Relaties
alle pijlers
relatietrouble.. help!
maandag 5 oktober 2009 om 14:56
Hey daar..
Heb je even?
Dan kom ik ook even mijn verhaal vertellen..
Advies over wat ik nu moet doen of denken.. kan ik wel gebruiken want ik moet zeggen ik voel me radeloos!
Veel dingen in mijn leven gaan goed. Werk, vrienden, ik heb best een leuk leven.
Ik ben 26 jaar. Sinds mijn 16e heb ik een vriend die altijd aan mijn zijde is gebleven. En ik aan zijn zijde. Door dik en dun. Nu wonen we 4 jaar samen. Hij is om het zo te noemen mijn eerste grote liefde toen ik puber was; en dit is om de 1 of andere reden (het ging altijd 'goed') nooit uitgegaan. Dat wilde ik ook niet want ik voelde me altijd veilig met een vriend als hem. Hij zou mij immers nooit verlaten want we zijn gek op elkaar.
Maar wat ik nu meemaak, dat is echt net een soap.
Een goede vriend van me (niet m'n vriend maar iemand anders) heb ik het afgelopen jaar dusdanig leren kennen dat er voor mij een wereld open is gegaan. Het niveau waar wij op praten, de klik die we hebben, hoe ik me voel als ik bij hem ben, daarbij is het eigelijk net, als ik dit met mijn vriend vergelijk, alsof ik mijn vriend zijn zus ben! dit was vroeger anders, we waren toen meer vriend/vriendin maar nu echt broer zus. en als ik heel eerlijk ben, zou ik ook liever zoenen met deze jongen dan met mijn huidige vriend... erg he.. ik schaam mezelf er voor en voel me elke dag weer schuldiger. vooral omdat ik ook liever met die ander gezien zou willen worden dan met mijn vriend.. maar uiterlijk mag het niet van afhangen! dat weet ik wel.. maar ik voel een enorme aantrekkingskracht.. en bij mijn vriend een enorme hechte band.
ik heb me opengesteld verliefd te worden op die andere jongen. ik weet dat dáar al iets mis zit in mijn relatie, je stelt je namelijk niet open voor een ander wanneer het goed zin in je relatie.
maar ik kan het me gewoonweg niet voorstellen om mijn huidige relatie te verbreken. dat voelt zooo ingebakken en normaal, dat de wereld ineens zo anders zou lijken. zie ik het als een uitdaging om nog meer ruimte te maken voor de jongen waar ik gek op ben, door mijn relatie te verbreken en daar mee in zee te gaan, of ben ik het domste wicht van de wereld om iemand te laten lopen waar ik zielsveel van houd. al klinkt dat voor jullie vast belachelijk dat ik van iemand houd, maar gek ben op de ander. ik kan het voor mezelf niet meer zo goed relativeren vandaar dat ik het er hier even uitgooi.
er zijn nu 2 mogelijkheden.
a. ik verbreek het contact met die jongen waar ik 'gek/verliefd' op ben en zet alles op alles om mijn huidige relatie nieuw leven in te blazen.
* maar laat ik met dit 'plan' niet de mogelijke man van mijn dromen lopen.. je moet toch altijd je passies volgen?
b. ik verbreek mijn relatie en ga op mezelf wonen, op eigen benen staan. de komende maanden even contact met geen van beiden;
* mogelijk kan er een relatie voortvloeien met die jongen waar ik gek op ben.
* wat dan ook kan gebeuren is dat ik mezelf voor mn kop stamp omdat ik denk 'ai ai ai wat heb ik mijn vriend aangedaan', en dit wil ik graag vooraf GOED weten of ik mijn relatie wel echt op het spel kan zetten. er leven er toch wel meer als broer/zus? het voelt vertrouwd.. en dat is goed... maar.. maar... pff.
snappen jullie dat ik advies nodig heb.. alvast heel erg bedankt!!
Heb je even?
Dan kom ik ook even mijn verhaal vertellen..
Advies over wat ik nu moet doen of denken.. kan ik wel gebruiken want ik moet zeggen ik voel me radeloos!
Veel dingen in mijn leven gaan goed. Werk, vrienden, ik heb best een leuk leven.
Ik ben 26 jaar. Sinds mijn 16e heb ik een vriend die altijd aan mijn zijde is gebleven. En ik aan zijn zijde. Door dik en dun. Nu wonen we 4 jaar samen. Hij is om het zo te noemen mijn eerste grote liefde toen ik puber was; en dit is om de 1 of andere reden (het ging altijd 'goed') nooit uitgegaan. Dat wilde ik ook niet want ik voelde me altijd veilig met een vriend als hem. Hij zou mij immers nooit verlaten want we zijn gek op elkaar.
Maar wat ik nu meemaak, dat is echt net een soap.
Een goede vriend van me (niet m'n vriend maar iemand anders) heb ik het afgelopen jaar dusdanig leren kennen dat er voor mij een wereld open is gegaan. Het niveau waar wij op praten, de klik die we hebben, hoe ik me voel als ik bij hem ben, daarbij is het eigelijk net, als ik dit met mijn vriend vergelijk, alsof ik mijn vriend zijn zus ben! dit was vroeger anders, we waren toen meer vriend/vriendin maar nu echt broer zus. en als ik heel eerlijk ben, zou ik ook liever zoenen met deze jongen dan met mijn huidige vriend... erg he.. ik schaam mezelf er voor en voel me elke dag weer schuldiger. vooral omdat ik ook liever met die ander gezien zou willen worden dan met mijn vriend.. maar uiterlijk mag het niet van afhangen! dat weet ik wel.. maar ik voel een enorme aantrekkingskracht.. en bij mijn vriend een enorme hechte band.
ik heb me opengesteld verliefd te worden op die andere jongen. ik weet dat dáar al iets mis zit in mijn relatie, je stelt je namelijk niet open voor een ander wanneer het goed zin in je relatie.
maar ik kan het me gewoonweg niet voorstellen om mijn huidige relatie te verbreken. dat voelt zooo ingebakken en normaal, dat de wereld ineens zo anders zou lijken. zie ik het als een uitdaging om nog meer ruimte te maken voor de jongen waar ik gek op ben, door mijn relatie te verbreken en daar mee in zee te gaan, of ben ik het domste wicht van de wereld om iemand te laten lopen waar ik zielsveel van houd. al klinkt dat voor jullie vast belachelijk dat ik van iemand houd, maar gek ben op de ander. ik kan het voor mezelf niet meer zo goed relativeren vandaar dat ik het er hier even uitgooi.
er zijn nu 2 mogelijkheden.
a. ik verbreek het contact met die jongen waar ik 'gek/verliefd' op ben en zet alles op alles om mijn huidige relatie nieuw leven in te blazen.
* maar laat ik met dit 'plan' niet de mogelijke man van mijn dromen lopen.. je moet toch altijd je passies volgen?
b. ik verbreek mijn relatie en ga op mezelf wonen, op eigen benen staan. de komende maanden even contact met geen van beiden;
* mogelijk kan er een relatie voortvloeien met die jongen waar ik gek op ben.
