Gezondheid
alle pijlers
Sterilisatie
donderdag 6 augustus 2009 om 10:23
Ja, wellicht snijd ik een gevoelig thema aan, maar dat zij zo.
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.
De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.
Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.
Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.
Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit
ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.
Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.
Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).
Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:22
quote:Vl43inder schreef op 07 augustus 2009 @ 08:57:
Als je besluit zo vast staat, waarom dan een topic over meningen en voors en tegens? HAd dan eenalgemeen topic geopend.
Je gaat nauwelijks in op de mensen die zeggen gesteriliseerd te zijn of het hebben over sterilisatiemethoden.
Of was dit weer een poging om te horen te krijgen hoe fantastisch je eigenlijk bent? Zeg eens eerlijk, had je niet gehoopt op een van de vaste forummers die zou zeggen "Ah, Digi, niet doen, het zou zo zonde zijn als iemand als jij zich niet zou voortplanten"?
Je kunt toch moeilijk beweren dat jij geen last hebt (gehad) van zelfhaat Digitalis. Moet wel gek gaan wil dat toevallig alleen maar in weet ik hoeveel posts op dit forum blijken en dat je irl een totaal ander persoon bent.
Oh ja, laat dat verhaal van dat je een denker bent vanaf je babytijd maar achterwege bij de arts, hij/zij zal je vierkant uitlachen.Wat een kutopmerking
Als je besluit zo vast staat, waarom dan een topic over meningen en voors en tegens? HAd dan eenalgemeen topic geopend.
Je gaat nauwelijks in op de mensen die zeggen gesteriliseerd te zijn of het hebben over sterilisatiemethoden.
Of was dit weer een poging om te horen te krijgen hoe fantastisch je eigenlijk bent? Zeg eens eerlijk, had je niet gehoopt op een van de vaste forummers die zou zeggen "Ah, Digi, niet doen, het zou zo zonde zijn als iemand als jij zich niet zou voortplanten"?
Je kunt toch moeilijk beweren dat jij geen last hebt (gehad) van zelfhaat Digitalis. Moet wel gek gaan wil dat toevallig alleen maar in weet ik hoeveel posts op dit forum blijken en dat je irl een totaal ander persoon bent.
Oh ja, laat dat verhaal van dat je een denker bent vanaf je babytijd maar achterwege bij de arts, hij/zij zal je vierkant uitlachen.Wat een kutopmerking
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:25
Welnee HPL, dat is gewoon ad hominem discussieren, Vlinder kan haske goed argumenteren, zie je toch?
Wat ik ook neer had gezet, het was toch niet goed geweest. En lees ik weer net een topic over een meisje van 23 dat zwanger is en dat is opeens helemaal niet te jong om aan kinderen te beginnen. De tegenstrijdigheid viert hoogtij. Maar goed, dankzij Rollergirl zit ik al op een forum waar men effectief op mijn leeftijd een sterilisatie heeft laten doen. In Belgie ook. Dus ik heb goede hoop.
Wat ik ook neer had gezet, het was toch niet goed geweest. En lees ik weer net een topic over een meisje van 23 dat zwanger is en dat is opeens helemaal niet te jong om aan kinderen te beginnen. De tegenstrijdigheid viert hoogtij. Maar goed, dankzij Rollergirl zit ik al op een forum waar men effectief op mijn leeftijd een sterilisatie heeft laten doen. In Belgie ook. Dus ik heb goede hoop.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:26
Digi, dat was geen sneer. Alleen een tip. Ik weet dat artsen sneller overgaan tot sterilisatie als er psychische problematiek aanwezig is.
En ze gaan je dan niet doorverwijzen naar een psych natuurlijk.
Geef gewoon aan dat je vanwege die reden geen kinderen wil. Benoem ook dat snijden etc. Benoem ook vooral je walging naar babies en kinderen zoals je jezelf uitdrukt hier in het forum.
