Relaties
alle pijlers
Vrouw en kind alleen als het uitkomt?
dinsdag 16 februari 2010 om 21:08
dinsdag 16 februari 2010 om 21:12
quote:malu3 schreef op 16 februari 2010 @ 21:03:
Ik vraag me af of je wel samen moet willen wonen met een man die zo weinig verantwoordelijkheidsgevoel heeft en zich zo aanstelt als hij zich niet helemaal lekker voelt. Lijkt me niet iemand waar je veel aan hebt eerlijk gezegd.
Zijn er ook mannen die zich niet aanstellen als ze griep hebben dan?!
Maar ja. Ik heb gesmst dat er soms dingen zijn die niet zo ernstig zijn dat je er speciaal iemand voor uit bed gaat bellen, maar wel zo ernstig dat je er redelijk wanhopi van wordt als je er al drie dagen alleen mee zit (een ziek kind bijvoorbeeld). Nou, maar eens afwachten of dat enigszins doordringt. Hij smst terug dat zijn lontje nu eenmaal erg kort is als ie ziek is en ik sws moet bellen als er iets is en kusjes... hij snapt het echt niet geloof ik. *Vork in oog steekt uit frustratie*
Ik vraag me af of je wel samen moet willen wonen met een man die zo weinig verantwoordelijkheidsgevoel heeft en zich zo aanstelt als hij zich niet helemaal lekker voelt. Lijkt me niet iemand waar je veel aan hebt eerlijk gezegd.
Zijn er ook mannen die zich niet aanstellen als ze griep hebben dan?!
Maar ja. Ik heb gesmst dat er soms dingen zijn die niet zo ernstig zijn dat je er speciaal iemand voor uit bed gaat bellen, maar wel zo ernstig dat je er redelijk wanhopi van wordt als je er al drie dagen alleen mee zit (een ziek kind bijvoorbeeld). Nou, maar eens afwachten of dat enigszins doordringt. Hij smst terug dat zijn lontje nu eenmaal erg kort is als ie ziek is en ik sws moet bellen als er iets is en kusjes... hij snapt het echt niet geloof ik. *Vork in oog steekt uit frustratie*
dinsdag 16 februari 2010 om 21:15
Ik ken een enkele man die zich niet aanstelt als hij griep heeft maar ik geef toe, het zijn er maar weinig.
Je kunt wachten tot je een ons weegt maar er gaat niets vanzelf doordringen. Je zal echt duidelijk moeten zijn in wat je verwacht van hem. Voor heel veel vrouwen is dat tegennatuurlijk want die verwachten dat subtiel iets zeggen doordringt bij een man. Geloof me, dat gaat niet gebeuren.
Je kunt wachten tot je een ons weegt maar er gaat niets vanzelf doordringen. Je zal echt duidelijk moeten zijn in wat je verwacht van hem. Voor heel veel vrouwen is dat tegennatuurlijk want die verwachten dat subtiel iets zeggen doordringt bij een man. Geloof me, dat gaat niet gebeuren.
dinsdag 16 februari 2010 om 21:23
quote:mararoulette schreef op 16 februari 2010 @ 21:17:
Ben speechless over zijn reactie. Ik ben er als je mij belt. Het lijkt mij heel lastig om te communiceren met iemand met zo'n bord voor zijn kop. Ik zou er doodmoe van worden.
Ja, dat ben ik ook! Maar ik zie wel dat de intentie goed is, misschien dat ik daarom steeds maar weer geduld weet aan te boren? En zijn niet alle mannen zo dan? Dat ze niks uit zichzelf snappen? Of heb ik gewoon een bijzondere partnerkeuze gehad tot nu toe .
En mensen kan je niet veranderen, dat moet je ook niet willen denk ik. Ik zou alleen wel graag willen zien dat onze neuzen wat meer dezelfde kant op gaan staan. Ik ga er iig nog eens goed over praten. En anders; pikstraf! (Nee hoor, geintje).
