Relaties
alle pijlers
Ach ja, laten we weer eens vragen 'of dit normaal is'.
woensdag 30 december 2009 om 14:14
Ok, na dagen zelf aan het denken geslagen te zijn wil ik ook graag eens de nuchtere kijk van andere mensen op mijn 'soort van probleem'.
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
Mijn vriend heeft voor mij diverse scharrels en vriendinnen gehad. Met 1 heeft hij nog steeds contact. Ik heb dat altijd normaal gevonden, heb er nooit wat achter gezocht of er een probleem van gemaakt. Ik weet dat een van zijn exen belangrijk voor hem is. Ik vind dat prima, 100% ok. Hij ziet in haar slechts 'een goede vriendin'. Dus laten we haar vanaf nu 'de goede vriendin' noemen.
Natuurlijk vond ik het in de eerste maanden vreemd dat wanneer wij met vakantie waren hij naast kado-tjes voor zijn familie óók kado-tjes voor haar en haar kind (niet van hem) ging kopen. Maar hey, voor een goede vriendin zie ik ook daar uiteindelijk de problemen niet van in.
Inmiddels zijn vriend en ik al ruim 2 jaar bij elkaar en tot op heden heb ik deze goede vriendin nog nooit mogen/kunnen ontmoeten. Ik heb diverse voorstellen gedaan: bij haar thuis, bij ons thuis, avondje gezellig wat drinken etc..etc... maar niets lijkt echt te lukken. Er is altijd wel iets waarom het - door haar - niet kan. Mijn vriend en zij spreken wel af. Niet wekelijks maar regelmatig. Meestal hebben ze daar ook een goede reden voor want ze hebben allebei een beroep waarbij ze veel raakvlakken hebben. Hierdoor organiseren ze weleens een aantal zaken en dan spreken ze af. Ze werken niet bij hetzelfde bedrijf maar bundelen hun intelligentie en doen dan weleens iets freelance samen. Het brainstormen doen ze op zijn werk, bij haar thuis (dan kookt ze gezellig voor hem) etc..etc.. maar nooit bij ons.
Tijdens de kerstdagen had ik een stemmetje in mijn hoofd dat er iets niet klopte en met een schuldgevoel van hier tot Tokyo (en terecht want ik haat dat ik het heb gedaan en veroordeel anderen er ook op) zijn telefoon gechecked. Ik heb niet zijn smsn gelezen alleen maar gekeken door wie hij de laatste tijd gebeld was en wat mij opviel was: Ze bellen heel erg veel! Ze hebben veel contact en áltijd tijdens kantooruren. Nooit daarbuiten. Zij belt hem over van alles (dat zegt mijn vriend tenminste) en niet alleen over zakelijke evenementen.
- Op de vraag of ze veel contact hadden antwoordde hij ontkennend
- Op de vraag waarom een goede vriendin alleen maar tijdens kantooruren belt wist hij geen antwoord
- Op de vraag waarom ik haar na 2 jaar nog steeds niet ken wist hij geen antwoord.
- Op de dag dat een dierbaar iemand van mij op t punt van overlijden stond was hij bij haar en liet mij alleen afscheid van die persoon nemen.
- Wij sturen haar gezamelijk een kerstkaart, hij krijgt er een op zijn naam terug.
- Ik heb eens een kado voor haar (via mijn werk) aan mijn vriend meegegeven. Het ging over de interesse die ze samen delen. Ik heb geen bedankje gekregen.
- Ze bellen nooit in mijn nabijheid.
- Laatst was ik vrij op een doordeweekse dag en mijn vriend ook, toen heeft ze 3x gebeld en hij heeft toen express niet opgenomen (om discussies te vermijden, zegt hij).
Bij deze mijn vraag: wat en dan ook echt wát moet ik hier nu van maken. Is dit iets wat ik dien te begrijpen en wat ik los moet laten? Of heb ik nu toch wel recht op antwoorden? En zo ja, op welke vragen dan eigenlijk? Ik heb er nu, na 2 jaar, gewoon een vreemd gevoel bij gekregen.
