Relaties
alle pijlers
Leef niet meer samen met man en kind, maar nu...
zondag 24 januari 2010 om 00:58
Sinds lente 2009 woon ik niet meer samen met mijn echtgenoot en kind. Die keuze heb ik zelf gemaakt, door meerdere omstandigheden kon ik het niet meer aan. Nu woon ik dus alleen en hebben we co-ouderschap. De relatie met mijn ega is goed, vriendschappelijk te noemen en ik hou nog steeds van hem, al zie ik ook nog steeds datgene waar ik me al die jaren zo aan heb geergerd.
Inmiddels heb ik ook een nieuwe liefde, met hem heb ik de dingen die ik lang heb gemist. Ik hou van hem, maar ook nog van mijn echtgenoot! Dat ega en ik nog steeds niet officieel gescheiden zijn komt omdat ega weinig aanstalten maakt de scheiding in gang te zetten, ik heb wel alle benodigde papieren bij de gemeente aangevraagd maar ega heeft nog geen enkele voorbereiding gedaan.
Op het moment gaat het financieel slecht met ega, ik timmer financieel zoveel mogelijk bij maar heb ook geen ernstig hoog loon. Ega zit in de ww, is al wat ouder (eind 40) en komt moeilijk aan een nieuwe baan, hij wil wel graag een baan die hij leuk vind, wat ik kan begrijpen: ik zou zelf ook niet achter de kassa willen zitten bij de supermarkt op die leeftijd en met zijn kwaliteiten.
Vorige week hadden we weer een gesprek over financieen (sorry, ik kan de trema niet vinden!) en zei ega dat ik anders maar weer bij hen moest komen wonen. Nu ben ik zwaar in dubio, aan de ene kant geniet ik van mijn eigen huis -lekker opgeruimd, geen rotzooi van anderen- en ben ik gelukkig met vriend, aan de andere kant, mijn hart zegt dat ik misschien maar op ega's aanbod in moet gaan.
Waarom? Hou nog steeds ook van ega, vind het naar om mijn kind geen echt gezinsleven te kunnen bieden (al heeft kind het redelijk/goed verwerkt) en als ik dan zie dat ega amper de eindjes aan elkaar kan knopen voel ik me zo schuldig!
Ik zie het niet zo dat ega en ik weer aan een relatie beginnen, al weet je natuurlijk nooit. We zouden dan, zeg maar, scheiding van tafel en bed hebben, ik heb in dat huis dan ook mijn eigen kamer. Vriend zou ik niet daar laten slapen evenals dat ega eventuele vriendinnen daar niet zou laten slapen, uit respect voor kind en elkaar. Met vriend heb ik er nog niet over gehad, dat komt later als ik zelf weet wat wijsheid is.
Ladies, laat jullie licht eens schijnen over mijn situatie, ik sta open voor alle reakties.
Inmiddels heb ik ook een nieuwe liefde, met hem heb ik de dingen die ik lang heb gemist. Ik hou van hem, maar ook nog van mijn echtgenoot! Dat ega en ik nog steeds niet officieel gescheiden zijn komt omdat ega weinig aanstalten maakt de scheiding in gang te zetten, ik heb wel alle benodigde papieren bij de gemeente aangevraagd maar ega heeft nog geen enkele voorbereiding gedaan.
Op het moment gaat het financieel slecht met ega, ik timmer financieel zoveel mogelijk bij maar heb ook geen ernstig hoog loon. Ega zit in de ww, is al wat ouder (eind 40) en komt moeilijk aan een nieuwe baan, hij wil wel graag een baan die hij leuk vind, wat ik kan begrijpen: ik zou zelf ook niet achter de kassa willen zitten bij de supermarkt op die leeftijd en met zijn kwaliteiten.
Vorige week hadden we weer een gesprek over financieen (sorry, ik kan de trema niet vinden!) en zei ega dat ik anders maar weer bij hen moest komen wonen. Nu ben ik zwaar in dubio, aan de ene kant geniet ik van mijn eigen huis -lekker opgeruimd, geen rotzooi van anderen- en ben ik gelukkig met vriend, aan de andere kant, mijn hart zegt dat ik misschien maar op ega's aanbod in moet gaan.
Waarom? Hou nog steeds ook van ega, vind het naar om mijn kind geen echt gezinsleven te kunnen bieden (al heeft kind het redelijk/goed verwerkt) en als ik dan zie dat ega amper de eindjes aan elkaar kan knopen voel ik me zo schuldig!
Ik zie het niet zo dat ega en ik weer aan een relatie beginnen, al weet je natuurlijk nooit. We zouden dan, zeg maar, scheiding van tafel en bed hebben, ik heb in dat huis dan ook mijn eigen kamer. Vriend zou ik niet daar laten slapen evenals dat ega eventuele vriendinnen daar niet zou laten slapen, uit respect voor kind en elkaar. Met vriend heb ik er nog niet over gehad, dat komt later als ik zelf weet wat wijsheid is.