* wat dan ook kan gebeuren is dat ik mezelf voor mn kop stamp omdat ik denk 'ai ai ai wat heb ik mijn vriend aangedaan', en dit wil ik graag vooraf GOED weten of ik mijn relatie wel echt op het spel kan zetten. er leven er toch wel meer als broer/zus? het voelt vertrouwd.. en dat is goed... maar.. maar... pff.
snappen jullie dat ik advies nodig heb.. alvast heel erg bedankt!!
dinsdag 6 oktober 2009 om 11:51
je bent gewoon verliefd, dat is heel normaal in een lange relatie. Verliefdheid is een tijdelijke emotie. Maar dat gaat altijd weer over, en die spannende nieuwe man is over 4 jaar net zo saai en veilig en suf als je huidige vriend. Het is maar zeer de vraag of hij de "ware" is. Dat kan je namelijk niet op voorhand bepalen, en zeker niet als je verliefd bent want de realiteit laat je dan in de steek
dinsdag 6 oktober 2009 om 13:22
quote:dippy schreef op 06 oktober 2009 @ 11:23:
Simone, blijf dan gewoon lekker bij je vriend en zet die andere jongen uit je hoofd. Je hóeft niet bij hem weg.
dat weet ik. maar eerder werd ook gezegd dat er nu iets is wat ik mis, wat ik zal blijven missen. en hetgeen wat ik mis, vind ik bij 'de ander'. maar ik wéet dat ik daar ook dingen ga missen.
ik vind het zo oneerlijk wat ik allemaal voel en denk bij die ander, dat ik voel dat het niet eerlijk is, wat eerder al gezegd werd ik kan nu nog met een zuiver geweten mijn vriend verlaten, ik ben al een poos in deze situatie en ik voel dat er iets moet gebeuren :s
Simone, blijf dan gewoon lekker bij je vriend en zet die andere jongen uit je hoofd. Je hóeft niet bij hem weg.
dat weet ik. maar eerder werd ook gezegd dat er nu iets is wat ik mis, wat ik zal blijven missen. en hetgeen wat ik mis, vind ik bij 'de ander'. maar ik wéet dat ik daar ook dingen ga missen.
ik vind het zo oneerlijk wat ik allemaal voel en denk bij die ander, dat ik voel dat het niet eerlijk is, wat eerder al gezegd werd ik kan nu nog met een zuiver geweten mijn vriend verlaten, ik ben al een poos in deze situatie en ik voel dat er iets moet gebeuren :s
dinsdag 6 oktober 2009 om 13:28
quote:Astarte schreef op 06 oktober 2009 @ 11:30:
[...]
Dat hóeft helemaal niet. Als je elkaar maar vrij laat, elkaar helpt te ontwikkelen, elkaar niet afremt en elkaar de ruimte geeft kan het júist heel goed gaan. Zelf was ik ook ongeveer zo jong toen ik bij mijn man kwam, we zijn nu heel veel jaren verder, getrouwd, kinderen en nog steeds heel erg verliefd. Hij was toen mijn ideale vriendje, en hij is nu mijn ideale man.
we geven elkaar heel erg de ruimte, en dat voelde altijd heel fijn om vrijdagavond tegen elkaar te zeggen; hee ehh veel plezier he, tot zondag! maatjes-gevoel. maar nu ik uitgaan niet erg leuk meer vind wil ik lekker met iemand op de bank kunnen zitten waarvan ik denk; hij was toen mijn vriendje, en nu mijn ideale man. en ik voel een verbondenheid met hem, maar als ik hem zie dan denk ik..
schuldgevoel..
Of iemand iets voor je is of niet, dat weet je al vrij snel, als je een beetje gezond verstand hebt. En daarbij is geen enkele relatie ideaal, de ware bestaat niet, en ik denk dat een relatie vooral zo leuk is als je hem zelf maakt. En ik zou mijn man nóóit willen inruilen voor een ander. Natuurlijk kom ik mensen tegen waarmee ik kan lachen, die ik aardig vind, die ik aantrekkelijk vind, ik ben zelfs weleens verliefd geweest. Maar mijn man is míjn man en ik wil absoluut geen ander.
of iemand iets voor je is weet je of je weet het niet.
ik weet al 7 jaar dat mijn vriend iets voor mij is, maar nu heb ik iemand ontmoet waarvan ik denk dat ik daar nog gelukkiger mee kan worden omdat ik met hem gesprekken heb die ik in geen 7 jaar gevoerd heb. en reken maar; ik heb het geprobeerd! al jaren probeer ik mijn vriend een stukje te veranderen, maar dit heb ik opgegeven. ik wil hem namelijk helemaal niet veranderen! ik houd van hem zoals hij is, en hij is heel speciaal, maar ik twijfel nu gewoon ontzettend of hij wel de vader van mijn kinderen zou worden.
[...]
Dat hóeft helemaal niet. Als je elkaar maar vrij laat, elkaar helpt te ontwikkelen, elkaar niet afremt en elkaar de ruimte geeft kan het júist heel goed gaan. Zelf was ik ook ongeveer zo jong toen ik bij mijn man kwam, we zijn nu heel veel jaren verder, getrouwd, kinderen en nog steeds heel erg verliefd. Hij was toen mijn ideale vriendje, en hij is nu mijn ideale man.
we geven elkaar heel erg de ruimte, en dat voelde altijd heel fijn om vrijdagavond tegen elkaar te zeggen; hee ehh veel plezier he, tot zondag! maatjes-gevoel. maar nu ik uitgaan niet erg leuk meer vind wil ik lekker met iemand op de bank kunnen zitten waarvan ik denk; hij was toen mijn vriendje, en nu mijn ideale man. en ik voel een verbondenheid met hem, maar als ik hem zie dan denk ik..
schuldgevoel..Of iemand iets voor je is of niet, dat weet je al vrij snel, als je een beetje gezond verstand hebt. En daarbij is geen enkele relatie ideaal, de ware bestaat niet, en ik denk dat een relatie vooral zo leuk is als je hem zelf maakt. En ik zou mijn man nóóit willen inruilen voor een ander. Natuurlijk kom ik mensen tegen waarmee ik kan lachen, die ik aardig vind, die ik aantrekkelijk vind, ik ben zelfs weleens verliefd geweest. Maar mijn man is míjn man en ik wil absoluut geen ander.
of iemand iets voor je is weet je of je weet het niet.
ik weet al 7 jaar dat mijn vriend iets voor mij is, maar nu heb ik iemand ontmoet waarvan ik denk dat ik daar nog gelukkiger mee kan worden omdat ik met hem gesprekken heb die ik in geen 7 jaar gevoerd heb. en reken maar; ik heb het geprobeerd! al jaren probeer ik mijn vriend een stukje te veranderen, maar dit heb ik opgegeven. ik wil hem namelijk helemaal niet veranderen! ik houd van hem zoals hij is, en hij is heel speciaal, maar ik twijfel nu gewoon ontzettend of hij wel de vader van mijn kinderen zou worden.
dinsdag 6 oktober 2009 om 13:31
quote:meds schreef op 06 oktober 2009 @ 11:51:
je bent gewoon verliefd, dat is heel normaal in een lange relatie. Verliefdheid is een tijdelijke emotie. Maar dat gaat altijd weer over, en die spannende nieuwe man is over 4 jaar net zo saai en veilig en suf als je huidige vriend. Het is maar zeer de vraag of hij de "ware" is. Dat kan je namelijk niet op voorhand bepalen, en zeker niet als je verliefd bent want de realiteit laat je dan in de steek
saai, veilig en suf. heerlijk!! dat is juist precies wat ik wil meds. dat betekend namelijk voor mij; vertrouwd. en dat is precies wat mijn vriend me kan bieden. maar na jaren broer-zus-sex, geen goede gesprekken meer en een benadering alsof ik zijn moeder of grote zus ben in plaats van zijn meisje, is het voor mij een eye opener om te zien hoe 'die ander' mij behandelt en vraag ik me af of ik wanneer ik 'die ander' laat lopen niet iemand laat lopen waar ik misschien wel veel gelukkiger mee ga worden. maar de realiteit laat mij nu in de steek zeg je, wat zou ik nu over het hoofd zien denk je?
fase van verliefdheid en nieuwigheid ben ik bij 'die ander' eigelijk al een beetje voorbij, we zien elkaar regelmatig en het voelt al zo vertrouwd, we waren immers vrienden, maar mn vriend voelt vertrouwder want daar heb ik een verleden mee. en ik weet niet hoe het zal lopen met 'die ander' in de toekomst en bij mijn vriend weet ik dat wel.
moeilijk moeilijk!
