Geld & Recht
alle pijlers
Mijn vaders laatste wil: onterft en geen afscheid
donderdag 29 april 2010 om 13:25
Hallo Allemaal,
Ik kom uit een familie waarin niemand meer contact met niemand heeft zo'n beetje. Sinds kort heb ik op mijn initiatief weer contact met mijn broer (na heeeeel veel jaren) waar we allebei erg blij mee zijn en wat we vooral zo willen houden. Hij had nog contact met vader ondanks dat dat een verziekt contact was (onze ouders zijn lang geleden gescheiden en zijn nooit "warme"ouders geweest). Mijn vader weet niet dat broer en ik weer contact hebben. Vader is erg verbitterd en ondanks dat ik nooit ruzie ed met hem gehad heb, heeft hij me nooit ge-accepteerd, gekoesterd e.d.. Hij was überhaupt koud. Nu is hij plotseling gestorven en heeft hij mijn broer opgezadeld met het executeurschap. Ik ben onterfd en vader heeft de uitdrukkelijke wens niets met mij te maken te willen hebben. De laatste keer dat ik mijn vader gezien heb is 20 jaar geleden. Daarna hebben we in principe allebei nooit meer contact gezocht (ik om verdere pijn te voorkomen), er is nooit een kwaad woord gevallen.
Wat is nu het punt? 1. ik voel me klote omdat ik voor mijn gevoel geen streep onder dat deel van mijn jeugd kan zetten (door desnoods tegen een lijk te praten /janken ed) 2. het ongelofelijk triest vind wat deze man zelfs nu nog doet (hij heeft me niet alleen onterfd maar heeft allerlei lening constructies bedacht waardoor er ook niets overblijft van de legitieme portie) 3. mijn broer nu in een onmogelijke positie zit met verantwoordelijkheden naar vader en een gevoel naar mij.
Ik heb geen idee om hoeveel geld het gaat maar het zal zeker veel zijn. Dat maakt het extra bitter. Bovendien zullen zowel mijn broer als ik daar altijd mee geconfronteerd worden omdat we nu echt veel contact hebben.
Pfoe!
Mijn vraag: wie kan mij meer vertellen over dit soort leenconstructies? Wat ik weet: vader heeft bij leven van zijn partner en van mijn broer geld "geleend "dat na zijn dood terugbetaald moet worden. Alles staat zwart op wit en is wettelijk kloppend. Natuurlijk hebben beide personen nooit echt geld geleend (hebben ze niet), maar het resultaat is dat er niets overblijft van het vermogen van vader. Wie kan me hier meer over vertellen?
Ik kom uit een familie waarin niemand meer contact met niemand heeft zo'n beetje. Sinds kort heb ik op mijn initiatief weer contact met mijn broer (na heeeeel veel jaren) waar we allebei erg blij mee zijn en wat we vooral zo willen houden. Hij had nog contact met vader ondanks dat dat een verziekt contact was (onze ouders zijn lang geleden gescheiden en zijn nooit "warme"ouders geweest). Mijn vader weet niet dat broer en ik weer contact hebben. Vader is erg verbitterd en ondanks dat ik nooit ruzie ed met hem gehad heb, heeft hij me nooit ge-accepteerd, gekoesterd e.d.. Hij was überhaupt koud. Nu is hij plotseling gestorven en heeft hij mijn broer opgezadeld met het executeurschap. Ik ben onterfd en vader heeft de uitdrukkelijke wens niets met mij te maken te willen hebben. De laatste keer dat ik mijn vader gezien heb is 20 jaar geleden. Daarna hebben we in principe allebei nooit meer contact gezocht (ik om verdere pijn te voorkomen), er is nooit een kwaad woord gevallen.
Wat is nu het punt? 1. ik voel me klote omdat ik voor mijn gevoel geen streep onder dat deel van mijn jeugd kan zetten (door desnoods tegen een lijk te praten /janken ed) 2. het ongelofelijk triest vind wat deze man zelfs nu nog doet (hij heeft me niet alleen onterfd maar heeft allerlei lening constructies bedacht waardoor er ook niets overblijft van de legitieme portie) 3. mijn broer nu in een onmogelijke positie zit met verantwoordelijkheden naar vader en een gevoel naar mij.
