Gezondheid
alle pijlers
Uitslag onderzoeken vs visie cardioloog
maandag 6 juli 2009 om 09:08
Goedemorgen allemaal,
Mijn moeder is onlangs opgenomen geweest i.v.m pijn op de borstklachten. Sinds een jaar ongeveer heeft zij last van angina pectoris-achtige klachten die de laatste tijd toenamen in aantal (en ook weer afnamen trouwens).
In het ziekenhuis zijn onderzoeken gedaan en diezelfde onderzoeken zijn meerdere keren herhaald, over 3 dagen verspreid. Uit deze onderzoeken kwam niet naar voren dat de klachten daadwerkelijk van het hart kwamen. Onderzoeken die gedaan zijn: ECG, Thoraxfotos en bloedonderzoek.
Gedurende deze dagen ben ik goed op de hoogte gehouden door de cardioloog. Hij vertelde me dat er geen redenen waren dat er iets ernstigs mis is met het hart, er is een iets verdikte hartspier maar daar zouden de klachten niet vandaan komen. De onderzoeken zijn meerdere keren herhaald om hartkwalen uit te sluiten, aldus de cardioloog.
Mijn moeder mocht naar huis met een poliafspraak voor 6 weken na de opname en als toevoeging aan haar nitraatspray een bloedverdummer (Ascal).
Een paar dagen geleden waren wij op de geplande poli-afspraak bij de cardioloog waar zij al eerder was geweest toen haar klachten waren begonnen (een jaar geleden ongeveer) en door wie ze ook weer ontslagen was omdat de klachten destijds stabiel waren. Deze cardioloog vertelde ons dat hij de onderzoeken los laat. Dat veel collegas geneigd zijn zich daar aan vast te houden maar dat hij gezien de risicofactoren van mijn moeder (inmiddels door medicatie stabiele suikerziekte en hogebloeddruk) er vanuit gaat dat het toch haar hart is. Hij wil haar niet catheteriseren omdat hij dan vast "van alles" tegenkomt maar ze nu toch beschermd is door de medicatie. Over een half jaar moet ze terugkomen mits de klachten toenemen. Hij vindt 1x per week een aanval acceptabel, 3x niet. Het vreemde is dat de huisarts 3x per dag prima vind (heeft ze niet overigens) zolang de klachten maar door de nitraatspray verdwijnen.
Ik begrijp de cardioloog dat hij gezien de risicofactoren een andere visie heeft maar wat ik me afvraag is: zeggen onderzoeken dan niets? Er was geen schade aan het hart, iets wat er door vernauwde kransslagaderen wel zou moeten zijn? Ook was er geen zuurstofnood geweest en pomp het hart nog goed.
Ik ben bang voor een stolsel/afsluiting en begrijp eerlijk gezegd niet dat de cardioloog daar verder geen onderzoek naar doet. Ik heb vanochtend gebeld voor een aanvullende afspraak om het e.e.a duidelijk te krijgen maar hij had vandaag en morgen geen plek en gaat dan op vakantie. Ik moet dus nog ruim 2 weken wachten.
Iemand die hier meer van weet en me kan zeggen of onderzoeken idd niets zeggen?
(mijn moeder is niet doodziek hoor, maar toch ben ik wat ongerust, ze is bijna 80).
Dank je wel!
Mijn moeder is onlangs opgenomen geweest i.v.m pijn op de borstklachten. Sinds een jaar ongeveer heeft zij last van angina pectoris-achtige klachten die de laatste tijd toenamen in aantal (en ook weer afnamen trouwens).
In het ziekenhuis zijn onderzoeken gedaan en diezelfde onderzoeken zijn meerdere keren herhaald, over 3 dagen verspreid. Uit deze onderzoeken kwam niet naar voren dat de klachten daadwerkelijk van het hart kwamen. Onderzoeken die gedaan zijn: ECG, Thoraxfotos en bloedonderzoek.
Gedurende deze dagen ben ik goed op de hoogte gehouden door de cardioloog. Hij vertelde me dat er geen redenen waren dat er iets ernstigs mis is met het hart, er is een iets verdikte hartspier maar daar zouden de klachten niet vandaan komen. De onderzoeken zijn meerdere keren herhaald om hartkwalen uit te sluiten, aldus de cardioloog.
