Gezondheid
alle pijlers
Sterilisatie
donderdag 6 augustus 2009 om 10:23
Ja, wellicht snijd ik een gevoelig thema aan, maar dat zij zo.
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.
De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
zaterdag 8 augustus 2009 om 16:18
zaterdag 8 augustus 2009 om 16:57
quote:milaatje schreef op 08 augustus 2009 @ 13:24:
Ik heb niet alles gelezen dus mijn excuses als ik in herhaling treed. Digi, jouw motief voor een sterilisatie is dus de hormonale disbalans bij gebruik van hormonale anticonceptie?
Ik respecteer je keuze en ik vind dat je de regie moet hebben over je eigen lijf. Maar wat maakt 5 jaar wachten uit op een mensenleven? Zeker als er opties zijn waarbij je niet gebruik hoeft te maken van een hormoonpreparaat. Je weet inmiddels dat we een aantal analogische lijnen hebben Ik denk dus dat je die keuze veel krachtiger kunt maken op het moment dat je je leven weer wat meer op de rails hebt. En dan wordt het misschien alsnog een sterilisatie, maar dan is die keuze veel meer weloverwogen. Ik weet ook dat je eigenwijs bent en nu vast denkt dat je er al helemaal over uit bent en dat je gedachte daarover toch niet zal veranderen. Maar geef jezelf even wat meer ruimte. Ik denk dat sterilisatie nu niet prioriteit nummer 1 is.Het is gewoon erg vervelend en onnodig als je in die 5 jaar ongewenst zwanger zou worden. Ik neem aan dat Digitalis, niet echt uitkijkt naar het ondergaan van een abortus, in geval van. Ze zal het naar alle waarschijnlijkheid wel doen, gezien haar mening over kinderen, maar ik denk dat iedereen met enige common sense vindt dat voorkomen beter is dan aborteren.
Ik heb niet alles gelezen dus mijn excuses als ik in herhaling treed. Digi, jouw motief voor een sterilisatie is dus de hormonale disbalans bij gebruik van hormonale anticonceptie?
Ik respecteer je keuze en ik vind dat je de regie moet hebben over je eigen lijf. Maar wat maakt 5 jaar wachten uit op een mensenleven? Zeker als er opties zijn waarbij je niet gebruik hoeft te maken van een hormoonpreparaat. Je weet inmiddels dat we een aantal analogische lijnen hebben Ik denk dus dat je die keuze veel krachtiger kunt maken op het moment dat je je leven weer wat meer op de rails hebt. En dan wordt het misschien alsnog een sterilisatie, maar dan is die keuze veel meer weloverwogen. Ik weet ook dat je eigenwijs bent en nu vast denkt dat je er al helemaal over uit bent en dat je gedachte daarover toch niet zal veranderen. Maar geef jezelf even wat meer ruimte. Ik denk dat sterilisatie nu niet prioriteit nummer 1 is.Het is gewoon erg vervelend en onnodig als je in die 5 jaar ongewenst zwanger zou worden. Ik neem aan dat Digitalis, niet echt uitkijkt naar het ondergaan van een abortus, in geval van. Ze zal het naar alle waarschijnlijkheid wel doen, gezien haar mening over kinderen, maar ik denk dat iedereen met enige common sense vindt dat voorkomen beter is dan aborteren.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 8 augustus 2009 om 17:07
Exact Lolapoeza.
Vlinder, ik doe het gewoon: ik ga zeggen dat ik jou enorm dom vind. Dat ben je ook. Ik heb 12 jaar ervaring met hormonen en daar ondervind ik inderdaad enorme hinder van. Dat kan ik volgens jou zelfs niet eens bepalen? Ik heb zelfs een dagboek bijgehouden, dommerik.
Ten tweede: ik heb mijzelf niet gediagnosticeerd en ben prima in staat mijzelf te beoordelen. Ik ben open, wat enkel voor me pleit, maar je kent me niet. En jouw gelul doet geheel niets af aan het feit of ik zelf weet wat het beste is.
Yasmijn, hoe lief ik je ook vind, je zou het topic moeten doorlezen en mijn aversie jegens zwangerschap en baby's moeten erkennen.
Milaatje, die 5 jaar wachten is wel een probleem. Ik wil geen hormonen, blijft het koperspiraal over, en die wil ik niet wegens te veel nadelen. Dus sterilisatie. Mijn mening verandert echt niet, dit is geen bevlieging maar iets waar ik al 7 jaar over nadenk. Abortus heb ik geen problemen mee, maar wel met de ingreep an sich aangezien ik het gewoon niet prettig vind om in die rotstoel te liggen en bijwerkingen te hebben van de ingreep. Dus sterilisatie it is.
Mijn God, als ik niet sterk in mijn schoenen zou staan zou ik mij vandaag nog onder curatele laten stellen want ik ben volgens sommigen hartstikke mesjogge. Waar hale sommigen de euvele moed vandaan zo hard te oordelen. Zelfdiagnose, niet weten wat hormonen met mijn lijf doen, zelf mij beter verklaren....lees eens wat meer van me en doe die oogkleppen af, het zou je sieren. Maar goed, ik heb genoeg van jou dan weer gelezen Vlinder om mijn oordeel aardig klaar te hebben. Oordelen heeft een keerzijde meid, want er valt genoeg negatiefs over jou te zeggen.
