Hét (r)emigratie-topic!

Heidi jammer dat je familie zo reageerd. Maar je weet nooit hoe het gaat lopen als jullie daadwerkelijk gaan.

Weet nog dat mijn ouders nogal lacherig reageerden en d88 dat we toch niet zouden gaan. Ze zijn helemaal geen reizers, kwamen bijna niet uit het Noorden van NL.

Maar toen we eenmaal gingen, hebben ze ons voor 200% gesteund. En ze komen elk jaar 2 weken langs. Nu zijn wij natuurlijk in Europa gebleven, maar toch..... Als ze merken dat je het echt wil en er voor 200% 8er staat kan het allemaal best veranderen.



Saby 80 dan weet je wat je te doen staat......



Ik ga op de bank kruipen met een bakkie leut met een neut. Vind mijn baan nog steeds heel erg leuk, maar het is ook erg intensief. Gelukkig krijg ik een 3 gangen menu op het werk en eten de meiden in de kantine.... Dus 's avonds eten de meiden en ik een boterham en voor manlief een 'restje' uit de vriezer, dus dat scheelt heel veel werk. Geniet nu extra op woensdag en in 't weekend van het koken!!



xXx

Welkom Heidi. Ik zou ermee stoppen om anderen te overtuigen van iets wat niet in hen leeft maar in jou, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk. Het lijkt mij geen zin hebben en leidt nergens toe. Het is jouw leven, jij weet waarom je dit wilt en anderen zijn anders dan jij in dit opzicht.



Een buitenstaander, zelfs als het familie is, voelt niet wat jij voelt en anderen denken weer anders dan jij. Besteed je energie maar lekker aan de leuke kant van het emigreren en de noodzakelijke dingen die je ervoor moet doen als je dit doorzet. Je moet natuurlijk veel opgeven zoals je al schrijft maar voor alles wat je opgeeft, komt t.z.t. weer iets nieuws in de plaats.



Ik herinner me nog goed dat ik mijn huis opgaf in NL (woonde toen al vrij lang hier) en hikte daar best tegenaan omdat ik er best een tijdje over had gedaan om mijn huis er perfect in te richten en daar dus net in was geslaagd voor ik vertrok. Ik nam niets mee naar Turkije omdat ze bij de grens onvoorstelbaar lastig zijn en ik verhalen hoorde van mensen die hun inboedel al meer dan een jaar daar hadden vaststaan.



Maar ik heb het hier ook weer leuk voor elkaar inmiddels. Ik herinner me nog dat ik veel moeite had om afstand van mijn fiets te doen en een speciale Pc. Vorig jaar kocht vriend een nog mooiere Pc voor mij en dit jaar een nog mooiere fiets. We spraken er amper over dat ik die dingen miste, maar hij wist het en speelde er op in.



En bij de derde verhuizing(recentelijk) in 3 jaar sinds ik hier woon, kwam mijn vriend als verrassing aanzetten met een compleet nieuwe inboedel waarna ik dacht: eindelijk heb ik alles weer terug (maar dan anders natuurlijk) van datgene wat ik best met wat moeite had opgebouwd en achterliet. Zo compleet had ik het de jaren ervoor in Tk niet gedaan qua inrichting maar hij begreep hoe belangrijk dit voor mij is.



Loslaten is niet altijd makkelijk, op alle fronten. Toch vind ik het altijd weer spannend om te zien welke deuren er open gaan als je er een paar dichtdoet waar bijvoorbeeld vertrouwdheid en zekerheid achter schuil ging.

Chicha: ja, de verhuizing gaat echt door. Nou ja, er kan natuurlijk altijd een Godswonder gebeuren (bedrijf gaat failliet of zo) maar als alles zo loopt als de bedoeling is dan gaan we echt verhuizen.



Anaïs: werkgever helpt niet mee met zoeken maar levert wel een werkgeversverklaring. Op zich heb je via ene makelaar zo wat te pakken dus dat is geen probleem.