Ben speechless over zijn reactie. Ik ben er als je mij belt. Het lijkt mij heel lastig om te communiceren met iemand met zo'n bord voor zijn kop. Ik zou er doodmoe van worden.
Ja, dat ben ik ook! Maar ik zie wel dat de intentie goed is, misschien dat ik daarom steeds maar weer geduld weet aan te boren? En zijn niet alle mannen zo dan? Dat ze niks uit zichzelf snappen? Of heb ik gewoon een bijzondere partnerkeuze gehad tot nu toe .
En mensen kan je niet veranderen, dat moet je ook niet willen denk ik. Ik zou alleen wel graag willen zien dat onze neuzen wat meer dezelfde kant op gaan staan. Ik ga er iig nog eens goed over praten. En anders; pikstraf! (Nee hoor, geintje).
dinsdag 16 februari 2010 om 21:39
Ik vind dat je teveel goedpraat voor hem. Mijn vriend is ook niet altijd instaat om precies te begrijpen wat ik bedoel maar het is geen optie om het dan maar te vergoeilijken. Daar schiet je helemaal niets mee op. Ik zou eerst duidelijk proberen te krijgen of je verder met hem wil gaan. En als je dat wil dan zal er zeker het eea in jullie relatie en communicatie moeten veranderen. Gezien het feit dat je de neiging hebt (in je posts in ieder geval) om zijn gedrag te vergoeilijken en daarmee het probleem in stand te houden, zou ik dan ook serieus overwegen om eens met een relatietherapeut aan de slag te gaan.
dinsdag 16 februari 2010 om 21:43
quote:_Hertje_ schreef op 16 februari 2010 @ 21:23:
[...]
Ja, dat ben ik ook! Maar ik zie wel dat de intentie goed is, misschien dat ik daarom steeds maar weer geduld weet aan te boren? En zijn niet alle mannen zo dan? Dat ze niks uit zichzelf snappen? Of heb ik gewoon een bijzondere partnerkeuze gehad tot nu toe .
En mensen kan je niet veranderen, dat moet je ook niet willen denk ik. Ik zou alleen wel graag willen zien dat onze neuzen wat meer dezelfde kant op gaan staan. Ik ga er iig nog eens goed over praten. En anders; pikstraf! (Nee hoor, geintje).
Dat is wel de enige oplossing waar je tot nu toe positief op reageert. Je wil dat hij verandert. Hij moet al het neus-draaien doen.
Waarom zou je er nog eens met hem over moeten praten? Je had toch allang duidelijk gemaakt dat je dit geen oke situatie meer vond? Om deze situatie te veranderen moet je toch echt vooral jezelf heel anders opstellen. Met een smsje kom je dr niet hoor. Ook al heb/krijg je nog zoveel gelijk.
[...]
Ja, dat ben ik ook! Maar ik zie wel dat de intentie goed is, misschien dat ik daarom steeds maar weer geduld weet aan te boren? En zijn niet alle mannen zo dan? Dat ze niks uit zichzelf snappen? Of heb ik gewoon een bijzondere partnerkeuze gehad tot nu toe .
En mensen kan je niet veranderen, dat moet je ook niet willen denk ik. Ik zou alleen wel graag willen zien dat onze neuzen wat meer dezelfde kant op gaan staan. Ik ga er iig nog eens goed over praten. En anders; pikstraf! (Nee hoor, geintje).
Dat is wel de enige oplossing waar je tot nu toe positief op reageert. Je wil dat hij verandert. Hij moet al het neus-draaien doen.
Waarom zou je er nog eens met hem over moeten praten? Je had toch allang duidelijk gemaakt dat je dit geen oke situatie meer vond? Om deze situatie te veranderen moet je toch echt vooral jezelf heel anders opstellen. Met een smsje kom je dr niet hoor. Ook al heb/krijg je nog zoveel gelijk.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 16 februari 2010 om 21:49
quote:lolapaloeza schreef op 16 februari 2010 @ 21:43:
[...]
