Relaties
alle pijlers
Zijn Koerdische moeder accepteert mij niet
zondag 6 september 2009 om 18:37
Hallo!
Ik ben echt ten einde raad. Sinds 4 maanden woon ik in Turkije, en ik ontmoet de liefde van m'n leven. Een koerd. Het was van beide kanten liefde op het eerste gezicht. Hij heeft een grote familie, 11 broers en 2 zussen. 3 van Z'n broers en hij zijn hier een restaurant begonnen een jaar of 10 geleden, wat andere broers zijn gaan studeren en weer andere zijn ook restaurants begonnen. Z'n moeder woont met z'n zussen in een dorp in het oosten van Turkije. Mijn vriend woont hier met z'n broers samen en 2 van z'n broers zijn getrouwd en hebben kinderen, ze wonen met zijn allen in een huis. Ik heb een appartementje voor mezelf en hij brengt heel veel tijd bij me door. De bedoeling was, om van de winter naar het dorp te gaan om me aan zijn moeder voor te stellen. Hij zou eerst gaan, over mij vertellen en dat kon ik ook komen. Ze weet wel wat van ons af, maar geen details. Ze broer stond van de week op de stoep bij hun thuis en mijn vriend was bij mij. Ze broer was er maar 1 avondje vanwege z'n werk en heeft m'n vriend dus niet gezien. Dit heeft hij aan ze moeder verteld, dat mijn vriend niet meer thuis woont, en dat hij alleen nog maar aan mij denkt en niet aan zijn familie. Zijn moeder belde mijn vriend op en verbood hem om met mij om te gaan, anders had ze geen zoon meer. Sindsdien wil ze niet meer met hem praten. Puur om het feit dat ik Europese ben en zoals hun het zeggen, Europese meisjes zijn vies. Ze accepteert het absoluut niet, maar ik wil het er niet bij laten zitten. Mijn vriend heeft vandaag al ze broers gebeld en ze hebben allemaal gezegd dat het onmogelijk is, dat we samen zijn en uiteindelijk ooit willen trouwen. Wij willen elkaar absoluut niet kwijt, maar hij wil ze familie ook niet kwijt. Familie is het allerbelangrijkste in deze cultuur. Ik weet echt niet wat we moeten doen, me vriend zegt tegen me, ga terug naar Nederland en vergeet me. Ik kan het niet, hij is de ware ik weet het en voel het aan alles. En hij heeft hetzelfde maar hij kan ook ze familie niet kwijt raken. Wat kunnen we doen, want ze familie is heel duidelijk geweest over dit. Hij raakt ze kwijt als we samen blijven...
Ik ben echt ten einde raad. Sinds 4 maanden woon ik in Turkije, en ik ontmoet de liefde van m'n leven. Een koerd. Het was van beide kanten liefde op het eerste gezicht. Hij heeft een grote familie, 11 broers en 2 zussen. 3 van Z'n broers en hij zijn hier een restaurant begonnen een jaar of 10 geleden, wat andere broers zijn gaan studeren en weer andere zijn ook restaurants begonnen. Z'n moeder woont met z'n zussen in een dorp in het oosten van Turkije. Mijn vriend woont hier met z'n broers samen en 2 van z'n broers zijn getrouwd en hebben kinderen, ze wonen met zijn allen in een huis. Ik heb een appartementje voor mezelf en hij brengt heel veel tijd bij me door. De bedoeling was, om van de winter naar het dorp te gaan om me aan zijn moeder voor te stellen. Hij zou eerst gaan, over mij vertellen en dat kon ik ook komen. Ze weet wel wat van ons af, maar geen details. Ze broer stond van de week op de stoep bij hun thuis en mijn vriend was bij mij. Ze broer was er maar 1 avondje vanwege z'n werk en heeft m'n vriend dus niet gezien. Dit heeft hij aan ze moeder verteld, dat mijn vriend niet meer thuis woont, en dat hij alleen nog maar aan mij denkt en niet aan zijn familie. Zijn moeder belde mijn vriend op en verbood hem om met mij om te gaan, anders had ze geen zoon meer. Sindsdien wil ze niet meer met hem praten. Puur om het feit dat ik Europese ben en zoals hun het zeggen, Europese meisjes zijn vies. Ze accepteert het absoluut niet, maar ik wil het er niet bij laten zitten. Mijn vriend heeft vandaag al ze broers gebeld en ze hebben allemaal gezegd dat het onmogelijk is, dat we samen zijn en uiteindelijk ooit willen trouwen. Wij willen elkaar absoluut niet kwijt, maar hij wil ze familie ook niet kwijt. Familie is het allerbelangrijkste in deze cultuur. Ik weet echt niet wat we moeten doen, me vriend zegt tegen me, ga terug naar Nederland en vergeet me. Ik kan het niet, hij is de ware ik weet het en voel het aan alles. En hij heeft hetzelfde maar hij kan ook ze familie niet kwijt raken. Wat kunnen we doen, want ze familie is heel duidelijk geweest over dit. Hij raakt ze kwijt als we samen blijven...
