7-jarige met concentratieprobleem, ADHD etc uitgesloten

Hallo allemaal,



Zoon is een gezonde knul van 7 jaar. Gaat naar groep 4 nu, heeft het naar zijn zin op school, zit lekker in de vriendjes, geen problemen behalve af en toe "last van groot worden".



Maar.... hij heeft een concentratieprobleem. In groep 3 kwam hij er nog wel mee weg. Juf heeft het wel gesignaleerd en vatte het probleem zo samen:"Een leuk en sociaal kind dat in de klas totáál niet oplet, niks afmaakt en het toch voor elkaar krijgt een van de beste rapporten van zijn klas mee naar huis te nemen." Klinkt leuk maar gaat op termijn fout lopen als we er niks aan doen.



Vorig schooljaar is zoon daarom onderzocht door een kinderpsycholoog/orthopedagoog. Eerste verdenkingen: Asperger/autisme en ADD/ADHD. Zelf had ik niet het idee dat het dat was: als hij geïnteresseerd is, is hij namelijk supergeconcentreerd. Uren kan hij met een treinbaan bezig zijn, en bedenkt dan de moelijkste banen met wissels en viaducten. Dat maakt hij wel af, daar kan hij zijn aandacht wel bij houden.

Uiteindelijk kwam dat ook uit die onderzoeken: geen autisme/asperger/ADD/ADHD.



Maar wat dan wel? Intussen zijn alle leerkrachten. IB-ers, 'logen en 'peuten het met elkaar eens: hij is dermate intelligent dat hij de kennis toch wel opneemt ook al let hij niet op. Hij blijkt nogal op z'n moeder te lijken Bij mij is de diagnose audio-linguaal hoogbegaafd gesteld: alles wat ik hoor/lees, wat dus in taal wordt aangeboden, sla ik op. Soort van fotografisch geheugen, maar dan met wat ik hoor/lees en niet bij wat ik zie. Zoiets heeft zoon dus ook.



Maar daar gaat hij wel problemen mee krijgen als hij niet leert zich te concentreren. Er komt vroeg of laat een moment dat alleen het horen van de stof niet genoeg is, dan moet hij gaan oefenen, automatiseren, stampen, en als je dat op je 15e nog moet gaan leren is dat erg pittig weet ik uit eigen ervaring.



Hoe pakken we dat aan? Bij uitleg in de klas moet hij altijd spontaan naar de wc, juf gaat hem vooraf vragen of hij naar de wc moet. Tijdens de uitleg zit hij altijd ergens mee te friemelen, dat maakt geluid, rolt weg, valt, hij krijgt binnenkort (willen niet alles tegelijk invoeren) een stukje klei om mee te friemelen tijdens de uitleg.



Taakjes maakt hij niet af, zit rond te kijken, alles te becommentarieren wat hij ziet, vragen te stellen over alles behalve de taak, probeert gesprekjes aan te knopen met klasgenoten en juffen.

Zoon mocht een poos geen race-spelletjes doen op de WII omdat hij iets uitgevroten had. Gisteren wilde hij onderhandelen: wat moest hij doen zodat hij die spelletjes weer mag doen? Afgesproken dat als hij vandaag alle taken afheeft, hij vanmiddag zo'n spelletje mag doen. Doorgegeven aan juf vanmorgen, die zal hem tussendoor een keertje er aan herinneren als dat nodig is.



Thuis zijn we sinds een paar dagen overgeschakeld op nagenoeg alleen open vragen: i.p.v. "Zoon, ruim jij de tafel even mee af?" (wat er op uitloopt dat we hem aan alles moeten herinneren: je bord, je lepel, je mes, je vork, alles moet je benoemen anders laat hij het staan. Hij WIL best, maar ziet het niet. ) vragen we:"Zoon, wat doen we na het eten?" "Tafel afruimen!" "En wat vergeet je nu mee te nemen?" "M'n glas!"



We zijn er pas sinds woensdagmiddag mee bezig, te vroeg om te zeggen of het werkt (al begint zoon ons nu ook met een grote grijns allerlei open vragen te stellen, binnen 24 uur had hij dat door en hij maakt er echt een spelletje van nu). Maar ik ben vooral benieuwd of iemand dit herkent en of er nog tips zijn!

quote:Suzeli schreef op 18 september 2009 @ 09:38:

Kan het zijn dat zoonlief zich stierlijk verveelt op school?



Ben je bekend met de kenmerken van onderpresteren? Je geeft zelf aan meer begaafd te zijn en je zoon eigenlijk ook.



Eigenlijk is dat wat er gaat gebeuren ja: onderpresteren. Hij benoemt het zelf niet als zich vervelen, heeft het prima naar zijn zin en vermaakt zich ook. Dat onderpresteren is iets waar we (school en wij als ouders) bang voor zijn en nu willen ondervangen. Hij is absoluut toe aan verrijkingsstof en/of een plusklasje, maar om dat op de juiste manier op te kunnen pakken moet hij die taakjes afmaken, zich kunnen concentreren als dat nodig is. Anders is dat aanbieden van verrijkingsstof leuk en aardig maar gaat hij later alsnog vastlopen.



Ik heb inderdaad een paar jaar geleden dat label "meerbegaafd" gekregen, maar kort daarna kreeg ik een auto-ongeluk waar ik o.a. geheugenstoornissen aan over heb gehouden. Dat maakt het voor mij extra lastig zoon hierin goed te begeleiden. Ik weet wel dat in mijn schoolperiode hier veel te weinig (lees: niks) mee is gedaan en daar goed last van heb gehad.



