Relaties
alle pijlers
Weet het niet meer.
woensdag 16 september 2009 om 14:58
quote:Vrouw32 schreef op 14 september 2009 @ 14:53:
Tuurlijk heb ik eraan gewerkt,we hebben al eens eerder een dip gehad en dat is ook weer goed gekomen maar de meeste inzet kwam van mijn kant en dat was deze keer ook zo en het moet wel van 2 kanten komen hé. Daar ben ik ook vaak genoeg verdrietig over geweest en dat ik het zo erg vind voor ons kindje maar zoals ik al zij het ging niet meer.
En dan hobbel je voor het gemak zo van de 1 naar de ander? Na een relatie van 10 jaar en een kind van 3 verder?
Als ik het dus goed begrijp, wilde je dus gelijk met die collega verder, zonder eerst het 1 te verwerken voordat je met het ander verder zou gaan??
Tuurlijk heb ik eraan gewerkt,we hebben al eens eerder een dip gehad en dat is ook weer goed gekomen maar de meeste inzet kwam van mijn kant en dat was deze keer ook zo en het moet wel van 2 kanten komen hé. Daar ben ik ook vaak genoeg verdrietig over geweest en dat ik het zo erg vind voor ons kindje maar zoals ik al zij het ging niet meer.
En dan hobbel je voor het gemak zo van de 1 naar de ander? Na een relatie van 10 jaar en een kind van 3 verder?
Als ik het dus goed begrijp, wilde je dus gelijk met die collega verder, zonder eerst het 1 te verwerken voordat je met het ander verder zou gaan??
woensdag 16 september 2009 om 15:01
quote:Vrouw32 schreef op 16 september 2009 @ 14:54:
Tsja het is een dipje van een week en hoppa ik zet er een punt achter.
Jullie moesten eens weten wat er allemaal achterzit.
Maar om het allemaal gewoon netjes te houden hier wilde ik net in mijn vorige post duidelijk maken dat ik zeker wel ben gaan nadenken over de reacties hier.
Daarnaast denk ik dat mijn meiske gelukkiger is nu dan toen we nog bij der papa woonden. .
Er is geen enkele man op deze wereld die de plaats van HAAR papa in kan nemen evenmin een vrouw die de plaats van HAAR mama kan opvullen.
Jullie (jij en je ex) zijn HAAR ouders, daar kan geen enkel ander tegen op!
Tsja het is een dipje van een week en hoppa ik zet er een punt achter.
Jullie moesten eens weten wat er allemaal achterzit.
Maar om het allemaal gewoon netjes te houden hier wilde ik net in mijn vorige post duidelijk maken dat ik zeker wel ben gaan nadenken over de reacties hier.
Daarnaast denk ik dat mijn meiske gelukkiger is nu dan toen we nog bij der papa woonden. .
Er is geen enkele man op deze wereld die de plaats van HAAR papa in kan nemen evenmin een vrouw die de plaats van HAAR mama kan opvullen.
Jullie (jij en je ex) zijn HAAR ouders, daar kan geen enkel ander tegen op!
woensdag 16 september 2009 om 15:03
Voor ons kindje geboren was hebben we ook eens een dip gehad...dit is langzamerhand weer goed gekomen en we waren weer gelukkig. Toen ik zwanger werd ben ik heel veel aangekomen en na de geboorte van ons meiske ging dit er niet zomaar af. In de eerste weken na de geboorte merkte ik het nog niet maar later merkte ik dat mijn ex me nog amper aanraakte,dit duurde een aantal weken en toen vroeg ik wat er was....hij vond me te dik en was vies van me. Echt vreselijk om te horen. Ik wilde ook weer graag afvallen maar door deze opmerkingen bijna elke week begon ik juist meer te eten. Toch heb ik de kracht gevonden om af te vallen en ineens kon ie wel weer aan me zitten maar dit stond me echt tegen. Ik ben toch je partner,de moeder van je kind je houd toch van me zoals ik ben. Nou dit en nog een aantal dingen die zijn voorgevallen heeft me heel erg gekwetst. En mijn collega gaf me wel het gevoel mooi te zijn en gaf me het gevoel dat ik er mocht zijn...toen ben ik verliefd op hem geworden. Of mischien op het gevoel dat ie me gaf...ik weet het niet.
