Relaties
alle pijlers
Single en (tijdelijk) geen zin in dates
zondag 26 juli 2009 om 01:19
Een nieuw topic, aangezien het topic ‘net terug van eerste date’ een beetje begon te vervuilen met off topic reacties/danwel niet van toepassing……including me.
Deze is voor zowel mannen als voor vrouwen, al langere tijd single of nog kort, schrijf gezellig mee.
Het idee dat je even geen zin hebt in dates omdat je gewoon genoeg andere dingen te doen hebt en daten niet op je prioriteitenlijstje staat, geen zin er in of wat dan ook. Je je agenda ook niet zomaar wilt gaan omgooien omdat het 'ineens' zo leuk is.
D.w.z., prima als het voorkomt, zoniet, dan ook goed. En hoe voel je je er zelf bij....Omgeving die vindt dat je anders maar zit te verzuren.....want stel je toch voor dat je de boot zou missen..... of 'je bent zo'n leuke meid/vent, hoe kan dat nou toch' dat je nog niemand hebt leren kennen....etc.
Wie ook?
Deze is voor zowel mannen als voor vrouwen, al langere tijd single of nog kort, schrijf gezellig mee.
Het idee dat je even geen zin hebt in dates omdat je gewoon genoeg andere dingen te doen hebt en daten niet op je prioriteitenlijstje staat, geen zin er in of wat dan ook. Je je agenda ook niet zomaar wilt gaan omgooien omdat het 'ineens' zo leuk is.
D.w.z., prima als het voorkomt, zoniet, dan ook goed. En hoe voel je je er zelf bij....Omgeving die vindt dat je anders maar zit te verzuren.....want stel je toch voor dat je de boot zou missen..... of 'je bent zo'n leuke meid/vent, hoe kan dat nou toch' dat je nog niemand hebt leren kennen....etc.
Wie ook?
zondag 1 november 2009 om 17:43
@lunax: ik ben lid van Route Mobiel. Mijn buren hebben geen auto, of ik ken ze niet goed genoeg. Zat vanmiddag wel te denken, dáár zou ik foute sportmeneer wel voor kunnen bellen (hij woont nl 3 straten achter mij ). Maar toch maar niet. Zie nu de disccussies mbt tegenprestaties al aankomen......
Het verbaasd me toch wel dat je naar huis bent gegaan. Voor mij klinkt het toch een beetje als de kift omdat hij jullie leuke plannen in de soep heeft laten lopen. Wilde je niet bij hem blijven om hém? Omdat je graag bij hém wilt zijn?
Heb trouwens een heerlijke middag tot nu toe. Eerst ff onder de zonnebank en daarna een filmpje gekeken. Helemaal passend bij dit weer, heb Saw V gekeken.
Het maakt GM niet aantrekkelijker. Hij is nl geen relatiemateriaal, wil hem echt alleen voor de sex. Heb nu zoiets van: wil je door of niet?! Wees een vent en maak een beslissing. En als hij zegt, nee ik laat het hier bij, ook prima. Dat zou ik in hem te prijzen vinden.
Het verbaasd me toch wel dat je naar huis bent gegaan. Voor mij klinkt het toch een beetje als de kift omdat hij jullie leuke plannen in de soep heeft laten lopen. Wilde je niet bij hem blijven om hém? Omdat je graag bij hém wilt zijn?
Heb trouwens een heerlijke middag tot nu toe. Eerst ff onder de zonnebank en daarna een filmpje gekeken. Helemaal passend bij dit weer, heb Saw V gekeken.
Het maakt GM niet aantrekkelijker. Hij is nl geen relatiemateriaal, wil hem echt alleen voor de sex. Heb nu zoiets van: wil je door of niet?! Wees een vent en maak een beslissing. En als hij zegt, nee ik laat het hier bij, ook prima. Dat zou ik in hem te prijzen vinden.
zondag 1 november 2009 om 19:07
quote:dolphin74 schreef op 01 november 2009 @ 17:33:
[...]
Het is juist andersom; schoonheid is vergankelijk, innerlijk is blijvend.
Als iemand zichzelf mooi vindt heeft diegene meer kans om gelukkig te worden. Dit hangt niet af van andere mensen, het zit in jezelf. Want dát straal je uit.
Zo eens! De innerlijke vrouw wil graag begeerd worden door een mooie man. Een man met uitstraling ís mooi! Of dat nou volgens de huidig geldende medianorm is of niet.
Het feit dat Goedzo neerzet als waar, dat mooie mensen meer kans op geluk hebben zal vast kloppen. Als je je mooi voelt straal je dat uit. En dát levert succes op. Zelfverzekerdheid. Niet een kaaklijn die precies recht is en helderblauwe ogen.
[...]
Het is juist andersom; schoonheid is vergankelijk, innerlijk is blijvend.
Als iemand zichzelf mooi vindt heeft diegene meer kans om gelukkig te worden. Dit hangt niet af van andere mensen, het zit in jezelf. Want dát straal je uit.
Zo eens! De innerlijke vrouw wil graag begeerd worden door een mooie man. Een man met uitstraling ís mooi! Of dat nou volgens de huidig geldende medianorm is of niet.
Het feit dat Goedzo neerzet als waar, dat mooie mensen meer kans op geluk hebben zal vast kloppen. Als je je mooi voelt straal je dat uit. En dát levert succes op. Zelfverzekerdheid. Niet een kaaklijn die precies recht is en helderblauwe ogen.
zondag 1 november 2009 om 19:11
quote:dolphin74 schreef op 01 november 2009 @ 17:43:
@lunax: ik ben lid van Route Mobiel. Mijn buren hebben geen auto, of ik ken ze niet goed genoeg. Zat vanmiddag wel te denken, dáár zou ik foute sportmeneer wel voor kunnen bellen (hij woont nl 3 straten achter mij ). Maar toch maar niet. Zie nu de disccussies mbt tegenprestaties al aankomen......
Succes dan morgen! Ik help je duimen dat het idd alleen de accu is quote:Het verbaasd me toch wel dat je naar huis bent gegaan. Voor mij klinkt het toch een beetje als de kift omdat hij jullie leuke plannen in de soep heeft laten lopen. Wilde je niet bij hem blijven om hém? Omdat je graag bij hém wilt zijn?
Eh... het staat er idd wat simpel gezegd in mijn vorige post. Ik zet het wel even op de mail. Als ik het hier precies neerzet wordt het wel heel herkenbaar allemaal
Maar het was echt niet de kift. Kan me wel voorstellen dat het zo overkwam trouwens.
quote:
Heb trouwens een heerlijke middag tot nu toe. Eerst ff onder de zonnebank en daarna een filmpje gekeken. Helemaal passend bij dit weer, heb Saw V gekeken.
Het maakt GM niet aantrekkelijker. Hij is nl geen relatiemateriaal, wil hem echt alleen voor de sex. Heb nu zoiets van: wil je door of niet?! Wees een vent en maak een beslissing. En als hij zegt, nee ik laat het hier bij, ook prima. Dat zou ik in hem te prijzen vinden.Als je het zo stelt zit daar ook wat in idd. En wat houdt je tegen om deze directe vraag gewoon aan hem te stellen?
@lunax: ik ben lid van Route Mobiel. Mijn buren hebben geen auto, of ik ken ze niet goed genoeg. Zat vanmiddag wel te denken, dáár zou ik foute sportmeneer wel voor kunnen bellen (hij woont nl 3 straten achter mij ). Maar toch maar niet. Zie nu de disccussies mbt tegenprestaties al aankomen......
Succes dan morgen! Ik help je duimen dat het idd alleen de accu is quote:Het verbaasd me toch wel dat je naar huis bent gegaan. Voor mij klinkt het toch een beetje als de kift omdat hij jullie leuke plannen in de soep heeft laten lopen. Wilde je niet bij hem blijven om hém? Omdat je graag bij hém wilt zijn?
Eh... het staat er idd wat simpel gezegd in mijn vorige post. Ik zet het wel even op de mail. Als ik het hier precies neerzet wordt het wel heel herkenbaar allemaal
Maar het was echt niet de kift. Kan me wel voorstellen dat het zo overkwam trouwens.
quote:
Heb trouwens een heerlijke middag tot nu toe. Eerst ff onder de zonnebank en daarna een filmpje gekeken. Helemaal passend bij dit weer, heb Saw V gekeken.
Het maakt GM niet aantrekkelijker. Hij is nl geen relatiemateriaal, wil hem echt alleen voor de sex. Heb nu zoiets van: wil je door of niet?! Wees een vent en maak een beslissing. En als hij zegt, nee ik laat het hier bij, ook prima. Dat zou ik in hem te prijzen vinden.Als je het zo stelt zit daar ook wat in idd. En wat houdt je tegen om deze directe vraag gewoon aan hem te stellen?
zondag 1 november 2009 om 19:40
Oh het móet de accu wel zijn?! Nee, denk het wel hoor. Als ik de sleutel omdraai gebeurd er helemaal niks. En ik heb al een paar keer gehad dat ik er net op tijd achter kwam dat ik de radio niet uit had gedaan. Al die keren dacht ik: het gebeurd me nog een keer dat ik daar te laat achterkom.
Duidelijk verhaal trouwens
Heb hem afgelopen week gevraagd of hij me nog wel weer wil zien. Daar was het antwoord heel duidelijk JA op. Alleen als ik dan doorvraag, wanneer dan, blijft het stil. Ik geef hem nog 2 weken de kans om iets af te spreken, tis graag of helemaal niet
Duidelijk verhaal trouwens
Heb hem afgelopen week gevraagd of hij me nog wel weer wil zien. Daar was het antwoord heel duidelijk JA op. Alleen als ik dan doorvraag, wanneer dan, blijft het stil. Ik geef hem nog 2 weken de kans om iets af te spreken, tis graag of helemaal niet
zondag 1 november 2009 om 21:35
BE, hoe is het nu? Wat meer rust gekregen, te weten dat de opening er is? Ondanks niet veel gepraat. En SV was een soort van sweet memorie-idee?