En nu ga ik even op bed liggen, want ik voel me moe. Of nee, dat kan ik natuurlijk niet beslissen, want ik ben niet in orde. Ben ik wel moe Vlinder? Jij weet dat namelijk beter dan ik.
Ik word echt te cynisch van zulke domheid en moet er ook wel om lachen.
Vlinder, ik doe het gewoon: ik ga zeggen dat ik jou enorm dom vind. Dat ben je ook. Ik heb 12 jaar ervaring met hormonen en daar ondervind ik inderdaad enorme hinder van. Dat kan ik volgens jou zelfs niet eens bepalen? Ik heb zelfs een dagboek bijgehouden, dommerik.
Ten tweede: ik heb mijzelf niet gediagnosticeerd en ben prima in staat mijzelf te beoordelen. Ik ben open, wat enkel voor me pleit, maar je kent me niet. En jouw gelul doet geheel niets af aan het feit of ik zelf weet wat het beste is.
Yasmijn, hoe lief ik je ook vind, je zou het topic moeten doorlezen en mijn aversie jegens zwangerschap en baby's moeten erkennen.
Milaatje, die 5 jaar wachten is wel een probleem. Ik wil geen hormonen, blijft het koperspiraal over, en die wil ik niet wegens te veel nadelen. Dus sterilisatie. Mijn mening verandert echt niet, dit is geen bevlieging maar iets waar ik al 7 jaar over nadenk. Abortus heb ik geen problemen mee, maar wel met de ingreep an sich aangezien ik het gewoon niet prettig vind om in die rotstoel te liggen en bijwerkingen te hebben van de ingreep. Dus sterilisatie it is.
Mijn God, als ik niet sterk in mijn schoenen zou staan zou ik mij vandaag nog onder curatele laten stellen want ik ben volgens sommigen hartstikke mesjogge. Waar hale sommigen de euvele moed vandaan zo hard te oordelen. Zelfdiagnose, niet weten wat hormonen met mijn lijf doen, zelf mij beter verklaren....lees eens wat meer van me en doe die oogkleppen af, het zou je sieren. Maar goed, ik heb genoeg van jou dan weer gelezen Vlinder om mijn oordeel aardig klaar te hebben. Oordelen heeft een keerzijde meid, want er valt genoeg negatiefs over jou te zeggen.
En nu ga ik even op bed liggen, want ik voel me moe. Of nee, dat kan ik natuurlijk niet beslissen, want ik ben niet in orde. Ben ik wel moe Vlinder? Jij weet dat namelijk beter dan ik.
Ik word echt te cynisch van zulke domheid en moet er ook wel om lachen.
zaterdag 8 augustus 2009 om 17:59
Nounou Digi,
In je OP schrijf je zelf dat je weet dat je een gevoelig topic aansnijdt en dat het een heikel punt is.
En dat is het ook. Sterilisatie is onomkeerbaar en daarom niet heel erg vanzelfsprekend op je 25 e.
Dus dat krijg je, naast de aanmoedigende reacties, ook te horen.
En dat wil je dus duidelijk niet horen.
Ik denk zelf ook: wacht 5 jaar en bespreek met een arts de andere vormen van anticonceptie en geef die nog een laatste kans.
Maar de keuze is aan jou en als je een arts vindt die het wil doen. Prima.
In je OP schrijf je zelf dat je weet dat je een gevoelig topic aansnijdt en dat het een heikel punt is.
En dat is het ook. Sterilisatie is onomkeerbaar en daarom niet heel erg vanzelfsprekend op je 25 e.
Dus dat krijg je, naast de aanmoedigende reacties, ook te horen.
En dat wil je dus duidelijk niet horen.
Ik denk zelf ook: wacht 5 jaar en bespreek met een arts de andere vormen van anticonceptie en geef die nog een laatste kans.
Maar de keuze is aan jou en als je een arts vindt die het wil doen. Prima.
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:50
Hiltje en Mozes Kriebel,
Ik voel mij heel erg geschoffeerd door de zinnen 'ze heeft zichzeelf gediagnosticeerd', 'ze heeft zelf bepaald zich nu beter te voelen' en 'ze heeft maar besloten dat ze niet tegen hormonen kan.' Er wordt gedaan alsof ik helemaal niets kan beslissen of weten en gewoon aandacht zit te vragen (of heeft u over de opmerking heengelezen dat ik dit topic zou hebben geopend omdat ik wilde horen 'ah Digi doe het niet, zoiemand als jij zou zich juist moeten voortplanten'?). Ik ben nog meer dan redelijk geweest maar bij zoveel onnadenkende kwetsende domme woorden hou ik mijn mond niet.