Slapen zonder man lukt tot nog toe wel maar ja nu is hij er eigenlijk altijd 's nachts alleen als hij naar familie in Marokko is ben ik alleen en dat is niet zo vaak. De afgelopen keer dat hij in Marokko was samen met oudste zoon sliepen de twee jongste kinderen vaak bij mij, dat was ook wel gezellig. Meestal slaap ik wel goed maar de jongste had van het zomer een periode dat hij minstens 2x per nacht wakker werd. Niet leuk. Gelukkig is dat nu weer een beetje verdwenen en slaapt hij redelijk door.

Zal wel wennen zijn straks als man doordeweeks weg is. Gelukkig is dat gescheiden leven maar tijdelijk.



Hoe is de situatie nu in Istanbul? En fijn dat TB weer terug komt over twee dagen!!



Lapin: ik heb drie kinderen, twee jongens van 7 en 2 en een meisje van 4.

Man wilde via een makelaar wat gaan huren in eerste instantie omdat dat het vlugst gaat. Omdat wij hem 's weekends wel af en toe gaan opzoeken (meestal komt hij bij ons wat dat is goedkoper en praktischer) moeten er minstens twee kamers zijn. Mocht hij gelijk iets vinden wat ook ideaal is om met elkaar te wonen is het helemaal makkelijk natuurlijk. Sowieso gaat het eerst om een tijdelijk huis. We zijn namelijk nog aan het twijfelen of we wel in de stad willen wonen of dat we liever in een dorpje in de omgeving wat zoeken.



ik heb ook liever een glaasje wijn dan druivenpitten



Orbit: ik kan me voorstellen dat het mooi lijkt zo'n bosbrand hoewel inderdaad wat macaber

Jij werkt dus in het onderwijs?



Ainne: Ik vind het ook heel dubbel. Of eigenlijk is dat het niet. Ik zou nog steeds liever gewoon hier blijven dus ik vind het vooral heel jammer. De kinderen moeten dan inderdaad weer wennen aan een nieuwe school. Voor de oudste al de derde school die hij gaat bezoeken en het arme schaap is nog maar 7.



Rubis: ik ben nog niet echt gewend aan het idee maar het wordt wel steeds reëler inderdaad. Ik ga zelf pas in januari op zijn vroegst verhuizen. Tot die tijd blijf ik gewoon hier. Kan ook best zijn dat het nog een of twee maanden later wordt afhankelijk van hoe het hier loopt met huis verhuren.

Ik geef dit eerste trimester weer colleges op de universiteit dus ik ben sowieso verplicht om hier tot ergens in januari te zijn.



De kinderen spreken inderdaad al Frans dus dat scheelt wel heel erg. Anders was het helemaal een gedoe geweest. Ik wil de komende maanden met de oudste alvast een beetje gaan oefenen met Frans schrijven. Ik heb van het zomer van die cahiers de vacances gekocht voor CP en CE1 dus daar wil ik samen met hem uit gaan werken zodat hij tegen die tijd ook de basis van het schrijven en lezen beheerst.



Keranet: wat een soap bij jullie op het werk.. never a dull moment

Op dit moment zie ik er vooral tegen op om te gaan verhuizen. Niet alleen vanwege de praktische aspecten (huis hier verhuren want verkopen is in het huidige economische klimaat niet handig, daar een huis huren, scholen, bankzaken, verzekeringen en alles regelen....) maar ook omdat ik het hier oprecht naar mijn zin heb. Het is nooit mijn/onze bedoeling geweest om voorgoed in de UK te blijven maar ik heb het hier op dit moment erg naar mijn zin dus wil eigenlijk gewoon niet weg. Maar goed "we" hebben nu eenmaal besloten om te gaan dus ik probeer er maar het beste van te maken. Misschien als ik over een jaar of zo de balans op maak blijkt het wel een hele goede move te zijn geweest. En zoals man zegt we kunnen altijd weer terug verhuizen mocht het echt tegenvallen.



Saby: wij hebben ook een wii en bij een van de spelletjes (wii fit) moest jezelf een poppetje aanmaken en dan moet je vervolgens je gewicht/lengte invoeren. Mijn leuke slanke poppetje dat ik net had aangemaakt kreeg prompt een bol uiterlijk..... Dat was niet leuk.



