Lotgenotengroep depressie

Leergierig zondag 28 september 2025 om 16:03

Ik zou graag van dit topic een lotgenotengroep depressie willen maken.

Dat we elkaar ondersteunen om de dag door te komen en elkaar er door heen te slepen.

Zelf terugval in depressie. Geprobeerd om antidepressiva te verhogen, maar is niet gelukt. Te veel bijwerkingen. Binnenkort overleg met psychiater hoe nu verder. Merk ook dat ik weer moeite heb om iedere dag naar buiten te gaan en sowieso te bewegen. Zou het liefst vaak op bed liggen. Alles lijkt ook uitzichtloos en hopeloos.
Verschrikkelijk, ik gun het mijn ergste vijand niet.

Starshine42 vrijdag 21 november 2025 om 16:59

@Pumpkin: Welkom Pumpkin. Wat vervelend dat je al langere periode kampt met angsten en depressieve gevoelens. Angststoornis is een lastig iets. Naar dat je nu een slechtere periode hebt. Heb je hulp hiervoor? Ik heb ook voornamelijk last van angst, waardoor ik dan weer somber kan worden. Het begint met meer stress, piekeren, spanning en dan meer somberheid (komt het ooit wel goed, negatief denken). In het nu leven vind ik ook niet altijd makkelijk. Probeer nu meer te accepteren hoe het is en dat het vanzelf weer beter wordt, maar heb ook ondersteuning van medicatie. Kun je wel met je man praten hierover? Het is soms lastig te begrijpen als je het zelf niet zo gevoeld hebt. Sterkte!

@Ditishet: fijn dat je de huisarts gesproken hebt en dat ACT en de medicatie al iets helpen. Hopelijk zet dat door want je doet het zo te lezen hartstikke goed!

@Marcha: wat fijn dat je steun hebt in je omgeving en een lief gebaar! Hopelijk gaat het herstel thuis van je man voorspoedig. Je doet wat je kunt qua zorgen en goed genoeg is ook prima. Het hoeft niet perfect en het is ook belangrijk om goed om jezelf te blijven denken. Ik hoop dat er voor jou ook weer lichtere momenten aankomen.

Ik had gisteren een teamuitje. Vooraf de hele week getwijfeld of ik het wel kon, zit nog in de medicatie aanpassing (week 3 nu) en heb soms spanning, leegte, moe en dan weer meer energie en iets positiever. Maar het schommelt nog alle kanten op, wat normaal schijnt te zijn. Maar voor mezelf en de kinderen zorgen gaat redelijk ok. Dus ben gewoon gegaan en het ging eigenlijk prima!

Eerst naar werk, toen naar de bios en uit eten. Heel gek maar toch ook redelijk normaal en voelde ok. Dus dat biedt hoop voor 'normale' dagen. Het kan zeker weer! Nu vandaag weer wat wiebeliger na zo'n drukke dag, maar dat had ik ook wel verwacht. Hoop dat mijn hoofd weer gewend raakt aan normale dagen met niet teveel spanning. Dat dingen weer meer vanzelf gaan zonder steeds die alertheid 'hoe voel ik me'. Maar ik denk wel dat het nu langzaam gaat komen, al zal het komende weken ook nog schommelen.

Eerst dacht ik bij 1 normale dag, jeej ik ben weer de oude! Maar nu probeer ik de schommelingen ook wat meer te accepteren. Dat het is zoals het is maar dat je wel nog basis dingen kunt doen (zoals de kinderen verzorgen). En dat je ook dingen mag laten als het minder voelt, niet alles hoeft perfect of vandaag.

Hoe is het met de anderen?

Hopelijk toch een beetje een fijn weekend voor iedereen.

Pumpkinlover1991 vrijdag 21 november 2025 om 18:30

@ Marcha, eigenlijk zijn m’n vriendschappen zo verwaterd dat ik te veel afstand voel om het er echt over te hebben. Ik heb wel 1 goede collega die ik als vriendin beschouw waar ik het er mee over kan hebben. Maar ik voel me soms ook een zeur en omdat het vaak op het zelfde neer komt hoe ik me voel wil ik het er niet te vaak over hebben. En soms is het ook gewoon even lekker om het over totaal andere dingen te hebben.

