Relaties
alle pijlers
Ik ben de kluts kwijt
zaterdag 30 januari 2010 om 14:16
quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 14:11:
Ik heb zeker wel de intentie hier een punt achter te zetten. Dat heb ik al eerder gedaan, alleen nam hij mij niet serieus en stond hij na een paar dagen weer voor mijn neus.
wat je hier eigenlijk zegt is
"ja ik wilde zeker stoppen met cokegebruiken
en dat zei ik ook tegen de cokedealer die voor mijn deur stond
maar hij nam me niet serieus en toen moest ik wel"
Ik heb zeker wel de intentie hier een punt achter te zetten. Dat heb ik al eerder gedaan, alleen nam hij mij niet serieus en stond hij na een paar dagen weer voor mijn neus.
wat je hier eigenlijk zegt is
"ja ik wilde zeker stoppen met cokegebruiken
en dat zei ik ook tegen de cokedealer die voor mijn deur stond
maar hij nam me niet serieus en toen moest ik wel"
zaterdag 30 januari 2010 om 14:18
quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 14:14:
Mijn moeder werkt te veel om overdag tijd te hebben hiervoor. Verder heb ik niemand die me hierbij kan steunen.
Wil je van hem af of niet?
Zoek zn spullen bij elkaar... (misschien wat peper strooien in zn onderbroeken ) en zet ze voor je deur.
Bel hem op en zeg: Het is uit, je spullen staan voor de deur en ik wil je niet meer spreken en/of zien!
Mijn moeder werkt te veel om overdag tijd te hebben hiervoor. Verder heb ik niemand die me hierbij kan steunen.
Wil je van hem af of niet?
Zoek zn spullen bij elkaar... (misschien wat peper strooien in zn onderbroeken ) en zet ze voor je deur.
Bel hem op en zeg: Het is uit, je spullen staan voor de deur en ik wil je niet meer spreken en/of zien!
zaterdag 30 januari 2010 om 14:19
quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 14:14:
Mijn moeder werkt te veel om overdag tijd te hebben hiervoor. Verder heb ik niemand die me hierbij kan steunen.
dat maakt het moeilijker ja. Heb je nog vrienden? Of andere familieleden, een lieve tante of nicht.
Zoek sowieso hulp in de hulpverlening. Het is een eerste stap richting steun. Dat het met je eerdere psycholoog niet lukte wil niet zeggen dat anderen je niet kunnen helpen. Maak bij je aanmelding duidelijk dat de situatie urgent is!!
Mijn moeder werkt te veel om overdag tijd te hebben hiervoor. Verder heb ik niemand die me hierbij kan steunen.
dat maakt het moeilijker ja. Heb je nog vrienden? Of andere familieleden, een lieve tante of nicht.
Zoek sowieso hulp in de hulpverlening. Het is een eerste stap richting steun. Dat het met je eerdere psycholoog niet lukte wil niet zeggen dat anderen je niet kunnen helpen. Maak bij je aanmelding duidelijk dat de situatie urgent is!!
zaterdag 30 januari 2010 om 14:20
zaterdag 30 januari 2010 om 14:20
quote:Bianca40 schreef op 30 januari 2010 @ 14:18:
[...]
Wil je van hem af of niet?
Zoek zn spullen bij elkaar... (misschien wat peper strooien in zn onderbroeken ) en zet ze voor je deur.
Bel hem op en zeg: Het is uit, je spullen staan voor de deur en ik wil je niet meer spreken en/of zien!Dat is het praktische deel ja, maar om het vol te houden zal ze extra hulp nodig hebben verwacht ik..
[...]
Wil je van hem af of niet?
Zoek zn spullen bij elkaar... (misschien wat peper strooien in zn onderbroeken ) en zet ze voor je deur.
Bel hem op en zeg: Het is uit, je spullen staan voor de deur en ik wil je niet meer spreken en/of zien!Dat is het praktische deel ja, maar om het vol te houden zal ze extra hulp nodig hebben verwacht ik..
zaterdag 30 januari 2010 om 14:21
zaterdag 30 januari 2010 om 14:21
quote:Bianca40 schreef op 30 januari 2010 @ 14:20:
Hulpverlening is voor later, voor het verwerken als je daar dan nog behoefte aan hebt. Ikzelf denk dat je je verschrikkelijk trots en stoer voelt als je eenmaal stappen hebt gezet!
Bovendien, als je nu eerst gaat wachten tot de hulpverlening op gang is dan zit je nog langer in deze situatie!
ze heeft al eerder in dit topic aangegeven dat ze een eind heeft gemaakt aan de relatie
en net zo makkelijk is ze daarna weer doorgegaan met de relatie..
Hulpverlening is voor later, voor het verwerken als je daar dan nog behoefte aan hebt. Ikzelf denk dat je je verschrikkelijk trots en stoer voelt als je eenmaal stappen hebt gezet!
