Psyche
alle pijlers
Goede dag, slechte dag
donderdag 24 september 2009 om 13:13
Omdat ik in Stap voor Stap alleen maar positief mag wil schrijven, open ik dit topic. Soms heb ik goede dagen, vaak heb ik kutdagen. En dat moet ik kwijt. En dat wil ik hier kwijt. En zo zijn er vast nog meer mede forummers. Iedereen is welkom! Lees wat je wil lezen!
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
Ik ben Choco, was ben depressief en gediagnosticeerd met een angststoornis met depressieve gedachten en gevoelens.
Ik zit aan de AD en oxazepam en ik kom niet veel buiten ik ben weer bezig mijn leven op te pakken. Ik hoop dat ik hier mijn verhaal kwijt mag doe gewoon elke dag hier mijn verhaal en nodig anderen ook uit dit hier te doen. Want dit forum helpt me.
anoniem_77625 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 13:32
Reden: OP aangepast
Reden: OP aangepast
% gewijzigd
zaterdag 20 maart 2010 om 03:17
Hoi, ik heb maar een paar berichten gelezen en weet ook niet precies wat van iedereen de reden is van je dip, maar hebben jullie weleens aan meditatie gedacht? (klinkt misschien zweverig, is het echt niet)
Zie onderstaand artikel. Misschien heb je er wat aan (is wel in het Engels).
Sterkte
"Emotional Ups and Downs
Question:
Why do I feel great one day and the next day I think I'm about to die?
Answer:
As people, we live life in multiple dimensions, and the level of existence with which we currently identify determines our relationship with ourselves and with the world. When our internal reference point is the ego mind, our sense of self depends on whatever preoccupies our mind. If from the perspective of our mind, things are going well in our external world, we feel great. On the other hand, if the mind is agitated by thoughts – including regrets from the past or worries about the future – it produces chemicals of distress that cascade throughout your body, creating the feelings of fear or total dread that you interpret as a sense that you are about to die.
The only way to bring a sense of balance and happiness into life that transcends the inevitable ups and downs of our external environment is to establish a connection to the deepest aspect of your being, the place where your bliss is independent of people, events, and circumstances. I suggest that you learn a mind-quieting technique such as meditation, which will allow you to maintain a state of centered awareness in the midst of dynamic change. Meditation is one of the most effective technologies we have for accessing the peace and silence that lie beyond the noisy thoughts of the ego-mind. As you continue to meditate on a regular basis, you will begin to notice yourself living from a place of greater equanimity no matter what is happening around you."
bron:
DAVID SIMON, M.D.
CEO, Medical Director, and Co-founder of the Chopra Center
http://www.chopra.com/
Zie onderstaand artikel. Misschien heb je er wat aan (is wel in het Engels).
Sterkte
"Emotional Ups and Downs
Question:
Why do I feel great one day and the next day I think I'm about to die?
Answer:
As people, we live life in multiple dimensions, and the level of existence with which we currently identify determines our relationship with ourselves and with the world. When our internal reference point is the ego mind, our sense of self depends on whatever preoccupies our mind. If from the perspective of our mind, things are going well in our external world, we feel great. On the other hand, if the mind is agitated by thoughts – including regrets from the past or worries about the future – it produces chemicals of distress that cascade throughout your body, creating the feelings of fear or total dread that you interpret as a sense that you are about to die.
The only way to bring a sense of balance and happiness into life that transcends the inevitable ups and downs of our external environment is to establish a connection to the deepest aspect of your being, the place where your bliss is independent of people, events, and circumstances. I suggest that you learn a mind-quieting technique such as meditation, which will allow you to maintain a state of centered awareness in the midst of dynamic change. Meditation is one of the most effective technologies we have for accessing the peace and silence that lie beyond the noisy thoughts of the ego-mind. As you continue to meditate on a regular basis, you will begin to notice yourself living from a place of greater equanimity no matter what is happening around you."
bron:
DAVID SIMON, M.D.