je bent gewoon verliefd, dat is heel normaal in een lange relatie. Verliefdheid is een tijdelijke emotie. Maar dat gaat altijd weer over, en die spannende nieuwe man is over 4 jaar net zo saai en veilig en suf als je huidige vriend. Het is maar zeer de vraag of hij de "ware" is. Dat kan je namelijk niet op voorhand bepalen, en zeker niet als je verliefd bent want de realiteit laat je dan in de steek
saai, veilig en suf. heerlijk!! dat is juist precies wat ik wil meds. dat betekend namelijk voor mij; vertrouwd. en dat is precies wat mijn vriend me kan bieden. maar na jaren broer-zus-sex, geen goede gesprekken meer en een benadering alsof ik zijn moeder of grote zus ben in plaats van zijn meisje, is het voor mij een eye opener om te zien hoe 'die ander' mij behandelt en vraag ik me af of ik wanneer ik 'die ander' laat lopen niet iemand laat lopen waar ik misschien wel veel gelukkiger mee ga worden. maar de realiteit laat mij nu in de steek zeg je, wat zou ik nu over het hoofd zien denk je?
fase van verliefdheid en nieuwigheid ben ik bij 'die ander' eigelijk al een beetje voorbij, we zien elkaar regelmatig en het voelt al zo vertrouwd, we waren immers vrienden, maar mn vriend voelt vertrouwder want daar heb ik een verleden mee. en ik weet niet hoe het zal lopen met 'die ander' in de toekomst en bij mijn vriend weet ik dat wel.
moeilijk moeilijk!
dinsdag 6 oktober 2009 om 14:14
quote:single38 schreef op 06 oktober 2009 @ 14:10:
Simone, wat vind die andere jongen eigenlijk? Je schrijft alsof je kunt kiezen tussen de twee, maar weet je zeker dat die andere jongen ook een relatie met jou zou willen? Is dat al uitgesproken, of is er alleen die 'klik'?hij zegt dat hij heel rustig aan met mij een relatie zou willen beginnen. maar ik voel met hem nog helemaal niet dat wat ik bij mijn vriend heb, dat is ook onmogelijk dat weet ik. ik bekijk de personen, niet hetgeen wat er reeds opgebouwd is want daarin zal 'die ander' het niet winnen aangezien ik al 7 jaar met mijn vriend ben.
Simone, wat vind die andere jongen eigenlijk? Je schrijft alsof je kunt kiezen tussen de twee, maar weet je zeker dat die andere jongen ook een relatie met jou zou willen? Is dat al uitgesproken, of is er alleen die 'klik'?hij zegt dat hij heel rustig aan met mij een relatie zou willen beginnen. maar ik voel met hem nog helemaal niet dat wat ik bij mijn vriend heb, dat is ook onmogelijk dat weet ik. ik bekijk de personen, niet hetgeen wat er reeds opgebouwd is want daarin zal 'die ander' het niet winnen aangezien ik al 7 jaar met mijn vriend ben.
donderdag 8 oktober 2009 om 14:01
jeetje wat voelt dit lastig zeg.
ik heb nog zo'n gigantische klik met mn vriend. dat kan ik toch niet zomaar aan de kant gooien. dat lukt me niet. ik kan hem niet loslaten maar ik WEET dat het beter is.. maar waarvoor is het beter.. omdat ik een ander al heb toegelaten in mn koppie... ik vind dat gewoon niet eerlijk tegenover mijn vriend!
ben zo verdrietig, voel me zo schuldig
wat moet ik nou??
ik heb nog zo'n gigantische klik met mn vriend. dat kan ik toch niet zomaar aan de kant gooien. dat lukt me niet. ik kan hem niet loslaten maar ik WEET dat het beter is.. maar waarvoor is het beter.. omdat ik een ander al heb toegelaten in mn koppie... ik vind dat gewoon niet eerlijk tegenover mijn vriend!
ben zo verdrietig, voel me zo schuldig
wat moet ik nou??
donderdag 8 oktober 2009 om 14:14
Als je weet dat het beter is, dan moet je je gevoel volgen. Ik zou me niet zo schuldig voelen want andersom zou je vriend dat waarschijnlijk ook doen als hij gevoelens heeft voor een ander. Je moet voor jezelf kiezen in het leven en het is vreselijk dat je daar soms mensen mee kwetst, maar andersom doen ze het ook.
donderdag 8 oktober 2009 om 17:35
Simone, ik zat in eenzelfde schuitje als jij nu. Vol twijfels, maar met een grote angst de relatie te verbreken, omdat er ook veel moois was. Maar als je diep van binnen weet dat je niet genoeg van hem houdt om de relatie nog heel lang te willen laten doorgaan, dan houdt het op. Maar gaat het alleen om dat gevoel van gewild en bijzonder zijn, dan gooi je voortijdig iets weg. Want dat zijn dingen die bespreekbaar zijn en waar je samen wat aan kan veranderen.
Ik krijg de indruk dat jij alleen overweegt weg te gaan bij je vriend als je de zekerheid hebt dat de nieuwe relatie al voor je deur staat. Zoals je al zei: je wil niet zoeken naar een ander, niet daten, maar alleen deze persoon, waar je zo'n klik mee hebt. Hou er rekening mee, dat deze nieuwe relatie niet zou kunnen werken. Zou je ook weggaan als je er daarna alleen voor staat? Zou je alleen gelukkiger zijn dan met je vriend? Dan weet je of je uit gemak in je relatie blijft of echt niet meer in de relatie wil zijn.
Voor mij was het uiteindelijk doorslaggevend dat ik liever alleen zou willen zijn, dat hij niets meer kon toevoegen dat ik graag wilde. Dat het soort relatie dat ik had niet was wat ik wilde en dat we eigenlijk beiden een ander beeld hadden van hoe de relatie ingevuld moest worden. En stukje voor stukje groeiden de twijfels, en brokkelde de liefde van mijn kant af. Ja, een relatie verbreken is moeilijk, maar een oneerlijk leven leiden ook. Ja, je kan zeggen dat je er wat van gaat maken, maar dat gevoel, die twijfel, die zal waarschijnlijk terug blijven komen nu je hem eenmaal gevoeld hebt.
Ik krijg de indruk dat jij alleen overweegt weg te gaan bij je vriend als je de zekerheid hebt dat de nieuwe relatie al voor je deur staat. Zoals je al zei: je wil niet zoeken naar een ander, niet daten, maar alleen deze persoon, waar je zo'n klik mee hebt. Hou er rekening mee, dat deze nieuwe relatie niet zou kunnen werken. Zou je ook weggaan als je er daarna alleen voor staat? Zou je alleen gelukkiger zijn dan met je vriend? Dan weet je of je uit gemak in je relatie blijft of echt niet meer in de relatie wil zijn.
Voor mij was het uiteindelijk doorslaggevend dat ik liever alleen zou willen zijn, dat hij niets meer kon toevoegen dat ik graag wilde. Dat het soort relatie dat ik had niet was wat ik wilde en dat we eigenlijk beiden een ander beeld hadden van hoe de relatie ingevuld moest worden. En stukje voor stukje groeiden de twijfels, en brokkelde de liefde van mijn kant af. Ja, een relatie verbreken is moeilijk, maar een oneerlijk leven leiden ook. Ja, je kan zeggen dat je er wat van gaat maken, maar dat gevoel, die twijfel, die zal waarschijnlijk terug blijven komen nu je hem eenmaal gevoeld hebt.
