Relaties
alle pijlers
Wel of niet doorgaan?
maandag 26 oktober 2009 om 17:13
Wat moet ik hier van denken?
Mijn man (vriend) heeft altijd gezegd geen kinderen te willen. Ook ik had hier mijn twijfels over. Ik ben nu 31 en wil het nu toch wel. In eerste instantie was en bleef het nee. Als gevolg hiervan stond onze relatie erg onder spanning maar aan gevoelens voor elkaar geen gebrek. Een tijd geleden vertelde hij mij dat hij over de kinderkwestie had nagedacht en dat hij het wel prima zou vinden als ik moeder wordt maar alleen wil hij biologisch niet de vader zijn. Geeft aan dat hij dat teveel verantwoordelijkheid vindt maar het mij wel gunt.
wat vinden jullie?
Mijn man (vriend) heeft altijd gezegd geen kinderen te willen. Ook ik had hier mijn twijfels over. Ik ben nu 31 en wil het nu toch wel. In eerste instantie was en bleef het nee. Als gevolg hiervan stond onze relatie erg onder spanning maar aan gevoelens voor elkaar geen gebrek. Een tijd geleden vertelde hij mij dat hij over de kinderkwestie had nagedacht en dat hij het wel prima zou vinden als ik moeder wordt maar alleen wil hij biologisch niet de vader zijn. Geeft aan dat hij dat teveel verantwoordelijkheid vindt maar het mij wel gunt.
wat vinden jullie?
maandag 26 oktober 2009 om 17:21
maandag 26 oktober 2009 om 17:23
Ik lees hier uit dat hij de verantwoordelijkheid absoluut niet wil, niet wil dat hij door een kind beperkt wordt in zijn doen en laten, ook financieel niet en door niet de biologische vader te zijn denkt hij blijkbaar dat als het hem allemaal te veel wordt dat hij dan zo alles achter zich kan laten en weer verder kan fladderen.
Enige misrekening van hem is dan wel dat je je heel snel aan een kind kunt gaan hechten en het kind aan hem.
Je hebt het over je man, ik neem aan dat jullie onder 1 dak wonen? (anders zou het plaatje wat ik hierboven schets er weer anders uit zien)
Enige misrekening van hem is dan wel dat je je heel snel aan een kind kunt gaan hechten en het kind aan hem.
Je hebt het over je man, ik neem aan dat jullie onder 1 dak wonen? (anders zou het plaatje wat ik hierboven schets er weer anders uit zien)
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
maandag 26 oktober 2009 om 17:29
Hij mist de nooduitgang bij het krijgen van kinderen?
Want dan heeft hij gelijk, die is er niet. Maar alleen biologisch niet de vader te zijn is dan niet voldoende.
Blijkbaar wil hij graag bij je blijven, en gunt hij jou je geluk, dus heeft hij deze oplossing bedacht. Helaas werkt het niet zo. Jij zou het trouwens in mijn ogen ook (op deze manier) niet moeten willen.
Want dan heeft hij gelijk, die is er niet. Maar alleen biologisch niet de vader te zijn is dan niet voldoende.
Blijkbaar wil hij graag bij je blijven, en gunt hij jou je geluk, dus heeft hij deze oplossing bedacht. Helaas werkt het niet zo. Jij zou het trouwens in mijn ogen ook (op deze manier) niet moeten willen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 26 oktober 2009 om 17:57
Oh wat erg voor dat arme kind.
Huilend
"Mama , Papa zegt dat hij mijn vader niet is!!"
"Hoe kan dat nou"??
Moeder troostend:
"Ja kind, je mag m dan wel Papa noemen, maar dat is hij helemaal niet, hij wilde je niet echt, dus je bent van een andere man"
"Maar hier in huis, speelt hij wel voor je Papa hoor".
"Maar hij is t niet".
:puke: :puke:
Huilend
"Mama , Papa zegt dat hij mijn vader niet is!!"
"Hoe kan dat nou"??
Moeder troostend:
"Ja kind, je mag m dan wel Papa noemen, maar dat is hij helemaal niet, hij wilde je niet echt, dus je bent van een andere man"
"Maar hier in huis, speelt hij wel voor je Papa hoor".
"Maar hij is t niet".
:puke: :puke:
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
maandag 26 oktober 2009 om 17:59
Ik heb deze 'oplossing' ook van mijn inmiddels ex voorgelegd gekregen. Voor hem was het gezien zijn situatie de meest logische. Hij zou voor het eventuele kind zorgen, als zou het van hemzelf zijn, maar wilde zelf ook geen kind meer ivm de extra verantwoordelijkheid. In eerste instantie was mijn reactie nee. Vanwege te pijnlijk, onhandig etc. Later ben ik erover na gaan denken en gaan kijken of het wellicht wel mogelijk was. Omdat ik graag alletwee wilde en het liefste in relatie met hem. Omdat ik hem ook niet kwijt wilde, maar ik kreeg het emotioneel niet voor elkaar bij mezelf.
Als dit van het begin af aan duidelijk was geweest, had ik het misschien wel gedaan, maar omdat mijn ex eerst wel wilde, vervolgens begon te twijfelen, daarna met deze optie aan kwam zetten, was het voor mij gevoelsmatig niet meer te doen. Jammer, maar helaas.
