Werk & Studie
alle pijlers
erg onzeker in mijn nieuwe functie
zaterdag 26 december 2009 om 14:11
Vanaf 1 december ben ik zorgcoordinator op een middelbare school met ruim 1600 leerlingen. Nu ben ik nog geen jaar afgestudeerd (hbo pedagogiek). Vanaf januari sta ik er grotendeels alleen voor. Mijn collega is met zwangerschapsverlof en ik ben de enige zorgcoordinator in de hele school. Met onnoemelijk veel zorgleerlingen is dit een zware maar wel leuke en uitdagende taak.
Ik voel me echt onzeker of ik deze functie wel aan kan. Ik heb dit ook aangegeven aan mijn baas maar hij is ervan overtuigd dat ik het kan. Naast deze functie heb ik nog meerdere functies, en vanaf februari mag ik een 3e-jaar student begeleiden (bijna even oud dus).
Ik ben bang dat het me teveel wordt. Ik heb al RSI-klachten, mijn nek, schouders en rug zitten helemaal vast. En ik ben nog maar net begonnen!
Er komt zoveel op me af, zoveel dingen die ik nog niet weet. Zoveel leerlingen die direct hulp nodig hebben en zoveel docenten die wat van mij willen hierbij.
Wat kan ik doen aan deze onzekerheid? Of heb ik als broekie teveel hooi op mijn vork genomen?
Ik voel me echt onzeker of ik deze functie wel aan kan. Ik heb dit ook aangegeven aan mijn baas maar hij is ervan overtuigd dat ik het kan. Naast deze functie heb ik nog meerdere functies, en vanaf februari mag ik een 3e-jaar student begeleiden (bijna even oud dus).
Ik ben bang dat het me teveel wordt. Ik heb al RSI-klachten, mijn nek, schouders en rug zitten helemaal vast. En ik ben nog maar net begonnen!
Er komt zoveel op me af, zoveel dingen die ik nog niet weet. Zoveel leerlingen die direct hulp nodig hebben en zoveel docenten die wat van mij willen hierbij.
Wat kan ik doen aan deze onzekerheid? Of heb ik als broekie teveel hooi op mijn vork genomen?
zaterdag 26 december 2009 om 14:20
Regelmatig evaluatiemomenten houden met je baas. Hij kan wel zeggen dat je het allemaal aan kunt, maar dat is natuurlijk alleen maar zijn wéns. Bij die gesprekken kun je aangeven hoe het gaat, nog voordat je op je allerlaatste tandvlees loopt.
Gaat er iets van je andere functies af als je een 3e jaars student moet begeleiden? Of wordt dat gewoon gezien als goedkope vervanging voor je zwangere collega? Het kost tijd om iemand in te werken, daar moet ook tijd voor vrij worden gemaakt.
Gaat er iets van je andere functies af als je een 3e jaars student moet begeleiden? Of wordt dat gewoon gezien als goedkope vervanging voor je zwangere collega? Het kost tijd om iemand in te werken, daar moet ook tijd voor vrij worden gemaakt.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 26 december 2009 om 14:25
Nee er gaat niets van mijn andere functies af. Ik wil wel een deel van mijn functie overdragen aan de stagiaire maar die moet ik inderdaad eerst goed inwerken. Ik heb aan collega's al te kennen gegeven dat ik graag gebruik maak van hun expertise en ervaring. En iedereen reageert positief. Maar ik weet ook dat in de wandelgangen rond gaat dat ze mij geen geschikte zorgcoordinator vinden. Dat maakt het extra moeilijk. Nu wil ik me echt bewijzen en ik ben al zo'n perfectionist!
zaterdag 26 december 2009 om 14:26
Het is vrij normaal dat je de eerste weken in een nieuwe baan even moet wennen. Sterker nog, de eerste maanden zullen heel zwaar zijn omdat je moet wennen aan een nieuw werkritme en een nieuwe werkomgeving. Het zal minstens een jaar duren voordat je het gevoel krijgt enige grip op je baan te hebben. Je gaat wel ontzettend veel leren in het komende jaar.