Zie je en zo mis ik dus weer veel…..was je middagje met je mams gezellig Lunax?
Vriendin heb ik vanavond een sms-je gestuurd hoe het met haar gaat. Heeft ze wel op gereageerd alleen niet op mijn eerdere vraag van vandeweek. Prima, daar laat ik het dan ook bij. Is haar keus alhoewel ik ook een soort van door-elkaar-rammelen voel, want ik vermoed dat ze er niets mee/aan gedaan heeft. Maar goed, ook dat is haar keus.
Dolphin, groot gelijk dat je niet op GM gaat zitten wachten. Spannende mails (of sms) zijn zo gestuurd en kan erg leuk en lekker zijn. Dan wil je liefst dat er uiteindelijk ook wat mee gedaan wordt of eerlijk aangeven dat er geen vervolg komt. Dus tsja, weer dat woorden en daden idee . Nog druk op je werk?
En Lunax, jouw laatste post oa over verliezen….heb ik CM ooit gehad… Heb niets meer gehoord en het schuift ook steeds meer naar de achtergrond, niet alleen door LGM of vriendin, ook werk en dwingen tot andere gedachten. Ik denk werkelijk dat als ie over een tijdje contact zoekt, ik dan wel het lef heb om te zeggen dat ie te laat is. Dan maar niet goed afgesloten.
Dat is dan juist weer erg leuk met LGM. Die vroeg daarnet of ie nog ‘mocht’ bellen. Heb aangegeven dat ik even met ‘jullie’ bezig was, en daarna gewoon lekker naar bed wilde.
Ipv stilte krijg ik gewoon een bericht terug; helemaal prima, (doe ze de groeten, haha) en slaap lekker voor straks.
Gisteren eerst met zoonlief naar zwemmen geweest, hij moest afzwemmen en het zat daar afgeladen vol. Waar ik zelf een beetje van baalde was het feit dat alle meekomers (ooms, tantes, buurvrouw/buurman ja echt waar) eerder naar binnen mochten dan de ouder(s) van de afzwemmers. Gevolg; tegen de tijd dat wij binnen waren was er geen stoel meer vrij dus geen goed zicht meer. Jammer. M.i. had dat andersom gemoeten qua organisatie.
Daarna zijn we gaan halloweenen bij mijn andere schoonzus en dat was erg gezellig. Ook de buurmeisjes waren er (volgens mij heeft de oudste een oogje op die van mij haha, continue volgen, aanraken etc. en die van mij moet daar he-le-maal niets van hebben van dat gefrut op die manier).
Zoon was verkleed en geschminkt als vampier. Ik moet zeggen, in het duister zag hij er ook echt niet fris uit zeg maar . Had bij mijzelf twee rode stippen in mijn nek gezet en bij hem 2 rode strepen langs zijn mondhoek getrokken. Pompoenen waren weer mooi geworden.
Meiden, ik crash mijn bank op en wens jullie nog een fijne avond.
Werk ze alvast!
Komende dagen even afwezig ivm werk. Paar drukke en lange dagen voor de boeg.
Zie je en zo mis ik dus weer veel…..was je middagje met je mams gezellig Lunax?
Vriendin heb ik vanavond een sms-je gestuurd hoe het met haar gaat. Heeft ze wel op gereageerd alleen niet op mijn eerdere vraag van vandeweek. Prima, daar laat ik het dan ook bij. Is haar keus alhoewel ik ook een soort van door-elkaar-rammelen voel, want ik vermoed dat ze er niets mee/aan gedaan heeft. Maar goed, ook dat is haar keus.
Dolphin, groot gelijk dat je niet op GM gaat zitten wachten. Spannende mails (of sms) zijn zo gestuurd en kan erg leuk en lekker zijn. Dan wil je liefst dat er uiteindelijk ook wat mee gedaan wordt of eerlijk aangeven dat er geen vervolg komt. Dus tsja, weer dat woorden en daden idee . Nog druk op je werk?
En Lunax, jouw laatste post oa over verliezen….heb ik CM ooit gehad… Heb niets meer gehoord en het schuift ook steeds meer naar de achtergrond, niet alleen door LGM of vriendin, ook werk en dwingen tot andere gedachten. Ik denk werkelijk dat als ie over een tijdje contact zoekt, ik dan wel het lef heb om te zeggen dat ie te laat is. Dan maar niet goed afgesloten.
Dat is dan juist weer erg leuk met LGM. Die vroeg daarnet of ie nog ‘mocht’ bellen. Heb aangegeven dat ik even met ‘jullie’ bezig was, en daarna gewoon lekker naar bed wilde.
Ipv stilte krijg ik gewoon een bericht terug; helemaal prima, (doe ze de groeten, haha) en slaap lekker voor straks.
Gisteren eerst met zoonlief naar zwemmen geweest, hij moest afzwemmen en het zat daar afgeladen vol. Waar ik zelf een beetje van baalde was het feit dat alle meekomers (ooms, tantes, buurvrouw/buurman ja echt waar) eerder naar binnen mochten dan de ouder(s) van de afzwemmers. Gevolg; tegen de tijd dat wij binnen waren was er geen stoel meer vrij dus geen goed zicht meer. Jammer. M.i. had dat andersom gemoeten qua organisatie.
Daarna zijn we gaan halloweenen bij mijn andere schoonzus en dat was erg gezellig. Ook de buurmeisjes waren er (volgens mij heeft de oudste een oogje op die van mij haha, continue volgen, aanraken etc. en die van mij moet daar he-le-maal niets van hebben van dat gefrut op die manier).
Zoon was verkleed en geschminkt als vampier. Ik moet zeggen, in het duister zag hij er ook echt niet fris uit zeg maar . Had bij mijzelf twee rode stippen in mijn nek gezet en bij hem 2 rode strepen langs zijn mondhoek getrokken. Pompoenen waren weer mooi geworden.
Meiden, ik crash mijn bank op en wens jullie nog een fijne avond.
Werk ze alvast!
Komende dagen even afwezig ivm werk. Paar drukke en lange dagen voor de boeg.
zondag 1 november 2009 om 21:59
quote:goedzo schreef op 01 november 2009 @ 17:16:
[...]
Het innerlijk van menig vrouw wil nu eenmaal begeerd worden door een mooie man.
En dat geldt andersom niet zo dan?
Inhoud en uitstraling kunnen van moment tot moment verschillen.
Uiterlijke bewondering is er voor altijd.
Jippie!
Wie wil er nou niet succesvolle genen doorgeven aan zijn of haar kinderen.
Kun je die kweken? Doe mij er een dozijn dan. Ik wil nl. graag dat mijn kind als een etter opgroeit want het liefst zie ik dat ie concertpianist wordt, schoonspringer, de nr 1 op tennis-danwel golf gebied, geweldig moet kunnen zeilen, Jamie Oliver wordt en daarbuiten ook nog eens allercharmantst, zonder te zeuren de vuilnisbakken buiten zet (direct ), zijn vriendin later de hemel in neukt en zijn mams elke week met een koffiebezoek komt vereren en voor al zijn vrienden de tijd heeft en neemt. Tsja, het komt zijn baan dan wel niet ten goede maar hey, who cares, zijn genen zijn perfect.
Zo, dat moest ik even kwijt.
Schoonheid is daarbij een belangrijke factor.
Mannen die niet zo mooi zijn kunnen dit wellicht compenseren door een goede baan.
Dan zijn de mannen die ik ken echt oerlelijk.
Wie bepaalt in zijn algemeenheid wat schoonheid is. Dat is toch voor iedereen verschillend? Iemand kan helemaal zwijmelen bij George Clooney; ik zie de man en denk, leuk maar word er echt niet nat van hoor.
Het feit is en blijft dat mooie mensen meer kansen hebben om gelukkig te worden [quote]
Goedzo, waar wil je nu eigenlijk helemaal heen met je verhaal? Is me nl. volstrekt onduidelijk, vandaar mijn wat relantwoorden.
[...]
Het innerlijk van menig vrouw wil nu eenmaal begeerd worden door een mooie man.
En dat geldt andersom niet zo dan?
Inhoud en uitstraling kunnen van moment tot moment verschillen.
Uiterlijke bewondering is er voor altijd.
Jippie!
Wie wil er nou niet succesvolle genen doorgeven aan zijn of haar kinderen.
Kun je die kweken? Doe mij er een dozijn dan. Ik wil nl. graag dat mijn kind als een etter opgroeit want het liefst zie ik dat ie concertpianist wordt, schoonspringer, de nr 1 op tennis-danwel golf gebied, geweldig moet kunnen zeilen, Jamie Oliver wordt en daarbuiten ook nog eens allercharmantst, zonder te zeuren de vuilnisbakken buiten zet (direct ), zijn vriendin later de hemel in neukt en zijn mams elke week met een koffiebezoek komt vereren en voor al zijn vrienden de tijd heeft en neemt. Tsja, het komt zijn baan dan wel niet ten goede maar hey, who cares, zijn genen zijn perfect.
Zo, dat moest ik even kwijt.
Schoonheid is daarbij een belangrijke factor.
Mannen die niet zo mooi zijn kunnen dit wellicht compenseren door een goede baan.
Dan zijn de mannen die ik ken echt oerlelijk.
Wie bepaalt in zijn algemeenheid wat schoonheid is. Dat is toch voor iedereen verschillend? Iemand kan helemaal zwijmelen bij George Clooney; ik zie de man en denk, leuk maar word er echt niet nat van hoor.
Het feit is en blijft dat mooie mensen meer kansen hebben om gelukkig te worden [quote]
Goedzo, waar wil je nu eigenlijk helemaal heen met je verhaal? Is me nl. volstrekt onduidelijk, vandaar mijn wat relantwoorden.
maandag 2 november 2009 om 01:27
quote:Dibbes1 schreef op 01 november 2009 @ 21:59:
[...]
