
Omgaan met zelfdoding / nabestaande en betrokkenen
vrijdag 11 september 2009 om 23:14
Ik ben diaantje , ik heb helaas als betrokkene veel ervaring met zelfdoding.
Mijn moeder zit al 22 jaar in een inrichting en heeft meedere pogingen gedaan haar zelf van het leven te beroven.
Mij heeft het getekend, wat is jou verhaal?
En hoe ga je er mee om?
Mijn moeder zit al 22 jaar in een inrichting en heeft meedere pogingen gedaan haar zelf van het leven te beroven.
Mij heeft het getekend, wat is jou verhaal?
En hoe ga je er mee om?
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King

zaterdag 12 september 2009 om 00:02
zaterdag 12 september 2009 om 00:05
Gelukkig maar Haasje dat je op tijd bij zinnen kwam..
Hoe heb je dat verwerkt,dat je zover gegaan was?
Als je het niet wilt/kunt vertellen is dat ook goed hoor..
Mijn nicht,ach,die heeft zoveel meegemaakt al op jonge leeftijd.en dat heeft haar echt getekend.Dus van mijn kant uit echt geen boze gevoelens, naar beide niet....
Hoe heb je dat verwerkt,dat je zover gegaan was?
Als je het niet wilt/kunt vertellen is dat ook goed hoor..
Mijn nicht,ach,die heeft zoveel meegemaakt al op jonge leeftijd.en dat heeft haar echt getekend.Dus van mijn kant uit echt geen boze gevoelens, naar beide niet....
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zaterdag 12 september 2009 om 00:11
quote:Lin67 schreef op 12 september 2009 @ 00:00:
Om op de vraag terug te komen, haasje. Nee, ik vind de redenatie niet kloppen. Iemands leven nemen is zonder meer fout (ben ook tegen de doodstraf omdat je dan ook iemand leven neemt) maar iemand in leven houden die aangeeft dood te willen ook als een soort "moordenaar" te beschouwen vind ik te ver gaan. Daarvoor geloof ik teveel in "dat zelfmoord een definitief antwoord is op een tijdelijk probleem"
D.
Mooi gezegd, een definitief antwoord op een tijdelijk probleem. Ik kan me absoluut niét verplaatsen in iemand die ooit zelfmoord heeft willen plegen maar ik kan me voorstellen dat degene die jou niet kwijt wil en dat ook laat weten tóch iets met je doet.
Je tóch het gevoel geeft dat er iets of iemand is om voor te leven. Want hoe je het ook went of keert, zelfmoord (is dit woord wel goed, moeten we het niet over suicide hebben?) is en blijft een egoistische daad. Je bent ervan af. En je liefhebbenden zitten met de erfenis.
Lin volgens mij heb jij het écht moeilijk gehad. Als ik jou lees over een sarcastische vader -die je sexueel misbruikte?- dan krijg ik écht de rillingen over mijn rug.
Om op de vraag terug te komen, haasje. Nee, ik vind de redenatie niet kloppen. Iemands leven nemen is zonder meer fout (ben ook tegen de doodstraf omdat je dan ook iemand leven neemt) maar iemand in leven houden die aangeeft dood te willen ook als een soort "moordenaar" te beschouwen vind ik te ver gaan. Daarvoor geloof ik teveel in "dat zelfmoord een definitief antwoord is op een tijdelijk probleem"
D.
Mooi gezegd, een definitief antwoord op een tijdelijk probleem. Ik kan me absoluut niét verplaatsen in iemand die ooit zelfmoord heeft willen plegen maar ik kan me voorstellen dat degene die jou niet kwijt wil en dat ook laat weten tóch iets met je doet.
Je tóch het gevoel geeft dat er iets of iemand is om voor te leven. Want hoe je het ook went of keert, zelfmoord (is dit woord wel goed, moeten we het niet over suicide hebben?) is en blijft een egoistische daad. Je bent ervan af. En je liefhebbenden zitten met de erfenis.
