Relaties
alle pijlers
Vrienden
zaterdag 10 oktober 2009 om 13:37
Ik ben erg benieuwd waar jullie je vrienden hebben leren kennen.
Ik ben altijd lid geweest van vereniging, heb meerdere studies gedaan enz. Ik houd daar alleen nooit vriendschappen aan over.
Heel vaak is er geen "vriendschaps- klik" en zijn die personen vooral leuk bij de vereniging, maar niet prive.
Eindelijk had ik iemand gevonden waar ik wel die "vriendschaps- klik" mee had, maar toen zaten wij in een moeilijke positie (zorgverlener-patient). Tot op heden is dit contact nog niet verder uit gegroeid dan het zorgverlener patienten contact.
Ik ben altijd lid geweest van vereniging, heb meerdere studies gedaan enz. Ik houd daar alleen nooit vriendschappen aan over.
Heel vaak is er geen "vriendschaps- klik" en zijn die personen vooral leuk bij de vereniging, maar niet prive.
Eindelijk had ik iemand gevonden waar ik wel die "vriendschaps- klik" mee had, maar toen zaten wij in een moeilijke positie (zorgverlener-patient). Tot op heden is dit contact nog niet verder uit gegroeid dan het zorgverlener patienten contact.
zaterdag 10 oktober 2009 om 16:27
quote:janti schreef op 10 oktober 2009 @ 16:24:
Tijdens de contacten met mijn verloskundige spraken wij eigenlijk 90% van de tijd over van alles en nog wat, behalve de dingen die te maken hadden met mijn zwangerschap en zwangerschappen in het algemeen.
Zij is een beetje hetzelfde type als ik en heeft dezelfde interesses, dus daarom was er een "klik".
Maar nu heb je geen zorgvrager-zorgverlener-relatie meer met haar. dus kun je dat best tot vriendschap uitbouwen (als je haar tenminste buiten de praktijk tegenkomt).
Zolang er een afhankelijksrelatie is, kun je inderdaad geen vrienden worden, dat is ongepast.
Tijdens de contacten met mijn verloskundige spraken wij eigenlijk 90% van de tijd over van alles en nog wat, behalve de dingen die te maken hadden met mijn zwangerschap en zwangerschappen in het algemeen.
Zij is een beetje hetzelfde type als ik en heeft dezelfde interesses, dus daarom was er een "klik".
Maar nu heb je geen zorgvrager-zorgverlener-relatie meer met haar. dus kun je dat best tot vriendschap uitbouwen (als je haar tenminste buiten de praktijk tegenkomt).
Zolang er een afhankelijksrelatie is, kun je inderdaad geen vrienden worden, dat is ongepast.
zaterdag 10 oktober 2009 om 16:30
Om even je vraag te beantwoorden. Ik ben 4 jaar geleden naar een ander gedeelte van het land verhuisd, een dik uur rijden van vrienden en familie. Is natuurlijk niet het eind van de wereld, maar je loopt niet zomaar meer even binnen.
Heb in de tussentijd weer een hele fijne (extra) vriendenkring gekregen in de buurt. leren kennen via het werk, de buurt, in de AH en gewoon op straat. Scheelt natuurlijk dat ikzelf alles behalve verlegen ben en graag even klets.
Heb in de tussentijd weer een hele fijne (extra) vriendenkring gekregen in de buurt. leren kennen via het werk, de buurt, in de AH en gewoon op straat. Scheelt natuurlijk dat ikzelf alles behalve verlegen ben en graag even klets.
Ja, dat vind ik echt.
zaterdag 10 oktober 2009 om 16:34
quote:Starshine schreef op 10 oktober 2009 @ 16:27:
[...]
Zolang er een afhankelijksrelatie is, kun je inderdaad geen vrienden worden, dat is ongepast.
Dat ben ik met je eens! Alleen ik vind wel dat er verschillen zitten tussen de verschillende afhankelijkheidsrelaties, bijv. patient- fysiotherapeut of patient- huisarts.