[quote]
Goedzo, waar wil je nu eigenlijk helemaal heen met je verhaal? Is me nl. volstrekt onduidelijk, vandaar mijn wat relantwoorden.
Al jouw antwoorden zijn goed, want het geeft jouw gedachten en gevoelens weer.
Ik heb geen verhaal en wil nergens heen.
Schoonheid is namelijk een van de aspecten waar veel mensen
( dus ook jij en ik) gevoelig voor zijn om een wildvreemde een kans te geven om ons beter te leren kennen.
Wat voor mij mooi is kan voor jou mogelijk lelijk zijn, maar dat doet niets af aan de behoefte om waarde toe te kennen aan objecten en personen om ons heen.
Veel vrouwen zullen mogelijkerwijs afknappen op Hugh Grant als hij in het openbaar staat te plassen tegen een boompje.
Hetzelfde geldt voor Cameron Diaz als zij midden in een winkelstraat een hond schopt.
Al met al is het nog steeds beter om onze toekomstige partners te selecteren op gedrag en uiterlijk.
Blijkbaar lopen er niet voldoende mannen en vrouwen rond die elkaar kunnen aanvullen kwa gedrag en uiterlijk met als gevolg een niet ontwikkelde samenleving.
[...]
[quote]
Goedzo, waar wil je nu eigenlijk helemaal heen met je verhaal? Is me nl. volstrekt onduidelijk, vandaar mijn wat relantwoorden.
Al jouw antwoorden zijn goed, want het geeft jouw gedachten en gevoelens weer.
Ik heb geen verhaal en wil nergens heen.
Schoonheid is namelijk een van de aspecten waar veel mensen
( dus ook jij en ik) gevoelig voor zijn om een wildvreemde een kans te geven om ons beter te leren kennen.
Wat voor mij mooi is kan voor jou mogelijk lelijk zijn, maar dat doet niets af aan de behoefte om waarde toe te kennen aan objecten en personen om ons heen.
Veel vrouwen zullen mogelijkerwijs afknappen op Hugh Grant als hij in het openbaar staat te plassen tegen een boompje.
Hetzelfde geldt voor Cameron Diaz als zij midden in een winkelstraat een hond schopt.
Al met al is het nog steeds beter om onze toekomstige partners te selecteren op gedrag en uiterlijk.
Blijkbaar lopen er niet voldoende mannen en vrouwen rond die elkaar kunnen aanvullen kwa gedrag en uiterlijk met als gevolg een niet ontwikkelde samenleving.
maandag 2 november 2009 om 19:38
@Dibbes: Klinkt als een drukke maar leuke dag voor Jr. met een halloweenfeestje en afzwemmen op 1 dag! Idd beetje raar dat de ouders niet meer konden zitten. Lekker over nagedacht dan weer :-/
Jouw LGM klinkt trouwens als MM. Die doet dat ook. Dat vragen of hij dingen mag en geen punt als het niet uitkomt. Vooral in het begin had hij heel erg zoiets van 'misschien kunnen we dan vanavond nog even bellen, als jij dat tenminste ook wilt?'. Bleek onzekerheid te zijn. Wilde ik hem wel wéér spreken? etc. Geen idee of dat bij LGM ook zo is maar hij klinkt wel een beetje als de Gentleman ipv de Woest aantrekkelijke sweep you off your feet man
Gaan jullie nog wel een keer daten of wordt je nog teveel heen en weer geslingerd door je gevoel v.s. ratio?
Succes met je drukke week in ieder geval en we zien je vanzelf wel weer voorbij fietsen
PS: Middagje met mams was onverwacht eigenlijk heel gezellig. Is vaak zo he? Juist als je ergens eigenlijk helemaal geen zin in hebt wordt het gewoon hartstikke gezellig
@Dophin: voor je auto! Kan je niet zo'n verklikker op je radio laten zetten? Die heb ik voor mijn radio en mijn lichten. Als ik de deur open en 1 van de 2 staat nog aan dan gaat er zo'n beetje een luchtalarm door mijn auto. Ik ben namelijk ook zo'n kluns die alles aan laat staan......
Jouw LGM klinkt trouwens als MM. Die doet dat ook. Dat vragen of hij dingen mag en geen punt als het niet uitkomt. Vooral in het begin had hij heel erg zoiets van 'misschien kunnen we dan vanavond nog even bellen, als jij dat tenminste ook wilt?'. Bleek onzekerheid te zijn. Wilde ik hem wel wéér spreken? etc. Geen idee of dat bij LGM ook zo is maar hij klinkt wel een beetje als de Gentleman ipv de Woest aantrekkelijke sweep you off your feet man
Gaan jullie nog wel een keer daten of wordt je nog teveel heen en weer geslingerd door je gevoel v.s. ratio?
Succes met je drukke week in ieder geval en we zien je vanzelf wel weer voorbij fietsen
PS: Middagje met mams was onverwacht eigenlijk heel gezellig. Is vaak zo he? Juist als je ergens eigenlijk helemaal geen zin in hebt wordt het gewoon hartstikke gezellig
@Dophin: voor je auto! Kan je niet zo'n verklikker op je radio laten zetten? Die heb ik voor mijn radio en mijn lichten. Als ik de deur open en 1 van de 2 staat nog aan dan gaat er zo'n beetje een luchtalarm door mijn auto. Ik ben namelijk ook zo'n kluns die alles aan laat staan......
donderdag 5 november 2009 om 16:10
Hier ook even
Het werken gaat op zich best goed. Verbazingwekkend hoe snel je dingen weer oppakt als je er twee maanden bent uitgeweest. Veel enthousiaste collega's die blij zijn dat ik er weer ben helpt ook dus ik heb het er best weer naar mijn zin. Nu is het alleen en kwestie van grenzen bewaken (en daar ben ik nou eenmaal niet zo goed in). Ik heb nu bijvoorbeeld mijn vrije dag alweer geruild. Ben vandaag nu thuis en ga morgenochend werken (terwijl ik op vrijdag nooit werk). Dat is echter wel een beetje in eigenbelang dus waar ligt dan de grens? Dat blijf ik lastig vinden...
Verder..... MM is lief
Het werken gaat op zich best goed. Verbazingwekkend hoe snel je dingen weer oppakt als je er twee maanden bent uitgeweest. Veel enthousiaste collega's die blij zijn dat ik er weer ben helpt ook dus ik heb het er best weer naar mijn zin. Nu is het alleen en kwestie van grenzen bewaken (en daar ben ik nou eenmaal niet zo goed in). Ik heb nu bijvoorbeeld mijn vrije dag alweer geruild. Ben vandaag nu thuis en ga morgenochend werken (terwijl ik op vrijdag nooit werk). Dat is echter wel een beetje in eigenbelang dus waar ligt dan de grens? Dat blijf ik lastig vinden...
Verder..... MM is lief
zondag 8 november 2009 om 11:35
Weer ff een berichtje. Erg drukke werkweek gehad maar ben nu heerlijk aan het genieten van het wknd. Straks weer ff sporten, dat gaat weer erg lekker en ik merk dat ik weer wat meer energie heb. Voel me goed!
@lunax: je hebt nu wel de kans om je collega's te laten wennen aan je nieuwe grenzen. Grijp die kans! Probeer echt bij jezelf te blijven en dat jíj wilt. Als je aan het werk bent en je gaat ineens dingen aanpassen zullen mensen gaan protesteren. Maar jij bent er 2 mnd uitgeweest en mensen zullen nu begrijpen dat je het anders aanpakt. Dat begrijpen ze over 3 maanden, als je er weer vol in zit, niet meer.
Erg vervelend, die reorganisatie. Brengt altijd onrust met zich mee. Maar verdwijnt jouw functie zoals die er nu uitziet? (als jij weggaat dan) Of ook je functie ná de reorganisatie en in de nieuwe vorm? Het biedt ook weer kansen, klinkt goed hoor, dat je je kan richten op dat wat je leuk vindt. Maar het blijft onzeker en dat is altijd vervelend.
@dibbes: alles goed?
Mbt GM geen nieuws. Oftewel, time to move on
Dames, ik ga me ff in het zweet werken (en hopelijk mooie mannen kijken ). Spreek jullie weer!
@lunax: je hebt nu wel de kans om je collega's te laten wennen aan je nieuwe grenzen. Grijp die kans! Probeer echt bij jezelf te blijven en dat jíj wilt. Als je aan het werk bent en je gaat ineens dingen aanpassen zullen mensen gaan protesteren. Maar jij bent er 2 mnd uitgeweest en mensen zullen nu begrijpen dat je het anders aanpakt. Dat begrijpen ze over 3 maanden, als je er weer vol in zit, niet meer.
Erg vervelend, die reorganisatie. Brengt altijd onrust met zich mee. Maar verdwijnt jouw functie zoals die er nu uitziet? (als jij weggaat dan) Of ook je functie ná de reorganisatie en in de nieuwe vorm? Het biedt ook weer kansen, klinkt goed hoor, dat je je kan richten op dat wat je leuk vindt. Maar het blijft onzeker en dat is altijd vervelend.
@dibbes: alles goed?
Mbt GM geen nieuws. Oftewel, time to move on
Dames, ik ga me ff in het zweet werken (en hopelijk mooie mannen kijken ). Spreek jullie weer!
maandag 9 november 2009 om 23:24
quote:dolphin74 schreef op 08 november 2009 @ 11:35:
Maar jij bent er 2 mnd uitgeweest en mensen zullen nu begrijpen dat je het anders aanpakt. Dat begrijpen ze over 3 maanden, als je er weer vol in zit, niet meer.
Dank! Deze ga ik heel goed in mijn oren knopen.quote:Erg vervelend, die reorganisatie. Brengt altijd onrust met zich mee. Maar verdwijnt jouw functie zoals die er nu uitziet? (als jij weggaat dan) Of ook je functie ná de reorganisatie en in de nieuwe vorm?De functie verdwijnt helemaal als ik ooit zou stoppen. Beetje rare situatie dus maar die leg ik nog wel eens uit
Maar jij bent er 2 mnd uitgeweest en mensen zullen nu begrijpen dat je het anders aanpakt. Dat begrijpen ze over 3 maanden, als je er weer vol in zit, niet meer.
