Tips gezocht voor hoogsensitieve dochter

Koetjesreep maandag 24 november 2025 om 22:09

Goedeavond,

Ik heb een dochter van 8 jaar. Ze is altijd een gevoelig en opmerkzaam kind geweest. Intens in haar emoties, bewust van andermans emoties, perfectionistisch en met een groot rechtvaardigheidsgevoel.

Ik merk sinds een half jaar dat ze langzaam vast loopt in hoe ze is. Toen ik dit twee weken geleden met een vriendin besprak adviseerde zij mij om mij eens te verdiepen in hoogsensitieve kinderen. Het meeste dat ik nu heb gelezen was een en al herkenning en is typisch mijn dochter. Het is alleen jammer dat alle adviezen die ik heb gelezen over hoe je een hoogsensitief meisje het beste kan helpen als ouder, al jaren in de praktijk breng. En ze loopt nog steeds vast.

Met het naar bed gaan gaat mijn dochter de dag nog eens na en komen er allerlei gevoelens voorbij. Ze heeft dit nodig om de dag te verwerken. Dochter hoorde mij tegen haar zusje zeggen, die een proefles van sport had gehad en hard haar best had gedaan om er bij te mogen, dat ze vooral zichzelf moest blijven.

Bij mijn dochter raakte dit een gevoelige snaar en ineens kwam er vanalles uit. Dat ze niet weet hoe ze zichzelf moet zijn en wie ze is omdat haar perfectionistisch gedrag haar in de weg zit. Dat ze liever naar een school zou gaan met kinderen die net als zij zich aan de regels en afspraken houden. Dat ze het niet leuk vind dat ze zich zo stoort aan de andere kinderen als ze de les verstoren maar dat ze er niks aan kan doen. Dat ze zo haar best doet om het storende gedrag van anderen te compenseren maar dat dat niet helpt en daar voelt ze zich dan boos over. Sociale contacten zijn ontzettend belangrijk voor haar maar op deze manier zet ze zich steeds meer buiten spel want haar klasgenoten begrijpen haar gedrag niet.
Maar zelf begrijpt ze het ook niet.
Haar vader ( mijn man ) wuift het weg, begrijpt er niks van en vind dat ik het te serieus neem, vandaar mijn OP in de ikvorm.

Ik wil de OP niet te lang maken, aanvullend kan ik natuurlijk nog informatie geven. Ik zoek vooral herkenning, ervaringen en tips.

Bedankt.

Anoniem_6925a2a793fac dinsdag 25 november 2025 om 13:27

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 13:12
Dank je wel voor je bericht. Wat fijn fat jullie dochter jullie had om naar toe te gaan. Gelukkig weet dochter dat ik altijd met haar wil praten en doet ze dat veel. Ik merk dat ik het zelf soms moeilijk vind om al haar emoties niet over te nemen, het zijn er zoveel. Soms zeg ik haar ook dat we het nog over een ding gaan hebben en dan is het genoeg geweest, ze kan zo een half uur wegpraten en denken. Mijn man vind dat ik haar er teveel ruimte voor geef en dat ze moet leren dat het vandaag dan zo was, schouders ophalen en weer door. Met het slapen gaan op dagen dat ze helemaal vast zit leer ik haar nu uit haar hoofd komen en in haar lijf te landen met ademhalingsoefeningen en/of een bodyscan met veel positiviteit erin.

Hij heeft zelf ook nooit een slechte dag op werk waar hij over wil praten?

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 13:32

Ocherrum schreef: ↑
25-11-2025 13:05
Ik ben zelf ook neuridivergent (wat precies, is onduidelijk, is denk hoogsentitief extravert (HSSS)). Ik heb als volwassene veel aan de filmpjes van Saskia Klaaysen. Ze richt zich wel echt op die HSSS groep maar er is veel overlap.