Nu moet ik haar alleen nog even op straat tegenkomen
[...]
Zolang er een afhankelijksrelatie is, kun je inderdaad geen vrienden worden, dat is ongepast.
Dat ben ik met je eens! Alleen ik vind wel dat er verschillen zitten tussen de verschillende afhankelijkheidsrelaties, bijv. patient- fysiotherapeut of patient- huisarts.
Nu moet ik haar alleen nog even op straat tegenkomen
zaterdag 10 oktober 2009 om 16:38
quote:Mamasaar schreef op 10 oktober 2009 @ 16:27:
Owwwww verloskundige... dat kan absoluut! Weet je dan ook zeker dat ze niet bij iedereen zo "gezellig" is?
Ja dat weet ik zo goed als zeker
Ze heeft ook vrij veel over haar zelf vertelt enz. En van anderen hoorde ik dat dit bij hen niet zo was.
Wij zijn beide niet van die "vrouw- vrouwen", overigens ook geen "manwijven":) We zijn beide heel erg onafhankelijk, zelfstandig en komen over alsof wij geen anderen nodig hebben.
Owwwww verloskundige... dat kan absoluut! Weet je dan ook zeker dat ze niet bij iedereen zo "gezellig" is?
Ja dat weet ik zo goed als zeker
Ze heeft ook vrij veel over haar zelf vertelt enz. En van anderen hoorde ik dat dit bij hen niet zo was.
Wij zijn beide niet van die "vrouw- vrouwen", overigens ook geen "manwijven":) We zijn beide heel erg onafhankelijk, zelfstandig en komen over alsof wij geen anderen nodig hebben.
zaterdag 10 oktober 2009 om 16:44
-Een vriendin via de basisschool
-Een vriendin woonde vroeger om de hoek
-Vriendinnenclub van 10 meiden van de middelbare school
-Paar studievriendinnen
-Hele vriendengroep via vriend inclusief weer hun partners..
Voornamelijk op school leren kennen dus.. Verder via clubjes en werk wel kennissen, maar dat is nooit echt uitgegroeid tot vriendschap omdat ik er buiten de club/werk niet mee afsprak (had wel gekund, maar kom zo al tijd tekort)
Vind het trouwens wel heel fijn dat wij jaren na school nog steeds vriendinnen zijn en we steken er dan ook bewust veel tijd en moeite in om dit zo te houden, anders verwatert het gewoon..
-Een vriendin woonde vroeger om de hoek
-Vriendinnenclub van 10 meiden van de middelbare school
-Paar studievriendinnen
-Hele vriendengroep via vriend inclusief weer hun partners..
Voornamelijk op school leren kennen dus.. Verder via clubjes en werk wel kennissen, maar dat is nooit echt uitgegroeid tot vriendschap omdat ik er buiten de club/werk niet mee afsprak (had wel gekund, maar kom zo al tijd tekort)
Vind het trouwens wel heel fijn dat wij jaren na school nog steeds vriendinnen zijn en we steken er dan ook bewust veel tijd en moeite in om dit zo te houden, anders verwatert het gewoon..
zaterdag 10 oktober 2009 om 17:09
Ik was me inderdaad aan het bedenken welk type hulpverlener/patient-relatie wel kan. Aan een verloskundige had ik nog niet gedacht, maar ik denk dat het in dat geval best kan. Het is je ex-verloskundige, en als je met haar bevriend kunt raken, waarom niet. Wel zou ik het dan bij eventuele volgende zwangerschappen niet prettig vinden als ze dan ook je verloskundige is.
zondag 11 oktober 2009 om 11:38
quote:Starshine schreef op 10 oktober 2009 @ 16:18:
[...]
Ze kan toch in zo'n relatie gewoon een hele leuke klik met de ander hebben, die in de kroeg gewoon was uitgelopen op vriendschap?
