Kinderen
alle pijlers
Kinderen ongewenst?
zondag 9 september 2007 om 19:35
In onze krant van gisteren stond een heel artikel met deze titel. Het ging erover dat steeds meer mensen een hekel hebben aan kinderen, dat er steeds meer vraag is naar bijvoorbeeld kindvrije restaurants, kindvrije campings, hotels en meer van dat soort dingen.
Deze mensen zijn bewust kindvrij, maar daar blijft het niet bij, ze zeggen álle kinderen irritant te vinden en vinden 'de kinderen van tegenwoordig' onopgevoed, grof, irritant en luidruchtig. En willen dan in hun vrije tijd ook niet lastig gevallen worden door mensen met kinderen. Zo zijn er ook in Nederland al restaurants met een bordje 'kinderen onder de 12 niet welkom'.
Ik schrok zelf nogal toen ik het artikel las, zeker de uitspraken die van internet (van speciale fora voor mensen die bewust kindvrij zijn) geplukt waren over kinderen.
Ik snap dat mensen geen kinderen willen, daar kan ik best inkomen. Ik vind zelf ook niet alle kinderen leuk, ik kan me ook ergeren aan schreeuwende, gillende onopgevoede koters. Maar ik vind roepen dat je aan álle kinderen een hekel hebt wel érg ver gaan. Net zoiets als roepen dat alle bejaarden stom zijn, of dat Turken crimineel zijn.
Wat vinden jullie hiervan? Heb je begrip voor mensen die zeggen kinderen per definitie vervelend te vinden? Vind je dat er inderdaad kindvrije restaurants en dergelijke moeten zijn?
Ben benieuwd.
Deze mensen zijn bewust kindvrij, maar daar blijft het niet bij, ze zeggen álle kinderen irritant te vinden en vinden 'de kinderen van tegenwoordig' onopgevoed, grof, irritant en luidruchtig. En willen dan in hun vrije tijd ook niet lastig gevallen worden door mensen met kinderen. Zo zijn er ook in Nederland al restaurants met een bordje 'kinderen onder de 12 niet welkom'.
Ik schrok zelf nogal toen ik het artikel las, zeker de uitspraken die van internet (van speciale fora voor mensen die bewust kindvrij zijn) geplukt waren over kinderen.
Ik snap dat mensen geen kinderen willen, daar kan ik best inkomen. Ik vind zelf ook niet alle kinderen leuk, ik kan me ook ergeren aan schreeuwende, gillende onopgevoede koters. Maar ik vind roepen dat je aan álle kinderen een hekel hebt wel érg ver gaan. Net zoiets als roepen dat alle bejaarden stom zijn, of dat Turken crimineel zijn.
Wat vinden jullie hiervan? Heb je begrip voor mensen die zeggen kinderen per definitie vervelend te vinden? Vind je dat er inderdaad kindvrije restaurants en dergelijke moeten zijn?
Ben benieuwd.
maandag 10 september 2007 om 14:24
Fash, k denk dat we anders kijken naar familie, en ook naar de formele huwelijken.
Ik vind familie familie, maar ik maakte geen onderscheid tussen vrienden en familie hierin. Iedereen heeft zijn kleine kinderen gewoon naar de nannyruimte gebracht, en dat waren dan nog kinderen die niet de boel zouden terroriseren maar gewoon 'alleen maar' niet stil konden zitten en zouden gaan rennen. Nog van een heel ander kaliber dan die van mijn oom.
Het kaliber van opzettelijk gaan krijsen als er gezegd wordt dat je eventjes stil moet zijn, en ook gewoon niet meer stoppen tot je paars aanloopt. Schoppen en krijsen als er wordt gesshhhttt. Vader die dat negeert, wie er ook in de kamer is, wat ze ook aan t doen zijn en wie er ook last van heeft en nog een colaatje inschenkt.
Best een aardige vent verder, maar controle over zijn kinderen had ie echt totaal niet.
Ik vind familie familie, maar ik maakte geen onderscheid tussen vrienden en familie hierin. Iedereen heeft zijn kleine kinderen gewoon naar de nannyruimte gebracht, en dat waren dan nog kinderen die niet de boel zouden terroriseren maar gewoon 'alleen maar' niet stil konden zitten en zouden gaan rennen. Nog van een heel ander kaliber dan die van mijn oom.