Dat is wel de enige oplossing waar je tot nu toe positief op reageert. Je wil dat hij verandert. Hij moet al het neus-draaien doen.
Waarom zou je er nog eens met hem over moeten praten? Je had toch allang duidelijk gemaakt dat je dit geen oke situatie meer vond? Om deze situatie te veranderen moet je toch echt vooral jezelf heel anders opstellen. Met een smsje kom je dr niet hoor. Ook al heb/krijg je nog zoveel gelijk.Ik heb het gevoel dat hij denkt dat het wel los loopt..dat ik het niet zo serieus meen. Ik ik wil zijn persoonlijkheid niet veranderen, maar ik vond idd dat ik hem meer geduld "verschuldigd" was dan dat ik had gehad als we samen bewust voor een kind hadden gekozen etc. Maar nu is het 3 jaar later inmiddels en ik ben bang dat het oneindig kan gaan duren. En dat wil ik niet. Ik zou best nog 2 jaar zo door kunnen als ik wist dat hij er dan aan toe was, maar ja, die garantie krijg je nooit. Hij is niet met de toekomst bezig en ik wil echt wat opbouwen zeg maar.
[...]
Dat is wel de enige oplossing waar je tot nu toe positief op reageert. Je wil dat hij verandert. Hij moet al het neus-draaien doen.
Waarom zou je er nog eens met hem over moeten praten? Je had toch allang duidelijk gemaakt dat je dit geen oke situatie meer vond? Om deze situatie te veranderen moet je toch echt vooral jezelf heel anders opstellen. Met een smsje kom je dr niet hoor. Ook al heb/krijg je nog zoveel gelijk.Ik heb het gevoel dat hij denkt dat het wel los loopt..dat ik het niet zo serieus meen. Ik ik wil zijn persoonlijkheid niet veranderen, maar ik vond idd dat ik hem meer geduld "verschuldigd" was dan dat ik had gehad als we samen bewust voor een kind hadden gekozen etc. Maar nu is het 3 jaar later inmiddels en ik ben bang dat het oneindig kan gaan duren. En dat wil ik niet. Ik zou best nog 2 jaar zo door kunnen als ik wist dat hij er dan aan toe was, maar ja, die garantie krijg je nooit. Hij is niet met de toekomst bezig en ik wil echt wat opbouwen zeg maar.
dinsdag 16 februari 2010 om 21:59
quote:_Hertje_ schreef op 16 februari 2010 @ 21:00:
[...]
Eens te meer omdat hij weet dat ik verre van het type ben dat van hem verwacht dat ie 's avonds hand in hand naast me op de bank GTST moet kijken.
Jij verwacht misschien niet dat hij 's avonds hand in hand met je op de bank GTST moet kijken, maar je verwachtte ook geen steun of rol van hem toen jij er voor koos om je zwangerschap te voldragen. Daar ben je ook van terug gekomen.
[...]
Eens te meer omdat hij weet dat ik verre van het type ben dat van hem verwacht dat ie 's avonds hand in hand naast me op de bank GTST moet kijken.
Jij verwacht misschien niet dat hij 's avonds hand in hand met je op de bank GTST moet kijken, maar je verwachtte ook geen steun of rol van hem toen jij er voor koos om je zwangerschap te voldragen. Daar ben je ook van terug gekomen.
dinsdag 16 februari 2010 om 22:08
dinsdag 16 februari 2010 om 22:10
quote:Madhe schreef op 16 februari 2010 @ 21:59:
[...]
Jij verwacht misschien niet dat hij 's avonds hand in hand met je op de bank GTST moet kijken, maar je verwachtte ook geen steun of rol van hem toen jij er voor koos om je zwangerschap te voldragen. Daar ben je ook van terug gekomen.Ja, erg vreemd dat je die verwachting ineens krijgt nadat iemand heeft aangegeven dat ie voor je wil gaan en van je houdt. Stom stom stom..
[...]