zondag 6 september 2009 om 20:18
Eventjes langsgaan in een dorp in Oost Turkije is makkelijker gezegd dan gedaan. Zeker met je eigen westerse familie. En dan nog, waarschijnlijk spreekt schoonmama niet eens Turks maar alleen Koerdisch en al helemaal geen Engels/Duits/ whatever. Bovendien, TO en haar familie zijn rare vieze westerlingen, waarom zou ze daarnaar luisteren? Je moet van dit soort mensen niet al te veel redelijkheid/ menselijkheid verwachten. Zo werkt het daar - in veel gevallen - gewoon niet.
De meeste kans heb je denk ik met een ouder familielid waar ze op een of andere manier van afhankelijk is. Misschien dat die haar kan ompraten...maar een hartelijke verhouding zal het dan wel nooit worden.
De meeste kans heb je denk ik met een ouder familielid waar ze op een of andere manier van afhankelijk is. Misschien dat die haar kan ompraten...maar een hartelijke verhouding zal het dan wel nooit worden.
if we all light up, we can scare away the dark...
zondag 6 september 2009 om 20:20
Ben zelf getrouwd met een Turk en woon in Turkije.
Als deze jongeman nu al niet bereid is om voor jou en jullie liefde op te komen, dan kan je je afvragen of hij ooit loskomt van zijn moeder. Als je het mij vraagt is het een Watje met een grote W. Volgens mij is het probleem hier niet zijn moeder, maar hijzelf.
Als deze jongeman nu al niet bereid is om voor jou en jullie liefde op te komen, dan kan je je afvragen of hij ooit loskomt van zijn moeder. Als je het mij vraagt is het een Watje met een grote W. Volgens mij is het probleem hier niet zijn moeder, maar hijzelf.
zondag 6 september 2009 om 20:20
quote:Kim_in_TR schreef op 06 september 2009 @ 20:17:
Zijn vader is overleden, waardoor de oudste broer zeg maar nu die 'functie' heeft en die woont nog wel in het dorp. Zolang hij en moeder het er niet mee eens zijn, gebeurd het waarschijnlijk niet. Ik wil dit zo graag doorbreken, maar het lijkt bijna onmogelijk. Ze heeft gezegd dat als ik samen met me vriend naar haar toe ga, dat ze ons niet binnen laat. En het ergste is nog dat het alleen om het feit is dat ik uit een Nederlandse moeder ben geboren.
Dan zou ik alvast beginnen om die oudste broer te "bewerken". Schakel je vader in en stuur van mij part je moeder naar zijn moeder. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat zijn moeder jouw moeder niet binnenlaat.
Buiten dat, je bent nu 4 maanden in Turkije. Hoe lang heb je een relatie met je vriend? Misschien zouden jullie elkaar eerst wat beter leren kennen voordat je ik weet niet wat op je hals haalt en moeite gaat lopen doen om maar geaccepteerd te worden door zijn familie.