Ik heb geen idee om hoeveel geld het gaat maar het zal zeker veel zijn. Dat maakt het extra bitter. Bovendien zullen zowel mijn broer als ik daar altijd mee geconfronteerd worden omdat we nu echt veel contact hebben.
Pfoe!
Mijn vraag: wie kan mij meer vertellen over dit soort leenconstructies? Wat ik weet: vader heeft bij leven van zijn partner en van mijn broer geld "geleend "dat na zijn dood terugbetaald moet worden. Alles staat zwart op wit en is wettelijk kloppend. Natuurlijk hebben beide personen nooit echt geld geleend (hebben ze niet), maar het resultaat is dat er niets overblijft van het vermogen van vader. Wie kan me hier meer over vertellen?
donderdag 29 april 2010 om 14:42
Wat een vervelend verhaal. Er is al veel goed advies gegeven over hoe hier emotioneel mee om te gaan.
Als het gaat om de lening en de erfenis. Volgens mij zit het (ongeveer zo):
Je vader heeft bij leven bedragen geschonken aan zijn partner en je broer (voor de fiscus kun je elk jaar een bedrag schenken zonder daarover belasting te betalen). Het bedrag dat hij geschonken heeft leende hij vervolgens elk jaar weer van broer en partner. Dat betekent dat er feitelijk geen geld van handen werd verwisseld. Als dit lang genoeg is gebeurd kan het hele vermogen van je vader op deze manier op deze manier geschonken zijn aan zijn partner en je broer.
Nu je vader is overleden wordt eerst gekeken of er schuldeisers zijn, die schuldeisers kunnen hun geld vorderen. Dit kan dus het hele vermogen zijn. Als niet het hele vermogen als geschonken is zal er een gedeelte vrij in de erfenis komen. Hiervan heb jij recht op jouw kindsdeel.
Deze constructie wordt vaker gebruikt om (belastingtechnisch voordelig) vermogen over te hevelen van ouders op kinderen.
Heb je hier wat aan?
Als het gaat om de lening en de erfenis. Volgens mij zit het (ongeveer zo):
Je vader heeft bij leven bedragen geschonken aan zijn partner en je broer (voor de fiscus kun je elk jaar een bedrag schenken zonder daarover belasting te betalen). Het bedrag dat hij geschonken heeft leende hij vervolgens elk jaar weer van broer en partner. Dat betekent dat er feitelijk geen geld van handen werd verwisseld. Als dit lang genoeg is gebeurd kan het hele vermogen van je vader op deze manier op deze manier geschonken zijn aan zijn partner en je broer.
Nu je vader is overleden wordt eerst gekeken of er schuldeisers zijn, die schuldeisers kunnen hun geld vorderen. Dit kan dus het hele vermogen zijn. Als niet het hele vermogen als geschonken is zal er een gedeelte vrij in de erfenis komen. Hiervan heb jij recht op jouw kindsdeel.
Deze constructie wordt vaker gebruikt om (belastingtechnisch voordelig) vermogen over te hevelen van ouders op kinderen.
Heb je hier wat aan?
donderdag 29 april 2010 om 14:42
Melpomene: groot gelijk en ik begrijp elk woord wat je schrijft!
Ik kan niet oordelen over wat mijn broer wel of niet zou moeten doen. We hebben pas een half jaar contact na bijna 20 jaar. Ook hij heeft heel wat moeten doorstaan. Ik wil dus niet met hem bespreken of hij iets wil delen. Ook de partner (heb ik nooit ontmoet) die een buitenlandse is, heeft 11 jaar lang heel wat moeten doorstaan. Dat maakt het allemaal niet makkelijker. Overigens is zij nu helemaal doorgedraaid dus dat krijgt mijn broer er ook nog bij.