Jij verwacht misschien niet dat hij 's avonds hand in hand met je op de bank GTST moet kijken, maar je verwachtte ook geen steun of rol van hem toen jij er voor koos om je zwangerschap te voldragen. Daar ben je ook van terug gekomen.Ja, erg vreemd dat je die verwachting ineens krijgt nadat iemand heeft aangegeven dat ie voor je wil gaan en van je houdt. Stom stom stom..
dinsdag 16 februari 2010 om 22:14
quote:_Hertje_ schreef op 16 februari 2010 @ 22:10:
[...]
Ja, erg vreemd dat je die verwachting ineens krijgt nadat iemand heeft aangegeven dat ie voor je wil gaan en van je houdt. Stom stom stom..
Ik zeg niet dat het stom is, dat zeg je zelf.
Kan het zijn dat hij voor je wilde gaan, onder voorbehoud van hoe het was? Dus op de manier waarop jullie met elkaar omgingen? Dat je voor iemand wil gaan, wil niet zeggen dat je alles wat je niet wilt (samenwonen, gezinnetje spelen etc) ineens wel wilt doen.
Jullie communiceren volgens mij ook amper, je stuurt een sms over zaken die voor jou belangrijk zijn. Misschien had het veel gescheeld als jullie wel veel zouden praten? Dan had je hier meer duidelijkheid over gehad.
[...]
Ja, erg vreemd dat je die verwachting ineens krijgt nadat iemand heeft aangegeven dat ie voor je wil gaan en van je houdt. Stom stom stom..
Ik zeg niet dat het stom is, dat zeg je zelf.
Kan het zijn dat hij voor je wilde gaan, onder voorbehoud van hoe het was? Dus op de manier waarop jullie met elkaar omgingen? Dat je voor iemand wil gaan, wil niet zeggen dat je alles wat je niet wilt (samenwonen, gezinnetje spelen etc) ineens wel wilt doen.
Jullie communiceren volgens mij ook amper, je stuurt een sms over zaken die voor jou belangrijk zijn. Misschien had het veel gescheeld als jullie wel veel zouden praten? Dan had je hier meer duidelijkheid over gehad.
dinsdag 16 februari 2010 om 22:45
Quote, En als je hem eens belt dan; is hij er dan ook zoals hij zegt?
Ja, dan is hij er wel.
einde quote,
Moet je dan niet gewoon veel duidelijker zijn naar hem toe ? Dus als je 's nachts niet slaapt omdat jullie kind zo ziek is, hem bellen, en zeggen hè deze nacht is het jouw nachtdienst, ik ben zelf aan, stort zelf in, als ik nu niet een paar uurtjes pak. Zoiets ?
dus mega-duidelijk zijn, en accepteren dat dat bij hem nodig is.
Of er voor kiezen om jullie relatie te stoppen, en op zoek te gaan naar een nieuwe partner, die er wel echt voor je is.
Ja, dan is hij er wel.
einde quote,
Moet je dan niet gewoon veel duidelijker zijn naar hem toe ? Dus als je 's nachts niet slaapt omdat jullie kind zo ziek is, hem bellen, en zeggen hè deze nacht is het jouw nachtdienst, ik ben zelf aan, stort zelf in, als ik nu niet een paar uurtjes pak. Zoiets ?
dus mega-duidelijk zijn, en accepteren dat dat bij hem nodig is.
Of er voor kiezen om jullie relatie te stoppen, en op zoek te gaan naar een nieuwe partner, die er wel echt voor je is.
dinsdag 16 februari 2010 om 22:46
Als je kind huilt om papa die mee moet eten en papa is er soms wel en soms niet dan duidt dat op een onduidelijke/ verwarrende (lees onveilige) situatie voor je kind. Lijkt me dat jij het naar je kind toe verplicht bent om meer duidelijkheid te creëren.