Hiltje, wat raad je me dan in de tussentijd aan? Vijf jaar is lang, hoor. Enkel condooms? En dan maar een MAP of abortus als het fout gaat? Het risico maar nemen? Ik heb duidelijk genoeg mijn bezwaren genoemd tegen andere anticonceptie (en geheelonthouding is niet mijn ding). En die verzin ik niet, daar heb ik ook gewoon over nagedacht, waar ik namelijk toe in staat ben, nadenken that is. Plus dat ik niet door meningen hier beinvloed word. Ik vind het nogal wat, bepalen voor 'n ander wat goed voor hem/haar is en de eigen inzichten terzijde schuiven onder het mom van 'ach, die is toch gek.'
Ik voel mij heel erg geschoffeerd door de zinnen 'ze heeft zichzeelf gediagnosticeerd', 'ze heeft zelf bepaald zich nu beter te voelen' en 'ze heeft maar besloten dat ze niet tegen hormonen kan.' Er wordt gedaan alsof ik helemaal niets kan beslissen of weten en gewoon aandacht zit te vragen (of heeft u over de opmerking heengelezen dat ik dit topic zou hebben geopend omdat ik wilde horen 'ah Digi doe het niet, zoiemand als jij zou zich juist moeten voortplanten'?). Ik ben nog meer dan redelijk geweest maar bij zoveel onnadenkende kwetsende domme woorden hou ik mijn mond niet.
Hiltje, wat raad je me dan in de tussentijd aan? Vijf jaar is lang, hoor. Enkel condooms? En dan maar een MAP of abortus als het fout gaat? Het risico maar nemen? Ik heb duidelijk genoeg mijn bezwaren genoemd tegen andere anticonceptie (en geheelonthouding is niet mijn ding). En die verzin ik niet, daar heb ik ook gewoon over nagedacht, waar ik namelijk toe in staat ben, nadenken that is. Plus dat ik niet door meningen hier beinvloed word. Ik vind het nogal wat, bepalen voor 'n ander wat goed voor hem/haar is en de eigen inzichten terzijde schuiven onder het mom van 'ach, die is toch gek.'
zaterdag 8 augustus 2009 om 18:56
Je bent er uit. Je hebt de beslissing genomen, dus dit topic is nu overbodig. Je zou misschien een nieuw topic kunnen openen: "heeft iemand ervaring met een arts die mij, op 25 jarige leeftijd, zou willen steriliseren?"
Dan is het modder gooien, over en weer, voorbij!
Dan is het modder gooien, over en weer, voorbij!
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:00
Je wordt niet door meningen hier beinvloed, schrijf je Digi. Waarom dan dit topic? Waarom dan vragen om ervaringen, voors en tegens, meningen?
Jij hebt je zinnen gezet op sterilisatie, buigen of barsten. Nou klaar dan, steek je energie in het vinden van een arts die dat wil uitvoeren. Allemachtig zeg....
Jij hebt je zinnen gezet op sterilisatie, buigen of barsten. Nou klaar dan, steek je energie in het vinden van een arts die dat wil uitvoeren. Allemachtig zeg....
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:04
"Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?"
Zie daar de uitnodiging aan de forummers om te reageren.
Nu blijkt dat Digitalis haar besluit al klaar heeft en daarover dan ook niet wil praten. Waarover dan wel, is me inmiddels niet meer duidelijk. Maar in ieder geval niet over haar al genomen besluit.
Zie daar de uitnodiging aan de forummers om te reageren.
Nu blijkt dat Digitalis haar besluit al klaar heeft en daarover dan ook niet wil praten. Waarover dan wel, is me inmiddels niet meer duidelijk. Maar in ieder geval niet over haar al genomen besluit.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:11
Ervaringen, tips,met name hoe een jonge vrouw dit voor elkaar kan krijgen. Dat was mijn gedachte bij de opening van dit topic. Dit heb ik overigens meermaals gezegd en er zijn zeer goede reacties gekomen waar ik wat mee kan en waar ik al iets actief mee doe, maar als anderen zo nodig een discussie willen opstarten en mij willen betuttelen, is dat nu mijn fout ineeens? Het was zeker niet de insteek omdat ik niet twijfel.
En mwah, ik vind sommige opmerkingen van dusdanig niveau en zo laag onder de gordel dat ik daar best op mag reageren. Altijd de wijste zijn is ook maar saai.
En mwah, ik vind sommige opmerkingen van dusdanig niveau en zo laag onder de gordel dat ik daar best op mag reageren. Altijd de wijste zijn is ook maar saai.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:19
Ik weet alleen dat ik me op mijn 30ste wilde laten steriliseren, nadat ik dus twee kinderen heb gehad, weerstand ondervond bij artsen.
Ik weet nu, op mijn 41ste, dat ik op mijn 25ste, uitgesproken meningen had, me snel aangevallen voelde, eigenwijs was, enz. Maar dat wijsheid dus toch met de jaren komt....en ik was toen als de dood om "saai" te zijn. Nu interesseert mij dat helemaal niet meer, ik leef mijn leven, zoals het mij past. En wat anderen daarvan vinden, is niet meer belangrijk. (ook veroordeel ik mezelf niet meer, wel zo lekker rustig)
Aan de andere kant, het is jouw lijf, jouw leven. Als je het nu zo zeker weet, moet je het doen. Mocht je er over pakweg 10 jaar anders tegenover staan, dan is dat gewoon de consequentie van je keus, nu.
edit: nu wil ik me dus wel laten steriliseren, na jarenlang gemodder met voorbehoedsmiddelen. Dus dit topic was handig voor mij, anders had ik niets van die nieuwe methodes geweten.
