Relaties
alle pijlers
Slechte relatie met moeder....
donderdag 8 april 2010 om 21:43
Hallo....
Na vandaag moet ik dit echt even van me afschrijven... en wil ik graag jullie mening horen. Mijn vader is een alcoholist en diabetis patient. (wat met drank natuurlijk totaal niet goed is voor je suiker). Vroeger moesten wij mijn vader dan ook regelmatig van de straat plukken omdat die dronken was of te laag suiker. "s avonds zat die altijd dronken in de huiskamer en kregen we van alles naar ons hoofd geslingerd. Mijn moeder nam het altijd voor hem op. Ooit heeft iemand tegen mijn moeder gezegd dat mijn vader, ons geestelijk mishandelde en ze weg bij hem moest... ze koos voor mijn vader! Wij moesten er maar mee leren leven.
Toen mijn ouders gingen scheiden (mijn vader ging vreemd) waren ik en mijn broers eigenlijk opgelucht. die man, die ons jaren beledigd had ging uit huis!. Ookal woonde ik niet meer thuis ik was wel blij maar tot onze grote verbazing, meneer zat er naar 2 week weer elk weekend, hij ging zelfs mee op vakantie. (nu 2 jaar geleden).
Elke keer hebben wij aangegeven dat we het niet leuk vonden als hij er was. Bovendien belandde ik weer op de laatste plek. als ik met mijn moeder afgesproken had, belde ze af omdat ze met mijn vader ging. het was mijn vader voor en na.
3 maanden geleden kwam uit dat mijn vader weer stiekem een vriendin had. Mijn moeder natuurlijk weer in alle staten. Ze heeft maanden tegen me gezeurd. gezegd dat ze wist dat ze al jaren eerder bij hem weg moest omdat die slecht voor onze geestelijke gezondheid was. En nu! nadat ik haar getroost heb voor maanden is ze vandaag weer koffie met hem wezen drinken, is ze gister er weer geweest terwijl ze een vergadering had!!! Weer laat ze mij stikken.... Ik ben bij haar ingetrokken omdat het niet meer goed met haar ging...en nu ? Doet ze dit weer! Weer kom ik op de laatste plek, ik be er meer dan zat van. waar sta ik eigenlijk? hoe kun je je kinderen elke keer weer laten stikken? Ik wil helemaal niet meer voor haar zorgen.
Na vandaag moet ik dit echt even van me afschrijven... en wil ik graag jullie mening horen. Mijn vader is een alcoholist en diabetis patient. (wat met drank natuurlijk totaal niet goed is voor je suiker). Vroeger moesten wij mijn vader dan ook regelmatig van de straat plukken omdat die dronken was of te laag suiker. "s avonds zat die altijd dronken in de huiskamer en kregen we van alles naar ons hoofd geslingerd. Mijn moeder nam het altijd voor hem op. Ooit heeft iemand tegen mijn moeder gezegd dat mijn vader, ons geestelijk mishandelde en ze weg bij hem moest... ze koos voor mijn vader! Wij moesten er maar mee leren leven.
Toen mijn ouders gingen scheiden (mijn vader ging vreemd) waren ik en mijn broers eigenlijk opgelucht. die man, die ons jaren beledigd had ging uit huis!. Ookal woonde ik niet meer thuis ik was wel blij maar tot onze grote verbazing, meneer zat er naar 2 week weer elk weekend, hij ging zelfs mee op vakantie. (nu 2 jaar geleden).
Elke keer hebben wij aangegeven dat we het niet leuk vonden als hij er was. Bovendien belandde ik weer op de laatste plek. als ik met mijn moeder afgesproken had, belde ze af omdat ze met mijn vader ging. het was mijn vader voor en na.
3 maanden geleden kwam uit dat mijn vader weer stiekem een vriendin had. Mijn moeder natuurlijk weer in alle staten. Ze heeft maanden tegen me gezeurd. gezegd dat ze wist dat ze al jaren eerder bij hem weg moest omdat die slecht voor onze geestelijke gezondheid was. En nu! nadat ik haar getroost heb voor maanden is ze vandaag weer koffie met hem wezen drinken, is ze gister er weer geweest terwijl ze een vergadering had!!! Weer laat ze mij stikken.... Ik ben bij haar ingetrokken omdat het niet meer goed met haar ging...en nu ? Doet ze dit weer! Weer kom ik op de laatste plek, ik be er meer dan zat van. waar sta ik eigenlijk? hoe kun je je kinderen elke keer weer laten stikken? Ik wil helemaal niet meer voor haar zorgen.
donderdag 8 april 2010 om 21:46
Je moeder is verslaafd aan je vader.
Knuffel voor jou, omdat dat in dit geval niet iets positiefs is..
Misschien tijd om op je eigen benen tegaan staan, en misschien daarbij hulp voor jouzelf te gaan zoeken.
Ik vind dit heel erg rot voor je, want je verdiend echt zoveel beter.
