Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
woensdag 12 september 2007 om 21:58
Net even onverwacht, zakelijk smscontact gehad met nr2. Hij zit gewoon thuis. Door onze 'code' toch even laten weten dat we van elkaar houden. Niemand die hier iets achter zoekt...omdat het heel onschuldig is (lijkt).
Heb nu toch weer (even) een piepklein glimlachje......
Waar gààt dit over??! Pfff...
Heb nu toch weer (even) een piepklein glimlachje......
Waar gààt dit over??! Pfff...
woensdag 12 september 2007 om 22:46
Josephien, hoop dat je je idd wat beter voelt, kan me goed voorstellen hoe je gedachten op de loop zijn gegaan. Mss niet onterecht, in je hart weet je dat dit niet door kan blijven gaan op deze manier. Probeer toch voor jezelf dingen op een rij te krijgen, als er voor je gekozen wordt zul je je altijd de verliezer blijven voelen..
Thea, kop op, probeer blij te zijn met zn woorden ook al is het weinig.... Werken aan je huwelijk.. dat zal niet meevallen als je je zo verdrietig voelt. Geef het wat tijd.
Mooose, jij hebt ook, al dan niet gedwongen, je keuze gemaakt.. en dat is moedig. Ook al voel je je vreemd nu je alleen woont, hou idd voor ogen waarom je daarvoor gekozen hebt. Het helpt mij iig wel door de moeilijke momenten heen, wanneer ik weer twijfel of het een goede beslissing was of niet. wil je mijn verzameling spreuken, teksten en weet ik wat meer erbij... we zouden een boek uit kunnen gaan geven!
Anaianai, ja alles wat je noemt voel(de) ik ook voor nr2 en mss nog wel meer.... en dat betekend zeer wss dat je dat bij nr1 niet vond of meer vindt... of dat betekend dat nr1 nooit je grote liefde is geweest?
Lois, toch nog een goed einde van de dag!
Sweet dreams..
Knipoogje, Stranger, toch nog mensen die wel genieten momenteel! Ben blij voor jullie!
X t
Thea, kop op, probeer blij te zijn met zn woorden ook al is het weinig.... Werken aan je huwelijk.. dat zal niet meevallen als je je zo verdrietig voelt. Geef het wat tijd.
Mooose, jij hebt ook, al dan niet gedwongen, je keuze gemaakt.. en dat is moedig. Ook al voel je je vreemd nu je alleen woont, hou idd voor ogen waarom je daarvoor gekozen hebt. Het helpt mij iig wel door de moeilijke momenten heen, wanneer ik weer twijfel of het een goede beslissing was of niet. wil je mijn verzameling spreuken, teksten en weet ik wat meer erbij... we zouden een boek uit kunnen gaan geven!
Anaianai, ja alles wat je noemt voel(de) ik ook voor nr2 en mss nog wel meer.... en dat betekend zeer wss dat je dat bij nr1 niet vond of meer vindt... of dat betekend dat nr1 nooit je grote liefde is geweest?
Lois, toch nog een goed einde van de dag!
Sweet dreams..
Knipoogje, Stranger, toch nog mensen die wel genieten momenteel! Ben blij voor jullie!
X t
donderdag 13 september 2007 om 11:52
Ik voel me vandaag stukken prettiger. Het feit dat hij niet 3 meter bij me vandaan zit geeft eigenlijk wel een hoop rust.
Ik heb hem vanochtend na zijn eerste dienst gebeld, ik had eerst zijn voicemail, daarna belde hij mij terug kreeg mijn voicemail maar 3x is scheepsrecht. We hebben leuk gepraat over zijn nieuwe functie, over mijn eventuele sollicatie ergens anders etc. Hij had zijn vrouw nog niet gebeld, dat gaf mij zo'n goed gevoel dat hij mij eerst belde, tegelijkertijd voel ik me daar dan weer super slecht over. Wat is het toch dat ik constant die bevestiging van hem nodig heb? Misschien wel omdat we nooit iets uitgesproken hebben naar elkaar.
Ik heb hem vanochtend na zijn eerste dienst gebeld, ik had eerst zijn voicemail, daarna belde hij mij terug kreeg mijn voicemail maar 3x is scheepsrecht. We hebben leuk gepraat over zijn nieuwe functie, over mijn eventuele sollicatie ergens anders etc. Hij had zijn vrouw nog niet gebeld, dat gaf mij zo'n goed gevoel dat hij mij eerst belde, tegelijkertijd voel ik me daar dan weer super slecht over. Wat is het toch dat ik constant die bevestiging van hem nodig heb? Misschien wel omdat we nooit iets uitgesproken hebben naar elkaar.
donderdag 13 september 2007 om 11:58
Via een ander topic; Hoe zet ik het uit mijn hoofd en mijn eigen wat kiezen?? hier terecht gekomen. Ik verbaas me een beetje hoeveel van ons hiertegen aan lopen!!! Ik heb er steeds voor gekozen om geen grens over te gaan maar realiseer me steeds meer dat ik wel allerlei emotionele grenzen ben over eggaan. Platonisch vreemgaan.... Nu ik wat eisen aan hem stel en het even niet allemaal over hem gaat en ik wat serieuzer ben laat ie het er maar bij hangen. Geen zin in gezeur. Ik merk dus ook aan alle kanten dat hij niet de moeite waard is om dingen voor op te geven. Maar wat baal ik ervan hoe zeer dat doet zeg. Heb ik zo zitten iedaliseren? Ineens klille blikken ipv even aan je zitten en een lach. eeenmeter afstand ipv zij aan zij. Heb ook echt het gevoel van; nu er geen zeker geen seks inzit houdt het op. (Ik ben daar onlangs heel duidelijk in geweest, dat ik niet wil vreemdgaan). Is natuurlijk ook een afwijzing voor hem...)
En thuis kan ik ook niet uitleggen wat er speelt. Al heb ik helemaal geen zin aan zijn aandacht op het moment. (van nr 1)[
Helpt wel trouwens, dat van anderen lezen en een beetje begrip. Het is ook een onderwerp dat je niet met iederen kunt bespreken....
Groet Mies.
