Kinderen
alle pijlers
nieuwetijdskinderen
woensdag 25 juli 2007 om 21:59
Hallo,
Ik heb een zoon van 7 maanden. Vanaf dat hij geboren is hebben mijn man en ik tegen elkaar gezegd; "dit is een oude ziel". Hij was heel onrustig. Leek heel vaak boos. Alle babietjes huilen, maar de manier waarop mijn mannetje huilde klonk als nagels die over een schoolbord gaan. Urenlang. Hij heeft toen hij 5 weken was zelfs een week in het ziekenhuis gelegen om te kijken of er een medische oorzaak voor zijn huilen was. Die was er niet.
Op dit moment zit ik thuis omdat het me allemaal even niet meer lukt. Gisteren had ik een afspraak bij de bedrijfsarts die me het etiketje "overspannen" gaf. Toen ik hem de begintijd met Roan beschreef begon hij over reincarnatie. Ik vond dat grappig omdat mijn man en ik, eigenlijk min of meer voor de grap iets soortgelijks besproken hadden. De bedrijfsarts begon over nieuwetijdskinderen en noemde een aantal karaktertrekken.
Thuis ben ik wat gaan zoeken op internet en ik moet zeggen dat, wanneer ik vanuit die gedachte naar mijn zoon kijk, er ook karaktertrekken en gedragingen uit herken.
Nou is mijn zoon nog maar 7 maanden, en denk ik dat een heleboel mensen elementen van het verhaal over nieuwetijdskinderen op hun eigen kind kunnen betrekken.
Zijn er mensen die zich ook deze vraag gesteld hebben? Die zich er in verdiept hebben omdat ze dingen ervan in hun kind herkennen? Hoe was je kind?
Ik vind mezelf een heel nuchter mens. Ik sta op zich wel open voor spirituele dingen, maar vooral als het om andere mensen gaat. Wanneer het zo intiems als mijn zoon betreft, vind ik het allemaal heel apart en ben bijna bang om te gaan overdrijven. Ieder mens vindt zijn of haar kind immers bijzonder.
Ik heb een zoon van 7 maanden. Vanaf dat hij geboren is hebben mijn man en ik tegen elkaar gezegd; "dit is een oude ziel". Hij was heel onrustig. Leek heel vaak boos. Alle babietjes huilen, maar de manier waarop mijn mannetje huilde klonk als nagels die over een schoolbord gaan. Urenlang. Hij heeft toen hij 5 weken was zelfs een week in het ziekenhuis gelegen om te kijken of er een medische oorzaak voor zijn huilen was. Die was er niet.
Op dit moment zit ik thuis omdat het me allemaal even niet meer lukt. Gisteren had ik een afspraak bij de bedrijfsarts die me het etiketje "overspannen" gaf. Toen ik hem de begintijd met Roan beschreef begon hij over reincarnatie. Ik vond dat grappig omdat mijn man en ik, eigenlijk min of meer voor de grap iets soortgelijks besproken hadden. De bedrijfsarts begon over nieuwetijdskinderen en noemde een aantal karaktertrekken.
Thuis ben ik wat gaan zoeken op internet en ik moet zeggen dat, wanneer ik vanuit die gedachte naar mijn zoon kijk, er ook karaktertrekken en gedragingen uit herken.
Nou is mijn zoon nog maar 7 maanden, en denk ik dat een heleboel mensen elementen van het verhaal over nieuwetijdskinderen op hun eigen kind kunnen betrekken.
Zijn er mensen die zich ook deze vraag gesteld hebben? Die zich er in verdiept hebben omdat ze dingen ervan in hun kind herkennen? Hoe was je kind?
Ik vind mezelf een heel nuchter mens. Ik sta op zich wel open voor spirituele dingen, maar vooral als het om andere mensen gaat. Wanneer het zo intiems als mijn zoon betreft, vind ik het allemaal heel apart en ben bijna bang om te gaan overdrijven. Ieder mens vindt zijn of haar kind immers bijzonder.
zaterdag 28 juli 2007 om 09:35
wat ik dus eigenlijk bedoel, en wat jullie ook precies zo zeggen, is dat heel veel dingen hier allemaal moeilijk, moeilijk gaan, die eigenlijk heel normaal en natuurlijk zouden moeten zijn, juist door alle theorieen, boeken, adviezen en opgelegde ideeen. Er is niks natuurlijkers dan bv bijv, maar toch lukt het hier zo vaak niet, niks normalers dan een baby die snachts huilt, maar hier is dat reden voor stress. Een baby moet dit en dat en owee als dat niet lukt of niet gaat zoals in oei ik groei. Dan wordt het hele scala aan deskundigen ingeschakeld. (en ik ben ook als een dolle op zoek gegaan naar informatie toen mijn dochter in de eerste weken van haar leven steeds meer ging huilen en het simpele rust en regelmaat invoeren hielp wonderbaarlijk goed, maar wel op een relaxte manier, dus zonder op die rotklok te kijken!) Beetje onduidelijk verhaal, maar zo ongeveer bedoel ik het.
zaterdag 28 juli 2007 om 09:36
quote:
inad, ik bedoelde bijv het platteland van Afrika (ja, is een groot continent, ik weet het, maar heb daar veel gereisd en aantal keren langere tijd gewoond), daar is het sowieso rustiger en gaat een kind gewoon in de draagdoek mee in het dagelijkse ritme, wat niet veranderd door zijn komst, heel simpel gezegd. Geen dagen vol met kraambezoek, 3 weken oude baby meeslepen naar de parade om te showen, baby mee naar restaurant om uit eten te gaan, geen zorgen over waar en wanneer slapen en nachtvoedingen etc, Dat bedoel ik met rust en regelmaat, niet in de gestructureerde ria blom vorm die we hier kennen (eten, knuffelen, slapen, bladiebla), maar gewoon omdat het dagelijkse leven daar veel regelmatiger en rustiger is dan hier.
Ja, dan zijn we het gewoon eens. Er wordt dus normaler met de (komst van) baby omgegaan en de baby gaat mee in het dagelijks ritme ipv krampachtig doen met slaapjes en voedingen etc. Dat is ook wat ik ken van reizen naar en paar maanden wonen in Noord Afrika. Ik snap ook dat dat hier moeilijk te realiseren is en dat het niet iets heiligs is, maar zelf probeer ik wel meer mee te pakken van die manier van doen. Als je als vrouw gaat werken moet je misschien wel wat meer 'Westerse structuur' toepassen. De Noord Afrikaanse neefjes en nichtjes van mijn dochter storten zich als ze moe zijn gewoon op de matten op de grond op de gemeenschappelijke binnenplaats van het huis waar de volwassenen doorgaan met praten en theedrinken. Daar hebben die kinderen geen last van. Ze worden ook niet naar bed gebracht. Ze krijgen kusjes en gaan slapen.
