Enige met een 'time line'?

Ik ben het eens met Lllilaa... volgens mij moet je eerst je relatie maar onder de loep nemen... en doorvragen bij hem en ook zelf in de spiegel kijken of jij het zeker te weten wel met hem wil... dus ja: wil je graag huisje-boompje-beestje? of wil je hem?



Ik herken het gevoel van graag huisje-boompje-beestje te willen, maar kwam er in de loop van de tijd achter dat het wel belangrijk is met WIE je dat doet. Ik heb daar zo'n zes jaar over gedaan om achter komen... ... en toen was ik al dertig geweest...



Ik ben mijn huidige vriend ook pas 4,5 jr. geleden tegengekomen. Ik was 31 en we hebben nu samen nieuw huisje- (bijna) boompje- kindjes (2jr en ander 13 weken)....



Leeftijd maakt dus geen bal uit voor huisje-boompje-beestje...

Maar kijk eerst naar je relatie en of je dit zo wil... en als ik het goed lees, wil je het dus niet zo...

Want je nieuwe grote huis en je kinderen hebben niets aan gescheiden ouders...

Last van kerstsjachrijn, hmmmm?

Nee, heb zo'n vriend gehad.... altijd op de rem, durfde niet dit wilde nooit dat... en nu heb ik er eentje die zich nog uit een vliegtuig zou storten zonder parachute. Dat is het andere uiterste maar zo'n opluchting eigenlijk.

OK, daarom zie je het misschien zo negatief in dan. Want ik zie hier zelf helemaal geen hele rits "naieve positivo's". Ik gaf net zelf aan dat de kans bestaat dat huisje boompje beestje er met deze vriend niet van gaat komen en dat ze dus moet kiezen wat ze belangrijker vindt: huisje boompje beestje of deze vriend. Allebei zit er wellicht niet in. Dat ziet iedereen die hier reageert wel in. Jij reageert alleen wat feller omdat je je ex in de beschrijving herkent, misschien.

Nou, hmmmm over beren op de weg zien gesproken...

Een mens kan in 5 jaar best wel veel meemaken. Ik weet niet of het nu zo is dat TO's vriend zo in elkaar zit, hoor.

Ik zal wel wat gemist hebben, maar ik kan dat niet uit haar posts halen. Wel dat ze heel gestressed een toekomst aan het uitstippelen is.

En dat jij nou goed matched met iemand die zo energiek is dat ie bij wijze van spreken het vliegtuig uit zou springen... Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Als iemand af en toe op de rem trapt bij mij, blijf ik af en toe ook eens stil staan bij mezelf.



Vind je toekomstbeeld over TO's vriend helemaal niet realistisch: hoe kun je nu weten of al die dingen zo gaan lopen als hij vader wordt??? heb je een glazen bol ofzo??

Als je een toekomst met je vriend wil, moet je er zeker voor gaan. Je zegt dat jullie verder gelukkig zijn, buiten dit -zwaarwegende- feit. De enige oplossing is communiceren, hoe jij je voelt onder zijn apathie, dat je zijn bezwaar begrijpt en ook geen harde deadline eist. Heeft hij een eigen timeline toevallig? Ook al is dat voor een man altijd anders.



Soms vind ik dat men op het forum erg snel zegt dat relaties erg slecht zijn / je een relatie moet stopzetten. Mijn relatie is ook niet perfect en als ik onze meningsverschillen opschrijf, krijg ik ook zeker van sommigen het advies om het uit te maken. Maar ik vind andere dingen wel weer heel leuk, alleen hoef ik daar geen topic voor te openen.

quote:hmmmm schreef op 24 december 2009 @ 11:27:

Ik zou geen kinderen willen met een angsthaas die overal verdrietig om wordt en blijft. Dat is misschien wel erfelijk, zit je dadelijk nog in een groot huis met in elke kamer een huilie....

Doe mij maar liever nog een kraakpand met een man die nergens bang voor is dan en overal voor wil gaan met mij.



Volgens mij ben jij vooral bezorgd dat de afgelopen 5 jaar weggegooide tijd blijken te gaan zijn, moet je vooral nog vijf jaar aan toevoegen...Pffffffffffff....dit schiet mij echt in het verkeerde keelgat, bah!

..

