Man met een kort 'schiet'lontje..

Wat jammer dat dit hele topic naar de klote is geholpen...

ChocoLADElover laat zich hier vast niet meer zien...

Ik weet het zonet niet... Ik vind dat Domnaiefmutsje dingen heeft gezegd, waar Chocoladelover misschien wat aan heeft.

quote:Serafina schreef op 17 november 2009 @ 18:23:

Bananarama heeft toch zeker wel een punt. Zij, chocoladelover, zou zelf ook gebaad zijn met therapie. Ken uzelfe. Om eventuele toekomstige relatieproblemen te voorkomen is het raadzaam om eerst de eigen problematiek aan te pakken.Klopt, maar niet met als doel om leren om te gaan met een gewelddadige partner!!

.

.

Ik heb slechts een enkel berichtje in dit topic gelezen... de eerste twee van TO...



Serieus... je wilt een cursus hoe te leren omgaan met geweld binnen een relatie? Waarom zou je daarmee willen leren omgaan? Dat hoort het helemaal niet te zijn!!!

Of HIJ moet leren geen geweld te gebruiken in de relatie (en daarbuiten), of die relatie moet gewoon klaar.

Cijfer jezelf niet weg omdat hij zichzelf niet in de hand heeft!

Wat jij ook wel of niet gedaan hebt... geweld gebruiken kan je nooit goedpraten. NIET. NOOIT.

quote:Tipzy schreef op 17 november 2009 @ 18:09:

Weet je wat mij ook altijd bezighoud:



Je haalt het in mij naar boven

Je haalt het bloed onder mijn nagels vandaan

Als jij niet ... had gedaan/gezegd was ik ook niet zo tekeer gegaan

Wel apart dat je al zoveel geweld in je leven hebt meegemaakt, moet wel aan jou liggen

Bij vorige relaties had ik dit nooit, zelfs niet het gevoel om te slaan, bij jou wel, dus het komt door jou







Lieverd, je snapt toch wel dat hij dit zegt om jou nog meer te kwetsen. Je onzeker te maken. Je te ruïneren. Dit noemen ze nou geestelijke mishandeling. Zoals ik ook al in je eigen topic zei: ga alsjeblieft professionele hulp zoeken.



Ook ik heb een tijd in een relatie gezeten waarin dit soort dingen tegen me werden gezegd (ik werd alleen niet geslagen). Ik heb na de relatie 1,5 jaar therapie nodig gehad om weer een beetje mijn eigenwaarde terug te krijgen. En nu nog steeds, 10 jaar later, ondervind ik nog altijd de gevolgen van die relatie.

quote:chocoladelover schreef op 17 november 2009 @ 14:47:

...

Daar reageerde ik weer op en voor ik het wist werd ik hardhandig beetgepakt aan beide schouders en in de hoek van de bank gesmeten, meneer ging daarna op me zitten en hield zn hand bij mn keel, waardoor ik nog gekker werd omdat dat in mn vorige relatie finaal mis ging... Dat weet hij dat hij dat niet moet doen bij mij maar toch op dat soort momenten vergeet hij het..

Resultaat, flinke blauwe plekken, beurse plekken en een zeer pijnlijk gevoel..

...

Toch zijn we daar overheen gekomen, dat wil ik nu weer maar ik heb zo mn twijfels dat hij niet een keer ECHT te ver gaat en me echt slaat..

Ik wil dat gewoon voorkomen en kijken hoe we er samen uit kunnen komen.

...





Ben ongetwijfeld vreselijk mosterd, maar heb alleen de eerste pagina gelezen en reageer even op wat me opviel.

Hij moet weten dat hij dat bij NIEMAND moet doen! En je hebt je twijfels dat hij niet een keer echt te ver gaat? In mijn opinie is dit wat hij nu heeft gedaan al écht te ver. Daarnaast twijfel ik oprecht aan je eigenwaarde als je hier niet heel duidelijk een grens trekt. Ik begrijp dat het heus niet makkelijk is als het je overkomt (je houdt immers van de man), maar je moet jezelf op de eerste plaats zetten. En bepalen dat niemand zo met je omgaat. Juist nadat je zo'n relatie al eens eerder hebt meegemaakt.

Factsheet huiselijk geweld:

• 17.000 vrouwen het slachtoffer van zeer ernstig geweld

Soms is het geweld zo ernstig of bedreigend dat vrouwen niets anders rest dan te

vluchten, eventueel met hun kinderen. In 2001 meldden 33.166 vrouwen zich bij een

instelling voor vrouwenopvang.

De cijfers over het aantal vrouwen dat overlijdt aan de gevolgen van gewelddadige

handelingen tussen partners lopen uiteen. Naar schatting gaat het om zestig tot

tachtig vrouwen per jaar. (Factsheet Gezinsgeweld, MHB 2000, WODC 2001).



Iedereen die bekend is met de vrouwenopvang kent de verhalen en jouw verhalen TO is klassiek. Alle vrouwen zeggen dat hij geen slechte man is en dat hij het niet zo kwaad bedoelt, ook die zestig tot 80 vrouwen die per jaar worden vermoord in nederland.

ik zal wel vreselijk in de herhaling vallen en het zou vast niet zoveel meer toevoegen.



Maar meid!... Wat erg dat jij denkt dat het (nog)niet zo heel erg is wat hij doet.

Het is gewoon gevaarlijk bij hem!

Als je hulp wil, please bel morgenvroeg gelijk de dokter en vraag hem naar die therapie.

blijf dan zo eerlijk als hier op het forum, Je dokter zal je vast wel willen helpen.

het is echt niet normaal....

quote:esra schreef op 17 november 2009 @ 15:28:

@WZK;je hebt het heel duidelijk omschreven!!!!Dank je.

.

quote:qwertu schreef op 17 november 2009 @ 21:20:

Wat me zo ontzettend dwars zit aan dit topic en met name aan de posts van Bananarama...



Als je eens in de situatie gezeten hebt, dan weet je dat je als mishandelde sowieso al geneigd bent om te bagatelliseren en relativeren. Je relativeert alle mishandeling gewoon weg en wat overblijft is een liefdevolle, gelijkwaardige relatie.

Jij stelt in deze situatie gezeten te hebben en vertelt ons dat we te zwart-wit denken. Want jou heeft therapie geholpen. Ik vraag me af waar die therapie over ging dan. Als je zo de crux van een ongelijkwaardige, gewelddadige relatie hebt uitgespit, dan zou je mijns inziens toch moeten weten dat de eerste stap op weg naar nuance (mocht je dat al wenselijk vinden), is om te erkennen dat er iets fundamenteel fout zit in je relatie. Dat het NOOIT goed is om de ander te overheersen, op wat voor wijze dan ook. Om ook juist ALTIJD alarmerende symptomen van die overheersing (slaan, in de hoek smijten, lichamelijk onderdrukken, dingen doen die blauwe plekken opleveren, iemand afschermen van de buitenwereld, maar ook de onbetrouwbaarheid van het ineens 180 graden omdraaien) héél serieus te nemen.

Je kunt volgens mij alleen maar een ongelijkwaardige relatie "herstellen", als je JUIST die grenzen heel zwart-wit stelt. Allebei, dus zowel de onderdrukte als de onderdrukker. Om een gelijkwaardige relatie te krijgen, is het namelijk juist nodig dat je beiden die grenzen respecteert en hoe kun je vage grenzen nou respecteren? Juist, die grenzen moeten dus duidelijk gesteld zijn. Zwart-wit.



Tot mijn stomme verbazing reageer jij op díe constatering van ons, dat daar een grens ligt en dat die grens zwart-wit is, als de gebeten hond. Want wij zien dingen waar ze niet zijn, wij zijn thrill-seekers, verzin het.

Dat je ons erop wijst dat er ook binnen een relatie aan dit soort thema's gewerkt kan worden, daar heb ik geen enkel probleem mee. Maar juist de manier waarop jij fel op ons reageert omdat wij stellen dat er een heel duidelijke, zwart-witte grens ligt die in een gelijkwaardige relatie niet overschreden mag worden, maken voor mij jouw posts totaal ongeloofwaardig.



Als je werkelijk in zo'n situatie gezeten hebt en als er werkelijk goede cursussen bestaan waarin je om leert gaan met ongelijkwaardigheid en dat leert herstellen, dan zou je in mijn ogen TO er juist op moeten wijzen dat die grens er nu eenmaal ligt en dat daar geen discussie over mogelijk is. Dan zou je juist gespitst zijn op alle alarmsignalen die je genegeerd hebt. En dan zou je in ons medestanders zien in plaats van tegenstanders. Want onze methode mag dan wel verschillen, ons doel is hetzelfde: zorgen dat de ongelijkwaardigheid beëindigd wordt.



Door de manier waarop jij hier zelf opereert (als nieuweling en toevallig meteen op zo'n controversieel odnerwerp) en door de manier waarop TO zich hier (als nieuwe forummer) profileert, kan ik niet anders dan argwanend worden. En ik krijg er echt pijn in mijn buik van, van de gedachte alleen al dat er mensen zouden kunnen zijn die zo'n onderwerp gebruiken om aandacht te krijgen voor hun cursus of voor weet ik veel wat voor ander doel dan informatie krijgen over een situatie die op zichzelf van toepassing is. Maar ik kan mijn onderbuikgevoel niet uitschakelen en ik heb hierboven beschreven waarom.



Mocht dit een flauwe grap zijn, dan hoop ik dat jullie zelf de angel daarvan verwittigen. Dan kan dit topic afgesloten worden en dan kunnen we allemaal weer verder met onze dagelijkse bezigheden.

Mocht mijn onderbuikgevoel het mis hebben en mocht je werkelijk menen wat je hier in dit topic schrijft, dan zou ik je met klem aan willen raden om je adviezen voor je te houden. Je bent geen expert, je bent ook geen lichtend voorbeeld, je bent op zijn gunstigst iemand die ontzettend veel geluk gehad heeft. Maar gezien het feit dat je zo veel alarmsignalen mist in de openingspost, denk ik dat je in ieder geval niet de juiste persoon om iemand die in deze situatie zit van goed advies te voorzien. Want het enige juiste advies, welke methode of route je ook kiest, is om de grenzen van respect en gelijkwaardigheid te vuur en te zwaard te verdedigen. Zo zwart-wit als ook maar haalbaar is. Alle andere adviezen lijken me niet alleen onbeschoft, maar ook ronduit gevaarlijk.





Ik ben zwaar onder de indruk van deze post. Nogmaals

Ik ook!

Dan ben ik degene die zoveel geluk gehad heeft. Want, zoals ik al enkele malen heb geschreven, hebben zowel vriendlief als ik geen cursus of therapie gehad.



Uit mijn success story concludeer ik als persoon dat het dus wel degelijk mogelijk is. En natuurlijk moet de schrijfster haar grenzen aangeven. Dat heb ik immers ook gedaan. Zonder die grenzen kan een man ook niet weten wanneer die daadwerkelijk te ver gaat. Als er geen grenzen zijn, kan die feitelijk alles doen, daar komt het op neer.



Maar begrijp alsjeblieft dat ik simpelweg mijn eigen ervaringen heb en van daaruit geredeneerd heb ik gewoon hoop. Ik geloof er niet per definitie in dat elke vent die zijn vrouw een mep verkoopt al bij voorbaat moet worden geexporteerd naar een ver eiland. Als mensen niet konden verbeteren, bestonden er ook geen psychiatrische instellingen, gevangenissen, psychologen en al dat andere geneuzel.