Dit filmpje was voor mij heel erg helpend om mijn eigen ruimte te leren zoeken en me niet alles zo aan te trekken: https://www.youtube.com/watch?v=SEqgVTJD8ho

Heel pragmatisch: heeft ze al een koptelefoon voor in de klas? Daar is mijn zoontje ook bij gebaat. Eerst mocht hij ook op de gang werken als het druk was in de klas maar hij vertrok op een gegeven moment drie keer per dag dus dat vond de leraar wat teveel

Goed dat je toch hulp zoekt: de vader van mijn kind wil er ook niet in mee, tot het op school echt uit de hand liep (zie hierboven). En nog steeds mondjesmaat en school zet vooral in op het cognitieve (plusklas) ipv emotionele.

Fijn dat je iets van verschil hebt kunnen maken voor je zoontje! Bedankt voor je tip betreft HSSS.

Ik moet eerst de leerkracht spreken, ik zou graag hun waarnemingen betreft dochter horen. Een koptelefoon neem ik mee in mijn mentale aantekeningen.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 13:36

Koffiezetapparaat schreef: ↑
25-11-2025 13:16
Wat mooi dat je zo betrokken bent, en wat lijkt het me moeilijk om je dochter zo te zien worstelen. Misschien is het goed om eens te kijken of er diagnostiek nodig is, bijvoorbeeld richting ASS, HB of ADHD. Herken je daar bepaalde dingen uit? Soms kan zo’n onderzoek helpen om beter te begrijpen wat er precies speelt en wat je kind nodig heeft. Ik wil helemaal niet zeggen dat er per se sprake is van zo’n diagnose, maar als ze zo vastloopt en de gebruikelijke tips voor hoogsensitiviteit niet meer helpen, is het misschien de moeite waard om dit eens te onderzoeken.

Dank je voor je lieve bericht. Er hoeft inderdaad geen diagnose te zijn maar ik heb nu wel de overtuiging dat we hulp nodig hebben, met of zonder onderzoek, zolang kind er maar bij gebaat is.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 13:40

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 13:18
Tuurlijk, maar op welke manier? Ze is nog maar een kind, ze mag leren. Toen jij als uk ooit startte met lopen deed je dat ook niet door je bij een atletiekvereniging aan te sluiten. Ik zeg niet dat dochter van TO per definitie gebaat is bij een andere school. Maar soms is 'leren omgaan met' wel degelijk door een andere route te gaan volgen.

Ik heb me al vaker afgevraagd of een andere school beter voor dochter zou zijn. Niet omdat deze niet goed is, we zijn er tevreden over. Maar omdat ze ergens anders bij een andere onderwijsvorm wellicht meer gelijkgestemden tegen zou komen. Nu zit ze op een openbare school. Ik heb vorig jaar wel eens gepolst bij dochter wat ze van een andere school zou vinden en dat leek haar toen verschrikkelijk.

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 13:44

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 11:53
Ik lees in de reacties een boel verschillende termen waar ik me in ga verdiepen.

Mijn advies is om hier wel echt mee uit te kijken. Je krijgt hier veel mogelijke diagnoses te horen n.a.v. een forumpost. Ja, het kan heel schadelijk zijn om niet gezien te worden voor ASS, ADHD, HB, als dat speelt. En indien dat speelt kan gerichte hulp echt heel goed helpen. Ikzelf ben als klein kind echter getest op ASS en HB omdat ik zo anders was. Dat bleek en blijkt helemaal niet te spelen. Maar doordat er zo binnen diagnostische kaders naar gekeken werd ('wat is er mis?') was ok zijn met wie ik was en ben wel veel moeilijker. Want ik hoorde dat ik ok was zoals ik was... Maar ik kreeg ook testjes om te kijken wat er mis was. (dat was mijn interpretatie als kind althans) Ik snapte dondersgoed hoe dat elkaar een beetje tegensprak. En mede daardoor heb ik ook pas passende hulp gevonden op volwassen leeftijd, daarvoor dacht ik vooral dat ik minder op moest vallen om beter aansluiting te vinden. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat deze problematiek bij je dochter speelt, je post geeft daar absoluut aanleiding voor, en hulp lijkt me sowieso belangrijk. Maar het kan ook 'simpelweg' zo zijn dat ze een heel gevoelig meisje is dat haar weg daar nog in moet vinden met zowel zichzelf als de wereld. Wees voorzichtig met je zoektocht alsjeblieft.