Dank! Deze ga ik heel goed in mijn oren knopen.quote:Erg vervelend, die reorganisatie. Brengt altijd onrust met zich mee. Maar verdwijnt jouw functie zoals die er nu uitziet? (als jij weggaat dan) Of ook je functie ná de reorganisatie en in de nieuwe vorm?De functie verdwijnt helemaal als ik ooit zou stoppen. Beetje rare situatie dus maar die leg ik nog wel eens uit
vrijdag 13 november 2009 om 09:06
Hoi hoi dames,
Drukke dagen allemaal, hier ook.
Tussen de drukte door lukt het steeds beter om te praten.
Naast het samenwonen en een gezin vormen ben ik toch wel heel erg bezig met het inrichten van mijn leven met kids zonder partner. Hoe lief en aardig ook, de situatie dwingt me om besluiten te maken waar ik niet aan toe ben en na vele keren van nul af aan te zijn begonnen wil ik dat nooit weer.
Ik sluit hem bewust buiten sommige dingen omdat ik wil dat het mijn beslissingen zijn en niet ons.
Omdat ik niet wilde samenwonen (maar het nu best prettig vind) kijk ik toch naar de toekomst op een manier alsof ik die zelfstandig inricht. Als BM daarbij wil horen prima maar ik wil niet mijn leven aanpassen aan een man of aan een situatie vanwege financien of wetgeving.
Helaas zitten daar haken en ogen aan maar ik ben echt nog niet toe aan definitieve keuzes.
Het vervelende is dat als we samenwonen ik geen inkomen heb straks, en dat zou me afhankelijk maken.
Tevens is BM zzp-er en niet zeker van werk, zou hij vast werk hebben dan kan ik mijn droom gaan realiseren.
Heeft hij geen inkomen dan moet ik fulltime aan het werk en na burnout-overspanning-depressies en een thuissituatie met adhd en add kinderen (incl. moi) weet ik dat ik dat niet ga trekken.
Ik wil nu een WIK gaan aanvragen maar heb geen idee of ik dat voor elkaar ga krijgen. Ik moet en zal iets in de kunst gaan doen want als ik in een reguliere baan aan het werk ga dan weet ik zeker dat ik na drie maanden weer overspannen ben.
De liefde zit dus wel goed maar de omstandigheden dwingen mij om (te) ver vooruit te kijken en dat is weinig romantisch.
Ik werk nu 10 uur in de week en zit daarmee echt aan mijn tax, terwijl ik een sollicitatieplicht heb van 30 uur. Ik heb nog een paar maanden ww en dan moet ik of fulltime aan de slag of een bijstand aanvragen, die ik dus niet krijg als bm hier is.
Ik pieker me suf hoe ik dit moet doen allemaal.
Zit met de kinderen in een traject voor een PGB en rugzakje en ben alleen maar bezig om mijn leven goed op de rit te krijgen en ik wil gewoon echt niet dat ik straks dankjewel tegen bm moet zeggen omdat die me financieel ondersteunt.
Het is zo dubbel want wil ik hem toelaten in ons leven dan maakt hij onderdeel uit van het geheel en zou hij dat graag willen doen.
Maar goed ik vind na een half jaar alles nog veel te vroeg en te onzeker om zulke stappen definitief te maken en wil niet weer het risico lopen om onderuit te gaan.
Ik ben in mijn leven 4 keer finaal rock-bottom geweest , door dood, scheiding, burnout, scheiding, dood, verhuizingen, stress, werkloosheid.Geef mijn portie maar aan fikkie.
Ik wil alleen nog op mezelf kunnen vertrouwen en zeggen daar is het gat van de deur. Alles samen durf ik niet meer aan.
Bm is van harte welkom in mijn huis maar voorlopig durf ik nog geen toekomstplannen te maken.
Alleen IK MOET WEL.
pffff lang verhaal weer eens, weet niet of jullie er nog een touw aan vast kunnen knopen.
Ik ga me even buigen over regeltjes en mazen in de wet...
Goed weekend allemaal en als iemand van jullie me een helder advies kan geven? welkom.
Drukke dagen allemaal, hier ook.
Tussen de drukte door lukt het steeds beter om te praten.
Naast het samenwonen en een gezin vormen ben ik toch wel heel erg bezig met het inrichten van mijn leven met kids zonder partner. Hoe lief en aardig ook, de situatie dwingt me om besluiten te maken waar ik niet aan toe ben en na vele keren van nul af aan te zijn begonnen wil ik dat nooit weer.
Ik sluit hem bewust buiten sommige dingen omdat ik wil dat het mijn beslissingen zijn en niet ons.
Omdat ik niet wilde samenwonen (maar het nu best prettig vind) kijk ik toch naar de toekomst op een manier alsof ik die zelfstandig inricht. Als BM daarbij wil horen prima maar ik wil niet mijn leven aanpassen aan een man of aan een situatie vanwege financien of wetgeving.
Helaas zitten daar haken en ogen aan maar ik ben echt nog niet toe aan definitieve keuzes.
Het vervelende is dat als we samenwonen ik geen inkomen heb straks, en dat zou me afhankelijk maken.
Tevens is BM zzp-er en niet zeker van werk, zou hij vast werk hebben dan kan ik mijn droom gaan realiseren.
Heeft hij geen inkomen dan moet ik fulltime aan het werk en na burnout-overspanning-depressies en een thuissituatie met adhd en add kinderen (incl. moi) weet ik dat ik dat niet ga trekken.
Ik wil nu een WIK gaan aanvragen maar heb geen idee of ik dat voor elkaar ga krijgen. Ik moet en zal iets in de kunst gaan doen want als ik in een reguliere baan aan het werk ga dan weet ik zeker dat ik na drie maanden weer overspannen ben.
De liefde zit dus wel goed maar de omstandigheden dwingen mij om (te) ver vooruit te kijken en dat is weinig romantisch.
Ik werk nu 10 uur in de week en zit daarmee echt aan mijn tax, terwijl ik een sollicitatieplicht heb van 30 uur. Ik heb nog een paar maanden ww en dan moet ik of fulltime aan de slag of een bijstand aanvragen, die ik dus niet krijg als bm hier is.
Ik pieker me suf hoe ik dit moet doen allemaal.
Zit met de kinderen in een traject voor een PGB en rugzakje en ben alleen maar bezig om mijn leven goed op de rit te krijgen en ik wil gewoon echt niet dat ik straks dankjewel tegen bm moet zeggen omdat die me financieel ondersteunt.
Het is zo dubbel want wil ik hem toelaten in ons leven dan maakt hij onderdeel uit van het geheel en zou hij dat graag willen doen.
Maar goed ik vind na een half jaar alles nog veel te vroeg en te onzeker om zulke stappen definitief te maken en wil niet weer het risico lopen om onderuit te gaan.
Ik ben in mijn leven 4 keer finaal rock-bottom geweest , door dood, scheiding, burnout, scheiding, dood, verhuizingen, stress, werkloosheid.Geef mijn portie maar aan fikkie.
Ik wil alleen nog op mezelf kunnen vertrouwen en zeggen daar is het gat van de deur. Alles samen durf ik niet meer aan.
Bm is van harte welkom in mijn huis maar voorlopig durf ik nog geen toekomstplannen te maken.
Alleen IK MOET WEL.
pffff lang verhaal weer eens, weet niet of jullie er nog een touw aan vast kunnen knopen.
Ik ga me even buigen over regeltjes en mazen in de wet...
Goed weekend allemaal en als iemand van jullie me een helder advies kan geven? welkom.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
zondag 15 november 2009 om 17:35
Ha BE,
Druk idd hier. Paar dagen op cursus geweest, druk met MM, druk met dingen daarbuiten en zo kom ik aan forummen bijna niet meer toe. Bewuste keus, dat wel.
Ik zou echt willen dat ik iets zinnigs kon zeggen op je openhartige post. Maar ik heb zo weinig verstand van de wet in dit soort gevallen, had tot een maand geleden nog nooit van PGB gehoord etc. Ik ben bang dat ik dan ook helemaal niets zinnigs in te brengen heb.
Wat ik wel lees uit je post is dat je heel erg aan het kiezen bent voor jezelf. Dat juich ik alleen maar toe. Je lijkt e.e.a. heel realistisch te bekijken maar dan. Dat herken ik wel. Ik zit momenteel in een gedeeltelijk afkeuringstraject en als ik kijk naar wat ik wil en lichamelijk aankan dan kom ik op een percentage werk waarnaas ik niets aan WIA zou ontvangen. Dat zou me dus 500 euro in de maand gaan schelen wat niet gecompenseerd zal worden. Leuk bedacht dus allemaal maar ik kan het simpelweg niet missen. En ondanks dat mijn dilemma dan niets met samenwonen te maken heeft (dat zou het alleen maar makkelijker maken (dat zou de kosten compenseren) is het wel hart en gevoel/gezondheid v.s. de wet. Klote dus.
Ik snap trouwens helemaal dat je het allemaal nog te vers vind om er definitieve keuzes aan te hangen. Dat gevoel zal ook niet zomaar overgaan. Misschien zelfs wel nooit. Juist omdat je een aantal keren eerder in je leven met niks bent overgebleven zal het nu een oerinstinct zijn om dat niet meer te laten gebeuren. Maar ja, hoe doe je dat dan. Helaas echt geen zinnige woorden van deze kant....
Druk idd hier. Paar dagen op cursus geweest, druk met MM, druk met dingen daarbuiten en zo kom ik aan forummen bijna niet meer toe. Bewuste keus, dat wel.
Ik zou echt willen dat ik iets zinnigs kon zeggen op je openhartige post. Maar ik heb zo weinig verstand van de wet in dit soort gevallen, had tot een maand geleden nog nooit van PGB gehoord etc. Ik ben bang dat ik dan ook helemaal niets zinnigs in te brengen heb.