Dit is ook geen sneer! Als arts zijnde zou het voor mij wel duidelijk zijn wat jij wil als ik jouw stukjes zou lezen. Dat is wat ik wilde zeggen.
En ze gaan je dan niet doorverwijzen naar een psych natuurlijk.
Geef gewoon aan dat je vanwege die reden geen kinderen wil. Benoem ook dat snijden etc. Benoem ook vooral je walging naar babies en kinderen zoals je jezelf uitdrukt hier in het forum.
Dit is ook geen sneer! Als arts zijnde zou het voor mij wel duidelijk zijn wat jij wil als ik jouw stukjes zou lezen. Dat is wat ik wilde zeggen.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:30
Ah ok Stoep, ik wilde het gewoon zeker weten. Ik vind het overigens geen psychische aandoening als je niets van baby's moet hebben. Snijden doe ik niet meer, maar je blijft er wel altijd gevoelig voor. Maar ja, er zijn ook moeders met psychische problemen. Ik weet gewoon enorm zeker dat ik geen kinderen wil, andere anticonceptiemethoden vallen af (heb ik al duidelijk beargumenteerd) en ik wil gewoon zeker weten niet zwanger te kunnen worden, net als vrouwen die aan anticonceptie doen. Alleen weet ik nooit kinderen te willen en vallen de andere anticonceptiemethoden af. Dus dan kom ik op sterilisatie uit. De rest is ondersteunend (de zaken die ik in mijn openingspost schreef) want het oergevoel geen moeder te willen worden is de drijfveer.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:32
Maakt allemaal geen ruk uit, als je zeker weet dat je geen kinderen wilt kan dat volgens de meeste mensen niet.
Een vrouw moet broedgevoelens hebben en meer van die flauwekul.
Ik weet al vanaf zo lang ik mij kan herinneren dat ik geen kinderen wil PUNT.
Heb die hele discussie niet gevolgd,af en toe een blik erop geworpen, maar als jij zeker weet dat je geen kinderen wil, en je kunt die ingreep laten doen, zou ik zeggen laat het doen.
De artsen staan er volgens mij makkelijker tegenover tegenwoordig!
Een vrouw moet broedgevoelens hebben en meer van die flauwekul.
Ik weet al vanaf zo lang ik mij kan herinneren dat ik geen kinderen wil PUNT.
Heb die hele discussie niet gevolgd,af en toe een blik erop geworpen, maar als jij zeker weet dat je geen kinderen wil, en je kunt die ingreep laten doen, zou ik zeggen laat het doen.
De artsen staan er volgens mij makkelijker tegenover tegenwoordig!
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:40
De reden dat je het zeker weet geen kinderen te willen zou inderdaad genoeg reden moeten zijn.
Ik denk dat het ook scheelt welke arts je voor je krijgt. De een zal wat makkelijker en meer begripvol zijn dan de andere.
Probeer anders via sterilisatie fora een beetje te netwerken, om mss te achterhalen wie ook voor haar dertigste dit heeft laten doen, en welke arts die persoon gehad heeft.
Ik denk dat het ook scheelt welke arts je voor je krijgt. De een zal wat makkelijker en meer begripvol zijn dan de andere.
Probeer anders via sterilisatie fora een beetje te netwerken, om mss te achterhalen wie ook voor haar dertigste dit heeft laten doen, en welke arts die persoon gehad heeft.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:44
Elleinspe, helemaal mee eens.
Toch is deze leeftijdsgrens niet voor niets gesteld.
Dit vanwege veel vrouwen die zich ineens toch bedachten, na hun dertigste. Allemaal vrouwen die hard riepen en zeker wisten ik wil nooit geen kinderen. Dus allemaal weer hersteloperaties.
Ik vind het zelf dus niet zo vreemd dat artsen adviseren tot het dertigste haar. Het is gewoon erg ingewikkeld, vanwege vrouwen die toch wel ineens een kinderwens krijgen, en vrouwen die bij hun punt blijven.
Niemand die kan voorspellen wie wel en wie niet toch wel wil of niet wil even een leuke zin van maken.