...
donderdag 8 oktober 2009 om 19:07
Ook voor mij een bekende situatie. Relatie met een man waar ik maar erg weinig leuke gesprekken mee had, weinig amibities, enz. Dat je dat belangrijk vindt, merk je pas als je wat ouder wordt, niet meteen op je 16e of 18e. Ik werd ook verliefd op iemand waar ik wél die eindeloze gesprekken mee kon voeren. Heerlijk... allebei een relatie, dus nooit iets gebeurd verder, maar wel wakker geschud. Na 2 jaar verliefdheid op die ander ben ik weg gegaan bij mijn partner. Ik heb mijn partner vreselijk gemist en me ook regelmatig afgevraagd waarom ik die stap genomen had. Nu ben ik al weer 7 jaar met iemand anders, waar ik wel van die leuke gesprekken mee kan voeren (dat is nog steeds zo). Geen twijfels, gewoon rust. We stimuleren elkaar op een positieve manier. Natuurlijk zijn er ook best eens dingen, maar het over all gevoel is gewoon veel beter! En ja, ook gewoon op de bank met een kop thee, niks bijzonders, maar wel met het idee dat je aan elkaar gewaagd bent.
donderdag 8 oktober 2009 om 19:39
Hey,
ik kan je niet zeggen wat je wel of niet moet doen. Vergeet niet dat je je vriend al jaren kent en dus al zijn slechte en goede kanten weet. Die jongen waar je een klik mee voelt en bevriend mee bent ken je waarschijnlijk alleen op de positieve manier. Je weet niet wat je bij hem allemaal gaat missen. Je kunt ze niet vergelijken want je kent ze alltwee op een hele andere manier. Ik weet niet wat je moet doen! Misschien moet je een tijdje met beiden het contact verbreken. Dat is wel zo eerlijk naar hen toe en naar jezelf toe. En als je te lang blijft wachten met een keuze maken wordt het misschien voor je gemaakt en of je dat wilt! Ik weet dat het ongelofelijk moeilijk is maar het komt echt goed! Neem even de tijd voor jezelf!!!!
ik kan je niet zeggen wat je wel of niet moet doen. Vergeet niet dat je je vriend al jaren kent en dus al zijn slechte en goede kanten weet. Die jongen waar je een klik mee voelt en bevriend mee bent ken je waarschijnlijk alleen op de positieve manier. Je weet niet wat je bij hem allemaal gaat missen. Je kunt ze niet vergelijken want je kent ze alltwee op een hele andere manier. Ik weet niet wat je moet doen! Misschien moet je een tijdje met beiden het contact verbreken. Dat is wel zo eerlijk naar hen toe en naar jezelf toe. En als je te lang blijft wachten met een keuze maken wordt het misschien voor je gemaakt en of je dat wilt! Ik weet dat het ongelofelijk moeilijk is maar het komt echt goed! Neem even de tijd voor jezelf!!!!
donderdag 8 oktober 2009 om 20:54
Simone, je denkt nu dat je met die vriend die niet je vriend is een hele bijzondere klik hebt en je vindt met hem wat je bij jouw vriend mist. Omdat je dat stuk mist bij jouw huidige vriend is het voor jou heel groot en heel aantrekkelijk. Deze andere man is dus voor jou heel aantrekkelijk omdat hij dat kan bieden. Maar verder heb je eigenlijk geen flauw idee of hij bij je past. Je weet niet hoe hij zoent of vrijt, hoe hij wakker wordt, je weet niet hoe hij met allerlei zaken omgaat, of hij je steunt als je het moeilijk hebt, of hij je ruimte laat, of hij egoistisch is en hoe hij is als hij ziek is of dronken. Jij fantaseert er nu waarschijnlijk een fantastische man van, die allerlei zaken heeft die voor jou prettig zijn in een man en die je huidige vriend heeft, en ook daarbij dat stukje dat jouw huidige vriend mist. Dat maakt hem in jouw fantasie en hoofd de ideale man. Maar dat hoeft helemaal niet. Het kan dus best zijn dat als je met jouw praatvriend een relatie begint je nog voor een paar onaangename verrassingen komt te staan.
Het is heel goed mogelijk dat datgene wat je bij je huidige vriend mist zo belangrijk voor je is dat de relatie niet is wat je wilt. Het is ook prima om daarom uit die relatie te stappen. Je kunt ook daarna met die ander wat beginnen en misschien is dat wel geweldig en misschien valt het wel tegen. Misschien blijkt hij wel dat te hebben wat je miste, maar missen er bij hem weer andere zaken. Dan gaat die relatie misschien ook weer over.
Hoe dan ook, bedenk wat je mist in je huidige relatie en hoe belangrijk dat voor je is. Leg in geen geval de last van het stoppen van je huidige relatie op de eventuele nieuwe relatie, mocht die ervan komen, want dan is die gedoemd onder die last te bezwijken.
En ja, ik spreek uit ervaring. na 7 jaar relatie weggegaan voor een ander, waar ik op dat moment van dacht dat het mijn soulmate was, mijn vriend van 7 jaar, maar dan zonder de storende minpunten. Dat sprookje was geen sprookje en na drie maanden voorbij. Stoppen met die 7-jarige relatie was voor mij overigens uitstekend, dus spijt heb ik er niet van. Maar wat ik dacht te zien in die ander was voornamelijk dat wat ik bij mijn vriend miste en voor mij heel belangrijk was geworden. Al die andere dingen had ik er zelf bij gefantaseerd. (Dat doet verliefdheid namelijk met je).
Ik raad je dus ten sterkste af om tussen de twee mannen te kiezen. Kies voor jezeld en jouw wensen en eisen aan een relatie en kies dan in vrijheid ervoor om jouw leven op te bouwen zoals jij wilt.
Je kunt het. Succes!
Het is heel goed mogelijk dat datgene wat je bij je huidige vriend mist zo belangrijk voor je is dat de relatie niet is wat je wilt. Het is ook prima om daarom uit die relatie te stappen. Je kunt ook daarna met die ander wat beginnen en misschien is dat wel geweldig en misschien valt het wel tegen. Misschien blijkt hij wel dat te hebben wat je miste, maar missen er bij hem weer andere zaken. Dan gaat die relatie misschien ook weer over.
Hoe dan ook, bedenk wat je mist in je huidige relatie en hoe belangrijk dat voor je is. Leg in geen geval de last van het stoppen van je huidige relatie op de eventuele nieuwe relatie, mocht die ervan komen, want dan is die gedoemd onder die last te bezwijken.
En ja, ik spreek uit ervaring. na 7 jaar relatie weggegaan voor een ander, waar ik op dat moment van dacht dat het mijn soulmate was, mijn vriend van 7 jaar, maar dan zonder de storende minpunten. Dat sprookje was geen sprookje en na drie maanden voorbij. Stoppen met die 7-jarige relatie was voor mij overigens uitstekend, dus spijt heb ik er niet van. Maar wat ik dacht te zien in die ander was voornamelijk dat wat ik bij mijn vriend miste en voor mij heel belangrijk was geworden. Al die andere dingen had ik er zelf bij gefantaseerd. (Dat doet verliefdheid namelijk met je).
Ik raad je dus ten sterkste af om tussen de twee mannen te kiezen. Kies voor jezeld en jouw wensen en eisen aan een relatie en kies dan in vrijheid ervoor om jouw leven op te bouwen zoals jij wilt.
Je kunt het. Succes!
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:27
quote:sky04 schreef op 08 oktober 2009 @ 14:14:
Als je weet dat het beter is, dan moet je je gevoel volgen. Ik zou me niet zo schuldig voelen want andersom zou je vriend dat waarschijnlijk ook doen als hij gevoelens heeft voor een ander. Je moet voor jezelf kiezen in het leven en het is vreselijk dat je daar soms mensen mee kwetst, maar andersom doen ze het ook.ja.. dat is waar.. maar moet ik dan nou een man kwetsen die 7 jaar de wereld voor mij geweest is... ik ben hem zo dankbaar en zou hem de rest van mn leven willen verzorgen, bijstaan, maar ik voel dat hij dat niet 'terug kan doen', ik bedoel, hij doet lief en schattig, maar een beschermer vind ik niet in hem.. snap je? een mán man.