Lin volgens mij heb jij het écht moeilijk gehad. Als ik jou lees over een sarcastische vader -die je sexueel misbruikte?- dan krijg ik écht de rillingen over mijn rug.
zaterdag 12 september 2009 om 00:11
Op het moment ben ik heel erg bang dat een naaste van mij zelfmoord wil plegen. Het doet me zo vreselijk veel pijn om diegene zo te zien en aan te horen. Ik weet echt niet wat ik kan doen!
Hij zoekt geen professionele hulp.
Hij zei laatst tegen me dat hij het niet erg zou vinden als ie onder een bus kwam! Sindsdien doe ik geen oog meer dicht..
Hij zoekt geen professionele hulp.
Hij zei laatst tegen me dat hij het niet erg zou vinden als ie onder een bus kwam! Sindsdien doe ik geen oog meer dicht..
zaterdag 12 september 2009 om 00:12
Moeilijk onderwerp dit. Ik heb vlak voor mijn 18de verjaardag in een gezinsgesprek te horen gekregen dat mijn moeder besloten had suïcide te plegen als ik 18 was. Haar taak zat er dan op.
Heb mijn verjaardag niet gevierd uiteraard en heb me zo schuldig gevoeld. Ik wilde klein zijn en falen zodat mijn moeder wist dat ik niet zonder kon.
Ik denk er nog even over na of ik meer ga schrijven hier. Het doet me veel pijn dit onderwerp. (maar ja het is voor niemand makkelijk hier)
Heb mijn verjaardag niet gevierd uiteraard en heb me zo schuldig gevoeld. Ik wilde klein zijn en falen zodat mijn moeder wist dat ik niet zonder kon.
Ik denk er nog even over na of ik meer ga schrijven hier. Het doet me veel pijn dit onderwerp. (maar ja het is voor niemand makkelijk hier)
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zaterdag 12 september 2009 om 00:12
Lichtbron dikke knuffel voor jou en ook voor jou, lapin!
Ik snap precies wat je bedoeld. Mijn moeder hing ook in het trapgat (jak, alleen dit schrijven al). Gelukkig "voel" ik het in films of zo, aankomen en doe ik mijn ogen dicht en mijn vingers in mijn oren. Mijn vriend geeft dan een seintje als het weer voorbij is.
Hoe oud was je neef? En heeft hij wel hulp gehad?
Ik snap precies wat je bedoeld. Mijn moeder hing ook in het trapgat (jak, alleen dit schrijven al). Gelukkig "voel" ik het in films of zo, aankomen en doe ik mijn ogen dicht en mijn vingers in mijn oren. Mijn vriend geeft dan een seintje als het weer voorbij is.
Hoe oud was je neef? En heeft hij wel hulp gehad?
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 12 september 2009 om 00:14
quote:ikbenikhetisnietanders schreef op 12 september 2009 @ 00:12:
Moeilijk onderwerp dit. Ik heb vlak voor mijn 18de verjaardag in een gezinsgesprek te horen gekregen dat mijn moeder besloten had suïcide te plegen als ik 18 was. Haar taak zat er dan op.
Heb mijn verjaardag niet gevierd uiteraard en heb me zo schuldig gevoeld. Ik wilde klein zijn en falen zodat mijn moeder wist dat ik niet zonder kon.
Ik denk er nog even over na of ik meer ga schrijven hier. Het doet me veel pijn dit onderwerp. (maar ja het is voor niemand makkelijk hier)
Of je hier verder wil schrijven of niet
De suicide van je moeder, heeft niks te maken met jou!!!
Neem dat van mij aan!
Mischien helpt schrijven juist wel!
Met ons, lotgenoten
Moeilijk onderwerp dit. Ik heb vlak voor mijn 18de verjaardag in een gezinsgesprek te horen gekregen dat mijn moeder besloten had suïcide te plegen als ik 18 was. Haar taak zat er dan op.
