Werk & Studie
alle pijlers
niet enthousiast genoeg?
vrijdag 7 mei 2010 om 13:31
Ik heb een probleem waar ik nu al meerdere keren tegen aan gelopen ben, maar ik niet weet wat ik er tegen kan doen.
Ik ben van mijzelf een rustig persoon, hou ook van rustig. Daardoor wek ik bij anderen de indruk dat ik mijn werk niet leuk vind, geen interesse heb.
Terwijl dat dus niet zo is. Ik vind mijn werk zeker wel leuk. Ik ben alleen niet het type dat continu met iedereen kletst, daar wordt ik zelfs doodmoe van.
Maar het wordt wél van mij verwacht. Ook collega's die dan tegen mij niets zeggen maar wel verwachten dat ik uit mijzelf ga vragen hoe hun weekend was, hoe het
met de kids is etc. Het is nu niet zo dat ik de hele dag mn mond hou. Ik toon zeker wel interesse naar anderen en als er een discussie is die mij aanspreekt ga ik er in mee.
(als het bijv over kids gaat, dan hou ik mij op de achtergrond.) Ik ben dus al bij verschillende banen er op aangesproken dat ze het idee hebben dat ik het niet naar mijn zin heb. Wat kan ik
doen om te laten zien dat ik wél enthousiast ben in mn werk?
Ik ben van mijzelf een rustig persoon, hou ook van rustig. Daardoor wek ik bij anderen de indruk dat ik mijn werk niet leuk vind, geen interesse heb.
Terwijl dat dus niet zo is. Ik vind mijn werk zeker wel leuk. Ik ben alleen niet het type dat continu met iedereen kletst, daar wordt ik zelfs doodmoe van.
Maar het wordt wél van mij verwacht. Ook collega's die dan tegen mij niets zeggen maar wel verwachten dat ik uit mijzelf ga vragen hoe hun weekend was, hoe het
met de kids is etc. Het is nu niet zo dat ik de hele dag mn mond hou. Ik toon zeker wel interesse naar anderen en als er een discussie is die mij aanspreekt ga ik er in mee.
(als het bijv over kids gaat, dan hou ik mij op de achtergrond.) Ik ben dus al bij verschillende banen er op aangesproken dat ze het idee hebben dat ik het niet naar mijn zin heb. Wat kan ik
doen om te laten zien dat ik wél enthousiast ben in mn werk?
vrijdag 7 mei 2010 om 14:46
vrijdag 7 mei 2010 om 14:47
quote:LemonLime schreef op 07 mei 2010 @ 14:44:
En als je dat niet doet? Beetje raar dat je 'moet' veranderen terwijl je bent wie je bent.En iemand die roddelziek is, of een enorme zeikstraal of al rond loopt te stuiteren al voor dat de deur van het bedrijf open is? Wil je daarvan ook niet dat die zich inhoudt/ aanpast ?
En als je dat niet doet? Beetje raar dat je 'moet' veranderen terwijl je bent wie je bent.En iemand die roddelziek is, of een enorme zeikstraal of al rond loopt te stuiteren al voor dat de deur van het bedrijf open is? Wil je daarvan ook niet dat die zich inhoudt/ aanpast ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 14:48
Lijkt mij dat een manager niet zo maar kan zeggen 'je moet werken aan je enthousiasme'... Heeft hij/zij dat niet preciezer geformuleerd, met duidelijke voorbeelden? Misschien dat dat helpt.
Daarbij, je blijft hameren op dat je best geïnteresseerd bent, 'behalve over kinderen', maar zelfs in je postings krijg ik toch het gevoel dat je niet écht oprecht geïnteresseerd bent in de verhalen van anderen. Oprecht luisteren kan ook heel enthousiast overkomen, daarvoor hoef je niet een grote kletskous te zijn.
Maar misschien vind je je werk gewoon zó leuk, dat je helemaal je concentratie niet kwijt wilt aan kletspraat??