Vandaag is dieet heel slecht verlopen met een twix en m&m's. Morgen in de herkansing

Hoi Heidi, welkom. Ik ben ook nog maar net nieuw, maar toch.

Ik wilde wat opbeurende woorden schrijven maar Anais heeft al zo'n mooi stuk geschreven dat ik het maar even bij laat.

Veel succes in ieder geval met je plannen!

Welkom Heidi! Wow, wat zitten er ineens veel in Australie...

Ik zit ongeveer "halverwege" hehe. Je moet je idd proberen niet veel aan te trekken van wat anderen van je vinden. Als jij, jullie een weloverwogen beslissing nemen om naar Australie te gaan, en jullie voelen je er happy bij, dat is toch wat telt?

Niet iedereen in mijn familie- en kennissenkring vond (vindt) het geweldig dat ik hier zit. Jammer voor hen, maar ik wil hier zijn, en ik ben blij met mijn beslissing. Ik baal hier ook wel eens, bijvoorbeeld morgen weer eens, als het Vrijdag is, Ramadan, en zo'n 100.000 moslims naar de stad tijgen. En ik daar 's ochtends heel vroeg ook moet zijn. Hopenlijk breekt de pleuris morgen niet uit.

He Orbit!! Klinkt goed! Zet je foto's op FB?

Zo, ik ga Man eens belagen, hij ligt toch sport te kijken, kan hij gelijk mijn zere schouder masseren

@Anais!! Gelukkig alles goed met TB. Hoe is het met Ken?

@Ine, nog ontwikkelingen?? Zei de glazen bol op welk stuk van de aardkloot je belandt???

@Sfo, druivenpitolie vind ik ook niks. Maar ik drink ook niet veel wijn, misschien toch wat vaker doen

@Rest- trusten!

Heidi: welkom!

Ik kan me ergens wel voorstellen dat je familie het er moeilijk mee heeft. Australië is voor mij ook echt emigreren. Dan zit je gewoon echt ver weg. Ik weet zeker dat mijn familie daar ook moeite mee zou hebben. Zo binnen Europa is het allemaal niet zo problematisch. Ik vlieg regelmatig naar Nederland, mijn man regelmatig naar zijn vaderland (Marokko) wat ook niet al te ver is... Maar Australië is echt ver.



Maar het belangrijkste is dat je zelf achter de verhuizing staat en dat je het zelf graag wilt. Je klinkt al best wel goed voorbereid en weet wel al waar je ongeveer wilt wonen en wat er te doen is in de omgeving.



Heimwee is lastig. Dat kan je niet voorspellen. Dat kan zelfs per land en per situatie anders zijn. Een vriendin verhuisde met haar gezin naar Canada en kon absoluut niet aarden (ze komt uit Engeland) en is terug gegaan naar Engeland. Na een paar jaar hier zijn ze naar Spanje verhuisd en daar voelt ze zich prima thuis en heeft helemaal geen heimwee. Je weet het niet.



Maar ik denk wel dat er altijd een weg terug is. Je kinderen zijn nog jong. Die passen zich echt wel aan als je over 2 of 3 jaar alsnog besluit om terug te gaan naar Nederland. Je hoeft daar niet voorgoed te blijven. Kijk maar naar Orbit hier, eerst Australië, toen Nederland en nu weer Australië....



Ik zou er zo open mogelijk heen gaan en mezelf wel voor ogen houden dat mocht niet gaan ik altijd weer terug kan.



Zie het gewoon als een mooie ervaring die hoe dan ook je leven zal verrijken.



Je kan denk ik niet voorspellen of je heimwee zal hebben op basis van eerdere ervaringen omdat de situatie nu heel anders is. Misschien krijg je heimwee en gaan jullie terug, misschien ook niet en blijven jullie de rest van je leven daar... dat weet je nu nog niet en dat hoef je ook niet te weten. Het komt uiteindelijk allemaal goed



Maar ik kan me goed je ambivalente gevoelens voorstellen verder. Leuk en spannend aan de ene kant maar ook heel onzeker aan de andere kant.