Omdat vader nooit echt praatte en heel duidelijk is in wat hij niet wilde, heeft mijn broer het verder nooit over mij gehad in het afgelopen halfjaar. Ik vroeg enkele weken geleden toevallig aan broer wat vader zou doen als hij dood zou gaan, zou ik er naar toe kunnen op het sterfbed? Nee, dat wilde vader absoluut niet. Dat ik na zijn dood nu ook niet er naar toe kan en vanwege onterft ook absoluut geen rechten heb (in een kamertje apart afscheid nemen bijvoorbeeld) is erg hard, ook voor broer. Vanwege het testament kan ik alleen aanspraak maken op het legitieme portie waarin door de leenconstructie waarschijnlijk niets in zit. Het voelt als: nooit ge-accepteerd en altijd buitengesloten zonder dat ik daar iets aan kan doen. Het gaat om mijn eigen situatie maar ik vind het hele verhaal in en in triest.
Ik kan niet oordelen over wat mijn broer wel of niet zou moeten doen. We hebben pas een half jaar contact na bijna 20 jaar. Ook hij heeft heel wat moeten doorstaan. Ik wil dus niet met hem bespreken of hij iets wil delen. Ook de partner (heb ik nooit ontmoet) die een buitenlandse is, heeft 11 jaar lang heel wat moeten doorstaan. Dat maakt het allemaal niet makkelijker. Overigens is zij nu helemaal doorgedraaid dus dat krijgt mijn broer er ook nog bij.
Omdat vader nooit echt praatte en heel duidelijk is in wat hij niet wilde, heeft mijn broer het verder nooit over mij gehad in het afgelopen halfjaar. Ik vroeg enkele weken geleden toevallig aan broer wat vader zou doen als hij dood zou gaan, zou ik er naar toe kunnen op het sterfbed? Nee, dat wilde vader absoluut niet. Dat ik na zijn dood nu ook niet er naar toe kan en vanwege onterft ook absoluut geen rechten heb (in een kamertje apart afscheid nemen bijvoorbeeld) is erg hard, ook voor broer. Vanwege het testament kan ik alleen aanspraak maken op het legitieme portie waarin door de leenconstructie waarschijnlijk niets in zit. Het voelt als: nooit ge-accepteerd en altijd buitengesloten zonder dat ik daar iets aan kan doen. Het gaat om mijn eigen situatie maar ik vind het hele verhaal in en in triest.
donderdag 29 april 2010 om 14:53
Vivamies, dat ga je nooit meer veranderen.
Accepteer dat het zo is, en probeer dit achter je te laten. Deze situatie blijft zo.
Ik heb wel eens een gesprek met mijn broer gehad, en die zei dan: "Ik krijg toch alles, en jij niets, want jij doet er ook niets voor, en hebt er dus geen recht op." Ach ja.
Bedenk ook eens, wat jouw vader door zijn gedrag heeft gemist: het kunnen genieten van een mooie, slimme dochter. Van een zoon. Hoe groot is het in een mensenleven niet, kinderen op de wereld te mogen zetten, en daar liefde van te krijgen en aan te geven? Hij heeft zich dat door zijn eigen gedrag ontzegd. Hoe triest! Hoe eenzaam moet hij geweest zijn, door het feit dat hij niet in staat is geweest met jou en je broer om te kunnen gaan. Ook voor hem is er geen verandering meer mogelijk, en het is voor altijd te laat.
JIJ kunt nu nog iets van je leven maken! Kom op meid, het is gebeurd. Het is zoals het is. Accepteer het, en ga voor jezelf.
Accepteer dat het zo is, en probeer dit achter je te laten. Deze situatie blijft zo.
Ik heb wel eens een gesprek met mijn broer gehad, en die zei dan: "Ik krijg toch alles, en jij niets, want jij doet er ook niets voor, en hebt er dus geen recht op." Ach ja.
Bedenk ook eens, wat jouw vader door zijn gedrag heeft gemist: het kunnen genieten van een mooie, slimme dochter. Van een zoon. Hoe groot is het in een mensenleven niet, kinderen op de wereld te mogen zetten, en daar liefde van te krijgen en aan te geven? Hij heeft zich dat door zijn eigen gedrag ontzegd. Hoe triest! Hoe eenzaam moet hij geweest zijn, door het feit dat hij niet in staat is geweest met jou en je broer om te kunnen gaan. Ook voor hem is er geen verandering meer mogelijk, en het is voor altijd te laat.