woensdag 16 september 2009 om 15:07
Het zou heel goed kunnen dat je verliefd bent geworden op het gevoel wat hij je gaf. Het klinkt in ieder geval wel zo, omdat je het heel erg moeilijk los kunt laten. Ik vind het wel heel erg horkerig van je ex om zich zo uit te spreken naar jou toe, je kan er toch weinig aan doen als je aankomt in de zwangerschap.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 16 september 2009 om 15:12
quote:Vrouw32 schreef op 14 september 2009 @ 21:38:
hallo Haasje,
dankje voor je reactie...fijn om te lezen dat je niet de enige bent want leuk is dit zeker niet.
ik kan het verbaal zeker niet uit hem opmaken want gepraat hebben we daarna nog niet. nonverbaal was ie eerst afstandelijk maar dat is inmiddels ook veranderd omdat ie me alweer meerdere malen geknuffeld heeft. Heb 2 keer op het werk geprobeerd te praten maar er komt vaak wat tussen,vandaar dat ik hem een brief wilde schrijven en vragen of we konden praten.
Ik denk zelf dat ik het uit zijn mond hoor dat ik het kan laten rusten,nu blijf ik gissen en me afvragen zou ie dan toch wel???
Kun je geen beslissing voor jezelf nemen? Ja, en wat als ie dan toch wel ....??????? Ga je er dan maar weer gelijk voor?
Nogal puberachtig als je het mij vraagt.
Je relatie werkt misschien niet meer, maar je hoopt duidelijk dat deze flirt er is om je op te vangen zodat je niet alleen bent na het verbreken ervan.
Laat die man ook met rust en als je een beetje Vrouw bent laat je hem ook niet meer aan je zitten. Hallo, je bent 32, geen 17.
hallo Haasje,
dankje voor je reactie...fijn om te lezen dat je niet de enige bent want leuk is dit zeker niet.
ik kan het verbaal zeker niet uit hem opmaken want gepraat hebben we daarna nog niet. nonverbaal was ie eerst afstandelijk maar dat is inmiddels ook veranderd omdat ie me alweer meerdere malen geknuffeld heeft. Heb 2 keer op het werk geprobeerd te praten maar er komt vaak wat tussen,vandaar dat ik hem een brief wilde schrijven en vragen of we konden praten.
Ik denk zelf dat ik het uit zijn mond hoor dat ik het kan laten rusten,nu blijf ik gissen en me afvragen zou ie dan toch wel???
Kun je geen beslissing voor jezelf nemen? Ja, en wat als ie dan toch wel ....??????? Ga je er dan maar weer gelijk voor?
Nogal puberachtig als je het mij vraagt.
Je relatie werkt misschien niet meer, maar je hoopt duidelijk dat deze flirt er is om je op te vangen zodat je niet alleen bent na het verbreken ervan.
Laat die man ook met rust en als je een beetje Vrouw bent laat je hem ook niet meer aan je zitten. Hallo, je bent 32, geen 17.
woensdag 16 september 2009 om 15:14
quote:Vrouw32 schreef op 16 september 2009 @ 15:03:
. En mijn collega gaf me wel het gevoel mooi te zijn en gaf me het gevoel dat ik er mocht zijn....
Maar kan het niet wezen dat hij dittegen je zei om je te paaien? Om te kijken in hoever jij hier in mee zou gaan?
Misschien omdat hij aanvoelde dat je niet happy was thuis?
Ik opper maar wat hoor, maar sommige mensen voelen aan als ene ander niet happy is in zijn/haar reltie!
. En mijn collega gaf me wel het gevoel mooi te zijn en gaf me het gevoel dat ik er mocht zijn....
Maar kan het niet wezen dat hij dittegen je zei om je te paaien? Om te kijken in hoever jij hier in mee zou gaan?
Misschien omdat hij aanvoelde dat je niet happy was thuis?
Ik opper maar wat hoor, maar sommige mensen voelen aan als ene ander niet happy is in zijn/haar reltie!
woensdag 16 september 2009 om 15:20
quote:luna2006 schreef op 16 september 2009 @ 15:14:
[...]
Maar kan het niet wezen dat hij dittegen je zei om je te paaien? Om te kijken in hoever jij hier in mee zou gaan?
Misschien omdat hij aanvoelde dat je niet happy was thuis?
Ik opper maar wat hoor, maar sommige mensen voelen aan als ene ander niet happy is in zijn/haar reltie!Ja,dat zou kunnen en daar heb ik zeker ook wel aan gedacht,maar die gedachte maakt me dan nog verdrietiger en voel ik me nog lelijker omdat hij er dan ook niks van meende.