Ik denk dat het op zich niet zo onverstandig is van je vriend om nog even geen grote beslissingen te nemen zo lang als hij in een depressie zit. Wat wel bij mij opkomt is de vraag wat hij nu doet om zijn depressie te boven te komen? Als hij hier hard aan werkt en er zit vooruitgang in en hij heeft de juiste hulp is er een goede kans dat hij hier helemaal boven op komt. Misschien is hij dan wel helemaal klaar voor die volgende stappen.

Ja inderdaad, ik reageer heftig omdat de herinnering meespeelt en ik ben liever een tikkie te heftig dan een tikkie te voorzichtig als het gaat om iemand advies geven... het is niet mijn bedoeling om iemand te beledigen overigens.



Maar ik denk echt 'rennen!' . Niet omdat TO's vriend zo slecht is of hun relatie zo slecht is maar omdat de situatie slecht is voor de vooruitgang die zij voor ogen heeft. Ze staat hardstikke stil.

De kans is groot dat ze daar spijt van krijgt als het straks inderdaad te laat blijkt te zijn. Die ex van mij was ook de kwaaiste niet hoor en ik hield veel van hem en hij van mij maar hij was wel een mismatch qua levensvisie en soms moet je moeilijke dingen doen om te komen waar je zijn wilt.

quote:MizzK schreef op 24 december 2009 @ 14:03:

Dit speelt dus al een tijdje bij mij, en vorige week barste een beetje de bom toen ik weer aangaf dat ik me zorgen maakte over de toekomst, en zijn antwoord was '' ja wat wil je nou, ik heb hier al antwoord opgegeven, we zien wel hoe het loopt!''



Toen dacht ik ja dahag....ik zit met een probleem, en in plaats van proberen begrip daarvoor te hebben, en te luisteren naar mijn gevoel kom je met een kortaf antwoord (mededeling) en daar moet ik het maar mee doen....

Voelde me toen zo klote dat ik dacht, ligt het nou echt aan mij..vraag ik te veel, moet ik inderdaad denken ach ik ben nog maar 27 , we zien het wel....



Maar doordat hij zo kortaf reageerde werd ik zo boos dat ik zei '' luister als jij mij geen garantie geeft dat wij voor dat ik 30 word uit dit huis zijn, dan stop ik met ons en ga ik verder met mijn eigen leven!''

Ik zei dat hij er eerst over na moest gaan denken voordat hij antwoord zou geven want dit was serieus.

Hj zei toen gelijk '' ok ik geef je die garantie''..



dus het gesprek is geweest maar toen mijn grootste boosheid gezakt was dacht ik...ehhh...kon ik dit wel maken eigelijk?Tsja, weet je..los van of je het kan maken of niet: ben je nu gerust gesteld? Het zou mij namelijk niet geruststellen als iemand dit onder druk, op basis van de bedreiging 'dan ga ik bij je weg' zou garanderen. Geloof je het nu wel? Voel je je beter dan voor die garantie?

quote:Hj zei toen gelijk '' ok ik geef je die garantie''..Dat zijn loze woorden omdat ie je niet kwijt wil, een garantie heb je nooit. Ook niet bij iemand die uit zichzelf jouw plannen zou delen.

Daar kan ik me dus niet in inleven, hmmmm, in "ze staat hartstikke stil". Goed er komt nog even geen groot huis en er komen nog even geen kinderen. Maar ze kan een studie doen, werkervaring opdoen, cursussen volgen, geweldig goed worden in dans of aquarelleren, een taal leren, reizen.



Ik vind dat geen stilstaan. Maar ik schreef al dat de een het leven meer ziet als een soort 'route' die je moet volgen, met vaste stapjes (huis, kinderen) en de ander minder een vaste route voor ogen heeft. Als je wel zo'n route voor ogen hebt en je wilt op je 27e een stap daarin zetten die je pas op je 30e gaat doen, dan sta je inderdaad drie jaar "stil". Voor mij is het ondenkbaar om het zo te zien, maar voor de TS misschien niet.

quote:MizzK schreef op 24 december 2009 @ 14:09:

Letgo, situatie is allemaal nogal ingewikkeld. Na hyperventilatie/paniekaanvallen/depressie heeft hij nu iets anders ontwikkelt ( wat volgens mij komt door de stress, maar goed met zekerheid is dat niet te zeggen) Tinitus, hierdoor heeft hij 24 uur per dag piepen in beide oren....waardoor hij slecht slaapt..

dus de depressie is aanzienelijk minder, maar door het nieuwe probleem, komen de fysieke klachten toch weer terug...