Bovendien, als je nu eerst gaat wachten tot de hulpverlening op gang is dan zit je nog langer in deze situatie!
ze heeft al eerder in dit topic aangegeven dat ze een eind heeft gemaakt aan de relatie
en net zo makkelijk is ze daarna weer doorgegaan met de relatie..
zaterdag 30 januari 2010 om 14:22
zaterdag 30 januari 2010 om 14:31
quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 14:26:
Ja ik ben er nog, hij belde me en toen heb ik mijn zegje gedaan. Zijn reactie was k-maar lekker op ik ben jou zat daaaaaag! en toen hing hij op. Ik ben nu zo boos dat ik misselijk ben.
oke dit is stap 1
nu gaat het punt komen dat hij weer voor je deur staat en dat jij zult moeten gaan volhouden.. hoe kijk je daar tegenaan? Of weet je nu al dat je toch weer gaat toegeven? En wat ga je er dan aan doen om dat niet te laten gebeuren?
Ja ik ben er nog, hij belde me en toen heb ik mijn zegje gedaan. Zijn reactie was k-maar lekker op ik ben jou zat daaaaaag! en toen hing hij op. Ik ben nu zo boos dat ik misselijk ben.
oke dit is stap 1
nu gaat het punt komen dat hij weer voor je deur staat en dat jij zult moeten gaan volhouden.. hoe kijk je daar tegenaan? Of weet je nu al dat je toch weer gaat toegeven? En wat ga je er dan aan doen om dat niet te laten gebeuren?
zaterdag 30 januari 2010 om 14:35
Briefje op je voordeur hangen (aan de binnenkant) met daarop de lijst met alle punten waarom je NIET open moet doen!
Als hij aanbelt en/of tegen de deur gaat schoppen, blijf jij gewoon staan en blijft die lijst lezen!
Misschien is het verstandig om je moeder en/of de vriendinnen waarmee je vanavond gaat stappen alvast in te lichten.
Als hij aanbelt en/of tegen de deur gaat schoppen, blijf jij gewoon staan en blijft die lijst lezen!
Misschien is het verstandig om je moeder en/of de vriendinnen waarmee je vanavond gaat stappen alvast in te lichten.
zaterdag 30 januari 2010 om 14:35
Hai Pari,
De situatie is rot, maar alleen jij kan er iets mee doen.
Dus hijs je zelf uit de slachtofferrol enz en kijk naar WAT JIJ NU KAN DOEN. Hij is niet god , hij heeft geen macht, zolang jij hem dat geeft. En dat doe je de heletijd.
Bang zijn voor de rare dingen die hij kan gaan doen, ik zal het je zeggen die gaan toch wel gebeuren, dus op je tanden bijten en je niet gek laten maken. Mensen die met hem mee gaan in zijn gedrag, weet je ook meteen wat je daar aan hebt.
Adviezen heb je al gekregen en je weet zelf ook. Dus hoppa die vuilniszakken open, je moeder, vriendin bellen of ze naar je toe komen , je ex bellen zeggen dat hij zijn spullen op kan halen, tel van de politie bij de hand houden, mocht hij rare dingen gaan. Of blijf dit weekeind lekker bij je moeder of een vriendin. Telefoon uit doen.
Succes meis !!!
De situatie is rot, maar alleen jij kan er iets mee doen.
Dus hijs je zelf uit de slachtofferrol enz en kijk naar WAT JIJ NU KAN DOEN. Hij is niet god , hij heeft geen macht, zolang jij hem dat geeft. En dat doe je de heletijd.
Bang zijn voor de rare dingen die hij kan gaan doen, ik zal het je zeggen die gaan toch wel gebeuren, dus op je tanden bijten en je niet gek laten maken. Mensen die met hem mee gaan in zijn gedrag, weet je ook meteen wat je daar aan hebt.
Adviezen heb je al gekregen en je weet zelf ook. Dus hoppa die vuilniszakken open, je moeder, vriendin bellen of ze naar je toe komen , je ex bellen zeggen dat hij zijn spullen op kan halen, tel van de politie bij de hand houden, mocht hij rare dingen gaan. Of blijf dit weekeind lekker bij je moeder of een vriendin. Telefoon uit doen.
Succes meis !!!
zaterdag 30 januari 2010 om 15:09
quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 15:06:
Ja ik ben er nog. Ik begin heel moedeloos van mezelf te worden. Ik voel me echt een idioot dat ik hier zo lang mee ben doorgegaan. Het steekt me gewoon dat ik bijvoorbeeld hier op het forum zie dat mensen op een normale manier uit elkaar gaan, terwijl het bij mij gelijk een soort oorlog is.
Het eindresultaat is hetzelfde! En juist met oorlog is het vaak makkelijker om echt los van elkaar te komen omdat liefde en haat nou eenmaal heeeel dicht bij elkaar ligt.
Sta je er nog achter en ga je ook zorgen dat ie er echt niet meer inkomt?
Ja ik ben er nog. Ik begin heel moedeloos van mezelf te worden. Ik voel me echt een idioot dat ik hier zo lang mee ben doorgegaan. Het steekt me gewoon dat ik bijvoorbeeld hier op het forum zie dat mensen op een normale manier uit elkaar gaan, terwijl het bij mij gelijk een soort oorlog is.
Het eindresultaat is hetzelfde! En juist met oorlog is het vaak makkelijker om echt los van elkaar te komen omdat liefde en haat nou eenmaal heeeel dicht bij elkaar ligt.
Sta je er nog achter en ga je ook zorgen dat ie er echt niet meer inkomt?
