Relaties
alle pijlers
schoonmoeder
maandag 1 oktober 2007 om 12:02
Mijn vriend vind zijn moeder belangrijker dan mij.
Ik moet wel 100 keer iets vragen voordat hij het doet.
Maar als zijn moeder belt, of hij iets wil doen, springt hij direct in de auto.
Als we in het weekend ergens naar toe gaan, neemt hij haar ook dikwijls mee, zonder eerst met mij te overleggen.
Zo zouden we voortaan elke woensdagavond gaan zwemmen. Komt hij gistermorgen thuis, was koffie wezen drinken bij zijn moeder, gaat ze ineens ook weer mee. Nou daar zit ik echt niet op te wachten hoor.
Ik heb gewoon niets met mijn schoonmoeder, en dat kan mijn vriend maar niet begrijpen.
Wat moet ik doen???
Ik moet wel 100 keer iets vragen voordat hij het doet.
Maar als zijn moeder belt, of hij iets wil doen, springt hij direct in de auto.
Als we in het weekend ergens naar toe gaan, neemt hij haar ook dikwijls mee, zonder eerst met mij te overleggen.
Zo zouden we voortaan elke woensdagavond gaan zwemmen. Komt hij gistermorgen thuis, was koffie wezen drinken bij zijn moeder, gaat ze ineens ook weer mee. Nou daar zit ik echt niet op te wachten hoor.
Ik heb gewoon niets met mijn schoonmoeder, en dat kan mijn vriend maar niet begrijpen.
Wat moet ik doen???
donderdag 4 oktober 2007 om 16:10
@kaboutertje, je hebt er wel gelijk in dat de band tussen zoon en moeder nooit verdwijnt, maar je mag wel een gulden middenweg verwachten. Ik heb nu eindelijk mijn vriend redelijk losgeweekt van zijn superlieve moeder. Ik mag haar echt graag en kan goed met haar overweg, maar hij woont nu met mij samen dus ze hoeft zijn boxershorts niet meer te strijken! Als je van je zoon houdt moet je hem ook zijn eigen leven gunnen, en daar hoor je ook in maar niet elke dag.
donderdag 4 oktober 2007 om 16:30
@kaboutertje, ja je moet je schoonmoeder accepteren en ook de rol die ze speelt in het leven van haar zoon. Maar andersom mist het nog wel eens aan acceptatie van de schoondochter en de rol die zij speelt in het leven van haar vriend. Schoondochters hebben het moeilijk omdat ze er juist tussenin zitten. Ik vind het normaal om je schoonmoeder regelmatig te zien enz. Maar de situatie die TO beschrijft klinkt helemaal niet gezond en dat ligt duidelijk aan de schoonmoeder. Die krijgt het niet voor elkaar om ook een beetje afstand te nemen.
donderdag 4 oktober 2007 om 16:31
donderdag 4 oktober 2007 om 16:37
idd ambrosia...
Mijn schoonmoeder bleef in het begin ook maar vragen of ze nog kleren moest wassen etc. Ze wilde gewoon nog graag voor hem zorgen.
Maarja.. dat doe ik nu
Natuurlijk begrijp ik heel goed dat dat moet wennen. Want zij heeft nu een andere rol gekregen als moeder. Ze is niet meer de verzorgende moeder, maar degene waar we nu komen voor de gezelligheid.
Mijn schoonmoeder bleef in het begin ook maar vragen of ze nog kleren moest wassen etc. Ze wilde gewoon nog graag voor hem zorgen.
Maarja.. dat doe ik nu
Natuurlijk begrijp ik heel goed dat dat moet wennen. Want zij heeft nu een andere rol gekregen als moeder. Ze is niet meer de verzorgende moeder, maar degene waar we nu komen voor de gezelligheid.
donderdag 4 oktober 2007 om 19:21
Ja,dat is echt wennen .Ik probeer aan de zijlijn te staan bij mijn zoon en dochter die allebei samen wonen Mijn zoon woont in Ierland dus ben ik daar hooguit 4 x per jaar en zie hem ook in Nederland gemiddeld 3 keer.
Mijn dochter woont net samen en we hebben geholpen met opknappen van hun huis
.Toen ik er was tijdens het klussen heb ik ongevraagd de was in de machine gedaan waar ze erg blij mee was gelukkig.
Na het klussen zijn we er een keer gaan eten maar dan komt het niet in mij op om was ed uit mijzelf te gaan doen..Mijn rol als moeder is veranderd inderdaad sinds ze de deur uit zijn.