Mijn moeder mocht naar huis met een poliafspraak voor 6 weken na de opname en als toevoeging aan haar nitraatspray een bloedverdummer (Ascal).
Een paar dagen geleden waren wij op de geplande poli-afspraak bij de cardioloog waar zij al eerder was geweest toen haar klachten waren begonnen (een jaar geleden ongeveer) en door wie ze ook weer ontslagen was omdat de klachten destijds stabiel waren. Deze cardioloog vertelde ons dat hij de onderzoeken los laat. Dat veel collegas geneigd zijn zich daar aan vast te houden maar dat hij gezien de risicofactoren van mijn moeder (inmiddels door medicatie stabiele suikerziekte en hogebloeddruk) er vanuit gaat dat het toch haar hart is. Hij wil haar niet catheteriseren omdat hij dan vast "van alles" tegenkomt maar ze nu toch beschermd is door de medicatie. Over een half jaar moet ze terugkomen mits de klachten toenemen. Hij vindt 1x per week een aanval acceptabel, 3x niet. Het vreemde is dat de huisarts 3x per dag prima vind (heeft ze niet overigens) zolang de klachten maar door de nitraatspray verdwijnen.
Ik begrijp de cardioloog dat hij gezien de risicofactoren een andere visie heeft maar wat ik me afvraag is: zeggen onderzoeken dan niets? Er was geen schade aan het hart, iets wat er door vernauwde kransslagaderen wel zou moeten zijn? Ook was er geen zuurstofnood geweest en pomp het hart nog goed.
Ik ben bang voor een stolsel/afsluiting en begrijp eerlijk gezegd niet dat de cardioloog daar verder geen onderzoek naar doet. Ik heb vanochtend gebeld voor een aanvullende afspraak om het e.e.a duidelijk te krijgen maar hij had vandaag en morgen geen plek en gaat dan op vakantie. Ik moet dus nog ruim 2 weken wachten.
Iemand die hier meer van weet en me kan zeggen of onderzoeken idd niets zeggen?
(mijn moeder is niet doodziek hoor, maar toch ben ik wat ongerust, ze is bijna 80).
Dank je wel!
zaterdag 1 augustus 2009 om 14:17
Erg he? Ik vind echt dat je helemaal gelijk hebt en ik probeer het van me af te zetten maar het lukt niet. Ik ben zo bang...Heb al 2 dagen niets gegeten wat ik wel probeer maar ik krijg het niet weg. Het is heel raar maar ik weet dat ik fout bezig ben en kan het niet stoppen. Over 3 weken kan ik pas naar de haptonoom. Ik zoek geruststelling terwijl ik weet dat niemand me dat kan geven.
O ja, wat ik me afvraag is hoe normale mensen hier mee omgaan. Serieus, ik weet gewoon niet hoe ik er mee om moet gaan en hoe anderen dat zouden doen.
Bedankt allemaal trouwens!
O ja, wat ik me afvraag is hoe normale mensen hier mee omgaan. Serieus, ik weet gewoon niet hoe ik er mee om moet gaan en hoe anderen dat zouden doen.
Bedankt allemaal trouwens!
zaterdag 1 augustus 2009 om 14:45
Tjilla ik begrijp je obsessief gedrag heel goed hoor. Ik heb daar ook een handje van. Je kan aan nergens anders meer denken en wil (haast) niet meer eten. Ik heb het echt met je te doen. Ik ben destijds ook bij een haptonoom geweest, maar dat heeft voor mij een hoop gedaan, maar niet mijn angsten weg kunnen nemen. Ik slik al jaren antidepressiva en dat helpt wel wat.
Je schrijft dat je moeder enige tijd geleden zwarte ontlasting had na een prednisonkuur. Zwarte ontlasting betekent dat er bloed bij zat. Dat kan het natuurlijk ook verklaren. Hoe hoog was/is haar HB??
Je schrijft dat je moeder enige tijd geleden zwarte ontlasting had na een prednisonkuur. Zwarte ontlasting betekent dat er bloed bij zat. Dat kan het natuurlijk ook verklaren. Hoe hoog was/is haar HB??
zaterdag 1 augustus 2009 om 14:52
Haar HB was 11 juni 7.4 of 7.1 meen ik, dat was oke volgens de internist. Vervolgens begon ze 11 juni met de Prednison en was haar HB een week later 6.9 en weer een week later 6.6. Afgelopen week is het weer geprikt en daar krijgen we komende week de uitslag van. Ergens hoop ik dat het ineens goed is en we dat onderzoek niet meer hoeven doen maar dat is natuurlijk onmogelijk.
