Relaties
alle pijlers
Het is uit.
woensdag 28 oktober 2009 om 02:05
En ik voel me verschrikkelijk kut. Na 2 jaar samenzijn heeft hij het uitgemaakt. Misschien niet zo heel lang, vergeleken met sommigen van jullie, maar het voelde gewoon zó ontzettend goed. We hadden het zo leuk samen, hoewel we ook een aantal steeds terugkerende problemen hadden. Als ik andere stelletjes zag, vond ik ze altijd zo suf samen, alsof er totaal geen sprake was van liefde, terwijl het bij ons altijd zo speels, lief en sprankelend was. Zelfs wanneer we ruzie hadden, konden we het voor elkaar krijgen om het toch heel leuk te hebben. Het klikte gewoon fantastisch, vanaf het allereerste moment al. Ik voelde me zo ontzettend op mijn gemak bij hem, en voor het eerst had ik het gevoel geliefd te zijn. Voor het eerst in mijn leven vond ik mezelf ook een leuk mens, doordat hij mij zo leuk vond. Het gevoel was gewoon heel goed. Ik heb nog nooit zoiets ook maar in de verste verte met iemand meegemaakt, en ook hij vertelde mij dat hij mij verreweg de leukste vond. Hij was overigens ook mijn eerste liefde (hij had wel meerdere relaties gehad).
Voor hem was ik nooit echt gelukkig, en ik had me er ook bij neergelegd dat ik nooit liefde zou vinden. Met hem was ik voor het eerst echt gelukkig, en kon ik eindelijk genieten van het leven. Ik had nooit durven dromen dat de liefde zo mooi kon zijn, en nu ben ik er verslaafd aan geraakt en kan er niet meer zonder. Ik kan er ook niet met mijn hoofd bij, hoe kun je ooit gelukkig verder leven zonder liefde? Als je er nooit van hebt geproefd, weet je niet beter, maar als je het wel hebt meegemaakt… Ik snap dat gewoon niet, hoe andere mensen dat doen. Dan ga ik me afvragen of ik misschien iets heel anders voel dan andere mensen, want hoe kan het anders ooit mogelijk zijn?
En nu sta ik er helemaal alleen voor, en heb het gevoel dat ik compleet gek word. Het is al zo’n 4 maanden uit, maar het voelt nog steeds alsof het gister is gebeurd. Het lukt me gewoon niet om over hem heen te komen. En ik vind het zo pijnlijk om te zien dat hij wel verder gaat met zijn leven, dat hij wel gewoon gelukkig kan zijn zonder mij. Alsof dat wat wij gehad hebben helemaal niets heeft betekend. De gedachte dat hij weer ooit een ander zal hebben maakt mij zo kapot. Ik heb er ook vrijwel elke nacht nachtmerries over. Elke dag word ik weer met zo’n kutgevoel wakker. Ik kan ook niets meer doen sinds het uit is. Ik ben zo lusteloos, heb nergens zin in. Niets interesseert me meer. Het leven heeft gewoon geen zin meer.
Voor hem was ik nooit echt gelukkig, en ik had me er ook bij neergelegd dat ik nooit liefde zou vinden. Met hem was ik voor het eerst echt gelukkig, en kon ik eindelijk genieten van het leven. Ik had nooit durven dromen dat de liefde zo mooi kon zijn, en nu ben ik er verslaafd aan geraakt en kan er niet meer zonder. Ik kan er ook niet met mijn hoofd bij, hoe kun je ooit gelukkig verder leven zonder liefde? Als je er nooit van hebt geproefd, weet je niet beter, maar als je het wel hebt meegemaakt… Ik snap dat gewoon niet, hoe andere mensen dat doen. Dan ga ik me afvragen of ik misschien iets heel anders voel dan andere mensen, want hoe kan het anders ooit mogelijk zijn?
En nu sta ik er helemaal alleen voor, en heb het gevoel dat ik compleet gek word. Het is al zo’n 4 maanden uit, maar het voelt nog steeds alsof het gister is gebeurd. Het lukt me gewoon niet om over hem heen te komen. En ik vind het zo pijnlijk om te zien dat hij wel verder gaat met zijn leven, dat hij wel gewoon gelukkig kan zijn zonder mij. Alsof dat wat wij gehad hebben helemaal niets heeft betekend. De gedachte dat hij weer ooit een ander zal hebben maakt mij zo kapot. Ik heb er ook vrijwel elke nacht nachtmerries over. Elke dag word ik weer met zo’n kutgevoel wakker. Ik kan ook niets meer doen sinds het uit is. Ik ben zo lusteloos, heb nergens zin in. Niets interesseert me meer. Het leven heeft gewoon geen zin meer.
woensdag 28 oktober 2009 om 03:27
Je lijkt je relatie nogal te idealiseren: als ht echt zo geweldig was, dan was het nu toch niet uit? Blijkbaar was het van zijn kant niet zo geweldig als voor jou! Klinkt hard, maar is wel waar...