CEO, Medical Director, and Co-founder of the Chopra Center
http://www.chopra.com/
zondag 21 maart 2010 om 12:27
zondag 21 maart 2010 om 13:15
@lieveranoniem ,ze is heel erg ziek .Pff het lijkt wel een droom waar ik niet uit ontwaak.
Blijf zelfs wakker door de slaapmedicatie,zat te trillen aan haar bed.En toch veegde ze nog een traan bij mij weg die schat.Moet haar laten gaan ,en da's moeilijk .Maar ik wil ook niet dat ze lijdt.Hoe krijg ik zo ooit iets op papier.
Blijf zelfs wakker door de slaapmedicatie,zat te trillen aan haar bed.En toch veegde ze nog een traan bij mij weg die schat.Moet haar laten gaan ,en da's moeilijk .Maar ik wil ook niet dat ze lijdt.Hoe krijg ik zo ooit iets op papier.
zondag 21 maart 2010 om 13:58
Hallo superhuisvrouw,
wat vreselijk allemaal voor je zeg. Het lijkt me echt een onhoudbare situatie voor iedereen die erbij betrokken is. Ik wens je heel veel sterkte.
lieverannoniem, mandelas zijn cirkels waarin afbeeldingen staan, het is volgens mij iets boeddhistisch. Maar ik vind het gewoon heel leuk om ze in te kleuren of evt. een keer zelf te maken. Het blijkt ook goed te zijn voor je innerlijke rust om dat te doen.
moosz, ik heb ook bps, maar geen ptts. Ik ken wel iemand die dezelfde diagnose heeft. Het lijkt me heel zwaar. Sterkte!
wat vreselijk allemaal voor je zeg. Het lijkt me echt een onhoudbare situatie voor iedereen die erbij betrokken is. Ik wens je heel veel sterkte.
lieverannoniem, mandelas zijn cirkels waarin afbeeldingen staan, het is volgens mij iets boeddhistisch. Maar ik vind het gewoon heel leuk om ze in te kleuren of evt. een keer zelf te maken. Het blijkt ook goed te zijn voor je innerlijke rust om dat te doen.
moosz, ik heb ook bps, maar geen ptts. Ik ken wel iemand die dezelfde diagnose heeft. Het lijkt me heel zwaar. Sterkte!
zondag 21 maart 2010 om 15:24
Ik heb niet heel veel van de laatste berichten gelezen, maar ik schrok wel toen ik las dat hartkloppingen een van de bijwerkingen kan zijn van een depressie.
Zelf zit ik ook niet lekker in mijn vel, heb niet zo snel plezier in dingen als anderen, en merk gewoon dat ik als ik alleen ben heel snel in een dip raak.
Nu heb ik al lang geleden gehad dat ik af en toe hartkloppingen kreeg. Na het opmeten van mijn bloeddruk bleek dat daar niks mis mee was.. maar nu ik dus dit lees zou een depressie nog weleens de oorzaak kunnen zijn.
Verder is positief denken inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan...
Zelf zit ik ook niet lekker in mijn vel, heb niet zo snel plezier in dingen als anderen, en merk gewoon dat ik als ik alleen ben heel snel in een dip raak.
Nu heb ik al lang geleden gehad dat ik af en toe hartkloppingen kreeg. Na het opmeten van mijn bloeddruk bleek dat daar niks mis mee was.. maar nu ik dus dit lees zou een depressie nog weleens de oorzaak kunnen zijn.
Verder is positief denken inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan...
zondag 21 maart 2010 om 16:22
@salander: klinkt wel interessant die mandelas. Ik ga er een keer wat over lezen.
Hoe gaat het verder met jou? Nog een maand therapie toch?
@Meiske: hoi, welkom hier. Positief denken is zeker niet makkelijk. In dit topic hebben we allemaal onze ups en downs, en het helpt om er over te schijven. Ook als het klote gaat.
Voel je vrij om mee te schrijven.
Hartkloppingen heb ik zelf niet meegemaakt, maar misschien zijn er anderen die dat herkennen.