En thuis kan ik ook niet uitleggen wat er speelt. Al heb ik helemaal geen zin aan zijn aandacht op het moment. (van nr 1)[
Helpt wel trouwens, dat van anderen lezen en een beetje begrip. Het is ook een onderwerp dat je niet met iederen kunt bespreken....
Groet Mies.
donderdag 13 september 2007 om 12:15
donderdag 13 september 2007 om 20:12
@ Thea : Fijn dat je wat meer rust hebt, hopelijk geeft die afstand ook wat duidelijkheid. Trof me wel wat je schreef : ''Misschien wel omdat we nooit iets uitgesproken hebben naar elkaar''. Ik denk dat je hiermee de spijker op zn kop slaat.
Het lijkt mij supermoeilijk om platonisch te blijven, ondanks dappere en verstandige pogingen is het mij nooit gelukt.
Is het niet zo dat je zonder die fysieke toenadering telkens maar blijft smachten naar bevestiging ?
Praten over dit soort gevoelens die er eigenlijk niet mogen zijn is heel moeilijk.
Ik verbaas me erover dat sommigen van julie dat WEL kunnen. Het is mij nooit gelukt, ik koos voor de fysieke overgave, die had geen woorden nodig...
@Lois : Erg herkenbaar over jezelf telkens moeten inhouden en alles moeten doseren.
''Het is zo weinig spontaan...Het is toch niet normaal dat ik nu aan het bedenken ben of ik hem wel of geen smsje stuur?''
En tja, volgens mij is inderdaad gestoord dat je elk moment van de dag ermee bezig bent. Alsof je niks anders aan je hoofd hep....
Stom, maar ik doe t ook. Waste of time denk ik vaak, maar de stopknop weet ik nog steeds niet te vinden.
@Teka : Kunnen we ruil doen :
ik jouw verzameling spreuken, jij mijn verzameling smoezen
van de afgelopen jaren ( errug sappig ) ?
@Mies : Welkom, ook jij last van 'geen zin in gezeur' begrijp ik.
Ik herhaal mezelf misschien maar ik denk dat manen denken dat vrouwen altijd willen lullen en vive versa.
Ik sukkel zelf n beetje voort. Probeer te luisteren naar wijze raad van vriendin die me zei : 'now look forward having a relationship with yourself.'
Valt niet mee na het verdriet van scheiding en sluimerend verlangen naar nr 2.
Ik hou nu van beiden afstand, is niet makkelijk maar moet maar even denk ik.
Het lijkt mij supermoeilijk om platonisch te blijven, ondanks dappere en verstandige pogingen is het mij nooit gelukt.
Is het niet zo dat je zonder die fysieke toenadering telkens maar blijft smachten naar bevestiging ?
Praten over dit soort gevoelens die er eigenlijk niet mogen zijn is heel moeilijk.
Ik verbaas me erover dat sommigen van julie dat WEL kunnen. Het is mij nooit gelukt, ik koos voor de fysieke overgave, die had geen woorden nodig...
@Lois : Erg herkenbaar over jezelf telkens moeten inhouden en alles moeten doseren.
''Het is zo weinig spontaan...Het is toch niet normaal dat ik nu aan het bedenken ben of ik hem wel of geen smsje stuur?''
En tja, volgens mij is inderdaad gestoord dat je elk moment van de dag ermee bezig bent. Alsof je niks anders aan je hoofd hep....
Stom, maar ik doe t ook. Waste of time denk ik vaak, maar de stopknop weet ik nog steeds niet te vinden.
@Teka : Kunnen we ruil doen :
ik jouw verzameling spreuken, jij mijn verzameling smoezen
van de afgelopen jaren ( errug sappig ) ?
@Mies : Welkom, ook jij last van 'geen zin in gezeur' begrijp ik.
Ik herhaal mezelf misschien maar ik denk dat manen denken dat vrouwen altijd willen lullen en vive versa.
Ik sukkel zelf n beetje voort. Probeer te luisteren naar wijze raad van vriendin die me zei : 'now look forward having a relationship with yourself.'
Valt niet mee na het verdriet van scheiding en sluimerend verlangen naar nr 2.
Ik hou nu van beiden afstand, is niet makkelijk maar moet maar even denk ik.
donderdag 13 september 2007 om 22:12
Thea, mss is het dat idd wat maakt dat je bevestiging zoekt, dat de gevoelens die er zijn, nooit uitgesproken zijn. Ben het met Mooose eens dat het moeilijk is daar alleen maar over te praten en er verder niets mee te doen. Het was mij ook niet voldoende.
Mies, welkom! Dat er zoveel zijn die hier toch tegen aan lopen... ik had dat zelf ook niet verwacht en al helemaal niet van mezelf. Geen zin in gezeur.. wat een afknapper moet dat zijn, nu niet thuis geven terwijl dat eerder anders was... is dat alleen idealiseren van 'onze' kant, er is toch neem ik aan ook bij jou aanleiding geweest waardoor je meer verwachtingen had? Dan is het toch niet alleen maar idealiseren.
Lois, idd niet spontaan wanneer je steeds weer na moet denken om wel of niet wat te sturen, me too. Zit zelf ook weer sterk te twijfelen of ik nr2 toch wat stuur, mss wel aanstuur op een ontmoeting. Ik wil toch de dingen uitpraten, wat er ook van komt. Of hij daar op in zal gaan?????? Ook al geeft het me weer het nare gevoel dat ik de eerste moet zijn die weer een stap zet.
Mooose, ruilen hoeft niet he! we zijn allebei 'single' zouden kunnen doen wat we willen zonder smoezen op te hangen. Hoewel, ben jij al zo los van nr1 (en mss nr2) dat je je idd vrij voelt te doen wat je wil? Ik heb daar toch nog steeds moeite mee.
Knap dat je nu van beiden afstand houdt, zal niet meevallen, weet van mezelf dat je vaak geneigd bent toch weer contact op te nemen. Ik ben het met je eens dat het nu idd tijd wordt een goede relatie met jezelf op te bouwen. En voor je alles een plek hebt gegeven en weer verder kunt... kost tijd.
Muril, hoe was het vandaag?