Als je weet dat het beter is, dan moet je je gevoel volgen. Ik zou me niet zo schuldig voelen want andersom zou je vriend dat waarschijnlijk ook doen als hij gevoelens heeft voor een ander. Je moet voor jezelf kiezen in het leven en het is vreselijk dat je daar soms mensen mee kwetst, maar andersom doen ze het ook.ja.. dat is waar.. maar moet ik dan nou een man kwetsen die 7 jaar de wereld voor mij geweest is... ik ben hem zo dankbaar en zou hem de rest van mn leven willen verzorgen, bijstaan, maar ik voel dat hij dat niet 'terug kan doen', ik bedoel, hij doet lief en schattig, maar een beschermer vind ik niet in hem.. snap je? een mán man.
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:30
quote:lampie2 schreef op 08 oktober 2009 @ 19:07:
Ook voor mij een bekende situatie. Relatie met een man waar ik maar erg weinig leuke gesprekken mee had, weinig amibities, enz. Dat je dat belangrijk vindt, merk je pas als je wat ouder wordt, niet meteen op je 16e of 18e. Ik werd ook verliefd op iemand waar ik wél die eindeloze gesprekken mee kon voeren. Heerlijk... allebei een relatie, dus nooit iets gebeurd verder, maar wel wakker geschud. Na 2 jaar verliefdheid op die ander ben ik weg gegaan bij mijn partner. Ik heb mijn partner vreselijk gemist en me ook regelmatig afgevraagd waarom ik die stap genomen had. Nu ben ik al weer 7 jaar met iemand anders, waar ik wel van die leuke gesprekken mee kan voeren (dat is nog steeds zo). Geen twijfels, gewoon rust. We stimuleren elkaar op een positieve manier. Natuurlijk zijn er ook best eens dingen, maar het over all gevoel is gewoon veel beter! En ja, ook gewoon op de bank met een kop thee, niks bijzonders, maar wel met het idee dat je aan elkaar gewaagd bent.weet je... ik zou smeken dat dit mijn verhaal wordt. ik ga mijn partner ook vreselijk missen stel dat ik het uit zou maken.. en ik zou in de relatie met die ander gewoon rust willen vinden, het gevoel hebben dat ik een relatie heb. en 'niets' mis.. als in de sex, geen broer zus sex maar echte sex. en wat kan mij dat schelen dat dat na 7 jaar ook weer 'normaal' is, dan heb ik iig wel een lékkere vent naast me liggen
hij is namelijk helemaal geen uitgaanstype 'die ander' maar meer van de wandelingen en de gesprekken nou .. heerlijk.. RUST!! ik teken ervoor..
Ook voor mij een bekende situatie. Relatie met een man waar ik maar erg weinig leuke gesprekken mee had, weinig amibities, enz. Dat je dat belangrijk vindt, merk je pas als je wat ouder wordt, niet meteen op je 16e of 18e. Ik werd ook verliefd op iemand waar ik wél die eindeloze gesprekken mee kon voeren. Heerlijk... allebei een relatie, dus nooit iets gebeurd verder, maar wel wakker geschud. Na 2 jaar verliefdheid op die ander ben ik weg gegaan bij mijn partner. Ik heb mijn partner vreselijk gemist en me ook regelmatig afgevraagd waarom ik die stap genomen had. Nu ben ik al weer 7 jaar met iemand anders, waar ik wel van die leuke gesprekken mee kan voeren (dat is nog steeds zo). Geen twijfels, gewoon rust. We stimuleren elkaar op een positieve manier. Natuurlijk zijn er ook best eens dingen, maar het over all gevoel is gewoon veel beter! En ja, ook gewoon op de bank met een kop thee, niks bijzonders, maar wel met het idee dat je aan elkaar gewaagd bent.weet je... ik zou smeken dat dit mijn verhaal wordt. ik ga mijn partner ook vreselijk missen stel dat ik het uit zou maken.. en ik zou in de relatie met die ander gewoon rust willen vinden, het gevoel hebben dat ik een relatie heb. en 'niets' mis.. als in de sex, geen broer zus sex maar echte sex. en wat kan mij dat schelen dat dat na 7 jaar ook weer 'normaal' is, dan heb ik iig wel een lékkere vent naast me liggen
hij is namelijk helemaal geen uitgaanstype 'die ander' maar meer van de wandelingen en de gesprekken nou .. heerlijk.. RUST!! ik teken ervoor..
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:32
quote:raiden schreef op 08 oktober 2009 @ 19:39:
Hey,
ik kan je niet zeggen wat je wel of niet moet doen. Vergeet niet dat je je vriend al jaren kent en dus al zijn slechte en goede kanten weet. Die jongen waar je een klik mee voelt en bevriend mee bent ken je waarschijnlijk alleen op de positieve manier. Je weet niet wat je bij hem allemaal gaat missen. Je kunt ze niet vergelijken want je kent ze alltwee op een hele andere manier. Ik weet niet wat je moet doen! Misschien moet je een tijdje met beiden het contact verbreken. Dat is wel zo eerlijk naar hen toe en naar jezelf toe. En als je te lang blijft wachten met een keuze maken wordt het misschien voor je gemaakt en of je dat wilt! Ik weet dat het ongelofelijk moeilijk is maar het komt echt goed! Neem even de tijd voor jezelf!!!!
klopt.. dit doe k nu al een paar maanden, afstand nemen, tijd voor mezelf. weet je het liefst zou ik een poosje op mezelf willen zijn en kijken wat ik mis. misschien moet ik er een weekend uit. alleen zijn. dan ga ik antwoorden krijgen want dan ben ik met me myself and I. goed idee!
ik voel dán hopelijk een bepaalde haast van; ja maar.. als er 1 de keus voor mij gaat maken... van wie ga ik dat dan erger vinden!
Hey,
ik kan je niet zeggen wat je wel of niet moet doen. Vergeet niet dat je je vriend al jaren kent en dus al zijn slechte en goede kanten weet. Die jongen waar je een klik mee voelt en bevriend mee bent ken je waarschijnlijk alleen op de positieve manier. Je weet niet wat je bij hem allemaal gaat missen. Je kunt ze niet vergelijken want je kent ze alltwee op een hele andere manier. Ik weet niet wat je moet doen! Misschien moet je een tijdje met beiden het contact verbreken. Dat is wel zo eerlijk naar hen toe en naar jezelf toe. En als je te lang blijft wachten met een keuze maken wordt het misschien voor je gemaakt en of je dat wilt! Ik weet dat het ongelofelijk moeilijk is maar het komt echt goed! Neem even de tijd voor jezelf!!!!
klopt.. dit doe k nu al een paar maanden, afstand nemen, tijd voor mezelf. weet je het liefst zou ik een poosje op mezelf willen zijn en kijken wat ik mis. misschien moet ik er een weekend uit. alleen zijn. dan ga ik antwoorden krijgen want dan ben ik met me myself and I. goed idee!
ik voel dán hopelijk een bepaalde haast van; ja maar.. als er 1 de keus voor mij gaat maken... van wie ga ik dat dan erger vinden!
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:34
Ik denk dat jij heel hard gaat vallen Simone. Want uit jouw postings krijg ik sterk de indruk dat jij je eigen geluk ophangt aan het samenzijn met deze nieuwe vriend. En zodra je het geluk daar gaat zoeken, vind je het niet. Jij moet doen wat jou gelukkig maakt, maar wat jou ook gelukkig zou maken als hij er niet zou zijn...
...
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:38
quote:aikidoka schreef op 08 oktober 2009 @ 20:54:
Simone, je denkt nu dat je met die vriend die niet je vriend is een hele bijzondere klik hebt en je vindt met hem wat je bij jouw vriend mist. Omdat je dat stuk mist bij jouw huidige vriend is het voor jou heel groot en heel aantrekkelijk. Deze andere man is dus voor jou heel aantrekkelijk omdat hij dat kan bieden. Maar verder heb je eigenlijk geen flauw idee of hij bij je past. Je weet niet hoe hij zoent of vrijt, hoe hij wakker wordt, je weet niet hoe hij met allerlei zaken omgaat, of hij je steunt als je het moeilijk hebt, of hij je ruimte laat, of hij egoistisch is en hoe hij is als hij ziek is of dronken. Jij fantaseert er nu waarschijnlijk een fantastische man van, die allerlei zaken heeft die voor jou prettig zijn in een man en die je huidige vriend heeft, en ook daarbij dat stukje dat jouw huidige vriend mist. Dat maakt hem in jouw fantasie en hoofd de ideale man. Maar dat hoeft helemaal niet. Het kan dus best zijn dat als je met jouw praatvriend een relatie begint je nog voor een paar onaangename verrassingen komt te staan.