Heb mijn verjaardag niet gevierd uiteraard en heb me zo schuldig gevoeld. Ik wilde klein zijn en falen zodat mijn moeder wist dat ik niet zonder kon.
Ik denk er nog even over na of ik meer ga schrijven hier. Het doet me veel pijn dit onderwerp. (maar ja het is voor niemand makkelijk hier)
Of je hier verder wil schrijven of niet
De suicide van je moeder, heeft niks te maken met jou!!!
Neem dat van mij aan!
Mischien helpt schrijven juist wel!
Met ons, lotgenoten
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 12 september 2009 om 00:15
quote:haaasje schreef op 12 september 2009 @ 00:11:
[...]
Mooi gezegd, een definitief antwoord op een tijdelijk probleem. Ik kan me absoluut niét verplaatsen in iemand die ooit zelfmoord heeft willen plegen maar ik kan me voorstellen dat degene die jou niet kwijt wil en dat ook laat weten tóch iets met je doet.
Je tóch het gevoel geeft dat er iets of iemand is om voor te leven. Want hoe je het ook went of keert, zelfmoord (is dit woord wel goed, moeten we het niet over suïcide hebben?) is en blijft een egoïstische daad. Je bent ervan af. En je liefhebbenden zitten met de erfenis.
Lin volgens mij heb jij het écht moeilijk gehad. Als ik jou lees over een sarcastische vader -die je sexueel misbruikte?- dan krijg ik écht de rillingen over mijn rug.Ik ben het begin van dit jaar opgenomen geweest omdat ik erg suicidaal was. Ik kreeg heel de tijd te horen in mijn hoofd dat ik ze veel meer pijn en verdriet deed door te blijven leven. Dat mijn nabestaanden opgelucht zouden zijn dat ze van me af waren en dat ik het ze niet aan kon doen om te blijven leven.
[...]
Mooi gezegd, een definitief antwoord op een tijdelijk probleem. Ik kan me absoluut niét verplaatsen in iemand die ooit zelfmoord heeft willen plegen maar ik kan me voorstellen dat degene die jou niet kwijt wil en dat ook laat weten tóch iets met je doet.
Je tóch het gevoel geeft dat er iets of iemand is om voor te leven. Want hoe je het ook went of keert, zelfmoord (is dit woord wel goed, moeten we het niet over suïcide hebben?) is en blijft een egoïstische daad. Je bent ervan af. En je liefhebbenden zitten met de erfenis.
Lin volgens mij heb jij het écht moeilijk gehad. Als ik jou lees over een sarcastische vader -die je sexueel misbruikte?- dan krijg ik écht de rillingen over mijn rug.Ik ben het begin van dit jaar opgenomen geweest omdat ik erg suicidaal was. Ik kreeg heel de tijd te horen in mijn hoofd dat ik ze veel meer pijn en verdriet deed door te blijven leven. Dat mijn nabestaanden opgelucht zouden zijn dat ze van me af waren en dat ik het ze niet aan kon doen om te blijven leven.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zaterdag 12 september 2009 om 00:17
quote:lichtbron schreef op 12 september 2009 @ 00:05:
Gelukkig maar Haasje dat je op tijd bij zinnen kwam..
Hoe heb je dat verwerkt,dat je zover gegaan was?
Als je het niet wilt/kunt vertellen is dat ook goed hoor..
Mijn nicht,ach,die heeft zoveel meegemaakt al op jonge leeftijd.en dat heeft haar echt getekend.Dus van mijn kant uit echt geen boze gevoelens, naar beide niet....
Ja, hoe heb ik dat verwerkt. Stapje voor stapje denk ik. Ik was nog jong natuurlijk, kon ook nog niet zo goed relativeren. Mijn grote liefde had het heilige verbond geschonden en ik dacht echt dat het ophield. Ik mocht van hem niet praten over het overspel en ik -mutsje als ik was- deed dat ook niet. En dat gaat niet want ik ben een prater, een kletser, een luller. Ik ga dood als ik niet kan praten. Op een gegeven moment dacht ik, bekijk het maar, ik ga mijn verhaal doen.
