Kinderen
alle pijlers
driftbuien, niet luisteren. radeloos
maandag 26 oktober 2009 om 09:46
Mijn zoon van 5 luistert niet. Echt helemaal niet. Bij alles wat we van hem vragen, is het 'nee', of meneer krijgt een driftbui (stampen, gillen, krijsen). Alles is een strijd. Zijn bord eet hij nooit leeg. Of we er nou veel of weinig eten opleggen, of we hem zelf laten opscheppen, laten keizen wat hij wil eten, laten helpen met koken etc. Hij zit aan tafel maar te spelen en zijn broer af te leiden en als we daar wat van zeggen, weigert hij vanaf dat moment te eten.
Vanmorgen was hij zelf naar beneden gegaan om tv te kijken. Toen ik later beneden kwam, wilde ik hem zeggen dat we gingen aankleden, ontbijten en dat er daarna nog wel even tijd voor tv was (herfstvakantie, dus toch geen gehaast voor school). Nou, ik had de zin "we gaan eerst aankleden" nog niet uitgesproken of hij ontsteekt in een driftbui. Resultaat: iedereen kwaad en geïrriteerd en een tv-verbod voor de hele vakantie.
Redelijk erover praten helpt ook niet: ik heb naderhand tegen hem gezegd dat als hij nu gewoon naar me geluisterd had, hij waarschijnlijk gewoon nog tv had kunnen kijken (vandaag en de rest van de vakantie) en dat we dan later vandaag nog wat leuks hadden kunnen doen. De zin en energie voor wat leuks ontbreekt me nu totaal.
Het is echt niet dat we hem altijd ontzettend verwend hebben, hij zoekt eigenlijk al zolang als ik weet de grens. De laatste tijd wordt hij ook nog eens ontzettend brutaal. Dan zegt hij gewoon 'houd je kop' als je tegen hem praat.
Voor straf sturen we hem altijd naar de gang, als hij met speelgoed gooit, dan gaat dat speelgoed voor een bepaalde tijd de kast in en niet eten betekent naar bed. (ik ga echt niet iets anders voor hem klaarmaken).
Ondertussen ben ik radeloos, want het is gewoon niet meer te handhaven.
Vanmorgen was hij zelf naar beneden gegaan om tv te kijken. Toen ik later beneden kwam, wilde ik hem zeggen dat we gingen aankleden, ontbijten en dat er daarna nog wel even tijd voor tv was (herfstvakantie, dus toch geen gehaast voor school). Nou, ik had de zin "we gaan eerst aankleden" nog niet uitgesproken of hij ontsteekt in een driftbui. Resultaat: iedereen kwaad en geïrriteerd en een tv-verbod voor de hele vakantie.
Redelijk erover praten helpt ook niet: ik heb naderhand tegen hem gezegd dat als hij nu gewoon naar me geluisterd had, hij waarschijnlijk gewoon nog tv had kunnen kijken (vandaag en de rest van de vakantie) en dat we dan later vandaag nog wat leuks hadden kunnen doen. De zin en energie voor wat leuks ontbreekt me nu totaal.
Het is echt niet dat we hem altijd ontzettend verwend hebben, hij zoekt eigenlijk al zolang als ik weet de grens. De laatste tijd wordt hij ook nog eens ontzettend brutaal. Dan zegt hij gewoon 'houd je kop' als je tegen hem praat.
Voor straf sturen we hem altijd naar de gang, als hij met speelgoed gooit, dan gaat dat speelgoed voor een bepaalde tijd de kast in en niet eten betekent naar bed. (ik ga echt niet iets anders voor hem klaarmaken).
Ondertussen ben ik radeloos, want het is gewoon niet meer te handhaven.
maandag 26 oktober 2009 om 10:29
quote:Nunja schreef op 26 oktober 2009 @ 10:04:
Zoals Bianca al opmerkt, zijn we al best consequent. Dat komt omdat we vanwege de oudste al eens een opvoedcursus hebben gedaan. Hij heeft een lichte ontwikkelingsachterstand, en toen we dat nog niet wisten, waren er nogal wat moeilijkheden wb opvoeden. Toen we het wisten hebben we opvoedingsondersteuning gehad en dat heeft in de communicatie met de oudste veel verbetert. We moeten ook wel consequent zijn dus, maar de jongste blijft hoe langer hoe erger overal tegenaan schoppen.