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 13:49

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 13:40
Ik heb me al vaker afgevraagd of een andere school beter voor dochter zou zijn. Niet omdat deze niet goed is, we zijn er tevreden over. Maar omdat ze ergens anders bij een andere onderwijsvorm wellicht meer gelijkgestemden tegen zou komen. Nu zit ze op een openbare school. Ik heb vorig jaar wel eens gepolst bij dochter wat ze van een andere school zou vinden en dat leek haar toen verschrikkelijk.

Een school kan inderdaad hartstikke goed zijn, en toch niet bij je kind passen. Is altijd een heel ingewikkelde afweging natuurlijk, je weet immers niet hoe een switch zou uitpakken. Kan beide kanten op slaan. En het kan echt een aardverschuiving zijn in het leven van een sowieso al gevoelig kind. Kan ze wel benoemen waarom het voor haar geen optie is? Ook niet om puur verbaal te stoeien over 'wat als?'?

Flomy81 dinsdag 25 november 2025 om 14:00

Verdrietig voor je dochter dat ze zich zo voelt. En moeilijk voor jou om je kind zo te zien.

Wij hebben voor onze hoogbegaafde en hooggevoelige kinderen veel baat gehad bij een kinderpsychologe. Hele fijne vrouw, die snel tot de kern van het probleem komt, om het zo maar te noemen. Ze heeft mijn kinderen geleerd hoe om te gaan met bepaalde situaties bijv op school of tijdens sport, omdat de wereld zich inderdaad niet aanpast aan hen.

Friezin71 dinsdag 25 november 2025 om 14:00

Wat gebeurt er in de klas? Omdat ze zegt dat de les veel verstoort wordt. Is het voor haar nog mogelijk om dan haar eigen werk te doen, of eigenlijk niet? Kan ze zich voldoende op haar schoolwerk storten (want het klinkt alsof ze dat fijn vindt?) Of bestaat haar dag vooral uit wachten tot de rest weer 'normaal' doet? En levert dit dus veel frustratie op?

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 14:46

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 13:44
Mijn advies is om hier wel echt mee uit te kijken. Je krijgt hier veel mogelijke diagnoses te horen n.a.v. een forumpost. Ja, het kan heel schadelijk zijn om niet gezien te worden voor ASS, ADHD, HB, als dat speelt. En indien dat speelt kan gerichte hulp echt heel goed helpen. Ikzelf ben als klein kind echter getest op ASS en HB omdat ik zo anders was. Dat bleek en blijkt helemaal niet te spelen. Maar doordat er zo binnen diagnostische kaders naar gekeken werd ('wat is er mis?') was ok zijn met wie ik was en ben wel veel moeilijker. Want ik hoorde dat ik ok was zoals ik was... Maar ik kreeg ook testjes om te kijken wat er mis was. (dat was mijn interpretatie als kind althans) Ik snapte dondersgoed hoe dat elkaar een beetje tegensprak. En mede daardoor heb ik ook pas passende hulp gevonden op volwassen leeftijd, daarvoor dacht ik vooral dat ik minder op moest vallen om beter aansluiting te vinden. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat deze problematiek bij je dochter speelt, je post geeft daar absoluut aanleiding voor, en hulp lijkt me sowieso belangrijk. Maar het kan ook 'simpelweg' zo zijn dat ze een heel gevoelig meisje is dat haar weg daar nog in moet vinden met zowel zichzelf als de wereld. Wees voorzichtig met je zoektocht alsjeblieft.