Zijn vader is overleden, waardoor de oudste broer zeg maar nu die 'functie' heeft en die woont nog wel in het dorp. Zolang hij en moeder het er niet mee eens zijn, gebeurd het waarschijnlijk niet. Ik wil dit zo graag doorbreken, maar het lijkt bijna onmogelijk. Ze heeft gezegd dat als ik samen met me vriend naar haar toe ga, dat ze ons niet binnen laat. En het ergste is nog dat het alleen om het feit is dat ik uit een Nederlandse moeder ben geboren.
Dan zou ik alvast beginnen om die oudste broer te "bewerken". Schakel je vader in en stuur van mij part je moeder naar zijn moeder. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat zijn moeder jouw moeder niet binnenlaat.
Buiten dat, je bent nu 4 maanden in Turkije. Hoe lang heb je een relatie met je vriend? Misschien zouden jullie elkaar eerst wat beter leren kennen voordat je ik weet niet wat op je hals haalt en moeite gaat lopen doen om maar geaccepteerd te worden door zijn familie.
zondag 6 september 2009 om 20:21
Chardonnay:
Als z'n broer er die avond niet was geweest, had z'n moeder niet zoveel geweten als ze nu weet, dat ie zovaak bij mij is en hier ook slaapt enzo. Ze wist wel af van onze relatie en de bedoeling was dus dat me vriend van de winter naar haar toe zou gaan om het allemaal rustig uit te leggen enz enz. En om daarna mij voor te stellen aan haar en de rest van de familie. Hij dacht dus wel dat ze het zou accepteren, dat heeft hij me verteld en was ook te merken aan de manier waarop hij het allemaal an wilde pakken. Hij wist dat hij het rustig moest aan pakken en dat was dan ook de bedoeling. Helaas is het anders gelopen.
Als z'n broer er die avond niet was geweest, had z'n moeder niet zoveel geweten als ze nu weet, dat ie zovaak bij mij is en hier ook slaapt enzo. Ze wist wel af van onze relatie en de bedoeling was dus dat me vriend van de winter naar haar toe zou gaan om het allemaal rustig uit te leggen enz enz. En om daarna mij voor te stellen aan haar en de rest van de familie. Hij dacht dus wel dat ze het zou accepteren, dat heeft hij me verteld en was ook te merken aan de manier waarop hij het allemaal an wilde pakken. Hij wist dat hij het rustig moest aan pakken en dat was dan ook de bedoeling. Helaas is het anders gelopen.
zondag 6 september 2009 om 20:24
zondag 6 september 2009 om 20:25
paloma,
Ik ben het met je eens over de oudste broer 'bewerken', ik wil dat me vriend hem nog een keer belt, desnoods daarheen gaat.
Ik heb er inderdaad ook over gedacht om mijn moeder hierheen te halen om me te helpen, ze is net 2 weken weg, dus het duurt nog wel even voordat ze weer een keer deze kant op komt, maar dit was ook mijn gedachte.
Ik ben hier inderdaad 4 maanden en zolang ken ik hem dan ook. Lijkt kort, maar misschien ken je het gevoel wel, dat je ineens weet dat HİJ het is voor jou. Ik was hier helemaal niet heengekomen om een relatie te zoeken of wat dan ook, ik ben hierheen gekomen puur voor mezelf, en toen werd ik verliefd....
Ik ben het met je eens over de oudste broer 'bewerken', ik wil dat me vriend hem nog een keer belt, desnoods daarheen gaat.
Ik heb er inderdaad ook over gedacht om mijn moeder hierheen te halen om me te helpen, ze is net 2 weken weg, dus het duurt nog wel even voordat ze weer een keer deze kant op komt, maar dit was ook mijn gedachte.
Ik ben hier inderdaad 4 maanden en zolang ken ik hem dan ook. Lijkt kort, maar misschien ken je het gevoel wel, dat je ineens weet dat HİJ het is voor jou. Ik was hier helemaal niet heengekomen om een relatie te zoeken of wat dan ook, ik ben hierheen gekomen puur voor mezelf, en toen werd ik verliefd....
zondag 6 september 2009 om 20:36
Lieve Kim wat een verhaal, meis!
Ik kom even een positief bericht brengen (ben door een andere forumster op dit topic geattendeerd).