Ik ben blij met de band die ik met ze heb,ook al moest ik zeker even wennen .
Ik verplicht ze niet tot bepaalde dingen omdat ik daar ook een hekel aan had bij mijn eigen schoonmoeder.
Toch zie en hoor ik ze vaak,meestal vanuit hun iniatief,prima zo!
Mijn dochter woont net samen en we hebben geholpen met opknappen van hun huis
.Toen ik er was tijdens het klussen heb ik ongevraagd de was in de machine gedaan waar ze erg blij mee was gelukkig.
Na het klussen zijn we er een keer gaan eten maar dan komt het niet in mij op om was ed uit mijzelf te gaan doen..Mijn rol als moeder is veranderd inderdaad sinds ze de deur uit zijn.
Ik ben blij met de band die ik met ze heb,ook al moest ik zeker even wennen .
Ik verplicht ze niet tot bepaalde dingen omdat ik daar ook een hekel aan had bij mijn eigen schoonmoeder.
Toch zie en hoor ik ze vaak,meestal vanuit hun iniatief,prima zo!
donderdag 4 oktober 2007 om 19:27
Hoevaak is het niet zo dat je blij bent als je eigen moeder zegt "ik heb zuurkool gemaakt , heb een tupperwaredoosje voor jullie , stop maar lekker in de vriezer; jullie hebben het zo druk " .....lékker ; niemand maakt zulke lekkere zuurkool als je mams ..........maar als je vriend ziek is en je schoonmoeder komt met een bakkie soep denk je ; "tieft op , denk je dat ik niet voor je zoon zorg, ofzo ? "
Enigszins herkenbaar ?
Enigszins herkenbaar ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 4 oktober 2007 om 21:02
Tja, BGB, herkenbaar ja. Ik kan van mijn eigen moeder ook veel meer hebben dan van schoonmamaa. Ik heb met haar weinig contact omdat we elkaar totaal niet liggen. Ik kan er de vinger na zoveel jaren nog steeds niet op leggen, maar de relatie zal nooit je van het worden. Ik zal nooit zomaar bij haar een bakkie gaan doen of haar bellen ofzo. Die dingen die je bij je eigen moeder wel doet. Ik ben helemaal niet jaloers op de band die mijn man met haar heeft. Dat moet vooral zo blijven. Maar ik gedraag me gewoon netjes en beleefd, maar echt "vuur"zit er niet in en zal het nooit worden. In de zin van iemand supergraag mogen. Het zij zo.
vrijdag 5 oktober 2007 om 00:50
Ik vind het wel logisch dat je van je eigen moeder meer kan hebben dan van je schoonmoeder of je moet een slechte band met je moeder hebben,maar op den duur leer je elkaar beter kennen en dan komt er ook meer begrip.
Ik heb dat met mijn schoonmoeder ook,in het begin konden we helemaal niet door 1 deur en nu gaat het steeds beter.
Ik laat haar lekker moederen over haar zoon als ze dat wil,ik bespreek vaker dingen met haar en betrek haar meer bij de dingen die we doen.
Mijn schoonmoeder woont alleen en loopt soms zomaar even binnen,ik moest daar in het begin vreselijk aan wennen.
Ik voelde me ook aangesproken als ze eten kwam brengen,maar nu vind ik het juist fijn want wij hebben niet altijd de tijd/zin om te koken en ze kookt erg lekker.
Ik voel me steeds meer op mijn gemak bij haar en ik weet dat ze het beste voor heeft met iedereen,ook met mij.
Ze zei laatst nog tegen me dat ik zo veranderd was naar haar toe(in de goede zin) en daar was ze heel blij mee,toen voelde ik me zo schuldig dat ik daarvoor zo vaak afstandelijk tegen haar was geweest.
Eigenlijk valt ze reuze mee,ze moest gewoon wennen aan de nieuwe situatie in het leven van haar zoon en daarbij wilde ze het contact met haar ex schoondochter niet opgeven.
In het begin vond ik dat belachelijk,maar nu weet ik waarom ze dat doet en het is goed zo.
Ik heb dat met mijn schoonmoeder ook,in het begin konden we helemaal niet door 1 deur en nu gaat het steeds beter.
Ik laat haar lekker moederen over haar zoon als ze dat wil,ik bespreek vaker dingen met haar en betrek haar meer bij de dingen die we doen.
Mijn schoonmoeder woont alleen en loopt soms zomaar even binnen,ik moest daar in het begin vreselijk aan wennen.