Ik zou in ieder geval de optie niet meteen opzij zetten, maar er, als je ervoor openstaat wel heel erg goed over praten. Wil hij wel een rol spelen? Zo ja, welke etc.
Bij mij lukte het uiteindelijk gevoelsmatig gewoonweg niet om de twee te combineren.
Als dit van het begin af aan duidelijk was geweest, had ik het misschien wel gedaan, maar omdat mijn ex eerst wel wilde, vervolgens begon te twijfelen, daarna met deze optie aan kwam zetten, was het voor mij gevoelsmatig niet meer te doen. Jammer, maar helaas.
Ik zou in ieder geval de optie niet meteen opzij zetten, maar er, als je ervoor openstaat wel heel erg goed over praten. Wil hij wel een rol spelen? Zo ja, welke etc.
Bij mij lukte het uiteindelijk gevoelsmatig gewoonweg niet om de twee te combineren.
maandag 26 oktober 2009 om 18:03
Ik vind het raar hoor. Hij "gunt" jou een kind maar wil niet dat het zijn biologische kind is. Wonen jullie niet samen? Hoe gaat hij het voor zich zien? Ga jij alleen voor het kind zorgen, neemt hij de vaderrol absoluut niet op zich? Dat lijkt me heel lastig als je wel samen in een huis woont en ook erg ongewenst voor het kind inderdaad.
maandag 26 oktober 2009 om 18:11
@Luna1: ik kon hem in eerste instantie ook niet helemaal volgen, maar gezien zijn situatie (hij is zwaar ziek geweest en nog steeds moeizaam herstellende, lees: hij houdt zichzelf op de been en dat is het plus heeft co-ouderschap over twee kinderen) kon ik het me wel voorstellen. Alleen dat is rationeel, gevoelsmatig kon ik het niet.
maandag 26 oktober 2009 om 18:30
Bedankt voor jullie reacties! Er wordt heftig op gereageerd. mijn eerste reactie was ook heftig. Wij zijn niet getrouwd maar wel al erg lang samen. Ik besefte mij niet dat ik dat zo in de tekst had gezet. Wij noemen elkaar namelijk wel man en vrouw. Mijn partner komt uit een zeer moeilijk gezin en ziet om zich heen een hoop ellende met scheidingen. Hij heeft wel aangegeven een actieve rol te willen spelen en ik ben er van overtuigd dat hij zeker een goede vader zal zijn. Hij ziet te toekomst alleen altijd somber (op relatiegebied) Waarschijnlijk ziet hij het als een juridische uitweg en hij gaat er zeker aan voorbij dat hij zich gaat hechten en zich toch net zo verantwoorlijk gaat voelen. Ik weet dat ik financieel en emotioneel ook alleen voor mijn (ons) kind zou kunnen zorgen en in alle waarschijnlijkheid zou hij, als het op een scheiding uitdraait, er ook geen afstand van kunnen doen.
maandag 26 oktober 2009 om 18:34
Maar weet je dan al of je het gaat doen?
Ben je niet bang dat of jij of hij er spijt van gaat krijgen? (moeilijk te beantwoorden natuurlijk). Ik ben wel nieuwsgierig naar of je het gaat doen of in ieder geval gaat overwegen, omdat ikzelf dezelfde 'oplossing' voor gelegd heb gekregen.
Overigens ben ik wel van mening dat een goede vader niet per se de biologische vader hoeft te zijn. Vader wordt je door betrokkenheid etc, niet door zaad te 'leveren'. Kijk maar naar adopties. De vraag is of jij het aankunt, als je dat kunt vind ik dat erg knap van je.
Ben je niet bang dat of jij of hij er spijt van gaat krijgen? (moeilijk te beantwoorden natuurlijk). Ik ben wel nieuwsgierig naar of je het gaat doen of in ieder geval gaat overwegen, omdat ikzelf dezelfde 'oplossing' voor gelegd heb gekregen.
Overigens ben ik wel van mening dat een goede vader niet per se de biologische vader hoeft te zijn. Vader wordt je door betrokkenheid etc, niet door zaad te 'leveren'. Kijk maar naar adopties. De vraag is of jij het aankunt, als je dat kunt vind ik dat erg knap van je.
maandag 26 oktober 2009 om 18:50
Als er nou veel (geestelijke) ziektes in zijn familie zouden voorkomen, zou ik me nog kunnen voorstellen dat hij niet de biologische vader wil zijn. Anders.... tja, dan zou ik toch ernstig gaan twijfelen of hij uberhaupt wel een toekomst samen ziet. Dan vind ik de mening "geen kind in huis" een stuk duidelijker.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 26 oktober 2009 om 18:57
Buiten dat je vriend niet moet denken dat hij zichzelf emotioneel op die manier kan belazeren, is het ook niet waar dat hij geen zorg- en onderhoudsplicht heeft naar een kind wat niet van hem is, maar wel onder zijn dak woont en bij hem opgroeit. Als hij het kind niet erkent, betekent dat nog niet per definitie dat hij niet alimentatieplichtig is. Alimentatieplicht kan ook voor stiefouders gelden.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
