Kinderen
alle pijlers
pijnbestrijding bij bevalling?
maandag 14 september 2009 om 20:52
Waarom heb je er juist wel of juist niet voor gekozen?
En voor de mensen die er wel voor gekozen hebben, hoe gaat het dan in z'n werk? Voel je helemaal niets? Ook niet als je moet persen?
Ben hoogzwanger van nummer 2. Mijn eerste is zonder pijnbestrijding ter wereld gekomen. Ben me nu wat aan het verdiepen in waar ik nu voor ga kiezen. Vooral omdat een vriendin van me zei dat de bevalling eigenlijk wel `een prettige gebeurtenis` was. Ze had weinig pijn gehad door de pijnbestrijding. Lijkt mij stiekem toch ook wel wat.
Bij de eerste wilde ik graag thuis bevallen. Uiteindelijk wegens complicaties toch in het ziekenhuis beland. Ik kon geen pijnbestrijding meer krijgen omdat de ontsluiting op dat moment al te ver gevorderd was (meen ik). Ik was uitgeput na die tijd. Logisch natuurlijk, want je lijf moet wel wat doorstaan. Ben benieuwd of die pijnbestrijding er nou ook voor zorgt dat de vrouw over het algemeen minder uitgeput is. Vast wel.
En voor de mensen die er wel voor gekozen hebben, hoe gaat het dan in z'n werk? Voel je helemaal niets? Ook niet als je moet persen?
Ben hoogzwanger van nummer 2. Mijn eerste is zonder pijnbestrijding ter wereld gekomen. Ben me nu wat aan het verdiepen in waar ik nu voor ga kiezen. Vooral omdat een vriendin van me zei dat de bevalling eigenlijk wel `een prettige gebeurtenis` was. Ze had weinig pijn gehad door de pijnbestrijding. Lijkt mij stiekem toch ook wel wat.
Bij de eerste wilde ik graag thuis bevallen. Uiteindelijk wegens complicaties toch in het ziekenhuis beland. Ik kon geen pijnbestrijding meer krijgen omdat de ontsluiting op dat moment al te ver gevorderd was (meen ik). Ik was uitgeput na die tijd. Logisch natuurlijk, want je lijf moet wel wat doorstaan. Ben benieuwd of die pijnbestrijding er nou ook voor zorgt dat de vrouw over het algemeen minder uitgeput is. Vast wel.
dinsdag 15 september 2009 om 15:19
dinsdag 15 september 2009 om 18:50
Ik heb ook een ruggeprik gehad....lag gewoon aan een pomp, met een slangetje uit mn rug en kreeg continue een lage dosering toegediend. Voelde geen pijn meer, maar kon wel gewoon lopen en mn benen bewegen. Toen de pomp uitgezet werd bij 9 cm ontsluiting voelde ik na 10 minuten de weeen gewoon weer heel goed, en ik kon direct na mn bevalling douchen en plassen.
Ik vond dit ideaal en zou er de komende bevalling ook zeker weer voor kiezen en een stuk eerder als met Lois.
Bij Lois heb ik pas toen ik 6cm ontsluiting had een ruggeprik gevraagd, die zat na 4 keer opnieuw prikken pas goed, en werkte pas toen ik 7 cm ontsluiting had...anderhalf uur later 9 cm en toen moest de pomp weer uit....al met al 30 uur aan t bevallen geweest, maar dus maar anderhalf uur met pijnbestrijding...dat zal komende bevalling dus wel anders worden
Ik vond dit ideaal en zou er de komende bevalling ook zeker weer voor kiezen en een stuk eerder als met Lois.
Bij Lois heb ik pas toen ik 6cm ontsluiting had een ruggeprik gevraagd, die zat na 4 keer opnieuw prikken pas goed, en werkte pas toen ik 7 cm ontsluiting had...anderhalf uur later 9 cm en toen moest de pomp weer uit....al met al 30 uur aan t bevallen geweest, maar dus maar anderhalf uur met pijnbestrijding...dat zal komende bevalling dus wel anders worden
dinsdag 15 september 2009 om 19:21
quote:peet77 schreef op 15 september 2009 @ 14:37:
[...]