Ladies, laat jullie licht eens schijnen over mijn situatie, ik sta open voor alle reakties.
zondag 24 januari 2010 om 01:04
uit schuldgevoel daar weer gaan wonen lijkt me niet heel slim.
tevens lijkt het me voor jullie kind niet heel duidelijk en maak je de boel weer erg verwarrend door samen weer te wonen.
mij lijkt dat je of voor je vriend kiest omdat je met hem samen verder wilt of met je man maar dan ook om samen verder te gaan.
voor het geld of de kinderen samen blijven voelt voor niemand goed. en dus ook voor jullie kind niet. die voelt dat ook aan als er spanningen komen.
ik weet de reden niet dat jij ergens anders bent gaan wonen maar is die reden opgelost?
Is daar iets veranderd?
tevens lijkt het me voor jullie kind niet heel duidelijk en maak je de boel weer erg verwarrend door samen weer te wonen.
mij lijkt dat je of voor je vriend kiest omdat je met hem samen verder wilt of met je man maar dan ook om samen verder te gaan.
voor het geld of de kinderen samen blijven voelt voor niemand goed. en dus ook voor jullie kind niet. die voelt dat ook aan als er spanningen komen.
ik weet de reden niet dat jij ergens anders bent gaan wonen maar is die reden opgelost?
Is daar iets veranderd?
zondag 24 januari 2010 om 01:10
Gutje, w.b dat schuldgevoel heb je gelijk, dat is niet goed evenals voor de financieen. Maar lees: ik hou ook nog steeds van ega. En het wil ook niet zeggen dat we weer een intieme relatie zouden krijgen als ik daar weer zou gaan wonen.
De reden dat ik destijds ben weggegaan is niet opgelost, wel gedeeltelijk trouwens, maar behoeft wel goede afspraken mochten we hiertoe besluiten.
Stoeptegel, mijn vriend zou ik dan in zijn huis zien.
De reden dat ik destijds ben weggegaan is niet opgelost, wel gedeeltelijk trouwens, maar behoeft wel goede afspraken mochten we hiertoe besluiten.
Stoeptegel, mijn vriend zou ik dan in zijn huis zien.
zondag 24 januari 2010 om 01:10
Je schrijft dat je het naar vindt je kind geen echt gezinsleven te kunnen bieden, maar denk je niet als je weer terug gaat je het wel erg verwarrend voor jullie kind maakt? Terug voor het kind moet je niet doen. Je moet gaan als je gevoel zegt dat het goed is. Zou je ook terug willen als jullie geen kind hadden?
zondag 24 januari 2010 om 01:13
zondag 24 januari 2010 om 01:19
ik snap eigenlijk niet als je van je man houdt waarom je dan geen intieme relatie wilt.
hou je van hem als je man of hou je van hem wegens al die dingen die je hebt meegemaakt samen, dus wegens die 10 jaar. is het gewoon een hele aardige man? meer een soort houden van geworden zoals je van goede vrienden/familie kan houden?
tevens, ook niet onbelangrijk, hoe staat je vriend hierin?
hou je van hem als je man of hou je van hem wegens al die dingen die je hebt meegemaakt samen, dus wegens die 10 jaar. is het gewoon een hele aardige man? meer een soort houden van geworden zoals je van goede vrienden/familie kan houden?
tevens, ook niet onbelangrijk, hoe staat je vriend hierin?
zondag 24 januari 2010 om 01:23
Stoeptegel, lees ff, uit mijn eerste post:
"Vriend zou ik niet daar laten slapen evenals dat ega eventuele vriendinnen daar niet zou laten slapen, uit respect voor kind en elkaar. Met vriend heb ik er nog niet over gehad, dat komt later als ik zelf weet wat wijsheid is"
Gutje, het ligt allemaal heel open, ik hou van hem maar weet nog steeds niet precies op welke manier, ik kom er maar niet uit...Vriend wil ik hier op dit moment nog niet mee opzadelen, eerst zou ik m'n plannen beter moeten uitwerken.
"Vriend zou ik niet daar laten slapen evenals dat ega eventuele vriendinnen daar niet zou laten slapen, uit respect voor kind en elkaar. Met vriend heb ik er nog niet over gehad, dat komt later als ik zelf weet wat wijsheid is"
Gutje, het ligt allemaal heel open, ik hou van hem maar weet nog steeds niet precies op welke manier, ik kom er maar niet uit...Vriend wil ik hier op dit moment nog niet mee opzadelen, eerst zou ik m'n plannen beter moeten uitwerken.
zondag 24 januari 2010 om 01:26
zondag 24 januari 2010 om 01:30
zondag 24 januari 2010 om 01:30
Heb geen kinderen en denk erg anders dan de rest. Ik denk dat als jij en je man dat kunnen, dat het geweldig is. Maar dan moet je wel échte vrienden zijn, elkaar respecteren en eigenlijk een soort broer en zus zijn. Evt. nieuwe relaties moeten altijd op een tweede spoor staan, dus kunnen nooit echt serieus worden.
zondag 24 januari 2010 om 01:32
quote:Poezewoes schreef op 24 januari 2010 @ 01:29:
En daarnaast: ik denk niet dat er veel nieuwe partners zijn, die een samenwonen van jou en ega zouden kunnen accepteren. Je kunt dan toch geen volwaardige relatie met een ander aangaan?Dat zou kunnen, maar met een duidelijke uitleg moeten die eventuele partners -en in dit geval mijn vriend- hun eigen keuze maken. Makkelijk gezegd hoor, dat wel.