Daarbij, je blijft hameren op dat je best geïnteresseerd bent, 'behalve over kinderen', maar zelfs in je postings krijg ik toch het gevoel dat je niet écht oprecht geïnteresseerd bent in de verhalen van anderen. Oprecht luisteren kan ook heel enthousiast overkomen, daarvoor hoef je niet een grote kletskous te zijn.
Maar misschien vind je je werk gewoon zó leuk, dat je helemaal je concentratie niet kwijt wilt aan kletspraat??
vrijdag 7 mei 2010 om 14:48
vrijdag 7 mei 2010 om 14:52
quote:blijfgewoonbianca schreef op 07 mei 2010 @ 14:47:
[...]
En iemand die roddelziek is, of een enorme zeikstraal of al rond loopt te stuiteren al voor dat de deur van het bedrijf open is? Wil je daarvan ook niet dat die zich inhoudt/ aanpast ?
Daar heb je een punt. Maar voor mijn gevoel zijn dat dingen die je makkelijk kunt veranderen omdat dat dat niet direct te maken heeft met wie je bent. Alhoewel...sommige mensen kunnen van nature roddelziek zijn.
Ik weet niet hoe je dit het beste uitlegt, en het blijft natuurlijk maar een verhaal van één kant, maar als je gewoon een rustig persoon bent, kan iemand je dan verplichten om drukker te zijn/ethousiaster te zijn terwijl je dat wel bent maar niet in de mate waarin andere dat zichtbaar zijn?
[...]
En iemand die roddelziek is, of een enorme zeikstraal of al rond loopt te stuiteren al voor dat de deur van het bedrijf open is? Wil je daarvan ook niet dat die zich inhoudt/ aanpast ?
Daar heb je een punt. Maar voor mijn gevoel zijn dat dingen die je makkelijk kunt veranderen omdat dat dat niet direct te maken heeft met wie je bent. Alhoewel...sommige mensen kunnen van nature roddelziek zijn.
Ik weet niet hoe je dit het beste uitlegt, en het blijft natuurlijk maar een verhaal van één kant, maar als je gewoon een rustig persoon bent, kan iemand je dan verplichten om drukker te zijn/ethousiaster te zijn terwijl je dat wel bent maar niet in de mate waarin andere dat zichtbaar zijn?
vrijdag 7 mei 2010 om 14:53
quote:Heyjij schreef op 07 mei 2010 @ 14:26:
Nou helaas is het dan niet klaar. Want het is een punt waar ik op wordt aangesproken en aan moet werken. Alleen weet ik dus niet hoe...
Ik toon wel interesse in kinderverhalen door naar ze te luisteren maar echt meepraten er in kan ik niet. Want je bent zelf oud geboren? je hebt geen nichtjes en neefjes en je kan je ook geen dingen voorstellen? Je kan ook niet zeggen " goh, leuk / hoe vaak? / waarom ? Jeetje, da's ook wat, zeg " ?
Maar dit is slechts een klein voorbeeldje, het issue ligt niet dat ik niet mee praat met kinderonderwerpen. En soms vind
ik het ook fijn om gewoon alleen te luisteren ipv te kletsen.Dat kan je best fijn vinden, maar als mensen niet in de loze ruimte praten, dus tégen jou of in jouw groepje waar je je op dat moment in bevindt en je zegt boeh nog bah dan " zeg " je : het interesseert me geen ene hol....en jij boeit me ook niet ". Als je niet wilt praten, ( en je kan ook praten zonder woorden dmv een geïnteresseerde lichaamshouding, een glimlach , een meelevende blik, een vragend opgetrokken wenkbrauw etc ) dan kun je je misschien beter afsluiten door een krantje voor je neus te leggen en desnoods te doen alsof je leest.
Nou helaas is het dan niet klaar. Want het is een punt waar ik op wordt aangesproken en aan moet werken. Alleen weet ik dus niet hoe...