Die zwarte ontlasting heeft ze nu niet meer maar ja, dat het er was is natuurlijk niet goed...
Ik vond het ook wat vreemd van mn collega maar denk dat ze het niet zo bedoelde, ze is een hele leuke collega!
Dank je wel voor je reactie. Fijn dat mensen hier nog reageren, dat geeft me echt steun.
Die zwarte ontlasting heeft ze nu niet meer maar ja, dat het er was is natuurlijk niet goed...
Ik vond het ook wat vreemd van mn collega maar denk dat ze het niet zo bedoelde, ze is een hele leuke collega!
Dank je wel voor je reactie. Fijn dat mensen hier nog reageren, dat geeft me echt steun.
zaterdag 1 augustus 2009 om 15:08
Prednison is inderdaad iets waar je een maagzweer van kunt krijgen en daaruit kunt gaan bloeden. Maar of dat hetgene is wat aan de hand is dat weet je pas na de camera onderzoeken.
En misschien is het voor jezelf, als je er zo van in de stress zit dat je niet kunt eten, slim om naar je eigen huisarts te gaan om te vragen hoe je er beter mee om kunt gaan.
En misschien is het voor jezelf, als je er zo van in de stress zit dat je niet kunt eten, slim om naar je eigen huisarts te gaan om te vragen hoe je er beter mee om kunt gaan.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:12
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:34
Kan het zijn dat ze door de prednison een bloedinkje in het maagdarmkanaal heeft gehad en daardoor de HB lager werd?? Jij had het immers over zwarte ontlasting tijdens de prednisonkuur.
Ik begrijp dat je liever geen pillen wil slikken. Daar moet je inderdaad ook niet te licht over denken. Ik slik ze al zeker 10 jaar en ben ze nu aan het afbouwen. Maar misschien dat de huisarts je iets kan geven tegen je angsten. Misschien is er op homeopatisch gebied ook wat. Volgens mij is er in de Bach Bloesem een tinctuur specifiek voor angsten.
Ik begrijp dat je liever geen pillen wil slikken. Daar moet je inderdaad ook niet te licht over denken. Ik slik ze al zeker 10 jaar en ben ze nu aan het afbouwen. Maar misschien dat de huisarts je iets kan geven tegen je angsten. Misschien is er op homeopatisch gebied ook wat. Volgens mij is er in de Bach Bloesem een tinctuur specifiek voor angsten.
zaterdag 1 augustus 2009 om 17:57
7.1 is wat laag, maar voor iemand van 80 aan de suikerziekte pillen valt dat is het echt geen hele gekke waarde.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zaterdag 1 augustus 2009 om 18:03
Misschien is het fijn voor je om eens met een psycholoog te spreken over je angsten mbt je moeder. Maar daar kan je huisarts je ook mee helpen, je hoeft niet meteen diep verdoofd te worden door pillen.
Leren omgaan met ziekzijn van mensen om je heen is niet makkelijk, maar het beheerst je momenteel teveel lijkt me. En ik wil niet harteloos zijn, maar je moeder is 80 en ze zal toch ooit een keer overlijden of ziek worden. Je bent een volwassen vrouw en deel van ouder worden is helaas mensen verliezen.