Bedankt voor je lieve reactie. Wat verdrietig dat jij een diagnose hebt gekregen en daardoor juist minder geholpen bent geweest. Je geeft een terechte waarschuwing.

Ik wil geen diagnose trekken uit de aangedragen mogelijkheden maar kijken of ik hier in de tussentijd door mij hier wel wat in te verdiepen nog nuttige handvaten voor dochter en mij kan vinden. Ik zie haar niet anders dan mijn dochter, precies goed zoals ze is en een prachtig mens. Dat zal ik haar ook blijven vertellen. Ik ga kijken of er hulp te vinden valt die haar verder kan helpen met wat haar dwars zit dan dat ik kan. Vandaag kwam ze vrij opgeruimd uit school, ontzettend fijn.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 14:54

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 13:49
Een school kan inderdaad hartstikke goed zijn, en toch niet bij je kind passen. Is altijd een heel ingewikkelde afweging natuurlijk, je weet immers niet hoe een switch zou uitpakken. Kan beide kanten op slaan. En het kan echt een aardverschuiving zijn in het leven van een sowieso al gevoelig kind. Kan ze wel benoemen waarom het voor haar geen optie is? Ook niet om puur verbaal te stoeien over 'wat als?'?

Ze wil niet weg van haar vrienden. Terwijl ze ook vaak verdrietig is omdat ze het gevoel heeft geen vrienden te hebben. Ze zoekt diepgaande vriendschappen met mensen die altijd voor haar klaar staan, eerlijk zijn en aan haar gevoelens denken. Ze heeft klasgenoten waar ze bijna wekelijks mee afspreekt ( zover alle BSO roosters en sport e.d. dat toe laten ) maar die kunnen soms ook ineens zeggen dat ze toch met een ander afspreken, of geen zin hebben. Ik kan niet zeggen of het vrienden of klasgenoten zijn omdat ik met mijn beeld van volwassen vriendschap zoals ik met mijn vrienden/vriendinnen heb niet weet hoe dat bij kinderen van deze leeftijd is. Ze begon er gisteren zelf over, het is me nu zeker nog een stap te ver maar ik heb me wel gerealiseerd dat ik met de leerkracht in gesprek moet, die is er op school tenslotte bij.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 14:57

Flomy81 schreef: ↑
25-11-2025 14:00
Verdrietig voor je dochter dat ze zich zo voelt. En moeilijk voor jou om je kind zo te zien.

Wij hebben voor onze hoogbegaafde en hooggevoelige kinderen veel baat gehad bij een kinderpsychologe. Hele fijne vrouw, die snel tot de kern van het probleem komt, om het zo maar te noemen. Ze heeft mijn kinderen geleerd hoe om te gaan met bepaalde situaties bijv op school of tijdens sport, omdat de wereld zich inderdaad niet aanpast aan hen.

Kwam je bij een kinderpsychologe uit via verschillende stappen in een traject of was dat jullie eigen conclusie?

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 15:03

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 14:46
Bedankt voor je lieve reactie. Wat verdrietig dat jij een diagnose hebt gekregen en daardoor juist minder geholpen bent geweest. Je geeft een terechte waarschuwing.

Ik wil geen diagnose trekken uit de aangedragen mogelijkheden maar kijken of ik hier in de tussentijd door mij hier wel wat in te verdiepen nog nuttige handvaten voor dochter en mij kan vinden. Ik zie haar niet anders dan mijn dochter, precies goed zoals ze is en een prachtig mens. Dat zal ik haar ook blijven vertellen. Ik ga kijken of er hulp te vinden valt die haar verder kan helpen met wat haar dwars zit dan dat ik kan. Vandaag kwam ze vrij opgeruimd uit school, ontzettend fijn.

Ter aanvulling; ik kreeg als kind dus geen diagnose (en later nogmaals bevestigd dat dit niet speelde), maar simpelweg dat er diagnostisch gekeken werd naar wie ik was gaf mij de 'er is dus wel iets mis'-overtuiging.