Het klinkt als een heel leerzame functie en het is positief dat je baas zoveel vertrouwen in je stelt. Gewoon doorzetten, hier heb je voor gestudeerd dus je mag ervan uitgaan dat je het kunt. Probeer privé nu eventjes rust te nemen en bij te tanken.
Neem de rsi-klachten wel serieus voordat het erger wordt. Misschien staat je werkplek niet goed afgesteld.
Het klinkt als een heel leerzame functie en het is positief dat je baas zoveel vertrouwen in je stelt. Gewoon doorzetten, hier heb je voor gestudeerd dus je mag ervan uitgaan dat je het kunt. Probeer privé nu eventjes rust te nemen en bij te tanken.
Neem de rsi-klachten wel serieus voordat het erger wordt. Misschien staat je werkplek niet goed afgesteld.
zaterdag 26 december 2009 om 14:29
zaterdag 26 december 2009 om 14:30
Je bent nog maar 3 weken in je nieuwe functie bezig, moet het nu alleen doen want andere collega is met verlof, je hebt meerdere andere taken en vanaf februari moet je ook nog eens een student inwerken..
Ik zou toch nog maar eens een goed gesprek aangaan met mijn baas en zeggen dat dit wel een beetje too much is allemaal.
En laat je af en toe lekker masseren als je helemaal vast zit. Zal ongetwijfeld ook een deel van de stress komen en dan is een massage vaak erg lekker.
Ik zou toch nog maar eens een goed gesprek aangaan met mijn baas en zeggen dat dit wel een beetje too much is allemaal.
En laat je af en toe lekker masseren als je helemaal vast zit. Zal ongetwijfeld ook een deel van de stress komen en dan is een massage vaak erg lekker.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 26 december 2009 om 14:32
Ik weet nog dat je die baan kreeg en dat ik me toen al afvroeg of het niet te hoog gegrepen was voor je. Sindsdien open je steeds topics die dat bevestigen. Ik krijg bij jou een beetje hetzelfde gevoel als bij Nijntje, die had ook geen grip op de inhoud van haar werkzaamheden en in haar topics kon je -- net als bij jou -- de stress en zenuwen proeven. Weet je zeker dat dit wel is wat je wilt doen? Hoe vaak zit jij met buikpijn op je werk?
zaterdag 26 december 2009 om 14:35
Haley: ik heb inderdaad 1x eerder gepost over mijn baan, maar toen had ik deze functie er nog niet bijgekregen.
Ik zit nooit met buikpijn op het werk, maar ga er wel mee naar bed.
Soms ligt er zo'n berg werk dat ik lamgeslagen ben en dus niets meer uitvoer. Ik heb mijn baas al uitgelegd dat het teveel is, en hij wil heel mijn baan onder de loep nemen omdat hij ook ziet dat ik het zo niet red. Maar mijn baas is alleen niet altijd even snel met actie ondernemen.
Ik zit nooit met buikpijn op het werk, maar ga er wel mee naar bed.
Soms ligt er zo'n berg werk dat ik lamgeslagen ben en dus niets meer uitvoer. Ik heb mijn baas al uitgelegd dat het teveel is, en hij wil heel mijn baan onder de loep nemen omdat hij ook ziet dat ik het zo niet red. Maar mijn baas is alleen niet altijd even snel met actie ondernemen.
zaterdag 26 december 2009 om 14:41
quote:[message=4740960,noline]mywickedlife schreef op 26 Soms ligt er zo'n berg werk dat ik lamgeslagen ben en dus niets meer uitvoer. Ik heb mijn baas al uitgelegd dat het teveel is, en hij wil heel mijn baan onder de loep nemen omdat hij ook ziet dat ik het zo niet red. Maar mijn baas is alleen niet altijd even snel met actie ondernemen.Dan zelf alvast aktie ondernemen en aangeven wat/welk werk te veel is en hoe je dat opgelost zou willen hebben (extra ondersteuning, afstoten van andere taken, beter ingewerkt worden etc).
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 26 december 2009 om 14:55
Ten eerste: is het werk dat je hebt te doen in de uren die je werkt?
Ten tweede: heeft hoe je je voelt alleen te maken met deze baan, of herken je deze gevoelens ook uit andere situaties?
