Hét (r)emigratie-topic!

sorry :o/

@ orbit je klinkt helemaal weer happy! gezellig dat je weer terug bent



@ ainne en hoe was het koor? hadden ze je gemist? en hoe was het stappen naderhand... feit dat je echt alles bijgelezen hebt zal wel betekenen dat je geen zin hebt om te werken



@ ine, nee dat snap ik ook wel, soms kom je op een punt van: nu is het genoeg, maar als ik verhalen hoor over pillen of het voorstel van anais, dat vind ik gewoon niet echt slim...

maar goed bezig!! en het boeit toch niet echt hoe zwaar je weegt, als je je kleren maar weer past! bovendien, spieren wegen meer dan vetrollen... dus!

Ik huur tegenwoordig een huis op palen. Groter dan mijn oude huis maar geen zwembad helaas.

Disco, leuk dat je hier ook nog steeds bent. Gezellig zo!

Is je koor op U-Tube te beluisteren?

Boer zoekt vrouw is vanaf zondag weer op de NL tv, ook zo leuk. Nu kijk ik het 2e seizoen van Expeditie Robinson - hoezo ik heb geen leven.



Met zoon ben ik nu het spelletje Uno aan het oefenen, dat is zo grappig! Hij komt al best een eind, maar hij heeft maar kort geduld en concentratie.

We spelen het open en hij wint .



Ik ben ook voorzichtig met de zon, de zon is zo gevaarlijk en hier ook fel. Een keer heb ik het onderschat, toen was het bewolkt, maar zoon verbrandde wel op zijn schouders. Die pakjes zijn ideaal! Ze kunnen gewoon zwemmen, hebben nergens last van en verbranden niet.



Over de kook is trouwens ook leuk om terug te kijken. Ik vind het het leukst als je die afleveringen zoveel mogelijk achter elkaar kunt kijken en niet steeds een dag of week hoeft te wachten.

Ine, kijk je Nederlandse Tv?

Ik was altijd heel laks met de zon maar na een paar jaar Oz worden mijn armen een beetje oud.. smeer nu als een gek.

Disco, ik heb ooit pillen geprobeerd, vetverbranders. Daar werd ik helemaal duizelig van en had ik hartkloppingen.. ja, dat is nu ook weer niet de bedoeling en daar ben ik heel snel mee opgehouden.

En overgeven, nee.. dat red ik ook niet. Dan eet ik liever niets. Ik vind het ook zonde, daarvoor eet ik te graag.



Pffffffff.. zoon is inmiddels in de zeikfase. Jeetje. Eigenlijk begon het meteen vanochtend al, constant zeuren en jengelen. En als ik ergens helemaal niet tegen kan, is het jengelen en drammen en zeuren. Dus ik ben al een paar keer uitgevallen, maar het helpt niets. Lekker non-stop zeiken.

Tussendoor spelletjes geprobeerd, met hem zitten spelen en nu zoekt hij het maar even uit en zit ik in de negeerstand.



Maandag begint de kindergarten weer, dus ik wil eigenlijk even langs om te vragen of hij mee zou kunnen gaan doen. Vind het ook wel weer heel eng en spannend.. maar voor hem is het in ieder geval wel heel goed. Zeker voor zijn taal.

ha, dat hadden wij ook in ons jaar in Nederland, een paar mini TVtjes met koptelefoons. Hier krijg ik tegenwoordig van alles en heb ik in drie kamers een Tv. Moeders zit trouwens vooral weer lekker achter de computer

heerlijk dat ze naar de creche en kindergarten kunnen he? Volgens mij zeiken en jammeren ze daar stukken minder. 't is alweer een tijdje terug maar ik heb er mooie herinneringen aan. De lagere schooltijd is volgensd mij het makkelijkste. Nu zitten die van mij op de middelbare school.. heb je weer nadere problemen.



Over rare dieten.. gewoon lekker eten hoor en af en toe wat drinken :o)

quote:Sanne1985 schreef op 11 september 2009 @ 07:31:



Is er trouwens een stem-op-anais-actie? Zonder dat ik daar iets vanaf weet?Nee hoor Sanne, er is een stem op een van de schrijvers van dit topic actie, dat gaan we elke maand doen. Degene met de meeste stemmen nomineren we als forummer van de maand bij Viva en die wordt tevens (r)emigratieforummer van de maand en vult een speciaal een interview in dat we hier plaatsen.