Beetje kortzichtig als je denkt dat dat niet kan.
Kortzichtige reactie van jou op drie vragen die gesteld werden.
Grappig, ik had niet gedacht aan een verloskundige. Wat vind je nu lastig? Je kunt haar immers ook bellen. Twijfel je er toch aan of het wederzijds was?
[...]
Ze kan toch in zo'n relatie gewoon een hele leuke klik met de ander hebben, die in de kroeg gewoon was uitgelopen op vriendschap?
Beetje kortzichtig als je denkt dat dat niet kan.
Kortzichtige reactie van jou op drie vragen die gesteld werden.
Grappig, ik had niet gedacht aan een verloskundige. Wat vind je nu lastig? Je kunt haar immers ook bellen. Twijfel je er toch aan of het wederzijds was?
zondag 11 oktober 2009 om 20:03
quote:hanZie schreef op 11 oktober 2009 @ 11:38:
[...]
Grappig, ik had niet gedacht aan een verloskundige. Wat vind je nu lastig? Je kunt haar immers ook bellen. Twijfel je er toch aan of het wederzijds was?
Ik vind het lastig om haar op haar werk te bellen. Ze zit met meerdere verloskundigen in een praktijk. Daarnaast wil ik zo min mogelijk de hulpverlener-patient relatie in stand houden.
Af en toe kom ik haar tegen, maar ben nog niet in de gelegenheid geweest om haar te spreken.
Ik heb heel sterk het gevoel dat het wederzijds was, maar er zit altijd een beetje twijfel. Dat is mijn onzekerheid in zulke situaties.
[...]
Grappig, ik had niet gedacht aan een verloskundige. Wat vind je nu lastig? Je kunt haar immers ook bellen. Twijfel je er toch aan of het wederzijds was?
Ik vind het lastig om haar op haar werk te bellen. Ze zit met meerdere verloskundigen in een praktijk. Daarnaast wil ik zo min mogelijk de hulpverlener-patient relatie in stand houden.
Af en toe kom ik haar tegen, maar ben nog niet in de gelegenheid geweest om haar te spreken.
Ik heb heel sterk het gevoel dat het wederzijds was, maar er zit altijd een beetje twijfel. Dat is mijn onzekerheid in zulke situaties.
zondag 11 oktober 2009 om 20:27
Is er niet een andere manier om met haar in contact te komen? Weet je of ze wel eens naar de kroeg gaat? Kom je haar tegen op straat? Hyves? Wat bindt jullie gemeenschappelijk? Heeft ze niet bv zelf een kind van jouw kinds leeftijd?
Overigens moet je natuurlijk niet maar 'op één paard wedden'. Het klikt met je verloskundige, maar the bottom line is dat je graag wat meer vriendschappen op wilt bouwen. Wat maakt dat je het in andere situaties nu precies zo moeilijk vindt om de kennissenband naar een hoger niveau te tillen? Is het onzekerheid of de klik wel wederzijds is? Heb je te hoge verwachtingen van de vriendschap? En ben je dan vooral op zoek naar één hartsvriendin met wie je alles deelt, of gaat het met name om wat gezelligheid? Want in het laatste geval hoef je de eisen natuurlijk niet zo hoog te maken, dan ga je gewoon naar een vereniging en heb je de contacten vanzelf al. En is de drempel voor een avondje kroeg/lunch/kopje thee/dagje shoppen niet zo hoog. En zelfs al wil je een diepere vriendschap dan dat, dan is dat de manier om te beginnen, dan merk je vanzelf wel met wie de klik dieper zit.