Ten derde: kun je het van een afstand proberen te bekijken? Stel dat je vriendin in deze situatie zou zitten, welk advies zou je haar geven?
Ten tweede: heeft hoe je je voelt alleen te maken met deze baan, of herken je deze gevoelens ook uit andere situaties?
Ten derde: kun je het van een afstand proberen te bekijken? Stel dat je vriendin in deze situatie zou zitten, welk advies zou je haar geven?
zaterdag 26 december 2009 om 15:00
quote:Eierdoppie schreef op 26 december 2009 @ 14:55:
Ten eerste: is het werk dat je hebt te doen in de uren die je werkt?
Ten tweede: heeft hoe je je voelt alleen te maken met deze baan, of herken je deze gevoelens ook uit andere situaties?
Ten derde: kun je het van een afstand proberen te bekijken? Stel dat je vriendin in deze situatie zou zitten, welk advies zou je haar geven?
over punt 1: daar twijfel ik nog over. Soms houd ik tijd over, soms kom ik tijd tekort. dat het zo druk voor me is, is ook omdat het continue in mijn hoofd zit. Ik doe altijd 3 dingen tegelijkertijd (dat is door mijn verschillende taken noodzaak).
Punt 2: ik herken het ook uit andere situaties. Ik ben vrij onzeker over mijn capaciteiten en nu ik mijn eerste echte baan heb, wil ik echt eruit halen wat erin zit.
Punt 3: ik zou zeggen, wacht het nog een paar weken af en als de situatie niet verbeterd of zelfs verzlechterd, trek dan direct aan de bel bij je baas.
Ten eerste: is het werk dat je hebt te doen in de uren die je werkt?
Ten tweede: heeft hoe je je voelt alleen te maken met deze baan, of herken je deze gevoelens ook uit andere situaties?
Ten derde: kun je het van een afstand proberen te bekijken? Stel dat je vriendin in deze situatie zou zitten, welk advies zou je haar geven?
over punt 1: daar twijfel ik nog over. Soms houd ik tijd over, soms kom ik tijd tekort. dat het zo druk voor me is, is ook omdat het continue in mijn hoofd zit. Ik doe altijd 3 dingen tegelijkertijd (dat is door mijn verschillende taken noodzaak).
Punt 2: ik herken het ook uit andere situaties. Ik ben vrij onzeker over mijn capaciteiten en nu ik mijn eerste echte baan heb, wil ik echt eruit halen wat erin zit.
Punt 3: ik zou zeggen, wacht het nog een paar weken af en als de situatie niet verbeterd of zelfs verzlechterd, trek dan direct aan de bel bij je baas.
zaterdag 26 december 2009 om 15:05
quote:mywickedlife schreef op 26 december 2009 @ 14:25:
Nee er gaat niets van mijn andere functies af. Ik wil wel een deel van mijn functie overdragen aan de stagiaire maar die moet ik inderdaad eerst goed inwerken. Ik heb aan collega's al te kennen gegeven dat ik graag gebruik maak van hun expertise en ervaring. En iedereen reageert positief. Maar ik weet ook dat in de wandelgangen rond gaat dat ze mij geen geschikte zorgcoordinator vinden. Dat maakt het extra moeilijk. Nu wil ik me echt bewijzen en ik ben al zo'n perfectionist!
Het klinkt alsof er van je verwacht wordt dat je een goochelaar bent. Vertrouwen uitspreken over zo n situatie, zoals je baas doet, vind ik dan eigenlijk wel onverantwoordelijk. Hij leunt ahw achterover, terwijl jij verzuipt.
Zoals Haley aangeeft, heb ik in een soortgelijk schuitje gezeten. bij mij is het niet goed afgelopen (contract is opgezegd omdat ik niet voldeed). Zorg ervoor dat dat jou niet overkomt!
Goeie vraag van Eierdoppie> als dit jouw vriendin overkwam, welk advies zou je haar dan geven?
Je kan vast een heleboel, en zo niet, dan kan je het allemaal leren. Maar je kan het niet allemaal vanaf dag 1, en ook niet allemaal tegelijk.
