnen zijn mits gedrag niet toxisch of anders schadelijk is voor de mensen om je heen. En zo klinkt het niet.
Dan past deze dame misschien niet bij jou.
zaterdag 8 november 2025 om 14:49
TO, ik vind het heel lastig om een beeld te vormen wat je zou willen veranderen en wat zij precies bedoelt met “meer masculien / meer rust”. En of dat realistisch / wenselijk is. Concretere voorbeelden geven zou helpen.
De eerste vragen die in mij opkomen:
- Weet je wat je IQ is? Heb je wel eens meegedaan aan onderzoek?
- Heb je wel eens mindfulness geprobeerd?
- Sta je open voor coaching? Misschien interessant voor je als je met zelfontwikkeling aan de slag wil (ik zou wel kiezen voor een gedegen geschoold professional, zoals een BIG geregistreerde psycholoog. En het uit eigen zak betalen..).
De eerste vragen die in mij opkomen:
- Weet je wat je IQ is? Heb je wel eens meegedaan aan onderzoek?
- Heb je wel eens mindfulness geprobeerd?
- Sta je open voor coaching? Misschien interessant voor je als je met zelfontwikkeling aan de slag wil (ik zou wel kiezen voor een gedegen geschoold professional, zoals een BIG geregistreerde psycholoog. En het uit eigen zak betalen..).
zaterdag 8 november 2025 om 15:02
Wat maakt het dat dit in de relationele context anders is? Vaak is er een
bepaalde dynamiek in de relatie. Wanneer de ene persoon wat meer de leiding neemt, roept dat bij de ander vaak meer complementair gedrag op: meer volgend, afwachten en rekening houden.
zaterdag 8 november 2025 om 17:11
Coaching en therapie kan._horizon_ schreef: ↑08-11-2025 14:49TO, ik vind het heel lastig om een beeld te vormen wat je zou willen veranderen en wat zij precies bedoelt met “meer masculien / meer rust”. En of dat realistisch / wenselijk is. Concretere voorbeelden geven zou helpen.
De eerste vragen die in mij opkomen:
- Weet je wat je IQ is? Heb je wel eens meegedaan aan onderzoek?
- Heb je wel eens mindfulness geprobeerd?
- Sta je open voor coaching? Misschien interessant voor je als je met zelfontwikkeling aan de slag wil (ik zou wel kiezen voor een gedegen geschoold professional, zoals een BIG geregistreerde psycholoog. En het uit eigen zak betalen..).
Ben ik mee bezig.
IQ weet ik niet,maar vrij hoog denk ik. Lang gedacht dat dit gemiddeld was (weinig appreciatie in opvoeding gehad), maar denk bovengemiddeld.
Al weet ik niet wat dit ermee te maken heeft (?).
zaterdag 8 november 2025 om 19:12
Ik heb het niet zozeer over leiderschap nemen in een relatie of in het werk. Persoonlijk leiderschap zit voor mij meer in de touwtjes in handen nemen over je eigen leven. Voor mij heeft dat niets met vrouwelijk/mannelijk te maken. Ik ben zelf een vrouw maar heb de controle over mijn eigen leven.wijstoen schreef: ↑08-11-2025 12:40Ik ben op vele vlakken een leiderstype, werk, vrije tijd (ik organiseer wandelingen, cultuurexpo's...), maar in een relationele context ben ik vaak diegene die uitvoerig zou rekening houden met de andere, en risico mezelf zou wegcijferen. Ik weet dat ze verlangt naar wat meer mannelijke dominantie, geleid worden.
Ik heb dat ergens wel in mij zitten, maar komt naar haar toe niet altijd even sterk naar voren. Misschien uit voorzichtheid.
Zou dat kunnen spelen?
Dank trouwens om het topic door te nemen!
Daardoor weet ik heel goed wie ik ben en wat ik in andere mensen wel en niet waardeer en wat er wel of niet past. Natuurlijk moet je in iedere relatie compromissen sluiten en jezelf aanpassen, maar in de basis moet je gewoon passen.