En je klinkt echt als een enorm emotioneel afgestemde lieve moeder. Dochter heeft het getroffen met jou. Ik hoop dat ze de voor haar passende hulp zal krijgen en met die begeleiding (en die van jou en je man) steeds meer handvatten vindt in het leven.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 15:06

Friezin71 schreef: ↑
25-11-2025 14:00
Wat gebeurt er in de klas? Omdat ze zegt dat de les veel verstoort wordt. Is het voor haar nog mogelijk om dan haar eigen werk te doen, of eigenlijk niet? Kan ze zich voldoende op haar schoolwerk storten (want het klinkt alsof ze dat fijn vindt?) Of bestaat haar dag vooral uit wachten tot de rest weer 'normaal' doet? En levert dit dus veel frustratie op?

Ik weet niet of dat kinderen uit de klas daadwerkelijk veel storend aanwezig zijn of dat mijn dochter na een paar verstoringen in haar irritatie hierover blijft hangen, en dan weer boos word op zichzelf dat ze niet verder komt. Daar ben ik wel benieuwd naar en dat wil ik ook graag van de leerkracht weten. Ze werkt graag in rust haar taken af. Ze leest op groep 8 niveau en is erg creatief, super oplossings gericht maar geen uitblinker in de rekenen of andere vakken.

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 15:09

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 14:54
het is me nu zeker nog een stap te ver maar ik heb me wel gerealiseerd dat ik met de leerkracht in gesprek moet, die is er op school tenslotte bij.

Dat lijkt me inderdaad een belangrijke eerste stap. Herkenbaar ingewikkeld trouwens als kind met veel gevoelens. Kijk je enorm uit naar een speelafspraak en ben je daar helemaal op ingesteld, zegt kind 'ik ga vandaag liever naar Pietje, doeiii'. Vrijwel nooit rot bedoeld ook vanuit de spontaniteit van een kind, maar het kan wel heel hard aankomen.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 15:16

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 15:03
Ter aanvulling; ik kreeg als kind dus geen diagnose (en later nogmaals bevestigd dat dit niet speelde), maar simpelweg dat er diagnostisch gekeken werd naar wie ik was gaf mij de 'er is dus wel iets mis'-overtuiging.

En je klinkt echt als een enorm emotioneel afgestemde lieve moeder. Dochter heeft het getroffen met jou. Ik hoop dat ze de voor haar passende hulp zal krijgen en met die begeleiding (en die van jou en je man) steeds meer handvatten vindt in het leven.

Bedankt voor de aanvulling. Maar nog net zo verdrietig dat juist dat jou zo'n gevoel heeft gegeven als kind. Dat is precies een van de dingen waarom mijn man er niks van wil weten. En ik begrijp hem ook. Ik denk dat we om te beginnen een professional nodig hebben die weet op welke manier dochter geholpen kan worden met waar ze in vast loopt.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 15:17

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 15:03

En je klinkt echt als een enorm emotioneel afgestemde lieve moeder. Dochter heeft het getroffen met jou. Ik hoop dat ze de voor haar passende hulp zal krijgen en met die begeleiding (en die van jou en je man) steeds meer handvatten vindt in het leven.

En bedankt voor je lieve woorden

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 15:22

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 15:09
Dat lijkt me inderdaad een belangrijke eerste stap. Herkenbaar ingewikkeld trouwens als kind met veel gevoelens. Kijk je enorm uit naar een speelafspraak en ben je daar helemaal op ingesteld, zegt kind 'ik ga vandaag liever naar Pietje, doeiii'. Vrijwel nooit rot bedoeld ook vanuit de spontaniteit van een kind, maar het kan wel heel hard aankomen.

Ja dat klopt, dochter voelt zich dan afgewezen. Ze was er laatst helemaal van slag, ben ik dan niet leuk genoeg. Want dochter kan zich verplaatsen in wat dat met iemand doet en zou dat daarom nooit doen, dus waarom zij wel bij haar. En dan bevestigd dat weer dat ze niet leuk genoeg is want dat doen ze wel bij haar, dus ik heb geen vrienden. Ik heb haar hier al veel over proberen uit te leggen.