En dat heb ik gedaan ...100 keer. En daarbij verteld dat ik richting het spoor was gelopen. En mensen reageerden heel goed.
Dat helpt voor mij.
Ik had het nooit gedurfd hoor! Absoluut niet. Maar dat iemand je zover kan drijven dat je het tóch overweegt....dat is wel heftig.
Gelukkig maar Haasje dat je op tijd bij zinnen kwam..
Hoe heb je dat verwerkt,dat je zover gegaan was?
Als je het niet wilt/kunt vertellen is dat ook goed hoor..
Mijn nicht,ach,die heeft zoveel meegemaakt al op jonge leeftijd.en dat heeft haar echt getekend.Dus van mijn kant uit echt geen boze gevoelens, naar beide niet....
Ja, hoe heb ik dat verwerkt. Stapje voor stapje denk ik. Ik was nog jong natuurlijk, kon ook nog niet zo goed relativeren. Mijn grote liefde had het heilige verbond geschonden en ik dacht echt dat het ophield. Ik mocht van hem niet praten over het overspel en ik -mutsje als ik was- deed dat ook niet. En dat gaat niet want ik ben een prater, een kletser, een luller. Ik ga dood als ik niet kan praten. Op een gegeven moment dacht ik, bekijk het maar, ik ga mijn verhaal doen.
En dat heb ik gedaan ...100 keer. En daarbij verteld dat ik richting het spoor was gelopen. En mensen reageerden heel goed.
Dat helpt voor mij.
Ik had het nooit gedurfd hoor! Absoluut niet. Maar dat iemand je zover kan drijven dat je het tóch overweegt....dat is wel heftig.
zaterdag 12 september 2009 om 00:19
quote:diaantje1971 schreef op 12 september 2009 @ 00:14:
[...]
Of je hier verder wil schrijven of niet
De suicide van je moeder, heeft niks te maken met jou!!!
Neem dat van mij aan!
Mischien helpt schrijven juist wel!
Met ons, lotgenoten
Dank je wel.Uiteindelijk heeft ze geen suïcide gepleegd. Hoewel ze wel overleden is. Een jaar later. Een hartstilstand.
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ze naar het licht gehold is en blij was er zo makkelijk van af te komen.
Shit zeg ben ineens emotioneel ervan terwijl ik alles toch wel goed verwerkt heb dacht ik zo.
[...]
Of je hier verder wil schrijven of niet
De suicide van je moeder, heeft niks te maken met jou!!!
Neem dat van mij aan!
Mischien helpt schrijven juist wel!
Met ons, lotgenoten
Dank je wel.Uiteindelijk heeft ze geen suïcide gepleegd. Hoewel ze wel overleden is. Een jaar later. Een hartstilstand.
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ze naar het licht gehold is en blij was er zo makkelijk van af te komen.
Shit zeg ben ineens emotioneel ervan terwijl ik alles toch wel goed verwerkt heb dacht ik zo.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zaterdag 12 september 2009 om 00:20
quote:Cat23 schreef op 12 september 2009 @ 00:11:
Op het moment ben ik heel erg bang dat een naaste van mij zelfmoord wil plegen. Het doet me zo vreselijk veel pijn om diegene zo te zien en aan te horen. Ik weet echt niet wat ik kan doen!
Hij zoekt geen professionele hulp.
Hij zei laatst tegen me dat hij het niet erg zou vinden als ie onder een bus kwam! Sindsdien doe ik geen oog meer dicht..
Cat 23. Dat is eng heel eng. En het ergste is, dat je eigenlijk niks kan doen.
De eerstvolgende keer dat je hem spreekt zou je hem kunnen vertellen dat jij erg geschrokken bent van zijn opmerking. En je zou hem kunnen vragen of hij het meent. En dat jij het heel erg zou vinden als hij zijn woorden in daden om zou zetten.
Wijs hem nogmaals op prof hulp.