X t
Mies, welkom! Dat er zoveel zijn die hier toch tegen aan lopen... ik had dat zelf ook niet verwacht en al helemaal niet van mezelf. Geen zin in gezeur.. wat een afknapper moet dat zijn, nu niet thuis geven terwijl dat eerder anders was... is dat alleen idealiseren van 'onze' kant, er is toch neem ik aan ook bij jou aanleiding geweest waardoor je meer verwachtingen had? Dan is het toch niet alleen maar idealiseren.
Lois, idd niet spontaan wanneer je steeds weer na moet denken om wel of niet wat te sturen, me too. Zit zelf ook weer sterk te twijfelen of ik nr2 toch wat stuur, mss wel aanstuur op een ontmoeting. Ik wil toch de dingen uitpraten, wat er ook van komt. Of hij daar op in zal gaan?????? Ook al geeft het me weer het nare gevoel dat ik de eerste moet zijn die weer een stap zet.
Mooose, ruilen hoeft niet he! we zijn allebei 'single' zouden kunnen doen wat we willen zonder smoezen op te hangen. Hoewel, ben jij al zo los van nr1 (en mss nr2) dat je je idd vrij voelt te doen wat je wil? Ik heb daar toch nog steeds moeite mee.
Knap dat je nu van beiden afstand houdt, zal niet meevallen, weet van mezelf dat je vaak geneigd bent toch weer contact op te nemen. Ik ben het met je eens dat het nu idd tijd wordt een goede relatie met jezelf op te bouwen. En voor je alles een plek hebt gegeven en weer verder kunt... kost tijd.
Muril, hoe was het vandaag?
X t
vrijdag 14 september 2007 om 08:59
Mies, welkom bij de club. Juist doordat je dit niet met iedereen (eigenlijk met niemand) kunt bespreken is het heerlijk dat dat hier wel kan, zonder dat er geoordeeld wordt.'
Mooose, ook wij hebben veel gepraat over onze gevoelens. En dat doen we nog steeds. Niet dat het er makkelijker van wordt, juist niet, maar ik vind het wel fijn dat we dat kunnen.
Onze ontmoeting was kort maar heerlijk!! We hebben er beide enorm van genoten maar een uurtje is helaas zo voorbij. Maar we weten beide ook dat er gewoon niet meer inzit dan af en toe een gestolen uurtje.
Mooose, ook wij hebben veel gepraat over onze gevoelens. En dat doen we nog steeds. Niet dat het er makkelijker van wordt, juist niet, maar ik vind het wel fijn dat we dat kunnen.
Onze ontmoeting was kort maar heerlijk!! We hebben er beide enorm van genoten maar een uurtje is helaas zo voorbij. Maar we weten beide ook dat er gewoon niet meer inzit dan af en toe een gestolen uurtje.
vrijdag 14 september 2007 om 14:22
Thks voor de reacties. Delen doet werkelijk goed. Geen zin in gezeur is idd een lekkere afknapper. Al is hij van mij gewend dat ik altijd makkelijk ben en schrikt zich vast een hoedje. Met de kerst vorig jaar vroeg hij nof of we samen op vakantie konden gaan. Ik ben daar zeker van in de war geweest, heb het overwogen maar kon op dat moment niet tegen Martijn en de kids zeggen van He, mama gaat even met een lekkerder ding weg , eens kijken hoe dat gaat. En dat was niet goed gegaan.... (Wel zo leuk geweest....??? Met dat vetrouwelijk wat hij toen opzocht heeft mij zeker indrukken gegeven. Maar ik heb nee gezegd en daar niets mee gedaan en hij zak ook niet blijven wachten. Ik weet zeker dat ik voor hem wel belangrijk ben geweest maar hij zal het wel opgegeven hebben en slaat voor mijn gevoel een beetje terug. De laatste tijd was het al vaak katten van zijn kant. Komt hard aan als iemand je goed kent. Normaal hoefde ik nog geen halve dag te wachten op een sms of mail terug, dat werd de laatste maanden steeds korten. Helaas heb ik dat dan weer nodig om eens te snappen hoe het voor me voelt. (Kerst is tenslotet niet gsiteren.. naar ja, vooruischuiven zal wel goed komen, niet aan denken, komt morgen wel.... ) Ik weet dat er veel grotere problemen zijn maar ik lig emtioneel zo in de kreukels. Wakker worden en meteen een huilbui op voelen komen, niet slapen, concetratie van niks, niet eten, nergens zin in, steeds maar weer mail checken. (wordt wel heel slank zo, das dan weet een voordeel..) Ik dacht dat ik op deze leeftijd toch wel wat eigenwaarde had opgebowud maar voel me behoorijk waardeloos. Eikel is t ook.... Blech.. Maar ook zo''n leiverd... (nog meer blech..)
Snapt iemand hoe we dit ons allemaal laten overkomen als volwassen vrouwen??? Ben wel blij dat ik niet de enige ben al gun ik jullie natuurlijk ook wat anders.
En weet iemand hoe ik het thuis toch leuker kan maken? Als ik Martijn aankijk denk ik alleen maar, jij bent die ander niet.... Ik voel dat zo weinig positiefs en dat verdiend hij niet!!
Grt Mies.
Snapt iemand hoe we dit ons allemaal laten overkomen als volwassen vrouwen??? Ben wel blij dat ik niet de enige ben al gun ik jullie natuurlijk ook wat anders.
En weet iemand hoe ik het thuis toch leuker kan maken? Als ik Martijn aankijk denk ik alleen maar, jij bent die ander niet.... Ik voel dat zo weinig positiefs en dat verdiend hij niet!!
Grt Mies.
vrijdag 14 september 2007 om 14:57
vrijdag 14 september 2007 om 17:25
Wat Thea zegt is waar! Je wil nr1 geen pijn doen en gunt het hem ook om geliefd te worden. Ik ben ook vrolijker en aanhaliger naar nr1, als het tussen mij en nr2 helemaal goed zit. Ik hou vreselijk veel van nr1 èn 2.Als het me niet goed gaat probeer ik mijn gevoelens tot een later tijdstip even te parkeren. Ik probeer ze pas toe te laten als ik alleen ben of in bed lig. Meestal helpt het wel om m'n aandacht te mòeten richten op iets anders... Sterkte Mies..