Ik toon wel interesse in kinderverhalen door naar ze te luisteren maar echt meepraten er in kan ik niet. Want je bent zelf oud geboren? je hebt geen nichtjes en neefjes en je kan je ook geen dingen voorstellen? Je kan ook niet zeggen " goh, leuk / hoe vaak? / waarom ? Jeetje, da's ook wat, zeg " ?
Maar dit is slechts een klein voorbeeldje, het issue ligt niet dat ik niet mee praat met kinderonderwerpen. En soms vind
ik het ook fijn om gewoon alleen te luisteren ipv te kletsen.Dat kan je best fijn vinden, maar als mensen niet in de loze ruimte praten, dus tégen jou of in jouw groepje waar je je op dat moment in bevindt en je zegt boeh nog bah dan " zeg " je : het interesseert me geen ene hol....en jij boeit me ook niet ". Als je niet wilt praten, ( en je kan ook praten zonder woorden dmv een geïnteresseerde lichaamshouding, een glimlach , een meelevende blik, een vragend opgetrokken wenkbrauw etc ) dan kun je je misschien beter afsluiten door een krantje voor je neus te leggen en desnoods te doen alsof je leest.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 14:56
quote:LemonLime schreef op 07 mei 2010 @ 14:52:
[...]
Ik weet niet hoe je dit het beste uitlegt, en het blijft natuurlijk maar een verhaal van één kant, maar als je gewoon een rustig persoon bent, kan iemand je dan verplichten om drukker te zijn/ethousiaster te zijn terwijl je dat wel bent maar niet in de mate waarin andere dat zichtbaar zijn?Ik heb het idee dat wat TO zelf als " rustig " omschrijft een ander zou kunnen beschrijven als " niet ( zo ) sociaal " . Misschien kun je het ook scharen onder niet- collegiaal, of niet uitstralend wat het bedrijf voor ogen heeft.
[...]
Ik weet niet hoe je dit het beste uitlegt, en het blijft natuurlijk maar een verhaal van één kant, maar als je gewoon een rustig persoon bent, kan iemand je dan verplichten om drukker te zijn/ethousiaster te zijn terwijl je dat wel bent maar niet in de mate waarin andere dat zichtbaar zijn?Ik heb het idee dat wat TO zelf als " rustig " omschrijft een ander zou kunnen beschrijven als " niet ( zo ) sociaal " . Misschien kun je het ook scharen onder niet- collegiaal, of niet uitstralend wat het bedrijf voor ogen heeft.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 14:59
vrijdag 7 mei 2010 om 14:59
quote:LemonLime schreef op 07 mei 2010 @ 14:54:
Interessante vraag: hoe uit enthousiasme zich naar jullie idee?
Door uit te stralen dat je zin in je werkdag hebt met de daarbij behorende collega's . Lekker belangrijk dat iemand een ochtendhumeur heeft; je doet maar alsof je dat niet hebt. Dan hoeft diegene zelf niet honderduit te praten, maar het is ook geen reden om aan alle kanten uit te stralen dat je liever hebt dat alle anderen ook hun klep houden.
Rechtop lopen, geen gebogen schouders en voortslepende tred alsof het leed van de hele wereld op je schouders rust , glimlachje zou leuk zijn, collega's begroeten ipv mompelend aanschuiven ....
Of heeft het dan meer te maken met oprecht geinteresseerd overkomen?
Interessante vraag: hoe uit enthousiasme zich naar jullie idee?
Door uit te stralen dat je zin in je werkdag hebt met de daarbij behorende collega's . Lekker belangrijk dat iemand een ochtendhumeur heeft; je doet maar alsof je dat niet hebt. Dan hoeft diegene zelf niet honderduit te praten, maar het is ook geen reden om aan alle kanten uit te stralen dat je liever hebt dat alle anderen ook hun klep houden.