Ik denk dat als jij heel goed weet wat jouw doelen zijn en wat je wel of niet wil je ook zekerder wordt in relaties. Dan hoef je niet steeds die vragen te stellen en zoekende te zijn. Het enige wat belangrijk is dat je de ander echt goed leert kennen en dat is meestal ook weer de kunst. Veel mensen denken dat dit zit in veel praten, in het begin is het juist veel luisteren (is wederkerig hè, dus geldt niet alleen voor jou, maar je cirkel van invloed zit natuurlijk bij jezelf).
zaterdag 8 november 2025 om 22:10
Dit vind ik echt een heel erg mooie treffende reactie. Ik weet best wel wat ik wil, ik spreek het niet altijd even sterk uit misschien.Yavanna schreef: ↑08-11-2025 19:12Ik heb het niet zozeer over leiderschap nemen in een relatie of in het werk. Persoonlijk leiderschap zit voor mij meer in de touwtjes in handen nemen over je eigen leven. Voor mij heeft dat niets met vrouwelijk/mannelijk te maken. Ik ben zelf een vrouw maar heb de controle over mijn eigen leven.
Daardoor weet ik heel goed wie ik ben en wat ik in andere mensen wel en niet waardeer en wat er wel of niet past. Natuurlijk moet je in iedere relatie compromissen sluiten en jezelf aanpassen, maar in de basis moet je gewoon passen.
Ik denk dat als jij heel goed weet wat jouw doelen zijn en wat je wel of niet wil je ook zekerder wordt in relaties. Dan hoef je niet steeds die vragen te stellen en zoekende te zijn. Het enige wat belangrijk is dat je de ander echt goed leert kennen en dat is meestal ook weer de kunst. Veel mensen denken dat dit zit in veel praten, in het begin is het juist veel luisteren (is wederkerig hè, dus geldt niet alleen voor jou, maar je cirkel van invloed zit natuurlijk bij jezelf).
Ik weet heel goed waarom ik deze vriuw zo aantrekkelijk vind, ze omvat immers alles wat ik belangrijk vind.
zaterdag 8 november 2025 om 22:31
Waarom zoek je het allemaal bij jezelf?
Je zegt dat ze angstig gehecht is en zelf nog wat dingen aan het doorwerken is.
Angstig gehechte mensen hebben vaak moeite met liefde ontvangen en een partner die zich kwetsbaar toont.
Dat betekent niet dat er iets mis is met jou. Jullie matchen misschien gewoon niet zo goed.
Je zegt dat ze angstig gehecht is en zelf nog wat dingen aan het doorwerken is.
Angstig gehechte mensen hebben vaak moeite met liefde ontvangen en een partner die zich kwetsbaar toont.
Dat betekent niet dat er iets mis is met jou. Jullie matchen misschien gewoon niet zo goed.
maandag 10 november 2025 om 06:30
Ze is stapelverliefd, en jullie zijn gewoon nog steeds samen. Het klinkt nog steeds als wat vreemd gezeur. Maar volgens mij heeft zij een probleem en niet jij.
Coaching en therapie omdat één vrouw je niet mannelijk genoeg vindt, wat dat ook moge zijn? Lekker blijven wie je bent en dan mag ze zelf zien of ze blijft.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 10 november 2025 om 07:29
Ik vraag me af als ik je OP lees waar jullie gesprekken over gaan.
Jullie dagen elkaar uit schrijf je, jullie stellen je kwetsbaar op. Jullie dragen positief bij aan elkaars ontwikkeling.
Ik ben ook wel van de diepgang en het praten, maar ik krijg het gewoon benauwd als ik je OP en ik moet er zelfs een beetje om lachen. Het klinkt analyserend next-level.
En het kan m.i. meerdere dingen betekenen: zoek je bevestiging door te analyseren? Dus alles bij langs gaan en dan tot de conclusie komen dat jullie bv ‘positief bijdragen aan elkaars ontwikkeling’? Als dat zo is, kan dat onzeker overkomen.