Ik voel me nu ook triest. (Terwijl ik wéét dat alles goed zit tussen ons) Het is zo erg dat ons contact zo afgepast, keurig en afstandelijk is. Ik wil dat helemaal niet!!! Heb hem vandaag een smsje gestuurd. Heel luchtig, maar wel een waaruit hij op kan maken dat ik veel voor hem voel. Wilde hem alleen een fijn weekend wensen. (Weet dat ik nu niet teveel aan moet dringen op meer contact. Komt misschien wel weer.) Ik verwachtte ook niets bijzonders terug. Toch was ik wel teleurgesteld dat hij alleen: dank je. Jij ook een heel fijn weekend. stuurde.
Ik snap ook niet dat ik als volwassen vrouw zo bezig kan zijn met eigenlijk NIETS! Pffff...
Ik voel me nu ook triest. (Terwijl ik wéét dat alles goed zit tussen ons) Het is zo erg dat ons contact zo afgepast, keurig en afstandelijk is. Ik wil dat helemaal niet!!! Heb hem vandaag een smsje gestuurd. Heel luchtig, maar wel een waaruit hij op kan maken dat ik veel voor hem voel. Wilde hem alleen een fijn weekend wensen. (Weet dat ik nu niet teveel aan moet dringen op meer contact. Komt misschien wel weer.) Ik verwachtte ook niets bijzonders terug. Toch was ik wel teleurgesteld dat hij alleen: dank je. Jij ook een heel fijn weekend. stuurde.
Ik snap ook niet dat ik als volwassen vrouw zo bezig kan zijn met eigenlijk NIETS! Pffff...
vrijdag 14 september 2007 om 17:57
Even snel een berichtje, van het weekend neem ik even de tijd om uitgebreid te schrijven.
Welkom Mies! Schrijf maar lekker van je af!
Hier alles heel rustig met nr. 2, deze week weinig contact gehad, dus niets te melden.
Ik leef met jullie mee!
Heel erg veel sterkte allemaal en geniet van de mooie momenten!
x Knipoogje
Welkom Mies! Schrijf maar lekker van je af!
Hier alles heel rustig met nr. 2, deze week weinig contact gehad, dus niets te melden.
Ik leef met jullie mee!
Heel erg veel sterkte allemaal en geniet van de mooie momenten!
x Knipoogje
vrijdag 14 september 2007 om 18:36
@ Teka :
Mooose, ruilen hoeft niet he! we zijn allebei 'single' zouden kunnen doen wat we willen zonder smoezen op te hangen. Hoewel, ben jij al zo los van nr1 (en mss nr2) dat je je idd vrij voelt te doen wat je wil? Ik heb daar toch nog steeds moeite mee.
Ik ben blij dat ik van dat smoezengedoe af ben, kreeg daar telkens weer buikpijn van. Nr 1 is naar 'verwegistan' verhuisd dus ik doe lekker waar ik zin in heb.
Aanvankelijk dachten we dat we contact zouden houden maar dat kan en wil ik nu ff niet. Ik denk dat hij nog steeds hoop heeft dat we ooit weer samen komen maar ik heb daar ernstige twijfels over.
En hoe t met nr 2 verder gaat,... geen idee. Binnenkort gaan we samen n weekend weg, daar kijk ik naar uit.
Stel dat we echt n relatie krijgen ( voorzover we die nog niet hebben... ) dan wordt t wel moeilijk om dit aan nr 1 te vertellen. Hij was altijd erg wantrouwend als ik weer op stap ging met n vreemde man en weet niet hoever we zijn gegaan.
@Muril : Fijn dat je hebt kunnen genieten van t moment. Hoe vaak zien jullie elkaar ?
@ Lois : Moeilijk eeh dat geforceerde gedoe. Hoop dat je t luchtig kunt houden, maakt t voor je zelf ook makkelijker om ermee om te gaan ( Ik weet t, klinkt simpel maar is t niet ) Sterkte ermee !
Mooose, ruilen hoeft niet he! we zijn allebei 'single' zouden kunnen doen wat we willen zonder smoezen op te hangen. Hoewel, ben jij al zo los van nr1 (en mss nr2) dat je je idd vrij voelt te doen wat je wil? Ik heb daar toch nog steeds moeite mee.
Ik ben blij dat ik van dat smoezengedoe af ben, kreeg daar telkens weer buikpijn van. Nr 1 is naar 'verwegistan' verhuisd dus ik doe lekker waar ik zin in heb.
Aanvankelijk dachten we dat we contact zouden houden maar dat kan en wil ik nu ff niet. Ik denk dat hij nog steeds hoop heeft dat we ooit weer samen komen maar ik heb daar ernstige twijfels over.
En hoe t met nr 2 verder gaat,... geen idee. Binnenkort gaan we samen n weekend weg, daar kijk ik naar uit.
Stel dat we echt n relatie krijgen ( voorzover we die nog niet hebben... ) dan wordt t wel moeilijk om dit aan nr 1 te vertellen. Hij was altijd erg wantrouwend als ik weer op stap ging met n vreemde man en weet niet hoever we zijn gegaan.
@Muril : Fijn dat je hebt kunnen genieten van t moment. Hoe vaak zien jullie elkaar ?
@ Lois : Moeilijk eeh dat geforceerde gedoe. Hoop dat je t luchtig kunt houden, maakt t voor je zelf ook makkelijker om ermee om te gaan ( Ik weet t, klinkt simpel maar is t niet ) Sterkte ermee !
vrijdag 14 september 2007 om 22:01
goedenavond allemaal.
Mies, idd wanneer hij vraagt met de kerst samen op vakantie te gaan, wek je zeker en vast verwachtingen. En nee, natuurlijk heb je daar niks mee gedaan, dat zou idd niet uit te leggen zijn aan je gezin. Het is dus zo dat je nr2 niet met je verder wil.. ja dan lig je in de kreukels, en niet zo zuinig ook! Schrale troost, het wordt beter, wanneer hij je idd met rust laat, dat is de enige mogelijkheid om tot jezelf te komen en dan mss in staat bent beslissingen te nemen. prima voor de lijn, maar dat is dan ook het enige positieve, ook al zou ik niemand zo'n dieet aanraden... Waarom overkomt je dit? Als ik het wist vertelde ik het je. Voor mezelf sprekend kan ik alleen maar zeggen dat er toch iets niet klopte in mijn eigen relatie. Of je dat weer op kunt pakken, weer leuker kunt maken? Ik vind het antwoord van Thea wel wat hebben; je wilt aardig, lief en positief zijn en moet je verstand de overhand geven... of het werkt? Op het topic 'hoe zet je iemand uit je hoofd' waar je ook meeschrijft las ik over je twijfels, je angst een foute beslissing te nemen.. zet dingen voor jezelf op een rij, wat wil JIJ?!