Op dit forum noemt gelukkig nog niemand zélf het argument dat pijnbestrijding slechter zou zijn voor de band met je kind, maar ik ben het wel tegengekomen in het alom geprezen boek (Veilig bevallen) van Beatrijs Smulders. Deze dame/dit boek werd wél genoemd. Ik heb dat boek gelezen en heb me verbaasd over hoe in de inleiding wordt gezegd dat iedereen zelf moet kiezen, thuis of in zh, met of zonder pijnbestrijding. Vervolgens blijkt dat de rest van het boek doordrongen is van pro thuis en anti pijnbestrijding. Nogal tegenstrijdig, vond ik tenminste. Vandaar dat ik het noemde.
Ik denk serieus dat de langdurige pijn en uitputtende bevalling mij geen goed hebben gedaan qua "bonding" zeg maar. Ik was nog semi getraumatiseerd na de bevalling en heb echt een tijd nodig gehad voor verwerken.
Ik denk dat ik beter had gereageerd als ik niet zó moe was en niet zó heftig onder de indruk was geweest van die aardbeving die me voor mijn gevoel overkwam.
[...]
Op dit forum noemt gelukkig nog niemand zélf het argument dat pijnbestrijding slechter zou zijn voor de band met je kind, maar ik ben het wel tegengekomen in het alom geprezen boek (Veilig bevallen) van Beatrijs Smulders. Deze dame/dit boek werd wél genoemd. Ik heb dat boek gelezen en heb me verbaasd over hoe in de inleiding wordt gezegd dat iedereen zelf moet kiezen, thuis of in zh, met of zonder pijnbestrijding. Vervolgens blijkt dat de rest van het boek doordrongen is van pro thuis en anti pijnbestrijding. Nogal tegenstrijdig, vond ik tenminste. Vandaar dat ik het noemde.
Ik denk serieus dat de langdurige pijn en uitputtende bevalling mij geen goed hebben gedaan qua "bonding" zeg maar. Ik was nog semi getraumatiseerd na de bevalling en heb echt een tijd nodig gehad voor verwerken.
Ik denk dat ik beter had gereageerd als ik niet zó moe was en niet zó heftig onder de indruk was geweest van die aardbeving die me voor mijn gevoel overkwam.
dinsdag 15 september 2009 om 21:53
Yep, hier ook jeuk maar ook nog bewegende benen en ik heb gewoon een uurtje na het hechten zelf kunnen douchen.
Tuurlijk zijn er meer kunstverlossingen bij een ruggeprik. Moet je eens kijken hoeveel bevalling er zonder beginnen en eindigen met een prik omdat ze té gecompliceerd zijn. Die rekenen ze allemaal mee. Tja dan krijg je ook geen goed beeld natuurlijk,
En uiteraard moet je je goed laten voorlichten over de risico's. Dat vind ik niet meer dan normaal, maar dat zou je ook bij een thuisbevalling moeten doen. Moet je eens kijken hoeveel bevallingen daarvan alsnog in het zh eindigen (bijna 50%). En dan echt niet voor niks hoor. Dat noem ik ook risico's nemen. Ik ben echter ook overtuigd dat de risisco;s bij beide gevallen te doen zijn. Het is alleen jammer dat er zon negatieve sfeer om pijnbestrijding bij de bevalling ligt.
En daar geef ik onderandere dat stomme mens van Beatrijs Smulders de schuld van. Men, wat een zeik mens zeg. Gatver. Het wordt tijd dat we eens de 21ste eeuw in gaan hier in Ned en dat belachelijke idee dat je het natuurlijk moet doen achter ons laten.
Btw, de verzekeringsmaatschappijen staan trouwens ook niet te trappelen dat dit een trend wordt. Het kost namelijk nogal wat tov een bevalling zonder pijnbestrijding. Dat geldt ook voor een thuisbevalling. Stukken goedkoper, dus tja, nogal logisch dat ze over pijnbestrijding moeilijk doen.
Tuurlijk zijn er meer kunstverlossingen bij een ruggeprik. Moet je eens kijken hoeveel bevalling er zonder beginnen en eindigen met een prik omdat ze té gecompliceerd zijn. Die rekenen ze allemaal mee. Tja dan krijg je ook geen goed beeld natuurlijk,
En uiteraard moet je je goed laten voorlichten over de risico's. Dat vind ik niet meer dan normaal, maar dat zou je ook bij een thuisbevalling moeten doen. Moet je eens kijken hoeveel bevallingen daarvan alsnog in het zh eindigen (bijna 50%). En dan echt niet voor niks hoor. Dat noem ik ook risico's nemen. Ik ben echter ook overtuigd dat de risisco;s bij beide gevallen te doen zijn. Het is alleen jammer dat er zon negatieve sfeer om pijnbestrijding bij de bevalling ligt.