Echt lieverd, meer kan je niet doen.
En áls hij het doet..... dan is dat niét jouw schuld!!!!!
Op het moment ben ik heel erg bang dat een naaste van mij zelfmoord wil plegen. Het doet me zo vreselijk veel pijn om diegene zo te zien en aan te horen. Ik weet echt niet wat ik kan doen!
Hij zoekt geen professionele hulp.
Hij zei laatst tegen me dat hij het niet erg zou vinden als ie onder een bus kwam! Sindsdien doe ik geen oog meer dicht..
Cat 23. Dat is eng heel eng. En het ergste is, dat je eigenlijk niks kan doen.
De eerstvolgende keer dat je hem spreekt zou je hem kunnen vertellen dat jij erg geschrokken bent van zijn opmerking. En je zou hem kunnen vragen of hij het meent. En dat jij het heel erg zou vinden als hij zijn woorden in daden om zou zetten.
Wijs hem nogmaals op prof hulp.
Echt lieverd, meer kan je niet doen.
En áls hij het doet..... dan is dat niét jouw schuld!!!!!
zaterdag 12 september 2009 om 00:22
zaterdag 12 september 2009 om 00:24
zaterdag 12 september 2009 om 00:24
quote:ikbenikhetisnietanders schreef op 12 september 2009 @ 00:19:
[...]
Dank je wel.Uiteindelijk heeft ze geen suïcide gepleegd. Hoewel ze wel overleden is. Een jaar later. Een hartstilstand.
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ze naar het licht gehold is en blij was er zo makkelijk van af te komen.
Shit zeg ben ineens emotioneel ervan terwijl ik alles toch wel goed verwerkt heb dacht ik zo.
Het is ook heftig, ikbenik. En natuurlijk doet het je wat, ik zou het vreemder vinden als je er stoïcijns onder bleef. Je hebt te horen gekregen dat je moeder eruit wilde stappen als jíj 18 werd. Haar dood zou aan jouw leeftijd hangen. Als je je dan niet schuldig voelt... De kans dat ze naar het licht is gehold is groot. En de kans dat zij om je heen is ook. Voel je haar wel eens?? Zou het kunnen dat ze bij dood meer voor je kan doen als bij leven?
Ik heb dat gevoel zomaar....gek hè?
[...]
Dank je wel.Uiteindelijk heeft ze geen suïcide gepleegd. Hoewel ze wel overleden is. Een jaar later. Een hartstilstand.
Hoewel ik ervan overtuigd ben dat ze naar het licht gehold is en blij was er zo makkelijk van af te komen.
Shit zeg ben ineens emotioneel ervan terwijl ik alles toch wel goed verwerkt heb dacht ik zo.
Het is ook heftig, ikbenik. En natuurlijk doet het je wat, ik zou het vreemder vinden als je er stoïcijns onder bleef. Je hebt te horen gekregen dat je moeder eruit wilde stappen als jíj 18 werd. Haar dood zou aan jouw leeftijd hangen. Als je je dan niet schuldig voelt... De kans dat ze naar het licht is gehold is groot. En de kans dat zij om je heen is ook. Voel je haar wel eens?? Zou het kunnen dat ze bij dood meer voor je kan doen als bij leven?
Ik heb dat gevoel zomaar....gek hè?
zaterdag 12 september 2009 om 00:25
Pfff, heftig dit zeg. Ik lees mee, maar wil eigenlijk niet. Heb ook al een borrel op (tis vrijdagavond hé?). Maar goed: mijn verhaal is dat mijn moeder op mijn twaalfde zelfmoord heeft gepleegd, vier kinderen en een man achterlatend. Ik heb het nooit egoistisch kunnen vinden. Ze had een behoorlijk incestverleden, en ook in de jaren erna ging het haar niet makkelijk af. Mijn moeder heeft pogingen gedaan, heeft ook een schare hulpverleners gezien maar ik denk dat je je verleden nooit echt van je af kunt schudden. Mijn tante vertelde laatst dat als er geen geld meer was mij moeder op basisschoolleeftijd al de hoer mocht uithangen bij kostgangers. Informatie die mij iets teveel was, maar ook wel weer duidelijk heeft gemaakt dat het geen egoisme is dat mensen drijft tot suicide, eerder letterlijk ondraagbaar leed.