En de snelweg optie, Nu smsen dat het nodig is, hem laten komen en in zijn huis zelf gaan bijslapen
En de snelweg optie, Nu smsen dat het nodig is, hem laten komen en in zijn huis zelf gaan bijslapen
dinsdag 16 februari 2010 om 23:10
quote:_Hertje_ schreef op 16 februari 2010 @ 16:31:
[...]
Ik word trouwens niet gek van mijn kindje hoor, hij is heel makkelijk, maar het stoort me gewoon dat mijn vriend me gewoon zo makkelijk alleen laat in dit soort situaties (ziekte etc).
Dat heet egoisme.
Niet stil willen staan bij de wensen en behoeften van een ander. Alleen maar willen nemen en niet geven.
Ondanks eerdere uitspraken hoor je in een relatie jezelf van tijd tot tijd opnieuw af te stemmen op elkaar. Je vraagt jezelf af, ben ik nog tevreden zo. Maar dat vraag je je partner ook af. "Schat, ben je blij/tevreden met hoe het zo gaat tussen ons".
Dat is heel normaal. Gewenst zelfs. En als je partner dat niet doet, noem ik dat egoisme. Dan denkt hij alleen aan: mij bevalt het en hoe het voor haar of mijn kind is zal me feitelijk m'n reet roesten.
Ohja, ik heb ook wel eens een momentje voor mezelf nodig. Die krijg ik dan ook. Dan zet papa effe een stapje harder. En andersom. Dat doe je voor elkaar. Gewoon, omdat het gewoon is. En fijn natuurlijk om dat voor elkaar te kunnen betekenen.
TO, je moet zelf je grenzen aangeven. Blijkbaar verstaat deze man geen andere taal.
[...]
Ik word trouwens niet gek van mijn kindje hoor, hij is heel makkelijk, maar het stoort me gewoon dat mijn vriend me gewoon zo makkelijk alleen laat in dit soort situaties (ziekte etc).
Dat heet egoisme.
Niet stil willen staan bij de wensen en behoeften van een ander. Alleen maar willen nemen en niet geven.
Ondanks eerdere uitspraken hoor je in een relatie jezelf van tijd tot tijd opnieuw af te stemmen op elkaar. Je vraagt jezelf af, ben ik nog tevreden zo. Maar dat vraag je je partner ook af. "Schat, ben je blij/tevreden met hoe het zo gaat tussen ons".
Dat is heel normaal. Gewenst zelfs. En als je partner dat niet doet, noem ik dat egoisme. Dan denkt hij alleen aan: mij bevalt het en hoe het voor haar of mijn kind is zal me feitelijk m'n reet roesten.
Ohja, ik heb ook wel eens een momentje voor mezelf nodig. Die krijg ik dan ook. Dan zet papa effe een stapje harder. En andersom. Dat doe je voor elkaar. Gewoon, omdat het gewoon is. En fijn natuurlijk om dat voor elkaar te kunnen betekenen.
TO, je moet zelf je grenzen aangeven. Blijkbaar verstaat deze man geen andere taal.
dinsdag 16 februari 2010 om 23:34
quote:_Hertje_ schreef op 16 februari 2010 @ 21:00:
[...]
De reden dat ik ervan baal dat hij niet wil samenwonen is ook omdat we op deze manier, apart van elkaar, allebei geen groter huis kunnen bekostigen. Aangezien ik heel graag een tuintje wil waar ons kind lekker kan spelen zet het bij mij kwaad bloed dat hij niet het belang van het kind laat prevaleren. Eens te meer omdat hij weet dat ik verre van het type ben dat van hem verwacht dat ie 's avonds hand in hand naast me op de bank GTST moet kijken.
Dus je hebt zijn geld nodig? Lijkt me niet echt een goede reden om te gaan samenwonen. Bovendien lijkt het me niet heel verstandig om financieel afhankelijk te worden van iemand die kennelijk helemaal geen behoefte heeft om huisje boompje beestje te spelen met jou en die het al als "druk"ervaart als je er over probeert te praten.