JIJ kunt nu nog iets van je leven maken! Kom op meid, het is gebeurd. Het is zoals het is. Accepteer het, en ga voor jezelf.
donderdag 29 april 2010 om 14:57
quote:lindy schreef op 29 april 2010 @ 14:31:
Herkenbaar, Melpomene. Mijn broer leeft al jaren een dubbelleven. Een man van dik achter in de dertig die nog nóóit een vriendin heeft gehad, maar wel op een nogal latente manier met mannen omgaat, en ik wéét dat hij met een van zijn vrienden gerommeld heeft. Diep treurig. Te meer omdat ik een paar geweldig lieve en openlijke gays als beste vrienden heb. En dan heb ik thuis zo'n broer die te schijterig is om te zijn wie hij is en dar de consequenties van te nemen, en er óók nog op afgeeft. Een beetje zoals die Amerikaanse reli's, zeg maar.
Jammer hè? Jezelf zoveel ontzeggen.
Mijn broer heeft zelfs nog vrij lang thuis gewoond. Toen hem werd gevraagd, waarom, zei hij: "Voor het geld. Anders kan ik nooit motor en scooter rijden, en doen wat ik nu doe." Mijn ouders zaten daarbij en vonden het een goede grap. De rest van de aanwezigen wisten wel dat het geen grap was...
Herkenbaar, Melpomene. Mijn broer leeft al jaren een dubbelleven. Een man van dik achter in de dertig die nog nóóit een vriendin heeft gehad, maar wel op een nogal latente manier met mannen omgaat, en ik wéét dat hij met een van zijn vrienden gerommeld heeft. Diep treurig. Te meer omdat ik een paar geweldig lieve en openlijke gays als beste vrienden heb. En dan heb ik thuis zo'n broer die te schijterig is om te zijn wie hij is en dar de consequenties van te nemen, en er óók nog op afgeeft. Een beetje zoals die Amerikaanse reli's, zeg maar.
Jammer hè? Jezelf zoveel ontzeggen.
Mijn broer heeft zelfs nog vrij lang thuis gewoond. Toen hem werd gevraagd, waarom, zei hij: "Voor het geld. Anders kan ik nooit motor en scooter rijden, en doen wat ik nu doe." Mijn ouders zaten daarbij en vonden het een goede grap. De rest van de aanwezigen wisten wel dat het geen grap was...
donderdag 29 april 2010 om 15:04
Melpomene, wat triest en wat ben je wijs.
Ik heb ook een neefje die ongeveer zo leeft. Opgevoed door 2 totaal gestoorde ouders maar hij blijft thuiswonen omdat anders de (vette) erfenis aan zijn neus voorbijgaat. Maar ja, hij is natuurlijk een produkt van zijn opvoeding en dat zal voor zijn ouders ook gelden. Ik vind het knap dat jij en Lindy (en vele anderen) daar wel aan ontsnapt zijn.
Ik heb ook een neefje die ongeveer zo leeft. Opgevoed door 2 totaal gestoorde ouders maar hij blijft thuiswonen omdat anders de (vette) erfenis aan zijn neus voorbijgaat. Maar ja, hij is natuurlijk een produkt van zijn opvoeding en dat zal voor zijn ouders ook gelden. Ik vind het knap dat jij en Lindy (en vele anderen) daar wel aan ontsnapt zijn.
mahna mahna tuduuuudududu
donderdag 29 april 2010 om 15:05
@vivamies: volgens mij is dit een methode om vermogen over te hevelen die best veel wordt gebruikt.
Waarschijnlijk zijn er voorwaarden waar aan moet worden voldaan wil dit werken. Ik geloof dat schenkingen die een half jaar voor overlijden worden gedaan wel worden belast omdat ze als erfenis worden gezien. Ik geloof ook dat er minimaal 2,5 procent rente moet worden betaald over de leningen.