Ik weet nu, op mijn 41ste, dat ik op mijn 25ste, uitgesproken meningen had, me snel aangevallen voelde, eigenwijs was, enz. Maar dat wijsheid dus toch met de jaren komt....en ik was toen als de dood om "saai" te zijn. Nu interesseert mij dat helemaal niet meer, ik leef mijn leven, zoals het mij past. En wat anderen daarvan vinden, is niet meer belangrijk. (ook veroordeel ik mezelf niet meer, wel zo lekker rustig)
Aan de andere kant, het is jouw lijf, jouw leven. Als je het nu zo zeker weet, moet je het doen. Mocht je er over pakweg 10 jaar anders tegenover staan, dan is dat gewoon de consequentie van je keus, nu.
edit: nu wil ik me dus wel laten steriliseren, na jarenlang gemodder met voorbehoedsmiddelen. Dus dit topic was handig voor mij, anders had ik niets van die nieuwe methodes geweten.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:24
"Ervaringen, tips,met name hoe een jonge vrouw dit voor elkaar kan krijgen."
Naar een gynaecoloog gaan en vertellen dat je een sterilisatie wilt. De argumenten die je hier aandraagt en die voor jou belangrijk zijn, daar ook aandragen.
En dan hoor je wel wat de arts ervan denkt. Wil die arts niet meewerken, dan door naar een andere arts. Uiteindelijk is er altijd wel een arts die het zal doen.
Naar een gynaecoloog gaan en vertellen dat je een sterilisatie wilt. De argumenten die je hier aandraagt en die voor jou belangrijk zijn, daar ook aandragen.
En dan hoor je wel wat de arts ervan denkt. Wil die arts niet meewerken, dan door naar een andere arts. Uiteindelijk is er altijd wel een arts die het zal doen.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:28
quote:Digitalis schreef op 08 augustus 2009 @ 18:50:
Hiltje en Mozes Kriebel,
Ik voel mij heel erg geschoffeerd door de zinnen 'ze heeft zichzeelf gediagnosticeerd', 'ze heeft zelf bepaald zich nu beter te voelen' en 'ze heeft maar besloten dat ze niet tegen hormonen kan.' Er wordt gedaan alsof ik helemaal niets kan beslissen of weten en gewoon aandacht zit te vragen (of heeft u over de opmerking heengelezen dat ik dit topic zou hebben geopend omdat ik wilde horen 'ah Digi doe het niet, zoiemand als jij zou zich juist moeten voortplanten'?). Ik ben nog meer dan redelijk geweest maar bij zoveel onnadenkende kwetsende domme woorden hou ik mijn mond niet.
Hiltje, wat raad je me dan in de tussentijd aan? Vijf jaar is lang, hoor. Enkel condooms? En dan maar een MAP of abortus als het fout gaat? Het risico maar nemen? Ik heb duidelijk genoeg mijn bezwaren genoemd tegen andere anticonceptie (en geheelonthouding is niet mijn ding). En die verzin ik niet, daar heb ik ook gewoon over nagedacht, waar ik namelijk toe in staat ben, nadenken that is. Plus dat ik niet door meningen hier beinvloed word. Ik vind het nogal wat, bepalen voor 'n ander wat goed voor hem/haar is en de eigen inzichten terzijde schuiven onder het mom van 'ach, die is toch gek.'
Ja Digi, die opmerkingen zijn niet fijngevoelig. En dat je daar boos om wordt begrijp ik.
Maar anderzijds vind ik ook, zo als Mila ook zegt, dat je best wat meer tijd mag nemen. Je bent inderdaad nog maar vrij kort stabiel. En dat vind ik heerlijk voor je en ik hoop dat het zo blijft, maar jij weet ook -net als ik- dat we geen garantie hebben en houden op die stabiliteit.
Ik voel me ook al weer een tijdje wat beter maar dat neemt niet weg dat ik weet dat ik nog een beetje wiebelig kan zijn.
Dat is niet om je anti-kinder-wens in twijfel te trekken. Daar geloof ik in.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat een arts huiverig zal zijn om op basis van de objectieve feiten in jouw leven nu een sterilisatie uit te voeren.
En in de tussentijd.... Dat is ook nog iets waar ik je niet mee voor je hoofd wil stoten. Maar ik lees ook in je andere topic dat je het niet zo hoog op hebt met artsen. In het geval van je maag en longontsteking heb je vervelende ervaringen en ik krijg de indruk dat je nu zelf bepaalt wat goed voor je is op medisch gebied en dat dan bij een arts gaat halen.
Zo ook met anti conceptie. Maar zou het geen idee zijn om gewoon eens open met een arts te praten over alle alternatieven. En ook de mening van de arts en zijn ervaringen daarin serieus nemen. Je hebt nu een heel stellig oordeel over hormonen en de negatieve invloed die dat heeft gehad. Maar kan het ook zijn dat die hormonen toch een minder grote rol hebben gespeeld die je ze nu toedicht? Dat dat causaal verband minder sterk zou kunnen zijn?
