Relaties
alle pijlers
Veranderen?
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:39
Ik heb een hele lieve vriend, waar ik bijna twee en een halfjaar mee samen ben, het is echt een schat van een jongen, iedereen om me heen roept ook dat ik geluk heb gehad.
Maar nu ik hem al wat langer ken komen natuurlijk ook zijn vervelende kanten omhoog, en nu vraag ik me af, in hoeverre kan ik hem veranderen, kan/mag dat uberhaupt wel? En zoja hoe?
Het punt is namelijk hij verzint nooit wat echt nooit, hij vindt het prima als we gewoon de hele dag op de bank zitten en niks doen behalve tv kijjken en wat spelletjes, daar tegen over staat wel dat hij wel openstaat voor dingen als ik wat verzin. Maar dat ben ik zat, ik wordt er moe van steeds dingen te verzinnen onse vakantie heb ik helemaal geregeld, dagjes uit moet ik ook steeds achteraan zitten en als ik hem vraag waar die zin in heeft is het altijd hetzelfde antwoord stukje wandelen ofzo? Ik wil wel steeds dingen blijven doen, want als we niks doen wordt het zo saai, hij heeft niks meer te vertellen over wat hij gedaan heeft, als ik hem bijvoorbeeld opbel (we wonen niet samen) en ik vraag wta die heeft gedaan is het altijd of gewerkt of niks gedaan of gegamed met een vriend van hem. Ik heb het er met hem over gehad, en hij had voorgenomen om wat vaker wat dingen te verzinnen want hij zag ook wel in dat hij te weinig verzon, Maar zoals ik al had verwacht gebeurd het niet. Ik ben nog steeds degene die dingen verzint, en ben het gewoon beu. Ben ik nou gewoon te veel vragend? Ligt het toch aan mij en vraag ik te veel? Ik moet wel toegeven namelijk dat ik een romantisch type ben, ik wil het liefst de hele dag tegen hem zeggen hoeveel ik van hem hou nou weet ik zelf ook wel dat dat te veel is en dat doe ik ook niet. Maar hij zegt dat soort dingen ook niet uitzichzelf, dat moet ik ook uit hem trekken, hij zegt nooit uitzichzelf zeggen hoe lief hij mij vindt, terwijl ik wel die bevestiging nodig heb ik ben namelijk zeer onzeker door dingen uit het verleden. Maar ik durf het ook weer niet te veel te zeggen omdat ik dan bang ben dat die mij te afhankelijk van hem vindt.
Hij had het namelijk al een keer uitgemaakt vanwege de reden dat ik te afhankelijk was van hem tot mijn grote verdriet, gelukkig was het na een aantal maanden (waarin ik veel heb geleerd) weer goed, maar die angst dat ik die fout weer maak en hem weer kwijtraak is er nog steeds.
Sorry voor het nogal onsamenhangde van hak op tak verhaal het kwam gewoon uit mijn vingers en ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen en advies kunnen geven. Ook sorry voor de komma's puinten enzo dat is niet mijn sterkste kant
Maar nu ik hem al wat langer ken komen natuurlijk ook zijn vervelende kanten omhoog, en nu vraag ik me af, in hoeverre kan ik hem veranderen, kan/mag dat uberhaupt wel? En zoja hoe?
Het punt is namelijk hij verzint nooit wat echt nooit, hij vindt het prima als we gewoon de hele dag op de bank zitten en niks doen behalve tv kijjken en wat spelletjes, daar tegen over staat wel dat hij wel openstaat voor dingen als ik wat verzin. Maar dat ben ik zat, ik wordt er moe van steeds dingen te verzinnen onse vakantie heb ik helemaal geregeld, dagjes uit moet ik ook steeds achteraan zitten en als ik hem vraag waar die zin in heeft is het altijd hetzelfde antwoord stukje wandelen ofzo? Ik wil wel steeds dingen blijven doen, want als we niks doen wordt het zo saai, hij heeft niks meer te vertellen over wat hij gedaan heeft, als ik hem bijvoorbeeld opbel (we wonen niet samen) en ik vraag wta die heeft gedaan is het altijd of gewerkt of niks gedaan of gegamed met een vriend van hem. Ik heb het er met hem over gehad, en hij had voorgenomen om wat vaker wat dingen te verzinnen want hij zag ook wel in dat hij te weinig verzon, Maar zoals ik al had verwacht gebeurd het niet. Ik ben nog steeds degene die dingen verzint, en ben het gewoon beu. Ben ik nou gewoon te veel vragend? Ligt het toch aan mij en vraag ik te veel? Ik moet wel toegeven namelijk dat ik een romantisch type ben, ik wil het liefst de hele dag tegen hem zeggen hoeveel ik van hem hou nou weet ik zelf ook wel dat dat te veel is en dat doe ik ook niet. Maar hij zegt dat soort dingen ook niet uitzichzelf, dat moet ik ook uit hem trekken, hij zegt nooit uitzichzelf zeggen hoe lief hij mij vindt, terwijl ik wel die bevestiging nodig heb ik ben namelijk zeer onzeker door dingen uit het verleden. Maar ik durf het ook weer niet te veel te zeggen omdat ik dan bang ben dat die mij te afhankelijk van hem vindt.