Leren omgaan met ziekzijn van mensen om je heen is niet makkelijk, maar het beheerst je momenteel teveel lijkt me. En ik wil niet harteloos zijn, maar je moeder is 80 en ze zal toch ooit een keer overlijden of ziek worden. Je bent een volwassen vrouw en deel van ouder worden is helaas mensen verliezen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zaterdag 1 augustus 2009 om 23:11
Als ik kijk naar oorzaken van bloedarmoede krijg ik het volgende:
Mogelijke oorzaken van bloedarmoede (= anemie) o.a.:
- bloedverlies, acuut (bijv. bloedige wonden) of chronisch (bijv. bloedende maagdarm-zweren)
- borstvoeding
- foliumzuur-tekort (= vitamine B11)
- hemoglobine-afwijkingen (o.a. hemoglobine-ziekte, sikkelcel-ziekte en thalassemie)
- ijzer-tekort (= ferriprieve anemie)
- menstruatie-bloedingen, sterke en/of langdurig
- infectie-ziekten
- vitamine B12-tekort (= cyanocobalamine-tekort)
- zwangerschap
- bijwerking van bepaalde medicijnen (zie bijsluiter)
- combinatie van bovengenoemde factoren
Mogelijke oorzaken van bloedarmoede (= anemie) o.a.:
- bloedverlies, acuut (bijv. bloedige wonden) of chronisch (bijv. bloedende maagdarm-zweren)
- borstvoeding
- foliumzuur-tekort (= vitamine B11)
- hemoglobine-afwijkingen (o.a. hemoglobine-ziekte, sikkelcel-ziekte en thalassemie)
- ijzer-tekort (= ferriprieve anemie)
- menstruatie-bloedingen, sterke en/of langdurig
- infectie-ziekten
- vitamine B12-tekort (= cyanocobalamine-tekort)
- zwangerschap
- bijwerking van bepaalde medicijnen (zie bijsluiter)
- combinatie van bovengenoemde factoren
zaterdag 1 augustus 2009 om 23:16
Ik heb bij dezelfde klachten een ct scan van de aders gehad. Als die niet goed was geweest zouden ze catheteriseren (dotteren). Ik vond het onderzoek niet zo belastend. Wel raar om die contrastvloeistof binnen te krijgen (alles werd even heel warm), maar verder geen problemen. Is dat bij je moeder niet voorgesteld?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zondag 2 augustus 2009 om 06:33
quote:Gemini6 schreef op 01 augustus 2009 @ 23:11:
Als ik kijk naar oorzaken van bloedarmoede krijg ik het volgende:
Mogelijke oorzaken van bloedarmoede (= anemie) o.a.:
- bloedverlies, acuut (bijv. bloedige wonden) of chronisch (bijv. bloedende maagdarm-zweren)
- borstvoeding
- foliumzuur-tekort (= vitamine B11)
- hemoglobine-afwijkingen (o.a. hemoglobine-ziekte, sikkelcel-ziekte en thalassemie)
- ijzer-tekort (= ferriprieve anemie)
- menstruatie-bloedingen, sterke en/of langdurig
- infectie-ziekten
- vitamine B12-tekort (= cyanocobalamine-tekort)
- zwangerschap
- bijwerking van bepaalde medicijnen (zie bijsluiter)
- combinatie van bovengenoemde factorenMijn moeder heeft ijzertekort. Volgens de internist komt dat omdat ze ergens bloedt en kan het kwaadaardig zijn (heeft hij letterlijk gezegd).
Als ik kijk naar oorzaken van bloedarmoede krijg ik het volgende:
Mogelijke oorzaken van bloedarmoede (= anemie) o.a.:
- bloedverlies, acuut (bijv. bloedige wonden) of chronisch (bijv. bloedende maagdarm-zweren)
- borstvoeding
- foliumzuur-tekort (= vitamine B11)
- hemoglobine-afwijkingen (o.a. hemoglobine-ziekte, sikkelcel-ziekte en thalassemie)
- ijzer-tekort (= ferriprieve anemie)
- menstruatie-bloedingen, sterke en/of langdurig
- infectie-ziekten
- vitamine B12-tekort (= cyanocobalamine-tekort)
- zwangerschap
- bijwerking van bepaalde medicijnen (zie bijsluiter)
- combinatie van bovengenoemde factorenMijn moeder heeft ijzertekort. Volgens de internist komt dat omdat ze ergens bloedt en kan het kwaadaardig zijn (heeft hij letterlijk gezegd).
zondag 2 augustus 2009 om 06:33
quote:Lin67 schreef op 01 augustus 2009 @ 23:16:
Ik heb bij dezelfde klachten een ct scan van de aders gehad. Als die niet goed was geweest zouden ze catheteriseren (dotteren). Ik vond het onderzoek niet zo belastend. Wel raar om die contrastvloeistof binnen te krijgen (alles werd even heel warm), maar verder geen problemen. Is dat bij je moeder niet voorgesteld?Het probleem is nu bloedarmoede.