Hoe gaat het verder met jou? Nog een maand therapie toch?
@Meiske: hoi, welkom hier. Positief denken is zeker niet makkelijk. In dit topic hebben we allemaal onze ups en downs, en het helpt om er over te schijven. Ook als het klote gaat.
Voel je vrij om mee te schrijven.
Hartkloppingen heb ik zelf niet meegemaakt, maar misschien zijn er anderen die dat herkennen.
zondag 21 maart 2010 om 18:14
Hee lieveranoniem,
Bedankt. Het voelt goed om op zo'n forum mensen tegen te komen die zich in dezelfde situatie bevinden. Vrienden lijken het toch niet te begrijpen, of proberen juist te vertellen dat ik me niet moet aanstellen (dat zeggen ze niet met zoveel woorden, maar zo voelt het wel.).
Ik heb de laatste maanden vooral het gevoel dat ik graag wil huilen, maar het lukt me niet. Zo'n frustrerend gevoel!
Hebben jullie dit ook gehad?
Bedankt. Het voelt goed om op zo'n forum mensen tegen te komen die zich in dezelfde situatie bevinden. Vrienden lijken het toch niet te begrijpen, of proberen juist te vertellen dat ik me niet moet aanstellen (dat zeggen ze niet met zoveel woorden, maar zo voelt het wel.).
Ik heb de laatste maanden vooral het gevoel dat ik graag wil huilen, maar het lukt me niet. Zo'n frustrerend gevoel!
Hebben jullie dit ook gehad?
maandag 22 maart 2010 om 12:35
Lieve dames, ik ben weer terug van vakantie.
Ik heb een aantal dagen geen internet gehad. Was ook nog eens ziek (gelukkig pas tijdens de terugreis dus het heeft mijn vakantie niet gehinderd). Door mijn ziekte helaas wel de forummeeting moeten missen.
Ik heb nu geen tijd (en behoefte) om dit topic bij te lezen.
Wil wel even laten weten dat ik een fijne reis gehad heb en dat ik er erg van opgeknapt ben.
Liefs, Moon
Ik heb een aantal dagen geen internet gehad. Was ook nog eens ziek (gelukkig pas tijdens de terugreis dus het heeft mijn vakantie niet gehinderd). Door mijn ziekte helaas wel de forummeeting moeten missen.
Ik heb nu geen tijd (en behoefte) om dit topic bij te lezen.
Wil wel even laten weten dat ik een fijne reis gehad heb en dat ik er erg van opgeknapt ben.
Liefs, Moon
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 22 maart 2010 om 17:04
Hoi Meiske,
Ik herken je verhaal precies, helemaal vrienden die het niet begrijpen. Dan maar niet heb ik gedacht. En als het je echte vrienden zijn zullen ze wel moeite doen om je te begrijpen.
Ik heb ook lange tijd, ongeveer 4 maanden, niet kunnen huilen. Het is heel frustrerend, absoluut! Maar dat komt vanzelf wel weer, probeer je er niet teveel op te focussen..
SHV jeetje, hen geen wijze woorden maar wil je laten weten dat ik aan je denk. Het lijkt me vreselijk de situatie waar je inzit.
De meet was erg geslaagd, heel gezellig. Ik schrjf de laatste tijd veel op 3000+ op overig en was blij dat ik bij die meiden kon aanschuiven.
Vandaag had ik een goede therapiedag, normaal is maandag erg zwaar en ga ik meteen naar bed maar nu blijf ik wakker. Ik heb aangegeven dat ik te snel wil en ga dus neem een stapje terug. Voelt goed
Ik ga proberen wat meer mee te schrijven maar ben gewoon zo druk met de bruiloft. En met 3000+ hihi
Fijne week voor zover dat mogelijk is. Knuf Choco
Ik herken je verhaal precies, helemaal vrienden die het niet begrijpen. Dan maar niet heb ik gedacht. En als het je echte vrienden zijn zullen ze wel moeite doen om je te begrijpen.