[...]
Maar kan het niet wezen dat hij dittegen je zei om je te paaien? Om te kijken in hoever jij hier in mee zou gaan?
Misschien omdat hij aanvoelde dat je niet happy was thuis?
Ik opper maar wat hoor, maar sommige mensen voelen aan als ene ander niet happy is in zijn/haar reltie!Ja,dat zou kunnen en daar heb ik zeker ook wel aan gedacht,maar die gedachte maakt me dan nog verdrietiger en voel ik me nog lelijker omdat hij er dan ook niks van meende.
woensdag 16 september 2009 om 15:22
Het klinkt( understatement) als dat je erg onzeker bent over jezelf. En dat je daarbij veel bevestiging nodig hebt van een man.
Het is verschrikkelijk dat je ex zoiets zegt. Dan daalt helemaal je zelfvertrouwen. Ik heb dat ook gehad dat mijn ex die niet met mij wilde vrijen. Ik heb mij in die periode erg onaantrekkelijk gevoeld. En ik begrijp je reactie, dan je dan gevoelig word voor aandacht van andere mannen. Maar uiteindelijk draait het om jouw eigen waarde. Als jij nou meer in jezelf "geloof" ( hé, ik ben wel leuk, en aantrekkelijk) dan straal je dat ook uit! En komt dat ook over bij andere, en dat maakt je juist aantrekkelijk.
Het is verschrikkelijk dat je ex zoiets zegt. Dan daalt helemaal je zelfvertrouwen. Ik heb dat ook gehad dat mijn ex die niet met mij wilde vrijen. Ik heb mij in die periode erg onaantrekkelijk gevoeld. En ik begrijp je reactie, dan je dan gevoelig word voor aandacht van andere mannen. Maar uiteindelijk draait het om jouw eigen waarde. Als jij nou meer in jezelf "geloof" ( hé, ik ben wel leuk, en aantrekkelijk) dan straal je dat ook uit! En komt dat ook over bij andere, en dat maakt je juist aantrekkelijk.
woensdag 16 september 2009 om 15:22
Vrouw, natuurlijk hebben we het hier niet over een 'dipje van een week' en niemand kent je verhaal, dus ik zal ook niet zeggen dat je ex de ideale man is. Maar ik denk wel dat je, zoals Maleficent ook zegt, zeer gevoelig was voor de aandacht en complimentjes die je kreeg van je collega. En misschien wel verliefder bent daarop dan op de man zelf, maar dat moet je zelf maar bepalen.
Je ex verdient ook zeker geen schoonheidsprijs met zijn opmerkingen maar je bent wel, zo lijkt het, heel snel gezwicht voor een paar mooie praatjes van een andere man.
En denken dat je dochtertje nu gelukkiger is...ik hoop het voor haar! Voor jou hoop ik alleen maar dat je heel goed over je beslissingen hebt nagedacht, omdat je topic en reacties een nogal overhaast, bakvisachtig beeld bij mij opriepen! (en ik uit ervaring weet dat het gras zo groen kan lijken aan de overkant terwijl je soms gewoon even je eigen gazonnetje moet sproeien!)
Je ex verdient ook zeker geen schoonheidsprijs met zijn opmerkingen maar je bent wel, zo lijkt het, heel snel gezwicht voor een paar mooie praatjes van een andere man.
En denken dat je dochtertje nu gelukkiger is...ik hoop het voor haar! Voor jou hoop ik alleen maar dat je heel goed over je beslissingen hebt nagedacht, omdat je topic en reacties een nogal overhaast, bakvisachtig beeld bij mij opriepen! (en ik uit ervaring weet dat het gras zo groen kan lijken aan de overkant terwijl je soms gewoon even je eigen gazonnetje moet sproeien!)
woensdag 16 september 2009 om 15:26
quote:Vrouw32 schreef op 16 september 2009 @ 15:20:
[...]
Ja,dat zou kunnen en daar heb ik zeker ook wel aan gedacht,maar die gedachte maakt me dan nog verdrietiger en voel ik me nog lelijker omdat hij er dan ook niks van meende.
Waarom?? Sommige mannen zijn nou eenmaal achterbaks en hypocriet. Zogenaamd doen als of ze niet gelukkig zijn om met een ander aan te pappen. Erg laag van je collega!!
Ik snap dat je je zo voelt. Maar hou de eer aan je zelf! Niemand is lelijk!
Of heb je soms 2 hoofden en 4 ogen??