Hij had het namelijk al een keer uitgemaakt vanwege de reden dat ik te afhankelijk was van hem tot mijn grote verdriet, gelukkig was het na een aantal maanden (waarin ik veel heb geleerd) weer goed, maar die angst dat ik die fout weer maak en hem weer kwijtraak is er nog steeds.
Sorry voor het nogal onsamenhangde van hak op tak verhaal het kwam gewoon uit mijn vingers en ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen en advies kunnen geven. Ook sorry voor de komma's puinten enzo dat is niet mijn sterkste kant
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:41
Ik heb ook zo´n man, hij vindt alles prima wat ik verzin maar zal maar zelden zelf met een idee komen. We hebben nu afgesproken dat ik het ene weekend wat verzin, hij het andere weekend en dat gaat prima! En soms blijven we ook gewoon lekker thuis, maar dat hebben we het daar wel ff over en hoef ik niet te gaan zitten wachten tot hij wat verzint.
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:45
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:49
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:51
Misschien heeft hij helemaal geen zin om dingen te verzinnen omdat het nu als een verplichting voelt.
Hij hoeft van mij niet vaak dingen te verzinnen, als is het maar iets kleins 1 x per maand, ben ik al blij.
Maar misschien heb je wel gelijk en voelt het voor hem als een verplichting, misschien tijd voor nog een gesprek.
Hij hoeft van mij niet vaak dingen te verzinnen, als is het maar iets kleins 1 x per maand, ben ik al blij.
Maar misschien heb je wel gelijk en voelt het voor hem als een verplichting, misschien tijd voor nog een gesprek.
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:53
Tja essiej, als jij je er niet bij neer kunt leggen dat hij zo is, dan zal je je conclusies moeten trekken. Iemand in zijn basis veranderen is namelijk geen optie. Als het er niet in zit, komt het er ook niet uit.
Je kunt een volwassen mens aanleren om zijn sokken in de wasmand te gooien ipv op de vloer naast het bed. Maar ingrijpende wijzigingen van iemands karakter, dat zit er nou eenmaal niet in.
Dus het is aan jou of je een manier vind om je er niet meer aan te ergeren of een andere conclusie te trekken...
Je kunt een volwassen mens aanleren om zijn sokken in de wasmand te gooien ipv op de vloer naast het bed. Maar ingrijpende wijzigingen van iemands karakter, dat zit er nou eenmaal niet in.
Dus het is aan jou of je een manier vind om je er niet meer aan te ergeren of een andere conclusie te trekken...
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:53
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:53
Je mag best vragen of hij ook eens wat vaker initiatief wil nemen met bepaalde dingen zoals uitjes. Je kan echter niet verwachten dat hij gaat veranderen en net zoals jou wordt. Zo zit hij nou eenmaal niet in elkaar. Het probleem is dat je dat wel van hem verwacht. Op deze manier wordt je alleen maar teleurgesteld.
Bij het lezen van je bericht begon ik steeds meer te denken: wat ben je beklemmend en afhankelijk in deze relatie. Je hamert erop dat jullie iets moeten doen, anders wordt het saai. Daar blijkt weinig vertrouwen uit in de basis van de relatie. Het verbaasde me dan ook niet dat je vriend een tijdje geen relatie wilde. Eerlijk gezegd denk ik dat je door je verwachtingen weer een bom onder de relatie legt. Je hebt twee opties:
- Accepteer hem, heb vertrouwen in de relatie zoals die is en focus je ook op andere dingen in het leven
- Of, als je hier geen genoegen mee kan nemen, stop ermee en ga op zoek naar iemand waar het wel op alle vlakken mee klikt.
Sterkte!