Dus ja, hij heeft hard gewerkt aan het psychologische probleem..eerst psycholoog, toen psychiater..toen medicijnen (heeeel kort, viel erg slecht)...

En ja nu doet ie niks meer omdat volgens hem het enige probleem zijn oren is...

Maar goed daardoor wel de zelfde klachten als in..weinig energie door slaapgebrek, af en toe lusteloos, etc..



Even gegoogled:

Oorzaken van tinnitus

De meest voorkomende oorzaken van tinnitus zijn:



Afwijkingen aan het binnenoor;

Een harde prop oorsmeer in de gehoorgang;

Problemen met de buis van Eustachius;

Problemen in het middenoor;

Overgevoeligheidsreacties van zenuwen op bepaalde geneesmiddelen;

Afwijkingen aan gehoor- en evenwichtszenuw;

Afwijkingen aan andere zenuwbanen;

Een klap tegen het hoofd, hersenschudding en hersenletsel;

Afwijkingen aan gebit en kaak;

Afwijkingen aan de eerste en tweede halswervel;

Afwijkingen in de bloedvaten in het hoofd;

Hoge bloeddruk;

Samentrekkingen van spiertjes;

Erfelijke factoren en ziekten bijvoorbeeld diabetes, multipele sclerose (MS), etc.;

Ziekte van Ménière;

Stress, waardoor onder andere hormonale verandering kan ontstaan;

Plotselinge harde geluiden of langdurig lawaai, ook wanneer dit in het verleden heeft plaatsgevonden.



Wat te doen bij tinnitusklachten?

Als u last heeft van tinnitus kunt u een afspraak maken met uw huisarts en vragen om een verwijzing naar een keel-, neus- en oorarts (KNO-arts). De KNO-arts onderzoekt of uw tinnitus medisch behandeld kan worden.



Soms is de oorzaak van tinnitus, zoals een aandoening van de gehoorzenuw, een medisch probleem en wellicht gevaarlijk voor uw gezondheid. Daarom is het belangrijk dat u door een KNO-arts onderzoek laat doen naar de oorzaak van uw klachten, zodat de oorzaak eventueel behandeld kan worden. Voor de meeste vormen van tinnitus bestaat echter geen medische behandeling waardoor de klachten verdwijnen.



Als een behandeling niet mogelijk is, kan uitleg en informatie u wellicht geruststellen en u op die manier helpen. Als u veel last hebt van de tinnitus kan de KNO-arts u verwijzen voor gehoorrevalidatie en/of tinnitusrevalidatie naar een Audiologisch Centrum. Bij enkele instellingen voor geestelijke gezondheidszorg - vroeger het RIAGG - is ook tinnitusrevalidatie mogelijk.



Eventueel kunnen kalmerende medicijnen of medicijnen tegen depressie en angst de psychische gevolgen van tinnitus verlichten. Soms wordt er aangeraden om dit met uw huisarts te overleggen. Via deze weg kunnen medicijnen helpen bij het leren omgaan met tinnitus. Ze kunnen dus een ondersteuning vormen bij de tinnitusrevalidatie. Bedenk echter goed dat deze medicijnen geen genezing van de tinnitus zelf geven.



Een Audiologisch Centrum is vergelijkbaar met een revalidatiecentrum, maar dan voor gehoor- en spraak/taalproblemen. In een Audiologisch Centrum werken onder andere audiologen, audiologie-assistenten, logopedisten, psychologen en maatschappelijk werkers die deskundig zijn op het terrein van gehoor, spraak en taal. In het Audiologisch Centrum worden uw klachten onderzocht. Tinnitus gaat vaak samen met slechthorendheid, daarom onderzoekt de audioloog ook uw gehoor.



Na een audiologisch onderzoek stellen de medewerkers van het Audiologisch Centrum voor elke patiënt de beste behandeling samen. Voor de meeste vormen van tinnitus kan de behandeling zich het beste richten op het wennen aan of het minder bewust worden van het hinderlijke geluid. Eventueel kunnen kalmerende medicijnen of medicijnen tegen depressie en angst de psychische gevolgen van tinnitus verlichten. Via deze weg kunnen medicijnen helpen bij het leren omgaan met tinnitus. Ze bieden echter geen genezing van de tinnitus zelf.