En daar geef ik onderandere dat stomme mens van Beatrijs Smulders de schuld van. Men, wat een zeik mens zeg. Gatver. Het wordt tijd dat we eens de 21ste eeuw in gaan hier in Ned en dat belachelijke idee dat je het natuurlijk moet doen achter ons laten.
Btw, de verzekeringsmaatschappijen staan trouwens ook niet te trappelen dat dit een trend wordt. Het kost namelijk nogal wat tov een bevalling zonder pijnbestrijding. Dat geldt ook voor een thuisbevalling. Stukken goedkoper, dus tja, nogal logisch dat ze over pijnbestrijding moeilijk doen.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
dinsdag 15 september 2009 om 22:00
Ik geef er niet alleen Beatrijs de schuld van. Ook de huidige generatie verloskundigen die al een jaartje of 15 meedraaien kunnen er wat van. Hoe langer ik er over na ga denken hoe belachelijker ik de situatie hier vind. Ik word er bijna agressief van zelfs .
Ik heb net even nagekeken: in zkh van mijn keuze kan er 24 uur per dag een epiduraal gezet worden. Nou zit ik me af te vragen hoe ik dat ga regelen? Meteen tegen vk zeggen dat we niet eerst uren thuis aan de slag gaan want dat ik pijnbestrijding wil?
(vorige inleiding dus dat was makkelijk)
Ik heb net even nagekeken: in zkh van mijn keuze kan er 24 uur per dag een epiduraal gezet worden. Nou zit ik me af te vragen hoe ik dat ga regelen? Meteen tegen vk zeggen dat we niet eerst uren thuis aan de slag gaan want dat ik pijnbestrijding wil?
(vorige inleiding dus dat was makkelijk)
dinsdag 15 september 2009 om 22:15
dank allen voor de info.
Ergens hoor ik ook bij de ouderwetsche groep die vindt dat "den pijn bij den bevalling hoort". Mijn vorige bevalling komt echter steeds meer terug in mijn gedachten, en dan denk ik dat pijn soms ook teveel kan zijn. Ik heb iets van 2,5 uur persweeen tegen moeten houden waarna zoon uiteindelijk met spoed met de pomp gehaald is omdat het hartje te erg dipte. Hij bleek uiteindelijk ook niet de juiste draai gemaakt te hebben en was een sterrekijkertje.
Na vorige bevalling redelijk snel in een ppd terecht gekomen. Na 3 weken zat ik aan de antidepressiva (en opende ik belachelijke topics op dit forum, vraag maar aan arwen, fleur of Inad, hahaha). Ik wist me geen raad met mijn zoon en al met al heeft dat een maand of 10 geduurd.
Ergens heb ik gewoon angst dat zoiets weer kan gebeuren. Daar ben ik gewoon doodsbenauwd voor. Ergens heb ik de hoop dat ik, wanneer ik niet zo uitgeput een bevalling uitkom, een stukje invloed uit kan oefenen op hoe ik me na de bevalling voel.
Enige reden dat ik nu nog twijfel, is omdat ik bij veel mensen om mij heen zie dat een tweede een stuk sneller en soepeler gaat. Lastig allemaal hoor.
Ergens hoor ik ook bij de ouderwetsche groep die vindt dat "den pijn bij den bevalling hoort". Mijn vorige bevalling komt echter steeds meer terug in mijn gedachten, en dan denk ik dat pijn soms ook teveel kan zijn. Ik heb iets van 2,5 uur persweeen tegen moeten houden waarna zoon uiteindelijk met spoed met de pomp gehaald is omdat het hartje te erg dipte. Hij bleek uiteindelijk ook niet de juiste draai gemaakt te hebben en was een sterrekijkertje.
Na vorige bevalling redelijk snel in een ppd terecht gekomen. Na 3 weken zat ik aan de antidepressiva (en opende ik belachelijke topics op dit forum, vraag maar aan arwen, fleur of Inad, hahaha). Ik wist me geen raad met mijn zoon en al met al heeft dat een maand of 10 geduurd.
Ergens heb ik gewoon angst dat zoiets weer kan gebeuren. Daar ben ik gewoon doodsbenauwd voor. Ergens heb ik de hoop dat ik, wanneer ik niet zo uitgeput een bevalling uitkom, een stukje invloed uit kan oefenen op hoe ik me na de bevalling voel.