[...]
Ja,dat zou kunnen en daar heb ik zeker ook wel aan gedacht,maar die gedachte maakt me dan nog verdrietiger en voel ik me nog lelijker omdat hij er dan ook niks van meende.
Waarom?? Sommige mannen zijn nou eenmaal achterbaks en hypocriet. Zogenaamd doen als of ze niet gelukkig zijn om met een ander aan te pappen. Erg laag van je collega!!
Ik snap dat je je zo voelt. Maar hou de eer aan je zelf! Niemand is lelijk!
Of heb je soms 2 hoofden en 4 ogen??
woensdag 16 september 2009 om 15:27
woensdag 16 september 2009 om 15:35
Nou ja Romee, alsof we alleen maar kattig doen.
Vrouw, laat deze man gaan. Zorg dat je leven op orde komt. Rust. En dan kun je altijd weer gaan daten, met niet gebonden mannen. Als iets slecht is voor je zelfvertrouwen dan is het een affaire met een getrouwde vent die toch nooit voor jou zal kiezen en dat is niet wat je wilt.
Vrouw, laat deze man gaan. Zorg dat je leven op orde komt. Rust. En dan kun je altijd weer gaan daten, met niet gebonden mannen. Als iets slecht is voor je zelfvertrouwen dan is het een affaire met een getrouwde vent die toch nooit voor jou zal kiezen en dat is niet wat je wilt.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 16 september 2009 om 15:43
quote:Vrouw32 schreef op 16 september 2009 @ 15:03:
Voor ons kindje geboren was hebben we ook eens een dip gehad...dit is langzamerhand weer goed gekomen en we waren weer gelukkig. Toen ik zwanger werd ben ik heel veel aangekomen en na de geboorte van ons meiske ging dit er niet zomaar af. In de eerste weken na de geboorte merkte ik het nog niet maar later merkte ik dat mijn ex me nog amper aanraakte,dit duurde een aantal weken en toen vroeg ik wat er was....hij vond me te dik en was vies van me. Echt vreselijk om te horen. Ik wilde ook weer graag afvallen maar door deze opmerkingen bijna elke week begon ik juist meer te eten. Toch heb ik de kracht gevonden om af te vallen en ineens kon ie wel weer aan me zitten maar dit stond me echt tegen. Ik ben toch je partner,de moeder van je kind je houd toch van me zoals ik ben. Nou dit en nog een aantal dingen die zijn voorgevallen heeft me heel erg gekwetst. En mijn collega gaf me wel het gevoel mooi te zijn en gaf me het gevoel dat ik er mocht zijn...toen ben ik verliefd op hem geworden. Of mischien op het gevoel dat ie me gaf...ik weet het niet.Vrouw, dit vind ik heus wel echt vervelend voor je. Maar het is zo raar dat je hier nú pas mee komt, terwijl je in je OP nog schrijft:
Ik ben een vrouw van 32,woon samen en we hebben een geweldig leuk kindje van 3 jaar!
Hier zijn mijn vriend en ik alle 2 super trots en gelukkig mee,het enige is dat we de laatste 2 jaar samen niet meer zo gelukkig zijn.
Hier hebben we veel over gepraat en toch proberen er samen uit te komen.
Zo raar is het toch niet, dat wij dan hier collectief op het verkeerde been worden gezet? Nu lijkt het, alsof je het voor jezelf goedpraat, terwijl als je vanaf het begin duidelijker was geweest, de reacties waarschijnlijk milder waren geweest.
Voor ons kindje geboren was hebben we ook eens een dip gehad...dit is langzamerhand weer goed gekomen en we waren weer gelukkig. Toen ik zwanger werd ben ik heel veel aangekomen en na de geboorte van ons meiske ging dit er niet zomaar af. In de eerste weken na de geboorte merkte ik het nog niet maar later merkte ik dat mijn ex me nog amper aanraakte,dit duurde een aantal weken en toen vroeg ik wat er was....hij vond me te dik en was vies van me. Echt vreselijk om te horen. Ik wilde ook weer graag afvallen maar door deze opmerkingen bijna elke week begon ik juist meer te eten. Toch heb ik de kracht gevonden om af te vallen en ineens kon ie wel weer aan me zitten maar dit stond me echt tegen. Ik ben toch je partner,de moeder van je kind je houd toch van me zoals ik ben. Nou dit en nog een aantal dingen die zijn voorgevallen heeft me heel erg gekwetst. En mijn collega gaf me wel het gevoel mooi te zijn en gaf me het gevoel dat ik er mocht zijn...toen ben ik verliefd op hem geworden. Of mischien op het gevoel dat ie me gaf...ik weet het niet.Vrouw, dit vind ik heus wel echt vervelend voor je. Maar het is zo raar dat je hier nú pas mee komt, terwijl je in je OP nog schrijft:
Ik ben een vrouw van 32,woon samen en we hebben een geweldig leuk kindje van 3 jaar!