Maar hier kan een notaris je vast meer over vertellen in een orienterend gesprek.
Waarschijnlijk zijn er voorwaarden waar aan moet worden voldaan wil dit werken. Ik geloof dat schenkingen die een half jaar voor overlijden worden gedaan wel worden belast omdat ze als erfenis worden gezien. Ik geloof ook dat er minimaal 2,5 procent rente moet worden betaald over de leningen.
Maar hier kan een notaris je vast meer over vertellen in een orienterend gesprek.
donderdag 29 april 2010 om 15:12
quote:binkie14 schreef op 29 april 2010 @ 13:38:
[...]
Deze harteloze trut sluit zich aan.
Ik denk ook een verhaal te lezen, over gemiste kansen, vader/dochterliefde etc.
Maar het gaat je keihard om de 'pokkels'.
Je vader zal het goed dichtgetimmerd hebben.
De man zal zijn redenen daarvoor hebben gehad.
Ik hoop niet dat het tussen jou en je broer komt te staan.
Sterkte.Idem!
[...]
Deze harteloze trut sluit zich aan.
Ik denk ook een verhaal te lezen, over gemiste kansen, vader/dochterliefde etc.
Maar het gaat je keihard om de 'pokkels'.
Je vader zal het goed dichtgetimmerd hebben.
De man zal zijn redenen daarvoor hebben gehad.
Ik hoop niet dat het tussen jou en je broer komt te staan.
Sterkte.Idem!
donderdag 29 april 2010 om 15:14
quote:Vivamies schreef op 29 april 2010 @ 14:46:
Bedankt Kaatje, that makes sense!!!
Dan is natuurlijk de volgende vraag: kan dat zo maar?
Ja dat kan zo maar.
Met name, het erfrecht, biedt voor een slimme notaris/belastingdeskundige, ontzettend veel mogelijkheden.
En geloof me, die 'gasten' weten echt, waar ze mee bezig zijn, en blijven heus binnen de perken van het toelaatbare.
Bedankt Kaatje, that makes sense!!!
Dan is natuurlijk de volgende vraag: kan dat zo maar?
Ja dat kan zo maar.
Met name, het erfrecht, biedt voor een slimme notaris/belastingdeskundige, ontzettend veel mogelijkheden.
En geloof me, die 'gasten' weten echt, waar ze mee bezig zijn, en blijven heus binnen de perken van het toelaatbare.
Age is mind over matter, if you don\'t mind is doesn\'t matter
donderdag 29 april 2010 om 15:19
quote:Feesie schreef op 29 april 2010 @ 15:04:
Melpomene, wat triest en wat ben je wijs.
Valt best mee. Ik denk nog wel eens "Het zijn toch mijn ouders, en ik zie ook wel hoe ze zo geworden zijn, en dat ze het ook allemaal niet konden én kunnen. Misschien moet ik er gewoon maar af en toe heen gaan en alles van me af laten glijden."
Maar dat zou ik dan doen omdat ik me verplicht zou voelen, en dat is ook niet eerlijk.
En ik kan het niet echt opbrengen. Elke keer als ik ze ooit spreek op een familiegebeuren o.i.d., is het binnen 30 seconden heel, heel erg vervelend qua opmerkingen en dergelijke. Het houdt niet op, ook omdat zij nog altijd vinden dat ze héle goede ouders zijn en vinden dat onze liever Heer ze gewoon hele slechte, vervelende kinderen heeft gekregen (mijn vader: we hebben liever honden dan kinderen, want die zijn wel lief). Het geld dat mijn broer erft is ook niet voor hem, maar voor zijn kinderen. Die vinden ze namelijk wél leuk. Zo wordt dat ook gezegd.
Melpomene, wat triest en wat ben je wijs.
Valt best mee. Ik denk nog wel eens "Het zijn toch mijn ouders, en ik zie ook wel hoe ze zo geworden zijn, en dat ze het ook allemaal niet konden én kunnen. Misschien moet ik er gewoon maar af en toe heen gaan en alles van me af laten glijden."