Ik begin het zo ondertussen somber in te zien voor de druivenpittensurrogaatindustrie (bingo, te gek scrabblewoord)

want we gaan op Sarah na allemaal voor het echte glas met inhoud. Vind flesjes wijn ook erg gezellig, met mooie glazen erbij, wat verse noten op tafel of andere lekkere hapjes.

Alhoewel ik momenteel als slaapdrankje een fles Raki heb opengetrokken en een halve watermeloen voor me heb staan.



Dat zou mooi zijn, Nymeria, als jullie nu al een geschikt huis zouden vinden i.p.v. een appartement voor je man. Je hebt helemaal gelijk, moet er toch rekening mee houden dat jij met de kinderen langskomt nog voor ook jouw verhuizing een feit is.

Gaan jullie niet nu al proberen om het huidige huis te verkopen of bied je het alleen voor verhuur aan? Je weet maar nooit tenslotte, straks krijg je toch een enthousiaste koper die een goed bedrag neertelt. De wonderen zijn de wereld nog niet uit hoor.



Nymeria, ik moet nogal lachen om de volgende tekst die je neerknalde voor Saby:

"Mijn leuke slanke poppetje dat ik net had aangemaakt kreeg prompt een bol uiterlijk..... Dat was niet leuk."

Niet leuk lijkt mij nog bescheiden uitgedrukt, wat een dikke vette kater (letterlijk en figuurlijk).



By the way... ik heb vandaag leuk nieuws gekregen. Ik schreef alweer 10 jaar geleden een boekje waarvan ik bij hoog en laag volhield dat het tijdloos is. En nu hoorde ik dat het opnieuw wordt uitgebracht. Echt kicken na al die jaren. Hopelijk is dit een extra stimulans om de manuscripten waar ik momenteel veul te lang aan werk@-( eens rap af te maken.

Hoi Anais01,



Het huis verkopen doet me ook heel erg veel. We wonen hier nu 9 jaar en hebben het in de loop der jaren flink wat opgeknapt na onze eigen smaak. Ik voel me hier heel erg thuis.



We hebben een mooie rustige buurt, 30km, gemeenteplantsoentje voor de deur waar de kinderen lekker omheen kunnen fietsen.



In de loop van de tijd zullen we dit hoogstwaarschijnlijk wel weer terug kunnen krijgen down under maar omdat we (lees; ik) niet al te lange tijd wil bivakkeren bij schoonouders zullen we eerst een tijdje gaan huren. Op zich is huren jammer geld maar ik zie het ook niet zitten om eerst een jaar bij hun te zitten voor we zelf wat kopen Mijn man vindt alles best want het zijn tenslotte zijn ouders en hij voelt zich er op zijn gemak. Ik ook trouwens hoor maar het is toch niet 100% eigen.



Mijn schoonouders zijn de jongste niet meer en al jaren met z'n tweeen en wij komen met 2 kleine kinderen dat wil ik dus niet, zowel voor hun als voor ons. Daarnaast heb ik het idee dat het voor mijn eigen gemoedsrust beter is om een eigen huis te hebben voor de dagelijkse klussen zoals wassen, strijken. Afleiding dus, dan gaat de heimwee minder snel parten spelen.



Anderen overtuigen werkt inderdaad niet. Ze hebben ieder hun eigen mening waar ze niet van afwijken, helaas maar waar.



We nemen heel weinig mee; alleen alle inhoud van de kasten van kamer en keuken, slaapkamer van oudste zoon die daar weer wordt doorgeschoven naar jongste zoon want die is al bijna uit zijn ledikantje gegroeid(2,5), buitenspeelgoed(glijbaan, tractor, kinderfietsjes) en tuingereedschap.



De woonkamermeubels zijn al zodanig beschadigd/versleten dat ze niet meer mee hoeven. Daarnaast was ik ook uitgekeken op dat grenen/groene spul dus tijd voor wat nieuws; NIEUWE RONDE, NIEUWE KANSEN, NIEUW INTERIEUR!