Fijn dat jij wel hechte vrienden hebt waarbij je jezelf kan zijn. Ook al is het maar een handvol, beter weinig maar echte en hechte vriendschappen dan een heleboel maar oppervlakkig.

@ Ditishet, wat naar dat je mensen verloren hebt die dicht bij je stonden. Je leert idd soms in de slechtste tijden je vrienden kennen. Hoe bedoel je precies met uitrekenen hoeveel tijd je nog hebt voor iets? Bepaalde dingen zoals trouwen, kinderen of een carrière of iets?
Heel positief dat je je wel al beter voelt door de therapie en medicatie. Het is logisch dat het nog wat moeite kost maar als je nu al duidelijk verschil merkt is dat super goed. Ik vind het heel knap altijd dat mensen die in een depressie of angststoornis zitten hier weer wat uit komen.

@ Starshine, klinkt herkenbaar, angst waar je dan juist ook somber van word. Heb je echt een specifieke angst of meer zo in het algemeen? Het is vaak een vicieuze cirkel en zo moeilijk om daar uit te komen. Negatief denken is m’n 2e naam helaas. En doemdenken heel erg.
Ik heb het er niet zo vaak over met m’n man, hij weet er natuurlijk wel van maar kan er weinig mee omdat hij zelf heel nuchter is en kent niet echt angsten. Maar dat is voor mij juist fijn iemand die er niet in mee gaat. Bovendien is hij zelf ziek (CVS) dus wil hem ook niet te veel belasten met mijn gezeur terwijl hij degene is die echt wat mankeert.

Ik heb vandaag helaas een wat slechtere dag ondanks het zonnetje wat scheen. (Weer is bij mij heel bepalend voor mijn gemoedstoestand) Zit letterlijk niet lekker in m’n vel, veel vage klachten waardoor m’n angst voor ziektes en de toekomst weer heftiger is.
Vandaag ook mijn laatste afspraak bij de psycholoog gehad. Zij stopt er mee (andere functie) en ik zie het niet zitten om gelijk weer met iemand anders verder te gaan. Bovendien heeft de therapie me niet echt verder geholpen.

Ik ga dus nu maar wat nutteloze tv kijken, dat helpt soms nog het beste tegen die depressieve gevoelens.

Ik hoop dat iedereen hier een fijn weekend heeft ondanks alles!

Starshine42 vrijdag 21 november 2025 om 21:45

Wat vervelend dat je psycholoog stopt. En jammer dat de therapie verder niet echt helpt. Ik denk dat mijn specifieke angst is dat ik niet goed voor mezelf en voor de kinderen kan zorgen en dat het niet beter wordt (wanneer je dieper in angst en depressie zit). En dat je dus voor altijd gespannen, somber, depressief of angstig blijft. Maar ergens weet ik wel dat die angst niet gegrond is, want er komen altijd weer betere momenten aan.

Hopelijk morgen een iets lichtere dag.

Carrie1980 zaterdag 22 november 2025 om 11:28

Goedemorgen, graag kom ik zo nu en dan meeschrijven. Ik lees eigenlijk altijd mee, ik heb op dit moment een depressie en weet niet hoe ik alles moet aanpakken. De dagen zijn zwaar. Het uitzichtloze is moeilijk.

Marcha01 zaterdag 22 november 2025 om 12:44

Dit is het, Wat fijn dat je al iets merk van je medicatie, hopelijk iedere dag een stukje meer. Wat bedoel je met hoeveel tijd je nog hebt, vanwege angst om iets te hebben?

Starshine, Wat goed om te lezen over je teamuitje, fijn om je even weer jezelf te voelen. Je accepteer de mooie en minder mooie momenten, en dat geeft ook veel rust.

Pumpkin, Heb je veel angst om een ziekte te krijgen, tenminste dat ik wat ik een beetje lees in je berichten. Ik heb met vriendinnen ook andere gesprekken maar ik weet dat ik ruimte mag innemen als ik erover wil praten en dat is zo fijn. Mijn partner probeer ik ook zo min mogelijk te belasten met hoe ik mij voel, helemaal nu. Mijn partner is nl ook heel nuchter daarin. Hoe ervaar jij het als jij er met je man over praat, ga je dan echt een gesprek aan, of gooi je wat woorden in de lucht? En voel jij je dan begrepen of eenzaam daarin?