Enige reden dat ik nu nog twijfel, is omdat ik bij veel mensen om mij heen zie dat een tweede een stuk sneller en soepeler gaat. Lastig allemaal hoor.
woensdag 16 september 2009 om 00:49
haha fleur. Dank hoor.
Ik weet inmiddels ook dat je veel zaken niet kunt controleren. Eerste bevalling was redelijk pittig realiseer ik me achteraf, vooral de laatste 5 uur, en wat sommigen hier ook schetsen, dat is gewoon niet nodig. Denk dat ik gewoon even een extra gesprek met verloskundige ga vragen. Dat die me even extra voorlicht.
Ik weet inmiddels ook dat je veel zaken niet kunt controleren. Eerste bevalling was redelijk pittig realiseer ik me achteraf, vooral de laatste 5 uur, en wat sommigen hier ook schetsen, dat is gewoon niet nodig. Denk dat ik gewoon even een extra gesprek met verloskundige ga vragen. Dat die me even extra voorlicht.
woensdag 16 september 2009 om 01:08
quote:cabrioladie schreef op 16 september 2009 @ 01:04:
Ik heb makkelijk praten. Bij alle kinderen zonder centje pijn thuis bevallen.
Kan er dus niet over oordelen. Ben iig geen voorstander van ziekenhuisbevallingen als het niet nodig is en onnodige pijn bestrijding.Als je er nou niet over kan oordelen waarom doe je dat dan toch?
Ik heb makkelijk praten. Bij alle kinderen zonder centje pijn thuis bevallen.
Kan er dus niet over oordelen. Ben iig geen voorstander van ziekenhuisbevallingen als het niet nodig is en onnodige pijn bestrijding.Als je er nou niet over kan oordelen waarom doe je dat dan toch?
woensdag 16 september 2009 om 08:29
Even vanuit mijn vakgebied gesproken: als ik bij iemand zijn verstandskiezen eruit trek, ga ik er altijd van uit dat ze toch wel verdoofd willen worden. Die kiezen liggen er met 5 minuten uit, een bevalling duurt langer! Misschien ga ik dat de gyn voorstellen: ik bevallen zonder ruggeprik en hij bij mij zijn kiezen laten trekken zonder verdoving
In de Middeleeuwen werden kiezen ook getrokken zonder verdoving, terwijl dat nu ondenkbaar is. Ik verwacht dat het met bevallen ook langzaam die kant uit gaat. En natuurlijk zullen er dan vrouwen zijn die geen pijnstilling willen, prima! Maar het moet wel uit de taboesfeer. De nieuwe richtlijn over de ruggeprik die vorig jaar van kracht is geworden vind ik een grote stap in de goede richting!
In de Middeleeuwen werden kiezen ook getrokken zonder verdoving, terwijl dat nu ondenkbaar is. Ik verwacht dat het met bevallen ook langzaam die kant uit gaat. En natuurlijk zullen er dan vrouwen zijn die geen pijnstilling willen, prima! Maar het moet wel uit de taboesfeer. De nieuwe richtlijn over de ruggeprik die vorig jaar van kracht is geworden vind ik een grote stap in de goede richting!
woensdag 16 september 2009 om 08:53
Ik vind dat de ruggenprik standaard beschikbaar moet komen voor vrouwen wanneer ze dat willen.
Ik denk dat er alsnog vrouwen zijn die er eerst voor kiezen om het zover mogelijk zelf te willen doen (ik ook en heb uiteindelijk toch gekozen voor een ruggenprik). Prima, die keuze moet ook vrij zijn. Als je geen behoefte hebt aan zo'n prik, waarom zou je het dan doen?
Maar als een vrouw er wél behoefte aan heeft, moet die haar ook niet geweigerd worden. Tenzij het medisch gezien niet verantwoord is ofzo natuurlijk.
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.
Ik denk dat er alsnog vrouwen zijn die er eerst voor kiezen om het zover mogelijk zelf te willen doen (ik ook en heb uiteindelijk toch gekozen voor een ruggenprik). Prima, die keuze moet ook vrij zijn. Als je geen behoefte hebt aan zo'n prik, waarom zou je het dan doen?
Maar als een vrouw er wél behoefte aan heeft, moet die haar ook niet geweigerd worden. Tenzij het medisch gezien niet verantwoord is ofzo natuurlijk.