Dat een mirena of nuvaring (met veeel lichtere hormonen) toch het proberen waard kan zijn? Dat het ding ook verwijderd kan worden.
Dat een koperspiraal met jouw baarmoeder misschien wel kan. En er ook weer uit kan .
Dat je een pessarium kunt overwegen?
In je werk zul je toch altijd condooms moeten blijven gebruiken. En -tenzij ik iets heb gemist- heb je op dit moment ook geen relatie waarbij condoomloos vrijen al aan de orde is.
Ik hoop dat dat binnen die vijf jaar natuurlijk wel aan de orde zal zijn. Maar op dit moment zou je geen haast moeten hebben en juist de tijd kunnen nemen om je onbevooroordeeld te laten voorlichten.
Zonder ala Digi ferm op je mooie schoenen een ziekenhuis binnen te lopen om eens even die sterilisatie aan jezelf cadeau te gaan doen.
En kom je dan toch op sterilisatie voor je 30 e uit. Prima!
Hiltje en Mozes Kriebel,
Ik voel mij heel erg geschoffeerd door de zinnen 'ze heeft zichzeelf gediagnosticeerd', 'ze heeft zelf bepaald zich nu beter te voelen' en 'ze heeft maar besloten dat ze niet tegen hormonen kan.' Er wordt gedaan alsof ik helemaal niets kan beslissen of weten en gewoon aandacht zit te vragen (of heeft u over de opmerking heengelezen dat ik dit topic zou hebben geopend omdat ik wilde horen 'ah Digi doe het niet, zoiemand als jij zou zich juist moeten voortplanten'?). Ik ben nog meer dan redelijk geweest maar bij zoveel onnadenkende kwetsende domme woorden hou ik mijn mond niet.
Hiltje, wat raad je me dan in de tussentijd aan? Vijf jaar is lang, hoor. Enkel condooms? En dan maar een MAP of abortus als het fout gaat? Het risico maar nemen? Ik heb duidelijk genoeg mijn bezwaren genoemd tegen andere anticonceptie (en geheelonthouding is niet mijn ding). En die verzin ik niet, daar heb ik ook gewoon over nagedacht, waar ik namelijk toe in staat ben, nadenken that is. Plus dat ik niet door meningen hier beinvloed word. Ik vind het nogal wat, bepalen voor 'n ander wat goed voor hem/haar is en de eigen inzichten terzijde schuiven onder het mom van 'ach, die is toch gek.'
Ja Digi, die opmerkingen zijn niet fijngevoelig. En dat je daar boos om wordt begrijp ik.
Maar anderzijds vind ik ook, zo als Mila ook zegt, dat je best wat meer tijd mag nemen. Je bent inderdaad nog maar vrij kort stabiel. En dat vind ik heerlijk voor je en ik hoop dat het zo blijft, maar jij weet ook -net als ik- dat we geen garantie hebben en houden op die stabiliteit.
Ik voel me ook al weer een tijdje wat beter maar dat neemt niet weg dat ik weet dat ik nog een beetje wiebelig kan zijn.
Dat is niet om je anti-kinder-wens in twijfel te trekken. Daar geloof ik in.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat een arts huiverig zal zijn om op basis van de objectieve feiten in jouw leven nu een sterilisatie uit te voeren.
En in de tussentijd.... Dat is ook nog iets waar ik je niet mee voor je hoofd wil stoten. Maar ik lees ook in je andere topic dat je het niet zo hoog op hebt met artsen. In het geval van je maag en longontsteking heb je vervelende ervaringen en ik krijg de indruk dat je nu zelf bepaalt wat goed voor je is op medisch gebied en dat dan bij een arts gaat halen.
Zo ook met anti conceptie. Maar zou het geen idee zijn om gewoon eens open met een arts te praten over alle alternatieven. En ook de mening van de arts en zijn ervaringen daarin serieus nemen. Je hebt nu een heel stellig oordeel over hormonen en de negatieve invloed die dat heeft gehad. Maar kan het ook zijn dat die hormonen toch een minder grote rol hebben gespeeld die je ze nu toedicht? Dat dat causaal verband minder sterk zou kunnen zijn?
Dat een mirena of nuvaring (met veeel lichtere hormonen) toch het proberen waard kan zijn? Dat het ding ook verwijderd kan worden.
Dat een koperspiraal met jouw baarmoeder misschien wel kan. En er ook weer uit kan .
Dat je een pessarium kunt overwegen?
In je werk zul je toch altijd condooms moeten blijven gebruiken. En -tenzij ik iets heb gemist- heb je op dit moment ook geen relatie waarbij condoomloos vrijen al aan de orde is.
Ik hoop dat dat binnen die vijf jaar natuurlijk wel aan de orde zal zijn. Maar op dit moment zou je geen haast moeten hebben en juist de tijd kunnen nemen om je onbevooroordeeld te laten voorlichten.
Zonder ala Digi ferm op je mooie schoenen een ziekenhuis binnen te lopen om eens even die sterilisatie aan jezelf cadeau te gaan doen.
En kom je dan toch op sterilisatie voor je 30 e uit. Prima!
