Scheiden en eenzaamheid

16-11-2025 21:04 54 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit nog midden in mijn scheiding, met 3 kids van 11 6 en 1 jaar.
Waar ik eerst heel opgelucht was (nu eigenlijk ook nog ben), bevliegt me het gevoel van eenzaamheid steeds vaker. En dan niet in de zin van, echt alleen zijn, want alleen ben ik niet met de kinderen om mij heen. De meeste zorg ligt bij mij voor ze. Maar gewoon, het idee dat ik veel alleen ga zijn (was ik eigenlijk al).
En, ga ik het allemaal redden? Financieel, mentaal. Word ik er echt sterker van zoals mensen om mij heen beweren? Het gevoel dat ik geen controle meer heb en het onbekende tegemoet ga grijpt me steeds vaker bij mijn keel, soms zo erg dat ik het er letterlijk benauwd van krijg.
Ik wil denk ik gewoon heel graag tips, adviezen, verhalen horen van iemand die het heeft meegemaakt, succesverhalen ofzo? Komt het echt allemaal goed? Ik merk dat ik een beetje ontreddert ben..
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
24-11-2025 19:39
Er is héél veel mis met op je 18 al schulden hebben. Maar dat is een andere discussie
Niet als dat een schuld bij Duo is. Die ervoor zorgt dat je daardoor een opleiding hebt en een goede baan kunt vinden. Zoveel mensen met een studielening. Kind kan dat bewerken of voorkomen door zuinig te leven en veel te werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
granny71 schreef:
18-11-2025 21:00
Toen ik midden in de scheiding zat zag ik een schilderij van een boedha met een heel klein tevreden glimlachje.
Ik dacht toen "Als ik ooit weer zo'n glimlachje krijg is alles goed"

Hij was veel te duur maar toch heb ik hem gekocht (van het geld dat ik kreeg toen ik sieraden verkocht)

Het schilderij hangt nog steeds boven mijn bank en dat glimlachje is er bij mij nog zeer regelmatig.
Vooral als ik terug denk aan de dingen die ik met mijn nieuw verworven vrijheid heb gedaan.
Ik kwam er wat goedkoper vanaf: midden in de ellende kwam ik bij de kringloop een beker tegen met 'no problama' en een paar lama's erop en daar moest ik van glimlachen. En dat was zo fijn, dat ik de beker heb gekocht. Nog vaak om geglimlacht en gebruik 'm graag. Was ook de eerste 'typisch ik'-aankoop, terwijl ik voor een kapitaal bij badkamer- en keukenwinkels en de Karwei aan het uitgeven was.
Alle reacties Link kopieren Quote
En het lijkt me zwaar om de zorg van je kinderen alleen te moeten hebben maar ik merk dat ik vooral eenzaam ben (of me zo voel) als mijn kind voor 5 dagen naar zijn vader is. Wij hebben 5-5-2-2 en die eerste avond alleen, ook de eerste avond als hij 5 dagen bij mij is geweest, dat went gewoon niet.

En ik mis ook wel een dagelijkse sparringspartner of gewoon iemand om tegenaan te hangen na een zware werkdag. Dat je niet altijd alles in je eentje moet beslissen en doen. Of altijd iemand moet bellen om iets van je af te praten.

Maar dan nog steeds blij dat ik niet meer in die relatie zit, en ook ik was niet degene die de knoop doorhakte. Maar ook ik was in de relatie eenzamer dan nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
bamz schreef:
16-11-2025 21:04
Waar ik eerst heel opgelucht was (nu eigenlijk ook nog ben), bevliegt me het gevoel van eenzaamheid steeds vaker. En dan niet in de zin van, echt alleen zijn, want alleen ben ik niet met de kinderen om mij heen.
Wat is je omgangsregeling?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven