Gezondheid
alle pijlers
Onzekerheid over onze dochter...wat is er toch aan de hand..
maandag 19 oktober 2009 om 21:27
Onze dochter nu 8 jaar is al een tijd aan het tobben met haar gezondheid.
Begin van het jaar is door de arts die mijn arts waarnam door zwangerschaps verlof een aantal dingen niet serieus genomen.
Onze dochter was moe...intens moe..zag vaal, bloedneuzen, koorts, bobbels in haar nek zo groot bijna als knikkers een hele rij..gewoon eng om te voelen, nachtelijk zweten,zomaar koorts, hoesten zonder aanleiding vooral snachts, geen eetlust..en maar moe moe moe.
Wij naar de dokter..tja..veel kinderen zijn moe..kijk het maar eens aan..goed dat doe je dan.maar het ging maar niet over..en ze bleef maar klagen en wij zagen haar achteruit gaan.
Om bloedonderzoeken gevraagd, alles prima HB..etc.. Wij zeiden is er ook op Pfeifer getest..nee..dus weer prikken...ze vonden niks..wij zeiden en nu is het tijd voor de kinderarts..misschien kunnen zij verder neuzen..de arts was het er niet mee eens...maar na lang zeuren kregen we toch een verwijs brief.
Nou...hele verhaal weer opnieuw verteld...weer bloedtesten...wat bleek ze had een streptococ bacterie gehad..ja ja je leest het goed..wat haar lichaam zelf heeft verwerkt...en daarover heen heeft ze een pfeifer gekregen.
Arm kind...we dachten goed nu weten we wat er is en kan ze rustig herstellen.
Maar ze werd niet fitter..soms leek het erop.
Nu zijn we tot 3 keer toe en de laatste keer was vorige week dinsdag bij de 1e hulp geweest omdat ze vreselijke buikpijn had..elke keer leek het een blinde darm maar bleek het toch niet te zijn.
Ze heeft een echo gekregen van haar buik en daarop was te zien dat haar lymfeklieren opgezwollen zijn.
Er zijn verschillende foto's gemaakt door de radioloog die opgeroepen was van uit thuis en morgen de week erna moeten we terug komen bij de chirurg......
We zitten echt in angst..wat zal ze hebben is het onschuldig en zo te verhelpen of is een ons meisje heel erg ziek.....
Wie o wie herkent dit, heeft hetzelfde meegemaakt...
Begin van het jaar is door de arts die mijn arts waarnam door zwangerschaps verlof een aantal dingen niet serieus genomen.
Onze dochter was moe...intens moe..zag vaal, bloedneuzen, koorts, bobbels in haar nek zo groot bijna als knikkers een hele rij..gewoon eng om te voelen, nachtelijk zweten,zomaar koorts, hoesten zonder aanleiding vooral snachts, geen eetlust..en maar moe moe moe.
Wij naar de dokter..tja..veel kinderen zijn moe..kijk het maar eens aan..goed dat doe je dan.maar het ging maar niet over..en ze bleef maar klagen en wij zagen haar achteruit gaan.
Om bloedonderzoeken gevraagd, alles prima HB..etc.. Wij zeiden is er ook op Pfeifer getest..nee..dus weer prikken...ze vonden niks..wij zeiden en nu is het tijd voor de kinderarts..misschien kunnen zij verder neuzen..de arts was het er niet mee eens...maar na lang zeuren kregen we toch een verwijs brief.
Nou...hele verhaal weer opnieuw verteld...weer bloedtesten...wat bleek ze had een streptococ bacterie gehad..ja ja je leest het goed..wat haar lichaam zelf heeft verwerkt...en daarover heen heeft ze een pfeifer gekregen.
Arm kind...we dachten goed nu weten we wat er is en kan ze rustig herstellen.
Maar ze werd niet fitter..soms leek het erop.
Nu zijn we tot 3 keer toe en de laatste keer was vorige week dinsdag bij de 1e hulp geweest omdat ze vreselijke buikpijn had..elke keer leek het een blinde darm maar bleek het toch niet te zijn.
Ze heeft een echo gekregen van haar buik en daarop was te zien dat haar lymfeklieren opgezwollen zijn.
Er zijn verschillende foto's gemaakt door de radioloog die opgeroepen was van uit thuis en morgen de week erna moeten we terug komen bij de chirurg......