Bij het lezen van je bericht begon ik steeds meer te denken: wat ben je beklemmend en afhankelijk in deze relatie. Je hamert erop dat jullie iets moeten doen, anders wordt het saai. Daar blijkt weinig vertrouwen uit in de basis van de relatie. Het verbaasde me dan ook niet dat je vriend een tijdje geen relatie wilde. Eerlijk gezegd denk ik dat je door je verwachtingen weer een bom onder de relatie legt. Je hebt twee opties:
- Accepteer hem, heb vertrouwen in de relatie zoals die is en focus je ook op andere dingen in het leven
- Of, als je hier geen genoegen mee kan nemen, stop ermee en ga op zoek naar iemand waar het wel op alle vlakken mee klikt.
Sterkte!
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:54
Het is altijd tijd voor een gesprek essiej. En ik kan me jouw gevoel heel goed voorstellen. Ik dacht ook vaak: Oke.. dus als ik nu nix ga verzinnen dan doen we weer een heel weekend geen f*ck. En soms verzon ik dan expres niks waardoor ik zwaar geirriteerd door het huis liep te stampen. Manlief moest dan maar raden waarom ik boos was want die heeft helemaal niet zo'n behoefte om erop uit te gaan. Mijn vaste zin was dan altijd: Ik hoef de kar toch niet alleen te trekken? Neem hem af en toe over, of duw in elk geval een beetje mee!
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:55
Geluk met iemand hebben vind ik wel een beetje een vreemd uitgangspunt hoor.
Dus jij moet in je handjes knijpen met het feit dat hij jou wil als vriendin?
Krijg je alleen maar scheve verhoudingen van, kan me voorstellen dat hij het destijds heeft uitgemaakt.
Je kunt iemand niet veranderen.
Iemand kan zichzelf veranderen, that's it.
En dan moet die persoon ook echt een reden hebben om te WILLEN veranderen.
Blijkbaar wil hij het niet zo heel graag?
Dus jij moet in je handjes knijpen met het feit dat hij jou wil als vriendin?
Krijg je alleen maar scheve verhoudingen van, kan me voorstellen dat hij het destijds heeft uitgemaakt.
Je kunt iemand niet veranderen.
Iemand kan zichzelf veranderen, that's it.
En dan moet die persoon ook echt een reden hebben om te WILLEN veranderen.
Blijkbaar wil hij het niet zo heel graag?
vrijdag 28 augustus 2009 om 14:57
quote:nlies schreef op 28 augustus 2009 @ 14:53:
zou jouw vriend jou kunnen veranderen in iemand die afwacht tot een ander wat verzint?
waarschijnlijk niet.. en zo kan hij ook niet veranderd worden, misschien kan hij wat aanleren net zoals de man van bianca, maar dat zal het wel zijn denk ik.
Het is ook wel een sneeuwbaleffect hoor. Als hij wat heeft verzonnen en eind van de dag ploffen we thuis neer met het gevoel dat het een leuke dag was, dan vindt hij het toch ook wel leuk. En daardoor voelt het niet als een verplichting om volgende keer weer wat te verzinnen. Het hoeven ook geen superuitjes te zijn hoor, mag ook een bosuitje of ff bij oma langs en dan een patatje halen op het strand.
Aan de andere kant erger ik me er ook veel minder aan als hij weleens lekker een hangdag wil, en dan hang ik gewoon lekker mee.
zou jouw vriend jou kunnen veranderen in iemand die afwacht tot een ander wat verzint?
waarschijnlijk niet.. en zo kan hij ook niet veranderd worden, misschien kan hij wat aanleren net zoals de man van bianca, maar dat zal het wel zijn denk ik.
Het is ook wel een sneeuwbaleffect hoor. Als hij wat heeft verzonnen en eind van de dag ploffen we thuis neer met het gevoel dat het een leuke dag was, dan vindt hij het toch ook wel leuk. En daardoor voelt het niet als een verplichting om volgende keer weer wat te verzinnen. Het hoeven ook geen superuitjes te zijn hoor, mag ook een bosuitje of ff bij oma langs en dan een patatje halen op het strand.
Aan de andere kant erger ik me er ook veel minder aan als hij weleens lekker een hangdag wil, en dan hang ik gewoon lekker mee.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:02
Als je niet samen op de bank kunt hangen zo af en toe, heb je dan een goede relatie? Ik vind het heerlijk om samen met vriendje iets te doen, maar minstens even heerlijk om na een lange vermoeiende werkdag samen op de bank te zitten en even helemaal niets te moeten.