En het klinkt heel suf, maar ga vooral leuke dingen doen! Bel een vriendin, ga een avond op de bank hangen met wijn en chocola en klaag nog 1 keer alles van je af.
En zorg dat je dagen goed gevuld zijn. Veel leuke dingen doen met vrienden, zorgen dat je je helemaal op je werk of studie stort.
Dan merk je op een dag ineens dat je al een uur niet aan hem gedacht hebt, en die periodes worden steeds langer, en komen vaker.
Ik ben zelf al eens 3 maanden in zo'n gat gevallen na mijn eerste echte vriendje. Achteraf weet ik nu dat ik mezelf alleen maar dieper de put in praatte door niks te ondernemen, en alleen maar in mijn verdriet te blijven hangen!
En het klinkt heel suf, maar ga vooral leuke dingen doen! Bel een vriendin, ga een avond op de bank hangen met wijn en chocola en klaag nog 1 keer alles van je af.
En zorg dat je dagen goed gevuld zijn. Veel leuke dingen doen met vrienden, zorgen dat je je helemaal op je werk of studie stort.
Dan merk je op een dag ineens dat je al een uur niet aan hem gedacht hebt, en die periodes worden steeds langer, en komen vaker.
Ik ben zelf al eens 3 maanden in zo'n gat gevallen na mijn eerste echte vriendje. Achteraf weet ik nu dat ik mezelf alleen maar dieper de put in praatte door niks te ondernemen, en alleen maar in mijn verdriet te blijven hangen!
woensdag 28 oktober 2009 om 08:01
woensdag 28 oktober 2009 om 08:03
nou zeg, iemand geeft aan het allemaal niet meer te zien zitten,moet er dan door sommigen op zo'n lullige manier gereageerd worden?
Ben het eens met sharra, zoek je vriendinnen op, vertel hoe je je voelt en ga dingen doen om je gedachten te verzetten. Probeer uit deze situatie te komen. Hoe moeilijk je t nu nog vind, er komt een dag dat je niet meer zo vaak aan hem denkt en op een gegeven moment komt de dag dat je zonder verdriet eraan kunt denken.
sterkte
Ben het eens met sharra, zoek je vriendinnen op, vertel hoe je je voelt en ga dingen doen om je gedachten te verzetten. Probeer uit deze situatie te komen. Hoe moeilijk je t nu nog vind, er komt een dag dat je niet meer zo vaak aan hem denkt en op een gegeven moment komt de dag dat je zonder verdriet eraan kunt denken.
sterkte
woensdag 28 oktober 2009 om 08:58
quote:Summerdance schreef op 28 oktober 2009 @ 08:03:
Lieve TO, waarom heeft hij het uitgemaakt dan, want zoals jij het omschrijft klinkt het als de ideale relatie, maar daar moet hij toch anders over gedacht hebben.....
Misschien dat hij een prima aansluiting had met iemand anders of een overlapping?
Terin, ik ken dit gevoel maar al te goed, maar geloof mij, er komt een dag dat je niet meer aan hem denkt. Het rotgevoel sterft vanzelf af.
Het beste is inderdaad leuke dingen te gaan doen en vooral niet wachten op een toch nog mogelijk bericht van zijn kant.
Sterkte
Lieve TO, waarom heeft hij het uitgemaakt dan, want zoals jij het omschrijft klinkt het als de ideale relatie, maar daar moet hij toch anders over gedacht hebben.....
Misschien dat hij een prima aansluiting had met iemand anders of een overlapping?
Terin, ik ken dit gevoel maar al te goed, maar geloof mij, er komt een dag dat je niet meer aan hem denkt. Het rotgevoel sterft vanzelf af.
Het beste is inderdaad leuke dingen te gaan doen en vooral niet wachten op een toch nog mogelijk bericht van zijn kant.
Sterkte
woensdag 28 oktober 2009 om 09:11
Wat rot voor je Terin!
Maar, zoals anderen al zeggen, je moet je leven oppakken. Waarom voelde je je voor het eerst leuk bij hem? Je bent leuk van jezelf!! Eerste liefdes zijn altijd heftig en de eerste keer uit elkaar gaan al helemaal, dus het is niet vreemd dat je het zo ervaart. Maar 4 maanden is lang genoeg getreurd, de man die écht bij je past moet nog komen en dit was hem dus niet. Hoe zeer jij denkt dat hij het wel was.