Lois, nee je wilt niet verstandig zijn, wilt gewoon even samen met nr2 kletsen, knuffelen... snap je helemaal!
Muriel, ook al was het een gestolen uurtje... beter dan niets!
Mooose, het klinkt nuchter zoals je met de situatie omgaat. Zien wat en of het wat wordt met nr2, wel weg gaan met elkaar... heerlijk. Ik had het zelf ook graag zo gezien met nr2, helaas.. hoewel ik toch wat van me heb laten horen, de mogelijkheid op een ontmoeting open heb gehouden ... kan nu alleen maar afwachten of er een reactie komt. Wat je schrijft over geen contact hebben met nr1.. denk je dat het ooit weer wat wordt? Maar dan ook helemaal goed in alle opzichten? Kun/wil je dat nog?
En mss had je het al eens geschreven, hebben jullie kinderen?
De rest: sterkte voor wie het nodig is of enjoy!
X t
Mies, idd wanneer hij vraagt met de kerst samen op vakantie te gaan, wek je zeker en vast verwachtingen. En nee, natuurlijk heb je daar niks mee gedaan, dat zou idd niet uit te leggen zijn aan je gezin. Het is dus zo dat je nr2 niet met je verder wil.. ja dan lig je in de kreukels, en niet zo zuinig ook! Schrale troost, het wordt beter, wanneer hij je idd met rust laat, dat is de enige mogelijkheid om tot jezelf te komen en dan mss in staat bent beslissingen te nemen. prima voor de lijn, maar dat is dan ook het enige positieve, ook al zou ik niemand zo'n dieet aanraden... Waarom overkomt je dit? Als ik het wist vertelde ik het je. Voor mezelf sprekend kan ik alleen maar zeggen dat er toch iets niet klopte in mijn eigen relatie. Of je dat weer op kunt pakken, weer leuker kunt maken? Ik vind het antwoord van Thea wel wat hebben; je wilt aardig, lief en positief zijn en moet je verstand de overhand geven... of het werkt? Op het topic 'hoe zet je iemand uit je hoofd' waar je ook meeschrijft las ik over je twijfels, je angst een foute beslissing te nemen.. zet dingen voor jezelf op een rij, wat wil JIJ?!
Lois, nee je wilt niet verstandig zijn, wilt gewoon even samen met nr2 kletsen, knuffelen... snap je helemaal!
Muriel, ook al was het een gestolen uurtje... beter dan niets!
Mooose, het klinkt nuchter zoals je met de situatie omgaat. Zien wat en of het wat wordt met nr2, wel weg gaan met elkaar... heerlijk. Ik had het zelf ook graag zo gezien met nr2, helaas.. hoewel ik toch wat van me heb laten horen, de mogelijkheid op een ontmoeting open heb gehouden ... kan nu alleen maar afwachten of er een reactie komt. Wat je schrijft over geen contact hebben met nr1.. denk je dat het ooit weer wat wordt? Maar dan ook helemaal goed in alle opzichten? Kun/wil je dat nog?
En mss had je het al eens geschreven, hebben jullie kinderen?
De rest: sterkte voor wie het nodig is of enjoy!
X t
vrijdag 14 september 2007 om 22:47
TeKa, Begrijp ik het goed...? Heb jij iets laten horen aan nr2? Ik ben benieuwd
wat zijn reactie zal zijn... Ik hoop voor je dat hij een ontmoeting wil. Je kunt elkaar zoveel duidelijkheid geven. Voor jou zou het denk ik heel prettig zijn als je werkelijk van hem zou horen hoe de vork in de steel zit. Je kunt dan weer een stapje verder in jouw hele proces gaan. Nu zit je nog steeds met vragen, onduidelijkheden.... Mag ik je vragen wat NU het beste scenario voor JOU zou zijn...Wat zou je diep in je hart willen (bereiken)?
Als je geen zin hebt om te antwoorden, ook prima hoor!
Moose, vind je dat je toch nog een bepaalde verantwoording af te leggen hebt aan nr1? Je geeft zelf al aan dat je eens op je gemak gaat bekijken hoe het met nr2 verder gaat. Neem de tijd om je keuzes te maken. Je bevind je in tegenstelling tot TeKa in de positie om dat in je eigen tempo, zonder nr1 op de directe achtergrond, te doen. De tijd zal het leren...
Wat is het toch heerlijk dat jullie gevoelens meteen herkennen en het niet veroordelen! Inderdaad TeKa, gewoon even kletsen, knuffelen. Ik hoef niet eens 'het hele setje' Even samen is al genoeg. Ik baal ervan dat ik smsjes moet sturen die 'gewoon leuk' zijn. Ik snap het wel. Ik geloof ook wel dat dit het beste is, maar Ooo wat doet het pijn!!
Moose, Ik denk ook wel dat ik mezelf het beste op de been houd met luchtige smsjes. Het is niet anders... Als ik complete liefdesverklaringen ga sturen, drijf ik hem van me af. de enige manier om meer contact te krijgen, is afstand houden. Hij moet het vertrouwen krijgen dat we ook zonder sex iets op kunnen bouwen wat waardevol is. (Waarom doet een nr2 soms letterlijk pijn??!!) Ik zou het liefst janken, en eigenlijk moet ik blij zijn met wat we voor elkaar voelen, de openheid, de liefde, het verbroken stilzwijgen. Maar dat het hier stopt, maakt me ook zòò triest!!
wat zijn reactie zal zijn... Ik hoop voor je dat hij een ontmoeting wil. Je kunt elkaar zoveel duidelijkheid geven. Voor jou zou het denk ik heel prettig zijn als je werkelijk van hem zou horen hoe de vork in de steel zit. Je kunt dan weer een stapje verder in jouw hele proces gaan. Nu zit je nog steeds met vragen, onduidelijkheden.... Mag ik je vragen wat NU het beste scenario voor JOU zou zijn...Wat zou je diep in je hart willen (bereiken)?