Het is een heel verhaal... ik weet het. Ik ben niet jaloers van aard maar ik begin het gevoel te krijgen dat er dingen gebeuren die niet in orde zijn. Misschien wil ik van jullie wel weten of ik spoken zie of dat dit normaal is and to move on
Groetjes,
Kopje thee...
woensdag 30 december 2009 om 14:18
woensdag 30 december 2009 om 14:19
Ik vind het persoonlijk erg ver gaan gezien het feit dat jij haar nog nooit ontmoet hebt en het lijkt alsof je vriend alle contact buiten jou om probeert te doen ( het bellen tijdens kantooruren, het niet aannemen van de telefoon als jij er bij bent).
Daarnaast zegt je intuïtie je al iets, en mijn regel is eigenlijk dat als je dat al voelt je er donder op kunt zeggen dat er iets niet in de haak is maar dat is mijn eigen ervaring....
Daarnaast zegt je intuïtie je al iets, en mijn regel is eigenlijk dat als je dat al voelt je er donder op kunt zeggen dat er iets niet in de haak is maar dat is mijn eigen ervaring....
woensdag 30 december 2009 om 14:20
Mm, vervelende situatie hoor. Je bent al twee jaar heel tolerant (vind ik) dus ik vind echt dat je antwoorden verdient. Hij maakt zich er wel heel gemakkelijk van af door gewoon te zeggen dat hij niet het niet weet. Misschien ga je het in je hoofd wel erger maken dan het is, dat krijg je nu eenmaal als je veel vragen hebt en weinig tot geen antwoorden. Zou het kunnen zijn dat zij hem wel leuker vindt dan als gewoon een vriend en dat hij zo vaag doet om je niet ongerust te maken? Sterkte in ieder geval en gewoon antwoorden eisen!
woensdag 30 december 2009 om 14:20
Nou het schijnt dat ze het lastig vindt om met andere mensen om te gaan. Daar zou ik mijn antwoord al kunnen hebben ware het niet dat we allemaal midden in de 40 zijn en ik denk 'kom op, doe je best... Ik heb het al 10x aan je gevraagd'. Dus nu vind ik echt dat na poging 10 het echt een keer haar beurt is.
En laten we wel wezen: het niet noemen van mij op een kerstkaart vind ik geen teken van het 'accepteren' van mij als de partner van mijn vriend...
En laten we wel wezen: het niet noemen van mij op een kerstkaart vind ik geen teken van het 'accepteren' van mij als de partner van mijn vriend...
woensdag 30 december 2009 om 14:21
ik vind overigens best dat man-vrouw vriendschappen kunnen werken. ex vriendschappen vast ook wel(bij mij nooit, maar bij mensen die ik ken wel) maar als dingen verborgen worden(jij ziet haar nooit, hij belt alleen in kantooruren, neemt niet op als jij er bent) dan zou ik toch verdenken dat het wellicht meer dan vriendschap is.
woensdag 30 december 2009 om 14:23
woensdag 30 december 2009 om 14:23
woensdag 30 december 2009 om 14:24
Ik vind het niet normaal en zou er zeker niet akkoord mee gaan als mijn man zo omging met een ex-scharrel. Het lijkt wel of ze nog wat hebben samen, stiekem. Tenminste, dat is een gevoel wat ik krijg als ik het lees.
Mijn man heeft ook een beste vriendin, waar hij heel close mee is, maar die ken ik inmiddels ook zo goed dat ze mijn vriendin is, en alle contact gaat open en bloot.
Mijn man heeft ook een beste vriendin, waar hij heel close mee is, maar die ken ik inmiddels ook zo goed dat ze mijn vriendin is, en alle contact gaat open en bloot.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 30 december 2009 om 14:25
Thanks voor jullie reacties.. Ik ging aan mezelf twijfelen.
Mijn vriend vertrouw ik 100% (met een gezonde dosis oplettendheid) maar haar kén ik niet. Ze heeft ook niet echt de wens mij te leren kennen en dat begint mij nu tegen te staan.