Het kaliber van opzettelijk gaan krijsen als er gezegd wordt dat je eventjes stil moet zijn, en ook gewoon niet meer stoppen tot je paars aanloopt. Schoppen en krijsen als er wordt gesshhhttt. Vader die dat negeert, wie er ook in de kamer is, wat ze ook aan t doen zijn en wie er ook last van heeft en nog een colaatje inschenkt.
Best een aardige vent verder, maar controle over zijn kinderen had ie echt totaal niet.
maandag 10 september 2007 om 14:38
Maar goed, mij maakt dat verder niet uit hoor, ik ben gewoon blij dat wij die bruiloft hebben gevierd met wel 5 generaties, ik vond het zo fantastisch allemaal, had het voor geen goud anders gewild. Alles klopte gewoon, en de kinderen en hoogbejaarde overgrootouders hebben daar een hele grote rol in gehad. Het is toch retebijzonder dat je zo'n moment deelt met zoveel generaties familie? Ik vond het echt overweldigend om de overgrootmoeder van mijn schoonzus met haar achter-achterkleinkind op schoot te zien, hoeveel meer geliefd kan je je dan wel niet voelen als bruid? Of mijn zoon, broer, vader en grootvader samen, ik kan er nog kippenvel van krijgen.
Ik had trouwens zelf om een babysit gevraagd omdat ik bang was dat mijn zoon het misschien niet zou volhouden. Vonden de Indiase familieleden echt belachelijk, als hij moe zou worden of zou gaan huilen zou er echt wel iemand op hem letten, niet zo moeilijk doen hoor. Kinderen huilen nu eenmaal, dat waren ze wel gewend.
Bleek achteraf ook helemaal niet nodig geweest, mijn zoon heeft net als alle andere kinderen 3 dagen lang feestgevierd zonder ook maar 1 keer gehuild te hebben, als hij moe werd donderde hij op een gegeven moment gewoon om. Op de grote dag zelf ook pas om half 12, toen was hij ineens bij iemand op schoot vertrokken.
Dus tja, met die ervaring vers in het geheugen maak ik me niet meer zo druk, mijn kind kan het prima aan allemaal en gedraagt zich prima. Viert feest als het feest is, vindt het prachtig om erbij te zijn en gelukkig is hij bij iedereen ook geliefd en welkom. En dat is volgens mij in dit soort situaties het meest belangrijk, er zullen ongetwijfeld kinderen geklierd hebben tijdens die bruiloft maar ik heb daar niets van meegekregen. En het bruidspaar en de wederzijdse families ook niet, ik heb er niemand over gehoord. Wat mij vooral bijstaat is dat het zo geweldig was om met iedereen die van mijn broertje houdt zo'n enorm bijzondere dag te hebben gehad. (Volgens mij zijn de kinderen, en dan vooral die van mij, ongeveer net zo vaak gefotografeerd als het bruidspaar zelf, dat zegt wel genoeg denk ik.)
Ik had trouwens zelf om een babysit gevraagd omdat ik bang was dat mijn zoon het misschien niet zou volhouden. Vonden de Indiase familieleden echt belachelijk, als hij moe zou worden of zou gaan huilen zou er echt wel iemand op hem letten, niet zo moeilijk doen hoor. Kinderen huilen nu eenmaal, dat waren ze wel gewend.
Bleek achteraf ook helemaal niet nodig geweest, mijn zoon heeft net als alle andere kinderen 3 dagen lang feestgevierd zonder ook maar 1 keer gehuild te hebben, als hij moe werd donderde hij op een gegeven moment gewoon om. Op de grote dag zelf ook pas om half 12, toen was hij ineens bij iemand op schoot vertrokken.