Wat ik wel lees uit je post is dat je heel erg aan het kiezen bent voor jezelf. Dat juich ik alleen maar toe. Je lijkt e.e.a. heel realistisch te bekijken maar dan. Dat herken ik wel. Ik zit momenteel in een gedeeltelijk afkeuringstraject en als ik kijk naar wat ik wil en lichamelijk aankan dan kom ik op een percentage werk waarnaas ik niets aan WIA zou ontvangen. Dat zou me dus 500 euro in de maand gaan schelen wat niet gecompenseerd zal worden. Leuk bedacht dus allemaal maar ik kan het simpelweg niet missen. En ondanks dat mijn dilemma dan niets met samenwonen te maken heeft (dat zou het alleen maar makkelijker maken (dat zou de kosten compenseren) is het wel hart en gevoel/gezondheid v.s. de wet. Klote dus.
Ik snap trouwens helemaal dat je het allemaal nog te vers vind om er definitieve keuzes aan te hangen. Dat gevoel zal ook niet zomaar overgaan. Misschien zelfs wel nooit. Juist omdat je een aantal keren eerder in je leven met niks bent overgebleven zal het nu een oerinstinct zijn om dat niet meer te laten gebeuren. Maar ja, hoe doe je dat dan. Helaas echt geen zinnige woorden van deze kant....
zaterdag 21 november 2009 om 19:46
@BE: hoe is het nu met je?
Ik heb ook helaas geen helder advies voor je. De meeste begrippen/afkortingen die je noemt heb ik moeten googlen. Wat dat betreft kun je je vraag misschien stellen op Geld en Recht, misschien zijn daar mensen die je kunnen helpen.
Vwb het plannen van je leven............ ook dat is een hele moeilijke. Afhankelijk zijn/worden van iemand anders is nooit een goede oplossing. Aan de andere kant is hulp aanvaarden ook een kunst op zich, zonder dat je afhankelijk hoeft te worden.
Ik heb ook helaas geen helder advies voor je. De meeste begrippen/afkortingen die je noemt heb ik moeten googlen. Wat dat betreft kun je je vraag misschien stellen op Geld en Recht, misschien zijn daar mensen die je kunnen helpen.
Vwb het plannen van je leven............ ook dat is een hele moeilijke. Afhankelijk zijn/worden van iemand anders is nooit een goede oplossing. Aan de andere kant is hulp aanvaarden ook een kunst op zich, zonder dat je afhankelijk hoeft te worden.
zondag 22 november 2009 om 21:46
@BE:
Ik krijg het gevoel dat alles je nu een beetje boven je hoofd groeit en je het overzicht even kwijt bent. Misschien een idee om (los van je relatie) een soort van top 5 op papier te zetten? Met een tijdsplanning er bij? Waarmee ik bedoel, wat wil je als eerste gerealiseerd hebben (wat haalbaar is dan, want wik/ww en rugzakje voor de kinderen neemt natuurlijk meer tijd in beslag maar kunnen best naast elkaar lopen. Heb je bijv. hulp van een maatschappelijk werk(st)er? Besluiten kun je nu eenmaal niet allemaal tegelijk nemen.
Te beginnen met je werk: wil je zelf actief iets met kunst doen of zou je er ook mee/bij kunnen werken? (ik weet natuurlijk niet over wat voor soort kunst je het hebt). Zou je een omscholingstraject in kunnen gaan evt? Ik heb het niet meegekregen (of niet goed gelezen evt.), maar is er ‘aangetoond’ dat je niet meer dan 10 uur kunt werken? Komt dat door de adhd of hetgeen je verderop in je verhaal had geschreven?
Banen in de kunstwereld zijn best schaars. Zijn er geen andere gebieden waar je interesses liggen?
Staat BM op jouw adres ingeschreven? Officieel ben je dan voor de wet toch een soort van fiscaal partner. Als dat niet zo is zijn evt. belastingtechnische regels minder van toepassing.
Je hebt behoorlijk wat voor je kiezen gekregen en kan me goed voorstellen dat je daar vandaan wilt blijven (alhoewel je overlijden niet in de hand hebt). Als je voor jezelf duidelijk hebt welke stappen je kunt ondernemen om dat in de toekomst te voorkomen, of beter gezegd je zelf voor te behoeden, dan komt er zeker weer ruimte in je hoofd.
Wat voor toekomstplannen moet je dan maken met BM, vindt je zelf? Je zou bijv. kunnen denken dat er nog niet officieel samengewoond gaat worden (want; fiscale verandering) totdat jij zelf voldoende financiele middelen hebt (evt met aanvullende ww), die jou de zekerheid geeft, dat wanneer het toch overgaat met BM, je het zelf redt.
Nu ben ik gelukkig wel in de positie dat ik niet door omstandigheden een max aantal uren kan werken en ook heb ik belastingvoordeel als alleenstaande ouder (waar je overigens recht op hebt).
Heb jij dat trouwens ook BE? De kinderkorting + evt aanvulling, combinatiekorting (als je werkt), alleenstaande ouder korting + evt. aanvullend?
Een stortvloed aan vragen.....
Ik krijg het gevoel dat alles je nu een beetje boven je hoofd groeit en je het overzicht even kwijt bent. Misschien een idee om (los van je relatie) een soort van top 5 op papier te zetten? Met een tijdsplanning er bij? Waarmee ik bedoel, wat wil je als eerste gerealiseerd hebben (wat haalbaar is dan, want wik/ww en rugzakje voor de kinderen neemt natuurlijk meer tijd in beslag maar kunnen best naast elkaar lopen. Heb je bijv. hulp van een maatschappelijk werk(st)er? Besluiten kun je nu eenmaal niet allemaal tegelijk nemen.
Te beginnen met je werk: wil je zelf actief iets met kunst doen of zou je er ook mee/bij kunnen werken? (ik weet natuurlijk niet over wat voor soort kunst je het hebt). Zou je een omscholingstraject in kunnen gaan evt? Ik heb het niet meegekregen (of niet goed gelezen evt.), maar is er ‘aangetoond’ dat je niet meer dan 10 uur kunt werken? Komt dat door de adhd of hetgeen je verderop in je verhaal had geschreven?
Banen in de kunstwereld zijn best schaars. Zijn er geen andere gebieden waar je interesses liggen?
Staat BM op jouw adres ingeschreven? Officieel ben je dan voor de wet toch een soort van fiscaal partner. Als dat niet zo is zijn evt. belastingtechnische regels minder van toepassing.
Je hebt behoorlijk wat voor je kiezen gekregen en kan me goed voorstellen dat je daar vandaan wilt blijven (alhoewel je overlijden niet in de hand hebt). Als je voor jezelf duidelijk hebt welke stappen je kunt ondernemen om dat in de toekomst te voorkomen, of beter gezegd je zelf voor te behoeden, dan komt er zeker weer ruimte in je hoofd.
Wat voor toekomstplannen moet je dan maken met BM, vindt je zelf? Je zou bijv. kunnen denken dat er nog niet officieel samengewoond gaat worden (want; fiscale verandering) totdat jij zelf voldoende financiele middelen hebt (evt met aanvullende ww), die jou de zekerheid geeft, dat wanneer het toch overgaat met BM, je het zelf redt.
Nu ben ik gelukkig wel in de positie dat ik niet door omstandigheden een max aantal uren kan werken en ook heb ik belastingvoordeel als alleenstaande ouder (waar je overigens recht op hebt).
Heb jij dat trouwens ook BE? De kinderkorting + evt aanvulling, combinatiekorting (als je werkt), alleenstaande ouder korting + evt. aanvullend?
Een stortvloed aan vragen.....
maandag 23 november 2009 om 09:13
He. bedankt voor jullie reacties.
Door omstandigheden ben ik altijd in de positie geraakt dat ik financieel afhankelijk was en dat wil ik gewoon niet weer.
Als ik nu de keus maak om met BM verder te gaan is de kans groot dat ik veel moet inleveren want ben dan mijn alleenstaande ouder-combinatiekorting etc kwijt.
Heb nu een soort coach die me helpt in regeltjesland mbt rugzakje.
Ik werkte voorheen 30 uur en dat is in combinatie met twee drukke kids niet vol te houden.
Morgen ga ik overigens solliciteren, maar even zien of dat wat is.
Ach ik weet t gewoon even niet op het moment.
Bm wil heel graag en dat benauwd me een beetje denk ik, ik word teveel in beslag genomen door de kinderen en heb niet echt ruimte om bezig te zijn met een relatie en alles wat daar bij komt kijken. Daardoor twijfel ik of ik hem wel zo leuk vind als hij mij.
Afgelopen weekend was ik even alleen, wat heb ik dat gemist, heerlijk.. Dat soort dingen, ben ik nu zo blij om alleen te zijn of ben ik blij dat BM er even niet is..
Het zal allemaal wel loslopen maar soms voelt het eindigen van mijn ww als een zwaard van damocles en wil ik sneller om te voorkomen dat ik bijstand moet gaan aanvragen of de keus maken om samen te wonen zodat we fiscaal partners worden.
DFat laatste lijkt me gewoon echt niet een goed idee omdat ik dan vast zit aan een relatie waar ik nog niet aan toe ben, ook al doen we nu hetzelfde, gevoelsmatig is het anders.....
Morgen maar afwachten, hoop dat het een leuke baan is en dan is dat ook opgelost.
Door omstandigheden ben ik altijd in de positie geraakt dat ik financieel afhankelijk was en dat wil ik gewoon niet weer.
Als ik nu de keus maak om met BM verder te gaan is de kans groot dat ik veel moet inleveren want ben dan mijn alleenstaande ouder-combinatiekorting etc kwijt.
Heb nu een soort coach die me helpt in regeltjesland mbt rugzakje.
Ik werkte voorheen 30 uur en dat is in combinatie met twee drukke kids niet vol te houden.
Morgen ga ik overigens solliciteren, maar even zien of dat wat is.