Er is al flink gestemd, dus als je nog mee wilt doen: heel graag!

Je kunt in de eerste instantie de naam doorgeven aan mij op emigratieforummer@gmail.com (geldt vanzelfsprekend ook voor de anderen die nog niet hebben gestemd) en dan maak ik de stand bekend en kunnen we onze stemmen uitbrengen voor Viva´s forummer van de maand.

Sarah, stuur je jouw stem ook nog even naar mij?



Sfo, ik wacht nog op een paar forummers die hopelijk nog reageren en dan komt de tussenstand. Het is wel heul spannend!

Hoi allemaal! Ben weer 'ns thuis vandaag!



Ainne, nee voor de Wii hoef je alleen de Wii-console kopen! (die geloof ik goedkoper is dan de PS) En als je wil fitnessen ook 't balanceboard, waar je op gaat staan en je oefeningen en spelletjes doet. 't Board is heel gevoelig en registreert alles (ja, alles, dus ook je gewicht heel precies ) en kan zo volgen op 't scherm hoe jij beweegt. Ikzelf hou niet van spelletjesconsoles, maar vind de Wii leuk, omdat 't je laat bewegen en je dus veel meer 'in 't spel' zit (weet ff 't NL woord niet).

Het lijkt me heerlijk als hij straks naar de kindergarten gaat. Beetje onder de kinderen en een paar uur voor mezelf. Als ik mijn vrienden zo zie, die hebben ook 1 kind, ben ik soms best een beetje jaloers. Het is zo fijn als je taken kunt verdelen, als iemand anders eens een keer helpt met eten of zoon naar bed brengt of chocolademelk water inschenkt.



Het nieuwe hotel moet in de winter klaar zijn. Ergens heb ik best wel zin om te gaan solliciteren voor receptiewerk, alleen weet ik niet hoe ik het dan met mijn huis en met zoon moet doen. Ben bang dat ik het allemaal niet rond kan krijgen en ik vind het zooooo lastig om het te overzien.

Een keer in de zoveel tijd komt die innerlijke discussie weer omhoog.. ik wil wel, maar weet niet hoe of ben bang voor de stappen die ik dan moet maken.



In de apres ski tent zoekt de nieuwe eigenaar (die ik ook goed ken) ook iemand die van 9 tot 6/7 uur werkt. Maar dat is wel 6 dagen, met mogelijk uitloop als het druk is. Ik mag ook alleen 's middags tijdens de apres ski komen helpen, glazen spoelen enzo. Dat vind ik ook wel een leuk plan, dan kan ik overdag thuis vanalles doen.



Maar receptiewerk is miss ook wel leuk en binnen zo'n hotel zijn veel functies, miss kan ik doorgroeien als ik nu vanaf het eerste begin erbij ben. Zoon wordt steeds groter en tzt kan ik ook woningen vast gaan verhuren en meer buitenshuis doen. Lastig lastig.



Ik heb al gekeken, maar de functies zijn nog niet openbaar. Als daar nu opvangmogelijkheden zijn, is het ook makkelijker.

Hoi Anais, ik wil wel stemmen maar heb niet echt een voorkeur.

Het lijkt me wel heel leuk als iemand van dit topic wint dus dan zou ik graag mijn stem willen uitbrengen op degene die al de meeste stemmen heeft. Hoe doe ik dat?

Ine, jij had toch een eigen hotelletje daar in de sneeuw of heb ik dat mis...

O ik las het ook verkeerd.

Jeetje, ik ben zo warrig de laatste paar dagen.

Ik ben alle administratie aan het doen, dat is van 2 personen, 3 huizen. Wat een puinhoop, man en ik zijn allebei even erg; alleen ik maak mijn post niet open omdat ik het eng vindt, en man omdat hij heel lui is.

Heb wel mooie mapjes gekocht en het schiet al aardig op.

quote:fladder schreef op 11 september 2009 @ 13:31:

Hoi Anais, ik wil wel stemmen maar heb niet echt een voorkeur.

Het lijkt me wel heel leuk als iemand van dit topic wint dus dan zou ik graag mijn stem willen uitbrengen op degene die al de meeste stemmen heeft. Hoe doe ik dat?Dat heb je dan bij deze gedaan.

quote:orbit schreef op 11 september 2009 @ 13:37:

Ine, jij had toch een eigen hotelletje daar in de sneeuw of heb ik dat mis...Klopt, appartementen heb ik. In de winter dus wel drukke dagen, maar niet zo druk dat ik niets buitenshuis zou kunnen doen. En in de tussenseizoenen is het heel rustig, die tijd zou ik dan ook wat opvullen.