Je lichaam begint al te protesteren lijkt het. Pas goed op jezelf meid. succes!
ps> iedereen is positief zeg je, waarop volgt dat ze je geen geschikte zorgcoordinator vinden. Dat snap ik niet.
Nee er gaat niets van mijn andere functies af. Ik wil wel een deel van mijn functie overdragen aan de stagiaire maar die moet ik inderdaad eerst goed inwerken. Ik heb aan collega's al te kennen gegeven dat ik graag gebruik maak van hun expertise en ervaring. En iedereen reageert positief. Maar ik weet ook dat in de wandelgangen rond gaat dat ze mij geen geschikte zorgcoordinator vinden. Dat maakt het extra moeilijk. Nu wil ik me echt bewijzen en ik ben al zo'n perfectionist!
Het klinkt alsof er van je verwacht wordt dat je een goochelaar bent. Vertrouwen uitspreken over zo n situatie, zoals je baas doet, vind ik dan eigenlijk wel onverantwoordelijk. Hij leunt ahw achterover, terwijl jij verzuipt.
Zoals Haley aangeeft, heb ik in een soortgelijk schuitje gezeten. bij mij is het niet goed afgelopen (contract is opgezegd omdat ik niet voldeed). Zorg ervoor dat dat jou niet overkomt!
Goeie vraag van Eierdoppie> als dit jouw vriendin overkwam, welk advies zou je haar dan geven?
Je kan vast een heleboel, en zo niet, dan kan je het allemaal leren. Maar je kan het niet allemaal vanaf dag 1, en ook niet allemaal tegelijk.
Je lichaam begint al te protesteren lijkt het. Pas goed op jezelf meid. succes!
ps> iedereen is positief zeg je, waarop volgt dat ze je geen geschikte zorgcoordinator vinden. Dat snap ik niet.
zaterdag 26 december 2009 om 15:10
quote:rider schreef op 26 december 2009 @ 15:03:
doorbijten he.
Wist je dat de WAO buitenproportioneel gevuld is met jonge vrouwen die menen hun werk niet aan te kunnen?
Wat bedoel je daarmee Rider? Het lijkt bijna alsof je wil zeggen dat TO zich maar een beetje moet vermannen en een beetje zeurt.
Terwijl ik het idee heb dat er teveel hooi op haar vork ligt. De oplossing zou m.i. meer moeten liggen in de richting van hulp vragen en taken afstoten.
doorbijten he.
Wist je dat de WAO buitenproportioneel gevuld is met jonge vrouwen die menen hun werk niet aan te kunnen?
Wat bedoel je daarmee Rider? Het lijkt bijna alsof je wil zeggen dat TO zich maar een beetje moet vermannen en een beetje zeurt.
Terwijl ik het idee heb dat er teveel hooi op haar vork ligt. De oplossing zou m.i. meer moeten liggen in de richting van hulp vragen en taken afstoten.
zaterdag 26 december 2009 om 15:13
quote:Nijntje schreef op 26 december 2009 @ 15:05:
[...]
Je kan vast een heleboel, en zo niet, dan kan je het allemaal leren. Maar je kan het niet allemaal vanaf dag 1, en ook niet allemaal tegelijk.
Je lichaam begint al te protesteren lijkt het. Pas goed op jezelf meid. succes!
En het is ook nergens voor nodig dat je na een paar weken alles al kan. Zeker als je net van school komt heb je gewoon tijd nodig om het werken te leren. Niet eens deze specifieke baan, maar gewoon het gegeven "werk" is al wennen. Dat kost tijd, en die zal je jezelf moeten gunnen.
Precies wat Nijn zegt: je lichaam maakt nu al bezwaar. Perfectionisme is leuk enzo, maar het is wel een snelle route naar arbeidsongeschiktheid.
Doorbijten dus. En daar hoort bij: van jezelf accepteren dat het NIET meteen geweldig gaat, jezelf gunnen dat je iets mag leren.
[...]
Je kan vast een heleboel, en zo niet, dan kan je het allemaal leren. Maar je kan het niet allemaal vanaf dag 1, en ook niet allemaal tegelijk.
Je lichaam begint al te protesteren lijkt het. Pas goed op jezelf meid. succes!