Het kan drie kanten op gaan:



a) het blijft zoals het nu is (= verkeerd)

b) het wordt erger (= nog meer verkeerd, geen hoop)

c) het wordt minder, na goede gesprekken en veranderingen van met name zijn kant



In dat laatste geloof ik echt in dit geval, omdat het mijn eigen ervaring is! Als de man inziet dat hij verkeerd bezig is, en eraan wil werken, dan is dat toch een goede basis voor verbetering?



In het verhaal van haar herken ik gewoon elementen uit mijn eigen relatie. Wie ben ik dan om te zeggen 'ga weg bij hem!' als ik zelf heb meegemaakt dat het is goedgekomen??

Wat heb je dan aan grenzen als daar niets tegenover staat? Eerste keer klap is toch al overschreiding? Of moet je dan onder het mom van kansen elke keer weer een klap trotseren tot een moment dat het niet meer gebeurt?



Snap je niet dat optie C al geen optie zou mogen zijn?

ik mis optie d) het komt niet voor



je meest postieve mogelijkheid is c) het wordt minder, na goede gesprekken en veranderingen van met name zijn kant



Dat noem ik niet goedgekomen, dat het minder voorkomt is nog steeds onvoldoende. Geweld hoort niet thuis in een relatie...

Excuseer Banana??? Een man kan in feite alles doen als je geen grenzen aangeeft? Dus de arme man weet gewoon niet dat het niet kan, z'n vriendin in elkaar slaan?



Echt, ik zou jou alsnog goed hard voor je kop rammen. Dat verdien je.

Je bent ziek Banana. Dat is prima, helemaal geweldig, maar hou op om te schrijven aan vrouwen die nog gered kunnen worden. Onethisch.

quote:Digitalis schreef op 17 november 2009 @ 21:56:

Excuseer Banana??? Een man kan in feite alles doen als je geen grenzen aangeeft? Dus de arme man weet gewoon niet dat het niet kan, z'n vriendin in elkaar slaan?



Echt, ik zou jou alsnog goed hard voor je kop rammen. Dat verdien je.Zelfs grenzen maken geen indruk. Behalve dan dat het minder wordt... pfff...

Het geeft alleen maar aan dat jij geen enkel respect hebt voor jezelf en voor je eigen opgelegde grenzen.

Wel DNM, ik leef in de veronderstelling dat mensen weten dat je niet zomaar iemand kunt slaan. Slapende mensen kunnen bijvoorbeeld geen grenzen aangeven, maar volgens de theorie van Banaan mag je die slaan en verkrachten.



Godsamme, hoe kun je zo verwerpelijk dom zijn.

quote:Digitalis schreef op 17 november 2009 @ 21:56:

Echt, ik zou jou alsnog goed hard voor je kop rammen. Dat verdien je.

EXCUSE ME???



Ik mag hopen dat je dit niet serieus bedoelt, anders ben jij degene die harder hulp nodig heeft dan de vent in kwestie!

I don't know Digi... het sneue is dat ze het zelf niet ziet. Ik weet niet of ze gewoon dom is of heel erg ver heen...

Hopelijk nog ver weg van een gezin stichten.

quote:Digitalis schreef op 17 november 2009 @ 22:04:

Wel DNM, ik leef in de veronderstelling dat mensen weten dat je niet zomaar iemand kunt slaan. Slapende mensen kunnen bijvoorbeeld geen grenzen aangeven, maar volgens de theorie van Banaan mag je die slaan en verkrachten.



Godsamme, hoe kun je zo verwerpelijk dom zijn.

Kijk eens aan, ik miste ze al, de reacties waarin mensen zo stom zijn om weer alles te verdraaien. Maar gelukkig, ze zijn weer terug.



Je hebt helemaal gelijk. Mijn motivatie is inderdaad om vrouwen te laten verkrachten. Ziek figuur.