Ik ben de kluts kwijt

Pari, wat wil je dan, toch met hem verder gaan, trouwen kinderen krijgen. Gezellig op vakantie. Huisje betrekken met z'n tweetjes, andere vrienden uitnodigen om bij jullie te eten.

Werken en na een lange dag weten dat het fijn is om bij hem thuis te komen.



Wat zijn je hopen, dromen voor de toekomst???



Jezelf zijn of de sloof van een ander zijn.

Hoi pari,



Ik zal je even kort iets over mezelf vertellen. Ik weet namelijk waar ik het over heb.



Ik heb vanuit twee kanten ervaring hiermee, als professional (hulpverlening) maar ook vanuit eigen ervaring.. Wat betreft mezelf; gelukkig was deze zeer foute relatie maar van korte duur. Maar lang genoeg om mij veel leed toe te brengen. En mij een periode zwaar depressief te maken. En ook lang genoeg om te weten hoe verslaafd je er aan kan zijn. Ik kan het zelf nog steeds niet verklaren; wat ik in godsnaam zag in die jongen, waarom ik in godsnaam met hem bleef afspreken. En ook mijn vrienden en kennissen begrepen er absoluut niks van. Daarom begrijp ik de verbaasde reacties hier ook zo goed, ik ben nog steeds verschrikkelijk verbaasd over mezelf en ik snap nog steeds niet wat precies maakte dat die relatie zo verslavend was.



Ik weet dus ook hoe moeilijk het is om er uit los te komen, maar ook dat het dus wel KAN. En dat is een proces van jezelf dwingen, en ook hulp zoeken en vooral ook eerlijk tegen jezelf zijn. Want als je eerlijk bent tegen jezelf, dan snap je echt maar dan ook echt maar dan ook ECHT niet waarom je jezelf zo verlaagd (hebt) door bij hem te blijven (schrijf dingen op en wees eerlijk. Lees het na en sla jezelf voor je kop. het helpt). Ik kan niet zo 1 ding zeggen wat je hier doorheen sleept, het zal ook tijd nodig hebben en veel kracht. (1 ding wat een vriendin mij destijds zei hielp een beetje. Ze zei dat er op dat moment ergens op de wereld een ontzettend lieve jongen , die wel goed voor mij was, op mij aan het wachten was. Ik geloofde dat, en dacht ook, ik zal wel gek zijn om die lieve jongen te laten lopen en mij in plaats daarvan in het ongeluk te storten met die ***. Ik denk dat ik mij realiseerde dat ik zelf verantwoordelijk was voor wat de toekomst mij brengen zou. Dat je daar zelf keuzes in maakt, en dat de ene keuze je toekomst kan breken en de ander de toekomst kan maken. De toekomst is zover weg niet, het is tastbaar, concreet en dichtbij, en jij hebt er veel inbreng in. (En ja, ik ben nu met die ontzettend lieve jongen).)

quote:pari schreef op 22 januari 2010 @ 13:43:

Het probleem is dat hij me geen eerlijke kans geeft om hier overheen te komen. Na een aantal dagen komt hij opeens weer aankloppen en doet alsof er niets aan de hand is en dan ben ik de leukste en de liefste. Hij laat mij ook niet los.. Dat maakt het zo veel moeilijker..





Dat moet het juist makkelijker maken. Hij manipuleert je met zijn gedrag.



Wat straks het meeste pijn doet als je hierop terugkijkt.... is niet wat hij jou allemaal heeft aangedaan....maar wat jij allemaal van hem hebt gepikt. Dus kies nu alsjeblieft eindelijk voor jezelf. Dan kom je er echt veeeel sterker uit. Je kan meer dan je denkt!



Heel veel sterkte

Het is moeilijk (maar uit eindelijk wel makkelijker) om nu alles in een keer te doen. Dan elke keer weer een stukje op te rakelen. Dus zijn spullen uitzoeken en weg zetten enz. Klinkt hard maar is uiteindelijk alleen maar ten goede van jezelf.

Wat een goed verhaal spaghetti08!!!!