Dit is trouwens ook platteland inderdaad. Ik ken ook een groot stedelijkse Marokkaanse die op schema flesvoedt en met eigen bedjes en babyfoons e.d. werkt.
inad, ik bedoelde bijv het platteland van Afrika (ja, is een groot continent, ik weet het, maar heb daar veel gereisd en aantal keren langere tijd gewoond), daar is het sowieso rustiger en gaat een kind gewoon in de draagdoek mee in het dagelijkse ritme, wat niet veranderd door zijn komst, heel simpel gezegd. Geen dagen vol met kraambezoek, 3 weken oude baby meeslepen naar de parade om te showen, baby mee naar restaurant om uit eten te gaan, geen zorgen over waar en wanneer slapen en nachtvoedingen etc, Dat bedoel ik met rust en regelmaat, niet in de gestructureerde ria blom vorm die we hier kennen (eten, knuffelen, slapen, bladiebla), maar gewoon omdat het dagelijkse leven daar veel regelmatiger en rustiger is dan hier.
Ja, dan zijn we het gewoon eens. Er wordt dus normaler met de (komst van) baby omgegaan en de baby gaat mee in het dagelijks ritme ipv krampachtig doen met slaapjes en voedingen etc. Dat is ook wat ik ken van reizen naar en paar maanden wonen in Noord Afrika. Ik snap ook dat dat hier moeilijk te realiseren is en dat het niet iets heiligs is, maar zelf probeer ik wel meer mee te pakken van die manier van doen. Als je als vrouw gaat werken moet je misschien wel wat meer 'Westerse structuur' toepassen. De Noord Afrikaanse neefjes en nichtjes van mijn dochter storten zich als ze moe zijn gewoon op de matten op de grond op de gemeenschappelijke binnenplaats van het huis waar de volwassenen doorgaan met praten en theedrinken. Daar hebben die kinderen geen last van. Ze worden ook niet naar bed gebracht. Ze krijgen kusjes en gaan slapen.
Dit is trouwens ook platteland inderdaad. Ik ken ook een groot stedelijkse Marokkaanse die op schema flesvoedt en met eigen bedjes en babyfoons e.d. werkt.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zaterdag 28 juli 2007 om 09:37
quote:wat ik dus eigenlijk bedoel, en wat jullie ook precies zo zeggen, is dat heel veel dingen hier allemaal moeilijk, moeilijk gaan, die eigenlijk heel normaal en natuurlijk zouden moeten zijn, juist door alle theorieen, boeken, adviezen en opgelegde ideeen. Er is niks natuurlijkers dan bv bijv, maar toch lukt het hier zo vaak niet, niks normalers dan een baby die snachts huilt, maar hier is dat reden voor stress. Een baby moet dit en dat en owee als dat niet lukt of niet gaat zoals in oei ik groei. Dan wordt het hele scala aan deskundigen ingeschakeld. (en ik ben ook als een dolle op zoek gegaan naar informatie toen mijn dochter in de eerste weken van haar leven steeds meer ging huilen en het simpele rust en regelmaat invoeren hielp wonderbaarlijk goed, maar wel op een relaxte manier, dus zonder op die rotklok te kijken!) Beetje onduidelijk verhaal, maar zo ongeveer bedoel ik het.We zeggen dus eigenlijk exact hetzelfde. En hetzelfde als Eowyn en Fashion aangeven.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zaterdag 28 juli 2007 om 10:42
ik ben nl en vader van mijn zoon is marokkaans en ik heb zoon a la marocaine opgevoed toen hij klein was, heb tot 2 jaar naast hem gelegen in bed tot hij vast sliep, hem daar gewoon op de grond laten slapen, hij kreeg pas een eigen bed met 2 jaar, daarvoor sliep hij bij ons, slaapt nu nog ( wordt 6 ) eerst in zijn eigen bed en komt naast mij liggen als hij s nachts wakker wordt.
hij kreeg wel flesjes (bv was bij mij echt geen succes ) maar ik had ook geen babyfoon ( hij sliep ook achter de woonkamer, hoorde hem meteen als hij huilde ).
we gaven hem ook al met 6 maanden verdunde muntthee en vanaf 1 jaar at hij (beetje aangepast ) met de pot.
ik voel me daar goed bij en het paste ook bij zoon, heb hem alleen nooit op de rug gedragen, dat deden schoonzus en schoonmoeder wel trouwens, ik durfde dat niet goed, was bang de doek verkeerd te knopen ( stom hé ).
hij kreeg wel flesjes (bv was bij mij echt geen succes ) maar ik had ook geen babyfoon ( hij sliep ook achter de woonkamer, hoorde hem meteen als hij huilde ).
we gaven hem ook al met 6 maanden verdunde muntthee en vanaf 1 jaar at hij (beetje aangepast ) met de pot.
ik voel me daar goed bij en het paste ook bij zoon, heb hem alleen nooit op de rug gedragen, dat deden schoonzus en schoonmoeder wel trouwens, ik durfde dat niet goed, was bang de doek verkeerd te knopen ( stom hé ).
zaterdag 28 juli 2007 om 10:43
quote:
ik ben nl en vader van mijn zoon is marokkaans en ik heb zoon a la marocaine opgevoed toen hij klein was, heb tot 2 jaar naast hem gelegen in bed tot hij vast sliep, hem daar gewoon op de grond laten slapen, hij kreeg pas een eigen bed met 2 jaar, daarvoor sliep hij bij ons, slaapt nu nog ( wordt 6 ) eerst in zijn eigen bed en komt naast mij liggen als hij s nachts wakker wordt.
hij kreeg wel flesjes (bv was bij mij echt geen succes ) maar ik had ook geen babyfoon ( hij sliep ook achter de woonkamer, hoorde hem meteen als hij huilde ).
we gaven hem ook al met 6 maanden verdunde muntthee en vanaf 1 jaar at hij (beetje aangepast ) met de pot mee.
ik voel me daar goed bij en het paste ook bij zoon, heb hem alleen nooit op de rug gedragen, dat deden schoonzus en schoonmoeder wel trouwens, ik durfde dat niet goed, was bang de doek verkeerd te knopen ( stom hé ).
ik ben nl en vader van mijn zoon is marokkaans en ik heb zoon a la marocaine opgevoed toen hij klein was, heb tot 2 jaar naast hem gelegen in bed tot hij vast sliep, hem daar gewoon op de grond laten slapen, hij kreeg pas een eigen bed met 2 jaar, daarvoor sliep hij bij ons, slaapt nu nog ( wordt 6 ) eerst in zijn eigen bed en komt naast mij liggen als hij s nachts wakker wordt.
hij kreeg wel flesjes (bv was bij mij echt geen succes ) maar ik had ook geen babyfoon ( hij sliep ook achter de woonkamer, hoorde hem meteen als hij huilde ).
we gaven hem ook al met 6 maanden verdunde muntthee en vanaf 1 jaar at hij (beetje aangepast ) met de pot mee.
ik voel me daar goed bij en het paste ook bij zoon, heb hem alleen nooit op de rug gedragen, dat deden schoonzus en schoonmoeder wel trouwens, ik durfde dat niet goed, was bang de doek verkeerd te knopen ( stom hé ).
zaterdag 28 juli 2007 om 10:52
quote:
quote: princessetamtam reageerde
ik ben nl en vader van mijn zoon is marokkaans en ik heb zoon a la marocaine opgevoed toen hij klein was, de eerste 9 maanden wiegde ik hem in slaap , heb tot 2 jaar naast hem gelegen in bed tot hij vast sliep, hem daar gewoon op de grond laten slapen, hij kreeg pas een eigen bed met 2 jaar, daarvoor sliep hij bij ons, slaapt nu nog ( wordt 6 ) eerst in zijn eigen bed en komt naast mij liggen als hij s nachts wakker wordt.
hij kreeg wel flesjes (bv was bij mij echt geen succes ) maar ik had ook geen babyfoon ( hij sliep ook achter de woonkamer, hoorde hem meteen als hij huilde ).
we gaven hem ook al met 6 maanden verdunde muntthee en vanaf 1 jaar at hij (beetje aangepast ) met de pot mee.
ik voel me daar goed bij en het paste ook bij zoon, heb hem alleen nooit op de rug gedragen, dat deden schoonzus en schoonmoeder wel trouwens, ik durfde dat niet goed, was bang de doek verkeerd te knopen ( stom hé ).
zoon slaapt nu trouwens prima alleen in en is er niet door en door verwend van gewotrden, het is gewoon een heel slim en lief jongetje van bijna 6 dat na de vakantie naar groep 3 gaat .
bijkomend voordeel hij kon al als klein jongetje overal slapen ( nu nog ) en had nooit een campingbedje nodig.
quote: princessetamtam reageerde
ik ben nl en vader van mijn zoon is marokkaans en ik heb zoon a la marocaine opgevoed toen hij klein was, de eerste 9 maanden wiegde ik hem in slaap , heb tot 2 jaar naast hem gelegen in bed tot hij vast sliep, hem daar gewoon op de grond laten slapen, hij kreeg pas een eigen bed met 2 jaar, daarvoor sliep hij bij ons, slaapt nu nog ( wordt 6 ) eerst in zijn eigen bed en komt naast mij liggen als hij s nachts wakker wordt.
hij kreeg wel flesjes (bv was bij mij echt geen succes ) maar ik had ook geen babyfoon ( hij sliep ook achter de woonkamer, hoorde hem meteen als hij huilde ).
we gaven hem ook al met 6 maanden verdunde muntthee en vanaf 1 jaar at hij (beetje aangepast ) met de pot mee.
ik voel me daar goed bij en het paste ook bij zoon, heb hem alleen nooit op de rug gedragen, dat deden schoonzus en schoonmoeder wel trouwens, ik durfde dat niet goed, was bang de doek verkeerd te knopen ( stom hé ).
zoon slaapt nu trouwens prima alleen in en is er niet door en door verwend van gewotrden, het is gewoon een heel slim en lief jongetje van bijna 6 dat na de vakantie naar groep 3 gaat .
bijkomend voordeel hij kon al als klein jongetje overal slapen ( nu nog ) en had nooit een campingbedje nodig.
zaterdag 28 juli 2007 om 16:21
Ik heb dochter (ook half marokkaans trouwens) wel op rug gedragen, gewoon met een Westerse Tricot sleng;) Daar krijg je een handleiding bij. De rugdragers die je als een rugzak op doet zijn ook een optie, die hoef je al helemaal niet te knopen.
Op vakantie in Marokko sliepen/slapen we ook net als familie daar op de grond, maar in Nederland wel gewoon in bed. Dochter slaapt ook overal trouwens, dat is zo'n voordeel van die manier van slapen, dat ze niet zo hechten aan persé eigen bed/ eigen kamer. Ik blijf er nog steeds bij (ze is nu bijna twee) tot ze slaapt en op kdv waar ze naar toe gaat blijft er ook een leidsters bij de slapende kinderen. Die zit daar gewoon de volle twee uur en leest dan gewoon boek of schrijft evaluaties.
Op vakantie in Marokko sliepen/slapen we ook net als familie daar op de grond, maar in Nederland wel gewoon in bed. Dochter slaapt ook overal trouwens, dat is zo'n voordeel van die manier van slapen, dat ze niet zo hechten aan persé eigen bed/ eigen kamer. Ik blijf er nog steeds bij (ze is nu bijna twee) tot ze slaapt en op kdv waar ze naar toe gaat blijft er ook een leidsters bij de slapende kinderen. Die zit daar gewoon de volle twee uur en leest dan gewoon boek of schrijft evaluaties.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zaterdag 28 juli 2007 om 18:30
quote:Ja hoor, ik heb ook zo'n kind, alleen hier noemen we dat autistische trekjes.
:P Hier hetzelfde.
Ik denk dat de kenmerken wel degelijk bestaan en dat niet ieder kind zo is.
Je weet het pas als je er een hebt. Het is echt anders.
Je kunt er niet omheen.
Ik heb zelf een kind met autisme ( de middelste), maar oudste van mij heeft officieel geen autisme, wel heel veel kenmerken, met name de hele lijst kenmerken van nieuwetijdskinderen. Ik vind haar geen nieuwetijdskind ( want daar doe ik niet aan) : ze is een kind met wat meer autistische kenmerken dan een gemiddeld kind.
Autisme is heel menselijk, de gemiddelde mens heeft ook kenmerken, maar je hebt er die hebben er nu eenmaal (veel) meer. Niets mis mee.
:P Hier hetzelfde.
Ik denk dat de kenmerken wel degelijk bestaan en dat niet ieder kind zo is.
Je weet het pas als je er een hebt. Het is echt anders.
Je kunt er niet omheen.
Ik heb zelf een kind met autisme ( de middelste), maar oudste van mij heeft officieel geen autisme, wel heel veel kenmerken, met name de hele lijst kenmerken van nieuwetijdskinderen. Ik vind haar geen nieuwetijdskind ( want daar doe ik niet aan) : ze is een kind met wat meer autistische kenmerken dan een gemiddeld kind.
Autisme is heel menselijk, de gemiddelde mens heeft ook kenmerken, maar je hebt er die hebben er nu eenmaal (veel) meer. Niets mis mee.
zaterdag 28 juli 2007 om 18:39
Nog even een opmerking van 'het graag willen hebben van een speciaal kind'; als je kind anders is dan gemiddeld wil je niet direkt horen dat het een stoornis heeft, vandaar de veel positief klinkende diagnoses als nieuwetijdskind en sterrekind etc...
Ik heb eens geinfomeerd bij de school voor hoogbegaafden of er ook autisten toegelaten worden of al zitten en wat zeiden ze me?
80 % vd kinderen die daar zit, zit als ze écht de medische molen ingaan in het autistisch spectrum, maar omdat ouders daar niet voor kiezen zijn het nieuwetijdskinderen met hoogbegaafdheid. En is er daarom dus een speciale school voor. Omdat ze vanwege veel autistische kenmerken niet kunnen functioneren op een reguliere school.
Daar zeggen ze, een diagnose als (aanverwant) autisme is toch een stoornis, en zo willen ze hun kind niet zien. Juist vanwege een positieve benadering komen ze op nieuwetijdskind oid.
Ik begrijp dat wel, want feit blijft dat ze anders zijn en niet goed functioneren in de maatschappij. Ze willen vooral dat hun kind zich geaccepteerd voelt en kan zijn wie hij/zij is. En aangezien dit niet lukt op een reguliere school moeten ze iets anders verzinnen.
Ik heb eens geinfomeerd bij de school voor hoogbegaafden of er ook autisten toegelaten worden of al zitten en wat zeiden ze me?
80 % vd kinderen die daar zit, zit als ze écht de medische molen ingaan in het autistisch spectrum, maar omdat ouders daar niet voor kiezen zijn het nieuwetijdskinderen met hoogbegaafdheid. En is er daarom dus een speciale school voor. Omdat ze vanwege veel autistische kenmerken niet kunnen functioneren op een reguliere school.
Daar zeggen ze, een diagnose als (aanverwant) autisme is toch een stoornis, en zo willen ze hun kind niet zien. Juist vanwege een positieve benadering komen ze op nieuwetijdskind oid.
Ik begrijp dat wel, want feit blijft dat ze anders zijn en niet goed functioneren in de maatschappij. Ze willen vooral dat hun kind zich geaccepteerd voelt en kan zijn wie hij/zij is. En aangezien dit niet lukt op een reguliere school moeten ze iets anders verzinnen.
zaterdag 28 juli 2007 om 19:42
@ inad:
even offtopic
hoe marokkaans is jouw dochter eigenlijk ?
ik bedoel in uiterlijk en in gedrag.
mijn zoon lijkt wel alleen een kind van zijn vader.
ik vind dat wel leuk trouwens, het stoort me in ieder geval niet, hij is bv altijd alles aan het delen, zelfs als hij met een zakje snoep op straat loopt en nog heel veel andere dingen.
even offtopic
hoe marokkaans is jouw dochter eigenlijk ?
ik bedoel in uiterlijk en in gedrag.
mijn zoon lijkt wel alleen een kind van zijn vader.
ik vind dat wel leuk trouwens, het stoort me in ieder geval niet, hij is bv altijd alles aan het delen, zelfs als hij met een zakje snoep op straat loopt en nog heel veel andere dingen.
zaterdag 28 juli 2007 om 20:20
quote:
Lonbonton, maar is dat iets wat je al bij een 7 maanden oude baby kunt constateren op basis van hoe ie uit zijn ogen kijkt of hoe die huilt bijvoorbeeld of kwam je daar achter toen je kind ouder was?
Ben er oprecht benieuwd naar.
Mijn oudste heeft geen autisme, maar wel vrij veel kenmerken. Omdat het de oudste is wist ik niet beter, maar al vergelijkend wist ik wel al snel dat er iets anders was. Ook kreeg ik opmerkingen over haar manier van kijken en over hoe ze was. ( Zelfs op het consulatieburo, of van andere ouders.)
Van helemaal geen zweverige types kreeg ik vaak te horen dat ze overgevoelig was en ´ouder´ was.
Zij had heel veel typische angsten en was heel zelfbepalend op een vreemde manier. Ook op school krijg ik die opmerkingen, nu nog steeds. Ze is heel lief, maar gewoon geen typisch 'kind'.
Middelste die wel autistisch is was heel makkelijk/vrolijk maar ook over hem veel opmerkingen dat het nooit een baby geweest is, hij als een volwassene uit zijn ogen keek, dat soort dingen. Een volwassen hoofdje op een babylijfje.
Dus ja, dat kun je al merken met 7 maanden. Mijn oudste huilde ook veel, ze wilde gewoon geen baby zijn. Middelste heeft een ander karakter, hij vindt alles interessant, dus ging zijn eigen gang. Ook als baby.
Ik denk dat dát het vooral is, ze zijn gewoon geen kinderen, maar bijna al volwassenen. Altijd al geweest.
Ik heb nog een jongste, die is wel vrij normaal:P.
Lonbonton, maar is dat iets wat je al bij een 7 maanden oude baby kunt constateren op basis van hoe ie uit zijn ogen kijkt of hoe die huilt bijvoorbeeld of kwam je daar achter toen je kind ouder was?
Ben er oprecht benieuwd naar.
Mijn oudste heeft geen autisme, maar wel vrij veel kenmerken. Omdat het de oudste is wist ik niet beter, maar al vergelijkend wist ik wel al snel dat er iets anders was. Ook kreeg ik opmerkingen over haar manier van kijken en over hoe ze was. ( Zelfs op het consulatieburo, of van andere ouders.)
Van helemaal geen zweverige types kreeg ik vaak te horen dat ze overgevoelig was en ´ouder´ was.
Zij had heel veel typische angsten en was heel zelfbepalend op een vreemde manier. Ook op school krijg ik die opmerkingen, nu nog steeds. Ze is heel lief, maar gewoon geen typisch 'kind'.
Middelste die wel autistisch is was heel makkelijk/vrolijk maar ook over hem veel opmerkingen dat het nooit een baby geweest is, hij als een volwassene uit zijn ogen keek, dat soort dingen. Een volwassen hoofdje op een babylijfje.
Dus ja, dat kun je al merken met 7 maanden. Mijn oudste huilde ook veel, ze wilde gewoon geen baby zijn. Middelste heeft een ander karakter, hij vindt alles interessant, dus ging zijn eigen gang. Ook als baby.
Ik denk dat dát het vooral is, ze zijn gewoon geen kinderen, maar bijna al volwassenen. Altijd al geweest.
Ik heb nog een jongste, die is wel vrij normaal:P.
zaterdag 28 juli 2007 om 20:28
quote:
@ inad:
even offtopic
hoe marokkaans is jouw dochter eigenlijk ?
ik bedoel in uiterlijk en in gedrag.
mijn zoon lijkt wel alleen een kind van zijn vader.
ik vind dat wel leuk trouwens, het stoort me in ieder geval niet, hij is bv altijd alles aan het delen, zelfs als hij met een zakje snoep op straat loopt en nog heel veel andere dingen.
Mijn dochter is heel Nederlands in haar doen en laten. Ze is een echt kdv - mij mij mij - kind;) Het concept delen moet er echt pedagogisch ingewerkt worden. Nu is haar vader ook niet heel standaard Marokkaans. Hij is niet islamitisch en heel Westers in zijn denken. We nemen gewoon het beste uit beide culturen (hoop ik:), das wel de insteek in elk geval). Ik was ook voor ik hem kende al wel minder Westers georieenteerd dan gebruikelijk misschien, moeilijk om dat zo te stellen. Maar het langvoeden en kind altijd troosten/ niet laten huilen en veel bij je dragen, zoals daar ook gebruikelijk is, is iets wat ik zeker weten in alle gevallen had gedaan. Dus ook als haar vader een limburger was geweest;) Zelf ben ik ook niet helemaal Nederlands (half Spaans) dus we zijn beetje wereldburgers al met al. Uiterlijk is ze geweldig mengelmoesje, al zie je ook wel meteen dat ze niet Nederlands is. Ze heeft het bruine huidskleurtje van haar papa en donker, heel dik haar. In Marokko, tijdens vakanties, ging ze, als ik niet in de buurt was, gewoon door voor kind van daar.
Ik wil geen herkenbare fotos van haar plaatsen op openbaar forum, maar zo krijg je een beetje een impressie:):
Zo is ze nu ongeveer, haar haar op zn lichtst vanwege de zon.
en toen ze net geboren was, was ze zo:
buitensporig veel zwart haar:)
(offtopic is leuk, helemaal op praatstoel over eigen kind (
P)
@ inad:
even offtopic
hoe marokkaans is jouw dochter eigenlijk ?
ik bedoel in uiterlijk en in gedrag.
mijn zoon lijkt wel alleen een kind van zijn vader.
ik vind dat wel leuk trouwens, het stoort me in ieder geval niet, hij is bv altijd alles aan het delen, zelfs als hij met een zakje snoep op straat loopt en nog heel veel andere dingen.
Mijn dochter is heel Nederlands in haar doen en laten. Ze is een echt kdv - mij mij mij - kind;) Het concept delen moet er echt pedagogisch ingewerkt worden. Nu is haar vader ook niet heel standaard Marokkaans. Hij is niet islamitisch en heel Westers in zijn denken. We nemen gewoon het beste uit beide culturen (hoop ik:), das wel de insteek in elk geval). Ik was ook voor ik hem kende al wel minder Westers georieenteerd dan gebruikelijk misschien, moeilijk om dat zo te stellen. Maar het langvoeden en kind altijd troosten/ niet laten huilen en veel bij je dragen, zoals daar ook gebruikelijk is, is iets wat ik zeker weten in alle gevallen had gedaan. Dus ook als haar vader een limburger was geweest;) Zelf ben ik ook niet helemaal Nederlands (half Spaans) dus we zijn beetje wereldburgers al met al. Uiterlijk is ze geweldig mengelmoesje, al zie je ook wel meteen dat ze niet Nederlands is. Ze heeft het bruine huidskleurtje van haar papa en donker, heel dik haar. In Marokko, tijdens vakanties, ging ze, als ik niet in de buurt was, gewoon door voor kind van daar.
Ik wil geen herkenbare fotos van haar plaatsen op openbaar forum, maar zo krijg je een beetje een impressie:):
Zo is ze nu ongeveer, haar haar op zn lichtst vanwege de zon.
en toen ze net geboren was, was ze zo:
buitensporig veel zwart haar:)
(offtopic is leuk, helemaal op praatstoel over eigen kind (
P)
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zaterdag 28 juli 2007 om 20:55
quote:
quote: citronella reageerde
Lonbonton, maar is dat iets wat je al bij een 7 maanden oude baby kunt constateren op basis van hoe ie uit zijn ogen kijkt of hoe die huilt bijvoorbeeld of kwam je daar achter toen je kind ouder was?
Ben er oprecht benieuwd naar.
Mijn oudste heeft geen autisme, maar wel vrij veel kenmerken. Omdat het de oudste is wist ik niet beter, maar al vergelijkend wist ik wel al snel dat er iets anders was. Ook kreeg ik opmerkingen over haar manier van kijken en over hoe ze was. ( Zelfs op het consulatieburo, of van andere ouders.)
Van helemaal geen zweverige types kreeg ik vaak te horen dat ze overgevoelig was en ´ouder´ was.
Zij had heel veel typische angsten en was heel zelfbepalend op een vreemde manier. Ook op school krijg ik die opmerkingen, nu nog steeds. Ze is heel lief, maar gewoon geen typisch 'kind'.
Middelste die wel autistisch is was heel makkelijk/vrolijk maar ook over hem veel opmerkingen dat het nooit een baby geweest is, hij als een volwassene uit zijn ogen keek, dat soort dingen. Een volwassen hoofdje op een babylijfje.
Dus ja, dat kun je al merken met 7 maanden. Mijn oudste huilde ook veel, ze wilde gewoon geen baby zijn. Middelste heeft een ander karakter, hij vindt alles interessant, dus ging zijn eigen gang. Ook als baby.
Ik denk dat dát het vooral is, ze zijn gewoon geen kinderen, maar bijna al volwassenen. Altijd al geweest.
Ik heb nog een jongste, die is wel vrij normaal:P.
Om toch nog even te reageren. Wanneer de bedrijfsarts gezegd had dat de kenmerken die hij beschreef bij autisme hoorden, had ik daarover een vraag op dit forum gesteld. Ik vraag me af of dan ook de discussie was ontstaan dat "men" hun kinderen bijzondere dingen toedichten. Ik merk nl precies de dingen op die lonbonton beschrijft.
quote: citronella reageerde
Lonbonton, maar is dat iets wat je al bij een 7 maanden oude baby kunt constateren op basis van hoe ie uit zijn ogen kijkt of hoe die huilt bijvoorbeeld of kwam je daar achter toen je kind ouder was?
Ben er oprecht benieuwd naar.
Mijn oudste heeft geen autisme, maar wel vrij veel kenmerken. Omdat het de oudste is wist ik niet beter, maar al vergelijkend wist ik wel al snel dat er iets anders was. Ook kreeg ik opmerkingen over haar manier van kijken en over hoe ze was. ( Zelfs op het consulatieburo, of van andere ouders.)
Van helemaal geen zweverige types kreeg ik vaak te horen dat ze overgevoelig was en ´ouder´ was.
Zij had heel veel typische angsten en was heel zelfbepalend op een vreemde manier. Ook op school krijg ik die opmerkingen, nu nog steeds. Ze is heel lief, maar gewoon geen typisch 'kind'.
Middelste die wel autistisch is was heel makkelijk/vrolijk maar ook over hem veel opmerkingen dat het nooit een baby geweest is, hij als een volwassene uit zijn ogen keek, dat soort dingen. Een volwassen hoofdje op een babylijfje.
Dus ja, dat kun je al merken met 7 maanden. Mijn oudste huilde ook veel, ze wilde gewoon geen baby zijn. Middelste heeft een ander karakter, hij vindt alles interessant, dus ging zijn eigen gang. Ook als baby.
Ik denk dat dát het vooral is, ze zijn gewoon geen kinderen, maar bijna al volwassenen. Altijd al geweest.
Ik heb nog een jongste, die is wel vrij normaal:P.
Om toch nog even te reageren. Wanneer de bedrijfsarts gezegd had dat de kenmerken die hij beschreef bij autisme hoorden, had ik daarover een vraag op dit forum gesteld. Ik vraag me af of dan ook de discussie was ontstaan dat "men" hun kinderen bijzondere dingen toedichten. Ik merk nl precies de dingen op die lonbonton beschrijft.
zaterdag 28 juli 2007 om 21:10
Ja krokusje, dat denk ik ook.
De kenmerken van nieuwetijdskinderen zijn ongeveer als die van autisme.
En als een kind die kenmerken heeft maar geen autisme, heeft dat kind (in mijn ogen dan) gewoon wat meer autistische kenmerken dan een gemiddeld kind. En daar is niets mis mee, het is gewoon anders.
Die andere moderne labels als nieuwetijdskind is wel te begrijpen maar ik denk dat het gewoon een manier is om een kind wat anders is geen stoornis te geven.
Maar dan heb ik het wel over de ergere gevallen, er wordt natuurlijk 'misbruik' gemaakt van die nieuwe labels, wanneer er eigenlijk niest aan de hand is maar ouders een uitweg zien voor hun moeilijke kind om het over de 'nieuwetijdskind boeg' te gooien.
Want opvoeden moet natuurlijk altijd gebeuren..
Ik denk dat er daarom veel negatieve reacties komen, een kind wat niet luistert, bang is, gilt en veel huilt is op zich heel normaal, en daarom is het moeilijk om het verschil aan te geven. Zeker in de peuterpuberteit.
De kenmerken van nieuwetijdskinderen zijn ongeveer als die van autisme.
En als een kind die kenmerken heeft maar geen autisme, heeft dat kind (in mijn ogen dan) gewoon wat meer autistische kenmerken dan een gemiddeld kind. En daar is niets mis mee, het is gewoon anders.
Die andere moderne labels als nieuwetijdskind is wel te begrijpen maar ik denk dat het gewoon een manier is om een kind wat anders is geen stoornis te geven.
Maar dan heb ik het wel over de ergere gevallen, er wordt natuurlijk 'misbruik' gemaakt van die nieuwe labels, wanneer er eigenlijk niest aan de hand is maar ouders een uitweg zien voor hun moeilijke kind om het over de 'nieuwetijdskind boeg' te gooien.
Want opvoeden moet natuurlijk altijd gebeuren..
Ik denk dat er daarom veel negatieve reacties komen, een kind wat niet luistert, bang is, gilt en veel huilt is op zich heel normaal, en daarom is het moeilijk om het verschil aan te geven. Zeker in de peuterpuberteit.
zaterdag 28 juli 2007 om 21:12
Een opmerking over autisme zou ik eerder van een bedrijfsarts verwachten dan een etiketje nieuwetijdskind en reincarnatie. Dus wat dat betreft blijf ik het een rare opmerking van de bedrijfsarts vinden.
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
zaterdag 28 juli 2007 om 21:31
Ja, dat vind ik ook vreemd van een bedrijfsarts.
Ik denk dat een bedrijfsarts het gewoon bij kenmerken moet houden zonder te labelen.
En eventueel verder onderzoek overlaten aan anderen.
Maar bij baby's wordt er nog niet veel onderzocht natuurlijk als het gaat om dit soort kenmerken. Dan is het gewoon afwachten, tenzij het kind heel erg achterblijft in ontwikkeling. En dan nóg, zo'n baby wordt wel in de gaten gehouden maar meer dan dat kan er niet gebeuren.
Het is wel erg moeilijk als je kind niet lekker in zijn vel zit. Maar dat geldt ook voor kinderen waar in principe niets mee is.
Dan komt het toch op de ouders neer, is mijn ervaring.
Dus dat ouders gaan zoeken op internet naat gelijkgestemden is ook wel weer te begrijpen. En dat ze dan bij nieuwetijdskinderen terecht komen ook.
Maar uiteindelijk komt het er op neer dat je als ouder een manier van omgang met je kind vindt die goed werkt. En liefst zo 'gewoon' mogelijk.
Als dat niet werkt merk je dat wel als ze 2 of 3 jaar zijn. En vanaf die leeftijd is er al veel meer hulp en begeleiding als dat nodig is.
Ik denk dat een bedrijfsarts het gewoon bij kenmerken moet houden zonder te labelen.
En eventueel verder onderzoek overlaten aan anderen.
Maar bij baby's wordt er nog niet veel onderzocht natuurlijk als het gaat om dit soort kenmerken. Dan is het gewoon afwachten, tenzij het kind heel erg achterblijft in ontwikkeling. En dan nóg, zo'n baby wordt wel in de gaten gehouden maar meer dan dat kan er niet gebeuren.
Het is wel erg moeilijk als je kind niet lekker in zijn vel zit. Maar dat geldt ook voor kinderen waar in principe niets mee is.
Dan komt het toch op de ouders neer, is mijn ervaring.
Dus dat ouders gaan zoeken op internet naat gelijkgestemden is ook wel weer te begrijpen. En dat ze dan bij nieuwetijdskinderen terecht komen ook.
Maar uiteindelijk komt het er op neer dat je als ouder een manier van omgang met je kind vindt die goed werkt. En liefst zo 'gewoon' mogelijk.
Als dat niet werkt merk je dat wel als ze 2 of 3 jaar zijn. En vanaf die leeftijd is er al veel meer hulp en begeleiding als dat nodig is.
zaterdag 28 juli 2007 om 22:04
quote:
Ja krokusje, dat denk ik ook.