zaterdag 12 september 2009 om 00:27
Cat32, vreselijk voor jou. Ik denk dat het enige is wat je kunt doen, is heel eerlijk zijn richting je naaste. (dat is mij ook aangeraden toen ik in dagbehandeling zat en "gek" werd omdat mijn zoon suïcidaal was) Heel eerlijk zeggen wat het met jou doet. Heel eerlijk zeggen dat je niet weet hoe je ermee om moet gaan, vragen of er iets is wat je kan doen.......
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 12 september 2009 om 00:27
quote:wild schreef op 12 september 2009 @ 00:25:
Pfff, heftig dit zeg. Ik lees mee, maar wil eigenlijk niet. Heb ook al een borrel op (tis vrijdagavond hé?). Maar goed: mijn verhaal is dat mijn moeder op mijn twaalfde zelfmoord heeft gepleegd, vier kinderen en een man achterlatend. Ik heb het nooit egoistisch kunnen vinden. Ze had een behoorlijk incestverleden, en ook in de jaren erna ging het haar niet makkelijk af. Mijn moeder heeft pogingen gedaan, heeft ook een schare hulpverleners gezien maar ik denk dat je je verleden nooit echt van je af kunt schudden. Mijn tante vertelde laatst dat als er geen geld meer was mij moeder op basisschoolleeftijd al de hoer mocht uithangen bij kostgangers. Informatie die mij iets teveel was, maar ook wel weer duidelijk heeft gemaakt dat het geen egoisme is dat mensen drijft tot suicide, eerder letterlijk ondraagbaar leed.
Ik heb er geen woorden voor
Pfff, heftig dit zeg. Ik lees mee, maar wil eigenlijk niet. Heb ook al een borrel op (tis vrijdagavond hé?). Maar goed: mijn verhaal is dat mijn moeder op mijn twaalfde zelfmoord heeft gepleegd, vier kinderen en een man achterlatend. Ik heb het nooit egoistisch kunnen vinden. Ze had een behoorlijk incestverleden, en ook in de jaren erna ging het haar niet makkelijk af. Mijn moeder heeft pogingen gedaan, heeft ook een schare hulpverleners gezien maar ik denk dat je je verleden nooit echt van je af kunt schudden. Mijn tante vertelde laatst dat als er geen geld meer was mij moeder op basisschoolleeftijd al de hoer mocht uithangen bij kostgangers. Informatie die mij iets teveel was, maar ook wel weer duidelijk heeft gemaakt dat het geen egoisme is dat mensen drijft tot suicide, eerder letterlijk ondraagbaar leed.
Ik heb er geen woorden voor
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 12 september 2009 om 00:30
@ikbenikhetisnietanders.....wat een verdriet. Wat je schrijft dat je dankzij die uitspraak van je moeder, niet meer jarig wil worden, man dat gaat door merg en been.....
Ik weet nog dat mijn moeder een knuffel en een kusje wilde de avond voordat ze dood ging. Ik "voelde" gewoon dat ze afscheid wilde nemen, heb het ook geweigerd. Alsof ik daarmee "het lot" kon bezweren. Het kon voorkomen................wat voel(de) ik me verraden dat ze toch ging.......
Ik weet nog dat mijn moeder een knuffel en een kusje wilde de avond voordat ze dood ging. Ik "voelde" gewoon dat ze afscheid wilde nemen, heb het ook geweigerd. Alsof ik daarmee "het lot" kon bezweren. Het kon voorkomen................wat voel(de) ik me verraden dat ze toch ging.......