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:36
quote:Lin67 schreef op 08 augustus 2009 @ 19:19:
Ik weet alleen dat ik me op mijn 30ste wilde laten steriliseren, nadat ik dus twee kinderen heb gehad, weerstand ondervond bij artsen.
Helaas zijn er artsen die moeilijk doen. Maar er zijn vrouwen die een arts weten te vinden, die het wel doet, ook voor hun dertigste. Je moet je niet laten afschepen door gezeik van artsen en doorverwijzingen naar psychologen, omdat ze je eerst getest willen hebben, voordat ze verder gaan. Onzin! Hoef je niet in mee te gaan. Als je als vrouw bij een arts komt met de mededeling, dat het niet lukt om zwanger te worden, word je ook niet eerst gewezen op de nadelen van kinderen en dat kinderen krijgen definitief is. Dan word je gelijk geholpen. Zo zou het met sterilisatie ook moeten zijn.
Digi, je hebt inmiddels vernomen dat er vrouwen zijn van onder de dertig (in Belgie) die een arts hebben weten te vinden. Dus ga ervoor! Ik begrijp je keuze, hormonen en spiraaltjes zijn nou eenmaal niet geschikt voor iedere vrouw.
Ik weet alleen dat ik me op mijn 30ste wilde laten steriliseren, nadat ik dus twee kinderen heb gehad, weerstand ondervond bij artsen.
Helaas zijn er artsen die moeilijk doen. Maar er zijn vrouwen die een arts weten te vinden, die het wel doet, ook voor hun dertigste. Je moet je niet laten afschepen door gezeik van artsen en doorverwijzingen naar psychologen, omdat ze je eerst getest willen hebben, voordat ze verder gaan. Onzin! Hoef je niet in mee te gaan. Als je als vrouw bij een arts komt met de mededeling, dat het niet lukt om zwanger te worden, word je ook niet eerst gewezen op de nadelen van kinderen en dat kinderen krijgen definitief is. Dan word je gelijk geholpen. Zo zou het met sterilisatie ook moeten zijn.
Digi, je hebt inmiddels vernomen dat er vrouwen zijn van onder de dertig (in Belgie) die een arts hebben weten te vinden. Dus ga ervoor! Ik begrijp je keuze, hormonen en spiraaltjes zijn nou eenmaal niet geschikt voor iedere vrouw.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:36
Prima posting Hiltje!
O ja en Digitalis. Je kunt nu wel boos om je heen slaan met woorden, anderen betichten van domheid en je geschoffeerd voelen, maar ik wil je toch even meegeven dat alle reacties voortkomen uit hetgeen je zelf ooit geschreven hebt. Alles is terug te leiden op jouw eigen woorden die nu als een boemerang bij je terug komen: jouw stelligheid, jouw waarheden, jouw bevindingen....niets dan dat.
En ik kan me best voorstellen dat het irritant is om die stellingnames keihard gereflecteerd te krijgen, maar vergeet niet wie ze hier ooit geponeerd heeft meid.
O ja en Digitalis. Je kunt nu wel boos om je heen slaan met woorden, anderen betichten van domheid en je geschoffeerd voelen, maar ik wil je toch even meegeven dat alle reacties voortkomen uit hetgeen je zelf ooit geschreven hebt. Alles is terug te leiden op jouw eigen woorden die nu als een boemerang bij je terug komen: jouw stelligheid, jouw waarheden, jouw bevindingen....niets dan dat.
En ik kan me best voorstellen dat het irritant is om die stellingnames keihard gereflecteerd te krijgen, maar vergeet niet wie ze hier ooit geponeerd heeft meid.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:38
Hiltje,
Ik heb het met artsen er al over gehad. Sommigen doen alsof ik gek ben als ik dat verband leg, anderen zeggen dat dat zeer goed mogelijk is. Ik ben zo'n 4 keer gestopt en merkte echt verschil en telkens als ik weer begon, voelde ik een stuk van mijn geest (klinkt te zweverig) wegglijden, ondanks ik het wilde vasthouden.
Overigens, ik zal altijd gevoelig blijven voor schommelingen. Dat is nu eenmaal zo, dat accepteer ik, en juist door die acceptatie schommel je minder. Zul jij ook wel hebben gemerkt.
Ik heb trouwens eens bij de kaakchirurg in het ziekenhuis gehad dat hij mijn dossier erbij pakte, las dat ik een psychiatrisch verleden had en dat vervolgens gebruikte om een operatie, beugel en een zeer zware operatie (kosten van alles: meer dan 8000 euro) aan te praten. Artsen zijn mensen en soms zijn mensen gewoon teringlijers. Ergens heb ik nu zoiets van: weet je, ik sta in mijn recht, maar 2 zaken: enerzijds ben ik erg enthousiast over de Essuremethode en ik heb niet gevonden dat ze die methode veel toepassen in BE, anderzijds denk ik: ik heb al veel om voor te knokken, zoals studie, stage, selectieprocedure voor stage, andere zaken, en dit langer dan een paar maanden. Dan kun je dit aangrijpen om te zeggen 'zie je, je moet het niet nu doen' maar ik zie het eerder als 'dan ga ik wel naar NL, betaal ik die 1425 euro maar heb ik geen littekens, hoef ik niet onder narcose en heb ik geen pijn.'
