Relaties
alle pijlers
Zijn wij vrouwen nou echt zo zeikerig!?
maandag 23 november 2009 om 21:16
Hoi allemaal!
Al een tijdje zit ik met ''probleempjes'', voor zover je ze zo kunt noemen dan..
Ik ben sinds 2 en half jaar samen met mijn vriend, ben bij hem ingetrokken na een aantal maanden, en we zijn super happy samen! Uit een vorige relatie heeft hij een pracht van een zoon, waar we erg van genieten als hij bij ons is.
Alles gaat super!
Tuurlijk wel eens gepraat over die echte vrouwelijke gevoelens die dan zo nu en dan eens de kop op steken, en misschien dan voor mijn gevoel toch aan bod moeten komen!
Samen een huisje kopen en een kindje..
Iets waar ik ontzettend naar verlang.
Nu nog niet, maar over een jaar of 2 / 3 denk ik wel.
Ik ben nu 24 jaar. Mijn vriend wil voornamelijk echt nog genieten,
een rot relatie achter de rug, waar ex en kindje vertrokken..
( nu 3 en half jaar terug )
Dus hij zit er nu nog niet op te wachten, alle begrip daarvoor!
Maar wat ik nu de laatste tijd dus erg merk, van zijn kant af, is dat hij mij maar zoethout..
We zijn een beetje aan het kijken naar huizen, en als het dan erg dichtbij komt, kan het opeens niet meer...
Of misschien zie ik het heel verkeerd?!
Ook als ik over een kindje van ''ons'' begin. Moet ik stoppen met zeuren, want daar staat zijn hoofd totaal niet naar..
Terwijl hij op het begin wel degelijk heeft gezegd, het graag te willen. Dus ik snap het niet.
Vraag ik normaal aan hem, wat hij nou Echt wil..
Is het weer, rustig joh, komt wel alle tijd..
En heb verleden week duidelijk gezegd, dat ik toch wel verder wil.
Toen het mij even heel erg hoog zat, heb ik gezegd, heel netjes en nomaal, dat ik ermee wil stoppen.
Toen kon opeens alles weer wel!
Heel gek, was dat, lekker naief ding dat ik ben..
Dacht oke, zie je nou, moest hem aleen ff ''wakker'' schudden ofzo!?
Maar nu, zijn we weer terug bij af..
Pfff, moeilijk zeg.
Ben heel gek op hem, en hij doet ontzettend veel voor mij,
maar moet ik mijn dromen opgeven?
En alleen maar afwachten tot zijn verlangens komen..
Of toch verder gaan alleen? En toch maar iemand zoeken, die heel het avontuur ook nog voor het eerst moet meemaken?
Maar dan samen met mij...
Ik hoor graag jullie mening meiden,
alvast bedankt!
Gr. Bloemetje
Al een tijdje zit ik met ''probleempjes'', voor zover je ze zo kunt noemen dan..
Ik ben sinds 2 en half jaar samen met mijn vriend, ben bij hem ingetrokken na een aantal maanden, en we zijn super happy samen! Uit een vorige relatie heeft hij een pracht van een zoon, waar we erg van genieten als hij bij ons is.
Alles gaat super!
Tuurlijk wel eens gepraat over die echte vrouwelijke gevoelens die dan zo nu en dan eens de kop op steken, en misschien dan voor mijn gevoel toch aan bod moeten komen!
Samen een huisje kopen en een kindje..
Iets waar ik ontzettend naar verlang.
Nu nog niet, maar over een jaar of 2 / 3 denk ik wel.
Ik ben nu 24 jaar. Mijn vriend wil voornamelijk echt nog genieten,
een rot relatie achter de rug, waar ex en kindje vertrokken..
( nu 3 en half jaar terug )
Dus hij zit er nu nog niet op te wachten, alle begrip daarvoor!
Maar wat ik nu de laatste tijd dus erg merk, van zijn kant af, is dat hij mij maar zoethout..
We zijn een beetje aan het kijken naar huizen, en als het dan erg dichtbij komt, kan het opeens niet meer...
Of misschien zie ik het heel verkeerd?!
Ook als ik over een kindje van ''ons'' begin. Moet ik stoppen met zeuren, want daar staat zijn hoofd totaal niet naar..
Terwijl hij op het begin wel degelijk heeft gezegd, het graag te willen. Dus ik snap het niet.
Vraag ik normaal aan hem, wat hij nou Echt wil..
Is het weer, rustig joh, komt wel alle tijd..
En heb verleden week duidelijk gezegd, dat ik toch wel verder wil.