Dus tja, met die ervaring vers in het geheugen maak ik me niet meer zo druk, mijn kind kan het prima aan allemaal en gedraagt zich prima. Viert feest als het feest is, vindt het prachtig om erbij te zijn en gelukkig is hij bij iedereen ook geliefd en welkom. En dat is volgens mij in dit soort situaties het meest belangrijk, er zullen ongetwijfeld kinderen geklierd hebben tijdens die bruiloft maar ik heb daar niets van meegekregen. En het bruidspaar en de wederzijdse families ook niet, ik heb er niemand over gehoord. Wat mij vooral bijstaat is dat het zo geweldig was om met iedereen die van mijn broertje houdt zo'n enorm bijzondere dag te hebben gehad. (Volgens mij zijn de kinderen, en dan vooral die van mij, ongeveer net zo vaak gefotografeerd als het bruidspaar zelf, dat zegt wel genoeg denk ik.)
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 14:41
Godverdorie wat heb ik een spijt dat ik mijn kinderen altijd bezig heb gehouden , plus alle neefjes en nichtjes erbij...........ik zat altijd bootjes te vouwen van servetten , ik liep even een rondje met ze op een verjaardag , ik hd altijd ee tas bij me vol kleine spelletjes of vrrassinkjes van nul en geen waarde...........als ik dit vreselijke gekat lees................. ach , het zijn nu pubers met een scooter die hun ipod aanzetten aan het strand............. kn ik via een omweg toch nog mijn gram halen . Dat jullie je maar flink mogen ergeren........... nu is het mijn tijd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 10 september 2007 om 14:44
Laatst bij een begrafenis van een heel jonge moeder blies haar héél jonge kindje - hup, zo van schoot laten glijden - in de kerk alle kaarsjes uit.... storend ? Nee.
Laatst bij een begrafenis van een heel jonge vader waren er 30 schoolkinderen hééééél hard aan het huilen. storend ? Nee.
Laatst bij een begrafenis van een heel jonge vader waren er 30 schoolkinderen hééééél hard aan het huilen. storend ? Nee.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 10 september 2007 om 14:51
ik vind dat juist mooi, Bianca. Voor mij zijn de kinderen in zulke situaties juist altijd het blakende symbool van hoop, geloof en liefde. Klinkt echt heel sentimenteel, maar dat heb ik altijd al gehad. Ik ben ook voor ik zelf een kind had altijd blij geweest dat bij begrafenissen van familieleden de kleintjes er ook waren. In al dat verdriet dan toch nog zo'n onschuldig bewijs van alle mooie dingen in het leven, ik heb daar altijd troost uit gehaald. Zo'n klein brabbelend stemmetje dat al die spanning even doorbreekt, heel fijn. Juist het feit dat ze nog helemaal geen benul hebben van wat er precies gaande is, maar haarfijn aanvoelen dat iedereen vandaag heel blij of juist heel verdrietig is, dat geeft mij altijd veel steun, troost, of blijdschap.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 14:51
quote:tilalia2 schreef op 10 september 2007 @ 13:04:
Miss moneypenny, jouw voorbeeld dat het okee is als ergens geen marokkanen mogen komen, en het dus ook okee is als ergens geen kinderen mogen komen is totaal bizar.
Je mag in Nederland niet hele bevolkingsgroepen de toegang weigeren. In ieder geval niet meer sinds de tweede wereldoorlog. Dat is namelijk discriminatie. En dat is bij wet verboden.
.
Nou, discriminatie of niet, het is wel heel normaal tegenwoordig.
En ik zeg niet dat het oke is, maar wel dat het overal voorkomt.
En eigenlijk ben ik er best voor dat een gelegenheid zelf mag bepalen wat voor volk ze binnenhalen, als ze het maar duidelijk aangeven, en mensen er rekening mee kunnen houden. Dus geen sneakers en petjes en weet ik veel wat in een hele chique tent, geen rokers in een niet-rokers tent etc. Voor mij vallen kinderen hier ook onder. In sommige situaties is het niet handig om je kind mee te slepen. Selectie niet op afkomst dus, maar op "gepastheid".
Miss moneypenny, jouw voorbeeld dat het okee is als ergens geen marokkanen mogen komen, en het dus ook okee is als ergens geen kinderen mogen komen is totaal bizar.
Je mag in Nederland niet hele bevolkingsgroepen de toegang weigeren. In ieder geval niet meer sinds de tweede wereldoorlog. Dat is namelijk discriminatie. En dat is bij wet verboden.
.
Nou, discriminatie of niet, het is wel heel normaal tegenwoordig.