Overigens moet je natuurlijk niet maar 'op één paard wedden'. Het klikt met je verloskundige, maar the bottom line is dat je graag wat meer vriendschappen op wilt bouwen. Wat maakt dat je het in andere situaties nu precies zo moeilijk vindt om de kennissenband naar een hoger niveau te tillen? Is het onzekerheid of de klik wel wederzijds is? Heb je te hoge verwachtingen van de vriendschap? En ben je dan vooral op zoek naar één hartsvriendin met wie je alles deelt, of gaat het met name om wat gezelligheid? Want in het laatste geval hoef je de eisen natuurlijk niet zo hoog te maken, dan ga je gewoon naar een vereniging en heb je de contacten vanzelf al. En is de drempel voor een avondje kroeg/lunch/kopje thee/dagje shoppen niet zo hoog. En zelfs al wil je een diepere vriendschap dan dat, dan is dat de manier om te beginnen, dan merk je vanzelf wel met wie de klik dieper zit.
dinsdag 13 oktober 2009 om 13:57
quote:Solange78 schreef op 11 oktober 2009 @ 20:27:
Is er niet een andere manier om met haar in contact te komen? Weet je of ze wel eens naar de kroeg gaat? Kom je haar tegen op straat? Hyves? Wat bindt jullie gemeenschappelijk? Heeft ze niet bv zelf een kind van jouw kinds leeftijd?
Overigens moet je natuurlijk niet maar 'op één paard wedden'. Het klikt met je verloskundige, maar the bottom line is dat je graag wat meer vriendschappen op wilt bouwen. Wat maakt dat je het in andere situaties nu precies zo moeilijk vindt om de kennissenband naar een hoger niveau te tillen? Is het onzekerheid of de klik wel wederzijds is? Heb je te hoge verwachtingen van de vriendschap? En ben je dan vooral op zoek naar één hartsvriendin met wie je alles deelt, of gaat het met name om wat gezelligheid? Want in het laatste geval hoef je de eisen natuurlijk niet zo hoog te maken, dan ga je gewoon naar een vereniging en heb je de contacten vanzelf al. En is de drempel voor een avondje kroeg/lunch/kopje thee/dagje shoppen niet zo hoog. En zelfs al wil je een diepere vriendschap dan dat, dan is dat de manier om te beginnen, dan merk je vanzelf wel met wie de klik dieper zit.
Het is voor mij tot nu toe moeilijk geweest om met haar in contact te komen buiten haar werk om. We komen elkaar weleens tegen, maar dan zit eigenlijk altijd één van ons in de auto of we staan op dezelfde parkeerplaats in het bos geparkeerd, maar tijdens het wandelen komen wij elkaar dan niet tegen.
We hebben een aantal dezelfde hobby`s en we hebben dezelfde humor.
Zij heeft een hele standaard en vooral veel voorkomende naam, dus heel moeilijk te zoeken op internet. Ze heeft geen Hyves enz.
Ik heb wel een aantal vrienden, alleen deze wonen allemaal redelijk ver bij mij vandaan. Deze heb ik via mijn studie en vorige werk leren kennen. Ik wil alleen graag een vriendin bij mij in de omgeving en nog liever een vriendin met dezelfde humor en nuchterheid als ik zelf heb. De laatste twee punten mis ik eigenlijk altijd en dat heeft zij dus juist wel weer.
Is er niet een andere manier om met haar in contact te komen? Weet je of ze wel eens naar de kroeg gaat? Kom je haar tegen op straat? Hyves? Wat bindt jullie gemeenschappelijk? Heeft ze niet bv zelf een kind van jouw kinds leeftijd?
Overigens moet je natuurlijk niet maar 'op één paard wedden'. Het klikt met je verloskundige, maar the bottom line is dat je graag wat meer vriendschappen op wilt bouwen. Wat maakt dat je het in andere situaties nu precies zo moeilijk vindt om de kennissenband naar een hoger niveau te tillen? Is het onzekerheid of de klik wel wederzijds is? Heb je te hoge verwachtingen van de vriendschap? En ben je dan vooral op zoek naar één hartsvriendin met wie je alles deelt, of gaat het met name om wat gezelligheid? Want in het laatste geval hoef je de eisen natuurlijk niet zo hoog te maken, dan ga je gewoon naar een vereniging en heb je de contacten vanzelf al. En is de drempel voor een avondje kroeg/lunch/kopje thee/dagje shoppen niet zo hoog. En zelfs al wil je een diepere vriendschap dan dat, dan is dat de manier om te beginnen, dan merk je vanzelf wel met wie de klik dieper zit.
Het is voor mij tot nu toe moeilijk geweest om met haar in contact te komen buiten haar werk om. We komen elkaar weleens tegen, maar dan zit eigenlijk altijd één van ons in de auto of we staan op dezelfde parkeerplaats in het bos geparkeerd, maar tijdens het wandelen komen wij elkaar dan niet tegen.
We hebben een aantal dezelfde hobby`s en we hebben dezelfde humor.
Zij heeft een hele standaard en vooral veel voorkomende naam, dus heel moeilijk te zoeken op internet. Ze heeft geen Hyves enz.
Ik heb wel een aantal vrienden, alleen deze wonen allemaal redelijk ver bij mij vandaan. Deze heb ik via mijn studie en vorige werk leren kennen. Ik wil alleen graag een vriendin bij mij in de omgeving en nog liever een vriendin met dezelfde humor en nuchterheid als ik zelf heb. De laatste twee punten mis ik eigenlijk altijd en dat heeft zij dus juist wel weer.
dinsdag 13 oktober 2009 om 14:02
Janti, ik vraag me wel af wat je dan zoekt of verwacht. Mijn vriendschappen zijn zonder uitzondering begonnen door eens een keer iets af te spreken, daarna vaker, en dan wordt het vanzelf iets met meer diepgang.
Maar op de 2e keer afspreken met iemand is er bij mij écht nog geen diepgang. Dan gaat het over het weer, werk, hobby's, het nieuws of wat dan ook, maar niet over gevoelens en diepere dingen. Dat duurt gewoon lang.
Dus ik vraag me wel af op basis waarvan jij besluit dat iets geen vriendschap wordt.
Maar op de 2e keer afspreken met iemand is er bij mij écht nog geen diepgang. Dan gaat het over het weer, werk, hobby's, het nieuws of wat dan ook, maar niet over gevoelens en diepere dingen. Dat duurt gewoon lang.
Dus ik vraag me wel af op basis waarvan jij besluit dat iets geen vriendschap wordt.
dinsdag 13 oktober 2009 om 14:06
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens, zij vertelde dat ze een kindje had verloren en we hebben het daar onder andere een hele tijd over gehad. En ik vond haar zo leuk en aardig, het leek me echt een leuk mens. Ze was op dat moment weer zwanger en ze zei nog dat ik maar eens langs moest komen als ik nieuwsgierig was hoe het ging.
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'.
Dan twijfel ik alweer aan mezelf.
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'.
Dan twijfel ik alweer aan mezelf.
dinsdag 13 oktober 2009 om 14:08
1 uit de buurt waar ik opgroeide
1 van de middelbare school, (+ zijn vriendinnetje die nu een hele goede vriendin is)
een zwik van de studie (zie ik alleen nog bij speciale gelegenheden, maar het zijn nog steeds mijn vrienden)
Mijn beste vriendinnetje ken ik van mijn bijbaantje in de horeca,
de rest uit de kroeg en nog wat via de sport.
Je komt elkaar eens ergens tegen, spreekt wat met elkaar, komt elkaar weer een keer tegen, spreekt wat langer, het klikt en hoppa. Overigens loop ik bij geen van de vriendschappen de deur plat. Zo 1x in de week, 1 keer per 2 weken. Gewoon relaxed. Ik heb geen vrienden die ik elke dag spreek.