Hij is zoals hij is, jij bent zoals jij bent. Je kunt hem vrage om af en toe eens iets te bedenken, maar dan moet je niet boos en teleurgesteld zijn als dat inderdaad niet meer is dan een stukje wandelen, of een WOW-karakter voor jou installeren, zodat je mee kunt gamen.
Misschien moet je proberen om af en toe iets met vriendinnen te doen of alleen, zodat je het ook lekker vind om bij hem, met hem, uit te rusten. Vergeet maar dat dit ooit gaat veranderen. de kans dat huj net zo actief wordt als jij es net zo groot als de kans dat jij samen met hem bankstel gaat worden. Als je je er nu al zo aan ergert, is dit mss niet de ideale combinatie.
Hij is zoals hij is, jij bent zoals jij bent. Je kunt hem vrage om af en toe eens iets te bedenken, maar dan moet je niet boos en teleurgesteld zijn als dat inderdaad niet meer is dan een stukje wandelen, of een WOW-karakter voor jou installeren, zodat je mee kunt gamen.
Misschien moet je proberen om af en toe iets met vriendinnen te doen of alleen, zodat je het ook lekker vind om bij hem, met hem, uit te rusten. Vergeet maar dat dit ooit gaat veranderen. de kans dat huj net zo actief wordt als jij es net zo groot als de kans dat jij samen met hem bankstel gaat worden. Als je je er nu al zo aan ergert, is dit mss niet de ideale combinatie.
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:06
Ga hem in ieder geval niet teveel pushen, dat zal eerder averechts werken. Ook al bedenkt hij dan meer, maar dan zal het geforceerd kunnen voelen.
Je wilt er ook niet teveel van zeggen omdat je bang bent dat hij je te afhankelijk vind. Eigenlijk denk ik dat je dat ook nog steeds te veel bent. Je zoekt de bevestiging erg veel buiten jezelf en je zal daar niet snel genoeg van krijgen juist omdat het niet uit jezelf komt. Misschien kan je daar, los van hem, nog meer aan gaan werken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, weet ik uit eigen ervaring!
Je wilt er ook niet teveel van zeggen omdat je bang bent dat hij je te afhankelijk vind. Eigenlijk denk ik dat je dat ook nog steeds te veel bent. Je zoekt de bevestiging erg veel buiten jezelf en je zal daar niet snel genoeg van krijgen juist omdat het niet uit jezelf komt. Misschien kan je daar, los van hem, nog meer aan gaan werken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan hoor, weet ik uit eigen ervaring!
vrijdag 28 augustus 2009 om 15:18
Heel erg bedankt voor jullie reacties . Dat over dat bankhangen vindt ik ook heerlijk hoor, alleen het punt was dat we het te veel deden en dat ik het zat was, het is dus niet zo dat ik echt elke ker als we samen wat wil doen, en ik doe ook wel veel met vrienden.
En tja dat ik hem niet kon veranderen snapte ik eigenlijk opzich ook wel, maar ergens stiekem hoop je dat t wel kan.
Dat ik afhankelijk overkom schrok ik wel van, ik denk dat jullie daar wel een punt hebben, ik wist het al wel, ik loop ook bij een psycholoog en die had al eens voorgesteld een cursus zelfvertrouwen (ofzoiets) te gaan volgen, omdat ik inderdaad te veel bevestiging zoek, niet alleen van hem maar ook van mensen om mij heen.
Ik ben ook absoluut een perfectionist, ik heb te veel verhalen gelezen in bladen over hoe je je relatie kan verbeteren etc... ik wil gewoon te veel dat onse relatie perfect is, terwijl ik ook weet dat dat niet kan. Heel dubbel allemaal. En jullie igg bedankt voor de reacties en advies ik kan er zeker wat mee!
En tja dat ik hem niet kon veranderen snapte ik eigenlijk opzich ook wel, maar ergens stiekem hoop je dat t wel kan.
Dat ik afhankelijk overkom schrok ik wel van, ik denk dat jullie daar wel een punt hebben, ik wist het al wel, ik loop ook bij een psycholoog en die had al eens voorgesteld een cursus zelfvertrouwen (ofzoiets) te gaan volgen, omdat ik inderdaad te veel bevestiging zoek, niet alleen van hem maar ook van mensen om mij heen.
Ik ben ook absoluut een perfectionist, ik heb te veel verhalen gelezen in bladen over hoe je je relatie kan verbeteren etc... ik wil gewoon te veel dat onse relatie perfect is, terwijl ik ook weet dat dat niet kan. Heel dubbel allemaal. En jullie igg bedankt voor de reacties en advies ik kan er zeker wat mee!