Carrie, Welkom! Heb je therapie? Lukt het je om nog wel dagelijks iets kleins te ondernemen en voor jezelf te zorgen? Ja herkenbaar bijna aftellen om weer naar bed te mogen zodat je niet hoeft te voelen.

Update Met mijn partner gaat het goed, hij moet 8 weken herstellen. De simpele gewone bewegingen kost hem moeite ivm de wonden. Maar we zijn dankbaar dat alles goed is verlopen.

Ik merk aan mezelf dat er ineens zoveel op mij afkomt, niet de zorg voor partner want dat lukt mij. Maar meer de dagelijkse dingen, boodschappen, was doen het kost mij zoveel energie. Mijn angsten paniek en somberheid komen zo intens binnen en ik voel mij zo schuldig.

loulou39 zaterdag 22 november 2025 om 13:13

Carrie1980 schreef: ↑
22-11-2025 11:28
Goedemorgen, graag kom ik zo nu en dan meeschrijven. Ik lees eigenlijk altijd mee, ik heb op dit moment een depressie en weet niet hoe ik alles moet aanpakken. De dagen zijn zwaar. Het uitzichtloze is moeilijk.

Pumpkinlover1991 zaterdag 22 november 2025 om 13:42

Welkom Carrie, ik schrijf hier zelf ook nog maar net mee maar het is fijn om hier zo veel herkenning te vinden.

Marcha, ik heb een lichte vorm van hypochondrie dus ben constant bang dat ik een ziekte heb. Gister in bed greep de angst weer naar m’n keel en begon het ramp denken weer. “Wat als ik ook een ziekte krijg, wie gaat de boel hier dan draaiende houden, wat als ik zulke mankementen krijg dat ik niet meer voor m’n konijnen kan zorgen, wat als we allebei slecht of oud zijn en niemand kijkt naar ons om” en zo begint de angsttrein en voel ik me super depri.

Ik heb geen gesprekken met m’n man erover, meer zo van dat ik af en toe wat zeg. Hij reageert heel nuchter en zegt verder niet veel maar dat is prima voor mij.

Ik snap dat jij je partner nu ook niet wilt lastig vallen. Heb je wel andere familieleden waar je nu wat meer contact mee hebt of juist niet omdat alle zorg en aandacht naar je partner gaat?
Er komt nu ook heel veel op je af, opeens komt alles op jouw schouders neer. Probeer je te bedenken dat dit tijdelijk is, ook deze tijd gaat voorbij. Beetje bij beetje knapt je partner op en kan hij jou weer wat meer helpen in het huishouden, boodschappen etc. En dan kun jij trots zijn op jezelf dat je het toch mooi allemaal hebt gedaan. Dus hou vol en plan ook genoeg momenten voor jezelf in, of dat nou een wandeling is, iets drinken met een vriendin of een boek lezen, gewoon doen!

Carrie1980 zaterdag 22 november 2025 om 17:28

Hoi iedereen, het is lastig he. Fijn dat er zoiets is als dit. Ik zeg altijd tegen mensen die niet begrijpen wat het is om je mentaal niet goed te voelen, daar ben ik heel blij mee. Het is echt heel rot, om je door de dag heen te slepen.
Marcha, op dit moment heb ik geen therapie en ben ik weer begonnen met ad, en volgende maand een intake met poh. Ik probeer naar mijn werk te gaan en gelukkig is daar begrip voor mijn situatie. Mijn baas zag het al aankomen, alleen durfde niet goed wat te zeggen. Ik maak er ondertussen een flinke puinhoop van in de thuissituatie en doe mijn best de schade te beperken. Maar wat is dat lastig.

Ditishet25 zondag 23 november 2025 om 13:48

Welkom carrie1980.
Mijn vriend vind het ook moeilijk begrijpen maar dat hij zegt ik vind het moeilijk want ik kan het mij echt niet voorstellen is al fijn. En ik zeg dan ook gelukkig maar dat je het niet weet.