1 van de middelbare school, (+ zijn vriendinnetje die nu een hele goede vriendin is)
een zwik van de studie (zie ik alleen nog bij speciale gelegenheden, maar het zijn nog steeds mijn vrienden)
Mijn beste vriendinnetje ken ik van mijn bijbaantje in de horeca,
de rest uit de kroeg en nog wat via de sport.
Je komt elkaar eens ergens tegen, spreekt wat met elkaar, komt elkaar weer een keer tegen, spreekt wat langer, het klikt en hoppa. Overigens loop ik bij geen van de vriendschappen de deur plat. Zo 1x in de week, 1 keer per 2 weken. Gewoon relaxed. Ik heb geen vrienden die ik elke dag spreek.
dinsdag 13 oktober 2009 om 14:16
quote:Astarte schreef op 13 oktober 2009 @ 14:02:
Janti, ik vraag me wel af wat je dan zoekt of verwacht. Mijn vriendschappen zijn zonder uitzondering begonnen door eens een keer iets af te spreken, daarna vaker, en dan wordt het vanzelf iets met meer diepgang.
Maar op de 2e keer afspreken met iemand is er bij mij écht nog geen diepgang. Dan gaat het over het weer, werk, hobby's, het nieuws of wat dan ook, maar niet over gevoelens en diepere dingen. Dat duurt gewoon lang.
Dus ik vraag me wel af op basis waarvan jij besluit dat iets geen vriendschap wordt.
Dat begrijp ik, maar mijn probleem ligt er niet in dat ik na zeg maar 2 keer afspreken al een besluit neem of iets een vriendschap wordt of niet.
En ik begrijp ook dat voor een bepaalde diepgang een langere periode van contact nodig is.
Maar naast diepgang ben ik vooral ook op zoek in een vriendschap naar humor en nuchterheid. Die laatste twee gecombineerd met elkaar kom ik weinig tegen.
Janti, ik vraag me wel af wat je dan zoekt of verwacht. Mijn vriendschappen zijn zonder uitzondering begonnen door eens een keer iets af te spreken, daarna vaker, en dan wordt het vanzelf iets met meer diepgang.
Maar op de 2e keer afspreken met iemand is er bij mij écht nog geen diepgang. Dan gaat het over het weer, werk, hobby's, het nieuws of wat dan ook, maar niet over gevoelens en diepere dingen. Dat duurt gewoon lang.
Dus ik vraag me wel af op basis waarvan jij besluit dat iets geen vriendschap wordt.
Dat begrijp ik, maar mijn probleem ligt er niet in dat ik na zeg maar 2 keer afspreken al een besluit neem of iets een vriendschap wordt of niet.
En ik begrijp ook dat voor een bepaalde diepgang een langere periode van contact nodig is.
Maar naast diepgang ben ik vooral ook op zoek in een vriendschap naar humor en nuchterheid. Die laatste twee gecombineerd met elkaar kom ik weinig tegen.
dinsdag 13 oktober 2009 om 14:21
quote:Astarte schreef op 13 oktober 2009 @ 14:06:
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens, zij vertelde dat ze een kindje had verloren en we hebben het daar onder andere een hele tijd over gehad. En ik vond haar zo leuk en aardig, het leek me echt een leuk mens. Ze was op dat moment weer zwanger en ze zei nog dat ik maar eens langs moest komen als ik nieuwsgierig was hoe het ging.
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'. Dan twijfel ik alweer aan mezelf.Gewoon nog een keertje die winkel binnen lopen. Wanneer jullie weer een goed en leuk contact hebben haar vragen of ze zin heeft om een keer ergens wat te drinken (of iets anders). Succes!
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens, zij vertelde dat ze een kindje had verloren en we hebben het daar onder andere een hele tijd over gehad. En ik vond haar zo leuk en aardig, het leek me echt een leuk mens. Ze was op dat moment weer zwanger en ze zei nog dat ik maar eens langs moest komen als ik nieuwsgierig was hoe het ging.
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'.