Het is heel goed mogelijk dat datgene wat je bij je huidige vriend mist zo belangrijk voor je is dat de relatie niet is wat je wilt. Het is ook prima om daarom uit die relatie te stappen. Je kunt ook daarna met die ander wat beginnen en misschien is dat wel geweldig en misschien valt het wel tegen. Misschien blijkt hij wel dat te hebben wat je miste, maar missen er bij hem weer andere zaken. Dan gaat die relatie misschien ook weer over.
Hoe dan ook, bedenk wat je mist in je huidige relatie en hoe belangrijk dat voor je is. Leg in geen geval de last van het stoppen van je huidige relatie op de eventuele nieuwe relatie, mocht die ervan komen, want dan is die gedoemd onder die last te bezwijken.
En ja, ik spreek uit ervaring. na 7 jaar relatie weggegaan voor een ander, waar ik op dat moment van dacht dat het mijn soulmate was, mijn vriend van 7 jaar, maar dan zonder de storende minpunten. Dat sprookje was geen sprookje en na drie maanden voorbij. Stoppen met die 7-jarige relatie was voor mij overigens uitstekend, dus spijt heb ik er niet van. Maar wat ik dacht te zien in die ander was voornamelijk dat wat ik bij mijn vriend miste en voor mij heel belangrijk was geworden. Al die andere dingen had ik er zelf bij gefantaseerd. (Dat doet verliefdheid namelijk met je).
Ik raad je dus ten sterkste af om tussen de twee mannen te kiezen. Kies voor jezeld en jouw wensen en eisen aan een relatie en kies dan in vrijheid ervoor om jouw leven op te bouwen zoals jij wilt.
Je kunt het. Succes!
mijn 'ander' heeft bepaalde eigenschappen dat hij altijd voor me klaar staat, me kan steunen in moeilijke tijden met woorden, hij weet mij te bereiken op alle vlakken. dat is voor mij een eye-opener geweest; 'he , dit heb ik met mijn vriend niet' ..
maar ik heb wel andere dingen met mijn vriend. het gevoel van vertrouwen, humor en een aantal jaren maatjes zijn waardoor we helemaal verbonden zijn.
en nu zou ik dat weer van voren af aan op moeten bouwen met 'die ander', ik word al moe als ik er aan denk.. maar; zijn persoonlijkheid matcht beter bij mij. daar ben ik uit. innerlijk, uiterlijk, doen en laten, hij is mijn droom man.
maar mijn vriend is mijn droom man omdat ik weet dat hij mij enorm veel zekerheid geeft. en dat kan 'de ander' me nog niet geven want misschien valt een relatie met hem wel erg tegen en dan is daar niks zekerheid.
leven is een gok. leven is het meervoud van lef.
ik ben geen lefmeid. ik ga voor zekerheid.
snappen jullie het een beetje... man ik sta er mee op en ga ermee naar bed..
Simone, je denkt nu dat je met die vriend die niet je vriend is een hele bijzondere klik hebt en je vindt met hem wat je bij jouw vriend mist. Omdat je dat stuk mist bij jouw huidige vriend is het voor jou heel groot en heel aantrekkelijk. Deze andere man is dus voor jou heel aantrekkelijk omdat hij dat kan bieden. Maar verder heb je eigenlijk geen flauw idee of hij bij je past. Je weet niet hoe hij zoent of vrijt, hoe hij wakker wordt, je weet niet hoe hij met allerlei zaken omgaat, of hij je steunt als je het moeilijk hebt, of hij je ruimte laat, of hij egoistisch is en hoe hij is als hij ziek is of dronken. Jij fantaseert er nu waarschijnlijk een fantastische man van, die allerlei zaken heeft die voor jou prettig zijn in een man en die je huidige vriend heeft, en ook daarbij dat stukje dat jouw huidige vriend mist. Dat maakt hem in jouw fantasie en hoofd de ideale man. Maar dat hoeft helemaal niet. Het kan dus best zijn dat als je met jouw praatvriend een relatie begint je nog voor een paar onaangename verrassingen komt te staan.
Het is heel goed mogelijk dat datgene wat je bij je huidige vriend mist zo belangrijk voor je is dat de relatie niet is wat je wilt. Het is ook prima om daarom uit die relatie te stappen. Je kunt ook daarna met die ander wat beginnen en misschien is dat wel geweldig en misschien valt het wel tegen. Misschien blijkt hij wel dat te hebben wat je miste, maar missen er bij hem weer andere zaken. Dan gaat die relatie misschien ook weer over.
Hoe dan ook, bedenk wat je mist in je huidige relatie en hoe belangrijk dat voor je is. Leg in geen geval de last van het stoppen van je huidige relatie op de eventuele nieuwe relatie, mocht die ervan komen, want dan is die gedoemd onder die last te bezwijken.
En ja, ik spreek uit ervaring. na 7 jaar relatie weggegaan voor een ander, waar ik op dat moment van dacht dat het mijn soulmate was, mijn vriend van 7 jaar, maar dan zonder de storende minpunten. Dat sprookje was geen sprookje en na drie maanden voorbij. Stoppen met die 7-jarige relatie was voor mij overigens uitstekend, dus spijt heb ik er niet van. Maar wat ik dacht te zien in die ander was voornamelijk dat wat ik bij mijn vriend miste en voor mij heel belangrijk was geworden. Al die andere dingen had ik er zelf bij gefantaseerd. (Dat doet verliefdheid namelijk met je).
Ik raad je dus ten sterkste af om tussen de twee mannen te kiezen. Kies voor jezeld en jouw wensen en eisen aan een relatie en kies dan in vrijheid ervoor om jouw leven op te bouwen zoals jij wilt.
Je kunt het. Succes!
mijn 'ander' heeft bepaalde eigenschappen dat hij altijd voor me klaar staat, me kan steunen in moeilijke tijden met woorden, hij weet mij te bereiken op alle vlakken. dat is voor mij een eye-opener geweest; 'he , dit heb ik met mijn vriend niet' ..
maar ik heb wel andere dingen met mijn vriend. het gevoel van vertrouwen, humor en een aantal jaren maatjes zijn waardoor we helemaal verbonden zijn.
en nu zou ik dat weer van voren af aan op moeten bouwen met 'die ander', ik word al moe als ik er aan denk.. maar; zijn persoonlijkheid matcht beter bij mij. daar ben ik uit. innerlijk, uiterlijk, doen en laten, hij is mijn droom man.
maar mijn vriend is mijn droom man omdat ik weet dat hij mij enorm veel zekerheid geeft. en dat kan 'de ander' me nog niet geven want misschien valt een relatie met hem wel erg tegen en dan is daar niks zekerheid.
leven is een gok. leven is het meervoud van lef.
ik ben geen lefmeid. ik ga voor zekerheid.
snappen jullie het een beetje... man ik sta er mee op en ga ermee naar bed..
vrijdag 9 oktober 2009 om 12:44
quote:vlammetje schreef op 09 oktober 2009 @ 12:34:
Ik denk dat jij heel hard gaat vallen Simone. Want uit jouw postings krijg ik sterk de indruk dat jij je eigen geluk ophangt aan het samenzijn met deze nieuwe vriend. En zodra je het geluk daar gaat zoeken, vind je het niet. Jij moet doen wat jou gelukkig maakt, maar wat jou ook gelukkig zou maken als hij er niet zou zijn...
puur geluk vind ik met een kop thee op de bank zitten, bos bloemen op tafel, lekker eten maken voor mezelf, buiten wandelen, iets leuks voor mezelf kopen, genieten van de zon, bij mn ouders langs, bij mn broer langs, mn opa en oma zien lachen. dat zijn eigelijk dingen die ik altijd al alleen heb gedaan. mn vriend en ik hebben enorm langs elkaar heen geleefd de afgelopen jaren. als ik dat niet gedaan had had ik er al lang achter gekomen dat hij niet meer in mijn behoeftes volstond (en ik niet meer in de zijne). we zijn huisgenoten, we spreken elkaar even en dat is het. maar dát hij er is, 'tegen de eenzaamheid' . man als ik het zo zit te beschrijven kan ik mezelf wel voor mn kop slaan. ik heb al een geheel eigen leven.
en in dat 'eigen leven' heb ik die ander leren kennen. waar ik eigenschappen in zie waarvan ik weet dat ze goed bij mij zouden passen.