We zitten echt in angst..wat zal ze hebben is het onschuldig en zo te verhelpen of is een ons meisje heel erg ziek.....
Wie o wie herkent dit, heeft hetzelfde meegemaakt...
maandag 19 oktober 2009 om 21:48
@ stoeptegel en prima,
Bedankt voor jullie reactie.
Die onzekerheid is gewoon heel erg...je ziet je meisje van 8 die levendig moet zijn...en het wel probeert hoor..maar..ik kan er ff niks meer overschrijven...ben heel erg nerveus voor morgen middag.
Dan moeten we terug komen bij de chirurg, nog nooit hebben we een verwijzing vanuit de eerste hulp gekregen naar arts.
Er spookt gewoon vanalles door je heen..
En dat komt ook omdat ik mijn moeder al heel vroeg verloren ben die is nu 12 jaar overleden, bij haar was non hodgkin en borstkanker zomaar ondekt...
Hopelijk is het iets onschuldigs zoals ik al schreef...ik moet positief blijven...maar dat is niet makkelijk.
zeker niet als je kind vorige week zegt tegen je...mam..het komt nooit meer goed...echt dat is met geen pen te beschrijven hoe je je dan voelt...dan breekt je hart.
ik heb toen ook echt staan te huilen op de badkamer!
Bedankt voor jullie reactie.
Die onzekerheid is gewoon heel erg...je ziet je meisje van 8 die levendig moet zijn...en het wel probeert hoor..maar..ik kan er ff niks meer overschrijven...ben heel erg nerveus voor morgen middag.
Dan moeten we terug komen bij de chirurg, nog nooit hebben we een verwijzing vanuit de eerste hulp gekregen naar arts.
Er spookt gewoon vanalles door je heen..
En dat komt ook omdat ik mijn moeder al heel vroeg verloren ben die is nu 12 jaar overleden, bij haar was non hodgkin en borstkanker zomaar ondekt...
Hopelijk is het iets onschuldigs zoals ik al schreef...ik moet positief blijven...maar dat is niet makkelijk.
zeker niet als je kind vorige week zegt tegen je...mam..het komt nooit meer goed...echt dat is met geen pen te beschrijven hoe je je dan voelt...dan breekt je hart.
ik heb toen ook echt staan te huilen op de badkamer!
maandag 19 oktober 2009 om 22:00
Dat is verschrikkelijk als je je dochter dat hoort zeggen esname. Ik hoop oprecht voor jou dat er snel een lichtpuntje zal komen.
Buikpijn kan ook een psychosomatische klacht zijn, overigens. Een kind wat niet goed in haar / zijn vel zit klaagt over buikpijn, is wel standaard te noemen eigenlijk.
Haar lymfeklieren waren opgezwollen was op de foto te zien nav haar buikpijn schrijf je? Zitten lymfeklieren ook in de buik?
Buikpijn kan ook een psychosomatische klacht zijn, overigens. Een kind wat niet goed in haar / zijn vel zit klaagt over buikpijn, is wel standaard te noemen eigenlijk.
Haar lymfeklieren waren opgezwollen was op de foto te zien nav haar buikpijn schrijf je? Zitten lymfeklieren ook in de buik?
maandag 19 oktober 2009 om 22:06
@ stoeptegel.
ons meisje is geen kind om zomaar te zeggen van ik heb buikpijn..want ik zit niet goed in mijn vel.
ze heeft echt buikpijn van hartverscheurend huilen en gelijk op bed gaan liggen.
ja lymfeklieren zitten ook in je buik.
we willen nu dat ze gaan uitzoeken wat er uit te zoeken valt...want ik kan het mezelf niet vergeven als ze iets zou mankeren na een jaar na dato..en dat er dan niks meer aan te doen zou zijn.
Liever alles uitsluiten dan iets over het hoofd zien.
het enigste wat wij willen is weer een gezond meisje...dat niet moe is altijd, vaal ziet, kringen onder haar ogen wat lijkt alsof ze nooit optijd in bed ligt en ga zo maar door.
ons meisje is geen kind om zomaar te zeggen van ik heb buikpijn..want ik zit niet goed in mijn vel.
ze heeft echt buikpijn van hartverscheurend huilen en gelijk op bed gaan liggen.
ja lymfeklieren zitten ook in je buik.
we willen nu dat ze gaan uitzoeken wat er uit te zoeken valt...want ik kan het mezelf niet vergeven als ze iets zou mankeren na een jaar na dato..en dat er dan niks meer aan te doen zou zijn.