Dat vind ik oprecht, knuffel voor jou.
Knuffel voor jou, omdat dat in dit geval niet iets positiefs is..
Misschien tijd om op je eigen benen tegaan staan, en misschien daarbij hulp voor jouzelf te gaan zoeken.
Ik vind dit heel erg rot voor je, want je verdiend echt zoveel beter.
Dat vind ik oprecht, knuffel voor jou.
..popcorn?
donderdag 8 april 2010 om 21:52
Als je niet voor haar wil zorgen moet je dat ook niet doen.
Dat klinkt natuurlijk veel makkelijker dan het is, maar feit is; je moeder gaat niet veranderen, je zal zelf moeten veranderen hoe je met haar omgaat.
Contact verbreken is dan wel erg rigoreus, ik zou beginnen met je eigen plek beschermen, en dan niet bij haar maar tegen haar.
Dat klinkt natuurlijk veel makkelijker dan het is, maar feit is; je moeder gaat niet veranderen, je zal zelf moeten veranderen hoe je met haar omgaat.
Contact verbreken is dan wel erg rigoreus, ik zou beginnen met je eigen plek beschermen, en dan niet bij haar maar tegen haar.
donderdag 8 april 2010 om 22:01
Oef wat heftig.
Zorg voor jezelf, en niet voor je moeder. Een kind hoeft niet voor zijn/haar moeder te zorgen (ziekte, ouderdom = ander verhaal natuurlijk).
Kies voor jezelf dus nu!!!
Andere vraag, mss heel raar hoor,maar manipuleert jouw vader je moeder? Mishandeld hij haar (lichamelijk, geestelijk)? Misschien durft ze hem niet los te laten omdat hij haar bedreigd heeft? Zou het zoiets kunnen zijn, dat ze steeds weer voor hem kiest?
Zorg voor jezelf, en niet voor je moeder. Een kind hoeft niet voor zijn/haar moeder te zorgen (ziekte, ouderdom = ander verhaal natuurlijk).
Kies voor jezelf dus nu!!!
Andere vraag, mss heel raar hoor,maar manipuleert jouw vader je moeder? Mishandeld hij haar (lichamelijk, geestelijk)? Misschien durft ze hem niet los te laten omdat hij haar bedreigd heeft? Zou het zoiets kunnen zijn, dat ze steeds weer voor hem kiest?
donderdag 8 april 2010 om 22:46
Het klinkt hard maar het is zonde van je energie om er lang over na te denken waarom ze meer om je vader geeft. Sommige mensen durven niet een leven aan zonder partner en kiezen dan maar voor zo'n leven. Leer hiervan en zorg dat je het zelf beter voor elkaar hebt. Weet dat je je moeder niet kan veranderen, misschien hebben haar keuzes wel met haar verleden te maken. Ik weet het niet. Maar je moet jezelf niet meer toestaan om je te laten kwetsen. MIsschien is met een psycholoog, huisarts praten een optie en probeer zo snel mogelijk uit huis te komen. Succes
donderdag 15 april 2010 om 21:46
Nu ben ik er weer achter gekomen dat ze stiekem met hem afspraakt, maandag hebben ze afgesproken. Ving toevallig een gesprek op wat niet voor mij bedoelt was.!!!!
Terwijl ze gister weer jankend bij me broer zat, omdat hij mijn broertje zo had gekwetst. (mijn vader dan he).
Hoe kan iemand zo liegen ? Het boeit dr geen fuck wat ik doe en vind en voel!! Zoals ik eigenlijk allang wist..
Terwijl ze gister weer jankend bij me broer zat, omdat hij mijn broertje zo had gekwetst. (mijn vader dan he).
Hoe kan iemand zo liegen ? Het boeit dr geen fuck wat ik doe en vind en voel!! Zoals ik eigenlijk allang wist..
donderdag 15 april 2010 om 22:55
Ik snap dat je je heel alleen voelt, en een moeder hebben die haar eigen belang boven dat van jou (en ten koste van dat van jou) stelt is verschrikkelijk.
Maar als ik jou was zou ik echt een eigen leven opbouwen. Je denkt dat je je alleen voelt maar in feite zal het niet eens zoveel schelen omdat je er toch altijd wel alleen voor hebt gestaan.
Ga op jezelf en kijk even een paar maanden niet naar de situatie om. Je hebt er niets aan en je moeder zal alleen verbeteren als ze wil verbeteren. En daar heb jij hoogstwaarschijnlijk geen of weinig invloed op. Wees sterk.
Maar als ik jou was zou ik echt een eigen leven opbouwen. Je denkt dat je je alleen voelt maar in feite zal het niet eens zoveel schelen omdat je er toch altijd wel alleen voor hebt gestaan.
Ga op jezelf en kijk even een paar maanden niet naar de situatie om. Je hebt er niets aan en je moeder zal alleen verbeteren als ze wil verbeteren. En daar heb jij hoogstwaarschijnlijk geen of weinig invloed op. Wees sterk.