Hoe dan ook, ik ben voor recht op eigen buik.
Toch is deze leeftijdsgrens niet voor niets gesteld.
Dit vanwege veel vrouwen die zich ineens toch bedachten, na hun dertigste. Allemaal vrouwen die hard riepen en zeker wisten ik wil nooit geen kinderen. Dus allemaal weer hersteloperaties.
Ik vind het zelf dus niet zo vreemd dat artsen adviseren tot het dertigste haar. Het is gewoon erg ingewikkeld, vanwege vrouwen die toch wel ineens een kinderwens krijgen, en vrouwen die bij hun punt blijven.
Niemand die kan voorspellen wie wel en wie niet toch wel wil of niet wil even een leuke zin van maken.
Hoe dan ook, ik ben voor recht op eigen buik.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:44
Klopt Stoeptegel, daarom ben ik al driftig aan het vragen Als de arts weigert in mijn ziekenhuis, dan ga ik naar een andere stad (waar iemand van mijn leeftijd het geloof ik heeft laten doen). Ik weet niet of ik dezelfde arts krijg als 2 jaar terug, maar die is zo ongeinteresseerd in wat dan ook (nogal een autistische benadering) dat hij het op zich wel zonder morren zou accepteren (of juist heel neerbuigend gaat doen, is lastig inschatten).
Klopt Elle, ik zeg dit allemaal al vanaf zeer jonge leeftijd en elke keer hoor ik 'nou over tien jaar....' Uiteraard, elke tien jaar die verstreek dacht ik er nog net zo over, maar nu moet ik nog 's tien jaar wachten. Kom zeg, het gevoel is er niet.
Klopt Elle, ik zeg dit allemaal al vanaf zeer jonge leeftijd en elke keer hoor ik 'nou over tien jaar....' Uiteraard, elke tien jaar die verstreek dacht ik er nog net zo over, maar nu moet ik nog 's tien jaar wachten. Kom zeg, het gevoel is er niet.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:48
Stoeptegel, ik las ook van vrouwen bij wie het boven de dertig heel lastig of zelfs niet voor elkaar te krijgen was. Dus het is imho vaak echt enkel betutteling. CASA gebruikt de Essuremethode en dan is er geen weg meer terug. Ook prima. Ik wil geen weg terug. Ik heb ook altijd in mijn hoofd gehad samen te gaan wonen bijvoorbeeld, maar dat is gewoon zeer onverstandig aangezien ik echt tijd voor mezelf nodig heb, een eigen stekkie, een eigen huisje. Nu vind ik dat prima. En als ik een man tegenkom en die heeft een kinderwens (al geloof ik daar nooit zo in, de meeste mannen schikken zich in de wens van hun partner), dan is dat niet de juiste man voor mij. Want die vragen krijg je ook, en dan denk ik: dus tegen je zin in een parasiet uitdragen 9 maanden lang (ik wil niet schofferen, dit voelt voor mij zo) en dan voor je leven lang daar aan vastzitten, en dat allemaal voor een man? Neuh.
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:52
vrijdag 7 augustus 2009 om 09:57
quote:Digitalis schreef op 07 augustus 2009 @ 09:48:
En als ik een man tegenkom en die heeft een kinderwens (al geloof ik daar nooit zo in, de meeste mannen schikken zich in de wens van hun partner), dan is dat niet de juiste man voor mij.
Er is hoop voor je dan hoor
Zo was het bij mijn vriend en mij ook, hij wilde wel kinderen maar toen ik zei dat ik er niet aan wilde beginnen vond hij het ook prima!
Hij had liever mij dan een kind!!
Een kind is voor hem dus ook niet zaligmakend!
En als ik een man tegenkom en die heeft een kinderwens (al geloof ik daar nooit zo in, de meeste mannen schikken zich in de wens van hun partner), dan is dat niet de juiste man voor mij.