Liever alles uitsluiten dan iets over het hoofd zien.
het enigste wat wij willen is weer een gezond meisje...dat niet moe is altijd, vaal ziet, kringen onder haar ogen wat lijkt alsof ze nooit optijd in bed ligt en ga zo maar door.
maandag 19 oktober 2009 om 22:14
Esname toen mijn dochter 8 jaar was kon ze ook hardverscheurend huilen om al haar pijntjes die ze had. Hoe meer ik er in mee ging , hoe erger de pijn werd. Een kind van 8 jaar legt uberhaupt niet uit, mam, ik zit niet goed in mijn vel, daarom heb ik buikpijn. Het kind heeft gewoon buikpijn, klaar. Dit vaak veroorzaakt door stress etc.
Ik lees dat je zelf enorm gestresst bent vanwege je moeder. Ik weet uit ervaring dat kinderen heel snel zorgen en stress oppikken van de moeder. Ik was naar mijn dochter altijd heel duidelijk en hard en ja soms zat ik er naast en mankeerde ze echt wat maar ik had ervaren dat zij heel erg psychisch gezien inspeelde op mijn zorgen en alles aandikte. Het was dat mij het opviel dat je haar leeftijd erbij vernoemde, 8 jaar, en daarom herkende ik wel het een en ander.
Ik vraag me dan ook af als er op fotos niets te zien is, wat er dan loos is. Ik ben geen arts maar wel ervaringsdeskundige van hard huilende dochters
Ik lees dat je zelf enorm gestresst bent vanwege je moeder. Ik weet uit ervaring dat kinderen heel snel zorgen en stress oppikken van de moeder. Ik was naar mijn dochter altijd heel duidelijk en hard en ja soms zat ik er naast en mankeerde ze echt wat maar ik had ervaren dat zij heel erg psychisch gezien inspeelde op mijn zorgen en alles aandikte. Het was dat mij het opviel dat je haar leeftijd erbij vernoemde, 8 jaar, en daarom herkende ik wel het een en ander.
Ik vraag me dan ook af als er op fotos niets te zien is, wat er dan loos is. Ik ben geen arts maar wel ervaringsdeskundige van hard huilende dochters
maandag 19 oktober 2009 om 22:21
maandag 19 oktober 2009 om 22:32
quote:Stoeptegel schreef op 19 oktober 2009 @ 22:14:
Esname toen mijn dochter 8 jaar was kon ze ook hardverscheurend huilen om al haar pijntjes die ze had. Hoe meer ik er in mee ging , hoe erger de pijn werd. Een kind van 8 jaar legt uberhaupt niet uit, mam, ik zit niet goed in mijn vel, daarom heb ik buikpijn. Het kind heeft gewoon buikpijn, klaar. Dit vaak veroorzaakt door stress etc.
Ik lees dat je zelf enorm gestresst bent vanwege je moeder. Ik weet uit ervaring dat kinderen heel snel zorgen en stress oppikken van de moeder. Ik was naar mijn dochter altijd heel duidelijk en hard en ja soms zat ik er naast en mankeerde ze echt wat maar ik had ervaren dat zij heel erg psychisch gezien inspeelde op mijn zorgen en alles aandikte. Het was dat mij het opviel dat je haar leeftijd erbij vernoemde, 8 jaar, en daarom herkende ik wel het een en ander.
Ik vraag me dan ook af als er op fotos niets te zien is, wat er dan loos is. Ik ben geen arts maar wel ervaringsdeskundige van hard huilende dochters
Ik heb niet voor een rede haar leeftijd vermeld, en ook niet dat ik met stress zou zitten over mijn overleden moeder.
Jammer vind ik het van jou dat je na het lezen van mijn topic als ervarings deskundige mij gaat vertellen dat ik zelf met stress zit...
Ik zit wel met stress..maar alleen voor mijn dochter.
Natuurlijk kan het vanalles zijn..maar..ik zit niet te wachten op dit soort reactie's,en natuurlijk mag je schrijven wat je wilt.