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.
woensdag 16 september 2009 om 09:40
hallo allemaal,
Ik zat een beetje mee te lezen en las de lovende reactie van petra over het EMC/ Sophia en toen moest me toch iets van het hart.
Allereerst viind ik het heel erg belangrijk dat een vrouw mag kunnen kiezen voor een ruggeprik. Daarom heb ik voor dit ziekenhuis gekozen, je kunt 24 uur per dag een ruggeprik krijgen en het klonk als dat het de gewoonste zaak van de wereld is. Ik wist niet van te voren of ik er 1 wilde maar ik wilde wel de keuze hebben. Nu lag ik daar een half jaar geleden te bevallen. Ik kwam met 4 cm binnen, ze hebben de vliezen gebroken en al snel werd het me te veel en smeekte ik om een ruggeprik. Zegt de verpleegkundige die bij ons zat (overigens een secreet van een mens) "maar je weet toch dat een bevalling pijn doet?" Daarna is ze werkelijk zuchtend een arts gaan halen. Die gaf haar goedkeuring. Toen zat de anesthesist vast bij een operatie en hebben ze 2 uur lang gezegd: hij komt hoor, hij komt hoor. En daarna hadden ze het er ineens niet meer over en zat ik al op volledige ontsluiting.
Ik begrijp dat als de anesthesist vast zit het niet kan en ik moet achteraf blij zijn dat ik het zonder heb gedaan. Maar het heeft me wel geirriteerd bij zo'n "vooruitstrevend ziekenhuis" iemand zo reageert en ik heb echt het gevoel gehad dat ze me nooit van plan waren er 1 te geven.
Zal wel onterecht zijn hoor, maar goed zoals ik al zei zat er echt een bot secreet bij die de gehele sfeer heeft verziekt bij de bevalling. (tijdens weeen vragen stellen, zeggen dat ik het helemaal niet goed deed, vragen naar mijn gewicht en opmerken "zo u bent behoorlijk wat aangekomen he?", tijdens weeen uitleg geven over een keizersnee voor het geval dat, tijdens weeen de maat van steunkouzen opnemen voor die keizersnee waar geen sprake van was))Ik heb alleen maar heel erg boos liggen zijn.
Ik zat een beetje mee te lezen en las de lovende reactie van petra over het EMC/ Sophia en toen moest me toch iets van het hart.
Allereerst viind ik het heel erg belangrijk dat een vrouw mag kunnen kiezen voor een ruggeprik. Daarom heb ik voor dit ziekenhuis gekozen, je kunt 24 uur per dag een ruggeprik krijgen en het klonk als dat het de gewoonste zaak van de wereld is. Ik wist niet van te voren of ik er 1 wilde maar ik wilde wel de keuze hebben. Nu lag ik daar een half jaar geleden te bevallen. Ik kwam met 4 cm binnen, ze hebben de vliezen gebroken en al snel werd het me te veel en smeekte ik om een ruggeprik. Zegt de verpleegkundige die bij ons zat (overigens een secreet van een mens) "maar je weet toch dat een bevalling pijn doet?" Daarna is ze werkelijk zuchtend een arts gaan halen. Die gaf haar goedkeuring. Toen zat de anesthesist vast bij een operatie en hebben ze 2 uur lang gezegd: hij komt hoor, hij komt hoor. En daarna hadden ze het er ineens niet meer over en zat ik al op volledige ontsluiting.
Ik begrijp dat als de anesthesist vast zit het niet kan en ik moet achteraf blij zijn dat ik het zonder heb gedaan. Maar het heeft me wel geirriteerd bij zo'n "vooruitstrevend ziekenhuis" iemand zo reageert en ik heb echt het gevoel gehad dat ze me nooit van plan waren er 1 te geven.
Zal wel onterecht zijn hoor, maar goed zoals ik al zei zat er echt een bot secreet bij die de gehele sfeer heeft verziekt bij de bevalling. (tijdens weeen vragen stellen, zeggen dat ik het helemaal niet goed deed, vragen naar mijn gewicht en opmerken "zo u bent behoorlijk wat aangekomen he?", tijdens weeen uitleg geven over een keizersnee voor het geval dat, tijdens weeen de maat van steunkouzen opnemen voor die keizersnee waar geen sprake van was))Ik heb alleen maar heel erg boos liggen zijn.
woensdag 16 september 2009 om 09:42
quote:schouderklopje schreef op 16 september 2009 @ 08:53:
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.