[quote]Ainne schreef op 11 september 2009 @ 12:16:

Oke, bijgelezen! En zoals verwacht, voornamelijk GELEUTER



Heidi, welkom! Ehm, eens kijken wat ik nog toe te voegen heb aan wat er allemaal al gezegd is...

Ik kan me heel goed voorstellen dat jouw ouders er erg veel moeite mee hebben dat jullie weggaan, vooral omdat zij inmiddels natuurlijk een stevige band hebben opgebouwd met je jochies en het feit dat hun gezondheid het niet toelaat om naar Oz te vliegen. Mijn ouders hebben eigenlijk pas meer moeite gekregen met het feit dat ik hier woon sinds ik kinderen heb, voorheen vonden ze het wel best, haha.

Aan de andere kant denk ik ook, het kan toch geen complete verrassing zijn, dat jullie ooit eens de stap zouden gaan zetten, met een Australische man!



Hoi Ainne;



Een paar maanden voordat ik het mijn ouders had verteld, ben ik een keer wezen koffie drinken biij mijn oom en tante. Op een gegeven moment vroeg mijn oom of mijn man ooit nog weer terug zou willen naar Australie en ik zei dus ja, het is nu, sinds hij weer een baan terug heeft minder dan bij zijn vorige baas waardoor hij te veel zat te piekeren als er niks te doen was.

Meestal krijg ik dan ook gelijk de vraag of ik er zelf nog oren naar heb en ik heb dus het hele verhaal verteld van A to B, waar ik het afgelopen jaar mee bezig ben geweest, wat ik allemaal uit heb laten zoeken. enz. Ik heb dus ook verteld dat het enige waar ik tegenop zag het vertellen aan mijn ouders is en dan met name aan mijn moeder.



Mijn tante vertelde dus dat mijn moeder ooit bij hun op de koffie is geweest en tussen neus en lippen door heeft verteld dat ze verwacht dat we ooit toch nog een keer gaan. Aan die gedachte hield ik me vast en na toch nog een paar maanden voor me uitschuiven heb ik het 13 juli dit jaar dan toch verteld.

Het kwam als donderslag bij heldere hemel. Ze hadden het absoluut niet verwacht omdat ik er nooit over sprak. Gewoon vanwege de te verwachten reacties en terecht bleek later.

De volgende dag kwamen mijn ouders samen hier en toen hadden we het dus over het feit of ze het hadden zien aankomen; Ik vertelde dat ik een gesprek tussen haar en mijn oom had opgevangen tijdens een nieuwjaarsborrel bij hun thuis waarin het ging of begraven of cremeren( en dat op 1 januari!!) Ze wilde eerst altijd begraven worden maar omdat ze niet wist wat wij gingen doen, wilde ze nu gecremeerd worden want dan zou mijn broer niet alleen voor alles hoeven opdraaien.

Het bleek dus dat ze pas verwachtte dat we over een jaar of 20 gaan; net of je dan nog je kinderen meekrijgt. Nu zijn ze nog jong en pikken ze alles sneller op. Over 20 jaar vinden ze het heerlijk om op vakantie te gaan in zo'n land maar echt wonen is er niet meer bij als ze hier hun werk en vrienden hebben.



In eerste instantie was mijn vader heel kalm en had al meteen plannen om ons (elk jaar) op te komen zoeken maar de volgende dag was de kalmte al een stuk minder. Helaas had ik die eerste dag ook verteld dat mijn oom en tante het al wisten, gewoon bij toeval, maar daar is mijn moeder nu nog kwaad over. Terwijl ik het zelf geen wereldschandaal vindt. Het is gewoon een ongelukkige samenloop van omstandigheden, laten we maar zeggen.



Waarom we nu eigenlijk willen gaan; Dit hele plan is mijn initiatief; vorig jaar zijn we naar de emigratiebeurs geweest omdat ik na de laatste vakantie in 2006 toch al iets minder zin had om naar huis te gaan. Ik ben dus in rap tempo veel dingen uit gaan zoeken. Heb me aangemeld op xpdite en ben ook met een aantal over en weer gaan mailen. Uit alle verhalen van mij bleek wel dat ik alles redelijk op een rijtje had maar het enige wat nog ontbrak was dat ik het mijn ouders nog niet had verteld. Ik kreeg steun en aanmoedigende mailtjes van velen van hen maar ik moest het uiteindelijk zelf doen en iedere ouder reageert anders op dit nieuws.