Met uitrekenen bedoel ik dat ik dan denk ik ben nu zo en zo oud ik ben nu zolang samen dus ook al wordt hij maar 60 dan zijn we toch nog zoveel jaar samen geweest. En dat met vanalles. Laatste tijd doe ik dat wel een stuk minder.

Terug van weggeweest

Marcha01 zondag 23 november 2025 om 13:57

Pumpkin, dacht ik al, heb je dat allang? Is het gekomen nadat je mensen om je heen bent verloren en dat het vandaar zo een trigger is om bang te zijn voor ziek te worden? Heel vervelend als dat je gedachten zo beheerst, help afleiding zoals bv tv kijken een mantra boek kleuren, dat daar dan je focus ligt. Mijn partner is ook niet zo een prater maar ik heb een hele lieve zus en zwager waar ik altijd mee kan praten als ik heel diep zit. Vriendinnen praat ik ook mee maar het is ook fijn om het soms ook over andere dingen te hebben en dingen te doen.

Carrie, Dat zeg ik ook altijd, ik wil niet dat je mij begrijpt want als je mij begrijpt dan voel je wat ik voel, en dat gun ik niemand! Merk je al wat verschil met de AD want dat heeft ook tijd nodig. Help afleiding een beetje of zit je echt diep dat alles veel energie kost, en wat bedoel je met puinhoop thuis? Was er een aanleiding wat je triggert dat je dit nu voel? Wel fijn dat werkgever begrip hebt voor jou situatie, dat geeft ook rust, en zorg dat je daar goed je grenzen bewaakt. De dag doorkomen is zo zwaar, dat herken ik wel.

Ondanks dat ik heel dankbaar ben voor alles, voel ik mij vandaag zo ongelooflijk onrustig. Ik heb wel goed geslapen maar ben eigenlijk nu weer de tijd aan het tellen voor ik weer naar bed kan. Ik moet nog een was erin doen, vaatwasser uitruimen en in mijn hoofd heb ik het al 10x gedaan en ben daar al zo moe van.

Hoop voor iedereen een rustige goede dag

Pumpkinlover1991 zondag 23 november 2025 om 15:20

Marcha, ik heb dat wel al heel lang maar laatste jaren is het erger. Ik denk dat het komt doordat ik ouder word en statistisch gezien de kans dat je iets krijgt dus ook groter wordt.
Meestal helpt onzin tv kijken wel of juist lezen, fietsen, even met m’n zus afspreken en de hond uitlaten. Op zo’n dag als vandaag heb ik het extra moeilijk, de muren komen op me af (geen weer hier om naar buiten te gaan), voel me lamlendig en zie alles somber in. Ook gedachtes van “is dit nou de rest van m’n leven, hoe houd ik dat vol, van mij hoeft het allemaal niet meer”. Niet dat ik dood wil hoor want ondanks dat ik m’n leven zwaar klote vind wil ik niet dood.
Vanmorgen ook weer helemaal overprikkeld, m’n huis was een bende, kon niet schoonmaken want man wou F1 kijken, hij was weer constant keihard aan het hoesten en die prikkels kan ik dan zeker niet verdragen. Nu gelukkig wat rustiger nu hij op bed ligt en ik m’n noise canceling op heb.

Vervelend dat je je vandaag zo onrustig voelt. Van die kleine klusjes kunnen dan als een hels karwei voelen. Heb je wel wat meer rust als die dingen gedaan zijn?

Ditishet, klinkt herkenbaar wat je hebt met tijd. Ik heb dat ook, weet niet precies of het hetzelfde is maar zo van “ik ben nu zo oud, als ik zo veel jaar word zit ik nu op de helft”, of “ik ken m’n man nu zo lang, dat is meer dan de helft van m’n leven”. Maar ook met kleine dingetjes zoals vandaag; ik ben om 6 uur opgestaan, dat is ruim 9 uur geleden, nog een keer zo lang en ik lig in bed en deze dag is ook weer voorbij’.