Ik heb nu iets langer dan 6 jaar een Koerdische vriend.
Het eerste jaar van de relatie was hij er nog van overtuigd dat zijn familie het nooit zou accepteren.
Hij heeft namelijk een oom die met een Nederlandse vrouw getrouwd is, waar veel problemen mee zijn geweest. Zijn oom was de eerste persoon in de familie die met een Europese samen was, hij heeft er ook echt voor moeten vechten.
Na veel problemen en veel wikken en wegen heeft mijn vriend me toch naar zijn familie meegenomen.
Ik zeg niet dat het altijd soepel is gegaan maar het gaat nu hartstikke goed, ik word door iedereen geaccepteerd en we gaan naar alle familie ook op vakantie.
Wat hier de hoofdrol in heeft gespeeld, was de standvastigheid van mijn vriend.
Dit is heel erg belangrijk.
Hij heeft ze vanaf het begin duidelijk gemaakt dat het menens was.
Toen hem ooit ter ore is gekomen dat er over mij geroddeld was, is hij twee jaar niet naar dat gezin toegegaan, tot zijn tante haar excuses aanbood.
Als jullie willen dat de relatie geaccepteerd zal worden door zijn familie, zal hij ook door zo'n moeilijke periode moeten gaan, en vasthouden aan wat hem lief is.
Ik kom even een positief bericht brengen (ben door een andere forumster op dit topic geattendeerd).
Ik heb nu iets langer dan 6 jaar een Koerdische vriend.
Het eerste jaar van de relatie was hij er nog van overtuigd dat zijn familie het nooit zou accepteren.
Hij heeft namelijk een oom die met een Nederlandse vrouw getrouwd is, waar veel problemen mee zijn geweest. Zijn oom was de eerste persoon in de familie die met een Europese samen was, hij heeft er ook echt voor moeten vechten.
Na veel problemen en veel wikken en wegen heeft mijn vriend me toch naar zijn familie meegenomen.
Ik zeg niet dat het altijd soepel is gegaan maar het gaat nu hartstikke goed, ik word door iedereen geaccepteerd en we gaan naar alle familie ook op vakantie.
Wat hier de hoofdrol in heeft gespeeld, was de standvastigheid van mijn vriend.
Dit is heel erg belangrijk.
Hij heeft ze vanaf het begin duidelijk gemaakt dat het menens was.
Toen hem ooit ter ore is gekomen dat er over mij geroddeld was, is hij twee jaar niet naar dat gezin toegegaan, tot zijn tante haar excuses aanbood.
Als jullie willen dat de relatie geaccepteerd zal worden door zijn familie, zal hij ook door zo'n moeilijke periode moeten gaan, en vasthouden aan wat hem lief is.
zondag 6 september 2009 om 20:52
Hai Fiefje,
Wat fijn om inderdaad eens wat positiefs te horen!
Ik weet dat me vriend er echt voor moet gaan vechten en er alles voor moet gaan doen, maar hij is bang dat hij niet sterk genoeg is. Ik heb m duidelijk gemaakt dat hij dat wel is, en dat als ie een toekomst wil hebben met iemand waar die echt van houd, dat ie daar nu aan moet werken!
Nu is het aan hem om aan z'n familie te laten zien, dat hij serieus is met me. Heeft je vriend jou zomaar meegenomen? Of heeft uiteindelijk iedereen toegestemd dat je zou komen?
Dankje voor je fijne bericht
Wat fijn om inderdaad eens wat positiefs te horen!
Ik weet dat me vriend er echt voor moet gaan vechten en er alles voor moet gaan doen, maar hij is bang dat hij niet sterk genoeg is. Ik heb m duidelijk gemaakt dat hij dat wel is, en dat als ie een toekomst wil hebben met iemand waar die echt van houd, dat ie daar nu aan moet werken!
Nu is het aan hem om aan z'n familie te laten zien, dat hij serieus is met me. Heeft je vriend jou zomaar meegenomen? Of heeft uiteindelijk iedereen toegestemd dat je zou komen?