Als je geen zin hebt om te antwoorden, ook prima hoor!
Moose, vind je dat je toch nog een bepaalde verantwoording af te leggen hebt aan nr1? Je geeft zelf al aan dat je eens op je gemak gaat bekijken hoe het met nr2 verder gaat. Neem de tijd om je keuzes te maken. Je bevind je in tegenstelling tot TeKa in de positie om dat in je eigen tempo, zonder nr1 op de directe achtergrond, te doen. De tijd zal het leren...
Wat is het toch heerlijk dat jullie gevoelens meteen herkennen en het niet veroordelen! Inderdaad TeKa, gewoon even kletsen, knuffelen. Ik hoef niet eens 'het hele setje' Even samen is al genoeg. Ik baal ervan dat ik smsjes moet sturen die 'gewoon leuk' zijn. Ik snap het wel. Ik geloof ook wel dat dit het beste is, maar Ooo wat doet het pijn!!
Moose, Ik denk ook wel dat ik mezelf het beste op de been houd met luchtige smsjes. Het is niet anders... Als ik complete liefdesverklaringen ga sturen, drijf ik hem van me af. de enige manier om meer contact te krijgen, is afstand houden. Hij moet het vertrouwen krijgen dat we ook zonder sex iets op kunnen bouwen wat waardevol is. (Waarom doet een nr2 soms letterlijk pijn??!!) Ik zou het liefst janken, en eigenlijk moet ik blij zijn met wat we voor elkaar voelen, de openheid, de liefde, het verbroken stilzwijgen. Maar dat het hier stopt, maakt me ook zòò triest!!
vrijdag 14 september 2007 om 23:33
Dankje Lois, ik moet het inderdaad tijd geven. Het feit dat nr 1 nu ver weg is helpt hoop ik. Toch blijf ik me erg alleen voelen en weet niet of dat wat ik ooit had wel kan terugkomen met n 'nieuwe' liefde.
Teka, we hadden geen kinderen ( gelukkig, want dan was t nog veel pijnlijker geweest ). En of t nog ooit goed komt ? Om eerlijk te zijn : Nee ! Ik moet nu alle zeilen bijzetten om zelf weer wat op orde te komen. Misschien klink ik nuchter in mn afwegingen die ik hier beschrijf, maar heb vooral t besef dat ik alles maar moet nemen zoals t komt.
Nr 2 is meester in het organiseren van leuke uitjes met alles erop en eraan. Toen ik nog samenwoonde troffen we elkaar altijd bij hem thuis in zn vrijgezellenflat. Ik ben blij dat ik hem nu ook thuis kan ontvangen.
Het is wel raar merk ik, hoe graag ik ook zou willen, iets houdt me tegen om hem dichterbij te laten komen.
Teka, we hadden geen kinderen ( gelukkig, want dan was t nog veel pijnlijker geweest ). En of t nog ooit goed komt ? Om eerlijk te zijn : Nee ! Ik moet nu alle zeilen bijzetten om zelf weer wat op orde te komen. Misschien klink ik nuchter in mn afwegingen die ik hier beschrijf, maar heb vooral t besef dat ik alles maar moet nemen zoals t komt.
Nr 2 is meester in het organiseren van leuke uitjes met alles erop en eraan. Toen ik nog samenwoonde troffen we elkaar altijd bij hem thuis in zn vrijgezellenflat. Ik ben blij dat ik hem nu ook thuis kan ontvangen.
Het is wel raar merk ik, hoe graag ik ook zou willen, iets houdt me tegen om hem dichterbij te laten komen.
vrijdag 14 september 2007 om 23:34
Hi Lois, goed begrepen idd. Na lang denken en twijfelen toch wat laten horen. Had me vooraf afgevraagd wat ik hier mee wil... een stuk duidelijkheid, dingen uitpraten zodat er niet meer wat tussen ons staat. Dat gevoel heb ik nu toch, al een hele tijd, en dat voelt niet goed. We konden altijd over alles met elkaar praten, begrepen elkaar met weinig woorden, zaten op 1 lijn en dat mis ik. Wat ik diep in mijn hart zou willen? hetzelfde als jij, even bijpraten, knuffelen, elkaar vastpakken, ook dat mis ik, voel me alleen. Graag had ik, net als Mooose, ook de mogelijkheid gehad om gewoon te kijken wat het had kunnen zijn.. of niet, het is/was helaas niet mogelijk, heb me aldoor heen en weer geslingerd gevoeld tussen nr1 en nr2. Ik voel nog steeds dat ik op een bep. manier verantwoording aan nr1 moet afleggen. Het is nu niet af, veel dingen zijn raar gelopen. Door omstandigheden, de afstand, mijn nr1 constant op de achtergrond, mss zijn schuldgevoel omdat ik er toen vrij snel voor gekozen heb om weg te gaan bij nr1, hoewel dat niet alleen door hem kwam, heeft dingen mss wel versneld, hij was als het ware de katalysator.
En nu... pfff kijken of hij on line komt (dan weet ik dat ie thuis is..) mijn bericht leest.. en mss reageert... als die reactie niet komt, moet het voor mij de laatste keer zijn geweest, moet ik er voor mezelf mee stoppen ook al is dat niet een echt bevredigend einde, het zij zo.. ik moet verder, hoe dan ook.
Wat een akelig gevoel is dat hé, niet kunnen schrijven wat je werkelijke gevoelens zijn, bang moeten zijn dat je hem dan juist verder van je weg duwt.. ja, dat doet letterlijk pijn. In romannetjes lees je dan dat mensen aan een gebroken hart dood kunnen gaan... en dat is wss erg overdreven, maar soms voelt het wel zo... Pfff en dat noemen zich volwassen vrouwen...
X t
En nu... pfff kijken of hij on line komt (dan weet ik dat ie thuis is..) mijn bericht leest.. en mss reageert... als die reactie niet komt, moet het voor mij de laatste keer zijn geweest, moet ik er voor mezelf mee stoppen ook al is dat niet een echt bevredigend einde, het zij zo.. ik moet verder, hoe dan ook.