Esname toen mijn dochter 8 jaar was kon ze ook hardverscheurend huilen om al haar pijntjes die ze had. Hoe meer ik er in mee ging , hoe erger de pijn werd. Een kind van 8 jaar legt uberhaupt niet uit, mam, ik zit niet goed in mijn vel, daarom heb ik buikpijn. Het kind heeft gewoon buikpijn, klaar. Dit vaak veroorzaakt door stress etc.
Ik lees dat je zelf enorm gestresst bent vanwege je moeder. Ik weet uit ervaring dat kinderen heel snel zorgen en stress oppikken van de moeder. Ik was naar mijn dochter altijd heel duidelijk en hard en ja soms zat ik er naast en mankeerde ze echt wat maar ik had ervaren dat zij heel erg psychisch gezien inspeelde op mijn zorgen en alles aandikte. Het was dat mij het opviel dat je haar leeftijd erbij vernoemde, 8 jaar, en daarom herkende ik wel het een en ander.
Ik vraag me dan ook af als er op fotos niets te zien is, wat er dan loos is. Ik ben geen arts maar wel ervaringsdeskundige van hard huilende dochters
Ik heb niet voor een rede haar leeftijd vermeld, en ook niet dat ik met stress zou zitten over mijn overleden moeder.
Jammer vind ik het van jou dat je na het lezen van mijn topic als ervarings deskundige mij gaat vertellen dat ik zelf met stress zit...
Ik zit wel met stress..maar alleen voor mijn dochter.
Natuurlijk kan het vanalles zijn..maar..ik zit niet te wachten op dit soort reactie's,en natuurlijk mag je schrijven wat je wilt.
maandag 19 oktober 2009 om 22:37
quote:esname schreef op 19 oktober 2009 @ 22:32:
[...]
Ik heb niet voor een rede haar leeftijd vermeld, en ook niet dat ik met stress zou zitten over mijn overleden moeder.
Jammer vind ik het van jou dat je na het lezen van mijn topic als ervarings deskundige mij gaat vertellen dat ik zelf met stress zit...
Ik zit wel met stress..maar alleen voor mijn dochter.
Natuurlijk kan het vanalles zijn..maar..ik zit niet te wachten op dit soort reactie's,en natuurlijk mag je schrijven wat je wilt.
Kalm aan Esname..... Ook ST denkt en leeft met je mee.
Natuurlijk maak je je zorgen, nogal wiedes, maar ST denkt mee en vertelt slechts haar ervaring.
Laat in ieder geval een uitgbreide bloedtest doen. Als er iets mis is, valt dit bijna altijd uit de bloedwaarden te halen.
[...]
Ik heb niet voor een rede haar leeftijd vermeld, en ook niet dat ik met stress zou zitten over mijn overleden moeder.
Jammer vind ik het van jou dat je na het lezen van mijn topic als ervarings deskundige mij gaat vertellen dat ik zelf met stress zit...
Ik zit wel met stress..maar alleen voor mijn dochter.
Natuurlijk kan het vanalles zijn..maar..ik zit niet te wachten op dit soort reactie's,en natuurlijk mag je schrijven wat je wilt.
Kalm aan Esname..... Ook ST denkt en leeft met je mee.
Natuurlijk maak je je zorgen, nogal wiedes, maar ST denkt mee en vertelt slechts haar ervaring.
Laat in ieder geval een uitgbreide bloedtest doen. Als er iets mis is, valt dit bijna altijd uit de bloedwaarden te halen.
maandag 19 oktober 2009 om 22:48
Nou ja, Floor, ik vind het ook nogal iets om over psychosomatische problemen te praten als er al opgezwollen lymphklieren zijn waargenomen.
Ik kan me de ongerustheid van Esname goed begrijpen, haar kind klinkt toch echt goed ziek en als er dan iemand doorheen zit te zeuren over niet lekker in je vel zitten. Jezus Mina!
Esname, ik zou ook niet weten wat het is, maar ik zou wel alles goed onderzocht willen hebben.
Ik wens je veel sterkte.
Ik kan me de ongerustheid van Esname goed begrijpen, haar kind klinkt toch echt goed ziek en als er dan iemand doorheen zit te zeuren over niet lekker in je vel zitten. Jezus Mina!