Ga inderdaad leuke dingen doen, ga goed voor jezelf zorgen, ga met vrienden/vriendinnen dingen ondernemen. Het leven staat echt niet stil, je komt er echt wel overheen, maar je moet wel door.
Veel succes!
Maar, zoals anderen al zeggen, je moet je leven oppakken. Waarom voelde je je voor het eerst leuk bij hem? Je bent leuk van jezelf!! Eerste liefdes zijn altijd heftig en de eerste keer uit elkaar gaan al helemaal, dus het is niet vreemd dat je het zo ervaart. Maar 4 maanden is lang genoeg getreurd, de man die écht bij je past moet nog komen en dit was hem dus niet. Hoe zeer jij denkt dat hij het wel was.
Ga inderdaad leuke dingen doen, ga goed voor jezelf zorgen, ga met vrienden/vriendinnen dingen ondernemen. Het leven staat echt niet stil, je komt er echt wel overheen, maar je moet wel door.
Veel succes!
woensdag 28 oktober 2009 om 09:46
Wat rot voor je Terin... Er is een mooi engels spreek woord dat zegt: "Better to have loved and lost than never to have loved at all"
Jij heb het mogen ervaren. Het was heerlijk en nu ben je een ervaring rijker. Je schrijft dat hij je gelukkig maakte, bedenk dat hij dat kon omdat jij dat toeliet en dat kan je dus nog een keer toelaten en dan kan je alsnog de liefde van je leven ontmoeten.
Lieverd het is 4 maanden geleden. Ik snap dat het nog steeds pijn doet maar het word wel écht tijd om je een klein schopje onder het bibsje te geven!
Ik hoop dat je iets kan/doet met de adviezen hier. Succes!
Jij heb het mogen ervaren. Het was heerlijk en nu ben je een ervaring rijker. Je schrijft dat hij je gelukkig maakte, bedenk dat hij dat kon omdat jij dat toeliet en dat kan je dus nog een keer toelaten en dan kan je alsnog de liefde van je leven ontmoeten.
Lieverd het is 4 maanden geleden. Ik snap dat het nog steeds pijn doet maar het word wel écht tijd om je een klein schopje onder het bibsje te geven!
Ik hoop dat je iets kan/doet met de adviezen hier. Succes!
woensdag 28 oktober 2009 om 09:53
Je hangt je geluk wel erg aan hem op. Voor hem was je niet gelukkig, zonder hem ben je niet gelukkig. Relaties waarbij de 1 zo afhankelijk is van de ander maken grote kans op klappen.
Hij gaat door niet omdat jij niets te betekenen hebt gehad, maar omdat jij niet zijn leven was (zoals het hoort) zoals hij het wel was voor jou. Hij gaat door omdat simpelweg het leven doorgaat. Je zou er een voorbeeld aan kunnen nemen.
Ik begrijp wel dat het veel zeer doet, laat het echter een eye opener zijn voor je afhankelijkheid.
Hij gaat door niet omdat jij niets te betekenen hebt gehad, maar omdat jij niet zijn leven was (zoals het hoort) zoals hij het wel was voor jou. Hij gaat door omdat simpelweg het leven doorgaat. Je zou er een voorbeeld aan kunnen nemen.
Ik begrijp wel dat het veel zeer doet, laat het echter een eye opener zijn voor je afhankelijkheid.
woensdag 28 oktober 2009 om 10:24
Ik denk als dit de eerste keer is in je leven, dat je dan niet weet wat je overkomt.....
Maar geloof me, na twee of drie keer leer je er beter mee omgaan....
Maar de wereld vergaat niet, ook al lijkt dat zo. En je moet jezelf bij de kladden pakken en niet je leven aan hem ophangen....maar zelf je leven invulling (leren) geven.
Maar geloof me, na twee of drie keer leer je er beter mee omgaan....
Maar de wereld vergaat niet, ook al lijkt dat zo. En je moet jezelf bij de kladden pakken en niet je leven aan hem ophangen....maar zelf je leven invulling (leren) geven.
woensdag 28 oktober 2009 om 10:34
quote:sharra schreef op 28 oktober 2009 @ 03:27:
Je lijkt je relatie nogal te idealiseren: als ht echt zo geweldig was, dan was het nu toch niet uit? Blijkbaar was het van zijn kant niet zo geweldig als voor jou! Klinkt hard, maar is wel waar...