En ik zeg niet dat het oke is, maar wel dat het overal voorkomt.
En eigenlijk ben ik er best voor dat een gelegenheid zelf mag bepalen wat voor volk ze binnenhalen, als ze het maar duidelijk aangeven, en mensen er rekening mee kunnen houden. Dus geen sneakers en petjes en weet ik veel wat in een hele chique tent, geen rokers in een niet-rokers tent etc. Voor mij vallen kinderen hier ook onder. In sommige situaties is het niet handig om je kind mee te slepen. Selectie niet op afkomst dus, maar op "gepastheid".
maandag 10 september 2007 om 14:57
quote:fashionvictim schreef op 10 september 2007 @ 14:38:
Maar goed, mij maakt dat verder niet uit hoor, ik ben gewoon blij dat wij die bruiloft hebben gevierd met wel 5 generaties, ik vond het zo fantastisch allemaal, had het voor geen goud anders gewild.
Wie ging er nou trouwen, jij toch niet?
Leuk dat jij het voor geen goud anders had gewild, maar stel dat je nou bij een bruiloft was geweest waar een bruidspaar het wel anders had gewild (en ik heb gelezen dat dat hier niet het geval was, maar stel). Hadden ze dan maar moeten slikken omdat jij het zo leuk vindt, kinderen erbij? Zou je je zoon ook meenemen naar je werk, omdat je het zo leuk vindt, een opgewekt kinderstemmetje halverwege de dag, of gaat dat dan niet op?
Maar goed, mij maakt dat verder niet uit hoor, ik ben gewoon blij dat wij die bruiloft hebben gevierd met wel 5 generaties, ik vond het zo fantastisch allemaal, had het voor geen goud anders gewild.
Wie ging er nou trouwen, jij toch niet?
Leuk dat jij het voor geen goud anders had gewild, maar stel dat je nou bij een bruiloft was geweest waar een bruidspaar het wel anders had gewild (en ik heb gelezen dat dat hier niet het geval was, maar stel). Hadden ze dan maar moeten slikken omdat jij het zo leuk vindt, kinderen erbij? Zou je je zoon ook meenemen naar je werk, omdat je het zo leuk vindt, een opgewekt kinderstemmetje halverwege de dag, of gaat dat dan niet op?
maandag 10 september 2007 om 15:02
BGB
De voorbeelden die je aanhaalt vind ik mooi, zou ik me ook niet aan storen. In die zin vind ik kinderen aanwezig een toevoeging, geen last. Wel zou ik me er dus aan storen als er kindertjes krijsend rond zouden rennen tijdens de begrafenis. Dat maakt voor mij het verschil.
Wat wanneer gepast, tja, ik denk dat de persoon het bepaalt die de gelegenheid organiseert. In het geval van een restaurant of hotel de uitbater, of bij een bruiloft degene die er trouwt, of bij een begrafenis degene die de begrafenis regelt.
De voorbeelden die je aanhaalt vind ik mooi, zou ik me ook niet aan storen. In die zin vind ik kinderen aanwezig een toevoeging, geen last. Wel zou ik me er dus aan storen als er kindertjes krijsend rond zouden rennen tijdens de begrafenis. Dat maakt voor mij het verschil.
Wat wanneer gepast, tja, ik denk dat de persoon het bepaalt die de gelegenheid organiseert. In het geval van een restaurant of hotel de uitbater, of bij een bruiloft degene die er trouwt, of bij een begrafenis degene die de begrafenis regelt.
maandag 10 september 2007 om 15:02
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2007 @ 14:52:
moneypenny, wie bepaalt wat er gepast is dan ?
De uitbater. Die zegt dan: Sorry Mo, ik vind jou hier niet zo gepast.
In Suriname was trouwens een disco waarbin sneaker en caps verboden waren, dat was mooi gezegd voor: verboden voor negers.
Moneypenny, ik vind dat soort dingen níet normaal. Zegt misschien wel iets over de tenten waar jij komt, of die jij kent, ik ken dat soort zaken niet. Gelukkig zijn dat dan ook tenten waar ik sowieso niet met mijn kind kom.
moneypenny, wie bepaalt wat er gepast is dan ?