Maar goed, gezien we al een cursus gedaan hebben, weet ik niet wat een nieuwe cursus nog toe kan voegen.
Dat boek zal ik eens opzoeken, al veel over gehoord inderdaad..
Zou het zo kunnen zijn dat er misschien (onbewust) meer aandacht naar jullie oudste gaat? Dat jullie andere kindje misschien voelt/vindt dat hij niet genoeg aandacht krijgt? Dit zou kunnen verklaren waarom hij op een negatieve manier aandacht probeert te trekken. Hoe gaat het als je alleen bent met de jongste, doet hij dan wel 'leuk'?
Probeer daarnaast een 'korte' straf te geven. Ik werk in een kleuterklas en ik heb daar geleerd dat kinderen het vreselijk vinden als ze uit de groep gehaald worden, dat moet binnen een gezin ook zo zijn. Zet hem tijdens zo'n driftbui alleen op de gang en laat hem daar ongeveer 5 minuten zitten. Praat vervolgens met hem over waarom je hem daar hebt neergezet. Als hij zelf kan aangeven wat hij fout doet dan ben je al een stap verder. Mocht het nou zo zijn dat je kind 'gewoon' van aard erg driftig is, leer hem dan, als hij een driftbui voelt opkomen, zich even terug moet trekken als hij dan weer rustig is, kun je er rustig over praten.
Als laatste, zoals eerder ook werd geschreven, benadruk het positieve! Dat doet echt wonderen!
Succes!
Zoals Bianca al opmerkt, zijn we al best consequent. Dat komt omdat we vanwege de oudste al eens een opvoedcursus hebben gedaan. Hij heeft een lichte ontwikkelingsachterstand, en toen we dat nog niet wisten, waren er nogal wat moeilijkheden wb opvoeden. Toen we het wisten hebben we opvoedingsondersteuning gehad en dat heeft in de communicatie met de oudste veel verbetert. We moeten ook wel consequent zijn dus, maar de jongste blijft hoe langer hoe erger overal tegenaan schoppen.
Maar goed, gezien we al een cursus gedaan hebben, weet ik niet wat een nieuwe cursus nog toe kan voegen.
Dat boek zal ik eens opzoeken, al veel over gehoord inderdaad..
Zou het zo kunnen zijn dat er misschien (onbewust) meer aandacht naar jullie oudste gaat? Dat jullie andere kindje misschien voelt/vindt dat hij niet genoeg aandacht krijgt? Dit zou kunnen verklaren waarom hij op een negatieve manier aandacht probeert te trekken. Hoe gaat het als je alleen bent met de jongste, doet hij dan wel 'leuk'?
Probeer daarnaast een 'korte' straf te geven. Ik werk in een kleuterklas en ik heb daar geleerd dat kinderen het vreselijk vinden als ze uit de groep gehaald worden, dat moet binnen een gezin ook zo zijn. Zet hem tijdens zo'n driftbui alleen op de gang en laat hem daar ongeveer 5 minuten zitten. Praat vervolgens met hem over waarom je hem daar hebt neergezet. Als hij zelf kan aangeven wat hij fout doet dan ben je al een stap verder. Mocht het nou zo zijn dat je kind 'gewoon' van aard erg driftig is, leer hem dan, als hij een driftbui voelt opkomen, zich even terug moet trekken als hij dan weer rustig is, kun je er rustig over praten.
Als laatste, zoals eerder ook werd geschreven, benadruk het positieve! Dat doet echt wonderen!
Succes!
maandag 26 oktober 2009 om 10:30
Ik schiet niks af pammie, ik vroeg me alleen af hoe ik iets positeifs tegen hem moet zeggen als hij begint te krijsen zodra ik wat zeg.