En het klinkt heel suf, maar ga vooral leuke dingen doen! Bel een vriendin, ga een avond op de bank hangen met wijn en chocola en klaag nog 1 keer alles van je af.
En zorg dat je dagen goed gevuld zijn. Veel leuke dingen doen met vrienden, zorgen dat je je helemaal op je werk of studie stort.
Dan merk je op een dag ineens dat je al een uur niet aan hem gedacht hebt, en die periodes worden steeds langer, en komen vaker.
Ik ben zelf al eens 3 maanden in zo'n gat gevallen na mijn eerste echte vriendje. Achteraf weet ik nu dat ik mezelf alleen maar dieper de put in praatte door niks te ondernemen, en alleen maar in mijn verdriet te blijven hangen!
Het was niet alleen maar geweldig nee, ik weet precies waar de problemen lagen. Maar voor de rest was het wel geweldig. De eigenschappen die hij heeft, die heb ik nog nooit (zo veel bij elkaar) bij één persoon gezien. Nu het uit is probeer ik te denken aan alle slechte dingen, zodat ik er misschien overtuigd van kan raken dat dit het beste is, maar dat lukt me niet. Er waren veel meer positieve kanten dan negatieve, en in elke relatie heb je wel eens ruzie. Ik vind dat hij het gewoon niet genoeg kans heeft gegeven. En het is niet zo dat het van zijn kant 'op' was, hij houdt nog steeds van me zegt hij, en de verliefdheid is er nog wel. Hij heeft ook geen ander. Maar hij wil die ruzies niet meer, en gelooft ook niet meer dat er iets kan veranderen (terwijl we nooit professionele hulp hebben geprobeerd).
Het probleem is ook dat ik vrijwel geen vrienden heb. Degenen die ik heb, dat zijn niet echt goede vrienden, en die hebben het altijd veel te druk. En als ik het hen vertel, begrijpen ze mij niet, dus dan is het ook lastig. Daarom wilde ik het op dit forum zetten, zodat ik hoopte dat misschien hier wel iemand mij begreep. Maar aan de reacties te zien is het hier hetzelfde verhaal. Dit topic kan dan ook wel gesloten worden, ik wil liever geen reacties dan reacties waar ik niets mee kan of alleen maar nog bozer van word.
Je lijkt je relatie nogal te idealiseren: als ht echt zo geweldig was, dan was het nu toch niet uit? Blijkbaar was het van zijn kant niet zo geweldig als voor jou! Klinkt hard, maar is wel waar...
En het klinkt heel suf, maar ga vooral leuke dingen doen! Bel een vriendin, ga een avond op de bank hangen met wijn en chocola en klaag nog 1 keer alles van je af.
En zorg dat je dagen goed gevuld zijn. Veel leuke dingen doen met vrienden, zorgen dat je je helemaal op je werk of studie stort.
Dan merk je op een dag ineens dat je al een uur niet aan hem gedacht hebt, en die periodes worden steeds langer, en komen vaker.
Ik ben zelf al eens 3 maanden in zo'n gat gevallen na mijn eerste echte vriendje. Achteraf weet ik nu dat ik mezelf alleen maar dieper de put in praatte door niks te ondernemen, en alleen maar in mijn verdriet te blijven hangen!
Het was niet alleen maar geweldig nee, ik weet precies waar de problemen lagen. Maar voor de rest was het wel geweldig. De eigenschappen die hij heeft, die heb ik nog nooit (zo veel bij elkaar) bij één persoon gezien. Nu het uit is probeer ik te denken aan alle slechte dingen, zodat ik er misschien overtuigd van kan raken dat dit het beste is, maar dat lukt me niet. Er waren veel meer positieve kanten dan negatieve, en in elke relatie heb je wel eens ruzie. Ik vind dat hij het gewoon niet genoeg kans heeft gegeven. En het is niet zo dat het van zijn kant 'op' was, hij houdt nog steeds van me zegt hij, en de verliefdheid is er nog wel. Hij heeft ook geen ander. Maar hij wil die ruzies niet meer, en gelooft ook niet meer dat er iets kan veranderen (terwijl we nooit professionele hulp hebben geprobeerd).