Ik heb ook lange tijd, ongeveer 4 maanden, niet kunnen huilen. Het is heel frustrerend, absoluut! Maar dat komt vanzelf wel weer, probeer je er niet teveel op te focussen..
SHV jeetje, hen geen wijze woorden maar wil je laten weten dat ik aan je denk. Het lijkt me vreselijk de situatie waar je inzit.
De meet was erg geslaagd, heel gezellig. Ik schrjf de laatste tijd veel op 3000+ op overig en was blij dat ik bij die meiden kon aanschuiven.
Vandaag had ik een goede therapiedag, normaal is maandag erg zwaar en ga ik meteen naar bed maar nu blijf ik wakker. Ik heb aangegeven dat ik te snel wil en ga dus neem een stapje terug. Voelt goed
Ik ga proberen wat meer mee te schrijven maar ben gewoon zo druk met de bruiloft. En met 3000+ hihi
Fijne week voor zover dat mogelijk is. Knuf Choco
maandag 22 maart 2010 om 17:28
Hoi,
Chocolover, goed hoor, dat je wakker blijft na een dag zware therapie. Ik lig al de hele middag te slapen als ik een uurtje therapie heb gehad. Volgens mij ben je heel goed bezig, als ik zie wat je schrijft. Succes
Meiske 90, je zo rot voelen en dan niet kunnen/willen huilen. Ik wek het soms gewoon op, als ik alleen ben. Dan zet ik muziek op of een film of lees een boek waarvan ik gegarandeerd weet dat ik ga huilen. Het is een goede uitlaatklep. En schrijf hier ook maar lekker van je af.
Lieverannoniem, idd nog een maand therapie. Ik merk wel dat ik er goed inzit, dat ik echt aan het afbouwen ben, dus dat is wel een goed teken. Ik vind het ook fijn dat ik dit forum gevonden heb. En we gaan hopelijk naar het mooie weer toe, en zit ik lekker in de tuin of ben ik lekker aan het fietsen als vervanging van de therapie. Zal wel raar voelen, dat wel.
Ik ben vandaag erg moe. Het lijkt wel of ik altijd moet bijkomen van het weekend. Niet dat ik van die wilde weekenden heb, maar ik ben gewend door de week veel alleen te zijn en als mijn man en ik samen zijn, ben ik al snel geneigd om me aan hem aan te passen. Hij was trouwens de laatste dagen gruwelijk sjacherijnig. Dit heeft dan ook zijn weerslag op mij, want ik neem zijn stemming over. Dus ik voelde me vandaag heel onrustig en gedeprimeerd. Ik heb me met hulp van oxazepam maar door de dag heen gesleept. Maar het is bijna avond en dan voel ik me altijd weer wat beter. Hebben jullie dat ook? Bij mij betekent avond dat ik niets hoef te doen en daar word ik dan ook niet gespannen van. Ik ga zo wel even eten koken, dus tot later.
Chocolover, goed hoor, dat je wakker blijft na een dag zware therapie. Ik lig al de hele middag te slapen als ik een uurtje therapie heb gehad. Volgens mij ben je heel goed bezig, als ik zie wat je schrijft. Succes
Meiske 90, je zo rot voelen en dan niet kunnen/willen huilen. Ik wek het soms gewoon op, als ik alleen ben. Dan zet ik muziek op of een film of lees een boek waarvan ik gegarandeerd weet dat ik ga huilen. Het is een goede uitlaatklep. En schrijf hier ook maar lekker van je af.
Lieverannoniem, idd nog een maand therapie. Ik merk wel dat ik er goed inzit, dat ik echt aan het afbouwen ben, dus dat is wel een goed teken. Ik vind het ook fijn dat ik dit forum gevonden heb. En we gaan hopelijk naar het mooie weer toe, en zit ik lekker in de tuin of ben ik lekker aan het fietsen als vervanging van de therapie. Zal wel raar voelen, dat wel.