Bowie, hij weigert zowat elke maaltijd normaal op te eten ('s ochtends vaak maar een half bakje muesli of een halve boterham, de rest laat hij staan). S Middags idem. "s avonds zegt hij meteen 'dat lust ik niet' zodra het eten op tafel komt. En dat is echt de grens zoeken, want zelfs dingen die hij wel lekker vindt (zoals patat) weigert hij regelmatig. Overdag krijgt hij twee keer een tussendoortje (fruit of liga). Geen snoep, want als je niet gewoon eet hoef je ook geen snoep vind ik.
Bovendien, als ik hem zou toestaan elke maaltijd over te slaan, dan ziet de oudste dat ook en die laat het dan ook staan. Dan zit ik met twee kinderen die niet eten.
Maar goed, bord helemaal leegeten vind ik niet eens zo belangrijk. Als er maar niet bij voorbaat al gezeurd wordt over 'niet lusten'. Niet willen proeven of zelfs geen muizenhapje willen eten. (kwart aardappel, halve lepel groente, 2 stukjes vlees)
Bowie, hij weigert zowat elke maaltijd normaal op te eten ('s ochtends vaak maar een half bakje muesli of een halve boterham, de rest laat hij staan). S Middags idem. "s avonds zegt hij meteen 'dat lust ik niet' zodra het eten op tafel komt. En dat is echt de grens zoeken, want zelfs dingen die hij wel lekker vindt (zoals patat) weigert hij regelmatig. Overdag krijgt hij twee keer een tussendoortje (fruit of liga). Geen snoep, want als je niet gewoon eet hoef je ook geen snoep vind ik.
Bovendien, als ik hem zou toestaan elke maaltijd over te slaan, dan ziet de oudste dat ook en die laat het dan ook staan. Dan zit ik met twee kinderen die niet eten.
Maar goed, bord helemaal leegeten vind ik niet eens zo belangrijk. Als er maar niet bij voorbaat al gezeurd wordt over 'niet lusten'. Niet willen proeven of zelfs geen muizenhapje willen eten. (kwart aardappel, halve lepel groente, 2 stukjes vlees)
maandag 26 oktober 2009 om 10:35
misshien kun je proberen om hem te laten helpen met koken, aardappel in stukjes laten snijden
of de sperciebonen laten wassen ...
"zelf gemaakt" is best intressant voor kleintjes.
geef hem een keuze, wat gaan we vandaag eten
wortelen of boontjes ?
zelf gekozen maakt meer geliefd dan iest dat voor je besloten is
of de sperciebonen laten wassen ...
"zelf gemaakt" is best intressant voor kleintjes.
geef hem een keuze, wat gaan we vandaag eten
wortelen of boontjes ?
zelf gekozen maakt meer geliefd dan iest dat voor je besloten is
maandag 26 oktober 2009 om 10:36
quote:Zou het zo kunnen zijn dat er misschien (onbewust) meer aandacht naar jullie oudste gaat? Dat jullie andere kindje misschien voelt/vindt dat hij niet genoeg aandacht krijgt? Dit zou kunnen verklaren waarom hij op een negatieve manier aandacht probeert te trekken. Hoe gaat het als je alleen bent met de jongste, doet hij dan wel 'leuk'?Nee, dan is het ook constant zeuren om ijs of speelgoed (tijdens boodschappen doen), tv willen kijken etc. En als ik dan wil voorstellen dat we eerst de boodschappen doen en daarna een ijsje kunnen halen, ontsteekt hij weer in woede (ja en dan zit ijs er echt niet meer in).
maandag 26 oktober 2009 om 10:37
quote:Yamuna schreef op 26 oktober 2009 @ 10:35:
misshien kun je proberen om hem te laten helpen met koken, aardappel in stukjes laten snijden
of de sperciebonen laten wassen ...
"zelf gemaakt" is best intressant voor kleintjes.
geef hem een keuze, wat gaan we vandaag eten
wortelen of boontjes ?
zelf gekozen maakt meer geliefd dan iest dat voor je besloten isal gedaan, meerdere keren al, dit weekend zelfs. Hij koos iets in de winkel, heeft geholpen het klaar te maken, wilde het niet eten.
misshien kun je proberen om hem te laten helpen met koken, aardappel in stukjes laten snijden
of de sperciebonen laten wassen ...