Andersom vind ik ook wel dat jij niet heel duidelijk communiceert over jouw wensen en wat jij nodig hebt. Communiceren met je partner doe je NIET via een sms. Hij geeft aan dat hij komt als je belt. Vervolgens bel je niet, en verwijt jij hem dat hij niet inziet dat jij ondersteuning nodig hebt, omdat jij vindt dat ie uit zichzelf zou moeten begrijpen dat ie er moet zijn omdat je m nodig hebt. WAAROM BEL JE M DAN NIET EN ZEG JE DAT. Je weet na 3 jaar toch wel dat deze meneer subtiele hints niet oppakt en dat ie niet verder denkt dan wat in zijn gezicht is als het jou en kind betreft?
Hij smste trouwens net terug dat hij zelf griep heeft (Of " me dat ontgaan was"..nou nee, een terminale stelt zich nog minder aan..) maar dat hij er was als het nodig is. Wat ik dus durf te betwisten...Wat wij allemaal vinden van zijn gedrag doet niet terzake. Ik zou denken dat hij niet de meest ideale partner is. Wat ik echter niet begrijp is waarom jij er van uit gaat dat hij zal veranderen, dat hij zal groeien in zijn vaderrol en uiteindelijk wel hetzelfde zal willen als jij, terwijl keer op keer uit zijn gedrag blijkt dat hij het prima vind zoals het is, en dat het hem niks uitmaakt of zijn kind 3 maanden of 3 jaar is. De ontwikkeling waar jij op hoopt gaat echt niet vanzelf gebeuren. Ik denk ook dat zelfs als hij zou gaan samenwonen, dat hem ook niet een meer betrokken en verantwoordelijke vader zal maken. Wat je ook doet. Deze kikker blijft een kikker. Aan jou of je zo door wil of niet. maar hem verwijten dat hij nooit in een prins is verandert gaat jou niet gelukkig maken. Kikker dumpen misschien wel.
[...]
De reden dat ik ervan baal dat hij niet wil samenwonen is ook omdat we op deze manier, apart van elkaar, allebei geen groter huis kunnen bekostigen. Aangezien ik heel graag een tuintje wil waar ons kind lekker kan spelen zet het bij mij kwaad bloed dat hij niet het belang van het kind laat prevaleren. Eens te meer omdat hij weet dat ik verre van het type ben dat van hem verwacht dat ie 's avonds hand in hand naast me op de bank GTST moet kijken.
Dus je hebt zijn geld nodig? Lijkt me niet echt een goede reden om te gaan samenwonen. Bovendien lijkt het me niet heel verstandig om financieel afhankelijk te worden van iemand die kennelijk helemaal geen behoefte heeft om huisje boompje beestje te spelen met jou en die het al als "druk"ervaart als je er over probeert te praten.
Andersom vind ik ook wel dat jij niet heel duidelijk communiceert over jouw wensen en wat jij nodig hebt. Communiceren met je partner doe je NIET via een sms. Hij geeft aan dat hij komt als je belt. Vervolgens bel je niet, en verwijt jij hem dat hij niet inziet dat jij ondersteuning nodig hebt, omdat jij vindt dat ie uit zichzelf zou moeten begrijpen dat ie er moet zijn omdat je m nodig hebt. WAAROM BEL JE M DAN NIET EN ZEG JE DAT. Je weet na 3 jaar toch wel dat deze meneer subtiele hints niet oppakt en dat ie niet verder denkt dan wat in zijn gezicht is als het jou en kind betreft?