Ach ik weet t gewoon even niet op het moment.
Bm wil heel graag en dat benauwd me een beetje denk ik, ik word teveel in beslag genomen door de kinderen en heb niet echt ruimte om bezig te zijn met een relatie en alles wat daar bij komt kijken. Daardoor twijfel ik of ik hem wel zo leuk vind als hij mij.
Afgelopen weekend was ik even alleen, wat heb ik dat gemist, heerlijk.. Dat soort dingen, ben ik nu zo blij om alleen te zijn of ben ik blij dat BM er even niet is..
Het zal allemaal wel loslopen maar soms voelt het eindigen van mijn ww als een zwaard van damocles en wil ik sneller om te voorkomen dat ik bijstand moet gaan aanvragen of de keus maken om samen te wonen zodat we fiscaal partners worden.
DFat laatste lijkt me gewoon echt niet een goed idee omdat ik dan vast zit aan een relatie waar ik nog niet aan toe ben, ook al doen we nu hetzelfde, gevoelsmatig is het anders.....
Morgen maar afwachten, hoop dat het een leuke baan is en dan is dat ook opgelost.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
maandag 23 november 2009 om 23:40
quote:bright eyes schreef op 23 november 2009 @ 09:13:
He. bedankt voor jullie reacties.
Door omstandigheden ben ik altijd in de positie geraakt dat ik financieel afhankelijk was en dat wil ik gewoon niet weer.
Dat lijkt me volkomen logisch. Vraag is wat je zelf kunt doen om in die mate te voorzien
Als ik nu de keus maak om met BM verder te gaan is de kans groot dat ik veel moet inleveren want ben dan mijn alleenstaande ouder-combinatiekorting etc kwijt.
Je kunt zeker wel met BM verder gaan, behalve officieel samen gaan wonen (dus geen inschrijving op jouw adres)
Heb nu een soort coach die me helpt in regeltjesland mbt rugzakje.
Hoezo een 'soort' coach? Zoek iemand die je gewoon echt helpt en niet soort van, of begrijp ik je nu niet?
Ik werkte voorheen 30 uur en dat is in combinatie met twee drukke kids niet vol te houden.
Wat als je bijv. opvang kunt krijgen waar ze gespecialiseerd zijn met kinderen met het PGB/adhd. Zou dat voor jou werkzaam zijn, in die zin, dat je wellicht na verloop van tijd toch meer uren kunt gaan werken?
Morgen ga ik overigens solliciteren, maar even zien of dat wat is.
En? Hoe is je gesprek verlopen?
Ach ik weet t gewoon even niet op het moment.
Het is ook lastig, zoveel dingen tegelijk, niet vreemd ook.Bm wil heel graag en dat benauwd me een beetje denk ik, ik word teveel in beslag genomen door de kinderen en heb niet echt ruimte om bezig te zijn met een relatie en alles wat daar bij komt kijken. Daardoor twijfel ik of ik hem wel zo leuk vind als hij mij.
Misschien aankaarten en vragen hoe hij er tegenaankijkt? Teveel is teveel, misschien een stap terugdoen als in latten? Totdat bij jou de boel op de rit is? Niet leuk, wellicht wel zwaar noodzakelijk.
Afgelopen weekend was ik even alleen, wat heb ik dat gemist, heerlijk.. Dat soort dingen, ben ik nu zo blij om alleen te zijn of ben ik blij dat BM er even niet is..
Dat bedoel ik. Je hebt die 'ik-tijd' dus kennelijk heel hard nodig. Ook voor je zelf. BE. je kunt te allen tijden terugkomen op genomen beslissingen. Het kan nl. nooit zo erg zijn dat iets niet gezegd kan worden. Als jij dit liever zou willen, dan doen.
Het zal allemaal wel loslopen maar soms voelt het eindigen van mijn ww als een zwaard van damocles en wil ik sneller om te voorkomen dat ik bijstand moet gaan aanvragen of de keus maken om samen te wonen zodat we fiscaal partners worden.
Dat is in wezen ook zo, omdat bij het naderen van die einddatum, je het gevoel hebt dat je dan werk MOET hebben, liefst in die opgelegde 30 uur. Ga eens praten met het CWI, hoe het werkelijk zit. Haal de angel uit je eigen vicieuze gedachtengang. Dat levert je wss meer op, oa. wellicht opluchting. Soms kom je er in je eentje niet uit en ja het is verrekte lastig om om hulp te moeten vragen. Daar kan zo'n ontzettende drempel liggen.
DFat laatste lijkt me gewoon echt niet een goed idee omdat ik dan vast zit aan een relatie waar ik nog niet aan toe ben, ook al doen we nu hetzelfde, gevoelsmatig is het anders.....
Dan niet doen, zo moeilijk is dat niet. Niet iets tegen je zin doen. dat wil je toch ook niet meer? Wat zegt BM hierover?
Morgen maar afwachten, hoop dat het een leuke baan is en dan is dat ook opgelost.
BE, misschien ben ik niet even tactisch in mijn antwoorden, dat mag je gerust zeggen.
Mijn vraag blijft echter; wat denk jij voor jezelf nodig te hebben om dát leven te kunnen leiden, zodat alles in een rustiger vaarwater voor jou komt, en dus ook voor je kids. En dat uit zich niet alleen in geld, ook in hulp durven vragen, bijv. familie, vrienden. Dat dat eng is, god ja.....vreselijk zelfs. Maar doe het!
Knuffel zeker!!!!
He. bedankt voor jullie reacties.
Door omstandigheden ben ik altijd in de positie geraakt dat ik financieel afhankelijk was en dat wil ik gewoon niet weer.
Dat lijkt me volkomen logisch. Vraag is wat je zelf kunt doen om in die mate te voorzien
Als ik nu de keus maak om met BM verder te gaan is de kans groot dat ik veel moet inleveren want ben dan mijn alleenstaande ouder-combinatiekorting etc kwijt.
Je kunt zeker wel met BM verder gaan, behalve officieel samen gaan wonen (dus geen inschrijving op jouw adres)
Heb nu een soort coach die me helpt in regeltjesland mbt rugzakje.
Hoezo een 'soort' coach? Zoek iemand die je gewoon echt helpt en niet soort van, of begrijp ik je nu niet?
Ik werkte voorheen 30 uur en dat is in combinatie met twee drukke kids niet vol te houden.
Wat als je bijv. opvang kunt krijgen waar ze gespecialiseerd zijn met kinderen met het PGB/adhd. Zou dat voor jou werkzaam zijn, in die zin, dat je wellicht na verloop van tijd toch meer uren kunt gaan werken?
Morgen ga ik overigens solliciteren, maar even zien of dat wat is.
En? Hoe is je gesprek verlopen?
Ach ik weet t gewoon even niet op het moment.
Het is ook lastig, zoveel dingen tegelijk, niet vreemd ook.Bm wil heel graag en dat benauwd me een beetje denk ik, ik word teveel in beslag genomen door de kinderen en heb niet echt ruimte om bezig te zijn met een relatie en alles wat daar bij komt kijken. Daardoor twijfel ik of ik hem wel zo leuk vind als hij mij.
Misschien aankaarten en vragen hoe hij er tegenaankijkt? Teveel is teveel, misschien een stap terugdoen als in latten? Totdat bij jou de boel op de rit is? Niet leuk, wellicht wel zwaar noodzakelijk.
Afgelopen weekend was ik even alleen, wat heb ik dat gemist, heerlijk.. Dat soort dingen, ben ik nu zo blij om alleen te zijn of ben ik blij dat BM er even niet is..
Dat bedoel ik. Je hebt die 'ik-tijd' dus kennelijk heel hard nodig. Ook voor je zelf. BE. je kunt te allen tijden terugkomen op genomen beslissingen. Het kan nl. nooit zo erg zijn dat iets niet gezegd kan worden. Als jij dit liever zou willen, dan doen.
Het zal allemaal wel loslopen maar soms voelt het eindigen van mijn ww als een zwaard van damocles en wil ik sneller om te voorkomen dat ik bijstand moet gaan aanvragen of de keus maken om samen te wonen zodat we fiscaal partners worden.
Dat is in wezen ook zo, omdat bij het naderen van die einddatum, je het gevoel hebt dat je dan werk MOET hebben, liefst in die opgelegde 30 uur. Ga eens praten met het CWI, hoe het werkelijk zit. Haal de angel uit je eigen vicieuze gedachtengang. Dat levert je wss meer op, oa. wellicht opluchting. Soms kom je er in je eentje niet uit en ja het is verrekte lastig om om hulp te moeten vragen. Daar kan zo'n ontzettende drempel liggen.
DFat laatste lijkt me gewoon echt niet een goed idee omdat ik dan vast zit aan een relatie waar ik nog niet aan toe ben, ook al doen we nu hetzelfde, gevoelsmatig is het anders.....
Dan niet doen, zo moeilijk is dat niet. Niet iets tegen je zin doen. dat wil je toch ook niet meer? Wat zegt BM hierover?
Morgen maar afwachten, hoop dat het een leuke baan is en dan is dat ook opgelost.
BE, misschien ben ik niet even tactisch in mijn antwoorden, dat mag je gerust zeggen.
Mijn vraag blijft echter; wat denk jij voor jezelf nodig te hebben om dát leven te kunnen leiden, zodat alles in een rustiger vaarwater voor jou komt, en dus ook voor je kids. En dat uit zich niet alleen in geld, ook in hulp durven vragen, bijv. familie, vrienden. Dat dat eng is, god ja.....vreselijk zelfs. Maar doe het!
Knuffel zeker!!!!
dinsdag 24 november 2009 om 09:06
Hi Dibbes,
Op het moment dat iemand een vraag stelt weet je eigenlijk het antwoord al.
Dank je voor het even verhelderen van mijn eigen woorden, dom dat ik dat dan zelf niet zie. (Blinde vlek)
En niet niet bot of cru.
De communicatie stokt hier even tussen BM en mij. Omdat hij zo tot over zijn oren verliefd en graag wil, weet ik niet hoe ik alles een tandje terug moet draaien.