"zelf gemaakt" is best intressant voor kleintjes.
geef hem een keuze, wat gaan we vandaag eten
wortelen of boontjes ?
zelf gekozen maakt meer geliefd dan iest dat voor je besloten isal gedaan, meerdere keren al, dit weekend zelfs. Hij koos iets in de winkel, heeft geholpen het klaar te maken, wilde het niet eten.
maandag 26 oktober 2009 om 10:39
quote:Maar goed, bord helemaal leegeten vind ik niet eens zo belangrijk. Als er maar niet bij voorbaat al gezeurd wordt over 'niet lusten'. Niet willen proeven of zelfs geen muizenhapje willen eten. (kwart aardappel, halve lepel groente, 2 stukjes vlees)
Wij doen niet aan bord leeg eten.
Onze dochter (5) weet dat als ze het proeft, dat ze dan een toetje krijgt.
Proeft ze niks, ook goed, maar dan geen toetje.
Als ze niks eet, meld ik wel altijd dat ze dan straks ook niks krijgt.
Het werkt echt heel goed en de sfeer aan tafel blijft gezellig.
Ze zal vast wel een keer op een leeftijd komen dat ze wel weer gaat eten...
Wij doen niet aan bord leeg eten.
Onze dochter (5) weet dat als ze het proeft, dat ze dan een toetje krijgt.
Proeft ze niks, ook goed, maar dan geen toetje.
Als ze niks eet, meld ik wel altijd dat ze dan straks ook niks krijgt.
Het werkt echt heel goed en de sfeer aan tafel blijft gezellig.
Ze zal vast wel een keer op een leeftijd komen dat ze wel weer gaat eten...
maandag 26 oktober 2009 om 10:39
quote:Nunja schreef op 26 oktober 2009 @ 10:30:
Ik schiet niks af pammie, ik vroeg me alleen af hoe ik iets positeifs tegen hem moet zeggen als hij begint te krijsen zodra ik wat zeg.
probeer de posting van pammie nog eens te lezen
eerst zeggen dat hij zo fijn filmpje aan het kijken is, wat gebeurt er allemaal in he tfilmpje, laat hem vertellen... " nou is inderdaad spannend/ leuk zeg ! als het filmpje af is dan gaan we kleren aantrekken om naar oma / supermarkt / .... te gaan.
wil je de groene trui of de blauwe dan leg ik die vast klaar ...
Ik schiet niks af pammie, ik vroeg me alleen af hoe ik iets positeifs tegen hem moet zeggen als hij begint te krijsen zodra ik wat zeg.
probeer de posting van pammie nog eens te lezen
eerst zeggen dat hij zo fijn filmpje aan het kijken is, wat gebeurt er allemaal in he tfilmpje, laat hem vertellen... " nou is inderdaad spannend/ leuk zeg ! als het filmpje af is dan gaan we kleren aantrekken om naar oma / supermarkt / .... te gaan.
wil je de groene trui of de blauwe dan leg ik die vast klaar ...
maandag 26 oktober 2009 om 10:45
quote:Bowie79 schreef op 26 oktober 2009 @ 09:57:
Wat een vervelende situatie, zowel voor jou als voor je zoon.
Nou, toch vooral voor Nunja, lijkt me. Ik ben niet bevoegd om opvoedingsadviezen te geven, maar het lijkt me een hel. Misschien heeft het ventje een persoonlijkheidsstoornis, want dit gedrag klinkt vrij extreem. Naar een psycholoog psychiater ermee.
Wat een vervelende situatie, zowel voor jou als voor je zoon.
Nou, toch vooral voor Nunja, lijkt me. Ik ben niet bevoegd om opvoedingsadviezen te geven, maar het lijkt me een hel. Misschien heeft het ventje een persoonlijkheidsstoornis, want dit gedrag klinkt vrij extreem. Naar een psycholoog psychiater ermee.
maandag 26 oktober 2009 om 10:48
Mijn kind is nog te jong voor ervaring op dit vlak, maar wat ik van anderen altijd hoor is dat je maar beter geen machtstrijd kunt beginnen over eten. Je kind leert snel dat hij zo macht heeft (jij vindt het vreselijk als hij niet eet) en hij heeft de controle want je kunt het er nu eenmaal niet in duwen.