Ik ben vandaag erg moe. Het lijkt wel of ik altijd moet bijkomen van het weekend. Niet dat ik van die wilde weekenden heb, maar ik ben gewend door de week veel alleen te zijn en als mijn man en ik samen zijn, ben ik al snel geneigd om me aan hem aan te passen. Hij was trouwens de laatste dagen gruwelijk sjacherijnig. Dit heeft dan ook zijn weerslag op mij, want ik neem zijn stemming over. Dus ik voelde me vandaag heel onrustig en gedeprimeerd. Ik heb me met hulp van oxazepam maar door de dag heen gesleept. Maar het is bijna avond en dan voel ik me altijd weer wat beter. Hebben jullie dat ook? Bij mij betekent avond dat ik niets hoef te doen en daar word ik dan ook niet gespannen van. Ik ga zo wel even eten koken, dus tot later.
maandag 22 maart 2010 om 19:18
Even kort: Choco ik zag op een ander topic dat je iemand een hart onder de riem stak door te vertellen over je eigen depressie.
Het raakte me. Het lijkt nog zo kort geleden dat je zelf nog geen idee had hoe je ermee om moest gaan en wat je had (zegmaar het eerste moment dat je een topic opende, toen je zo radeloos was).
En nu al zo veel verder en zo sterk. Mooi om te zien / lezen.
Nouja... toch maar niet kort, nog even wat vertellen
Ik heb op vakantie een vrouw ontmoet en haar vertelde ik vrij gemakkelijk over mijn psychiatrische verleden, opname enzo. Lang verhaal maar ik raakte op een gegeven moment ergens een beetje in paniek door de drukte. Om 10 minuten later overvallen te worden door een enorm verdriet en een verschrikkelijke huilbui. Middenin de shoarmazaak...
Ze zei dat je je soms niet moet afvragen waarom dingen je overkomen, maar dat je het moet zien als een kadootje omdat het je ook weer andere dingen brengt. En dat het soms zwaar is maar dat je daarna anderen weer kunt helpen door je eigen ervaringen en wat je geleerd hebt.
Toen zag ik even het Viva-forum voor me. Ja... echt. Het is op kleine schaal maar hier probeer ik toch anderen te helpen die nog niet zo ver zijn met hun proces. (Wat betreft depressie enzo).
En nu zie ik dat dus ook bij jou, Choco. Dat je ook eerst hulp van anderen kreeg en nu zelf weer hulp kunt bieden. Mooi hoor.
Het raakte me. Het lijkt nog zo kort geleden dat je zelf nog geen idee had hoe je ermee om moest gaan en wat je had (zegmaar het eerste moment dat je een topic opende, toen je zo radeloos was).
En nu al zo veel verder en zo sterk. Mooi om te zien / lezen.
Nouja... toch maar niet kort, nog even wat vertellen
Ik heb op vakantie een vrouw ontmoet en haar vertelde ik vrij gemakkelijk over mijn psychiatrische verleden, opname enzo. Lang verhaal maar ik raakte op een gegeven moment ergens een beetje in paniek door de drukte. Om 10 minuten later overvallen te worden door een enorm verdriet en een verschrikkelijke huilbui. Middenin de shoarmazaak...
Ze zei dat je je soms niet moet afvragen waarom dingen je overkomen, maar dat je het moet zien als een kadootje omdat het je ook weer andere dingen brengt. En dat het soms zwaar is maar dat je daarna anderen weer kunt helpen door je eigen ervaringen en wat je geleerd hebt.
Toen zag ik even het Viva-forum voor me. Ja... echt. Het is op kleine schaal maar hier probeer ik toch anderen te helpen die nog niet zo ver zijn met hun proces. (Wat betreft depressie enzo).
En nu zie ik dat dus ook bij jou, Choco. Dat je ook eerst hulp van anderen kreeg en nu zelf weer hulp kunt bieden. Mooi hoor.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 23 maart 2010 om 09:36
Goedemorgen,
Ik ben een beetje onrustig vanmorgen. Heb ook al wat onrustig geslapen, sliep wel maar allemaal van die dromen waarin alles door elkaar gebeurt.