Ik denk dat jij heel hard gaat vallen Simone. Want uit jouw postings krijg ik sterk de indruk dat jij je eigen geluk ophangt aan het samenzijn met deze nieuwe vriend. En zodra je het geluk daar gaat zoeken, vind je het niet. Jij moet doen wat jou gelukkig maakt, maar wat jou ook gelukkig zou maken als hij er niet zou zijn...
puur geluk vind ik met een kop thee op de bank zitten, bos bloemen op tafel, lekker eten maken voor mezelf, buiten wandelen, iets leuks voor mezelf kopen, genieten van de zon, bij mn ouders langs, bij mn broer langs, mn opa en oma zien lachen. dat zijn eigelijk dingen die ik altijd al alleen heb gedaan. mn vriend en ik hebben enorm langs elkaar heen geleefd de afgelopen jaren. als ik dat niet gedaan had had ik er al lang achter gekomen dat hij niet meer in mijn behoeftes volstond (en ik niet meer in de zijne). we zijn huisgenoten, we spreken elkaar even en dat is het. maar dát hij er is, 'tegen de eenzaamheid' . man als ik het zo zit te beschrijven kan ik mezelf wel voor mn kop slaan. ik heb al een geheel eigen leven.
en in dat 'eigen leven' heb ik die ander leren kennen. waar ik eigenschappen in zie waarvan ik weet dat ze goed bij mij zouden passen.
vrijdag 9 oktober 2009 om 13:00
Dus eigenlijk weet je al wat je te doen staat... Ik herken wel heel erg dat gevoel hoor. Ook ik en mijn ex leefden eigenlijk twee levens, maar dat stukje dat we deelden wat zo comfortabel en vertrouwd. Als het niet heel slecht is, waarom dan dat opgeven? Tot het moment waarop je je afvraagt: wil ik mijn relatie leven voor 70% van wat het zou kunnen of moeten zijn? Neem ik genoegen met wat ik heb, of geef ik mezelf de kans om dat te vinden wat ik eigenlijk liever wil? Wat ik met voorgaande posting eigenlijk wilde zeggen is: het kan zijn dat deze nieuwe vriend ook niet gaat brengen wat jij hoopt. En als dat niet zo is, ben je er dan nog steeds van overtuigd dat wat je met je huidige vriend niet genoeg was?
...
vrijdag 9 oktober 2009 om 13:14
Misschien ben ik vreselijke mosterd...
Ik denk dat je het echt los van elkaar moet zien. Wil je met je huidige vriend oud worden??? Pas als je daar een volmondig nee op kan zeggen komt de volgende vraag aan de orde: Wil ik het proberen met nieuwe vriend?
Je bent nu aan het afwegen, aan het plussen en minnen en dat is volgens mij oneerlijk en onmogelijk.
Dus eerst de eerste vraag heel eerlijk beantwoorden.. en dan pas verder gaan denken.
Ik denk dat je het echt los van elkaar moet zien. Wil je met je huidige vriend oud worden??? Pas als je daar een volmondig nee op kan zeggen komt de volgende vraag aan de orde: Wil ik het proberen met nieuwe vriend?
Je bent nu aan het afwegen, aan het plussen en minnen en dat is volgens mij oneerlijk en onmogelijk.
Dus eerst de eerste vraag heel eerlijk beantwoorden.. en dan pas verder gaan denken.
vrijdag 9 oktober 2009 om 13:42
quote:vlammetje schreef op 09 oktober 2009 @ 13:00:
Dus eigenlijk weet je al wat je te doen staat... Ik herken wel heel erg dat gevoel hoor. Ook ik en mijn ex leefden eigenlijk twee levens, maar dat stukje dat we deelden wat zo comfortabel en vertrouwd. Als het niet heel slecht is, waarom dan dat opgeven? Tot het moment waarop je je afvraagt: wil ik mijn relatie leven voor 70% van wat het zou kunnen of moeten zijn? Neem ik genoegen met wat ik heb, of geef ik mezelf de kans om dat te vinden wat ik eigenlijk liever wil? Wat ik met voorgaande posting eigenlijk wilde zeggen is: het kan zijn dat deze nieuwe vriend ook niet gaat brengen wat jij hoopt. En als dat niet zo is, ben je er dan nog steeds van overtuigd dat wat je met je huidige vriend niet genoeg was?
hiermee sla je de spijker op zn kop.
ben ik er wanneer het misloopt met 'de ander' van overtuigd dat hetgeen wat ik nu heb niet goed genoeg is...
het is goed genoeg.. al jaren...
maar...
................... jeetje wat voel ik me nu leeg zeg.. moet dit echt eve laten bezinken, bij zo'n reactie ben ik weer terug bij af.... dan denk ik te weten wat ik wil maar durf ik het niet en denk ik dat ik het gewoon moet doen maar dan... angst angst angst..
hoe ging jij hiermee om..
Dus eigenlijk weet je al wat je te doen staat... Ik herken wel heel erg dat gevoel hoor. Ook ik en mijn ex leefden eigenlijk twee levens, maar dat stukje dat we deelden wat zo comfortabel en vertrouwd. Als het niet heel slecht is, waarom dan dat opgeven? Tot het moment waarop je je afvraagt: wil ik mijn relatie leven voor 70% van wat het zou kunnen of moeten zijn? Neem ik genoegen met wat ik heb, of geef ik mezelf de kans om dat te vinden wat ik eigenlijk liever wil? Wat ik met voorgaande posting eigenlijk wilde zeggen is: het kan zijn dat deze nieuwe vriend ook niet gaat brengen wat jij hoopt. En als dat niet zo is, ben je er dan nog steeds van overtuigd dat wat je met je huidige vriend niet genoeg was?
hiermee sla je de spijker op zn kop.
ben ik er wanneer het misloopt met 'de ander' van overtuigd dat hetgeen wat ik nu heb niet goed genoeg is...
het is goed genoeg.. al jaren...
maar...
................... jeetje wat voel ik me nu leeg zeg.. moet dit echt eve laten bezinken, bij zo'n reactie ben ik weer terug bij af.... dan denk ik te weten wat ik wil maar durf ik het niet en denk ik dat ik het gewoon moet doen maar dan... angst angst angst..
hoe ging jij hiermee om..
vrijdag 9 oktober 2009 om 13:44
quote:Bianca40 schreef op 09 oktober 2009 @ 13:14:
Misschien ben ik vreselijke mosterd...
Ik denk dat je het echt los van elkaar moet zien. Wil je met je huidige vriend oud worden??? Pas als je daar een volmondig nee op kan zeggen komt de volgende vraag aan de orde: Wil ik het proberen met nieuwe vriend?
Je bent nu aan het afwegen, aan het plussen en minnen en dat is volgens mij oneerlijk en onmogelijk.