Ik zou zeggen, geef er geen aandacht meer aan, niet eten? Best. Begin een leuk gesprekje met man of broer en zeg af en toe dat je het zelf zo lekker vindt.
Grote kans dat hij na een tijdje wel gaat eten, en dan is het de truck daar niet te veel op te reageren, en de reactie die je geeft positief laten zijn, dus niet: 'he he, eindelijk gaat hij eten'
Het lijkt me allemaal heel lastig, vandaar dat ik nogsteeds denk dat nieuwe opvoedondersteuning heel goed kan zijn. Dat haalt je uit de negatieve spiraal en zoiemand ziet toch meer dan wij hier achter de pc.
Ik zou zeggen, geef er geen aandacht meer aan, niet eten? Best. Begin een leuk gesprekje met man of broer en zeg af en toe dat je het zelf zo lekker vindt.
Grote kans dat hij na een tijdje wel gaat eten, en dan is het de truck daar niet te veel op te reageren, en de reactie die je geeft positief laten zijn, dus niet: 'he he, eindelijk gaat hij eten'
Het lijkt me allemaal heel lastig, vandaar dat ik nogsteeds denk dat nieuwe opvoedondersteuning heel goed kan zijn. Dat haalt je uit de negatieve spiraal en zoiemand ziet toch meer dan wij hier achter de pc.
Het is zoals het is
maandag 26 oktober 2009 om 10:50
quote:FritsvanEgters schreef op 26 oktober 2009 @ 10:46:
Deel je trouwens weleens een stevige tik uit, Nunja? Ik vind niet dat je snel moet slaan, maar het moderne adagium 'slaan is altijd een zwaktebod' vind ik echt onzin.slaan vind ik hier echt te ver gaan, in iedere situatie trouwens. er is iets waardoor dit kind zo doet, een kind bedenkt dit niet zelf. je moet de aanleiding aanpakken niet het gevolg. het gedrag van dit jongetje is een gevolg.
Deel je trouwens weleens een stevige tik uit, Nunja? Ik vind niet dat je snel moet slaan, maar het moderne adagium 'slaan is altijd een zwaktebod' vind ik echt onzin.slaan vind ik hier echt te ver gaan, in iedere situatie trouwens. er is iets waardoor dit kind zo doet, een kind bedenkt dit niet zelf. je moet de aanleiding aanpakken niet het gevolg. het gedrag van dit jongetje is een gevolg.
maandag 26 oktober 2009 om 10:55
quote:Pammie schreef op 26 oktober 2009 @ 10:20:
[...]
In mijn voorbeeld begin je niet meteen over aankleden maar eerst over hoe lekker hij tv zit te kijken. Je kunt er even naast gaan zitten, hem een knuffel geven en zeggen dat je ziet dat hij zo lekker zit te kijken. En of hij graag het filmpje uit wil kijken. Daarmee geef je hem het idee dat hij er inderdaad iets over te zeggen heeft.
Dit vind ik een heel zinnige tip van Pammie omdat het gaat om je kind meer zelfbeschikkingsgevoel te geven door een andere benadering van jouw kant. Niemand zegt dat je huidige benadering slécht is, maar blijkbaar werkt het niet op die manier tussen jou en jouw kind. Jij bent de enige die daar iets aan kan veranderen, want je kind is daar nog te klein voor.
[...]
In mijn voorbeeld begin je niet meteen over aankleden maar eerst over hoe lekker hij tv zit te kijken. Je kunt er even naast gaan zitten, hem een knuffel geven en zeggen dat je ziet dat hij zo lekker zit te kijken. En of hij graag het filmpje uit wil kijken. Daarmee geef je hem het idee dat hij er inderdaad iets over te zeggen heeft.