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 12 september 2009 om 00:30
Lin bedankt voor de knuffel. mijn neef heeft wel hulp gehad,en ze hadden net voor zijn zelfmoord opnieuw hulp aangevraagd,maar helaas heeft hij daar niet meer op gewacht,Ik denk dat hij de beslissing al lang genomen had.net van te voren waren er weer een aantal dingen voor gevallen en ik denk dat dat voor hem de laatste druppel was.. Mijn neef was 29. dus nog heel jong.
Haasje,ik heb dat ook hoor,dat ik moet kunnen praten,zeiken,lullen (of hoe je het ook noemen wilt) over wat me dwarszit of verdriet doet. En dat is inderdaad heftig dat iemand je zo ver kan drijven..
Trouwens,voor iedereen hier die het gebruiken kan :
Haasje,ik heb dat ook hoor,dat ik moet kunnen praten,zeiken,lullen (of hoe je het ook noemen wilt) over wat me dwarszit of verdriet doet. En dat is inderdaad heftig dat iemand je zo ver kan drijven..
Trouwens,voor iedereen hier die het gebruiken kan :
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
zaterdag 12 september 2009 om 00:31
Misschien is egoïsme inderdaad geen goed woord. Sorry voor degenen die ik gekwetst heb met dit woord, dat was niet mijn bedoeling.
Ik ben ervan overtuigd dat mensen suïcide plegen omdat ze het echt verschrikkelijk helemaal niet meer zien zitten.
Ik bedoel, als je ervoor kiest om je kinderen moederloos op te laten voeden, dan moet je heel heel diep zitten,dat besef ik goed.
Degene die uiteindelijk de beslissing neemt, doet dat om zelf van de pijn af te zijn en dat bedoelde ik met egoïstisch. Maar ik zal het woord niet meer gebruiken, het is ongepast in deze context.
Ik ben ervan overtuigd dat mensen suïcide plegen omdat ze het echt verschrikkelijk helemaal niet meer zien zitten.
Ik bedoel, als je ervoor kiest om je kinderen moederloos op te laten voeden, dan moet je heel heel diep zitten,dat besef ik goed.
Degene die uiteindelijk de beslissing neemt, doet dat om zelf van de pijn af te zijn en dat bedoelde ik met egoïstisch. Maar ik zal het woord niet meer gebruiken, het is ongepast in deze context.
zaterdag 12 september 2009 om 00:31
quote:Lin67 schreef op 12 september 2009 @ 00:30:
@ikbenikhetisnietanders.....wat een verdriet. Wat je schrijft dat je dankzij die uitspraak van je moeder, niet meer jarig wil worden, man dat gaat door merg en been.....
Ik weet nog dat mijn moeder een knuffel en een kusje wilde de avond voordat ze dood ging. Ik "voelde" gewoon dat ze afscheid wilde nemen, heb het ook geweigerd. Alsof ik daarmee "het lot" kon bezweren. Het kon voorkomen................wat voel(de) ik me verraden dat ze toch ging.......
pfff, ook hier heb ik geen woorden voor
Ik wil je dit lied laten horen
http://www.youtube.com/wa ... feature=player_embedded#t=47
@ikbenikhetisnietanders.....wat een verdriet. Wat je schrijft dat je dankzij die uitspraak van je moeder, niet meer jarig wil worden, man dat gaat door merg en been.....
Ik weet nog dat mijn moeder een knuffel en een kusje wilde de avond voordat ze dood ging. Ik "voelde" gewoon dat ze afscheid wilde nemen, heb het ook geweigerd. Alsof ik daarmee "het lot" kon bezweren. Het kon voorkomen................wat voel(de) ik me verraden dat ze toch ging.......
pfff, ook hier heb ik geen woorden voor
Ik wil je dit lied laten horen
http://www.youtube.com/wa ... feature=player_embedded#t=47
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 12 september 2009 om 00:36
Meiden, mag ik even zeggen dat ik dit een geweldig, openhartig, liefdevol topic vind!
Wat fijn dat iedereen haar hart zo uitstort en liefde vol ontvangen word. Ondanks het onderwerp vind ik het heel positief.