De uitbater. Die zegt dan: Sorry Mo, ik vind jou hier niet zo gepast.
In Suriname was trouwens een disco waarbin sneaker en caps verboden waren, dat was mooi gezegd voor: verboden voor negers.
Moneypenny, ik vind dat soort dingen níet normaal. Zegt misschien wel iets over de tenten waar jij komt, of die jij kent, ik ken dat soort zaken niet. Gelukkig zijn dat dan ook tenten waar ik sowieso niet met mijn kind kom.
maandag 10 september 2007 om 15:05
maandag 10 september 2007 om 15:07
maandag 10 september 2007 om 15:09
Miffy,
Ik zeg toch al: in mijn familie zijn kinderen altijd overal bij. En wordt er bovendien niet zoveel getrouwd, het zijn meer hokkers of ze zijn al honderd jaar getrouwd. En in mijn vriendenkring wordt er ook al niet veel getrouwd. De mensen waarvan ik verwacht dat die ooit nog weleens zouden kunnen gaan trouwen, daarvan kan ik me niet voorstellen dat die mijn kind er niet bij zouden willen, voor hen is mijn kind namelijk een van hun eigen geliefden, geen ongewenst aanhangsel van mij.
Maar goed, als ik ergens voor wordt uitgenodigd waar expliciet van wordt gezegd dat mijn zoon er niet welkom is, dan ga ik denk ik niet. Heb ik nog nooit meegemaakt, dus ik zou het niet weten.
Mijn zoon meenemen naar mijn werk zou ik inderdaad wel doen, ik heb meerdere collegas gehad in verschillende bedrijven die hun kinderen weleens meenamen in vakanties ofzo. Is er bij mij nog nooit van gekomen, maar het is me wel al een aantal keer gevraagd, of ik die kleine niet eens gezellig mee kan nemen in een rustige periode. En ik heb ook collegas die hun hond meenemen bijvoorbeeld. Dus ik denk dat mijn werkveld niet zo'n goede indicatie is, want daar kan dat inderdaad.
Ik zeg toch al: in mijn familie zijn kinderen altijd overal bij. En wordt er bovendien niet zoveel getrouwd, het zijn meer hokkers of ze zijn al honderd jaar getrouwd. En in mijn vriendenkring wordt er ook al niet veel getrouwd. De mensen waarvan ik verwacht dat die ooit nog weleens zouden kunnen gaan trouwen, daarvan kan ik me niet voorstellen dat die mijn kind er niet bij zouden willen, voor hen is mijn kind namelijk een van hun eigen geliefden, geen ongewenst aanhangsel van mij.
Maar goed, als ik ergens voor wordt uitgenodigd waar expliciet van wordt gezegd dat mijn zoon er niet welkom is, dan ga ik denk ik niet. Heb ik nog nooit meegemaakt, dus ik zou het niet weten.
Mijn zoon meenemen naar mijn werk zou ik inderdaad wel doen, ik heb meerdere collegas gehad in verschillende bedrijven die hun kinderen weleens meenamen in vakanties ofzo. Is er bij mij nog nooit van gekomen, maar het is me wel al een aantal keer gevraagd, of ik die kleine niet eens gezellig mee kan nemen in een rustige periode. En ik heb ook collegas die hun hond meenemen bijvoorbeeld. Dus ik denk dat mijn werkveld niet zo'n goede indicatie is, want daar kan dat inderdaad.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 15:10
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2007 @ 15:05:
Als je oma bent en je houdt zielsveel van je ADHD kleinkind en opa gaat dood........ zou je dan niet willen dat je kleinkind op zijn eigen ludieke rondrenwijze afscheid van opa zou kunnen nemen ? Of is hem dat dan niet gegeven ?
daarom zeg ik: degene die het regelt bepaalt wat er gepast is. Als oma het fijn vindt dat kleinkind krijsend rondrent , dan beslist oma dus dat het gepast is.
Of ik me er dan aan irriteer, dat maakt dan toch niet uit, oma is degene die dat bepaalt.