Het probleem is ook dat ik vrijwel geen vrienden heb. Degenen die ik heb, dat zijn niet echt goede vrienden, en die hebben het altijd veel te druk. En als ik het hen vertel, begrijpen ze mij niet, dus dan is het ook lastig. Daarom wilde ik het op dit forum zetten, zodat ik hoopte dat misschien hier wel iemand mij begreep. Maar aan de reacties te zien is het hier hetzelfde verhaal. Dit topic kan dan ook wel gesloten worden, ik wil liever geen reacties dan reacties waar ik niets mee kan of alleen maar nog bozer van word.
woensdag 28 oktober 2009 om 10:43
Ik weet nog dat het uit was met mijn eerste liefde, dacht dat niemand zich ooit zo gevoeld kon hebben, dat kon niet. Elk hartverscheurend liedje was voor mij persoonlijk geschreven. Wou eigenlijk alleen maar in mijn bed liggen en slapen of huilen. Heb toen ongeveer 6 maanden zwaar in de put gezeten tot ik dacht 'dit schiet niet op'. Ben weer leuke dingen gaan doen, sporten, mensen zien etc.. Dat hielp erg. En dan komt er een dag dat je minder aan hem denkt en na een aantal maanden nog minder etc. En dan kijk je om je heen en zie je dat iedereen dit verdriet doormaakt en zich toch weer opraapt en door gaat. Je stopt het in je rugzak en gaat verder. Nu een aantal liefdes verder kijk ik er op terug met een goed gevoel. Het was een ervaring en door dingen door te maken groei je en weet je beter wat je in een volgende relatie wil. Je kan er een extreem drama van maken en jaren lang smachten naar die verloren liefde ( ik heb het gezien bij mensen ) maar dat is zo zonde van je tijd en je leven. Je zult zien er zijn meer leuke mannen op de wereld en geluk en liefde is er te vinden bij meer dan bij 1 persoon.
Heel veel sterkte meis.
Heel veel sterkte meis.
woensdag 28 oktober 2009 om 11:45
Wat een mooi topic, hier heb ik ook erg veel aan. Ook ik was erg afhankelijk van mijn ex. Ook ik vond hem geweldig, idealiseerde hem. Ook wij hadden ruzies. Maar misschien werkte de relatie niet omdat wij allebei, TS en ik, niet gelukkig waren met ons leven naast de relatie. Wij moeten allebei door en ons leven het leukste leven maken dat er is, nieuwe mensen ontdekken, reizen, genieten. Dan voelt het gemis ook minder erg, weet ik. Ik heb ooit eens een halfjaar om iemand getreurd waar ik niet eens een relatie mee had. Nu weet ik dat is zsm dfoor moet. Je hoeft niet meteen verliefd te worden, je kan ook gewoon plezier hebben met andere mannen en dan ooit, als je het niet verwacht, komt je tweede liefde weer.
Het klinkt heel optimistisch uit de mond van iemand die net gedumpt is, maar we schieten niks op met huilen om verloren tijden. wie weet hoe lang het leven nog duurt... het is zonde het te verspillen.
Meis, werk aan jezelf. Niet zodat je wordt zoals HIJ wou. werk aan jezelf omdat je vooral een relatie met jezelf hebt. Jij kan jezelf elke dag vertellen dat je leuk bent. Dat je het waard bent. Moeilijk misschien, maar je werkt nu aan jezelf en je leven. En je bent het waard om van gehouden te worden.
En zeg nou zelf: als de dag van het einde komt, dan wil je toch het gevoel hebben dat je echt geleefd hebt en niet je leven verspild hebt aan één man?
Het klinkt heel optimistisch uit de mond van iemand die net gedumpt is, maar we schieten niks op met huilen om verloren tijden. wie weet hoe lang het leven nog duurt... het is zonde het te verspillen.
Meis, werk aan jezelf. Niet zodat je wordt zoals HIJ wou. werk aan jezelf omdat je vooral een relatie met jezelf hebt. Jij kan jezelf elke dag vertellen dat je leuk bent. Dat je het waard bent. Moeilijk misschien, maar je werkt nu aan jezelf en je leven. En je bent het waard om van gehouden te worden.
En zeg nou zelf: als de dag van het einde komt, dan wil je toch het gevoel hebben dat je echt geleefd hebt en niet je leven verspild hebt aan één man?
woensdag 28 oktober 2009 om 13:00
Voor degenen die vinden dat er teveel " het is uit " topics zijn. Misschien komt dat wel doordat mensen op het idee worden gebracht door een ander om ook een eigen topic te beginnen.
Dus hoe meer " uit " topics des ter meer mensen ook die behoefte krijgen. Volgens mij is daar een woord voor, maar kan er niet op komen.
Ga ik nu weer terug naar mijn eigen " uit " sloot.
Dus hoe meer " uit " topics des ter meer mensen ook die behoefte krijgen. Volgens mij is daar een woord voor, maar kan er niet op komen.
Ga ik nu weer terug naar mijn eigen " uit " sloot.