En het is ook nergens voor nodig dat je na een paar weken alles al kan. Zeker als je net van school komt heb je gewoon tijd nodig om het werken te leren. Niet eens deze specifieke baan, maar gewoon het gegeven "werk" is al wennen. Dat kost tijd, en die zal je jezelf moeten gunnen.
Precies wat Nijn zegt: je lichaam maakt nu al bezwaar. Perfectionisme is leuk enzo, maar het is wel een snelle route naar arbeidsongeschiktheid.
Doorbijten dus. En daar hoort bij: van jezelf accepteren dat het NIET meteen geweldig gaat, jezelf gunnen dat je iets mag leren.
zaterdag 26 december 2009 om 15:15
quote:Nijntje schreef op 26 december 2009 @ 15:10:
[...]
Wat bedoel je daarmee Rider? Het lijkt bijna alsof je wil zeggen dat TO zich maar een beetje moet vermannen en een beetje zeurt.au contraire of zoiets!
nee, waar TO verduiveld voor moet oppassen is dat ze ten onder gaat aan iets wat je juist bij jonge ambitieuze vrouwen zo vaak ziet: perfectionisme dat je de kop kost.
Ja, doorbijten. Maar NIET jezelf gek maken met eisen aan jezelf te stellen die onmogelijk zijn. En zolang je kan maar even je kont afvegen met mensen die je opjagen, je het idee geven dat je perfect moet zijn, etc.
[...]
Wat bedoel je daarmee Rider? Het lijkt bijna alsof je wil zeggen dat TO zich maar een beetje moet vermannen en een beetje zeurt.au contraire of zoiets!
nee, waar TO verduiveld voor moet oppassen is dat ze ten onder gaat aan iets wat je juist bij jonge ambitieuze vrouwen zo vaak ziet: perfectionisme dat je de kop kost.
Ja, doorbijten. Maar NIET jezelf gek maken met eisen aan jezelf te stellen die onmogelijk zijn. En zolang je kan maar even je kont afvegen met mensen die je opjagen, je het idee geven dat je perfect moet zijn, etc.
zaterdag 26 december 2009 om 16:00
Ik heb ook HBO pedagogiek gedaan en ben nu bijna 6 jaar aan het werk.
ik denk dat je als broekie teveel hooi op je vork hebt genomen. ik had er niet aan moeten denken om zo'n functie na 1 jaar werk op me te nemen. Niet dat ik het toentertijd qua capaciteiten niet zou kunnen, maar ik heb in de afgelopen jaren pas echt goed geleerd om met zoveel verantwoordelijkheden om te kunnen gaan en met mijn perfectionisme en onzekerheid in het ingewikkelde hulpverleningsland.
De functie die jij nu hebt, klinkt wel bijna als universitair niveau (orthopedagoog).
ook vind ik het veel te snel voor jou om een stagiaire te begeleiden. dat zou ik pas na een jaar of 2 a 3 werkervaring gaan doen. ik begeleid nu ook stagiaires, maar pas toen ik 3 jaar werkervaring had. dat is ook een behoorlijk verantwoordelijkheid en ook een moeilijke taak. ik heb gelukkig wel allerlei extra cursussen coaching mogen doen.
ik denk dat je als broekie teveel hooi op je vork hebt genomen. ik had er niet aan moeten denken om zo'n functie na 1 jaar werk op me te nemen. Niet dat ik het toentertijd qua capaciteiten niet zou kunnen, maar ik heb in de afgelopen jaren pas echt goed geleerd om met zoveel verantwoordelijkheden om te kunnen gaan en met mijn perfectionisme en onzekerheid in het ingewikkelde hulpverleningsland.
De functie die jij nu hebt, klinkt wel bijna als universitair niveau (orthopedagoog).
ook vind ik het veel te snel voor jou om een stagiaire te begeleiden. dat zou ik pas na een jaar of 2 a 3 werkervaring gaan doen. ik begeleid nu ook stagiaires, maar pas toen ik 3 jaar werkervaring had. dat is ook een behoorlijk verantwoordelijkheid en ook een moeilijke taak. ik heb gelukkig wel allerlei extra cursussen coaching mogen doen.
zaterdag 26 december 2009 om 16:06
en nu ik zo even al je posts terug lees ga je mijn inziens erg hard op een burn-out af.
perfectionisme in combinatie met jezelf willen bewijzen als nieuw broekie en ook naar je collega's toe is een "dodelijke" combinatie.