Wat een akelig gevoel is dat hé, niet kunnen schrijven wat je werkelijke gevoelens zijn, bang moeten zijn dat je hem dan juist verder van je weg duwt.. ja, dat doet letterlijk pijn. In romannetjes lees je dan dat mensen aan een gebroken hart dood kunnen gaan... en dat is wss erg overdreven, maar soms voelt het wel zo... Pfff en dat noemen zich volwassen vrouwen...
X t
vrijdag 14 september 2007 om 23:49
in het kader van de mooie/verdrietige songteksten gooi ik er ook maar 1tje in ...
Clouseau Droog je tranen
Ik denk nog vaak aan hoe het toen begon.
We lagen arm in arm in het gras onder de zon.
Maar we wisten allebei er komt een tijd,
die zwaar en moelijk word
want de passie raak je kwijt.
En ik zei we vechten en we gaan ervoor
wat ook komt,
we slaan er ons wel door.
Maar als de vlinders sterven in je schoot, dan rijst de levens grote vraag,
is de liefde minder groot.
En het sprookje van de prins
op 't witte paard,
is veel te vroeg voorbij
want de passie is bedaard.
Het doet pijn maar geef jezelf een nieuwe kans,
alleen dan krijgt je leven weer wat glans.
Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet. Het leven gaat door,
je begint weer van voor,
er ligt vast wel iets moois in 't verschiet.
Het is nu donker,
buiten is het stil,
ik stel me weer de vraag
is het dit nu wat ik wil?
Dit duurt duizend keer langer dan ik dacht. Wat passioneel begint,
heb je zelden in je macht.
En helaas ik wil wel maar ik kan het niet,
is het dwaas dat ik jou daarom verliet?
Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet. Het leven gaat door,
je begint weer van voor,
er ligt vast wel iets moois int verschiet.
iets moois int verschiet
Het doet pijn,
maar geef jezelf een nieuwe kans.
Na een tijd, krijgt je leven weer wat glans.
Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet. Het leven gaat door,
je begint weer van voor,
er ligt vast wel iets moois int verschiet.
Clouseau Droog je tranen
Ik denk nog vaak aan hoe het toen begon.
We lagen arm in arm in het gras onder de zon.
Maar we wisten allebei er komt een tijd,
die zwaar en moelijk word
want de passie raak je kwijt.
En ik zei we vechten en we gaan ervoor
wat ook komt,
we slaan er ons wel door.
Maar als de vlinders sterven in je schoot, dan rijst de levens grote vraag,
is de liefde minder groot.
En het sprookje van de prins
op 't witte paard,
is veel te vroeg voorbij
want de passie is bedaard.
Het doet pijn maar geef jezelf een nieuwe kans,
alleen dan krijgt je leven weer wat glans.
Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet. Het leven gaat door,
je begint weer van voor,
er ligt vast wel iets moois in 't verschiet.
Het is nu donker,
buiten is het stil,
ik stel me weer de vraag
is het dit nu wat ik wil?
Dit duurt duizend keer langer dan ik dacht. Wat passioneel begint,
heb je zelden in je macht.
En helaas ik wil wel maar ik kan het niet,
is het dwaas dat ik jou daarom verliet?
Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet. Het leven gaat door,
je begint weer van voor,
er ligt vast wel iets moois int verschiet.
iets moois int verschiet
Het doet pijn,
maar geef jezelf een nieuwe kans.
Na een tijd, krijgt je leven weer wat glans.
Dus droog je tranen ook al heb je veel verdriet.
Je kan treuren net als ik maar 't helpt ons niet.
Droog je tranen ook al heb je veel verdriet. Het leven gaat door,
je begint weer van voor,
er ligt vast wel iets moois int verschiet.
vrijdag 14 september 2007 om 23:51
Teka, ik snap precies hoe je je voelt. Ontluisterend he om te ontdekken dat nr 2 je heeft doen inzien dat je relatie iets mistte maar zelf geen 'vervanging' kan bieden. Ik ken dat ook en weet niet of ik hem dankbaar moet zijn daarvoor.
Heb jij n idee waarom hij niet reageert ? Kom je nu te dichtbij ?
Heb jij n idee waarom hij niet reageert ? Kom je nu te dichtbij ?
zaterdag 15 september 2007 om 00:12
Ja, denk dat ik te dichtbij kom, dat speelde eigenlijk wel vaker....
Precies wat je zegt, moet je hem nu dankbaar zijn, dat je inziet wat er schortte aan je relatie? Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant, pff je hele leven wordt op de kop gezet en daar ben je niet altijd even blij mee, maakt toch dat je af en toe terugdenkt... waar ben ik aan begonnen...
X t
Precies wat je zegt, moet je hem nu dankbaar zijn, dat je inziet wat er schortte aan je relatie? Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant, pff je hele leven wordt op de kop gezet en daar ben je niet altijd even blij mee, maakt toch dat je af en toe terugdenkt... waar ben ik aan begonnen...
X t
zaterdag 15 september 2007 om 11:38
Zit veel in die songtekst, ja. Soms ben ik trots op mezelf dat ik niet tot seks ben overgegaan maar soms denk ik ook, dat had ik gewoon moeten doen. Hoe redden jullie dat? Wordt dan toch nog veen heftiger?
Zo'n weekend thuis denk ik vaak aan Bryan Adams, I 'm gonna run to you. Lijkt me soms zo heerlijk!!
Eigenlijk als ik nu terug kijk vind ik het ook gemeen van nr.2 om me zo vaak te zitten verleiden. Hoe meer ik erover denk nu, denk ik , die acties van hem dat is ook veel te ver voor vriendshap. En de hele tijd Jij begrijpt me altijd zo goed... ja, ja, nu jij mij niet kerel!!
Maar ja, hij mag het natuulijk gewoon proberen. Ik baal ook dat ik nooit eens gevraagd heb, van hoe zit dat nu? Nu kan het niet meer. Ik ben echt pissed geworden over zijn gebrek aan aandacht nu het even niet alleen maar pret is. Ik heb hem overal maar van geblokt en probeer hem te ontlopen. Maar raak er soms van in paniek!!! It hurts...