Maar dat zou ik dan doen omdat ik me verplicht zou voelen, en dat is ook niet eerlijk.
En ik kan het niet echt opbrengen. Elke keer als ik ze ooit spreek op een familiegebeuren o.i.d., is het binnen 30 seconden heel, heel erg vervelend qua opmerkingen en dergelijke. Het houdt niet op, ook omdat zij nog altijd vinden dat ze héle goede ouders zijn en vinden dat onze liever Heer ze gewoon hele slechte, vervelende kinderen heeft gekregen (mijn vader: we hebben liever honden dan kinderen, want die zijn wel lief). Het geld dat mijn broer erft is ook niet voor hem, maar voor zijn kinderen. Die vinden ze namelijk wél leuk. Zo wordt dat ook gezegd.
donderdag 29 april 2010 om 15:27
Ik snap niet waarom TO haar broer nu in een moeilijke spagaat brengt. 20 jaar geen contact is een behoorlijk lange tijd en dus een bewuste beslissing geweest van beide partijen. Ze hebben beiden besloten andere wegen in te slaan en elkaar daarbij niet meer te kennen. TO heeft misschien kinderen gekregen die vader nooit gekend heeft en andersom heeft hij voor een leven gekozen waar TO geen deel uitmaakt. Beiden hebben bewust geen stappen ondernomen om dit te veranderen.
Als hij dan uiteindelijk beslist om jou te onterven, dan vind ik dat dat zijn recht is. Ik zou me daar dan ook bij neerleggen en het hernieuwde contact met broer niet op het spel zetten.
En tja genoegdoening. Was heel leuk geweest als hij dat geWILd had. Dat hij bij zijn testament spijt betuigde en jou je excuses aanbood en een erfenis. Maar blijkbaar heeft hij dat niet gewild. Genoegdoening uit een soort RECHT terwijl hij het er helemaal niet mee eens is, vind ik helemaal geen genoegdoening.
Als hij dan uiteindelijk beslist om jou te onterven, dan vind ik dat dat zijn recht is. Ik zou me daar dan ook bij neerleggen en het hernieuwde contact met broer niet op het spel zetten.
En tja genoegdoening. Was heel leuk geweest als hij dat geWILd had. Dat hij bij zijn testament spijt betuigde en jou je excuses aanbood en een erfenis. Maar blijkbaar heeft hij dat niet gewild. Genoegdoening uit een soort RECHT terwijl hij het er helemaal niet mee eens is, vind ik helemaal geen genoegdoening.
donderdag 29 april 2010 om 15:29
[quote]Marielle29 schreef op 29 april 2010 @ 13:44:
[...]
Totaal niet mee eens. Een vader heeft de plicht voor zijn kind te zorgen, het te koesteren en van te houden. Daarin is deze vader hevig te kort geschoten. Alle liefde en aandacht die TO heeft moeten missen, mag daar nu wel wat geld tegenover staan. Maakt het helaas niet goed maar vader heeft er een potje van gemaakt, niet TO. De vader van mijn man is er vandoor gegaan toen man drie was. Ik hoop dat mijn man ooit een dikke som geld erft, als hele kleine compensatie voor alles wat hij heeft moeten missen en hoe het zijn persoonlijke ontwikkelijk als kind heeft benadeeld.[/quote]
En wat als er nou geen geld zou zijn? Is geld het enige wat dit kan goed maken? Ga in therapie ipv hopen op een erfenis ter compensatie. Bah wat kunnen mensen toch geld belust zijn. Alsof geld compenseert dat je vader/moeder nooit naar je heeft omgekeken.
[...]