Toen het mij even heel erg hoog zat, heb ik gezegd, heel netjes en nomaal, dat ik ermee wil stoppen.
Toen kon opeens alles weer wel!
Heel gek, was dat, lekker naief ding dat ik ben..
Dacht oke, zie je nou, moest hem aleen ff ''wakker'' schudden ofzo!?
Maar nu, zijn we weer terug bij af..
Pfff, moeilijk zeg.
Ben heel gek op hem, en hij doet ontzettend veel voor mij,
maar moet ik mijn dromen opgeven?
En alleen maar afwachten tot zijn verlangens komen..
Of toch verder gaan alleen? En toch maar iemand zoeken, die heel het avontuur ook nog voor het eerst moet meemaken?
Maar dan samen met mij...
Ik hoor graag jullie mening meiden,
alvast bedankt!
Gr. Bloemetje
maandag 23 november 2009 om 23:19
Bloemetje,
De vraag is moet je alleen verder of je dromen opgeven. Je moet voor jezelf bedenken wat voor jou het belangrijkste is. Kun je je dromen opgeven? Want je moet er vanuit gaan denk ik dat hij geen kind meer wil. Het is hem gezien zijn ervaringen ook niet kwalijk te nemen. Dat het met jou anders kan zijn geloof ik direct. Maar hij gelooft dat niet anders had hij toch iets anders gereageerd denk ik. Op mij komt hij over als iemand die het goed vind zoals het nu is. Dus een kind en geen huisje samen kopen. Heb jij daar vrede mee?
De vraag is moet je alleen verder of je dromen opgeven. Je moet voor jezelf bedenken wat voor jou het belangrijkste is. Kun je je dromen opgeven? Want je moet er vanuit gaan denk ik dat hij geen kind meer wil. Het is hem gezien zijn ervaringen ook niet kwalijk te nemen. Dat het met jou anders kan zijn geloof ik direct. Maar hij gelooft dat niet anders had hij toch iets anders gereageerd denk ik. Op mij komt hij over als iemand die het goed vind zoals het nu is. Dus een kind en geen huisje samen kopen. Heb jij daar vrede mee?
dinsdag 24 november 2009 om 00:21
quote:bloemetje85 schreef op 23 november 2009 @ 21:41:
Zo stom is dat.
Ik wil echt nog geen kinderen..
Maar ja, nu die 2 meiden zwanger zijn, maak je het zo dichtbij mee, kleertjes halen echo zien
Zo onwerkelijk allemaal! Zo mooi.
Ja noa, dat is vrouwe eigen denk ik ( als ik dit mag zeggen van weilus )Net nog gecheckt, echt een vrouw, maar dikke vette nietus dus.. Echt, niet alle vrouwen zeiken, niet alle vrouwen willen kinderen, labrador en een station!
Zo stom is dat.
Ik wil echt nog geen kinderen..
Maar ja, nu die 2 meiden zwanger zijn, maak je het zo dichtbij mee, kleertjes halen echo zien
Zo onwerkelijk allemaal! Zo mooi.
Ja noa, dat is vrouwe eigen denk ik ( als ik dit mag zeggen van weilus )Net nog gecheckt, echt een vrouw, maar dikke vette nietus dus.. Echt, niet alle vrouwen zeiken, niet alle vrouwen willen kinderen, labrador en een station!
dinsdag 24 november 2009 om 00:24
dinsdag 24 november 2009 om 10:20
quote:rider schreef op 23 november 2009 @ 21:24:
[...]
Sommige vrouwen wel. Leuke vrouwen niet.
Nou... sommige mannen ook! Ik heb een keer een vriendje gehad die zooooooooooooo kon zeiken! Vaak ook over hoe ik iets zei ("je zegt dat op een bepaalde manier, daar bedoel je vast iets mee"), over dat ik hem te weinig aandacht gaf ("hoezo sta je de hele avond met mijn vrienden te praten en niet met mij") en meer van dat soort ongein.
Pfff heeft me wel de ogen geopend. Dat soort geouwehoer probeer ik nu wel achterwege te laten in de relatie.
[...]
Sommige vrouwen wel. Leuke vrouwen niet.
Nou... sommige mannen ook! Ik heb een keer een vriendje gehad die zooooooooooooo kon zeiken! Vaak ook over hoe ik iets zei ("je zegt dat op een bepaalde manier, daar bedoel je vast iets mee"), over dat ik hem te weinig aandacht gaf ("hoezo sta je de hele avond met mijn vrienden te praten en niet met mij") en meer van dat soort ongein.
Pfff heeft me wel de ogen geopend. Dat soort geouwehoer probeer ik nu wel achterwege te laten in de relatie.