Dan twijfel ik alweer aan mezelf.Gewoon nog een keertje die winkel binnen lopen. Wanneer jullie weer een goed en leuk contact hebben haar vragen of ze zin heeft om een keer ergens wat te drinken (of iets anders). Succes!
dinsdag 13 oktober 2009 om 15:11
quote:Astarte schreef op 13 oktober 2009 @ 14:06:
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens, zij vertelde dat ze een kindje had verloren en we hebben het daar onder andere een hele tijd over gehad. En ik vond haar zo leuk en aardig, het leek me echt een leuk mens. Ze was op dat moment weer zwanger en ze zei nog dat ik maar eens langs moest komen als ik nieuwsgierig was hoe het ging.
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'. Dan twijfel ik alweer aan mezelf.Nou, dat lijkt me nogal sterk. Als je motivatie is om meer te verkopen dan geef je een klant complimenten en aandacht, dan ga je niet je ziel blootleggen door over zo'n pijnlijk onderwerp te praten. Het lijkt me dat ze dat doet omdat ze je oprecht vertrouwde. Ik zou gewoon nog eens langs gaan, je hebt immers een goed onderwerp om over door te praten.
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens, zij vertelde dat ze een kindje had verloren en we hebben het daar onder andere een hele tijd over gehad. En ik vond haar zo leuk en aardig, het leek me echt een leuk mens. Ze was op dat moment weer zwanger en ze zei nog dat ik maar eens langs moest komen als ik nieuwsgierig was hoe het ging.
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'.
Dan twijfel ik alweer aan mezelf.Nou, dat lijkt me nogal sterk. Als je motivatie is om meer te verkopen dan geef je een klant complimenten en aandacht, dan ga je niet je ziel blootleggen door over zo'n pijnlijk onderwerp te praten. Het lijkt me dat ze dat doet omdat ze je oprecht vertrouwde. Ik zou gewoon nog eens langs gaan, je hebt immers een goed onderwerp om over door te praten.
dinsdag 13 oktober 2009 om 15:16
quote:janti schreef op 13 oktober 2009 @ 14:16:
[...]
Dat begrijp ik, maar mijn probleem ligt er niet in dat ik na zeg maar 2 keer afspreken al een besluit neem of iets een vriendschap wordt of niet.
En ik begrijp ook dat voor een bepaalde diepgang een langere periode van contact nodig is.
Maar naast diepgang ben ik vooral ook op zoek in een vriendschap naar humor en nuchterheid. Die laatste twee gecombineerd met elkaar kom ik weinig tegen.
Die combinaties zijn ook lastig. Zoals ik al eerder schreef: al die eigenschappen vinden in één vriendin is zeldzaam. Als je zo'n vriendin vindt, koester haar, maar ik zou me er niet te blind op staren. Je kunt meerdere vriendinnen vinden die allemaal één eigenschap hebben waar je veel waarde aan hecht. Dan weet je precies welke gesprekken je met wie kan voeren. Ik heb ook geen enkele vriendin in wie ik alles vind wat ik belangrijk vind, maar dat vind ik niet zo erg, want het een bespreek ik met de een, en de ander kan zich weer heel goed in iets anders inleven.
Grappig overigens dat jij en Astarte elkaar wel motiveren om vooral dat contact verder uit te bouwen, maar over je eigen situatie toch onzeker zijn.
[...]
Dat begrijp ik, maar mijn probleem ligt er niet in dat ik na zeg maar 2 keer afspreken al een besluit neem of iets een vriendschap wordt of niet.
En ik begrijp ook dat voor een bepaalde diepgang een langere periode van contact nodig is.
Maar naast diepgang ben ik vooral ook op zoek in een vriendschap naar humor en nuchterheid. Die laatste twee gecombineerd met elkaar kom ik weinig tegen.