Dit is dus de reden dat ik serieus nadenk over pijnbestrijding. Ik wil absoluut niet stellen dat "mijn" ppd veroorzaakt is door de pittige bevalling. Ben wel benieuwd of het meegespeeld heeft. Er speelden bij mij toen echter nog veel meer dingen mee. Was, en ben eigenlijk nog steeds, redelijk controlfreakerig en heb graag overzicht. Dat werkt niet met een baby. Dat weet ik nu, maar toen niet. Daarnaast waren er andere zaken in de prive-sfeer die niet goed waren, maar die inmiddels allemaal ten positieve veranderd zijn.
Er zijn een aantal dingen waar ik gewoon geen invloed op heb. De dingen die me wel rust geven vooraf, wil ik gewoon duidelijk hebben en een gefundeerde keuze over maken.
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.
Dit is dus de reden dat ik serieus nadenk over pijnbestrijding. Ik wil absoluut niet stellen dat "mijn" ppd veroorzaakt is door de pittige bevalling. Ben wel benieuwd of het meegespeeld heeft. Er speelden bij mij toen echter nog veel meer dingen mee. Was, en ben eigenlijk nog steeds, redelijk controlfreakerig en heb graag overzicht. Dat werkt niet met een baby. Dat weet ik nu, maar toen niet. Daarnaast waren er andere zaken in de prive-sfeer die niet goed waren, maar die inmiddels allemaal ten positieve veranderd zijn.
Er zijn een aantal dingen waar ik gewoon geen invloed op heb. De dingen die me wel rust geven vooraf, wil ik gewoon duidelijk hebben en een gefundeerde keuze over maken.
woensdag 16 september 2009 om 09:47
Kusje, kan me voorstellen dat je je echt in de steek gevoeld moet hebben. Heb je er ooit nog met iemand van het ziekenhuis over gesproken?
Krokusje, bespreek het met je verloskundige, zorg dat je met haar op één lijn zit en kijk het rustig aan. Elke bevalling is anders en voor hetzelfde geld gaat het heel snel of juist niet. In dat laatste geval wordt het toch al een zh bevalling (bij de eerste eindigt 70% in het zh, zei mijn gynaecoloog), dus ik vind het het ook altijd zo non discussie; alsof je zelf kan kiezen voor een bepaald soort bevalling. Ik woon overigens vlakbij de Belgische grens en als ik aan een Belgische collega vertel dat wij nog thuis bevallen, kijkt ze me echt meewarrig aan en vertelt ze dat haar vader nog thuis is geboren, maar dat het sindsdien niet meer voorgekomen is in haar familie. En dat is de situatie op hemelsbreed 5 km hiervandaan. Zouden Belgische vrouwen dan een slechtere band hebben met hun kind? Dat lijkt me echt sterk.
Krokusje, bespreek het met je verloskundige, zorg dat je met haar op één lijn zit en kijk het rustig aan. Elke bevalling is anders en voor hetzelfde geld gaat het heel snel of juist niet. In dat laatste geval wordt het toch al een zh bevalling (bij de eerste eindigt 70% in het zh, zei mijn gynaecoloog), dus ik vind het het ook altijd zo non discussie; alsof je zelf kan kiezen voor een bepaald soort bevalling. Ik woon overigens vlakbij de Belgische grens en als ik aan een Belgische collega vertel dat wij nog thuis bevallen, kijkt ze me echt meewarrig aan en vertelt ze dat haar vader nog thuis is geboren, maar dat het sindsdien niet meer voorgekomen is in haar familie. En dat is de situatie op hemelsbreed 5 km hiervandaan. Zouden Belgische vrouwen dan een slechtere band hebben met hun kind? Dat lijkt me echt sterk.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
woensdag 16 september 2009 om 12:12
quote:Suze2 schreef op 15 september 2009 @ 22:00:
Ik geef er niet alleen Beatrijs de schuld van. Ook de huidige generatie verloskundigen die al een jaartje of 15 meedraaien kunnen er wat van. Hoe langer ik er over na ga denken hoe belachelijker ik de situatie hier vind. Ik word er bijna agressief van zelfs .
Ik heb net even nagekeken: in zkh van mijn keuze kan er 24 uur per dag een epiduraal gezet worden. Nou zit ik me af te vragen hoe ik dat ga regelen? Meteen tegen vk zeggen dat we niet eerst uren thuis aan de slag gaan want dat ik pijnbestrijding wil?