De kenmerken van nieuwetijdskinderen zijn ongeveer als die van autisme.
En als een kind die kenmerken heeft maar geen autisme, heeft dat kind (in mijn ogen dan) gewoon wat meer autistische kenmerken dan een gemiddeld kind. En daar is niets mis mee, het is gewoon anders.
Die andere moderne labels als nieuwetijdskind is wel te begrijpen maar ik denk dat het gewoon een manier is om een kind wat anders is geen stoornis te geven.
Maar dan heb ik het wel over de ergere gevallen, er wordt natuurlijk 'misbruik' gemaakt van die nieuwe labels, wanneer er eigenlijk niest aan de hand is maar ouders een uitweg zien voor hun moeilijke kind om het over de 'nieuwetijdskind boeg' te gooien.
Want opvoeden moet natuurlijk altijd gebeuren..
Ik denk dat er daarom veel negatieve reacties komen, een kind wat niet luistert, bang is, gilt en veel huilt is op zich heel normaal, en daarom is het moeilijk om het verschil aan te geven. Zeker in de peuterpuberteit.
Dat laatste ben ik het na de informatie en reacties van de afgelopen dagen helemaal mee eens (weer wat geleerd dus). Toch denk ik dat de reacties dan anders waren geweest. Dan waren er geen groepstopics geopend met iets van autisme in de titel, hoewel dat ook kan zijn om hoe de discussie gelopen is. (zul je zien, straks een autisme jan 2007 topic, hahaha).
Ja krokusje, dat denk ik ook.
De kenmerken van nieuwetijdskinderen zijn ongeveer als die van autisme.
En als een kind die kenmerken heeft maar geen autisme, heeft dat kind (in mijn ogen dan) gewoon wat meer autistische kenmerken dan een gemiddeld kind. En daar is niets mis mee, het is gewoon anders.
Die andere moderne labels als nieuwetijdskind is wel te begrijpen maar ik denk dat het gewoon een manier is om een kind wat anders is geen stoornis te geven.
Maar dan heb ik het wel over de ergere gevallen, er wordt natuurlijk 'misbruik' gemaakt van die nieuwe labels, wanneer er eigenlijk niest aan de hand is maar ouders een uitweg zien voor hun moeilijke kind om het over de 'nieuwetijdskind boeg' te gooien.
Want opvoeden moet natuurlijk altijd gebeuren..
Ik denk dat er daarom veel negatieve reacties komen, een kind wat niet luistert, bang is, gilt en veel huilt is op zich heel normaal, en daarom is het moeilijk om het verschil aan te geven. Zeker in de peuterpuberteit.
Dat laatste ben ik het na de informatie en reacties van de afgelopen dagen helemaal mee eens (weer wat geleerd dus). Toch denk ik dat de reacties dan anders waren geweest. Dan waren er geen groepstopics geopend met iets van autisme in de titel, hoewel dat ook kan zijn om hoe de discussie gelopen is. (zul je zien, straks een autisme jan 2007 topic, hahaha).
zaterdag 28 juli 2007 om 22:09
quote:
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden.
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden.
zaterdag 28 juli 2007 om 22:30
offtopic
mijn zoon deelde de eerste dag op kleuterschool zijn boterhammen uit aan de kinderen van zijn klas zo graag deelt hij alles.
hij is s winters erg wit, nu erg bruin van de vakantie, en heeft nogal lichtbruine ogen en wel een nu al flink groeiende haakneus.
hij is heel charmant en intelligent, dat zie je zo, wel kijken veel mensen naar ons op straat, merk jij dat ook als je alleen met dochter bent ?
mijn zoon deelde de eerste dag op kleuterschool zijn boterhammen uit aan de kinderen van zijn klas
zo graag deelt hij alles.hij is s winters erg wit, nu erg bruin van de vakantie, en heeft nogal lichtbruine ogen en wel een nu al flink groeiende haakneus.
hij is heel charmant en intelligent, dat zie je zo, wel kijken veel mensen naar ons op straat, merk jij dat ook als je alleen met dochter bent ?
zaterdag 28 juli 2007 om 22:30
quote:
offtopic
mijn zoon deelde de eerste dag op kleuterschool zijn boterhammen uit aan de kinderen van zijn klas zo graag deelt hij alles.
hij is s winters erg wit, nu erg bruin van de vakantie, en heeft nogal lichtbruine ogen en wel een nu al flink groeiende haakneus.
hij is heel charmant en intelligent, dat zie je zo, wel kijken veel mensen naar ons op straat, merk jij dat ook als je alleen met dochter bent ? @ inad vergeten
offtopic
mijn zoon deelde de eerste dag op kleuterschool zijn boterhammen uit aan de kinderen van zijn klas
zo graag deelt hij alles.hij is s winters erg wit, nu erg bruin van de vakantie, en heeft nogal lichtbruine ogen en wel een nu al flink groeiende haakneus.
hij is heel charmant en intelligent, dat zie je zo, wel kijken veel mensen naar ons op straat, merk jij dat ook als je alleen met dochter bent ? @ inad vergeten
zaterdag 28 juli 2007 om 22:36
quote:
quote: citronella reageerde
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden. Denk ik ook inderdaad.
En wat al eerder gezegd werd, ook autisme is zo vreemd niet. Het heeft natuurlijk altijd al bestaan, maar is pas relatief kort als zodanig bekend (naam, diagnose).
Het huilen kan misschien een pijnoorzaak hebben gehad??
@prinsestamtam, we worden nooit raar/na gekeken, ik ben zelf ook vrij donker dus dat scheelt daarin misschien? Als je zelf erg blond bent en je hebt een erg donker kind, dan willen mensen wel eens gluren. Ik heb een kennis die erg blond is met half afrikaans kindje en die worden wel vaak nagekeken. Leuk dat hij zo van het delen is. Kan natuurlijk ook voor deel vanwege persoonlijkheid komen. Hij klinkt erg lief!
quote: citronella reageerde
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden. Denk ik ook inderdaad.
En wat al eerder gezegd werd, ook autisme is zo vreemd niet. Het heeft natuurlijk altijd al bestaan, maar is pas relatief kort als zodanig bekend (naam, diagnose).
Het huilen kan misschien een pijnoorzaak hebben gehad??
@prinsestamtam, we worden nooit raar/na gekeken, ik ben zelf ook vrij donker dus dat scheelt daarin misschien? Als je zelf erg blond bent en je hebt een erg donker kind, dan willen mensen wel eens gluren. Ik heb een kennis die erg blond is met half afrikaans kindje en die worden wel vaak nagekeken. Leuk dat hij zo van het delen is. Kan natuurlijk ook voor deel vanwege persoonlijkheid komen. Hij klinkt erg lief!