Hoe school er nu mee omgaat bij zoon, daar staan wij als ouders helemaal achter en zijn we heel blij mee. Het voelt ook echt alsof we een team vormen hierin, wij luisteren naar wat school te melden heeft en school luistert naar wat wij te melden hebben. Wat dat betreft niks dan lof.

@ Bowie: kun/wil je wat meer vertellen over dat bottom-up en top-down leren? Of weet je waar ik daar wat meer over kan vinden?



Wat me bij zoon inderdaad opvalt is dat hij vaak (vooral bij technische dingen) verbanden legt over hoe dingen werken zonder dat daar uitleg over is geweest. Inderdaad het grote geheel wel overzien en niet die kleine stapjes/stukjes.

We hebben nu met school ook de afspraak dat we om de 6 weken ongeveer bij elkaar gaan zitten om te bespreken wie wat gedaan heeft en hoe dat uitgepakt heeft en wat we eventueel anders kunnen doen. Heel erg fijn inderdaad!

@ Suzeli: hij benoemt het afmaken van de taakjes nu zelf als moeilijk, en daar gaan we nu eerst naar kijken. Of we het voor elkaar kunnen krijgen dat hij die taakjes afmaakt, hoe simpel en vervelend ook. Door het belonen met dat WII spel wat hij graag wil spelen maar nu niet mag, hoop ik hem te motiveren. Is een experimentje, vandaag voor het eerst, en ik ben wel benieuwd hoe dat gaat.



Dat hij een wenselijk antwoord geeft over dat vervelen zou heel goed kunnen. Ik heb wel eens aangegeven bij hem dat ik me vroeger op school heel vaak verveelde, maar hij roept dan heel hard dat hij zich niet verveelt. Die indruk kreeg juf ook niet. Maar wel een goeie om dat in de gaten te houden.



Hij loopt in de stof op zich niet voor op de klas o.i.d., maar dat schijnt er vooral in te zitten dat hij zich niet drukker maakt als nodig is: hij snapt het wel allemaal en vindt het wel prima.

Nieuw aangeboden dingen kan hij zich wel helemaal in vast bijten: zo gaan we al jaren naar de proefsluiting van de maeslantkering en hij weet precies hoe dat werkt, kan daar uren over vertellen en zuigt informatie op als een spons.

@ Suzeli: ik snap je wel hoor, dat je daar de kriebels van krijgt. Dat had ik ook en ik snap zoon ook prima. Maar tegelijkertijd is het natuurlijk wel belangrijk dat hij dingen af leert te maken. Want hij doet dat niet alleen met een simpel taalwerkje, ook thuis met allerlei dingen. Een lego-bouwwerkje, een tekening maken, kamer opruimen, nergens kan hij zijn concentratie bijhouden behalve als het hem interesseert.



Op dit moment is de insteek dat als hij bij een eenvoudig werkje leert het eerst af te maken, dat ook makkelijker zal gaan bij moeilijkere werkjes. Het is geen heilig moeten, niet DE focus van dit schooljaar. Maar we moeten ergens beginnen. Blijkt het gewoon niet zo te werken, dan moeten we iets anders gaan verzinnen. Maar voorlopig gaat hij niet naar de plusklas als hij zijn werkjes niet afmaakt.



Ik zal idd eens kijken bij het HIQ forum, dank je wel!

@ Suzeli en zusenzo: ik snap wat jullie bedoelen met die frustratie over de te makkelijke werkjes.



Maar het is niet zo dat zoon de rest van dit schooljaar deze te makkelijke werkjes eerst af moet hebben voor hij iets anders mag doen / aangeboden krijgt. Het is voor de korte termijn. Vandaag, komende week, laten zien dat hij het kàn, want dat hij het kan daar zijn we met z'n allen van overtuigd. En hij krijgt een beloning als hij z'n werkjes af heeft, die hij zelf bedacht heeft, wat hij zelf heel graag wil. Ik begrijp niet zo goed wat daar nou mis mee is eigenlijk.

Nou, het hele jaar... Het nieuwe schooljaar is begin deze maand pas begonnen, week 3 loopt vandaag ten eind. De rekenmethode sluit wel aan op die van vorig jaar, maar er is wel veel nieuwe stof in deze paar weken aan bod gekomen. Voor taal en lezen is er een methode die totaal niet aansluit op die van vorig jaar en is volgens de juffen voor de meeste kinderen om die reden erg pittig, er wordt heel veel zelfwerkzaamheid van de kinderen verwacht.



Als hij zich nou inderdaad al een heel schooljaar (of groot deel er van) op het afmaken van die werkjes stukbeet, dan vond ik het ook heel wat anders. Vorig jaar werd hij wel gestimuleerd de werkjes af te maken, maar als het niet af was werd hetgeen hij wel gedaan had op fouten beoordeeld en zaten er geen consequenties aan het niet-af-hebben.

Dus nieuwe stof, deels nieuwe methode en voor het eerst positieve consequenties aan het wèl af hebben, dat is allemaal al nieuw en anders.

Het is ook niet zo dat er iets weggenomen wordt als hij z'n werkjes niet af heeft. Dat spelletje dat hij graag wil doen, mocht hij niet doen omdat hij thuis iets uitgevreten had dat niks met school of concentratie van doen had. Hij kan nu zelf iets doen om dat spelletje weer wel te mogen. En anders hadden we een ander extraatje moeten bedenken.