Er is hoop voor je dan hoor
Zo was het bij mijn vriend en mij ook, hij wilde wel kinderen maar toen ik zei dat ik er niet aan wilde beginnen vond hij het ook prima!
Hij had liever mij dan een kind!!
Een kind is voor hem dus ook niet zaligmakend!
vrijdag 7 augustus 2009 om 10:38
quote:elleinspe schreef op 07 augustus 2009 @ 09:32:
Maakt allemaal geen ruk uit, als je zeker weet dat je geen kinderen wilt kan dat volgens de meeste mensen niet.
Een vrouw moet broedgevoelens hebben en meer van die flauwekul.
Ik weet al vanaf zo lang ik mij kan herinneren dat ik geen kinderen wil PUNT.
Heb die hele discussie niet gevolgd,af en toe een blik erop geworpen, maar als jij zeker weet dat je geen kinderen wil, en je kunt die ingreep laten doen, zou ik zeggen laat het doen.
De artsen staan er volgens mij makkelijker tegenover tegenwoordig!
Als je goed had gelezen zijn de meesten het er hier over eens dat het best mogelijk is dat er vrouwen zijn die, ook in retrospect, geen kinderen willen. Het gaat er de meeste artsen om dat er veel vrouwen zijn die na hun dertigste-vijfendertigste achter komen dat ze toch een kinderwens hebben. Waarom denk je dat die artsen daar huiverig voor zijn, om deze vrouwen te pesten? Nee toch zeker
TO; je vroeg om ervaringen wat betreft sterilisatie: ik heb tijdens mijn keizersnede een sterilisatie ondergaan. Ik kan je weinig over het herstel vertellen want deze is een beetje verkleurd omdat ik natuurlijk een grote buikoperatie heb gehad. Wel heb ik gedurende twee weken per cyclus last van mijn eisprong sindsdien; alsof de clipjes te dicht bij mijn eierstokken gezet zijn en er geen ruimte is voor het groeiende eitje. Best vervelend.
Maakt allemaal geen ruk uit, als je zeker weet dat je geen kinderen wilt kan dat volgens de meeste mensen niet.
Een vrouw moet broedgevoelens hebben en meer van die flauwekul.
Ik weet al vanaf zo lang ik mij kan herinneren dat ik geen kinderen wil PUNT.
Heb die hele discussie niet gevolgd,af en toe een blik erop geworpen, maar als jij zeker weet dat je geen kinderen wil, en je kunt die ingreep laten doen, zou ik zeggen laat het doen.
De artsen staan er volgens mij makkelijker tegenover tegenwoordig!
Als je goed had gelezen zijn de meesten het er hier over eens dat het best mogelijk is dat er vrouwen zijn die, ook in retrospect, geen kinderen willen. Het gaat er de meeste artsen om dat er veel vrouwen zijn die na hun dertigste-vijfendertigste achter komen dat ze toch een kinderwens hebben. Waarom denk je dat die artsen daar huiverig voor zijn, om deze vrouwen te pesten? Nee toch zeker
TO; je vroeg om ervaringen wat betreft sterilisatie: ik heb tijdens mijn keizersnede een sterilisatie ondergaan. Ik kan je weinig over het herstel vertellen want deze is een beetje verkleurd omdat ik natuurlijk een grote buikoperatie heb gehad. Wel heb ik gedurende twee weken per cyclus last van mijn eisprong sindsdien; alsof de clipjes te dicht bij mijn eierstokken gezet zijn en er geen ruimte is voor het groeiende eitje. Best vervelend.
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 7 augustus 2009 om 10:45
quote:louise1 schreef op 07 augustus 2009 @ 10:38:
[...]
Als je goed had gelezen zijn de meesten het er hier over eens dat het best mogelijk is dat er vrouwen zijn die, ook in retrospect, geen kinderen willen. Het gaat er de meeste artsen om dat er veel vrouwen zijn die na hun dertigste-vijfendertigste achter komen dat ze toch een kinderwens hebben. Waarom denk je dat die artsen daar huiverig voor zijn, om deze vrouwen te pesten? Nee toch zeker
Als JIJ goed had gelezen had je gelezen dat ik niet alles had gelezen
Dit was een reactie op de laatste opmerkingen van Digi en HPL!