Werk hoort voornamelijk leuk te zijn en met name de eerste jaren in het werkveld ook erg leerzaam en hoor je van alles van iedereen te leren.
maar jij bent aan het verzuipen en niemand die je de schoolslag leert.
perfectionisme in combinatie met jezelf willen bewijzen als nieuw broekie en ook naar je collega's toe is een "dodelijke" combinatie.
Werk hoort voornamelijk leuk te zijn en met name de eerste jaren in het werkveld ook erg leerzaam en hoor je van alles van iedereen te leren.
maar jij bent aan het verzuipen en niemand die je de schoolslag leert.
zaterdag 26 december 2009 om 18:15
Te veel is te veel. Het mooiste zou zijn als je dit inzichtelijk kan maken voor je leidinggevende. Schrijf op welke (vaste) werkzaamheden je uitvoert en hoeveel dagdelen je per taak nodig hebt (om ze naar behoren) uit te voeren. Kijk hoeveel dagdelen je per week nodig hebt. De kans is groot dat het er meer zijn dan je per week hebt. Leg dit voor aan je leidinggevende en ga het gesprek aan. Vraag of ze zo nodig voor een korte periode iemand in kunnen schakelen om een deel van je taken (tijdelijk) over te nemen. (Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten en zou er een belangrijk project bij krijgen, ik was de ideale interne kandidaat maar ik had al te weinig tijd voor al mijn taken en projecten, uiteindelijk is er een interim-projectleider aangetrokken om de komende maanden te overbruggen.)
Wees pro-actief en pak dit aan, voordat het uit de hand loopt. De situatie wordt vervelender als het fout gaat zonder dat je jouw situatie hebt besproken met je leidinggevende.
Het is geen schande om aan te geven dat je een (zware) situatie niet aan kan. Het is veel ernstiger als je de situatie verzwijgt en het mis laat gaan. Deze situatie gaat gevolgen krijgen, voor jou en voor je collega's en leerlingen.
Ik ben benieuwd hoe je leidinggevende op de situatie reageert. Hij hoort er voor te zorgen dat jij op een goede manier je werkt kunt doen. Pakt hij deze kwestie niet goed op, dan weet je waar je aan toe bent en wellicht is de conclusie dat op zoek moet naar een andere baan, voordat je met een burn-out eindigt.
Wees pro-actief en pak dit aan, voordat het uit de hand loopt. De situatie wordt vervelender als het fout gaat zonder dat je jouw situatie hebt besproken met je leidinggevende.
Het is geen schande om aan te geven dat je een (zware) situatie niet aan kan. Het is veel ernstiger als je de situatie verzwijgt en het mis laat gaan. Deze situatie gaat gevolgen krijgen, voor jou en voor je collega's en leerlingen.
Ik ben benieuwd hoe je leidinggevende op de situatie reageert. Hij hoort er voor te zorgen dat jij op een goede manier je werkt kunt doen. Pakt hij deze kwestie niet goed op, dan weet je waar je aan toe bent en wellicht is de conclusie dat op zoek moet naar een andere baan, voordat je met een burn-out eindigt.
anoniem_91636 wijzigde dit bericht op 26-12-2009 18:18
Reden: eigen ervaring toegevoegd
Reden: eigen ervaring toegevoegd
% gewijzigd
zaterdag 26 december 2009 om 19:59
Eens met ColeT.
Ga uit van jezelf en volg je gevoel. Zelf nu eerste jaar voor de klas met bevoegdheid en vindt het mentoraat van mijn brugklas dit jaar al erg pittig. Laat staan een nog verantwoordelijkere functie. Hebben jullie een IB' er in de school?
Misschien kun je met haar/ hem ook praten over jou functie.
Overigens, is dit tijdelijk gezien het zwangerschapsverlof?