Dit vind ik een heel zinnige tip van Pammie omdat het gaat om je kind meer zelfbeschikkingsgevoel te geven door een andere benadering van jouw kant. Niemand zegt dat je huidige benadering slécht is, maar blijkbaar werkt het niet op die manier tussen jou en jouw kind. Jij bent de enige die daar iets aan kan veranderen, want je kind is daar nog te klein voor.
maandag 26 oktober 2009 om 10:56
quote:Martine4988 schreef op 26 oktober 2009 @ 10:50:
[...]
slaan vind ik hier echt te ver gaan, in iedere situatie trouwens. er is iets waardoor dit kind zo doet, een kind bedenkt dit niet zelf. je moet de aanleiding aanpakken niet het gevolg. het gedrag van dit jongetje is een gevolg.Dat vind ik dus niet. Het gedrag van een kind kan ook ontstaan doordat het geen grenzen krijgt opgelegd. Maar goed, ik houd me er verder wel weer buiten, want als je ook maar een millimeter van de Viva-concensus afwijkt, krijg je gelijk de kous op de kop (van TO in dit geval).
[...]
slaan vind ik hier echt te ver gaan, in iedere situatie trouwens. er is iets waardoor dit kind zo doet, een kind bedenkt dit niet zelf. je moet de aanleiding aanpakken niet het gevolg. het gedrag van dit jongetje is een gevolg.Dat vind ik dus niet. Het gedrag van een kind kan ook ontstaan doordat het geen grenzen krijgt opgelegd. Maar goed, ik houd me er verder wel weer buiten, want als je ook maar een millimeter van de Viva-concensus afwijkt, krijg je gelijk de kous op de kop (van TO in dit geval).
maandag 26 oktober 2009 om 10:59
Nunja, je zegt dat je er niet op focust dat hij zijn bord leeg eet, maar toch lees ik er steeds over in jouw postings. En tuurlijk is het vervelend als jouw andere kind dan ook niet wil eten. Maar met dwingen tot eten kom je nergens. Gewoon negeren en elke hap die hij wel neemt positief benaderen.
En zoals al aangegeven, probeer eens positief te beginnen. Dus niet we gaan aankleden na dit filmpje, maar "He liefie/schat/(heb je een koosnaampje voor hem?), is het een leuk filmpje? Heerlijk he, zo even tv kijken in de vakantie, zonder te hoeven haasten voor school? Zullen we ons straks even gaan aankleden?
Het is maar net hoe je het zegt. Als je al begint met het aankleden dan geef je hem kans daar boos op te reageren. Als je begint met dat je hem lief vindt, van hem houdt, je vindt dat hij al zoooo groot wordt..... begin je met een positieve inslag. En ik denk dat zeker in het begin je dit tot in het overdrevene moet invoeren. Ik denk dat hij de laatste maanden weinig positieve input van jullie heeft gekregen en daar zijn gedrag door in stand houdt. Door langere tijd positieve aandacht te geven, complimenten etc, heb je goede kans dat je op den duur het negatieve gedrag door breekt. DIt lukt echter niet met 1 positieve opmerking, dit moet je de tijd geven en volhouden, ookal reageert hij misschien de eerste tijd nog steeds negatief.
En zoals al aangegeven, probeer eens positief te beginnen. Dus niet we gaan aankleden na dit filmpje, maar "He liefie/schat/(heb je een koosnaampje voor hem?), is het een leuk filmpje? Heerlijk he, zo even tv kijken in de vakantie, zonder te hoeven haasten voor school? Zullen we ons straks even gaan aankleden?
Het is maar net hoe je het zegt. Als je al begint met het aankleden dan geef je hem kans daar boos op te reageren. Als je begint met dat je hem lief vindt, van hem houdt, je vindt dat hij al zoooo groot wordt..... begin je met een positieve inslag. En ik denk dat zeker in het begin je dit tot in het overdrevene moet invoeren. Ik denk dat hij de laatste maanden weinig positieve input van jullie heeft gekregen en daar zijn gedrag door in stand houdt. Door langere tijd positieve aandacht te geven, complimenten etc, heb je goede kans dat je op den duur het negatieve gedrag door breekt. DIt lukt echter niet met 1 positieve opmerking, dit moet je de tijd geven en volhouden, ookal reageert hij misschien de eerste tijd nog steeds negatief.
maandag 26 oktober 2009 om 10:59
quote:FritsvanEgters schreef op 26 oktober 2009 @ 10:56:
[...]