En daarnaast: ik denk niet dat er veel nieuwe partners zijn, die een samenwonen van jou en ega zouden kunnen accepteren. Je kunt dan toch geen volwaardige relatie met een ander aangaan?Dat zou kunnen, maar met een duidelijke uitleg moeten die eventuele partners -en in dit geval mijn vriend- hun eigen keuze maken. Makkelijk gezegd hoor, dat wel.
zondag 24 januari 2010 om 01:33
quote:juno2001 schreef op 24 januari 2010 @ 01:30:
Ja, Poezewoes, ik kijk ook vanuit oogpunt van mijn oogappel. Stel dat ik terug zou gaan dan gaan we dat natuurlijk heel goed uitleggen. Hij is al 8 en begrijpt al veel. Het kan dat papa en mama een tijdje niet bij elkaar woonden maar dat het nu wel weer gaat, hetzij op een andere manier.
Ohja lekker, en dan over een tijd je kind weer vertellen dat het toch niet gaat. Hoe sla je de bodem onder de voeten weg.
Je durft niet los te laten, of niet te gaan voor je volgende relatie. Boeiend is het niet.
Zorg dat je eerst alles voor je kind en jezelf op de rit hebt, en kijk dan pas verder. Want jullie hebben zijn leven overhoop gehaald, en je kunt maar één ding doen omdat zoveel mogelijk te herstellen. Namelijk een goede stabiele en vertrouwde basis creëren.
De trema zit trouwens in de buurt van de enter. Shift en dan dat ding en de letter die je wilt.
Ja, Poezewoes, ik kijk ook vanuit oogpunt van mijn oogappel. Stel dat ik terug zou gaan dan gaan we dat natuurlijk heel goed uitleggen. Hij is al 8 en begrijpt al veel. Het kan dat papa en mama een tijdje niet bij elkaar woonden maar dat het nu wel weer gaat, hetzij op een andere manier.
Ohja lekker, en dan over een tijd je kind weer vertellen dat het toch niet gaat. Hoe sla je de bodem onder de voeten weg.
Je durft niet los te laten, of niet te gaan voor je volgende relatie. Boeiend is het niet.
Zorg dat je eerst alles voor je kind en jezelf op de rit hebt, en kijk dan pas verder. Want jullie hebben zijn leven overhoop gehaald, en je kunt maar één ding doen omdat zoveel mogelijk te herstellen. Namelijk een goede stabiele en vertrouwde basis creëren.
De trema zit trouwens in de buurt van de enter. Shift en dan dat ding en de letter die je wilt.
zondag 24 januari 2010 om 01:41
Een kind ziet naar mijn idee zolang zijn papa en mama onder 1 dak wonen zijn ouders als 1. Als ze "gescheiden" wonen is het makkelijk en duidelijker uit te leggen. Je kan niet verwachten van een kind van 8 jaar oud, dat hij snapt dat papa en mama nu toch weer samen wonen omdat mama moet uitzoeken of ze ook nog op een andere manier van papa houdt. ( oja, en dat papa en mama er ook nog een andere relatie bijhebben.) En inderdaad, mocht het toch niet werken, hup, er weer uittrekken? En als ieder met zijn/haar nieuwe partner wil samenwonen of elkaar vaker zien?
Sorry, maar als kind van gescheiden ouders ben ik blij dat mijn ouders altijd eerst zelf alles op een rijtje hadden voordat ze ons er in betrokken/belasten
Sorry, maar als kind van gescheiden ouders ben ik blij dat mijn ouders altijd eerst zelf alles op een rijtje hadden voordat ze ons er in betrokken/belasten
zondag 24 januari 2010 om 01:42
Madhe, ik wil benadrukken dat ik dus aan het nadenken ben over hoe en wat mochten we die stap gaan nemen. Het laatste wat ik wil is kind nogmaals zoiets naars laten meemaken. (Ben zelf kind van gescheiden ouders en weet hoe het NIET moet.) Overigens gaat het met kind heel goed na het verdriet dat mama uit huis ging en papa en mama uit elkaar.
Dat ik geen knopen durf door te hakken in dit geval, tja, dat is wellicht waar, al durfde ik destijds wel de stap uit huis te zetten. Wat bedoel je overigens met: "boeiend is het niet?"
Dat ik geen knopen durf door te hakken in dit geval, tja, dat is wellicht waar, al durfde ik destijds wel de stap uit huis te zetten. Wat bedoel je overigens met: "boeiend is het niet?"