Hopelijk heeft Pari er steun aan.

quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 14:26:

Ja ik ben er nog, hij belde me en toen heb ik mijn zegje gedaan. Zijn reactie was k-maar lekker op ik ben jou zat daaaaaag! en toen hing hij op. Ik ben nu zo boos dat ik misselijk ben.





Eerste aktie:

Ik zou niet meer de telefoon opnemen of de deur voor hem open doen. Hij is echt niet bezig met hoe jij je voelt, wat je denkt, wat je vindt, that much is clear.



Ben je eigenlijk bang voor hem, dat hij je fysiek iets aan doet?

Heel goed verhaal Spaghetti.



Pari... je bent goed bezig met je lijstje en met het onklaar maken van de deurbel!



Kom op... volhouden he! Je komt er echt zoveel beter, sterker en trotser uit!

Pari, wat al eerder gezegd werd. Negatieve aandacht is ook aandacht, en natuurlijk is ie ook wel lief voor je geweest, anders had je waarschijnlijk al veel eerder deze stappen gezet. Maar je kunt nu eenmaal niet verder op het gevoel: Hoe leuk het zou kunnen zijn!



Vanavond ga je lekker stappen met vriendinnen toch?

Heb je een auto? Kun je ze bij een vriend van hem voor zn huis zetten? Of zet ze voor je eigen voordeur en stuur hem 1 sms: dat zn spullen voor de deur staan maar dat jij niet thuis bent.

En dan gelijk je telefoon weer uitdoen.



Ik zou als ik jou was toch vanavond met die vriendinnen op stap gaan, dan ben je er uit en blijf je niet in je gedachtenkringetje rondhangen. Bovendien zul je je sterker voelen als je aan jezelf laat zien dat je ook zonder hem je gang gaat!

Hoever moet een man over jouw grenzen heengaan voordat je zegt: oprotten jij?

quote:Henkjan41 schreef op 30 januari 2010 @ 19:05:

Hoever moet een man over jouw grenzen heengaan voordat je zegt: oprotten jij?je hengelt

*Begint alvast de jodium, lapjes, pleisters, en dozen met kleenex klaar te leggen. Glazen bol van sgaapie voorspeld niet veel goeds*

quote:pari schreef op 30 januari 2010 @ 15:41:

Nee, ik ben niet fysiek bang voor hem. En bedankt Spaghetti voor je verhaal, ik weet dat het een stap is die niemand anders voor me kan zetten.



Ik begrijp gewoon niet waarom het me verdomme zo veel doet, terwijl hij duidelijk laat zien dat hij mij geen prioriteit vindt.



Graag gedaan pari.

Ik begreep het ook niet, waarom ik zo in de ban bleef van die jongen, nog steeds niet. Ik denk dat het te maken heeft met bepaalde chemische processen in je hoofd, die echt verwant zijn aan verslaafd zijn ergens aan. Ik weet ook hoe moeilijk het nu is voor je om los te laten. En hoe fijn het ergens toch weer voelt als hij je straks weer wat aandacht toewerpt. Maak jezelf weerbaar daartegen, geen contact is nog altijd het beste...

Ik denk dat het nu goed is voor je om niet te proberen te begrijpen 'Waarom je toch zo verslaafd aan hem bent', maar handelen vanuit de kennis dat je van hem los moet komen. Focus daarop, ook als je met hem bent. Dus als je met hem bent kan je bv tegen jezelf zeggen 'hij doet nu weer iets met me, maar ik weet dat hij niet goed is voor me, dus ik ga niet in op die aantrekkingskracht maar houdt de deur voor hem op slot.' --> zo erken je wel je 'verslaving', maar ga je ertegenin door je ratio erboven te zetten.

Heel veel succes en vind die kracht pari.





@katoeneke & bianca : dank!

wat is er een hoop gebeurd... Goede eerste stap Pari!

Hoe gaat het nu met je? Ben je nog op stap geweest en heb je zijn spullen nog gedumpt?

Pari, ook als je niet bij je besluit bent gebleven is het voor jezelf misschien wel fijn als je hier blijft schrijven. Je kunt dan in elk geval misschien hier een schouder vinden en een plek waar je op elk moment je ei kwijt kan.









Ik hoop dat je nog reageert.