Esname, ik zou ook niet weten wat het is, maar ik zou wel alles goed onderzocht willen hebben.
Ik wens je veel sterkte.
maandag 19 oktober 2009 om 22:57
Wat vervelend voor je dochter, Esname..
Ik herken je verhaal. Een vriendin van mij heeft ook dezelfde route bewandeld met haar zoon, ook hij was vaak heel erg moe, heel regelmatig ziek en vaak koorts, continu aan het kwakkelen. Ook hij kreeg onderzoek na onderzoek; afwijkend bloedbeeld waaruit bleek dat hij Pfeiffer had gehad en een streptokokken bacterie die ondertussen ook zo goed als weg was.
Het ging na een tijdje nog steeds niet beter met hem. Weer allerlei onderzoeken, ook stress bij vriendin want bij hen veel Hodgkin in de familie en arts nam dat heel serieus uiteraard.
Uiteindelijk werd ontdekt dat hij een auto-immuun ziekte heeft (weet de naam zo 1,2,3 niet, kan het voor je navragen) waardoor zijn lichaam amper tot niet zelf in staat is om ziekte-verwekkers (bacteriën/virussen) te lijf te gaan. Iets wat blijvend is, niet geneesbaar maar wel hanteerbaar.
Misschien eens opperen aan de arts van je dochter?
Ik zeg uiteraard niet dat dít het is hoor, ik ben geen arts dus hou daar rekening mee maar ik herken het verhaal heel erg in elk geval.
Succes en sterkte!
Ik herken je verhaal. Een vriendin van mij heeft ook dezelfde route bewandeld met haar zoon, ook hij was vaak heel erg moe, heel regelmatig ziek en vaak koorts, continu aan het kwakkelen. Ook hij kreeg onderzoek na onderzoek; afwijkend bloedbeeld waaruit bleek dat hij Pfeiffer had gehad en een streptokokken bacterie die ondertussen ook zo goed als weg was.
Het ging na een tijdje nog steeds niet beter met hem. Weer allerlei onderzoeken, ook stress bij vriendin want bij hen veel Hodgkin in de familie en arts nam dat heel serieus uiteraard.
Uiteindelijk werd ontdekt dat hij een auto-immuun ziekte heeft (weet de naam zo 1,2,3 niet, kan het voor je navragen) waardoor zijn lichaam amper tot niet zelf in staat is om ziekte-verwekkers (bacteriën/virussen) te lijf te gaan. Iets wat blijvend is, niet geneesbaar maar wel hanteerbaar.
Misschien eens opperen aan de arts van je dochter?
Ik zeg uiteraard niet dat dít het is hoor, ik ben geen arts dus hou daar rekening mee maar ik herken het verhaal heel erg in elk geval.
Succes en sterkte!
maandag 19 oktober 2009 om 23:01
Natuurlijk moet je als eerste al het lichamelijke uitsluiten, dat voorop. Ik heb ook benadrukt ik ben geen arst , alleen ervaringsdeskundige van zorg voor kinderen, niet alleen prive maar ook werk, ernstig zieke kinderen incl.
En toetyfroety beetje kort door de bocht om mijn post als gezeur te bestempelen. Hoe kan jij en ik nu vanuit onze luie stoel beoordelen of het kind van TO ernstig ziek is ( jouw woorden). Want dat vind ik ook nogal een veronderstelling als leek zijnde zeg. Weet je hoe vaak mijn kinderen opgezwollen lymfeklieren hadden , niet bij te houden.
Esname, je zegt nu ineens dat je niet met stress zit over je moeder, als dit niet zo is, waarom vermeld je dit dan als je iets post over je dochter?
Er spookt gewoon vanalles door je heen..
En dat komt ook omdat ik mijn moeder al heel vroeg verloren ben die is nu 12 jaar overleden, bij haar was non hodgkin en borstkanker zomaar ondekt...
Hopelijk is het iets onschuldigs zoals ik al schreef...ik moet positief blijven...maar dat is niet makkelijk.
Ik begrijp goed je zorgen en nogmaals laat eerst alles onderzoeken of er lichamelijk gezien niets is zoals haar bloed etc hoewel ik begrijp dat dat nu in orde is. Maar een streptockokbacterie en pfeiffer , kan best een lange nasleep hebben.