Ik voelde me ook aangesproken als ze eten kwam brengen,maar nu vind ik het juist fijn want wij hebben niet altijd de tijd/zin om te koken en ze kookt erg lekker.
Ik voel me steeds meer op mijn gemak bij haar en ik weet dat ze het beste voor heeft met iedereen,ook met mij.
Ze zei laatst nog tegen me dat ik zo veranderd was naar haar toe(in de goede zin) en daar was ze heel blij mee,toen voelde ik me zo schuldig dat ik daarvoor zo vaak afstandelijk tegen haar was geweest.
Eigenlijk valt ze reuze mee,ze moest gewoon wennen aan de nieuwe situatie in het leven van haar zoon en daarbij wilde ze het contact met haar ex schoondochter niet opgeven.
In het begin vond ik dat belachelijk,maar nu weet ik waarom ze dat doet en het is goed zo.
vrijdag 5 oktober 2007 om 06:42
Voor mij niet herkenbaar, BGB. Een bak eten is altijd welkom, van wie het ook komt 
Het subtiele verschil zit m erin, dat mijn schoonmoeder dan dat bakje eten zou komen brengen, en daar vervolgens een opmerking over zou maken, zo van " het eten van zn moedertje vindt ie toch het lekkerst, nietwaar zoontje van me?".
Vanuit haar ogen heel normaal om te zeggen, (en het mag nog waar zijn ook) voor mij een steek onder water. Ik probeer zoiets dan van me rug te laten glijen, maar toch iriteert het me.
Het subtiele verschil zit m erin, dat mijn schoonmoeder dan dat bakje eten zou komen brengen, en daar vervolgens een opmerking over zou maken, zo van " het eten van zn moedertje vindt ie toch het lekkerst, nietwaar zoontje van me?".
Vanuit haar ogen heel normaal om te zeggen, (en het mag nog waar zijn ook) voor mij een steek onder water. Ik probeer zoiets dan van me rug te laten glijen, maar toch iriteert het me.
zondag 7 oktober 2007 om 16:48
quote:ambrosia9 schreef op 06 oktober 2007 @ 22:59:
Wat mijn schoonmoeder ook doet: als mijn vriend zijn mening geeft wat haar niet aan staat, dus als hij haar tegenspreekt, dan zegt zij; dat heb je zeker weer van haar? Alsof ik alle dingen in zijn hoofd stop die haar niet aanstaan!! grrrSjee, wat een type. *haar omhoog smilie* Deze dus.
Wat mijn schoonmoeder ook doet: als mijn vriend zijn mening geeft wat haar niet aan staat, dus als hij haar tegenspreekt, dan zegt zij; dat heb je zeker weer van haar? Alsof ik alle dingen in zijn hoofd stop die haar niet aanstaan!! grrrSjee, wat een type. *haar omhoog smilie* Deze dus.
zondag 7 oktober 2007 om 18:51
Toevallig heb ik op dit moment mijn schoonmoeder op bezoek (nou ja ze is nu even quality time met Zoon en Kleinzoon aan het besteden ) en ach als ik haar vandaag zie stralen omdat ze toevallig beide kleinzoons om zich heen heeft en Zoonmik zie stralen bij de aandacht van oma slik ik ergernissen maar gewoon heel hard in.
Dat ik niet met haar overweg kan is mijn probleem, niet het probleem van Manmik of Zoonmik. En ja dat is voor mij nogal eens slikken en nog eens slikken, maar het is wel de moeder van mijn man en de oma van mijn zoon.....
Dat ik niet met haar overweg kan is mijn probleem, niet het probleem van Manmik of Zoonmik. En ja dat is voor mij nogal eens slikken en nog eens slikken, maar het is wel de moeder van mijn man en de oma van mijn zoon.....
maandag 8 oktober 2007 om 18:28
woensdag 10 oktober 2007 om 01:27
Gelukkig idd Nijn, het had ook heel anders gekund. In haar hart is Schoonmoeder een goed mens hoor, het komt er af en toe alleen verrekt rottig uit (en nee dit is niet sarcastisch bedoeld )
Ik probeer mezelf nu meestal voor te houden dat sommige dingen niet tegen mij persoonlijk zijn, maar vanuit een moederhart komen. Dat helpt nog wel eens.
Ik probeer mezelf nu meestal voor te houden dat sommige dingen niet tegen mij persoonlijk zijn, maar vanuit een moederhart komen. Dat helpt nog wel eens.
donderdag 11 oktober 2007 om 01:56
quote:blijfgewoonbianca schreef op 02 oktober 2007 @ 18:36:
[...]