(vorige inleiding dus dat was makkelijk)zou ik zsm met je verloskundige bespreken. Volgens mij moet je dan namelijk eerder naar het ziekenhuis toe, dan als je normaal gesproken zou doen bij een poliklinische bevalling.
Ik geef er niet alleen Beatrijs de schuld van. Ook de huidige generatie verloskundigen die al een jaartje of 15 meedraaien kunnen er wat van. Hoe langer ik er over na ga denken hoe belachelijker ik de situatie hier vind. Ik word er bijna agressief van zelfs .
Ik heb net even nagekeken: in zkh van mijn keuze kan er 24 uur per dag een epiduraal gezet worden. Nou zit ik me af te vragen hoe ik dat ga regelen? Meteen tegen vk zeggen dat we niet eerst uren thuis aan de slag gaan want dat ik pijnbestrijding wil?
(vorige inleiding dus dat was makkelijk)zou ik zsm met je verloskundige bespreken. Volgens mij moet je dan namelijk eerder naar het ziekenhuis toe, dan als je normaal gesproken zou doen bij een poliklinische bevalling.
woensdag 16 september 2009 om 12:14
quote:schouderklopje schreef op 16 september 2009 @ 08:53:
Ik vind dat de ruggenprik standaard beschikbaar moet komen voor vrouwen wanneer ze dat willen.
Ik denk dat er alsnog vrouwen zijn die er eerst voor kiezen om het zover mogelijk zelf te willen doen (ik ook en heb uiteindelijk toch gekozen voor een ruggenprik). Prima, die keuze moet ook vrij zijn. Als je geen behoefte hebt aan zo'n prik, waarom zou je het dan doen?
Maar als een vrouw er wél behoefte aan heeft, moet die haar ook niet geweigerd worden. Tenzij het medisch gezien niet verantwoord is ofzo natuurlijk.
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.precies. Lees je goed in van te voren, bespreek alle mogelijkheden en wees realistisch. (het kan niet altijd vanwege beschikbaarheid en vanwege mogelijke complicaties of snelheid van de bevalling). Maar de keuzemogelijkheid moet er zeker zijn.
Ik vind dat de ruggenprik standaard beschikbaar moet komen voor vrouwen wanneer ze dat willen.
Ik denk dat er alsnog vrouwen zijn die er eerst voor kiezen om het zover mogelijk zelf te willen doen (ik ook en heb uiteindelijk toch gekozen voor een ruggenprik). Prima, die keuze moet ook vrij zijn. Als je geen behoefte hebt aan zo'n prik, waarom zou je het dan doen?
Maar als een vrouw er wél behoefte aan heeft, moet die haar ook niet geweigerd worden. Tenzij het medisch gezien niet verantwoord is ofzo natuurlijk.
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.precies. Lees je goed in van te voren, bespreek alle mogelijkheden en wees realistisch. (het kan niet altijd vanwege beschikbaarheid en vanwege mogelijke complicaties of snelheid van de bevalling). Maar de keuzemogelijkheid moet er zeker zijn.
woensdag 16 september 2009 om 15:33
woensdag 16 september 2009 om 16:14
quote:krokusje schreef op 14 september 2009 @ 20:52:
Ben benieuwd of die pijnbestrijding er nou ook voor zorgt dat de vrouw over het algemeen minder uitgeput is. Vast wel.
Uitputting na de bevalling heeft volgens mij veel eerder te maken met de lengte van de bevalling dan met wel/geen pijnbestrijding.
Zelf werd ik volledig platgespoten tijdens mijn bevalling (niks van persfase gevoeld), maar was ik toch compleet uitgeput door de lengte van het geheel.
Ben benieuwd of die pijnbestrijding er nou ook voor zorgt dat de vrouw over het algemeen minder uitgeput is. Vast wel.
Uitputting na de bevalling heeft volgens mij veel eerder te maken met de lengte van de bevalling dan met wel/geen pijnbestrijding.