Carrie, gelukkig is er wel begrip voor je situatie op je werk, dat kan al heel veel schelen. Is werken ook moeilijk op te brengen of zorgt het juist ook wel wat voor afleiding?

Misschien is het maar beter dat onze partners niet begrijpen hoe we ons voelen anders zou dat betekenen dat ze depressie herkennen en als je allebei depressief bent moet helemaal moeilijk zijn. Dan ga je elkaar nog meer de put inpraten.

yesss zondag 23 november 2025 om 16:32

Ik haak ook weer even aan.. sorry als ik niet op iedereen reageer, ik lees wel mee en fijn dat we elkaar hier een beetje kunnen steunen/herkenning kunnen vinden en ik waardeer alle lieve reacties.

Hier ook alweer een paar dagen onrustig, merk wel dat ik met vrijwilligerswerk iedere keer over mijn grenzen ga/te lang blijf en daarna blijf ik dagen lang overprikkeld moe onrustig.
Ik werd vannacht om 03.00u ook soort van raar en niet lekker wakker, daarna gelukkig nog wel geslapen en vanmorgen weer een half uurtje gewandeld.

Ik probeer elke dag iets te doen, wandelen, even naar een winkel, sporten maar alles kost zoveel moeite en soms mis ik gewoon mijn oude ik

Heb al wel vanaf jongs af aan last van depressies en angstklachten maar had altijd nog wel een sociaal leven werk meer energie etc.
Merk dat het met 'ouder' worden toch wel zwaarder is geworden(ook hormonen)en ik er echt aan moet blijven werken om een beetje boven water te blijven, continu maar weer dingen bijstellen, niet teveel doen niet te weinig ik wordt er soms zo moe van en ook een beetje het gevoel van, ik heb veel tijd 'verloren' dus een soort onrust/haast gevoel weer daardoor.
Daardoor ook het gevoel dat ik niet echt leef..

Tv kijken is voor mij ook mijn coping zodra er iets achter de rug is gaat dat ding vaak aan.
Aan de andere kant doe ik ondanks dat ik me zo voel het toch maar gewoon, dat probeer ik ook vaker tegen mezelf te zeggen.

Hopelijk heeft iedereen een beetje een fijne zondagavond

yesss zondag 23 november 2025 om 16:40

Marcha01 schreef: ↑
14-11-2025 17:03

Ik heb ook moeite met geluiden als ik buiten ben. Maar dat komt omdat mijn wereld de afgelopen periode vooral uit thuis bestond. Ik ga ervan uit, zodra ik meer buiten ben dat ik beter kan omgaan met geluiden. Een grote stap maar ik heb in Januari en Februari nog 2 theater dingen in mijn agenda staan, die kaarten heb ik ruim een half jaar geleden besteld. Ik hoop echt dat ik daar naar toe kan gaan. Ik moet iets positiefs in beeld hebben.

Dit herken ik ook ja.. ook snel overprikkeld en dat dingen al gauw op me af komen zodra ik iets ga doen, of dan wil ik iets in een winkel gaan halen en zodra ik daar ben sta ik alweer bij een schap voor me uit te staren en weet ik gewoon echt niet meer wat ik ook alweer moest hebben

Daarom ga ik nu bijna dagelijks even naar de supermarkt, dat klinkt misschien stom maar ik zie het ook als een soort oefening om weer een beetje die prikkels te kunnen verdragen en beter te kunnen concentreren, ook al is het maar een klein lijstje anders raak ik ook teveel afgestompt.

Dat klinkt wel heel erg leuk zeg naar het theater! Ik denk dat je daar dan heel veel positieve energie uit kan halen ook wel weer spannend misschien maar ergens naar uit kunnen kijken is echt belangrijk.