Als je oma bent en je houdt zielsveel van je ADHD kleinkind en opa gaat dood........ zou je dan niet willen dat je kleinkind op zijn eigen ludieke rondrenwijze afscheid van opa zou kunnen nemen ? Of is hem dat dan niet gegeven ?
daarom zeg ik: degene die het regelt bepaalt wat er gepast is. Als oma het fijn vindt dat kleinkind krijsend rondrent , dan beslist oma dus dat het gepast is.
Of ik me er dan aan irriteer, dat maakt dan toch niet uit, oma is degene die dat bepaalt.
maandag 10 september 2007 om 15:11
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2007 @ 14:52:
moneypenny, wie bepaalt wat er gepast is dan ?
De uitbater van de zaak.
En wat meer on topic, gezien het feit dat ik momenteel geen enkele zaak ken waar uitdrukkelijk wordt aangegeven dat kinderen niet welkom zijn: de ouders.
Ik ga uit van de redelijkheid van de mensen.
Meestal voel je zelf wel aan of het kan of niet, en je kent je eigen kind tenslotte het beste. Ikzelf probeer me zoveel mogelijk aan te passen aan wat "gepast" is als ik ervoor kies om ergens naar toe te gaan.
Zo ga ik in gala naar een gala, kom ik mooi aangekleed op een trouwerij etc.
Het wel of niet meenemen van de kinderen vind ik net zoiets.
moneypenny, wie bepaalt wat er gepast is dan ?
De uitbater van de zaak.
En wat meer on topic, gezien het feit dat ik momenteel geen enkele zaak ken waar uitdrukkelijk wordt aangegeven dat kinderen niet welkom zijn: de ouders.
Ik ga uit van de redelijkheid van de mensen.
Meestal voel je zelf wel aan of het kan of niet, en je kent je eigen kind tenslotte het beste. Ikzelf probeer me zoveel mogelijk aan te passen aan wat "gepast" is als ik ervoor kies om ergens naar toe te gaan.
Zo ga ik in gala naar een gala, kom ik mooi aangekleed op een trouwerij etc.
Het wel of niet meenemen van de kinderen vind ik net zoiets.
maandag 10 september 2007 om 15:13
[quote]fashionvictim schreef op 10 september 2007 @ 15:09:
Miffy,
Ik zeg toch al: in mijn familie zijn kinderen altijd overal bij. En wordt er bovendien niet zoveel getrouwd, het zijn meer hokkers of ze zijn al honderd jaar getrouwd. En in mijn vriendenkring wordt er ook al niet veel getrouwd. De mensen waarvan ik verwacht dat die ooit nog weleens zouden kunnen gaan trouwen, daarvan kan ik me niet voorstellen dat die mijn kind er niet bij zouden willen, voor hen is mijn kind namelijk een van hun eigen geliefden, geen ongewenst aanhangsel van mij.
Maar goed, als ik ergens voor wordt uitgenodigd waar expliciet van wordt gezegd dat mijn zoon er niet welkom is, dan ga ik denk ik niet. Heb ik nog nooit meegemaakt, dus ik zou het niet weten.
Ik vind 'mijn zoon niet welkom is' verschillen van de vraag of je je kind tijdens de ceremonie een half uurtje in de oppasruimte zou willen onderbrengen, wel een verschil. En dat is volgens mij ook de casus geweest bij Miffy, of ik moet het verkeerd begrepen hebben. Of is dat voor jou hetzelfde en zou je dan ook niet gaan?
Miffy,
Ik zeg toch al: in mijn familie zijn kinderen altijd overal bij. En wordt er bovendien niet zoveel getrouwd, het zijn meer hokkers of ze zijn al honderd jaar getrouwd. En in mijn vriendenkring wordt er ook al niet veel getrouwd. De mensen waarvan ik verwacht dat die ooit nog weleens zouden kunnen gaan trouwen, daarvan kan ik me niet voorstellen dat die mijn kind er niet bij zouden willen, voor hen is mijn kind namelijk een van hun eigen geliefden, geen ongewenst aanhangsel van mij.
Maar goed, als ik ergens voor wordt uitgenodigd waar expliciet van wordt gezegd dat mijn zoon er niet welkom is, dan ga ik denk ik niet. Heb ik nog nooit meegemaakt, dus ik zou het niet weten.