Ik had dus grote opluchting verwacht na het brengen van het nieuws maar niks was minder waar. De reacties gingen van kwaad tot erger.

Voor die tijd was ik dus heel enthousiast maar dat is minder geworden na die tijd.

Ik heb helemaal geen zin om er over te praten, tenminste niet met diegenen die dergelijke reacties geven. Wat ik eigenlijk wel zou moeten doen.



Aan de andere kant moet ik zeggen dat ik altijd heel nuchter ben; ben niet snel van iets onder de indruk. In de zevende hemel ben ik zelden. Ik ben altijd meer een binnenvetter en of dat altijd handig is weet ik niet.

Ik handel de zaakjes altijd gewoon stilletjes af. Ik heb al een paar papieren ingevuld voor de visumaanvraag maar intussen hebben we besloten dat we eerst het huis willen proberen te verkopen voordat we mijn visumaanvraag indienen.

Ik ga voor een partnervisum en dat is met enkele weken geregeld, heb ik via xpdite begrepen.



Toen ik het mijn ouders net had verteld heb ik ook skype voorgesteld maar daar zagen ze geen droog brood in terwijl het toch een goedkope manier is om de kinderen "live"te zien.

Het is niet hetzelfde dan dat je ze even gewoon vastpakt en knuffelt maar het is een mogelijkheid.

Mijn man is nu al 18,5 jaar in nederland en heeft heimwee naar Australie met pieken en dalen; is hij druk met werk dan is het minder maar eind vorig jaar toen zijn vorige baas balanceerde op het randje van failissement toen was het weer een stuk meer. Uiteindelijk is zijn baas ook failliet gegaan en had hij gelukkig na een maandje thuis te hebben gezeten weer een nieuwe baan.



Als we dus naar Australie gaan dan gaan we wonen in een van de western suburbs van melbourne. Ik vind Queensland heel mooi hoor maar ik heb het idee dat als ik daar ga wonen we toch nog haast te ver van mijn schoonouders af zitten dus ik dan net zo goed in NL kan blijven. Ik ben door alle vakanties toch al redelijk bekend in hun buurt. Het autorijden gaat me ook goed af, al moet ik altijd weer even wennen aan het links rijden. Heb nog niets geraakt!!!



Ik heb overigens niet het idee dat ik wat goed moet maken maar ik heb achteraf veel te snel opgegeven de laatste keer dat ik daar was. Ik ben met veel dingen nogal een laatbloeier; Ik had toen nooit op mijn zelf gewoond door studie of wat dan ook en dan in een keer naar het andere eind van de wereld was blijkbaar te veel van het goede. Ik was gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats, ook al was ik 23.



Toen had ik een Working holiday visum waarmee je slechts 3 maanden op dezelde plaats mag werken. Wij zochten werk vanuit de wijk waar mijn schoonouders wonen. Ik heb een dag rondgelopen met de collectebus voor de dierenbescherming in Brunswick(melbourne) en heb ik 2 halve dagen schoongemaakt in een motel/caravanpark aan de overkant van de grote weg van waar we woonden.

Mijn man werkte toen bij zijn neef als stucadoor en ik bracht hem smorgens naar het werk op locatie en haalde hem smiddags daar weer op. Op deze manier had ik de auto tot mijn beschikking.



Als ik nu weer ga dan heb ik de kinderen waar ik leuke dingen mee kan doen. Niet dat ik dan afhankelijk ben van hun maar het maakt het allemaal wel makkelijker.



We zien wel hoe het gaat lopen. Dit is trouwens wel een fast track forum; ben even een halve dag offline en heb gelijk 5 pagina's bij te lezen. Misschien heb ik dus nog ergens een vraag gemist om te beantwoorden maar dat komt de volgende keer dan wel.



Groetjes heidi

@ ine wow wat een heerlijke plannen!! wordt het allemaal niet makkelijker als je een au pair inhuurt? vorig jaar was het toch goed bevallen? of iemand om op zaterdag mee te helpen poetsen en wisselen enzo???

gewoon orienteren en vertellen dat je wel interesse hebt, allicht dat er dan wel veel besproken kan worden,.....