Darmen werden lastig zo tussen 7 en 8. Heb nog geprobeerd even door te slapen maar ben er rond 9 uur uiteindelijk uit gegaan (niet meer geslapen).
Moet best veel doen eigenlijk vandaag maar met dat onrustige gevoel gaat dat allemaal niet zo lekker. (Een stuk schrijven bijvoorbeeld, daar moet ik me ff goed voor voelen dan is t zo klaar)
Naja, we zien wel wat deze dag brengt. Het is iig mooi weer
Ik ben een beetje onrustig vanmorgen. Heb ook al wat onrustig geslapen, sliep wel maar allemaal van die dromen waarin alles door elkaar gebeurt.
Darmen werden lastig zo tussen 7 en 8. Heb nog geprobeerd even door te slapen maar ben er rond 9 uur uiteindelijk uit gegaan (niet meer geslapen).
Moet best veel doen eigenlijk vandaag maar met dat onrustige gevoel gaat dat allemaal niet zo lekker. (Een stuk schrijven bijvoorbeeld, daar moet ik me ff goed voor voelen dan is t zo klaar)
Naja, we zien wel wat deze dag brengt. Het is iig mooi weer
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 23 maart 2010 om 15:51
@Meiske_90: welkom!
@SHV: hoe gaat het nu? Heel stom, mijn moeder is een paar jaar geleden overleden na een lang ziekbed, maar heb helemaal geen wijze woorden voor je. Ik leef wel erg met je mee en hoop dat je veel steun krijgt van je omgeving. Probeer nog veel met haar te praten en knuffelen nu het nog kan. Misschien kan ze je vertellen hoe ze haar uitvaart voor ogen ziet en dan kan jij er voor zorgen dat haar laatste wensen ingewilligd worden. Nogmaals heel veel sterkte!
@Moonlight: ben blij dat je een relaxte vakantie hebt gehad en zo'n fijn iemand bent tegen gekomen met wie je kunt praten.
Hou het verder kort. Ben erg moe namelijk. Lag vannacht te klappertanden in bed (koorts denk ik) en heb net therapiebespreking gehad. Moet komende twee weken hard gaan nadenken of ik wel of geen groepstherapie wil. Was een pittig gesprek, ze wist haar vinger goed op de zere plek(ken) te leggen. Gelukkig komt er nog een vervolggesprek waarin ik nog van alles kan vragen en dan wordt de knoop doorgehakt. Pffff...
Tot snel iedereen!
@SHV: hoe gaat het nu? Heel stom, mijn moeder is een paar jaar geleden overleden na een lang ziekbed, maar heb helemaal geen wijze woorden voor je. Ik leef wel erg met je mee en hoop dat je veel steun krijgt van je omgeving. Probeer nog veel met haar te praten en knuffelen nu het nog kan. Misschien kan ze je vertellen hoe ze haar uitvaart voor ogen ziet en dan kan jij er voor zorgen dat haar laatste wensen ingewilligd worden. Nogmaals heel veel sterkte!
@Moonlight: ben blij dat je een relaxte vakantie hebt gehad en zo'n fijn iemand bent tegen gekomen met wie je kunt praten.
Hou het verder kort. Ben erg moe namelijk. Lag vannacht te klappertanden in bed (koorts denk ik) en heb net therapiebespreking gehad. Moet komende twee weken hard gaan nadenken of ik wel of geen groepstherapie wil. Was een pittig gesprek, ze wist haar vinger goed op de zere plek(ken) te leggen. Gelukkig komt er nog een vervolggesprek waarin ik nog van alles kan vragen en dan wordt de knoop doorgehakt. Pffff...
Tot snel iedereen!
Zoek mij niet, ik wil niet gevonden worden.
dinsdag 23 maart 2010 om 15:55
SHV, ook van mij sterkte gewenst. En Twister, soms heb je gewoon geen woorden voor zoiets ergs.