Rechtop lopen, geen gebogen schouders en voortslepende tred alsof het leed van de hele wereld op je schouders rust , glimlachje zou leuk zijn, collega's begroeten ipv mompelend aanschuiven ....
Of heeft het dan meer te maken met oprecht geinteresseerd overkomen?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:00
Ik ben zelf niet zo'n prater, maar merk wel dat mensen mijn luisteren wel erg waarderen. Zeker als je daar nog eens op terugkomt, als iemand bv een wedstrijd heeft gehad met handbal oid, vragen hoe het ging. Heel simpel.
En hoe debiel het ook klinkt: draag meer kleur! Mensen die vrolijke kleuren dragen, lijken vrolijker en enthousiaster. Draag je iets opvallends, val je meer op en lijk je meer aanwezig in de ruimte ipv weg te vallen in de achtergrond.
En hoe debiel het ook klinkt: draag meer kleur! Mensen die vrolijke kleuren dragen, lijken vrolijker en enthousiaster. Draag je iets opvallends, val je meer op en lijk je meer aanwezig in de ruimte ipv weg te vallen in de achtergrond.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:01
quote:LemonLime schreef op 07 mei 2010 @ 14:59:
Daarom gaf ik al aan dat we alleen de kant van het verhaal vanuit de TO kunnen lezen en niet hoe ze overkomt op anderen. Soms kan rustig zijn inderdaad worden opgevat als niet sociaal en dat is iets wat TO zelf het beste kan beoordelen (of een andere collega).Het ligt er natuurlijk ook aan wat voor werk je doet. Werk je in de IT of wetenschap, is een beetje stil zijn niet erg, maar werk je in de horeca of de PR oid, dan wordt het minder gewaardeerd.
Daarom gaf ik al aan dat we alleen de kant van het verhaal vanuit de TO kunnen lezen en niet hoe ze overkomt op anderen. Soms kan rustig zijn inderdaad worden opgevat als niet sociaal en dat is iets wat TO zelf het beste kan beoordelen (of een andere collega).Het ligt er natuurlijk ook aan wat voor werk je doet. Werk je in de IT of wetenschap, is een beetje stil zijn niet erg, maar werk je in de horeca of de PR oid, dan wordt het minder gewaardeerd.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:02
nou dat soort dingen zeg ik ook wel van, goh, leuk. grappig. etc. etc. Maar dat is niet echt mee praten nee. Neefjes en nichtjes heb ik niet nee.
Maar zoals ik al zei, het issue ligt niet bij het kinder-onderwerp. Dat was slechts een voorbeeld.
Een collega laat ik (natuurlijk?) nooit in een loze ruimte praten. Het komt nu over alsof ik mijn mond niet open trek, maar dat is niet waar. Ik praat geregeld met collega's, en reageer ook als ze mij iets vertellen of vragen. In groepjes praat ik over het algemeen wel mee. Maar niet dus met alles.
Het klinkt nu net alsof ik hele dag niets zeg en naar het plafond staar of met mn hand onder mn hoofd verveeld om mij heen zit te kijken bij gesprekken. Maar dat is echt niet zo. Ik klets geregeld met collega's een op een. En in groepjes probeer ik ook wel mee te praten. Meestal gaat het over prive-dingen dan over het werk eigenlijk.
Het is eigenlijk zo dat er van mij verwacht word dat ik steeds vertel en laat zien hoe leuk ik mijn werk vind. Dat moet ik vanuit mijzelf doen en vind ik lastig.
Maar zoals ik al zei, het issue ligt niet bij het kinder-onderwerp. Dat was slechts een voorbeeld.
Een collega laat ik (natuurlijk?) nooit in een loze ruimte praten. Het komt nu over alsof ik mijn mond niet open trek, maar dat is niet waar. Ik praat geregeld met collega's, en reageer ook als ze mij iets vertellen of vragen. In groepjes praat ik over het algemeen wel mee. Maar niet dus met alles.