Totaal niet mee eens. Een vader heeft de plicht voor zijn kind te zorgen, het te koesteren en van te houden. Daarin is deze vader hevig te kort geschoten. Alle liefde en aandacht die TO heeft moeten missen, mag daar nu wel wat geld tegenover staan. Maakt het helaas niet goed maar vader heeft er een potje van gemaakt, niet TO. De vader van mijn man is er vandoor gegaan toen man drie was. Ik hoop dat mijn man ooit een dikke som geld erft, als hele kleine compensatie voor alles wat hij heeft moeten missen en hoe het zijn persoonlijke ontwikkelijk als kind heeft benadeeld.[/quote]
En wat als er nou geen geld zou zijn? Is geld het enige wat dit kan goed maken? Ga in therapie ipv hopen op een erfenis ter compensatie. Bah wat kunnen mensen toch geld belust zijn. Alsof geld compenseert dat je vader/moeder nooit naar je heeft omgekeken.
donderdag 29 april 2010 om 15:36
Vivamies, wat een verdrietige situatie. Wat afschuwelijk dat ouders zo met hun kinderen omgaan.
Ik vraag mij af; wat heeft het geld van je vader met genoegdoening te maken? Heb je plannen met het geld?
Je broer met wie je net weer contact hebt, krijgt wel geld. Ik kan mij voorstellen dat dit pijnlijk is, doordat je vader zo jouw positie aangeeft.
Maar ben je niet superblij dat je broer weer in je leven is? Dit wil je toch niet op het spel zetten door over geld te beginnen? Een familieband is toch veel meer waard dan geld?
Geld kan jouw verdrietige verleden toch nooit goedmaken?
Van een man die je zo hebt gehaat wil je toch geen geld?
Ik vraag mij af; wat heeft het geld van je vader met genoegdoening te maken? Heb je plannen met het geld?
Je broer met wie je net weer contact hebt, krijgt wel geld. Ik kan mij voorstellen dat dit pijnlijk is, doordat je vader zo jouw positie aangeeft.
Maar ben je niet superblij dat je broer weer in je leven is? Dit wil je toch niet op het spel zetten door over geld te beginnen? Een familieband is toch veel meer waard dan geld?
Geld kan jouw verdrietige verleden toch nooit goedmaken?
Van een man die je zo hebt gehaat wil je toch geen geld?
donderdag 29 april 2010 om 15:38
optie 1: als jij wel geprobeerd hebt contact met je vader te onderhouden maar hij wees het steeds af, waarom zou je dan uberhaupt zijn geld willen?
optie 2: als jij ook al 20 jaar geen pogingen meer hebt gedaan om toch een relatie op te bouwen met hem, waarom denk je dan dat je recht hebt om zijn geld te willen??(ok, misschien mosterd. Ga nu het hele topic doorlezen)
optie 2: als jij ook al 20 jaar geen pogingen meer hebt gedaan om toch een relatie op te bouwen met hem, waarom denk je dan dat je recht hebt om zijn geld te willen??(ok, misschien mosterd. Ga nu het hele topic doorlezen)
donderdag 29 april 2010 om 15:41
primabella, mss moet je nog even al mijn posts hier lezen: ik heb altijd mijn best gedaan voor de relatie met vader en ben nooit ge-accepteerd. dat is erg kwetsend geweest in tijden dat ik hem het meest nodig had als kind. Het is uit zelfbescherming geweest dat ik op een bepaald moment niet meer contact opnam. hij ook niet,. niets is uitgesproken. Vader vond dat ik met mijn zaken maar naar moeder toe moest verder is letterlijk tegen mij gezegd dat mijn toekomst hem niet interesseert. Daarna heb ik de ogen uit mijn hoofd gehuild en besloten geen contact meer op te nemen uit zelfbehoud. En nogmaals, ik zoek alleen info over mijn rechten en plichtenm, mogelijkheden e.d.. Zo sta ik altijd in het leven: ik wil alles weten en pas dan kan ik de juiste beslissing nemen. Verder niets.
donderdag 29 april 2010 om 15:43
@ Emmen: ik heb mijn vader nooit gehaat maar heb wel altijd een soort acceptatie gewild. Ik wist dat hij niet in staat tot liefde was. Ik weet niet of ik dat geld wil, die keuze heb ik nog niet gemaakt. Sterker nog: die keus heeft hij voor mij gemaakt,..
Nazife: ik heb genoeg pogingen als kind gedaan maar ben daar altijd in afgewezen.
Nazife: ik heb genoeg pogingen als kind gedaan maar ben daar altijd in afgewezen.