[...]
Als je goed had gelezen zijn de meesten het er hier over eens dat het best mogelijk is dat er vrouwen zijn die, ook in retrospect, geen kinderen willen. Het gaat er de meeste artsen om dat er veel vrouwen zijn die na hun dertigste-vijfendertigste achter komen dat ze toch een kinderwens hebben. Waarom denk je dat die artsen daar huiverig voor zijn, om deze vrouwen te pesten? Nee toch zeker
Als JIJ goed had gelezen had je gelezen dat ik niet alles had gelezen
Dit was een reactie op de laatste opmerkingen van Digi en HPL!
vrijdag 7 augustus 2009 om 10:46
eigenlijk is het toch best een vorm van ongelijke rechten, dat je als 25 jarige geen sterrilisatie kunt krijgen, en als 35 jarige wel. ik zou wel eens weten wat voor uitspraak een commisie voor gelijke rechten daar over zou doen.
ik geef je groot gelijk digitalis, dat je voor sterelisatie kiest, je kan beter ooit spijt krijgen van de kinderen die je niet hebt gekregen, dan van de kinderen die wel zijn geboren.Bovendien schrijf je zelf al dat je direct abortus of de morning after zou slikken. De invloed van hormonen op je geestelijk functioneren worden zwaar onderschat, zelf heb ik 10 jaar de pil geslikt, en toen ik daar mee stopte was er alsof er een andere vrouw ontwaakte.
je beroeps keuze, zou volgens mij helemaal los moeten staan van deze discussie, ook het feit of je nu al wel of niet de ideale partner zou hebben.
enne ik zou wel eens een onderzoek willen zien over hoeveel mensen er spijt hebben van het starten van een gezin, of partner keuze, zou me niet verbazen dat dat nog hoger ligt als die 20%
ik geef je groot gelijk digitalis, dat je voor sterelisatie kiest, je kan beter ooit spijt krijgen van de kinderen die je niet hebt gekregen, dan van de kinderen die wel zijn geboren.Bovendien schrijf je zelf al dat je direct abortus of de morning after zou slikken. De invloed van hormonen op je geestelijk functioneren worden zwaar onderschat, zelf heb ik 10 jaar de pil geslikt, en toen ik daar mee stopte was er alsof er een andere vrouw ontwaakte.
je beroeps keuze, zou volgens mij helemaal los moeten staan van deze discussie, ook het feit of je nu al wel of niet de ideale partner zou hebben.
enne ik zou wel eens een onderzoek willen zien over hoeveel mensen er spijt hebben van het starten van een gezin, of partner keuze, zou me niet verbazen dat dat nog hoger ligt als die 20%
vrijdag 7 augustus 2009 om 10:59
Ik denk dat de meeste mensen geen spijt hebben van kinderen als ze ze eenmaal hebben. Ik denk wel dat er veel mensen zijn die weleens denken: waar ben ik aan begonnen maar dat ze de kinderen niet meer kwijt zouden willen.
Een voormalige vriendin van me, aan Amerikaanse, heeft op haar achtiende een sterilisatie afgedwongen. Ze had toen een blindedarmontsteking waaraan ze geopereerd moest worden en ze wilde tegelijkertijd gesteriliseerd worden. Na een aantal fikse gesprekken en na het ondertekenen van een aantal "release and consent" forms hebben de haar gesteriliseerd. Maar goed, dit is in de VS, 30 jaar geleden.
Zij heeft er tot haar 45tigste (na die leeftijd heb ik haar niet meer gezien) er geen spijt van gehad maar zegt zelf dat ze nooit de juiste man is tegengekomen.