We hebben er tijdens de kerstdagen een enorme knallende ruzie over gehad en nu heb ik het idee dat het ineens 'onbespreekbaar' is geworden. Ik bedoel: hij zal wel 2x nadenken voor hij haar naam ter sprake laat komen. En dat is precies niet wat ik wil. Ik wil eerlijkheid en openheid over deze zaak.
En toch he... er voelt iets niet goed aan.. Ook al vertrouw ik hem, heb ik toch heel erg het gevoel dat ik weleens een vlieg op de muur zou willen zijn om te kijken wat ze nu écht bespreken..
Bleh...
Mijn vriend vertrouw ik 100% (met een gezonde dosis oplettendheid) maar haar kén ik niet. Ze heeft ook niet echt de wens mij te leren kennen en dat begint mij nu tegen te staan.
We hebben er tijdens de kerstdagen een enorme knallende ruzie over gehad en nu heb ik het idee dat het ineens 'onbespreekbaar' is geworden. Ik bedoel: hij zal wel 2x nadenken voor hij haar naam ter sprake laat komen. En dat is precies niet wat ik wil. Ik wil eerlijkheid en openheid over deze zaak.
En toch he... er voelt iets niet goed aan.. Ook al vertrouw ik hem, heb ik toch heel erg het gevoel dat ik weleens een vlieg op de muur zou willen zijn om te kijken wat ze nu écht bespreken..
Bleh...
woensdag 30 december 2009 om 14:28
quote:kopjetheemeteenzoetje schreef op 30 december 2009 @ 14:25:
.
Mijn vriend vertrouw ik 100% (met een gezonde dosis oplettendheid) maar haar kén ik niet. Ze heeft ook niet echt de wens mij te leren kennen en dat begint mij nu tegen te staan.
..Maar dat weet je toch niet of zij die wens niet heeft want je hebt haar nog nooit gesproken en dit is wat je vriend je verteld.....
.
Mijn vriend vertrouw ik 100% (met een gezonde dosis oplettendheid) maar haar kén ik niet. Ze heeft ook niet echt de wens mij te leren kennen en dat begint mij nu tegen te staan.
..Maar dat weet je toch niet of zij die wens niet heeft want je hebt haar nog nooit gesproken en dit is wat je vriend je verteld.....
woensdag 30 december 2009 om 14:28
@Dangeensuus: ik zal je eerlijk zeggen dat ik de eerste maanden ook echt heb gedacht dat het kind van hem zou kunnen zijn. Hij zegt van niet: ze heeft het kind gekregen van een bewuste 'one night stand' met een tintje..en mijn vriend is echt het boerenkool, zuurkool en hutspot- type
De reden waarom het tussen hun destijds uitging is omdat zij kinderen wilde en tegen de 40 begon te lopen.
Ik las van BGB dat het niet echt heel erg aardig is om zo met de partners van de vrienden om te gaan en ik ben het er mee eens. Moeilijk of niet, het lastig vinden om contact te maken in general of niet... ik besta... en ze weet dat ik besta...
De reden waarom het tussen hun destijds uitging is omdat zij kinderen wilde en tegen de 40 begon te lopen.
Ik las van BGB dat het niet echt heel erg aardig is om zo met de partners van de vrienden om te gaan en ik ben het er mee eens. Moeilijk of niet, het lastig vinden om contact te maken in general of niet... ik besta... en ze weet dat ik besta...
woensdag 30 december 2009 om 14:30
quote:dolfje schreef op 30 december 2009 @ 14:28:
Maar dat weet je toch niet of zij die wens niet heeft want je hebt haar nog nooit gesproken en dit is wat je vriend je verteld.....Weet ze überhaupt dat je bestaat? Misschien heeft hij je verzoek om met zijn drieën af te spreken nooit doorgegeven. Misschien denkt ze dat hij nog steeds vrijgezel is.
Maar dat weet je toch niet of zij die wens niet heeft want je hebt haar nog nooit gesproken en dit is wat je vriend je verteld.....Weet ze überhaupt dat je bestaat? Misschien heeft hij je verzoek om met zijn drieën af te spreken nooit doorgegeven. Misschien denkt ze dat hij nog steeds vrijgezel is.
woensdag 30 december 2009 om 14:31