Hij smste trouwens net terug dat hij zelf griep heeft (Of " me dat ontgaan was"..nou nee, een terminale stelt zich nog minder aan..) maar dat hij er was als het nodig is. Wat ik dus durf te betwisten...Wat wij allemaal vinden van zijn gedrag doet niet terzake. Ik zou denken dat hij niet de meest ideale partner is. Wat ik echter niet begrijp is waarom jij er van uit gaat dat hij zal veranderen, dat hij zal groeien in zijn vaderrol en uiteindelijk wel hetzelfde zal willen als jij, terwijl keer op keer uit zijn gedrag blijkt dat hij het prima vind zoals het is, en dat het hem niks uitmaakt of zijn kind 3 maanden of 3 jaar is. De ontwikkeling waar jij op hoopt gaat echt niet vanzelf gebeuren. Ik denk ook dat zelfs als hij zou gaan samenwonen, dat hem ook niet een meer betrokken en verantwoordelijke vader zal maken. Wat je ook doet. Deze kikker blijft een kikker. Aan jou of je zo door wil of niet. maar hem verwijten dat hij nooit in een prins is verandert gaat jou niet gelukkig maken. Kikker dumpen misschien wel.
dinsdag 16 februari 2010 om 23:37
quote:_Hertje_ schreef op 16 februari 2010 @ 21:23:
[...]
Ja, dat ben ik ook! Maar ik zie wel dat de intentie goed is, misschien dat ik daarom steeds maar weer geduld weet aan te boren? En zijn niet alle mannen zo dan? Dat ze niks uit zichzelf snappen? Of heb ik gewoon een bijzondere partnerkeuze gehad tot nu toe .
En mensen kan je niet veranderen, dat moet je ook niet willen denk ik. Ik zou alleen wel graag willen zien dat onze neuzen wat meer dezelfde kant op gaan staan. Ik ga er iig nog eens goed over praten. En anders; pikstraf! (Nee hoor, geintje).
Hertje, weet je wat ik lees? Ik lees dat je baalt (en terecht klaagt). Maar verder lees ik vooral weinig ruggengraat van jouw kant als het gaat om je partner.
Je verzint doorlopend excuses en redenen voor hoe hij is en waarom hij doet zoals hij doet. Ben je bang er echt alleen voor te komen te staan?
Want wat denk je dat er gebeurt als je echt een haarscherpe grens gaat trekken? Eentje die gebaseerd is op (totale!) gelijkwaardigheid? Ben je bang dat je moet constateren dat je een slappe lul als man hebt? Ik vrees van wel nl.
Hij is zo lief en hij is zo dat...
jaaaaa, als het HEM uitkomt....
Maar als het hem NIET uitkomt?
Wat is hij dan?
Ziek? Zwak? Misselijk? Teveel druk??? Pfff, kan het niet aan? Onze afspraken, weet je nog wel?
TO, je hebt een gelijkwaardige relatie als je kan spreken van voor en tegenspoed, van geven en nemen en er voor elkaar zijn. Alle andere gevallen zijn een kwestie van ongelijkwaardigheid. En dat wil heus niet zeggen dat hij precies hetzelfde moet doen als jij. Maar alleen maar quality time (spelen) met zijn kind is niet hetzelfde als jou ondersteunen. Er 's nachts uitgaan als jullie kind huilt is wel ondersteunen. Jou af en toe eens laten uitslapen en vast met jullie kind naar beneden gaan, je kind wassen, aankleden, naar school/creche brengen, eten koken, structurele dingen, dat is waar je op kunt bouwen. Al het andere is bijzaak. Dan kun je het net zo goed echt alleen doen!
[...]
Ja, dat ben ik ook! Maar ik zie wel dat de intentie goed is, misschien dat ik daarom steeds maar weer geduld weet aan te boren? En zijn niet alle mannen zo dan? Dat ze niks uit zichzelf snappen? Of heb ik gewoon een bijzondere partnerkeuze gehad tot nu toe .
En mensen kan je niet veranderen, dat moet je ook niet willen denk ik. Ik zou alleen wel graag willen zien dat onze neuzen wat meer dezelfde kant op gaan staan. Ik ga er iig nog eens goed over praten. En anders; pikstraf! (Nee hoor, geintje).
Hertje, weet je wat ik lees? Ik lees dat je baalt (en terecht klaagt). Maar verder lees ik vooral weinig ruggengraat van jouw kant als het gaat om je partner.
Je verzint doorlopend excuses en redenen voor hoe hij is en waarom hij doet zoals hij doet. Ben je bang er echt alleen voor te komen te staan?