Een voormalige vriendin van me, aan Amerikaanse, heeft op haar achtiende een sterilisatie afgedwongen. Ze had toen een blindedarmontsteking waaraan ze geopereerd moest worden en ze wilde tegelijkertijd gesteriliseerd worden. Na een aantal fikse gesprekken en na het ondertekenen van een aantal "release and consent" forms hebben de haar gesteriliseerd. Maar goed, dit is in de VS, 30 jaar geleden.
Zij heeft er tot haar 45tigste (na die leeftijd heb ik haar niet meer gezien) er geen spijt van gehad maar zegt zelf dat ze nooit de juiste man is tegengekomen.
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:20
quote:annelieke schreef op 07 augustus 2009 @ 10:46:
enne ik zou wel eens een onderzoek willen zien over hoeveel mensen er spijt hebben van het starten van een gezin, of partner keuze, zou me niet verbazen dat dat nog hoger ligt als die 20%
Maar later een gezin hebben of een partner hebben is toch geen gevolg van je niet op je 25e laten steriliseren? Dus als er al cijfers bekend zijn zouden die niets met sterilisatie op jongere leeftijd te maken hebben.
Een tegenonderzoek tbv sterilisatie zou bijvoorbeeld wel zijn: een onderzoek naar het percentage kinderloze mensen dat volgens hen beter af was geweest als ze zich halverwege de 20 hadden laten steriliseren.
Een vriendin van mij is bewust kinderloos en heeft een partner, voor hen is het van veel waarde dat zij beiden kiezen voor geen kinderen. Zij hebben het af en toe over het feit dat zij geen kinderen hebben en zijn daar nog steeds tevreden over. Zij is nu 39 en hij is nu 42 en overweegt zich te laten steriliseren, zij zijn volgens mij al zo'n 20 jaar bij elkaar. Ondanks dat mijn vriendin nog steeds voor geen-kinderen kiest, had zij zichzelf niet willen laten steriliseren op haar 25e.
enne ik zou wel eens een onderzoek willen zien over hoeveel mensen er spijt hebben van het starten van een gezin, of partner keuze, zou me niet verbazen dat dat nog hoger ligt als die 20%
Maar later een gezin hebben of een partner hebben is toch geen gevolg van je niet op je 25e laten steriliseren? Dus als er al cijfers bekend zijn zouden die niets met sterilisatie op jongere leeftijd te maken hebben.
Een tegenonderzoek tbv sterilisatie zou bijvoorbeeld wel zijn: een onderzoek naar het percentage kinderloze mensen dat volgens hen beter af was geweest als ze zich halverwege de 20 hadden laten steriliseren.
Een vriendin van mij is bewust kinderloos en heeft een partner, voor hen is het van veel waarde dat zij beiden kiezen voor geen kinderen. Zij hebben het af en toe over het feit dat zij geen kinderen hebben en zijn daar nog steeds tevreden over. Zij is nu 39 en hij is nu 42 en overweegt zich te laten steriliseren, zij zijn volgens mij al zo'n 20 jaar bij elkaar. Ondanks dat mijn vriendin nog steeds voor geen-kinderen kiest, had zij zichzelf niet willen laten steriliseren op haar 25e.
vrijdag 7 augustus 2009 om 11:31
quote:Waarom denk je dat die artsen daar huiverig voor zijn, om deze vrouwen te pesten? Nee toch zeker
De eerste gyn wilde absoluut niet steriliseren. Ik was zo dom om me over te laten halen en heb een jaar Mirena hel doorstaan.
De 2e gyn (zelfde praktijk) deed helemaal niet moeilijk en wat ik uit hem loskreeg begreep ik dat gyn 1 principieel tegen was. De lul.
De eerste gyn wilde absoluut niet steriliseren. Ik was zo dom om me over te laten halen en heb een jaar Mirena hel doorstaan.
De 2e gyn (zelfde praktijk) deed helemaal niet moeilijk en wat ik uit hem loskreeg begreep ik dat gyn 1 principieel tegen was. De lul.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