Of is dit wie je bent en wat je graag doet: praten, praten, praten en analyseren en benoemen.
Als het laatste het geval is dan zou ik geen poging doen om dit te veranderen. Dan ga je op je tenen lopen voor haar.
In het eerste geval, de onzekerheid, de neiging om alles te benoemen en daarin bevestiging te zoeken: daar kun je wel aan werken.
Ik weet niet dan niet wat dat te maken heeft met mannelijkheid, maar onzekerheid is voor de ander soms beklemmend en niet aantrekkelijk. Beklemmend omdat de ander bij jou bevestiging zoekt, terwijl je het soms zelf niet weet.
Jullie dagen elkaar uit schrijf je, jullie stellen je kwetsbaar op. Jullie dragen positief bij aan elkaars ontwikkeling.
Ik ben ook wel van de diepgang en het praten, maar ik krijg het gewoon benauwd als ik je OP en ik moet er zelfs een beetje om lachen. Het klinkt analyserend next-level.
En het kan m.i. meerdere dingen betekenen: zoek je bevestiging door te analyseren? Dus alles bij langs gaan en dan tot de conclusie komen dat jullie bv ‘positief bijdragen aan elkaars ontwikkeling’? Als dat zo is, kan dat onzeker overkomen.
Of is dit wie je bent en wat je graag doet: praten, praten, praten en analyseren en benoemen.
Als het laatste het geval is dan zou ik geen poging doen om dit te veranderen. Dan ga je op je tenen lopen voor haar.
In het eerste geval, de onzekerheid, de neiging om alles te benoemen en daarin bevestiging te zoeken: daar kun je wel aan werken.
Ik weet niet dan niet wat dat te maken heeft met mannelijkheid, maar onzekerheid is voor de ander soms beklemmend en niet aantrekkelijk. Beklemmend omdat de ander bij jou bevestiging zoekt, terwijl je het soms zelf niet weet.
Hier kom ik nog op terug
maandag 10 november 2025 om 07:34
Je zou eens kunnen proberen om als je bij elkaar bent en de neiging hebt iets te gaan benoemen even een moment stil te blijven en je af te vragen: ga ik dit zeggen, omdat het iets toevoegt aan het moment of zoek ik nu bevestiging van haar.
Oftewel: geef ik nu iets aan haar/onze relatie of wil ik iets nemen, namelijk bevestiging van haar.
Dat laatste kan haar veel energie kosten, ook al kan het ook aandoenlijk zijn als je verliefd bent.
Oftewel: geef ik nu iets aan haar/onze relatie of wil ik iets nemen, namelijk bevestiging van haar.
Dat laatste kan haar veel energie kosten, ook al kan het ook aandoenlijk zijn als je verliefd bent.
Hier kom ik nog op terug
maandag 10 november 2025 om 08:43
Je bent volledig bezig met je eigen onzekerheid, constant analyseren van jezelf tov de ander, waarbij jij de gesprekken 80/20 domineert. Zoals Kingsqueen zegt next level.
Hoe is dit nu een fijne beginfase van een relatie?
Probeer dit eens de volgende keer: Een keer niet over jezelf praten en haar het gesprek laten leiden, kijken waar dat heengaat. Luisteren.
maandag 10 november 2025 om 09:01
Ik stel wel wat vragen (ook niet altijd aan de lopende band hoor), meer uit interesse naar de andere, maar daar speelt waarschijnlijk inderdaad een stukje onzekerheid mee. Klopt. Hengelen naar bevestiging.Pioen00 schreef: ↑10-11-2025 08:43Je bent volledig bezig met je eigen onzekerheid, constant analyseren van jezelf tov de ander, waarbij jij de gesprekken 80/20 domineert. Zoals Kingsqueen zegt next level.
Hoe is dit nu een fijne beginfase van een relatie?
Probeer dit eens de volgende keer: Een keer niet over jezelf praten en haar het gesprek laten leiden, kijken waar dat heengaat. Luisteren.