Dankje voor je fijne bericht
zondag 6 september 2009 om 20:58
Als hij bang is dat hij er niet sterk genoeg voor is, wordt het denk ik wel moeilijk. Zet jezelf maar alvast schrap voor de tijd die komen gaat, want die zal sowieso niet makkelijk zijn!
Bij mijn schoonfamilie wist iedereen wel 'onofficieel' dat hij een vriendin had, maar volgens mij heeft hij niet van tevoren tegen ze gezegd dat ik mee zou komen die dag (het gaat in die culturen veel informeler vaak, zoals je weet).
Er is ook een oom van hem die tegen me uitgesproken heeft dat hij het niet goed vindt, en dat bleef vinden (misschien nog steeds). Desondanks behandelt iedereen me wel met respect.
Als je me privé wilt spreken kun je me mailen op kuzzies2@hotmail.com (een emailadres dat ik alleen voor internet gebruik).
Bij mijn schoonfamilie wist iedereen wel 'onofficieel' dat hij een vriendin had, maar volgens mij heeft hij niet van tevoren tegen ze gezegd dat ik mee zou komen die dag (het gaat in die culturen veel informeler vaak, zoals je weet).
Er is ook een oom van hem die tegen me uitgesproken heeft dat hij het niet goed vindt, en dat bleef vinden (misschien nog steeds). Desondanks behandelt iedereen me wel met respect.
Als je me privé wilt spreken kun je me mailen op kuzzies2@hotmail.com (een emailadres dat ik alleen voor internet gebruik).
zondag 6 september 2009 om 21:14
Jeetje, wat een verhaal.
Maar je schrijft dat het afgelopen week allemaal uit de hand is gelopen? Waarom laat je er niet een paar weken overheen gaan, kan je vriend ook wat bezinnen en zijn moeder en broer ook. Je hoeft toch niet op stel en sprong een beslissing te nemen?
Ik heb zelf de ervaring met mijn turkse schoonmoeder dat zij aan mijn vriend gevraagd heeft of hij het wel zeker wist met mij. Als hij toch geen serieuze bedoelingen met mij had, kon ie het maar beter uit maken! Ook deed ze praktisch of ik niet bestond. Ik heb daar totaal niet moeilijk over gedaan, misschien ook wel omdat ik niet heel veel behoefte had aan goedkeuring van haar kant.
Mijn vriend heeft toen gezegd dat ze daar niets mee te maken had. Dat vond ik wel een toffe zet van m
Maar je schrijft dat het afgelopen week allemaal uit de hand is gelopen? Waarom laat je er niet een paar weken overheen gaan, kan je vriend ook wat bezinnen en zijn moeder en broer ook. Je hoeft toch niet op stel en sprong een beslissing te nemen?
Ik heb zelf de ervaring met mijn turkse schoonmoeder dat zij aan mijn vriend gevraagd heeft of hij het wel zeker wist met mij. Als hij toch geen serieuze bedoelingen met mij had, kon ie het maar beter uit maken! Ook deed ze praktisch of ik niet bestond. Ik heb daar totaal niet moeilijk over gedaan, misschien ook wel omdat ik niet heel veel behoefte had aan goedkeuring van haar kant.
Mijn vriend heeft toen gezegd dat ze daar niets mee te maken had. Dat vond ik wel een toffe zet van m
zondag 6 september 2009 om 21:26
zondag 6 september 2009 om 21:35
quote:Kim_in_TR schreef op 06 september 2009 @ 21:26:
Ik zou er wel een paar weken over heen willen laten gaan, maar dan zou de situatie dus hetzelfde blijven als die nu is. Kans is groot dat ze moeder hem dus komt halen hier om hem mee te nemen naar het dorp en dat is iets wat we willen voorkomen.Eh, moet ik dit serieus nemen? Jij wilt een relatie met een man die zich door zijn moeder laat meenemen naar de provincie?