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 15:57

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 15:16
Bedankt voor de aanvulling. Maar nog net zo verdrietig dat juist dat jou zo'n gevoel heeft gegeven als kind. Dat is precies een van de dingen waarom mijn man er niks van wil weten. En ik begrijp hem ook. Ik denk dat we om te beginnen een professional nodig hebben die weet op welke manier dochter geholpen kan worden met waar ze in vast loopt.

Dat laatste is inderdaad zo belangrijk. Iemand die meekijkt met een bril van 'je bent hartstikke ok, maar weet niet zo goed hoe je om kan gaan met x,y,z en ik ga met je meedenken' (waarna altijd nog diagnostiek kan volgen als dit nodig (b)lijkt) is en voelt ook wezenlijk anders dan diagnostische gesprekjes gericht op 'wat is er aan de hand'. Althans, niet voor ieder kind misschien, maar als je gevoelig bent en van alles analyseert is er wel een wereld van verschil.

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 15:59

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 15:22
Ja dat klopt, dochter voelt zich dan afgewezen. Ze was er laatst helemaal van slag, ben ik dan niet leuk genoeg. Want dochter kan zich verplaatsen in wat dat met iemand doet en zou dat daarom nooit doen, dus waarom zij wel bij haar. En dan bevestigd dat weer dat ze niet leuk genoeg is want dat doen ze wel bij haar, dus ik heb geen vrienden. Ik heb haar hier al veel over proberen uit te leggen.

Agos meissie... Ja, dat is ingewikkeld. En vooral op haar leeftijd om te kunnen snappen dat dit vaak niet uit kwade wil is, maar simpelweg niet iedere leeftijdsgenoot stilstaat bij of al kan stilstaan bij 'misschien is dit niet leuk voor haar'.

moizer dinsdag 25 november 2025 om 16:51

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 11:33
Wat een fijn begripvol bericht met herkenning Minik, dank je wel. Ik weet inderdaad ook niet zo goed waar te beginnen qua hulp van buitenaf. Het allereerste is wel om mijn man aan dezelfde kant te krijgen. Mijn man vind dat er te snel stickers op mensen worden geplakt en dat we gewoon een diverse samenleving zijn. Hij heeft weinig vertrouwen in hulpverleners en er is niks mis met onze dochter.

Net als bij jou is mijn man minder thuis wanneer de kinderen thuis zijn, hij krijgt er dus veel minder van mee of het komt minder heftig over omdat ik het hem vertel ipv hij dochter ziet/hoort. Ze is soms ontzettend gefrustreerd, boos, voelt zich onbegrepen door de rest, verdrietig en daar word ze terneergeslagen van. Ik heb haar op allerlei manieren proberen te steunen en met haar gepraat maar ik schiet te kort. Nu ik dit typ lopen de tranen ineens over mijn wangen.

Er is wel degelijk iets mis met jullie dochter: het arme kind is namelijk niet gelukkig!

Als hij weet hoe hij haar kan helpen dan moet hij dat doen, anders zou ik echt een deskundige opzoeken. Omdat hij geen vertrouwen in hulpverlening heeft en geen stickers wil dan maar ongelukkig laten lijkt mij een uiterst slecht idee!

moizer dinsdag 25 november 2025 om 16:52

Koffiehagedis schreef: ↑
25-11-2025 13:18
Tuurlijk, maar op welke manier? Ze is nog maar een kind, ze mag leren. Toen jij als uk ooit startte met lopen deed je dat ook niet door je bij een atletiekvereniging aan te sluiten. Ik zeg niet dat dochter van TO per definitie gebaat is bij een andere school. Maar soms is 'leren omgaan met' wel degelijk door een andere route te gaan volgen.