Ik vind 'mijn zoon niet welkom is' verschillen van de vraag of je je kind tijdens de ceremonie een half uurtje in de oppasruimte zou willen onderbrengen, wel een verschil. En dat is volgens mij ook de casus geweest bij Miffy, of ik moet het verkeerd begrepen hebben. Of is dat voor jou hetzelfde en zou je dan ook niet gaan?
maandag 10 september 2007 om 15:13
maandag 10 september 2007 om 15:16
Kinderen die krijsend rondrennen tijdens een begrafenis vind men niet gepast en tijdens een trouwceremonie ook niet.
De meeste ouders weten dit gelukkig ook van hun kinderen wanneer die niet kunnen stilzitten en gaan krijsen en brengne hun kroost dan ergens anders onder. waarom mag je dat als bruidspaar niet verlangen van je gasten.
Familie is familie en uiteraard horen ze er op begrafenissen en bruiloften bij, maar als jouw kind begint te krijsen of rond te rennen tijdens een plechtige ceremonie, dan vind ik het niet meer dan normaal dat je dan met je kind uit die ruimte verdwijnt. En sja als jij van bepaalde gásten weet dat ze hun kind dan niet onder controle hebben kan ik me best voorstellen dat je die weigert.
bepaalde films zijn overeigens ook niet toegankelijk voor kinderen onder de 6, 12 of 16 omdat de inhoud niet geschikt is. Waarom brult niemand er over dat zijn peuter niet mee mag naar Harry Potter en is het ineens wel een probleem als peuter niet mee mag naar Le Garage?
De meeste ouders weten dit gelukkig ook van hun kinderen wanneer die niet kunnen stilzitten en gaan krijsen en brengne hun kroost dan ergens anders onder. waarom mag je dat als bruidspaar niet verlangen van je gasten.
Familie is familie en uiteraard horen ze er op begrafenissen en bruiloften bij, maar als jouw kind begint te krijsen of rond te rennen tijdens een plechtige ceremonie, dan vind ik het niet meer dan normaal dat je dan met je kind uit die ruimte verdwijnt. En sja als jij van bepaalde gásten weet dat ze hun kind dan niet onder controle hebben kan ik me best voorstellen dat je die weigert.
bepaalde films zijn overeigens ook niet toegankelijk voor kinderen onder de 6, 12 of 16 omdat de inhoud niet geschikt is. Waarom brult niemand er over dat zijn peuter niet mee mag naar Harry Potter en is het ineens wel een probleem als peuter niet mee mag naar Le Garage?
maandag 10 september 2007 om 15:19
quote:fleurtje schreef op 10 september 2007 @ 15:02:
[...]
Moneypenny, ik vind dat soort dingen níet normaal. Zegt misschien wel iets over de tenten waar jij komt, of die jij kent, ik ken dat soort zaken niet. Gelukkig zijn dat dan ook tenten waar ik sowieso niet met mijn kind kom.
Nou het zegt heel weinig over de plaatsen waar ik kom, ik heb dit uit de media, niet uit eigen ervaring. Ik lees regelmatig over disco's waar mensen geweigerd worden.
Ikzelf ga niet vaak uit naar kroegen, eerder theater, film etc., en ben blij dat jij daar niet zit met je kind want ik hoop toch dat, mocht je er wel zijn, je opstapt als je je kind niet stil kunt houden. Dit vind ik namelijk zo'n moment waarop je, mits het geen kindervoorstelling is, je kind thuis laat.
[...]
Moneypenny, ik vind dat soort dingen níet normaal. Zegt misschien wel iets over de tenten waar jij komt, of die jij kent, ik ken dat soort zaken niet. Gelukkig zijn dat dan ook tenten waar ik sowieso niet met mijn kind kom.
Nou het zegt heel weinig over de plaatsen waar ik kom, ik heb dit uit de media, niet uit eigen ervaring. Ik lees regelmatig over disco's waar mensen geweigerd worden.