Maar door gebrek aan tijd voor mezelf gaat alles me tegen staan.
Ik heb net de naschoolse opvang opgezegd omdat ik er geen gebruik van maakte. Dat wordt wachtlijst of andere oplossing, Dat zal ook wel vanuit het PGB kunnen, zit ik niet zo over in.
Een soort coach, een pedagoog, helpt me om de problemen met kind(eren) in kaart te brengen en draagt oplossingen aan.
Als mijn gezin wat makkelijker loopt heb ik wellicht ook meer ruimte voor een partner.
Dit is een stukje wat ik echt alleen wil doen omdat ik niet een gezin wil zijn wat enkel werkt met een 'papa'. Hier zit nog een knelpunt want dochter die aan prepuberen is , accepteerd BM niet, is jaloers en vreselijk recalcitrant. Dit is ze ook richting werk of wat dan ook waar ik aandacht aan geeft naast haar.
Als ik BM vraag om terug naar zijn eigen huis te gaan, heeft zij haar zin.
Word ik net gebeld, sollicitatie is donderdag en eigenlijk geen geschikte uren voor alleenstaande moeders, Het zijn wel uren in mijn straatje omdat ik absoluut geen ochtendmens ben.
Klinkt verder ook wel heel leuk.
Joepie weer een dilemma erbij, haha.
Tja dan toch maar samenwonen, is mijn eten tenminste klaar als ik om 20.00 binnenrol........... Bah wat flauw.
Nou ja ik ga donderdag toch even horen wat de mogelijkheden zijn, ze zoeken full en parttimers. maar voornamelijk fulltimers om op te leiden. Misschien kan ik drie dagen aan de slag, lijkt me wel echt leuk.
Op het moment dat iemand een vraag stelt weet je eigenlijk het antwoord al.
Dank je voor het even verhelderen van mijn eigen woorden, dom dat ik dat dan zelf niet zie. (Blinde vlek)
En niet niet bot of cru.
De communicatie stokt hier even tussen BM en mij. Omdat hij zo tot over zijn oren verliefd en graag wil, weet ik niet hoe ik alles een tandje terug moet draaien.
Maar door gebrek aan tijd voor mezelf gaat alles me tegen staan.
Ik heb net de naschoolse opvang opgezegd omdat ik er geen gebruik van maakte. Dat wordt wachtlijst of andere oplossing, Dat zal ook wel vanuit het PGB kunnen, zit ik niet zo over in.
Een soort coach, een pedagoog, helpt me om de problemen met kind(eren) in kaart te brengen en draagt oplossingen aan.
Als mijn gezin wat makkelijker loopt heb ik wellicht ook meer ruimte voor een partner.
Dit is een stukje wat ik echt alleen wil doen omdat ik niet een gezin wil zijn wat enkel werkt met een 'papa'. Hier zit nog een knelpunt want dochter die aan prepuberen is , accepteerd BM niet, is jaloers en vreselijk recalcitrant. Dit is ze ook richting werk of wat dan ook waar ik aandacht aan geeft naast haar.
Als ik BM vraag om terug naar zijn eigen huis te gaan, heeft zij haar zin.
Word ik net gebeld, sollicitatie is donderdag en eigenlijk geen geschikte uren voor alleenstaande moeders, Het zijn wel uren in mijn straatje omdat ik absoluut geen ochtendmens ben.
Klinkt verder ook wel heel leuk.
Joepie weer een dilemma erbij, haha.
Tja dan toch maar samenwonen, is mijn eten tenminste klaar als ik om 20.00 binnenrol........... Bah wat flauw.
Nou ja ik ga donderdag toch even horen wat de mogelijkheden zijn, ze zoeken full en parttimers. maar voornamelijk fulltimers om op te leiden. Misschien kan ik drie dagen aan de slag, lijkt me wel echt leuk.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
dinsdag 24 november 2009 om 22:10
quote:bright eyes schreef op 24 november 2009 @ 09:06:
Hi Dibbes,
Op het moment dat iemand een vraag stelt weet je eigenlijk het antwoord al.
Soms wel, soms komt het antwoord wat later en dat is ook goed.
Dank je voor het even verhelderen van mijn eigen woorden, dom dat ik dat dan zelf niet zie. (Blinde vlek)
You're welcome. En niet zeggen dat dat dom is. Je onderkent dat je een blinde vlek hebt, dat is al een hele stap. Van daaruit kun je stappen ondernemen om die te verkleinen. Vaak zijn het dezelfde situaties waardoor je blinde vlek in actie komt. Een blinde vlek komt vaak ook voort uit iets niet willen, niet doen en dus geen actie ondernemen.
Mijn blinde vlek (heel stom voorbeeld) was/is notuleren. Ik heb er werkelijk waar zo'n schijthekel aan dat ik het altijd voor me uitschoof om ze uit te werken (altijd wel belangrijkere dingen te doen). Gevolg, het bleef wekenlang liggen om ze dan vlak voor de volgende vergadering te verwerken. Da's pas dom. Tegenwoordig werk ik ze 8 van de 10 keer direct uit want ja, het gaat heus nog wel eens mis. Mijn blinde vlek hierin was dat ik het niet belangrijk genoeg vond (vorm van arrogantie ook nog eigenlijk) en dus bepaalde ik wanneer ik het uitwerkte.
En niet niet bot of cru. Gelukkig dan maar
De communicatie stokt hier even tussen BM en mij. Omdat hij zo tot over zijn oren verliefd en graag wil, weet ik niet hoe ik alles een tandje terug moet draaien.
Maar door gebrek aan tijd voor mezelf gaat alles me tegen staan.
Daar past verliefdheid als zodanig nog wel bij, ook al neem je tijd voor jezelf. Hoe is jouw gevoel naar hem? Ben jij net zo verliefd? Het klinkt alsof er bij jou een stukje wezenlijk gevoel naar BM mist nl. Misschien is dat onbewust ook je irritatiefactor op dit moment?.
Ik heb net de naschoolse opvang opgezegd omdat ik er geen gebruik van maakte. Dat wordt wachtlijst of andere oplossing, Dat zal ook wel vanuit het PGB kunnen, zit ik niet zo over in.
Wachtlijst waarvoor dan?
Een soort coach, een pedagoog, helpt me om de problemen met kind(eren) in kaart te brengen en draagt oplossingen aan.
Oke, dat scheelt al weer, heel goed.
Als mijn gezin wat makkelijker loopt heb ik wellicht ook meer ruimte voor een partner.
En waar blijf jij in dit verhaal? Ik denk dat je hier best een gezonde dosis 'ik' naar voren mag schuiven anders blijf je achter jezelf aanhobbelen.
Dit is een stukje wat ik echt alleen wil doen omdat ik niet een gezin wil zijn wat enkel werkt met een 'papa'.
Ik denk dat je hier een aardige kern van alles te pakken hebt. Je wilt voor jezelf bewijzen dat je het kunt. En dat kún je ook, alleen niet alles in je eentje. Dat keert zich uiteindelijk tegen je. (Geloof me, ben daarin zelf ook keihard tegen een muur gelopen en nog vind ik het lastig om van buitenaf hulp te krijgen. Nu weet ik echter dat het graag wordt gedaan en dat was zo fijn om te horen destijds).
Hier zit nog een knelpunt want dochter die aan prepuberen is , accepteerd BM niet, is jaloers en vreselijk recalcitrant. Dit is ze ook richting werk of wat dan ook waar ik aandacht aan geeft naast haar.
Als ik BM vraag om terug naar zijn eigen huis te gaan, heeft zij haar zin.
Een goede middenmoot hierin vinden lijkt me heel lastig. Misschien kun je denken om met haar op een vaste dag iets (leuks) te doen? Of is alles in haar ogen 'niet leuk', 'stom', 'heb ik geen zin in"?
Word ik net gebeld, sollicitatie is donderdag en eigenlijk geen geschikte uren voor alleenstaande moeders.
?? Op basis waarvan niet dan?
Het zijn wel uren in mijn straatje omdat ik absoluut geen ochtendmens ben. Dat valt toch wel mee? Dit bericht heb je ook vanochtend geschreven Klinkt verder ook wel heel leuk.
Joepie weer een dilemma erbij, haha.
Tja dan toch maar samenwonen, is mijn eten tenminste klaar als ik om 20.00 binnenrol........... Bah wat flauw.
Beetje zout erbij?
Nou ja ik ga donderdag toch even horen wat de mogelijkheden zijn, ze zoeken full en parttimers. maar voornamelijk fulltimers om op te leiden. Misschien kan ik drie dagen aan de slag, lijkt me wel echt leuk
Precies, eerst maar eens luisteren wat het allemaal inhoudt verder..
Hi Dibbes,
Op het moment dat iemand een vraag stelt weet je eigenlijk het antwoord al.
Soms wel, soms komt het antwoord wat later en dat is ook goed.
Dank je voor het even verhelderen van mijn eigen woorden, dom dat ik dat dan zelf niet zie. (Blinde vlek)
You're welcome. En niet zeggen dat dat dom is. Je onderkent dat je een blinde vlek hebt, dat is al een hele stap. Van daaruit kun je stappen ondernemen om die te verkleinen. Vaak zijn het dezelfde situaties waardoor je blinde vlek in actie komt. Een blinde vlek komt vaak ook voort uit iets niet willen, niet doen en dus geen actie ondernemen.
Mijn blinde vlek (heel stom voorbeeld) was/is notuleren. Ik heb er werkelijk waar zo'n schijthekel aan dat ik het altijd voor me uitschoof om ze uit te werken (altijd wel belangrijkere dingen te doen). Gevolg, het bleef wekenlang liggen om ze dan vlak voor de volgende vergadering te verwerken. Da's pas dom. Tegenwoordig werk ik ze 8 van de 10 keer direct uit want ja, het gaat heus nog wel eens mis. Mijn blinde vlek hierin was dat ik het niet belangrijk genoeg vond (vorm van arrogantie ook nog eigenlijk) en dus bepaalde ik wanneer ik het uitwerkte.