Fijn dat het goed is gegaan met de operatie van je partner, ik kan me voorstellen dat het dan even veel is en je weinig ruimte hebt in je hoofd omdat er toch veel op je neerkomt, hopelijk gaat het herstel gauw de goede kant op zodat je ook weer een beetje die rust kan vinden.
Kun je dan ook online boodschappen bestellen? Misschien scheelt dat al, dat het zo min mogelijk stress oplevert, want soms kosten al die kleine dingen door de dag heen al genoeg energie.

yesss wijzigde dit bericht op 23-11-2025 17:00

23.38% gewijzigd

yesss zondag 23 november 2025 om 16:49

Wat fijn van het teamuitje Starshine! Dat geeft dan toch weer het vertrouwen dat het dus gewoon lukt en dan is het ook niet raar om de dag erna dan overprikkeld of moe te zijn.
Maar dan ben je zo blij dat je bent gegaan he

Ik heb binnenkort een Kerstlunch van vrijwilligers werk en ik hoop dat het me gaat lukken om te gaan, dat wordt een uitdaging en het wordt best druk maar ik wil het wel gaan proberen.

Carrie1980 zondag 23 november 2025 om 17:19

Dit weer helpt bij mij ook niet echt, moet ik zeggen. Dan probeer ik te ontspannen met een kop thee, en dan begint het onrustige zappen op tv. Ik had net even visite en dan verlang ik eigenlijk naar rust en weer de deken over me heen. Weet niet hoe te ontspannen.
Yesss, ik snap je met de supermarkt of ergens naartoe moeten. Dan sta je daar en dan, lijstje mee en toch lijkt voor mij alles nutteloos wat er op staat.
Marcha, ja ben heel blij dat er begrip is om mij heen. Voel me daar wel radeloos over. Want iedereen zegt hetzelfde, de bedoelingen zijn allemaal goed. Waarom voel ik me dan toch zo leeg? Weet echt niet wat me rustig kan maken, de tv is mijn houvast op dit moment? Al is er echt helemaal niks wat mijn aandacht kan vast houden. Je zegt dat je een onrustige dag hebt, en de klusjes lijken veel groter dan dat ze zijn. Hele grote herkenning hier. Hoop echt dat je wat gedaan hebt van wat nodig was. En dan hoop ik dat je daar een goed gevoel aan over hebt gehouden. En wens ik je een rustige avond en nacht toe.
Dat wens ik jullie allemaal

Marcha01 zondag 23 november 2025 om 17:51

Pumpkin, ik herken het ook als ik diep zit dat ik denk, is dit het nu omdat ik het dan zwaar vind om de dag door te komen en de somberheid zo ondraaglijk vind. Maar ik weet ook als ik mijn goede periode heb dat ik het leven omarm. Heb je goed je rust kunnen pakken met je noise canceling? Inderdaad het weer speelt vandaag ook een rol, hopelijk heb je nog een ronde kunnen lopen met hond en er van genoten. Ook zwaar voor jou met je zieke partner, maar ik lees gelukkig ook dat je jouw momenten pak om er even uit te zijn, en dat heb je ook nodig, zelfzorg.
Het huis is hier momenteel ook een soort van ontploft, normaal is het huis best ordelijk gezellig. Maar ik ben al blij als ik iets kan doen, en ik doe het in etappes. Ik vind eten koken op dit moment belangrijk, vooral voor partner.

Yesss, waarom blijf je langer op je vrijwilligerswerk, word je dat gevraagd of voel jij je verplicht om iets af te maken ofzo? Is je sociale leven nu helemaal weg? Wel goed dat je niet teveel of te weinig wil doen, maar kost dat niet veel energie om alles zo op een weegschaal te zetten. Soms is het niet erg om niks te doen, dat kan ook rust geven en daar hoef jij je niet schuldig om te voelen, rust is onbetaalbaar. De Kerstlunch zal je lukken en ik hoop oprecht dat je ervan kunt genieten en als je het te druk wordt kan je altijd nog even naar buiten lopen om even op adem te komen. Ik doe heel bewust boodschappen in de supermarkt omdat ik dan buiten kom en ik weer wil wennen aan mensen en geluiden, moet er wel bij zeggen dat ik heel laat in de middag ga dan is het niet zo druk. Dank je voor je lieve woorden, wat mijn partner betreft. En je hoeft geen sorry te zeggen als je soms niet reageer, dat is zo fijn van dit topic! Je mag ook gewoon van je afschrijven daar is begrip voor hoor! Ik hoop echt dat ik naar het theater kan maar voor nu dag voor dag, heb voor 3 voorstellingen kaarten heb ze een half jaar geleden besteld toen ik nog in goede doen was.