Ga uit van jezelf en volg je gevoel. Zelf nu eerste jaar voor de klas met bevoegdheid en vindt het mentoraat van mijn brugklas dit jaar al erg pittig. Laat staan een nog verantwoordelijkere functie. Hebben jullie een IB' er in de school?
Misschien kun je met haar/ hem ook praten over jou functie.
Overigens, is dit tijdelijk gezien het zwangerschapsverlof?
zaterdag 26 december 2009 om 20:15
het gaat denkt ik niet alleen om de hoeveelheid taken, maar vooral de hele grote verantwoordelijkheid die ze draagt, vooral voor iemand die gewoon totaal geen ervaring heeft in de taken die er van haar gevraagd worden. TO kan totaal niet putten uit eerdere ervaring in dit werkveld wat wel erg van pas zou komen in deze zware functie.
ikzelf zou deze functie pas genomen hebben als ik al een aantal jaar met (probleem)jongeren en gezinnen zou hebben gewerkt en hebben samen gewerkt in allerlei soorten teams enzo.
ik denk dat als ik nu deze functie zou nemen, het nog ontzettend zwaar en spannend zou vinden.
ikzelf zou deze functie pas genomen hebben als ik al een aantal jaar met (probleem)jongeren en gezinnen zou hebben gewerkt en hebben samen gewerkt in allerlei soorten teams enzo.
ik denk dat als ik nu deze functie zou nemen, het nog ontzettend zwaar en spannend zou vinden.
zaterdag 26 december 2009 om 22:50
Werk je er nu 3 weken? Zelf ben ik half september begonnen met een nieuwe functie (Adviseur Onderwijs). Daarvoor had ik ookal 2,5 jr werkervaring, maar dan als Medewerker Onderwijs bij een andere organisatie.
In het begin kwam er enorm veel op mij af. Heel veel taken en ik wist niet of ik het allemaal wel kon. Nu een paar maanden later zit ik helemaal op mijn plek en heb ik mijn werkzaamheden super onder controle. Ik zou gewoon mijn stinkende best doen en het nog even aan te kijken. 3 weekjes is kort om je in te werken. Kijk het eens aan tot de voorjaarsvakantie.
In het begin kwam er enorm veel op mij af. Heel veel taken en ik wist niet of ik het allemaal wel kon. Nu een paar maanden later zit ik helemaal op mijn plek en heb ik mijn werkzaamheden super onder controle. Ik zou gewoon mijn stinkende best doen en het nog even aan te kijken. 3 weekjes is kort om je in te werken. Kijk het eens aan tot de voorjaarsvakantie.
zaterdag 26 december 2009 om 23:32
quote:rider schreef op 26 december 2009 @ 15:15:
[...]
au contraire of zoiets!
nee, waar TO verduiveld voor moet oppassen is dat ze ten onder gaat aan iets wat je juist bij jonge ambitieuze vrouwen zo vaak ziet: perfectionisme dat je de kop kost.
Ja, doorbijten. Maar NIET jezelf gek maken met eisen aan jezelf te stellen die onmogelijk zijn. En zolang je kan maar even je kont afvegen met mensen die je opjagen, je het idee geven dat je perfect moet zijn, etc.
Ah, ik vond het ook al zo onlogisch uit jouw koker. Dan bedoelen we dus gewoon het zelfde.
TO, neem deze adviezen ajb serieus. Het kan een toppertje worden, deze functie, maar pak het wel slim aan.
[...]
au contraire of zoiets!
nee, waar TO verduiveld voor moet oppassen is dat ze ten onder gaat aan iets wat je juist bij jonge ambitieuze vrouwen zo vaak ziet: perfectionisme dat je de kop kost.
Ja, doorbijten. Maar NIET jezelf gek maken met eisen aan jezelf te stellen die onmogelijk zijn. En zolang je kan maar even je kont afvegen met mensen die je opjagen, je het idee geven dat je perfect moet zijn, etc.
Ah, ik vond het ook al zo onlogisch uit jouw koker. Dan bedoelen we dus gewoon het zelfde.
TO, neem deze adviezen ajb serieus. Het kan een toppertje worden, deze functie, maar pak het wel slim aan.