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
zaterdag 28 juli 2007 om 22:44
quote:
quote: krokusje reageerde
quote: citronella reageerde
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden. Denk ik ook inderdaad.
En wat al eerder gezegd werd, ook autisme is zo vreemd niet. Het heeft natuurlijk altijd al bestaan, maar is pas relatief kort als zodanig bekend (naam, diagnose).
Het huilen kan misschien een pijnoorzaak hebben gehad??
@prinsestamtam, we worden nooit raar/na gekeken, ik ben zelf ook vrij donker dus dat scheelt daarin misschien? Als je zelf erg blond bent en je hebt een erg donker kind, dan willen mensen wel eens gluren. Ik heb een kennis die erg blond is met half afrikaans kindje en die worden wel vaak nagekeken. Leuk dat hij zo van het delen is. Kan natuurlijk ook voor deel vanwege persoonlijkheid komen. Hij klinkt erg lief!
ik ben nl met donker haar, lichte huid en blauwe ogen, daar zal het dan wel aan liggen als ze ons nakijken, hij is ook erg lief, weet ik ook wel dat dat ook voor een deel karakter is, denk wel dat het van zijn vader geerfd is, hoewel ik ook nogal gul en delerig ben is die het teveel.
quote: krokusje reageerde
quote: citronella reageerde
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden. Denk ik ook inderdaad.
En wat al eerder gezegd werd, ook autisme is zo vreemd niet. Het heeft natuurlijk altijd al bestaan, maar is pas relatief kort als zodanig bekend (naam, diagnose).
Het huilen kan misschien een pijnoorzaak hebben gehad??
@prinsestamtam, we worden nooit raar/na gekeken, ik ben zelf ook vrij donker dus dat scheelt daarin misschien? Als je zelf erg blond bent en je hebt een erg donker kind, dan willen mensen wel eens gluren. Ik heb een kennis die erg blond is met half afrikaans kindje en die worden wel vaak nagekeken. Leuk dat hij zo van het delen is. Kan natuurlijk ook voor deel vanwege persoonlijkheid komen. Hij klinkt erg lief!
ik ben nl met donker haar, lichte huid en blauwe ogen, daar zal het dan wel aan liggen als ze ons nakijken, hij is ook erg lief, weet ik ook wel dat dat ook voor een deel karakter is, denk wel dat het van zijn vader geerfd is, hoewel ik ook nogal gul en delerig ben is die het teveel.
zaterdag 28 juli 2007 om 22:54
quote:
quote: Inad reageerde
quote: krokusje reageerde
quote: citronella reageerde
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden. Denk ik ook inderdaad.
En wat al eerder gezegd werd, ook autisme is zo vreemd niet. Het heeft natuurlijk altijd al bestaan, maar is pas relatief kort als zodanig bekend (naam, diagnose).
Het huilen kan misschien een pijnoorzaak hebben gehad??
@prinsestamtam, we worden nooit raar/na gekeken, ik ben zelf ook vrij donker dus dat scheelt daarin misschien? Als je zelf erg blond bent en je hebt een erg donker kind, dan willen mensen wel eens gluren. Ik heb een kennis die erg blond is met half afrikaans kindje en die worden wel vaak nagekeken. Leuk dat hij zo van het delen is. Kan natuurlijk ook voor deel vanwege persoonlijkheid komen. Hij klinkt erg lief!
ik ben nl met donker haar, lichte huid en blauwe ogen, daar zal het dan wel aan liggen als ze ons nakijken, hij is ook erg lief, weet ik ook wel dat dat ook voor een deel karakter is, denk wel dat het van zijn vader geerfd is, hoewel ik ook nogal gul en delerig ben is die het teveel.
ik heb een ideetje
misschien een topic openen over interculturele kindjes ( en vooral de leuke kanten ervan dan als het lukt ). vind jij dat wat ?
quote: Inad reageerde
quote: krokusje reageerde
quote: citronella reageerde
Neemt niet weg dat je inderdaad het idee kan hebben dat er "iets" is met je kind Krokusje. Dus wat dat betreft denk ik dat je inderdaad minder dit soort opmerking zou hebben gehad als je een vraag over autisme had gesteld.
Denk ik ook. Hoewel de reacties me ook wel hebben doen inzien dat het gedrag mss helemaal niet zo apart was (het enorm alerte kijken bijvoorbeeld). (of heb gewoon een klein autistje). Ik ben er wel nog steeds van overtuigd dat zijn "nagels-over-schoolbord" huilen wel excessief was en niet onder het vele huilen van een baby geschaard kan worden. Denk ik ook inderdaad.
En wat al eerder gezegd werd, ook autisme is zo vreemd niet. Het heeft natuurlijk altijd al bestaan, maar is pas relatief kort als zodanig bekend (naam, diagnose).
Het huilen kan misschien een pijnoorzaak hebben gehad??
@prinsestamtam, we worden nooit raar/na gekeken, ik ben zelf ook vrij donker dus dat scheelt daarin misschien? Als je zelf erg blond bent en je hebt een erg donker kind, dan willen mensen wel eens gluren. Ik heb een kennis die erg blond is met half afrikaans kindje en die worden wel vaak nagekeken. Leuk dat hij zo van het delen is. Kan natuurlijk ook voor deel vanwege persoonlijkheid komen. Hij klinkt erg lief!
ik ben nl met donker haar, lichte huid en blauwe ogen, daar zal het dan wel aan liggen als ze ons nakijken, hij is ook erg lief, weet ik ook wel dat dat ook voor een deel karakter is, denk wel dat het van zijn vader geerfd is, hoewel ik ook nogal gul en delerig ben is die het teveel.
ik heb een ideetje
misschien een topic openen over interculturele kindjes ( en vooral de leuke kanten ervan dan als het lukt ). vind jij dat wat ?
zaterdag 28 juli 2007 om 23:01
quote: princessetamtam reageerde
ik heb een ideetje
misschien een topic openen over interculturele kindjes ( en vooral de leuke kanten ervan dan als het lukt ). vind jij dat wat ?
Dat is er al. Het is alleen een beetje een zielige vergetelheid dood gestorven. Ik zal eens kijken of het nog ergens in de krochten van het forum rondwaardt..
ik heb een ideetje
misschien een topic openen over interculturele kindjes ( en vooral de leuke kanten ervan dan als het lukt ). vind jij dat wat ?
Dat is er al. Het is alleen een beetje een zielige vergetelheid dood gestorven. Ik zal eens kijken of het nog ergens in de krochten van het forum rondwaardt..
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