Ja ! En of ! Als moeder van zoons is zo'n topic als dit mijn grootste nachtmerrie sinds de dag dat ze geboren zijn .
Ook ik ben moeder van een zoon, met verkering. Maar ik vind niet dat ik mezelf midden in hun relatie moet zetten.
Af en toe een keertje mee als ze dat vragen is leuk. Af en toe op de koffie ook.
Zelf heb ik een relatie met een man die ook gewoon zijn ouders en zussen meevraagt als we samen iets zouden gaan doen.
Ik heb hier ook behoorlijk problemen mee.
Ik ben van mening dat je kiest voor een relatie en dan ook die persoon als eerste belangrijk hoort te vinden. Per slot van rekening ga je daarmee waarschijnlijk zelf een gezin stichten. En is het meestal toch de bedoeling dat je samen oud wordt, ook al loopt dat soms mis.
Mocht mijn relatie de uitspraak doen dat relaties komen en gaan, maar moeders blijven, dan zou ik me heel erg bedrogen voelen, want ik ga er van uit dat ik de ware ben voor hem als hij met mij samen verder wil leven, en niet iemand die morgen wer aan de kant gezet kan worden.
Dus ook bij mij is er vaak ruzie over het klakkeloos zonder overleg uitnodigen van pa en ma op onze dagen waar we eindelijk zelf samen eens iets kunnen doen.
Het is zelfs zo dat de kinderen van mijn relatie, die zelf intussen boven de 20 zijn, ieder weekend naar oma gaan en niet naar hem. Zelfs als hij jarig is, dan komen ze soms heel even, maar gaan de rest van de dag naar zijn ouders. Zijn ouders vinden dit heel normaal en de nieuwtjes over zijn kinderen krijgt hij dus van hen te horen als tweede.
Ook zijn zussen komen elk weekend naar de ouders met man en kinderen.
Het hele gebeuren draait dus om de ouders van mijn relatie en als hij niet minstens 1 keer per week geweest is, dan wordt al gevraagd waarom hij nooit komt.
Persoonlijk krijg ik het soms benauwd van en ik kan me voorstellen dat onze relatie hierop stuk zou kunnen lopen.
[...]
Ja ! En of ! Als moeder van zoons is zo'n topic als dit mijn grootste nachtmerrie sinds de dag dat ze geboren zijn .
Ook ik ben moeder van een zoon, met verkering. Maar ik vind niet dat ik mezelf midden in hun relatie moet zetten.
Af en toe een keertje mee als ze dat vragen is leuk. Af en toe op de koffie ook.
Zelf heb ik een relatie met een man die ook gewoon zijn ouders en zussen meevraagt als we samen iets zouden gaan doen.
Ik heb hier ook behoorlijk problemen mee.
Ik ben van mening dat je kiest voor een relatie en dan ook die persoon als eerste belangrijk hoort te vinden. Per slot van rekening ga je daarmee waarschijnlijk zelf een gezin stichten. En is het meestal toch de bedoeling dat je samen oud wordt, ook al loopt dat soms mis.
Mocht mijn relatie de uitspraak doen dat relaties komen en gaan, maar moeders blijven, dan zou ik me heel erg bedrogen voelen, want ik ga er van uit dat ik de ware ben voor hem als hij met mij samen verder wil leven, en niet iemand die morgen wer aan de kant gezet kan worden.
Dus ook bij mij is er vaak ruzie over het klakkeloos zonder overleg uitnodigen van pa en ma op onze dagen waar we eindelijk zelf samen eens iets kunnen doen.
Het is zelfs zo dat de kinderen van mijn relatie, die zelf intussen boven de 20 zijn, ieder weekend naar oma gaan en niet naar hem. Zelfs als hij jarig is, dan komen ze soms heel even, maar gaan de rest van de dag naar zijn ouders. Zijn ouders vinden dit heel normaal en de nieuwtjes over zijn kinderen krijgt hij dus van hen te horen als tweede.
Ook zijn zussen komen elk weekend naar de ouders met man en kinderen.
Het hele gebeuren draait dus om de ouders van mijn relatie en als hij niet minstens 1 keer per week geweest is, dan wordt al gevraagd waarom hij nooit komt.
Persoonlijk krijg ik het soms benauwd van en ik kan me voorstellen dat onze relatie hierop stuk zou kunnen lopen.