Ja fijn dat ik diegene ontmoet heb, maar ik denk niet dat we contact houden. Ze was de gids en voor haar geldt: groepen komen, groepen gaan. Maar wie weet, zien we elkaar ooit weer.
Succes met het doorhakken van de knoop. Moeilijk.
Ik ben iets rustiger, gelukkig. Lekker in de tuin bezig. Vanochtend meteen begonnen met die dingen waar ik onrustig door was, dat scheelt.
Vanavond heb ik een gesprek (kan er niet teveel over uitwijden, herkenbaarheid), een soort vergadering. Het kan twee kanten op: na het gesprek voel ik me voldaan of na het gesprek ben ik klaarwakker en kan ik niet slapen. We zullen zien...
Ja fijn dat ik diegene ontmoet heb, maar ik denk niet dat we contact houden. Ze was de gids en voor haar geldt: groepen komen, groepen gaan. Maar wie weet, zien we elkaar ooit weer.
Succes met het doorhakken van de knoop. Moeilijk.
Ik ben iets rustiger, gelukkig. Lekker in de tuin bezig. Vanochtend meteen begonnen met die dingen waar ik onrustig door was, dat scheelt.
Vanavond heb ik een gesprek (kan er niet teveel over uitwijden, herkenbaarheid), een soort vergadering. Het kan twee kanten op: na het gesprek voel ik me voldaan of na het gesprek ben ik klaarwakker en kan ik niet slapen. We zullen zien...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 23 maart 2010 om 20:09
Dag dames,
Bedankt voor het verwelkomen
Wat een opluchting, dat er anderen zijn die ook een beetje hetzelfde meemaken.
Ik heb gelukkig niet dat ik heel erg vermoeid ben, ik denk dat ik in mindere mate de depressie ervaar. Het lijkt haast wel manisch te zijn, soms heb ik goede dagen en andere keren slechte dagen (zoals de titel van deze topic).
Het meest frustrerende is eigenlijk dat ik voor mijn opleiding (pabo) een vak heb gekozen waar je erg gemotiveerd voor de klas moet staan.. en doe dat maar eens als je depressief bent... Behoorlijk frustrerend. Er is vanmiddag een video gemaakt van een les die ik gaf, zo hee, dat is gek om terug te zien.. en gelijk van die negatieve gedachten ... gelukkig vind ik het ook wel een beetje lachwekkend soms om mezelf in sommige situaties terug te zien. Iets waar ik gewoon vrolijk van word (gelukkig) zijn de kinderen in de klas.. Echt, soms halen ze het bloed onder je nagels vandaan maar ze kunnen ook erg leuk zijn.
Verder lees ik ook zware berichten hier. Hoop dat iedereen zich wat beter kan voelen door op dit forum zijn verhaal kwijt te kunnen bij mensen die zich beter in kunnen leven.
Bedankt voor het verwelkomen
Wat een opluchting, dat er anderen zijn die ook een beetje hetzelfde meemaken.
Ik heb gelukkig niet dat ik heel erg vermoeid ben, ik denk dat ik in mindere mate de depressie ervaar. Het lijkt haast wel manisch te zijn, soms heb ik goede dagen en andere keren slechte dagen (zoals de titel van deze topic).
Het meest frustrerende is eigenlijk dat ik voor mijn opleiding (pabo) een vak heb gekozen waar je erg gemotiveerd voor de klas moet staan.. en doe dat maar eens als je depressief bent... Behoorlijk frustrerend. Er is vanmiddag een video gemaakt van een les die ik gaf, zo hee, dat is gek om terug te zien.. en gelijk van die negatieve gedachten ... gelukkig vind ik het ook wel een beetje lachwekkend soms om mezelf in sommige situaties terug te zien. Iets waar ik gewoon vrolijk van word (gelukkig) zijn de kinderen in de klas.. Echt, soms halen ze het bloed onder je nagels vandaan maar ze kunnen ook erg leuk zijn.