En toetyfroety beetje kort door de bocht om mijn post als gezeur te bestempelen. Hoe kan jij en ik nu vanuit onze luie stoel beoordelen of het kind van TO ernstig ziek is ( jouw woorden). Want dat vind ik ook nogal een veronderstelling als leek zijnde zeg. Weet je hoe vaak mijn kinderen opgezwollen lymfeklieren hadden , niet bij te houden.
Esname, je zegt nu ineens dat je niet met stress zit over je moeder, als dit niet zo is, waarom vermeld je dit dan als je iets post over je dochter?
Er spookt gewoon vanalles door je heen..
En dat komt ook omdat ik mijn moeder al heel vroeg verloren ben die is nu 12 jaar overleden, bij haar was non hodgkin en borstkanker zomaar ondekt...
Hopelijk is het iets onschuldigs zoals ik al schreef...ik moet positief blijven...maar dat is niet makkelijk.
Ik begrijp goed je zorgen en nogmaals laat eerst alles onderzoeken of er lichamelijk gezien niets is zoals haar bloed etc hoewel ik begrijp dat dat nu in orde is. Maar een streptockokbacterie en pfeiffer , kan best een lange nasleep hebben.
maandag 19 oktober 2009 om 23:06
quote:esname schreef op 19 oktober 2009 @ 22:56:
@ floor,
ook ik reageer op een reactie en mag ook mijn mening geven.
Tuurlijk.... Dat snap ik wel! Ik heb er ook alle begrip voor, maar ik denk alleen dat ST het goed bedoeld en niks wil baggetaliseren. Integendeel zelfs.
Bij opgezette lympheklieren moet er altijd een bel gaan rinkelen, maar ook bij minder ernstige aandoeningen en zelfs een simpele verkoudheid kunnen klieren opspelen.
ST probeert je een hart onder de riem te steken en niet direct aan het ergste doen willen denken. Wat ongerustheid op lichamelijk gebied doen wegnemen.
Dat is mijn invulling!
En nogmaals... ik snap je zorgen en wens je heel veel sterkte!
@ floor,
ook ik reageer op een reactie en mag ook mijn mening geven.
Tuurlijk.... Dat snap ik wel! Ik heb er ook alle begrip voor, maar ik denk alleen dat ST het goed bedoeld en niks wil baggetaliseren. Integendeel zelfs.
Bij opgezette lympheklieren moet er altijd een bel gaan rinkelen, maar ook bij minder ernstige aandoeningen en zelfs een simpele verkoudheid kunnen klieren opspelen.
ST probeert je een hart onder de riem te steken en niet direct aan het ergste doen willen denken. Wat ongerustheid op lichamelijk gebied doen wegnemen.
Dat is mijn invulling!
En nogmaals... ik snap je zorgen en wens je heel veel sterkte!
maandag 19 oktober 2009 om 23:10
dinsdag 20 oktober 2009 om 09:13
Weet je stoeptegel, ik ga er verder niet op in met jou, vind jou reactie eigenlijk niet nodig en zeker niet wat betrekking tot mijn moeder je kent mij niet...!
Alleen dit kleine stukje verhaal wat ik hier opschrijf in de hoop mijn hart te luchten en ik heb geen zin om mezelf te moeten verdedigen voor dingen die gezegd worden en in een andere contest gezet worden.
Ik snap dat je probeert mee te denken en bedankt ervoor.
@ bambi,
Tjee...wat een verhaal ook...ik heb al heel veel op papier staan, hoe we dit jaar al allemaal zijn gegaan met onze dochter.
En daarmee gaan we vanmiddag naar de chirurg.
Vanavond zal ik zeker even schrijven.
Hoe is het nu met de zoon van je vriendin?
Alleen dit kleine stukje verhaal wat ik hier opschrijf in de hoop mijn hart te luchten en ik heb geen zin om mezelf te moeten verdedigen voor dingen die gezegd worden en in een andere contest gezet worden.
Ik snap dat je probeert mee te denken en bedankt ervoor.
@ bambi,
Tjee...wat een verhaal ook...ik heb al heel veel op papier staan, hoe we dit jaar al allemaal zijn gegaan met onze dochter.
En daarmee gaan we vanmiddag naar de chirurg.
Vanavond zal ik zeker even schrijven.
Hoe is het nu met de zoon van je vriendin?