Zelf werd ik volledig platgespoten tijdens mijn bevalling (niks van persfase gevoeld), maar was ik toch compleet uitgeput door de lengte van het geheel.
woensdag 16 september 2009 om 17:34
Van te voren heb ik niet echt een keuze gemaakt, maar neigde wel het meest naar zonder verdoving om de natuur zijn werk te laten doen. Maar de ontsluiting ging best langzaam, terwijl ik heftige weeën had (wat is eigenlijkde definitie van een weeënstorm?), die ik zowel in mijn buik, als mijn rug en mijn heupen voelde. Op een gegeven moment kreeg ik weeënversterkers en toen boden ze meteen ook een ruggenprik aan. Ik heb geen moment geaarzeld en echt, het was een enorme verademing. Alleen na een half uurtje begon mijn kindje zo met het hoofdje tegen mijn endeldarm te beuken dat ik weer helemaal opging in het wegpuffen van de weeën. Het was echt een vervelend gevoel alsof het kind door de verkeerde opening eruit wilde (ik snap nu ook dat sommige vrouwen zeggen dat ze hun kind eruit gepoept hebben, voorheen vond ik dat zo'n stomme uitdrukking). Al was ik wel blij dat dit gevoel niet ook nog eens gecombineerd werd met de buik-, rug en heupweeën.
Uiteindelijk ging de ontsluiting toch nog redelijk snel en volgden de persweeën ook veel sneller dan de mensen in het ziekenhuis verwacht hadden, dus het persen gebeurde al terwijl de ruggenprik nog in werking was. Ik denk dat dat wel prettig was .
Zelf zou ik aanraden om niet te terughoudend te zijn. Je kunt jezelf van te voren wel dingen voornemen, maar in de praktijk ervaar je het toch anders dan je had verwacht.
Uiteindelijk ging de ontsluiting toch nog redelijk snel en volgden de persweeën ook veel sneller dan de mensen in het ziekenhuis verwacht hadden, dus het persen gebeurde al terwijl de ruggenprik nog in werking was. Ik denk dat dat wel prettig was .
Zelf zou ik aanraden om niet te terughoudend te zijn. Je kunt jezelf van te voren wel dingen voornemen, maar in de praktijk ervaar je het toch anders dan je had verwacht.
woensdag 16 september 2009 om 19:08
Ik wil in het ziekenhuis bevallen, zodat ik voor pijnbestrijding kan kiezen als ik denk dat nodig te hebben. Geen idee of dat het geval zal zijn of dat ik net zoals mijn moeder roep "was dat nou alles?" want die had echt geen centje pijn, nou ja mag het hopen... maar vind het idee dat ik de keuze heb al een enorme gerustelling en als het toch erg pijn doet zal ik er niet lang over nadenken om er om te vragen. Heb ik ook tegen mijn VK gezegd. Dus ik kijk er met een goed gevoel tegenaan, ga ervan uit dat het op dat moment wel zal blijken hoe het gaat verlopen, maar ben blij dat je tegenwoordig opties hebt. Waar ik beval kan je ook kiezen voor dat pompje, klinkt ook aantrekkelijk. Maar goed, ik weet het op het moment van bevallen vast het beste en ga ervan uit dat ze mijn wensen dan ook serieus zullen nemen.
woensdag 16 september 2009 om 22:30
quote:schouderklopje schreef op 16 september 2009 @ 08:53:
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.
Wilde me eigenlijk niet mengen in dit onderwerp, omdat ik vaak het idee heb niet geloofd te worden (dat verloskundigen niet tegen pijnstilling zijn, maar vaak moeten lullen als brugman bij de gyn om het voor elkaar te krijgen).
Maar op bovenstaande wil ik wel even reageren: er is namelijk al onderzoek naar gedaan en het kan inderdaad een ppd triggeren.
En men zou ook wel eens mogen onderzoeken of een moeilijke bevalling een ppd kan verergeren/vergroten/trickeren. Ben daar wel benieuwd naar. Denk dat sommige vrouwen wel eens heel erg gebaat kunnen zijn bij een rustige start zeg maar.
Wilde me eigenlijk niet mengen in dit onderwerp, omdat ik vaak het idee heb niet geloofd te worden (dat verloskundigen niet tegen pijnstilling zijn, maar vaak moeten lullen als brugman bij de gyn om het voor elkaar te krijgen).
Maar op bovenstaande wil ik wel even reageren: er is namelijk al onderzoek naar gedaan en het kan inderdaad een ppd triggeren.
donderdag 17 september 2009 om 08:24
In reactie op bovenstaande, ik heb totaal niet het gevoel dat mijn vk('s - het is een gezamelijke praktijk, ik heb meerdere dames gesproken hierover) erop tegen zijn hoor, ik heb het idee dat ze mijn standpunt volledig begrijpen en respecteren, zij willen ook graag een relaxte mamma en als die poliklinisch in het ziekenhuis wil bevallen voor het geval dat vinden ze dat geen enkel probleem hier.