Ikzelf ga niet vaak uit naar kroegen, eerder theater, film etc., en ben blij dat jij daar niet zit met je kind want ik hoop toch dat, mocht je er wel zijn, je opstapt als je je kind niet stil kunt houden. Dit vind ik namelijk zo'n moment waarop je, mits het geen kindervoorstelling is, je kind thuis laat.
maandag 10 september 2007 om 15:19
Tuurlijk, Miss Moneypenny, dat is ook zo. Je weet zelf wel of het gepast is. Maar ik vraag me af: hebben de ouders in deze discussie zelf vrienden waarvan je weet dat die jouw kind niet luchten? Of die tegen je zeggen "hee, Bianca, heel fijn als je op mijn verjaardag komt, maar laat je die etters thuis?"
Kweenie hoor, maar ik-en-kind zijn een package deal. En ik ken volgens mij echt niemand bij wie mijn kind niet welkom is, de vriendschap zou ook snel over zijn trouwens.
Miffy,
Als jij straks een kind hebt, zou je het dan accepteren dat jij wel, maar je kind niet welkom is, denk je? Of dat er ronduit tegen je gezegd wordt dat jouw kind niet leuk gevonden wordt?
Sunlight, zou jij je zelf welkom voelen bij mensen die over jouw kinderen praten zoals jij over die neefjes?
Ik heb zo het idee dat dit soort dingen heel anders ervaren worden als je niet degene bent die het verbod op kinderen uitdeelt, maar degene bent voor wie het verbod geldt.
Kweenie hoor, maar ik-en-kind zijn een package deal. En ik ken volgens mij echt niemand bij wie mijn kind niet welkom is, de vriendschap zou ook snel over zijn trouwens.
Miffy,
Als jij straks een kind hebt, zou je het dan accepteren dat jij wel, maar je kind niet welkom is, denk je? Of dat er ronduit tegen je gezegd wordt dat jouw kind niet leuk gevonden wordt?
Sunlight, zou jij je zelf welkom voelen bij mensen die over jouw kinderen praten zoals jij over die neefjes?
Ik heb zo het idee dat dit soort dingen heel anders ervaren worden als je niet degene bent die het verbod op kinderen uitdeelt, maar degene bent voor wie het verbod geldt.
Am Yisrael Chai!
maandag 10 september 2007 om 15:25
Kinderen horen wel bij begrafenissen en bruiloften. Ik vind wél dat als je weet dat een kind niet stil kan zijn tijdens bepaalde plechtigheden (en dan zodanig dat ie de boel echt verstoord) dat je als ouders al zo wijs moet zijn om óf je kind helemaal niet mee te nemen óf tijdens die momenten zorgt dat ie ff weg is. Als er oppas wordt aangeboden dan vind ik juist dat het echtpaar er alles aan doet om het iedereen zoveel mogelijk naar de zin te maken.
Over begrafenissen, daar ben ik dubbel in. De dood hoort bij het leven dat moeten kids ook leren. Wat ik me afvraag, hoe beleef jij als oudres een begarfens als jouw kind heel druk is? Dan ben je toch meer bezig met zoet houden dan met het bewsut beleven van de plechtigheid, da's toch voor jouw verwerking ook niet goed? En wat doet het met een kind als alle mensen waar ie zijn veiligheid vandaan haalt (ouders / grootouders / ooms en tantes)allemal intens verdrietig zijn en huilen?
Over begrafenissen, daar ben ik dubbel in. De dood hoort bij het leven dat moeten kids ook leren. Wat ik me afvraag, hoe beleef jij als oudres een begarfens als jouw kind heel druk is? Dan ben je toch meer bezig met zoet houden dan met het bewsut beleven van de plechtigheid, da's toch voor jouw verwerking ook niet goed? En wat doet het met een kind als alle mensen waar ie zijn veiligheid vandaan haalt (ouders / grootouders / ooms en tantes)allemal intens verdrietig zijn en huilen?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
maandag 10 september 2007 om 15:26
quote:blijfgewoonbianca schreef op 10 september 2007 @ 15:20:
[...]
en van het eten ? ook niet ? Gaat het nu echt alleen om waar het kind last van heeft? Meen jij nu echt dat het je zal boeien dat een ander last van jou / jouw kids heeft? Ik geloof dat eerlijk gezegd niet.
[...]
en van het eten ? ook niet ? Gaat het nu echt alleen om waar het kind last van heeft? Meen jij nu echt dat het je zal boeien dat een ander last van jou / jouw kids heeft? Ik geloof dat eerlijk gezegd niet.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