Ik zou er wel een paar weken over heen willen laten gaan, maar dan zou de situatie dus hetzelfde blijven als die nu is. Kans is groot dat ze moeder hem dus komt halen hier om hem mee te nemen naar het dorp en dat is iets wat we willen voorkomen.Eh, moet ik dit serieus nemen? Jij wilt een relatie met een man die zich door zijn moeder laat meenemen naar de provincie?
zondag 6 september 2009 om 21:36
quote:Kim_in_TR schreef op 06 september 2009 @ 20:52:
Hai Fiefje,
Wat fijn om inderdaad eens wat positiefs te horen!
Ik weet dat me vriend er echt voor moet gaan vechten en er alles voor moet gaan doen, maar hij is bang dat hij niet sterk genoeg is. Ik heb m duidelijk gemaakt dat hij dat wel is, en dat als ie een toekomst wil hebben met iemand waar die echt van houd, dat ie daar nu aan moet werken!
Nu is het aan hem om aan z'n familie te laten zien, dat hij serieus is met me. Heeft je vriend jou zomaar meegenomen? Of heeft uiteindelijk iedereen toegestemd dat je zou komen?
Dankje voor je fijne berichtIk gun het je hoor, maar zo als jij het hierboven zegt, zo werkt het niet. En hij moet nog heel lang door het stof en door het vuur voor jou, en hij vind het nu al bijna teveel. Dat wordt niks.
Hai Fiefje,
Wat fijn om inderdaad eens wat positiefs te horen!
Ik weet dat me vriend er echt voor moet gaan vechten en er alles voor moet gaan doen, maar hij is bang dat hij niet sterk genoeg is. Ik heb m duidelijk gemaakt dat hij dat wel is, en dat als ie een toekomst wil hebben met iemand waar die echt van houd, dat ie daar nu aan moet werken!
Nu is het aan hem om aan z'n familie te laten zien, dat hij serieus is met me. Heeft je vriend jou zomaar meegenomen? Of heeft uiteindelijk iedereen toegestemd dat je zou komen?
Dankje voor je fijne berichtIk gun het je hoor, maar zo als jij het hierboven zegt, zo werkt het niet. En hij moet nog heel lang door het stof en door het vuur voor jou, en hij vind het nu al bijna teveel. Dat wordt niks.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 6 september 2009 om 21:38
Tuurlijk zegt hij dat! Wat zouden jullie doen als er even gezegd word een keuze te maken tussen vriend of familie? Moet je dan niet alle opties openhouden? Ook de minder leuke?
Tuurlijk wil hij absoluut niet dat ik naar NL terugga, maar hij is ook net als ik, ten einde raad, de reden waarom ik dit onderwerp hier heb aangesneden.
Tuurlijk wil hij absoluut niet dat ik naar NL terugga, maar hij is ook net als ik, ten einde raad, de reden waarom ik dit onderwerp hier heb aangesneden.
zondag 6 september 2009 om 21:41
quote:Kim_in_TR schreef op 06 september 2009 @ 21:38:
Tuurlijk zegt hij dat! Wat zouden jullie doen als er even gezegd word een keuze te maken tussen vriend of familie? Moet je dan niet alle opties openhouden? Ook de minder leuke?
Tuurlijk wil hij absoluut niet dat ik naar NL terugga, maar hij is ook net als ik, ten einde raad, de reden waarom ik dit onderwerp hier heb aangesneden.Waarom vinden sommige vrouwen het zo moeilijk om de uitspraken van hun man serieus te nemen? Als híj serieus was over jullie relatie dan had jij dit probleem nu niet gehad. Dan had hij namelijk voor jou gekozen.
Tuurlijk zegt hij dat! Wat zouden jullie doen als er even gezegd word een keuze te maken tussen vriend of familie? Moet je dan niet alle opties openhouden? Ook de minder leuke?
Tuurlijk wil hij absoluut niet dat ik naar NL terugga, maar hij is ook net als ik, ten einde raad, de reden waarom ik dit onderwerp hier heb aangesneden.Waarom vinden sommige vrouwen het zo moeilijk om de uitspraken van hun man serieus te nemen? Als híj serieus was over jullie relatie dan had jij dit probleem nu niet gehad. Dan had hij namelijk voor jou gekozen.
zondag 6 september 2009 om 21:43