Door hulp te zoeken natuurlijken als dat lopen niet lukte hadden mijn ouders wel een fysiotherapeut oid geraadpleegd! (Tenminste, dat mag ik hopen!)

fiona2018 dinsdag 25 november 2025 om 17:05

Hier heel veel herkenning m.b.t. mijn dochter van 9. Dochter heeft vorig jaar (groep 5) een heel zwaar jaar gehad, vooral ook sociaal, inmiddels hebben we wel professionele hulp ingeschakeld en wordt ze getest op HB en ASS. Maar los van of er een verklaring of diagnose komt, ze krijgt daar ook hulp met prikkelverwerking en andere dingen waar ze tegenaan loopt.

De wachtlijst was erg lang en ze is nu eindelijk aan de beurt, maar eigenlijk ging het de maanden daarvoor alweer iets beter. Ik denk dat dit ook een leeftijd is waarop er een soort overgangsfase is.

Ga in gesprek met school en als dit langer blijft spelen, misschien krijg je je man aan boord (hier had dat ook wat voeten in de aarde) om professionele hulp in te schakelen. Maar het kan ook zomaar zijn dat als je een jaar verder bent, het al een stuk beter gaat met je dochter.

Sierlijk dinsdag 25 november 2025 om 17:53

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 15:06
Ik weet niet of dat kinderen uit de klas daadwerkelijk veel storend aanwezig zijn of dat mijn dochter na een paar verstoringen in haar irritatie hierover blijft hangen, en dan weer boos word op zichzelf dat ze niet verder komt. Daar ben ik wel benieuwd naar en dat wil ik ook graag van de leerkracht weten. Ze werkt graag in rust haar taken af. Ze leest op groep 8 niveau en is erg creatief, super oplossings gericht maar geen uitblinker in de rekenen of andere vakken.

Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden dat ze creatief is. Vandaar dat ik iets zei over een ander soort school. Zij is gevoeliger 'afgesteld' dan het gemiddelde kind en als je zelf heel goed een ander kan aanvoelen en zelf bijna voelt wat een ander voelt, dan komt alles heel hard binnen en voelt het alsof je op de verkeerde planeet bent geland bij mensen die jou niet begrijpen en die jij niet begrijpt. Persoonlijk denk ik niet aan diagnoses.

Ik vind je trouwens een hele lieve moeder die het beste voor haar wil, dat blijkt uit alles. Doet ze regelmatig creatieve dingen? Dansen, tekenen, schilderen of wat anders? Naast hulp om handvaten te krijgen is dit zó belangrijk.

Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!

Dutchess dinsdag 25 november 2025 om 18:43

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 12:54
Dank je wel voor je reactie, ik ga me erin verdiepen. Hoe heb je jouw dochter kunnen helpen?

Niet.
Ik heb niets voor haar kunnen doen. Het is haar reis. Ze moet leren hoe ze met zichzelf om moet gaan, hoe ze zichzelf moet redden. Ik wil niet dat ze nog meer gaat pleasen. Dat ze zich aanpast aan hoe wij de wereld beleven. Dat wij gaan bepalen wie ze moet zijn.

Het was pittig.

Ze is nu een jong volwassen vrouw, en ze mag nog steeds zijn zoals ze is. Studie, baan, vrienden... het loopt nu lekker. Ze kan zelf steeds beter met tegenslagen omgaan. Sociaal is ze steeds weerbaarder. Het please gedrag wordt zelfs minder.

Ze is goed zoals ze is.

mardejo dinsdag 25 november 2025 om 20:29

Ik heb niet alles gelezen, maar wil je onderstaande niet onthouden:
Een fantastische lezing vandaag gehoord van Laura Batstra. Hier terug te luisteren:
https://www.youtube.com/live/wS_7HEQvJB ... hwT1mpFgtU

Wat doet het met een gevoelig, nadenkend meisje als je haar gaat 'labelen': wat denkt ze wel niet wat er 'mis' met haar is? Luister eens naar dit tegengeluid.

Actieve topics