Mijn volgende interieur wordt wit met blauw; geen ouderwetse ruitjes maar blauwe bank met witte kasten/tafels ed



Ik heb al heel veel zitten fantaseren in mijn eentje over hoe mijn huis er uit gaat zien. Ik heb een hele rijke fantasie. De staatsloterij heeft zijn steentje vandaag al bijgedragen. Wel 28,50 euro komt er bij; well done he??



Groetjes heidi

quote:speculaasje schreef op 10 september 2009 @ 22:03:



@Anais!! Gelukkig alles goed met TB. Hoe is het met Ken?





Tb is mega lief door de telefoon, nu real life nog even testen over 2 dagen.

Hoog flirtgehalte van Ken (ik flirt vanzelfsprekend niet terug ) sinds Tb er niet is maar Ken blijkt sinds kort een vriendin te hebben, een reisleidster die nogal jaloers reageert als hij mij lief gedacht zegt of we even samen baantjes trekken. Gek he? Ik ben net zo onschuldig als hij, we doen tenslotte niks. Hoe kan ze dat nou vervelend vinden?



Heb jij die engerd nog weten te traceren die jou toen achtervolgde en die je aangaf bij de politie?

Sorry echt volledig off topic, maar ik zit op die Cheezburgersite fotos te kijken, en de tranen gaan over mijn wangen van het lachen.



Voorbeeld:





kat



krijg het plakken niet voor elkaar, dan maar zo

Heidi, je schreef onder andere:

Anderen overtuigen werkt inderdaad niet. Ze hebben ieder hun eigen mening waar ze niet van afwijken, helaas maar waar.



Niet om vervelend te zijn maar probeer dit niet te zien als "helaas"... Het hoeft toch geen punt te zijn dat anderen niet snappen wat en waarom jij iets wilt? Als je je daar druk over moet maken, krijg je een zwaar leven hoor. Probeer dit zo mogelijk naast je neer te leggen, bespaar jezelf onnodige irritatie en rot gevoelens. Jij hebt ook jouw mening waar je niet van afwijkt, toch?



Het mag niet jouw probleem zijn als anderen jou of je beweegredenen om je leven op jouw manier in te vullen niet snappen. Jij hebt jouw leven gekregen om daar vorm aan te geven, net als anderen dat recht en die vrijheid hebben. Snappen buren, vrienden of familie dit niet dat is dat toch echt hun probleem. Klinkt misschien bot maar ik sta er wel achter.

Hoi Nymeria,



Nog even een laatste berichtje als "slaapmutsje"en dan duik ik mijn bedje in. Het kan maar zo zijn dat mijn jongste zoontje vannacht weer van die hoestaanvallen krijgt. Het arme kind kan er niks aan doen maar ik kan absoluut niet tegen gebroken nachten; het zou al de 4e gebroken nacht worden en dat is net iets te veel van het goede.



Op zich snap ik hun problemen ook wel hoor; We nemen toch hun enige 2 kleinkinderen mee die ze voorlopig niet meer zien en dat nadat ze toch al een hele goede band hebben opgebouwd.

Mijn ouders hebben toch hun beperkingen met reizen; mijn moeder heeft SLE, een auto-immuunziekte waardoor ze niet veel in de zon mag. Ze zal dus alleen buiten het hoogseizoen kunnen komen of in de winter.

Mijn vader is 6 jaar geleden geopereerd aan een hernia waardoor zijn rug altijd een zwakke plek blijft. 24 uur in een vliegtuig met alleen een tussenlanding van 3 uurtjes zal ook funest zijn. Dat worden aardig wat rondjes vliegtuig en dan nog de kosten wat het met zich meebrengt. Tickets zijn nou niet bepaald goedkoop; misschien voor de een wel maar voor anderen weer niet.



Voorlopig moet het contact bestaan uit skypen en hyven enz.

Ik moet zeggen dat ik zelf bij dit idee ook een brok in de keel krijg.

Ik had liever gezien dat ze binnen het jaar bij ons op de stoep zouden staan maar dat zal helaas niet gebeuren.