Een veel gebruikte behandelmethode die is ontwikkeld voor tinnitus bestaat uit twee onderdelen:



1. informatie om de negatieve gedachten en gevoelens te verminderen; en

2. geluiden aanbieden waardoor de tinnitus op de achtergrond raakt.

Tinnitusrevalidatie is in veel landen, ook in Nederland, gebaseerd op het door Jastreboff (1990) beschreven model voor tinnitus en de door Jastreboff en Hazel (1993) daarop gebaseerde behandelmethode de "Tinnitus Retraining Therapy" (TRT).



Het model van Jastreboff laat zien dat tinnitus een probleem is als het een emotionele reactie oproept. De tinnitus zorgt er dan voor dat niet alleen het hoorsysteem maar ook andere systemen in de hersenen actief worden. Die systemen zorgen er samen voor dat de tinnitus steeds meer op de voorgrond komt. De geluiden worden steeds bewuster gehoord. Zo ontstaat een vicieuze cirkel, omdat de bewust gehoorde geluiden weer een emotionele reactie oproepen enzovoort. Zolang die cirkel niet doorbroken wordt, kan men niet aan de tinnitus wennen.



De TRT-behandeling bestaat uit twee onderdelen:



1. Directieve counseling, waarbij informatie wordt gegeven over tinnitus en processen die tinnitus beïnvloeden. Het doel is de negatieve gedachtegangen over tinnitus te doorbreken, perspectieven te geven dat ook met tinnitus te leven is en de (emotionele) reactie erop te veranderen.

2. Geluidsverrijking: het aanbieden van een zachte ruis die naast de tinnitus hoorbaar is en de waarneming van de tinnitus (op den duur) verandert. Dit wordt bewerkstelligd door een

suismasker, een soort hoortoestel dat zelf een suis geeft. Dit masker moet dagelijks minimaal 6 uur gedragen worden. Als tinnitus met slechthorendheid samen gaat, wordt een hoortoestel gebruikt om meer aanbod van geluid te krijgen. Ook kunnen gewone omgevingsgeluiden benut worden.



In 1999 stelde Jastreboff dat alle op zijn model gebaseerde behandelingen samen te vatten zijn onder het begrip Tinnitus Habituatie Therapieën. De in Nederland gangbare tinnitusbehandelingen zijn, evenals de TRT, vormen van Tinnitus Habituatie Therapie.





Heeft hij bovenstaande al geprobeerd? Wel heel vervelend trouwens lijkt me om daar last van te hebben.

quote:MizzK schreef op 24 december 2009 @ 14:16:

Ik ben te vatbaar voor die verhalen van jonge mensen die ziek worden en andere elendige dingen meemaken, dat ik denk , ik kan er helemaal niet vanuit gaan dat ik 85 word en alllllllllllllle tijd van de wereld heb.



Nu kan iemand inkoppen dat je wel erg veel beren op de weg ziet

Maar ik snap het wel. Daarom ook mijn advies om bij jezelf na te gaan wat je nu op dit moment graag wilt. En dat na te streven.

Als vriend ook nog eens reageert met 'OK, ik geef je die garantie' denk ik niet "Rennen!"

Hoe kun je nu je eigen situatie projecteren op het verhaal van TO, hmmmm? Ik heb zelf ook een ex gehad, die 2 x depressief is geworden en ook nog eens precies op momenten dat ik hem heel hard nodig had. Maar ik zie achteraf ook in dat ik vergeten ben om zelf ook mijn behoeftes aan te blijven geven. En na bijna 6 jaar kwamen die ondergesneeuwde behoeftes er keihard uitspuwen bij mij. Dat lag dus niet allemaal aan hem en het was ook niet zo dat HIJ mij in mijn 'vooruitgang' remde, dat deed ik blijkbaar zelf.



dat het met jouw ex niet gelukt is, wil niet zeggen dat dit voor MizzK ook geldt.

Ik ben 28 en heb over precies dezelfde dingen nagedacht als TO, maar mijn besluit om te wachten kwam uit mezelf....