De was zit er nu pas in, de bedoeling was paar uur terug maar vond het allemaal prima. Over tv kijken gesproken, we zijn op Netflix Klem aan het kijken, fantastische serie. Nu koken, en zo is de dag weer bijna voorbij!

marcha01 wijzigde dit bericht op 24-11-2025 15:20

0.07% gewijzigd

Starshine42 maandag 24 november 2025 om 14:19

@Carrie: welkom! Lastig dat je nu een mindere periode hebt. Ik hoop dat er weer betere dagen komen.

Het voelt even veel om op iedereen te reageren. Maar ik hoop dat er deze week voor iedereen wat lichtpuntjes zijn. Ik vind het knap hoe iedereen toch doorgaat, al is het met kleine dingen zoals een kop thee zetten, de was erin doen of wandelen. En boodschappen doen kan soms als de mount everest voelen, maar je doet het dan toch maar mooi. Hoop dat jullie ook trots zijn op normale dingen die toch maar mooi lukken.

Lukt tv kijken jullie zonder na te denken? Of zijn jullie in je hoofd dan soms nog steeds bezig met hoe je je voelt? Ik merk dat mijn brein echt nog hyperalert is op alles wat ik voel en hoe het gaat. Ik verlang heel erg naar de 'automatische piloot'. Waarbij je gewoon opstaat en dingen doet zonder er bij na te denken. Hebben jullie dit wel gehad eerdere periodes of denken jullie altijd al na over hoe het gaat?

Ik ben functioneel redelijk stabiel, als in: ik doe de dingen die ik moet doen (zorgen voor mezelf, de kinderen, boodschappen en de was, werken, wandelen). Maar het kost moeite, gaat niet vanzelf, voel me onzeker, heb nog regelmatig spanning en twijfel vaak over alles of voel meer leegte. Hopelijk wordt dit nog een stukje makkelijker.

Starshine42 maandag 24 november 2025 om 14:20

Klem lijkt me ook een leuke serie trouwens! Goede tip. Kun jij je dan wel goed concentreren Marcha?

Starshine42 maandag 24 november 2025 om 14:21

Het huishouden is hier trouwens ook redelijk ontploft. Dat laat ik even wat het is. De was gaat nog redelijk goed en opruimen doe ik af en toe als er iets meer energie is. Maar dat is nu even wat het is.

Marcha01 maandag 24 november 2025 om 15:32

Starshine42 schreef: ↑
24-11-2025 14:20
Klem lijkt me ook een leuke serie trouwens! Goede tip. Kun jij je dan wel goed concentreren Marcha?

Sunshine@ Klem is echt een aanrader, goed verhaal, goede acteurs. Barry Atsma en Georgina Verbaan zo geweldig, en het mooie ervan is dat ik dan soms vergeet wat ik voel. Maar wat jouw vraag betreft, ik moet soms stukken terugspoelen omdat ik het dan even kwijt ben. Ik zie en hoor het wel maar het lijkt net of ik het dan kwijt ben. Herken jij dat?

Ik heb vandaag een productieve dag gehad, slaapkamer gedweild, toiletten gedaan, vuilnis weggebracht en nu naar de supermarkt. Ik zie daar echt tegenop maar ik wil de confrontatie aangaan om mijn ruimte wat groter te maken en geluiden te trotseren.

Voor iedereen

Starshine42 maandag 24 november 2025 om 16:12

Wat een productieve dag zeg! Lekker bezig. En wat knap dat je toch de confrontatie aangaat. Voel je daarna ook meer rust of trots dat je het gedaan hebt?

Ik heb net een uurtje gewandeld met de kleinste en onderweg bij de supermarkt een kaasstengel gehaald.

Concentreren op tv gaat redelijk. Maar ergens in mijn hoofd is er een verschil tussen dat het helemaal ontspannen/vanzelf gaat of dat je je nog wiebelig voelt. Soms moet ik inderdaad ook terugspoelen en kijk hetzelfde stukje 3x. Dat herken ik wel ja.

Actieve topics