Ik praat over mezelf niet zoveel eigenlijk.
maandag 10 november 2025 om 09:04
Als jij het meest aan het woord bent, waar praat je dan over?
Hengelen naar bevestiging is een timer naar het einde van een relatie.
maandag 10 november 2025 om 09:13
Kan echt over heel veel gaan, verre van altijd over haar/mij/ons , soms over psychologie, reizen, hetgeen we meemaakten die week, familiale dingen, huisinrichting... alles
maandag 10 november 2025 om 09:24
Ik herken mijn beste vriend in wat jij beschrijft. Een romanticus, verbaal sterk, analystisch, filosofisch. Mijn allerliefste vriend, maar als partner iets te weinig mannelijk voor mij 
Grappig. Jij wil “meer in het nu”. Mijn indruk is; “ga eens uit het nu”. Hij zit áltijd ingezoomd. Altijd op detailniveau. Ervaart alles heel precies, is geïnteresseerd op detailniveau hoe de wederhelft dat ervaart. Leuk (veel interesse en belangstelling) maar soms ook dodelijk vermoeiend omdat alles groot is. En, in zijn geval is er dus ook voor aandacht voor álle kleinigheidjes in zijn nieuwe relatie waar hij zich aan stoort. Het lukt niet om de kleinigheidjes, klein te krijgen.
Soms knipper ik met mijn ogen en is er een week voorbij. Een week van drukte, racen, en weinig stilstaan. Dat gun ik hem ook wel eens. Even uit al die details, hoofd uit en gaan.
Aandacht hebben voor het feit dat, toen hij tijdens de strandwandeling een vraag stelde en dacht te merken dat haar non-verbale reactie toch wat afweek van hetgeen ze zei, en de bewustwording van de onzekerheid die dat bij hem opriep, etc etc etc is heel opmerkzaam, ook wel interessant, maar Sjezus, soms denk ik: laat gaan, hou je mond en geef niet álles zoveel aandacht. Hoewel het op zijn tijd heerlijke gesprekken oplevert, maar het moet een beetje in balans zijn. Klinkt alsof jouw nieuwe partner ietwat zoekt naar die balans.
Als je dat wil oefenen? Ik denk; ga eens UIT het nu, in plaats van er nog meer in. Laat de details aan je voorbij gaan. En als je op het punt staat iets te zeggen, slik het dan een paar keer in. Niet alles hoeft gezegd, benoemd of gevraagd te worden.
Grappig. Jij wil “meer in het nu”. Mijn indruk is; “ga eens uit het nu”. Hij zit áltijd ingezoomd. Altijd op detailniveau. Ervaart alles heel precies, is geïnteresseerd op detailniveau hoe de wederhelft dat ervaart. Leuk (veel interesse en belangstelling) maar soms ook dodelijk vermoeiend omdat alles groot is. En, in zijn geval is er dus ook voor aandacht voor álle kleinigheidjes in zijn nieuwe relatie waar hij zich aan stoort. Het lukt niet om de kleinigheidjes, klein te krijgen.
Soms knipper ik met mijn ogen en is er een week voorbij. Een week van drukte, racen, en weinig stilstaan. Dat gun ik hem ook wel eens. Even uit al die details, hoofd uit en gaan.
Aandacht hebben voor het feit dat, toen hij tijdens de strandwandeling een vraag stelde en dacht te merken dat haar non-verbale reactie toch wat afweek van hetgeen ze zei, en de bewustwording van de onzekerheid die dat bij hem opriep, etc etc etc is heel opmerkzaam, ook wel interessant, maar Sjezus, soms denk ik: laat gaan, hou je mond en geef niet álles zoveel aandacht. Hoewel het op zijn tijd heerlijke gesprekken oplevert, maar het moet een beetje in balans zijn. Klinkt alsof jouw nieuwe partner ietwat zoekt naar die balans.