Dus eerst de eerste vraag heel eerlijk beantwoorden.. en dan pas verder gaan denken.wil ik met mn huidige vriend oud worden... ja.. ik houd van hem. maar ik mis dingen die hij me gewoonweg niet kan bieden omdat de afgelopen jaren dat heeft bewezen. en dat kan die ander me 'misschien ' wel geven. maar van 'die ander' houd ik nog niet zoveel als van mn vriend. een lange relatie verbreken is zo moeilijk.. wil ik het wel.. is dit niet genoeg.. is dit wel genoeg.. nou mensen ik ben weer lekker stabiel vandaag :p
Misschien ben ik vreselijke mosterd...
Ik denk dat je het echt los van elkaar moet zien. Wil je met je huidige vriend oud worden??? Pas als je daar een volmondig nee op kan zeggen komt de volgende vraag aan de orde: Wil ik het proberen met nieuwe vriend?
Je bent nu aan het afwegen, aan het plussen en minnen en dat is volgens mij oneerlijk en onmogelijk.
Dus eerst de eerste vraag heel eerlijk beantwoorden.. en dan pas verder gaan denken.wil ik met mn huidige vriend oud worden... ja.. ik houd van hem. maar ik mis dingen die hij me gewoonweg niet kan bieden omdat de afgelopen jaren dat heeft bewezen. en dat kan die ander me 'misschien ' wel geven. maar van 'die ander' houd ik nog niet zoveel als van mn vriend. een lange relatie verbreken is zo moeilijk.. wil ik het wel.. is dit niet genoeg.. is dit wel genoeg.. nou mensen ik ben weer lekker stabiel vandaag :p
vrijdag 9 oktober 2009 om 14:34
Hoe ging ik ermee om?
Ik ging vreemd. Ik had een vrij open relatie, en mijn vriend kon het op zich nog wel aanzien dat ik er wat naast hield. Maar bij mij werden mijn ogen geopend. Wat ik met vriend had, was niet genoeg voor mij. Ik zou altijd open blijven staan voor anderen, altijd wachten of ik iemand tegen kwam die me wel zou geven wat ik miste. Na twee weken kwam bij mij het besef, dat ik zo'n relatie niet wilde. Dat mijn vriend meer verdiend dan iemand die er geen vertrouwen in heeft dat hij de ware is. Dat ik mezelf niet in de ogen kon kijken. En ook, dat wat ik had niet was wat ik wilde. Dat het heel veel pijn zou doen om er een streep onder te zetten, maar dat dat het enige eerlijke was dat ik kon doen. Bij ons werd het me nog zwaarder gemaakt doordat wij ook kinderen hebben. Ik haal dus 4 levens overhoop met mijn beslissing. Maar als je het niet voelt, dan kun je er nog zo hard aan willen werken, dat lukt niet. De basis moet je gevoel zijn, de rest kan aan gewerkt worden...
Ik ging vreemd. Ik had een vrij open relatie, en mijn vriend kon het op zich nog wel aanzien dat ik er wat naast hield. Maar bij mij werden mijn ogen geopend. Wat ik met vriend had, was niet genoeg voor mij. Ik zou altijd open blijven staan voor anderen, altijd wachten of ik iemand tegen kwam die me wel zou geven wat ik miste. Na twee weken kwam bij mij het besef, dat ik zo'n relatie niet wilde. Dat mijn vriend meer verdiend dan iemand die er geen vertrouwen in heeft dat hij de ware is. Dat ik mezelf niet in de ogen kon kijken. En ook, dat wat ik had niet was wat ik wilde. Dat het heel veel pijn zou doen om er een streep onder te zetten, maar dat dat het enige eerlijke was dat ik kon doen. Bij ons werd het me nog zwaarder gemaakt doordat wij ook kinderen hebben. Ik haal dus 4 levens overhoop met mijn beslissing. Maar als je het niet voelt, dan kun je er nog zo hard aan willen werken, dat lukt niet. De basis moet je gevoel zijn, de rest kan aan gewerkt worden...
...
vrijdag 9 oktober 2009 om 14:55
quote:vlammetje schreef op 09 oktober 2009 @ 14:34:
Hoe ging ik ermee om?
Ik ging vreemd. Ik had een vrij open relatie, en mijn vriend kon het op zich nog wel aanzien dat ik er wat naast hield. Maar bij mij werden mijn ogen geopend. Wat ik met vriend had, was niet genoeg voor mij. Ik zou altijd open blijven staan voor anderen, altijd wachten of ik iemand tegen kwam die me wel zou geven wat ik miste. Na twee weken kwam bij mij het besef, dat ik zo'n relatie niet wilde. Dat mijn vriend meer verdiend dan iemand die er geen vertrouwen in heeft dat hij de ware is. Dat ik mezelf niet in de ogen kon kijken. En ook, dat wat ik had niet was wat ik wilde. Dat het heel veel pijn zou doen om er een streep onder te zetten, maar dat dat het enige eerlijke was dat ik kon doen. Bij ons werd het me nog zwaarder gemaakt doordat wij ook kinderen hebben. Ik haal dus 4 levens overhoop met mijn beslissing. Maar als je het niet voelt, dan kun je er nog zo hard aan willen werken, dat lukt niet. De basis moet je gevoel zijn, de rest kan aan gewerkt worden...
dat 'altijd wachten totdat ik iemand vind waarmee ik wel...' dat heb ik dus ook.
waar ik wel mn ei bij kwijt kan.
maar het stomme is ik wíl gewoon mn vriend niet kwijt want ik houd zoveel van hem :s... ik word hier zo verdrietig van... maar ik weet dat dit het eerlijkste is wat ik kan doen... het liefst zou ik het nog een jaar willen laten aanlummelen maar daar word uiteindelijk niemand gelukkig(er) van.. en dan gaat er eentje afhaken, eerder dan ik wil en nu kan ik zelf nog beslissen.....
maar hoe kom ik er nou achter wat ik diep in mijn hart écht wil. er zijn zoveel stemmen in mn hoofd die me weer wat anders zeggen (niet op de schizofrene manier hihi :p )
Hoe ging ik ermee om?
Ik ging vreemd. Ik had een vrij open relatie, en mijn vriend kon het op zich nog wel aanzien dat ik er wat naast hield. Maar bij mij werden mijn ogen geopend. Wat ik met vriend had, was niet genoeg voor mij. Ik zou altijd open blijven staan voor anderen, altijd wachten of ik iemand tegen kwam die me wel zou geven wat ik miste. Na twee weken kwam bij mij het besef, dat ik zo'n relatie niet wilde. Dat mijn vriend meer verdiend dan iemand die er geen vertrouwen in heeft dat hij de ware is. Dat ik mezelf niet in de ogen kon kijken. En ook, dat wat ik had niet was wat ik wilde. Dat het heel veel pijn zou doen om er een streep onder te zetten, maar dat dat het enige eerlijke was dat ik kon doen. Bij ons werd het me nog zwaarder gemaakt doordat wij ook kinderen hebben. Ik haal dus 4 levens overhoop met mijn beslissing. Maar als je het niet voelt, dan kun je er nog zo hard aan willen werken, dat lukt niet. De basis moet je gevoel zijn, de rest kan aan gewerkt worden...
dat 'altijd wachten totdat ik iemand vind waarmee ik wel...' dat heb ik dus ook.
waar ik wel mn ei bij kwijt kan.
maar het stomme is ik wíl gewoon mn vriend niet kwijt want ik houd zoveel van hem :s... ik word hier zo verdrietig van... maar ik weet dat dit het eerlijkste is wat ik kan doen... het liefst zou ik het nog een jaar willen laten aanlummelen maar daar word uiteindelijk niemand gelukkig(er) van.. en dan gaat er eentje afhaken, eerder dan ik wil en nu kan ik zelf nog beslissen.....
maar hoe kom ik er nou achter wat ik diep in mijn hart écht wil. er zijn zoveel stemmen in mn hoofd die me weer wat anders zeggen (niet op de schizofrene manier hihi :p )