*Diaan, ik heb het gevoel dat het jou heel goed doet. Je hebt je muurtje een ietsje laten zakken voor mijn gevoel.
Wat fijn dat iedereen haar hart zo uitstort en liefde vol ontvangen word. Ondanks het onderwerp vind ik het heel positief.
*Diaan, ik heb het gevoel dat het jou heel goed doet. Je hebt je muurtje een ietsje laten zakken voor mijn gevoel.
zaterdag 12 september 2009 om 00:37
quote:haaasje schreef op 12 september 2009 @ 00:36:
Meiden, mag ik even zeggen dat ik dit een geweldig, openhartig, liefdevol topic vind!
Wat fijn dat iedereen haar hart zo uitstort en liefde vol ontvangen word. Ondanks het onderwerp vind ik het heel positief.
*Diaan, ik heb het gevoel dat het jou heel goed doet. Je hebt je muurtje een ietsje laten zakken voor mijn gevoel.
Dank je wel
Ik ben onder de indruk van alle verhalen, en heb heel wat tranen gelaten achter mijn pc
Meiden, mag ik even zeggen dat ik dit een geweldig, openhartig, liefdevol topic vind!
Wat fijn dat iedereen haar hart zo uitstort en liefde vol ontvangen word. Ondanks het onderwerp vind ik het heel positief.
*Diaan, ik heb het gevoel dat het jou heel goed doet. Je hebt je muurtje een ietsje laten zakken voor mijn gevoel.
Dank je wel
Ik ben onder de indruk van alle verhalen, en heb heel wat tranen gelaten achter mijn pc
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zaterdag 12 september 2009 om 00:38
Ja, Haasje, ik heb teveel meegemaakt. Toch dank ik God op mijn blote knietjes dat ik er ben, dat ik rustig en stabiel ben, dat ik mijn kinderen heb kunnen grootbrengen, dat ik niet in een inrichting zit, geen alcohol drink, niet aan de pillen ben gegaan, niet de prostitutie in gegaan ben (veel armoede gekend, kan zo mijn lijf uit, als ik dat wil, vaak zat overwogen als optie)....
Ik zit al jaren afgekeurd in de wao. Al mijn verzonnen kinderwerelden waarin ik wel belangrijk, mooi en slim was, groots en beroemd zou worden, carrière ging maken, ontwikkelingswerk ging doen, de wereld mooier zou maken, al die dromen hoef ik niet meer te vervullen. Ik ben blij dat ik er gewoon ben, in mijn eigen reële wereld.
Ik zit al jaren afgekeurd in de wao. Al mijn verzonnen kinderwerelden waarin ik wel belangrijk, mooi en slim was, groots en beroemd zou worden, carrière ging maken, ontwikkelingswerk ging doen, de wereld mooier zou maken, al die dromen hoef ik niet meer te vervullen. Ik ben blij dat ik er gewoon ben, in mijn eigen reële wereld.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 12 september 2009 om 00:39
Lief van je Diaantje. Ik had vanmiddag op een ander topic twijfels over je precieze mening maar met dit topic maak je duidelijk dat het iets is dat je raakt.
Ik heb er vrede mee hoor, ben opgegroeid tot een prima mens maar af toe raakt het me hoe mensen praten over dit soort onderwerpen. Het zou niet iets moeten zijn waar je over na moet denken, maar helaas is de werkelijkheid vaak anders.
Zoals net als bij jullie allemaal: iedereen heeft een eigen verhaal maar het verdriet blijft hetzelfde.
Ik heb er vrede mee hoor, ben opgegroeid tot een prima mens maar af toe raakt het me hoe mensen praten over dit soort onderwerpen. Het zou niet iets moeten zijn waar je over na moet denken, maar helaas is de werkelijkheid vaak anders.
Zoals net als bij jullie allemaal: iedereen heeft een eigen verhaal maar het verdriet blijft hetzelfde.