Dat vind ik dus niet. Het gedrag van een kind kan ook ontstaan doordat het geen grenzen krijgt opgelegd. Maar goed, ik houd me er verder wel weer buiten, want als je ook maar een millimeter van de Viva-concensus afwijkt, krijg je gelijk de kous op de kop (van TO in dit geval).dan nog zal slaan niet helpen
[...]
Dat vind ik dus niet. Het gedrag van een kind kan ook ontstaan doordat het geen grenzen krijgt opgelegd. Maar goed, ik houd me er verder wel weer buiten, want als je ook maar een millimeter van de Viva-concensus afwijkt, krijg je gelijk de kous op de kop (van TO in dit geval).dan nog zal slaan niet helpen
maandag 26 oktober 2009 om 11:02
quote:Martine4988 schreef op 26 oktober 2009 @ 10:59:
[...]
dan nog zal slaan niet helpenDat ben ik wel met je eens, als ik het verhaal zo lees. Vandaar mijn idee dat een bezoek aan een kinderpsycholoog/-psychiater me dringend noodzakelijk lijkt. Waarom dat dan volgens Nunja een onzinreactie is, ontgaat me.
[...]
dan nog zal slaan niet helpenDat ben ik wel met je eens, als ik het verhaal zo lees. Vandaar mijn idee dat een bezoek aan een kinderpsycholoog/-psychiater me dringend noodzakelijk lijkt. Waarom dat dan volgens Nunja een onzinreactie is, ontgaat me.
maandag 26 oktober 2009 om 11:05
quote:Nunja schreef op 26 oktober 2009 @ 09:46:
of meneer krijgt een driftbui (stampen, gillen, krijsen).
.
Nunja, deze zin viel me ontzettend op tijdens het lezen van je post. Ik neem aan dat je het woordje "meneer" vrij gedachteloos hebt getypt en het lijkt een "way of speaking" maar bij mij maakt het iets heel anders los.
Je lijkt een emotionele afstand te hebben genomen van je zoon. Sta je `s morgens op met het idee: zal mij benieuwen hoe de vlag vandaag hangt bij Japie?
Jullie zitten elkaar op de huid...jij reageert erg om hem, hij reageert erg op jou. En dat komt bij alles tot uiting... jullie zijn elkaar kwijt, hij zijn moeder, jij jouw zoon.
Ik zou het jullie gunnen om het weer leuk te hebben met elkaar. Misschien is het leuk om samen een cursus ofzo te doen?? En dat kan gewoon kleien, muzief of weet ik wat zijn... als Japie (ja sorry, beestje mot toch een naam) het maar leuk vind er warm voor loopt. Zoek elkaar weer op...maak de relatie weer positief.
Ik hoop dat het lukt!
Heel veel succes,deze situatie is ruk!
of meneer krijgt een driftbui (stampen, gillen, krijsen).
.
Nunja, deze zin viel me ontzettend op tijdens het lezen van je post. Ik neem aan dat je het woordje "meneer" vrij gedachteloos hebt getypt en het lijkt een "way of speaking" maar bij mij maakt het iets heel anders los.
Je lijkt een emotionele afstand te hebben genomen van je zoon. Sta je `s morgens op met het idee: zal mij benieuwen hoe de vlag vandaag hangt bij Japie?
Jullie zitten elkaar op de huid...jij reageert erg om hem, hij reageert erg op jou. En dat komt bij alles tot uiting... jullie zijn elkaar kwijt, hij zijn moeder, jij jouw zoon.
Ik zou het jullie gunnen om het weer leuk te hebben met elkaar. Misschien is het leuk om samen een cursus ofzo te doen?? En dat kan gewoon kleien, muzief of weet ik wat zijn... als Japie (ja sorry, beestje mot toch een naam) het maar leuk vind er warm voor loopt. Zoek elkaar weer op...maak de relatie weer positief.
Ik hoop dat het lukt!
Heel veel succes,deze situatie is ruk!