Ik weet niet hoe het zit voor haar qua verdere ontwikkeling maar het is duidelijk dat ze stil staat op het gebied van huisvesting en voortplanting om het maar even plastisch te zeggen. Ze wil niet stilstaan wat dat betreft. En er zijn genoeg mensen die ziek worden inderdaad of om andere redenen geen kinderen kunnen krijgen en het misschien anders hadden gedaan als ze zich daarvan bewust waren geweest.



Het is erger om spijt te hebben van de dingen die je niet hebt gedaan dan van de dingen die je wel hebt gedaan lijkt mij.



(drugs uitgezonderd )



Die ex trouwens die overal bang voor was had het overigens wel aangedurft om kinderen te krijgen. Dat weet ik zeker. Hij was dan wel overbezorgd maar had wel vertrouwen in mij. Als ik de verhalen van TO lees over haar vriend krijg ik de indruk dat haar vriend altijd wel ergens en excuus voor heeft....



Mensen met een piep in hun oren kunnen niet verhuizen of moeten nog maar geen kinderen nemen?

Ik denk dat een time line niet zo heel belangrijk is, maar wel dat je in een relatie dezelfde doelen hebt. En ik wil ook dat de ander die doelen uitspreekt en daar gewoon duidelijk over is. Er zijn genoeg mensen die alleen in het Nu leven niet kijken naar de toekomst en alles op zich af laten komen. Dat is prima als dat je levensstijl is maar dat moet wel bij je passen. Bij mij past zo'n stijl niet en daarom zou ik ook niet samen kunnen zijn met iemand die wel zo in het leven staat.



Iemand die onder druk Ja en amen zegt zou ik geen waarde aan hechten (het zou heel goed kunenn dat hij a. van het gezeur af wilde zijn of b. jouw niet kwijt wilde raken). Ik denk wel serieus na over de toekomst en vind het belangrijk om een partner te hebben die daar ongeveer gelijk in is. Daarom neem ik geen genoegen met antwoorden als "we zien wel", "misschien" of "ooit een keer". Natuurlijk kan het leven altijd anders lopen en kunnen sommige dingen gewoon gebeuren (ontslag, ziekte, overlijden etc) maar er zijn genoeg dingen die je wel ongeveer kunt plannen.



Wat betreft kinderen zou ik een heel duidelijk antwoord willen. Als vrouw zijnde kan je niet blijven wachten en vanaf je 30e wordt de vruchtbaarheid steeds minder. Een man kan tot in de eeuwigheid kinderen krijgen (en heeft daarom om begrijpelijke redenen minder drukte), jij niet. Straks blijf jij maar wachten en wachten en ziet je vriend er opeens vanaf of lukt het niet meer (of met veel problemen). Als je vriend alleen maar beren op de weg ziet en overal een excuus voor heeft sta je dus gewoon stil. Ik zou aanraden om een serieus gesprek met hem te hebben. Leg duidelijk jouw zorgen en wensen voor de toekomst op tafel en kijk hoe hij daar over denkt. Als jullie wensen heel erg uit elkaar liggen of hij vaag blijft doen zou ik serieus nadenken of dit een relatie met toekomst is.

Ach, ik had als voorwaarde in mijn leven dat ik in ieder geval nit vóór m'n 30e aan kinderen wilde beginnen. En da's inderdaad gelukt. Verder, het loopt zoals het loopt en we maken samen plannen voor de toekomst.



Als ik je postings lees TO, dan komt het op mij een beetje over alsof je vriend een excuus zoekt om z'n leven juist op de hold-stand te zetten. Niet bewust, maar uit angst voor veranderingen. Die oorpiepen zullen heus vervelend zijn, maar de manier waarop hij er mij omgaat is wel heel fatalistisch. Als dit alles is, is het toch gewoon een gezond mens dat vrijwel niks mankeerd? Het is niet het probleem dat je leven verziekt, maar de manier waarop je ermee omgaat. En hij kan dat blijkbaar niet relativeren.

Kom op, niet kijken voor een nieuw huis omdat je last hebt van piepende oren?

Wat jij op korte termijn kunt doen: Kijk regelmatig op google en als je wat leuks ziet, dan laat je dat enthousiast zien en je gaat kijken of het wat is.

Laat die kinderwens voorlopig even sluimeren: one step at a time...