Ik be een single vrouw en moet altijd keuzes maken, hoe normaal of gek ik ook moge zijn. Aangezien jij Hiltje mijn anti-kinderwens serieus neemt, waarom raad je dan aan om te wachten? Dat rijmt toch niet met elkaar? Jij hebt toch ook logica gehad aangezien je juriste bent
Ik heb het met artsen er al over gehad. Sommigen doen alsof ik gek ben als ik dat verband leg, anderen zeggen dat dat zeer goed mogelijk is. Ik ben zo'n 4 keer gestopt en merkte echt verschil en telkens als ik weer begon, voelde ik een stuk van mijn geest (klinkt te zweverig) wegglijden, ondanks ik het wilde vasthouden.
Overigens, ik zal altijd gevoelig blijven voor schommelingen. Dat is nu eenmaal zo, dat accepteer ik, en juist door die acceptatie schommel je minder. Zul jij ook wel hebben gemerkt.
Ik heb trouwens eens bij de kaakchirurg in het ziekenhuis gehad dat hij mijn dossier erbij pakte, las dat ik een psychiatrisch verleden had en dat vervolgens gebruikte om een operatie, beugel en een zeer zware operatie (kosten van alles: meer dan 8000 euro) aan te praten. Artsen zijn mensen en soms zijn mensen gewoon teringlijers. Ergens heb ik nu zoiets van: weet je, ik sta in mijn recht, maar 2 zaken: enerzijds ben ik erg enthousiast over de Essuremethode en ik heb niet gevonden dat ze die methode veel toepassen in BE, anderzijds denk ik: ik heb al veel om voor te knokken, zoals studie, stage, selectieprocedure voor stage, andere zaken, en dit langer dan een paar maanden. Dan kun je dit aangrijpen om te zeggen 'zie je, je moet het niet nu doen' maar ik zie het eerder als 'dan ga ik wel naar NL, betaal ik die 1425 euro maar heb ik geen littekens, hoef ik niet onder narcose en heb ik geen pijn.'
Ik be een single vrouw en moet altijd keuzes maken, hoe normaal of gek ik ook moge zijn. Aangezien jij Hiltje mijn anti-kinderwens serieus neemt, waarom raad je dan aan om te wachten? Dat rijmt toch niet met elkaar? Jij hebt toch ook logica gehad aangezien je juriste bent
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:41
MozesKriebel, jij zoekt mij altijd op, ik weet niet wat het is, maar ik 'verdien' die schofferende woorden niet, hoor. En blijven hangen in het verleden doe ik niet meer, waarom anderen dan wel? Maar goed, jij bent gewoon vooringenomen. Ja, dat meen ik. Ik erken prima dat ik allerlei zaken heb gezegd die stom waren, etcetera, ik ben helemaal voor eigen verantwoordelijkheid. Maar ik ben niet verantwoordelijk voor zeer kwetsende woorden want die worden toch echt door 'n ander het toetsenbord uitgeramd. Daar verantwoording voor nemen pas ik voor. Je zou het ook als verbetering kunnen zien dat ik niet meer mij laat beinvloeden. Ergens heb ik het idee dat jij mij opzoekt uit ramptoerisme en je zo beter voelt. Dat 'meid' is een aanwijzing (kleinerend bedoeld woord).
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:46
Oh Hiltje, koperspiraal (sorry, ik moet zuchten want ik heb dit al zo vaak uitgelegd) vind ik te nadelig o.a. wegens verergerende menstruatie (ik heb dit al besproken met een arts), en hormonen, ik neem het risico niet meer. Ik heb telkens het risico weer wel genomen en werd er niet beter op. Pessarium vind ik teveel gedoe en ik vind het gewoon zo onnodig allemaal.
Ik neuk overigens wel zonder condoom met minnaars. En een vriendje heb je zo, daar hoef je niet per se een relatie in te zien maar ik zit nooit zonder. Daarbij wil ik het gewoon, en dat is een volledig legitieme wens. Men kan wel de voordelen opnoemen van een pessarium, een Mirena (dat lijkt me wel handig, niet ongesteld worden, al zijn er genoeg vrouwen die gewoon wel ongesteld worden en vaker dan normaal), geheelonthouding, drie condooms om een lul etcetera maar het is geen issue omdat mijn besluit gewoon vaststaat.
Ik neuk overigens wel zonder condoom met minnaars. En een vriendje heb je zo, daar hoef je niet per se een relatie in te zien maar ik zit nooit zonder. Daarbij wil ik het gewoon, en dat is een volledig legitieme wens. Men kan wel de voordelen opnoemen van een pessarium, een Mirena (dat lijkt me wel handig, niet ongesteld worden, al zijn er genoeg vrouwen die gewoon wel ongesteld worden en vaker dan normaal), geheelonthouding, drie condooms om een lul etcetera maar het is geen issue omdat mijn besluit gewoon vaststaat.
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:48
De waarheid is soms kwetsend Digi. Helaas pindakaas.