Want wat denk je dat er gebeurt als je echt een haarscherpe grens gaat trekken? Eentje die gebaseerd is op (totale!) gelijkwaardigheid? Ben je bang dat je moet constateren dat je een slappe lul als man hebt? Ik vrees van wel nl.
Hij is zo lief en hij is zo dat...
jaaaaa, als het HEM uitkomt....
Maar als het hem NIET uitkomt?
Wat is hij dan?
Ziek? Zwak? Misselijk? Teveel druk??? Pfff, kan het niet aan? Onze afspraken, weet je nog wel?
TO, je hebt een gelijkwaardige relatie als je kan spreken van voor en tegenspoed, van geven en nemen en er voor elkaar zijn. Alle andere gevallen zijn een kwestie van ongelijkwaardigheid. En dat wil heus niet zeggen dat hij precies hetzelfde moet doen als jij. Maar alleen maar quality time (spelen) met zijn kind is niet hetzelfde als jou ondersteunen. Er 's nachts uitgaan als jullie kind huilt is wel ondersteunen. Jou af en toe eens laten uitslapen en vast met jullie kind naar beneden gaan, je kind wassen, aankleden, naar school/creche brengen, eten koken, structurele dingen, dat is waar je op kunt bouwen. Al het andere is bijzaak. Dan kun je het net zo goed echt alleen doen!
dinsdag 16 februari 2010 om 23:53
Paar dingen vallen me op.
1. jullie waren uit elkaar, maar hij wilde je wel terug, maar dat was voor jou blijkbaar zo kwetsbaar dat hij geen enkele rol hoefde te spelen in het gezin wat op komst was.
2. nu ben je daar ontevreden over, en constateer je terecht dat dat een gemis is voor jullie kind.
Vervolgens bevestigt iedereen je in de gedachte dat je vriend een losbol is die wel de lusten wil en niet de lasten en wat doe jij?
Jij verdedigt hem. Jij idealiseert hem ("hij heeft voor mij gekozen")
"Hij heeft geen bedje omdat hij zo klein woont"
en vooral "hij wil geen nieuwe afspraken maken"
Nou nou nou, dat is toch niet bepaald een FRAAI beeld van een relatie en van liefde.
Als hij voor je gekozen heeft, heeft hij ook voor jullie kind gekozen, heeft hij er voor gekozen om je te steunen en je bij te staan. Maar dat doet hij niet.
En jij? Je vindt het niet leuk, maar denkt liever een half ei dan een lege dop. Het is een instelling, maar of je er gelukkig van zal worden is maar de vraag. Ik zou zeggen flikker maar op met je halve ei. Op elke straathoek kan je notabene een kip kopen
1. jullie waren uit elkaar, maar hij wilde je wel terug, maar dat was voor jou blijkbaar zo kwetsbaar dat hij geen enkele rol hoefde te spelen in het gezin wat op komst was.
2. nu ben je daar ontevreden over, en constateer je terecht dat dat een gemis is voor jullie kind.
Vervolgens bevestigt iedereen je in de gedachte dat je vriend een losbol is die wel de lusten wil en niet de lasten en wat doe jij?
Jij verdedigt hem. Jij idealiseert hem ("hij heeft voor mij gekozen")
"Hij heeft geen bedje omdat hij zo klein woont"
en vooral "hij wil geen nieuwe afspraken maken"
Nou nou nou, dat is toch niet bepaald een FRAAI beeld van een relatie en van liefde.
Als hij voor je gekozen heeft, heeft hij ook voor jullie kind gekozen, heeft hij er voor gekozen om je te steunen en je bij te staan. Maar dat doet hij niet.
En jij? Je vindt het niet leuk, maar denkt liever een half ei dan een lege dop. Het is een instelling, maar of je er gelukkig van zal worden is maar de vraag. Ik zou zeggen flikker maar op met je halve ei. Op elke straathoek kan je notabene een kip kopen