En ja, het zegt veel over wat ik mis in mijn relatie. Maar daar hebben we zoveel over gepraat en gedaan. Weer goede voornemens, vaker wat leuks doen waar ik dan alleen energie in steek. In mijn eentje sms jes sturen....Ik heb er geen puf meer voor. Irritieer me snel. Vind Martijn ook helemaal niet meer aantrekkelijk.....
Hij is ook geen romaticus maar soms wil ik me wel meer voelen dan moeder en team opvoeding/huishouding. En Martijn is teverden....
@ Teka, ik denk niet dat je doodgaat aan je gebroken hart maar het voelt wel zo he! Sterkte. Friends kijken helpt soms...
Is er op internet niet ergens een testkje waar uikomt wat je nu eigenlijk echt wilt?? (Met oplossing op dat te bereiken zonder brokken...)
Zo'n weekend thuis denk ik vaak aan Bryan Adams, I 'm gonna run to you. Lijkt me soms zo heerlijk!!
Eigenlijk als ik nu terug kijk vind ik het ook gemeen van nr.2 om me zo vaak te zitten verleiden. Hoe meer ik erover denk nu, denk ik , die acties van hem dat is ook veel te ver voor vriendshap. En de hele tijd Jij begrijpt me altijd zo goed... ja, ja, nu jij mij niet kerel!!
Maar ja, hij mag het natuulijk gewoon proberen. Ik baal ook dat ik nooit eens gevraagd heb, van hoe zit dat nu? Nu kan het niet meer. Ik ben echt pissed geworden over zijn gebrek aan aandacht nu het even niet alleen maar pret is. Ik heb hem overal maar van geblokt en probeer hem te ontlopen. Maar raak er soms van in paniek!!! It hurts...
En ja, het zegt veel over wat ik mis in mijn relatie. Maar daar hebben we zoveel over gepraat en gedaan. Weer goede voornemens, vaker wat leuks doen waar ik dan alleen energie in steek. In mijn eentje sms jes sturen....Ik heb er geen puf meer voor. Irritieer me snel. Vind Martijn ook helemaal niet meer aantrekkelijk.....
Hij is ook geen romaticus maar soms wil ik me wel meer voelen dan moeder en team opvoeding/huishouding. En Martijn is teverden....
@ Teka, ik denk niet dat je doodgaat aan je gebroken hart maar het voelt wel zo he! Sterkte. Friends kijken helpt soms...
Is er op internet niet ergens een testkje waar uikomt wat je nu eigenlijk echt wilt?? (Met oplossing op dat te bereiken zonder brokken...)
zaterdag 15 september 2007 om 15:33
Zeurmiep, Ik snap je paniekgevoel....Het definitieve dringt door! heb je helemaal geen contact meer? Misschien wel 'makkelijker' om uiteindelijk verder te kunnen. Maar wie vertelt je nou eens hoe lang het duurt voor zo'n liefde uit je systeem is!!?
Neem van mij aan dat het nòg moeilijker is om los te komen van nr2 als je wel 'all the way' bent gegaan. Zowel bij mijn nr2 als bij mij blijven die momenten als een film voorbij komen. We koesteren ze allebei. Nr2 weet zelfs alles tot in detail te vertellen. Maar het maakt het ook zò moeilijk! Op de meest onmogelijke momenten komen die beelden opduiken. Ze zeggen zoveel,we waren op die momenten zo dicht bij elkaar....En je wil alleen maar meer!!!!
Helaas, ik heb het testje ook niet kunnen vinden.......
Neem van mij aan dat het nòg moeilijker is om los te komen van nr2 als je wel 'all the way' bent gegaan. Zowel bij mijn nr2 als bij mij blijven die momenten als een film voorbij komen. We koesteren ze allebei. Nr2 weet zelfs alles tot in detail te vertellen. Maar het maakt het ook zò moeilijk! Op de meest onmogelijke momenten komen die beelden opduiken. Ze zeggen zoveel,we waren op die momenten zo dicht bij elkaar....En je wil alleen maar meer!!!!
Helaas, ik heb het testje ook niet kunnen vinden.......
zaterdag 15 september 2007 om 16:05
Zo, ben ik ook even weer, maar moet zo weer weg dus even kort:
Mooose, wij hebben elkaar nu 2 keer gezien in een maand tijd. We hebben nog iets afgesproken voor volgende week maar ik heb besloten, en hij is het daar mee eens, dat dat de laatste keer wordt. Op deze manier gaat het gewoon niet werken, we willen beide steeds meer en we willen beide niet dat dat gebeurt. Het klinkt nu allemaal heel dapper, maar er gaan nog heel wat tranen om gelaten worden, dat weet ik nu al.
TeKa, heb je al reactie gehad?
Lois, dat met die sms-jes werkte bij ons niet. We zouden ook alleen maar normale sms-jes sturen maar dat heeft niet lang geduurd en toen vlogen de liefdesverklaringen ons beide al weer om de oren.
Zeurmiep: gelukkig zijn wij ook niet all the way gegaan en als ik hier zo lees moeten we dat ook maar zo houden. Nog een reden om te stoppen met die afspraakjes want het gaat een keer mis, dat voelen we beide.
ik moet er weer vandoor! (lekker, zo'n volgepland weekend)
x
Mooose, wij hebben elkaar nu 2 keer gezien in een maand tijd. We hebben nog iets afgesproken voor volgende week maar ik heb besloten, en hij is het daar mee eens, dat dat de laatste keer wordt. Op deze manier gaat het gewoon niet werken, we willen beide steeds meer en we willen beide niet dat dat gebeurt. Het klinkt nu allemaal heel dapper, maar er gaan nog heel wat tranen om gelaten worden, dat weet ik nu al.
TeKa, heb je al reactie gehad?
Lois, dat met die sms-jes werkte bij ons niet. We zouden ook alleen maar normale sms-jes sturen maar dat heeft niet lang geduurd en toen vlogen de liefdesverklaringen ons beide al weer om de oren.
Zeurmiep: gelukkig zijn wij ook niet all the way gegaan en als ik hier zo lees moeten we dat ook maar zo houden. Nog een reden om te stoppen met die afspraakjes want het gaat een keer mis, dat voelen we beide.
ik moet er weer vandoor! (lekker, zo'n volgepland weekend)
x