Als je dat wil oefenen? Ik denk; ga eens UIT het nu, in plaats van er nog meer in. Laat de details aan je voorbij gaan. En als je op het punt staat iets te zeggen, slik het dan een paar keer in. Niet alles hoeft gezegd, benoemd of gevraagd te worden.
maandag 10 november 2025 om 09:29
Dit is wel een treffer van formaatEenbeetjevanditendat schreef: ↑10-11-2025 09:24Ik herken mijn beste vriend in wat jij beschrijft. Een romanticus, verbaal sterk, analystisch, filosofisch. Mijn allerliefste vriend, maar als partner iets te weinig mannelijk voor mij
Grappig. Jij wil “meer in het nu”. Mijn indruk is; “ga eens uit het nu”. Hij zit áltijd ingezoomd. Altijd op detailniveau. Ervaart alles heel precies, is geïnteresseerd op detailniveau hoe de wederhelft dat ervaart. Leuk (veel interesse en belangstelling) maar soms ook dodelijk vermoeiend omdat alles groot is. En, in zijn geval is er dus ook voor aandacht voor álle kleinigheidjes in zijn nieuwe relatie waar hij zich aan stoort. Het lukt niet om de kleinigheidjes, klein te krijgen.
Soms knipper ik met mijn ogen en is er een week voorbij. Een week van drukte, racen, en weinig stilstaan. Dat gun ik hem ook wel eens. Even uit al die details, hoofd uit en gaan.
Aandacht hebben voor het feit dat, toen hij tijdens de strandwandeling een vraag stelde en dacht te merken dat haar non-verbale reactie toch wat afweek van hetgeen ze zei, en de bewustwording van de onzekerheid die dat bij hem opriep, etc etc etc is heel opmerkzaam, ook wel interessant, maar Sjezus, soms denk ik: laat gaan, hou je mond en geef niet álles zoveel aandacht. Hoewel het op zijn tijd heerlijke gesprekken oplevert, maar het moet een beetje in balans zijn. Klinkt alsof jouw nieuwe partner ietwat zoekt naar die balans.
Als je dat wil oefenen? Ik denk; ga eens UIT het nu, in plaats van er nog meer in. Laat de details aan je voorbij gaan. En als je op het punt staat iets te zeggen, slik het dan een paar keer in. Niet alles hoeft gezegd, benoemd of gevraagd te worden.
En... kan je dat leren
?
maandag 10 november 2025 om 09:36
Ik heb een collega die praten gebruikt/misbruikt om haar eigen gedachten te ordenen.
Dit klinkt misschien logisch, maar ga maar eens na hoe do-de-lijk vermoeiend het is als jij dat klankbord bent..
Denken doe je in je hoofd, het praten over wat je denkt is een samenvatting van denken.
Soms is het geinig: je krijgt een inkijkje in haar denkproces. Vaak denk je: OMG, hoe stop ik dit?
De één heeft meer geduld hiermee dan de ander.
Dit klinkt misschien logisch, maar ga maar eens na hoe do-de-lijk vermoeiend het is als jij dat klankbord bent..
Denken doe je in je hoofd, het praten over wat je denkt is een samenvatting van denken.
Soms is het geinig: je krijgt een inkijkje in haar denkproces. Vaak denk je: OMG, hoe stop ik dit?
De één heeft meer geduld hiermee dan de ander.
Hier kom ik nog op terug
maandag 10 november 2025 om 09:40
TreffendKingsqueen schreef: ↑10-11-2025 09:36Ik heb een collega die praten gebruikt/misbruikt om haar eigen gedachten te ordenen.
Dit klinkt misschien logisch, maar ga maar eens na hoe do-de-lijk vermoeiend het is als jij dat klankbord bent..
Denken doe je in je hoofd, het praten over wat je denkt is een samenvatting van denken.
Soms is het geinig: je krijgt een inkijkje in haar denkproces. Vaak denk je: OMG, hoe stop ik dit?
De één heeft meer geduld hiermee dan de ander.
Is voor mij zeker iets om in te groeien!
Dank om dit te delen!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