Die combinaties zijn ook lastig. Zoals ik al eerder schreef: al die eigenschappen vinden in één vriendin is zeldzaam. Als je zo'n vriendin vindt, koester haar, maar ik zou me er niet te blind op staren. Je kunt meerdere vriendinnen vinden die allemaal één eigenschap hebben waar je veel waarde aan hecht. Dan weet je precies welke gesprekken je met wie kan voeren. Ik heb ook geen enkele vriendin in wie ik alles vind wat ik belangrijk vind, maar dat vind ik niet zo erg, want het een bespreek ik met de een, en de ander kan zich weer heel goed in iets anders inleven.
Grappig overigens dat jij en Astarte elkaar wel motiveren om vooral dat contact verder uit te bouwen, maar over je eigen situatie toch onzeker zijn.
dinsdag 20 oktober 2009 om 16:01
quote:Solange78 schreef op 13 oktober 2009 @ 15:16:
[...]
Grappig overigens dat jij en Astarte elkaar wel motiveren om vooral dat contact verder uit te bouwen, maar over je eigen situatie toch onzeker zijn.
Aan anderen is het toch makkelijker advies geven dan aan jezelf
Vaak denk ik er bij mijzelf ook veelste veel over na.
[...]
Grappig overigens dat jij en Astarte elkaar wel motiveren om vooral dat contact verder uit te bouwen, maar over je eigen situatie toch onzeker zijn.
Aan anderen is het toch makkelijker advies geven dan aan jezelf
Vaak denk ik er bij mijzelf ook veelste veel over na.
dinsdag 20 oktober 2009 om 16:13
quote:Astarte schreef op 13 oktober 2009 @ 14:06:
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens (...).
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'.
Hmm, beetje een Amstel vrienden opmerking van je vent dan. Ik denk best dat je onder bepaalde omstandigheden een kort en intens gesprek kunt hebben met iemand die je een uur eerder nog nooit hebt gezien. En je voelt gerust wel aan of zo'n gesprek oprecht is, of niet. Bij het inkopen van babykleren voor de eerste verjaardag van mijn nichtje raakte ik ook aan de praat met de eigenaar van de winkel, naar aanleiding van de opheffingsuitverkoop. En dat ging ook binnen no-time over zijn gezondheid, de reden om te stoppen en de keerzijden van een eigen winkel (of ander bedrijf) hebben.
Hoe je aan zoiets een vervolg knoopt? Jouw nummer op een papiertje schrijven en aan haar geven. Dan geef je haar de keuze: neemt ze contact op, prima, en anders weet je dat zij er anders in staat dan jijzelf.
Overigens herken ik het wel. Heb een tijd geleden eens in een winkel een gesprek gehad met een verkoopster. En dat ging niet over kleren, maar we kwamen op een ander onderwerp uit en toen werd het gesprek héél erg persoonlijk opeens (...).
Maar ik heb tot op vandaag geen idee hoe je zoiets dan verder aanpakt. Helemaal omdat de reactie van mijn man was, toen ik dit vertelde 'gewoon een verkooptruc, natuurlijk doen ze aardig als je dingen komt kopen'.
Hmm, beetje een Amstel vrienden opmerking van je vent dan. Ik denk best dat je onder bepaalde omstandigheden een kort en intens gesprek kunt hebben met iemand die je een uur eerder nog nooit hebt gezien. En je voelt gerust wel aan of zo'n gesprek oprecht is, of niet. Bij het inkopen van babykleren voor de eerste verjaardag van mijn nichtje raakte ik ook aan de praat met de eigenaar van de winkel, naar aanleiding van de opheffingsuitverkoop. En dat ging ook binnen no-time over zijn gezondheid, de reden om te stoppen en de keerzijden van een eigen winkel (of ander bedrijf) hebben.
Hoe je aan zoiets een vervolg knoopt? Jouw nummer op een papiertje schrijven en aan haar geven. Dan geef je haar de keuze: neemt ze contact op, prima, en anders weet je dat zij er anders in staat dan jijzelf.