Hier zijn mijn vriend en ik alle 2 super trots en gelukkig mee,het enige is dat we de laatste 2 jaar samen niet meer zo gelukkig zijn.
Hier hebben we veel over gepraat en toch proberen er samen uit te komen.
Zo raar is het toch niet, dat wij dan hier collectief op het verkeerde been worden gezet? Nu lijkt het, alsof je het voor jezelf goedpraat, terwijl als je vanaf het begin duidelijker was geweest, de reacties waarschijnlijk milder waren geweest.
woensdag 16 september 2009 om 16:05
Het is gewoon een achterlijke reactie van je ex, als ik het zo even mag omschrijven. Heb daar ook totaal geen begrip voor. Vind het heel lomp omzoiets tegen de kersverse moeder van je kind te zeggen. Ik denk alleen dat ik, net als Tammetuk eigenlijk zegt, jou vanaf het begin beter had kunnen begrijpen als je dit gelijk had durven aanhalen.
En ik hoop, net als vele anderen hier, dat je je eigenwaarde niet haalt uit wat je collega van je vindt of wat je ex over je zegt, maar dat je jezelf gewoon een geweldige vrouw en een mooi mens vindt! Of gaat vinden! Want dat lijkt me echt veel belangrijker voor jou dan wat je allemaal in je OP hebt aangehaald.
En ik hoop, net als vele anderen hier, dat je je eigenwaarde niet haalt uit wat je collega van je vindt of wat je ex over je zegt, maar dat je jezelf gewoon een geweldige vrouw en een mooi mens vindt! Of gaat vinden! Want dat lijkt me echt veel belangrijker voor jou dan wat je allemaal in je OP hebt aangehaald.
woensdag 16 september 2009 om 16:57
dinsdag 27 oktober 2009 om 13:08
Hallo allemaal,
Hier weer even een reactie van mij.
Het gaat inmiddels stukken beter met me en heb die man uit mijn hoofd gezet en me geconcentreerd op het leven samen met mijn kindje.
Ik kwam op een punt dat ik dingen van die man zag waardoor mijn ogen open gingen en me afvroeg waar ik toch mee bezig was en was er toen ook helemaal klaar mee. Het enige nadeel is dat onze werksfeer er niet beter van geworden is. Hij negeert me als er anderen bij staan of juist flauwe dingen tegen me zeggen. Ook doet ie dan ontzettend slijmerig bij andere vrouwelijke collega's en kijkt ie me ontzettend smerig aan. Kan mij totaal niks schelen wat ie met een andere collega zou kunnen gaan doen maar ik werk zo niet plezierig en ben bang dat de bom straks een keer ontploft en van alles tegen hem ga zeggen. Terwijl ie dat ook weer niet waard is maar het is ontzettend vervelend en andere collega's merken het ook al op....wat moet ik hier toch aan doen. Naar een andere afdeling lukt niet.
Hier weer even een reactie van mij.
Het gaat inmiddels stukken beter met me en heb die man uit mijn hoofd gezet en me geconcentreerd op het leven samen met mijn kindje.
Ik kwam op een punt dat ik dingen van die man zag waardoor mijn ogen open gingen en me afvroeg waar ik toch mee bezig was en was er toen ook helemaal klaar mee. Het enige nadeel is dat onze werksfeer er niet beter van geworden is. Hij negeert me als er anderen bij staan of juist flauwe dingen tegen me zeggen. Ook doet ie dan ontzettend slijmerig bij andere vrouwelijke collega's en kijkt ie me ontzettend smerig aan. Kan mij totaal niks schelen wat ie met een andere collega zou kunnen gaan doen maar ik werk zo niet plezierig en ben bang dat de bom straks een keer ontploft en van alles tegen hem ga zeggen. Terwijl ie dat ook weer niet waard is maar het is ontzettend vervelend en andere collega's merken het ook al op....wat moet ik hier toch aan doen. Naar een andere afdeling lukt niet.