Met die vooringenomenheid valt het wel mee hoor en ramptoerisme is me vreemd. Ik word alleen vaak getriggerd door hetgeen je schrijft. Omdat je zó stellig bent en zo vervuld van je eigen 25-jarige 'waarheid'.
En elke keer weer hoop ik dat je er ditmaal een constructieve discussie van maakt, met een open mind voor alle meningen, maar tot dusver zie je steeds weer in de hetzelfde spoor van cynisme en starheid stappen. Maar ik hou hoop en je zult vast nog vaker een reactie van me lezen....
Met die vooringenomenheid valt het wel mee hoor en ramptoerisme is me vreemd. Ik word alleen vaak getriggerd door hetgeen je schrijft. Omdat je zó stellig bent en zo vervuld van je eigen 25-jarige 'waarheid'.
En elke keer weer hoop ik dat je er ditmaal een constructieve discussie van maakt, met een open mind voor alle meningen, maar tot dusver zie je steeds weer in de hetzelfde spoor van cynisme en starheid stappen. Maar ik hou hoop en je zult vast nog vaker een reactie van me lezen....
zaterdag 8 augustus 2009 om 19:57
Je houdt hoop, wat fijn!
Ik ben overtuigd van mijn waarheid toegespitst op mijzelf. Voor goede argumenten sta ik altijd open, heb ook vaak genoeg mijn mening herzien in een debat, maar ik heb nu nog geen goede argumenten tegen voorbij zien komen die op mij betrekking hebben.
En de waarheid kan hard zijn, maar een onwaarheid kan ook hard zijn, en hier werden er onwaarheden geuit. Daar kom je dan tegen in opstand.
Maar goed, ik wilde niet eens een discussie, er zijn zeer goede adviezen gegeven waar ik heel veel mee kan en ga doen, daar ben ik oprecht blij mee. Nu ga ik mij voorbereiden op een lange paydate met condoom en zal eens met die meneer praten over sterilisatie. Overigens, alle mensen tot dusver waar ik mee heb gepraat waren A) niet verrast en geven me groot gelijk. Daar hecht ik meer waarde aan dan mensen die maar een klein deel van me zien op een internetforum. Niet dat zij me zouden kunnen overtuigen om er vanaf te zien, maar ik vind een mentale steun toch fijn. Ik blijf een mens.
*snapt echt niet waarom MozesKriebel hoopt op een constructieve discussie aangezien de TO geen discussie wilde en haar keuze al lang heeft gemaakt*
Ik ben overtuigd van mijn waarheid toegespitst op mijzelf. Voor goede argumenten sta ik altijd open, heb ook vaak genoeg mijn mening herzien in een debat, maar ik heb nu nog geen goede argumenten tegen voorbij zien komen die op mij betrekking hebben.
En de waarheid kan hard zijn, maar een onwaarheid kan ook hard zijn, en hier werden er onwaarheden geuit. Daar kom je dan tegen in opstand.
Maar goed, ik wilde niet eens een discussie, er zijn zeer goede adviezen gegeven waar ik heel veel mee kan en ga doen, daar ben ik oprecht blij mee. Nu ga ik mij voorbereiden op een lange paydate met condoom en zal eens met die meneer praten over sterilisatie. Overigens, alle mensen tot dusver waar ik mee heb gepraat waren A) niet verrast en
geven me groot gelijk. Daar hecht ik meer waarde aan dan mensen die maar een klein deel van me zien op een internetforum. Niet dat zij me zouden kunnen overtuigen om er vanaf te zien, maar ik vind een mentale steun toch fijn. Ik blijf een mens. *snapt echt niet waarom MozesKriebel hoopt op een constructieve discussie aangezien de TO geen discussie wilde en haar keuze al lang heeft gemaakt*
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:02
quote:Digitalis schreef op 08 augustus 2009 @ 19:57:Daar hecht ik meer waarde aan dan mensen die maar een klein deel van me zien op een internetforum.
Nou Digi, dan weet je waar je in het vervolg je dilemma's en vragen voor kan leggen en hoef je je niet meer geschoffeerd te voelen door meningen van mensen die niet weten waar ze het over hebben.
Fijn dat je mensen in je omgeving hebt die je daarin bij kunnen staan, wellicht kunnen zij jou helpen in het proces tot sterilisatie.
Nou Digi, dan weet je waar je in het vervolg je dilemma's en vragen voor kan leggen en hoef je je niet meer geschoffeerd te voelen door meningen van mensen die niet weten waar ze het over hebben.
Fijn dat je mensen in je omgeving hebt die je daarin bij kunnen staan, wellicht kunnen zij jou helpen in het proces tot sterilisatie.
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:05
Hulp is niet nodig MK en nu ben je zelf cynisch. Voor mij is dit echt geen moeilijke stap, hoor. Als dat het wel zou zijn, dan zou ik er over nadenken, dus twijfelen, dus niet doen. Het is echt zo simpel.
Vind jij jezelf overigens perfect? Dat idee heb ik namelijk wel een beetje, maar guess what: IK sta open voor jouw beargumentatie in deze kwestie.
Vind jij jezelf overigens perfect? Dat idee heb ik namelijk wel een beetje, maar guess what: IK sta open voor jouw beargumentatie in deze kwestie.