Ik zie mijn ouders nu ook vaak weken niet maar het zit dan gewoon tussen de oren; nu zijn ze relatief dichtbij maar als je daar zit, dan zit er zomaar 20.000km tussen en dat benauwt me.

Ik wil niet zeggen dat ik hierdoor terugkrabbel maar het speelt wel mee in deze beslissing. Door dit en alle voorgaande problemen die ik noemde zit ik toch nog steeds hier.

Bij wijze van spreken had ik al lang en breed daar kunnen zitten.



Mijn moeder heeft zelfs ook al aangegeven dat ze er minder moeite mee had gehad als ik 10 jaar geleden daar was gebleven en kinderen had gekregen. Dan had ze het ook graag van kortbij mee willen maken maar dan had ze geen band met zo'n kindje; nu dus wel. Ze hebben veel opgepast de laatste 5 jaar en daar hebben ze altijd flink van genoten. Nu ben ik al een tijdje thuis bij de kinderen en passen ze alleen nog op voor een uurtje savonds bij een feestje of 10 minutengesprek. op school.



Ik geloof dat ik nu alles wel beschreven heb, wat er te schrijven valt. Ik ga nu lekker slapen. Ben toch weer benieuwd wat er intussen tijd weer is bijgeschreven of anders morgenvroeg, gezien de verschillende tijdzones over de hele wereld.



Ik zou zeggen; Welterusten!!!/ Goedemorgen!!!



Groetjes heidi

Keranet, het plaatje kwam niet door maar ik ken ongeveer alle plaatjes uit mijn hoofd, en ik moet ook iedere keer zo hard lachen.

Het kan echt mijn dag goed maken.

Ik heb hier een LOLCAT thuis. Gaf me vanochtend een rug-,schoudermassage.

Balen, Fladder. Zit Keranet ook eens een keertje grappig te doen en zien we helemaal niks hier.

Keranet, ga dit eens even heel snel herstellen, ik heb zin om te lachen.

Anais01,



Weet je wat het is; Ik probeer eigenlijk altijd iets te veel rekening te houden met een ander. Vind meningen van anderen altijd minstens zo belangrijk als die van mij en daar ligt blijkbaar het probleem.



het zou inderdaad ook niet als een helaas moeten worden beschouwd maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ben blijkbaar te zachtaardig, haha.



Maar goed, genoeg voor vandaag.



Tot morgen!

uitzendinggemist.nl heeft naar mijn geklaag geluisterd,...grotere schermpjes beter geluid

Fladder, weet jij hoe je plaatjes van die site moet plakken? Het wil maar niet lukken. Help!

Is dit misschien de oplossing Keranet

Keranet, ik doe het waarschijnlijk een beetje omslachtig, maar ik sla hele leuke plaatjes op in Picasa (van Google), vanaf daar is het simpel; rechter muisklik en dan "Copy URL"

quote:heidi76 schreef op 10 september 2009 @ 22:47:

Anais01,



Weet je wat het is; Ik probeer eigenlijk altijd iets te veel rekening te houden met een ander. Vind meningen van anderen altijd minstens zo belangrijk als die van mij en daar ligt blijkbaar het probleem.



het zou inderdaad ook niet als een helaas moeten worden beschouwd maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ben blijkbaar te zachtaardig, haha. Dat idee had ik al en daarom schreef ik wat je zojuist las. Gewoon beetje power tonen naar je omgeving en dan zul je zien dat ze ook anders reageren op jouw emigratieplannen puur omdat je hen die ruimte niet geeft. Mensen voelen dat aan (onzekerheid, teveel rekening houden met...) en daar wordt op ingespeeld

quote:Rubis schreef op 10 september 2009 @ 23:00:

Is dit misschien de oplossing Keranet



[afbeelding]Ha ha!

:ROFL:



maar direct van die site gaat niet he, of is dat jou wel gelukt Rubis

Ja dat kan rechtstreeks! Gewoon rechter muisklik en copy URL, dus in het plaatje gaan staan.

Zie hier het resultaat