Verder lees ik ook zware berichten hier. Hoop dat iedereen zich wat beter kan voelen door op dit forum zijn verhaal kwijt te kunnen bij mensen die zich beter in kunnen leven.
dinsdag 23 maart 2010 om 23:34
Even een ego-post.
Ik heb het betreffende gesprek / vergadering gehad... en wat was het raar!
Eén persoon deed nogal onaardig / negatief en het was nogal kil allemaal. Ik was goed in vorm, leuk aangekleed, ff opgemaakt, goed voorbereid.
Kan wel even zeggen: het was iets voor het vrijwilligerswerk, dus wel zakelijk maar het had ook wel iets leuker gemogen.
Naja ik had niet het idee dat ik het anders of beter had kunnen doen maar de sfeer in die groep was niet leuk. Bah.
Misschien denk ik er morgen anders over... maar he... wat een kille bedoening. Weinig waardering ook voor waar we (ik en de anderen) ons voor inzetten, leek wel.
ff forummen om weer een beetje terug te komen bij de dingen van alledag
Ik heb het betreffende gesprek / vergadering gehad... en wat was het raar!
Eén persoon deed nogal onaardig / negatief en het was nogal kil allemaal. Ik was goed in vorm, leuk aangekleed, ff opgemaakt, goed voorbereid.
Kan wel even zeggen: het was iets voor het vrijwilligerswerk, dus wel zakelijk maar het had ook wel iets leuker gemogen.
Naja ik had niet het idee dat ik het anders of beter had kunnen doen maar de sfeer in die groep was niet leuk. Bah.
Misschien denk ik er morgen anders over... maar he... wat een kille bedoening. Weinig waardering ook voor waar we (ik en de anderen) ons voor inzetten, leek wel.
ff forummen om weer een beetje terug te komen bij de dingen van alledag
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 24 maart 2010 om 08:45
Hallo dames, ik kom weer ff buurten. Ik hoop dat alles nog een beetje goed gaat met jullie.
Ik heb een vraag. Sinds gisteren zit ik ook aan de medicijnen. Ik heb hevige hyperventilatieaanvallen. Dagelijks. Ik ben gisteren bij de huisarts geweest en heb een verwijzing naar het RIagg gekregen en Bromazapam om wat rustiger te worden. Nou, dat lukt, ik ben gisteren zelfs twee keer naar buiten geweest. Zonder problemen. Alleen nu zit mn baas in mn nek te hijgen dat ik weer aan het werk moet (vandaag) Ben maandag naar huis gegaan. Maar hoe lang duurt het eer je weet hoe je medicijnen werken? Qua bijwerkingen en zo. En of je 1, 2 of 3 pillen per dag nodig hebt? Of een halve pil? Ik wil eigenlijk deze week nog thuis blijven om te kijken hoe de pammetjes bij mij werken. En dan maandag weer aan het werk. Als dat lukt. Hij vond het niet erg dat ik stoned op mn werk verscheen....
Ik heb een vraag. Sinds gisteren zit ik ook aan de medicijnen. Ik heb hevige hyperventilatieaanvallen. Dagelijks. Ik ben gisteren bij de huisarts geweest en heb een verwijzing naar het RIagg gekregen en Bromazapam om wat rustiger te worden. Nou, dat lukt, ik ben gisteren zelfs twee keer naar buiten geweest. Zonder problemen. Alleen nu zit mn baas in mn nek te hijgen dat ik weer aan het werk moet (vandaag) Ben maandag naar huis gegaan. Maar hoe lang duurt het eer je weet hoe je medicijnen werken? Qua bijwerkingen en zo. En of je 1, 2 of 3 pillen per dag nodig hebt? Of een halve pil? Ik wil eigenlijk deze week nog thuis blijven om te kijken hoe de pammetjes bij mij werken. En dan maandag weer aan het werk. Als dat lukt. Hij vond het niet erg dat ik stoned op mn werk verscheen....