En niet niet bot of cru. Gelukkig dan maar
De communicatie stokt hier even tussen BM en mij. Omdat hij zo tot over zijn oren verliefd en graag wil, weet ik niet hoe ik alles een tandje terug moet draaien.
Maar door gebrek aan tijd voor mezelf gaat alles me tegen staan.
Daar past verliefdheid als zodanig nog wel bij, ook al neem je tijd voor jezelf. Hoe is jouw gevoel naar hem? Ben jij net zo verliefd? Het klinkt alsof er bij jou een stukje wezenlijk gevoel naar BM mist nl. Misschien is dat onbewust ook je irritatiefactor op dit moment?.
Ik heb net de naschoolse opvang opgezegd omdat ik er geen gebruik van maakte. Dat wordt wachtlijst of andere oplossing, Dat zal ook wel vanuit het PGB kunnen, zit ik niet zo over in.
Wachtlijst waarvoor dan?
Een soort coach, een pedagoog, helpt me om de problemen met kind(eren) in kaart te brengen en draagt oplossingen aan.
Oke, dat scheelt al weer, heel goed.
Als mijn gezin wat makkelijker loopt heb ik wellicht ook meer ruimte voor een partner.
En waar blijf jij in dit verhaal? Ik denk dat je hier best een gezonde dosis 'ik' naar voren mag schuiven anders blijf je achter jezelf aanhobbelen.
Dit is een stukje wat ik echt alleen wil doen omdat ik niet een gezin wil zijn wat enkel werkt met een 'papa'.
Ik denk dat je hier een aardige kern van alles te pakken hebt. Je wilt voor jezelf bewijzen dat je het kunt. En dat kún je ook, alleen niet alles in je eentje. Dat keert zich uiteindelijk tegen je. (Geloof me, ben daarin zelf ook keihard tegen een muur gelopen en nog vind ik het lastig om van buitenaf hulp te krijgen. Nu weet ik echter dat het graag wordt gedaan en dat was zo fijn om te horen destijds).
Hier zit nog een knelpunt want dochter die aan prepuberen is , accepteerd BM niet, is jaloers en vreselijk recalcitrant. Dit is ze ook richting werk of wat dan ook waar ik aandacht aan geeft naast haar.
Als ik BM vraag om terug naar zijn eigen huis te gaan, heeft zij haar zin.
Een goede middenmoot hierin vinden lijkt me heel lastig. Misschien kun je denken om met haar op een vaste dag iets (leuks) te doen? Of is alles in haar ogen 'niet leuk', 'stom', 'heb ik geen zin in"?
Word ik net gebeld, sollicitatie is donderdag en eigenlijk geen geschikte uren voor alleenstaande moeders.
?? Op basis waarvan niet dan?
Het zijn wel uren in mijn straatje omdat ik absoluut geen ochtendmens ben. Dat valt toch wel mee? Dit bericht heb je ook vanochtend geschreven Klinkt verder ook wel heel leuk.
Joepie weer een dilemma erbij, haha.
Tja dan toch maar samenwonen, is mijn eten tenminste klaar als ik om 20.00 binnenrol........... Bah wat flauw.
Beetje zout erbij?
Nou ja ik ga donderdag toch even horen wat de mogelijkheden zijn, ze zoeken full en parttimers. maar voornamelijk fulltimers om op te leiden. Misschien kan ik drie dagen aan de slag, lijkt me wel echt leuk
Precies, eerst maar eens luisteren wat het allemaal inhoudt verder..
woensdag 25 november 2009 om 09:13
Dank je voor het even verhelderen van mijn eigen woorden, dom dat ik dat dan zelf niet zie. (Blinde vlek)
You're welcome. En niet zeggen dat dat dom is. Je onderkent dat je een blinde vlek hebt, dat is al een hele stap. Van daaruit kun je stappen ondernemen om die te verkleinen. Vaak zijn het dezelfde situaties waardoor je blinde vlek in actie komt. Een blinde vlek komt vaak ook voort uit iets niet willen, niet doen en dus geen actie ondernemen.
Wat goed, zo had ik er nog nooit naar gekeken, Wat wil ik niet?, Pff, keuzes maken en knopen doorhakken, Daar zit mijn zwerende plek. Thnks!!!
Daar past verliefdheid als zodanig nog wel bij, ook al neem je tijd voor jezelf. Hoe is jouw gevoel naar hem? Ben jij net zo verliefd? Het klinkt alsof er bij jou een stukje wezenlijk gevoel naar BM mist nl. Misschien is dat onbewust ook je irritatiefactor op dit moment?.Scherp hoor!! Ja ik trek het in twijfel omdat ik waarschijnlijk zoveel mogelijk argumenten bedenk om niet samen te wonen
Wachtlijst waarvoor dan?
nacschoolse opvang heeft wachtlijst van drie maanden
Als mijn gezin wat makkelijker loopt heb ik wellicht ook meer ruimte voor een partner.
En waar blijf jij in dit verhaal? Ik denk dat je hier best een gezonde dosis 'ik' naar voren mag schuiven anders blijf je achter jezelf aanhobbelen.Die ik dreigt zichzelf weer te vergeten, Is weer bezig om alleen met anderen bezig te zijn om niet naar zichzelf te hoeven kijken, Jeumineusss jij bent goed dibbes!!
Dit is een stukje wat ik echt alleen wil doen omdat ik niet een gezin wil zijn wat enkel werkt met een 'papa'.
Ik denk dat je hier een aardige kern van alles te pakken hebt. Je wilt voor jezelf bewijzen dat je het kunt. En dat kún je ook, alleen niet alles in je eentje. Dat keert zich uiteindelijk tegen je. (Geloof me, ben daarin zelf ook keihard tegen een muur gelopen en nog vind ik het lastig om van buitenaf hulp te krijgen. Nu weet ik echter dat het graag wordt gedaan en dat was zo fijn om te horen destijds).Ik moet hierin ook nog leren dat ik door mijn ADD, heb leren overcompenseren om aangepast gedrag te vertonen. Het normaal willen zijn en net zo functioneren als andere mensen. Ik weet nog niet goed welke dingen ik wel en wat ik niet kan. Na 38jaar compensatie weet ik serieus niet wat gewoonte, gebrek, of compensatie is, ik moet een soort van opnieuw leren lopen
Precies, eerst maar eens luisteren wat het allemaal inhoudt verder..
Rampscenarios bedenken is een goede remedie om geen keuzes te maken, typisch add trekje, alles vooruit schuiven en het dan zo groot maken in je hoofd dat het overzicht weg is en je niet meer kan/ durft of weet waar te beginnen
Om een berg te beklimmen zal ikmoeten beginnen met de eerste stap, pffffffff. Ik ben mijn bergschoenen kwijt en veel te bang om te vallen
You're welcome. En niet zeggen dat dat dom is. Je onderkent dat je een blinde vlek hebt, dat is al een hele stap. Van daaruit kun je stappen ondernemen om die te verkleinen. Vaak zijn het dezelfde situaties waardoor je blinde vlek in actie komt. Een blinde vlek komt vaak ook voort uit iets niet willen, niet doen en dus geen actie ondernemen.
Wat goed, zo had ik er nog nooit naar gekeken, Wat wil ik niet?, Pff, keuzes maken en knopen doorhakken, Daar zit mijn zwerende plek. Thnks!!!
Daar past verliefdheid als zodanig nog wel bij, ook al neem je tijd voor jezelf. Hoe is jouw gevoel naar hem? Ben jij net zo verliefd? Het klinkt alsof er bij jou een stukje wezenlijk gevoel naar BM mist nl. Misschien is dat onbewust ook je irritatiefactor op dit moment?.Scherp hoor!! Ja ik trek het in twijfel omdat ik waarschijnlijk zoveel mogelijk argumenten bedenk om niet samen te wonen
Wachtlijst waarvoor dan?
nacschoolse opvang heeft wachtlijst van drie maanden
Als mijn gezin wat makkelijker loopt heb ik wellicht ook meer ruimte voor een partner.
En waar blijf jij in dit verhaal? Ik denk dat je hier best een gezonde dosis 'ik' naar voren mag schuiven anders blijf je achter jezelf aanhobbelen.Die ik dreigt zichzelf weer te vergeten, Is weer bezig om alleen met anderen bezig te zijn om niet naar zichzelf te hoeven kijken, Jeumineusss jij bent goed dibbes!!
Dit is een stukje wat ik echt alleen wil doen omdat ik niet een gezin wil zijn wat enkel werkt met een 'papa'.
Ik denk dat je hier een aardige kern van alles te pakken hebt. Je wilt voor jezelf bewijzen dat je het kunt. En dat kún je ook, alleen niet alles in je eentje. Dat keert zich uiteindelijk tegen je. (Geloof me, ben daarin zelf ook keihard tegen een muur gelopen en nog vind ik het lastig om van buitenaf hulp te krijgen. Nu weet ik echter dat het graag wordt gedaan en dat was zo fijn om te horen destijds).Ik moet hierin ook nog leren dat ik door mijn ADD, heb leren overcompenseren om aangepast gedrag te vertonen. Het normaal willen zijn en net zo functioneren als andere mensen. Ik weet nog niet goed welke dingen ik wel en wat ik niet kan. Na 38jaar compensatie weet ik serieus niet wat gewoonte, gebrek, of compensatie is, ik moet een soort van opnieuw leren lopen
Precies, eerst maar eens luisteren wat het allemaal inhoudt verder..
Rampscenarios bedenken is een goede remedie om geen keuzes te maken, typisch add trekje, alles vooruit schuiven en het dan zo groot maken in je hoofd dat het overzicht weg is en je niet meer kan/ durft of weet waar te beginnen
Om een berg te beklimmen zal ikmoeten beginnen met de eerste stap, pffffffff. Ik ben mijn bergschoenen kwijt en veel te bang om te vallen
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