Ik heb bij dezelfde klachten een ct scan van de aders gehad. Als die niet goed was geweest zouden ze catheteriseren (dotteren). Ik vond het onderzoek niet zo belastend. Wel raar om die contrastvloeistof binnen te krijgen (alles werd even heel warm), maar verder geen problemen. Is dat bij je moeder niet voorgesteld?Het probleem is nu bloedarmoede.
maandag 3 augustus 2009 om 12:42
Tjilla, je gaat hier geen geruststelling krijgen. Wij kunnen jou namelijk niet beloven dat je moeder niet doodgaat en dat is het enige wat je gerust zou kunnen stellen.
Je angsten zijn misschien niet irreeel, maar wel buitenproportioneel en out of controle. Dat is niet raar, het komt wel vaker voor bij mensen, maar het is ook niet normaal. Nee, ik zou dit niet zo hebben, de meeste mensen niet, al zou ik natuurlijk wel ongerust zijn als mijn moeder ziek zou zijn.
Naar je moeder toe is dit eerder belastend dan ondersteunend dus ik zou je aanraden om in het belang van je moeder, even wat afstand te nemen en deze angsten te bespreken met je huisarts. Neem als hij dat adviseert wel medicatie want zoals het nu gaat, functioneel jij totaal niet meer straks.
Je geeft aan dat de angst komt omdat je vader is overleden. Maar met verklaren waar je angst vandaan komt, ben je er niet. Doe er iets aan.
Je angsten zijn misschien niet irreeel, maar wel buitenproportioneel en out of controle. Dat is niet raar, het komt wel vaker voor bij mensen, maar het is ook niet normaal. Nee, ik zou dit niet zo hebben, de meeste mensen niet, al zou ik natuurlijk wel ongerust zijn als mijn moeder ziek zou zijn.
Naar je moeder toe is dit eerder belastend dan ondersteunend dus ik zou je aanraden om in het belang van je moeder, even wat afstand te nemen en deze angsten te bespreken met je huisarts. Neem als hij dat adviseert wel medicatie want zoals het nu gaat, functioneel jij totaal niet meer straks.
Je geeft aan dat de angst komt omdat je vader is overleden. Maar met verklaren waar je angst vandaan komt, ben je er niet. Doe er iets aan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 3 augustus 2009 om 16:09
Tjilla, ik voel je stress door mijn beeldscherm. Als ik in jouw situatie stond denk ik dat ik ook erg bezorgd zou zijn, maar dat zegt niet dat ik dan niet meer kan werken, eten ed. Jouw zorgen en angsten zijn een beetje te ver doorgeschoten, logisch, maar wel iets om te bespreken met je huisarts woensdag.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 3 augustus 2009 om 16:43
Ik ga woe naar de huisarts en heb nu iets homeopatisch tegen stress. Het vervelende is dat ik al best veel therapie heb gehad vwb mijn angsten en deze dus niet echt hebben geholpen.
Vanmorgen heb ik het ziekenhuis gebeld om te vragen of de HB uitslag al binnen was. De doktersassistente zei dat het binnen was en dat het binnen de waarden viel, niet te laag en niet te hoog maar dat ze niet mocht zeggen hoeveel het was maar dat de arts dat do. met me zal bespreken.
Ik was helemaal opgelucht en blij want dacht heel simpel: HB op orde dus niks aan de hand. Maar na een uur sloeg de angst weer toe en dacht ik: mss heeft ze het wel niet goed gezien of heeft ze de HB van een paar maanden geleden bekeken. Of mss is er wel iets anders in het bloed gevonden (iets van tumormarkers ofzo?) wat niet goed is en wil de arts zoiezo nog een endoscopie doen.
Dus ja, ik sla door en ik ben niet normaal.
Bedankt!!!
Vanmorgen heb ik het ziekenhuis gebeld om te vragen of de HB uitslag al binnen was. De doktersassistente zei dat het binnen was en dat het binnen de waarden viel, niet te laag en niet te hoog maar dat ze niet mocht zeggen hoeveel het was maar dat de arts dat do. met me zal bespreken.
Ik was helemaal opgelucht en blij want dacht heel simpel: HB op orde dus niks aan de hand. Maar na een uur sloeg de angst weer toe en dacht ik: mss heeft ze het wel niet goed gezien of heeft ze de HB van een paar maanden geleden bekeken. Of mss is er wel iets anders in het bloed gevonden (iets van tumormarkers ofzo?) wat niet goed is en wil de arts zoiezo nog een endoscopie doen.
Dus ja, ik sla door en ik ben niet normaal.
Bedankt!!!