Het klinkt nu net alsof ik hele dag niets zeg en naar het plafond staar of met mn hand onder mn hoofd verveeld om mij heen zit te kijken bij gesprekken. Maar dat is echt niet zo. Ik klets geregeld met collega's een op een. En in groepjes probeer ik ook wel mee te praten. Meestal gaat het over prive-dingen dan over het werk eigenlijk.
Het is eigenlijk zo dat er van mij verwacht word dat ik steeds vertel en laat zien hoe leuk ik mijn werk vind. Dat moet ik vanuit mijzelf doen en vind ik lastig.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:02
quote:Heyjij schreef op 07 mei 2010 @ 13:55:
het gedrag dat wekt dat ik niet geboeit en enthousiast ben is omdat ik niet steeds met iedereen praatjes houdt. Hoe vaak vertoon ik dit gedrag en in welke situaties? Sowieso het eerste uur smorgens. Moet om 6:30 al beginnen en ben totaal geen ochtendmens. Ook met collega´s waar ik weinig interesses mee deel. Ik doe dan wel een poging tot vragen hoe dr weekend was, lekker weer blablabla. Maar op een gegeven moment is mijn spraakstof dan ook op.
Het gaat 9 van de 10 x over kinderen. Ik luister wel mee, maar zelf heb ik weinig mee te vertellen. Omdat ik zelf geen kinderen wil en ja verhalen over iemand zn eerste stapje, woordje, poepje, huiltje, hapje, kleinkids zijn nu al duizenden keren de revu gepasseerd en het boeit mij eigenlijk geen reet. Dat ik aandachtig mee luister vind ik al een hele prestatie van mijzelf haha
Ik herhaal nog maar eens: wat is nu precies je probleem? Je interesseert je niet voor anderen en schrijft met dédain over de onderwerpen die zij interessant vinden. Dat straal je kennelijk uit en dat is waar je door je manager op wordt aangesproken. Ik geloof overigens graag dat je geen ochtendmens bent maar moeten anderen daar dan van mee genieten?
Ik vind het een zwaktebod om de feedback die je kennelijk vaker hebt gekregen te wijten aan je rustige karakter. Als jij je niet op een basaal niveau gaat interesseren voor je omgeving dan zul je dat blijven uitstralen en zul je vermoedelijk deze feedback blijven ontvangen. Aan jou de keuze om er iets mee te doen of het naast je neer te leggen.
het gedrag dat wekt dat ik niet geboeit en enthousiast ben is omdat ik niet steeds met iedereen praatjes houdt. Hoe vaak vertoon ik dit gedrag en in welke situaties? Sowieso het eerste uur smorgens. Moet om 6:30 al beginnen en ben totaal geen ochtendmens. Ook met collega´s waar ik weinig interesses mee deel. Ik doe dan wel een poging tot vragen hoe dr weekend was, lekker weer blablabla. Maar op een gegeven moment is mijn spraakstof dan ook op.
Het gaat 9 van de 10 x over kinderen. Ik luister wel mee, maar zelf heb ik weinig mee te vertellen. Omdat ik zelf geen kinderen wil en ja verhalen over iemand zn eerste stapje, woordje, poepje, huiltje, hapje, kleinkids zijn nu al duizenden keren de revu gepasseerd en het boeit mij eigenlijk geen reet. Dat ik aandachtig mee luister vind ik al een hele prestatie van mijzelf haha
Ik herhaal nog maar eens: wat is nu precies je probleem? Je interesseert je niet voor anderen en schrijft met dédain over de onderwerpen die zij interessant vinden. Dat straal je kennelijk uit en dat is waar je door je manager op wordt aangesproken. Ik geloof overigens graag dat je geen ochtendmens bent maar moeten anderen daar dan van mee genieten?
Ik vind het een zwaktebod om de feedback die je kennelijk vaker hebt gekregen te wijten aan je rustige karakter. Als jij je niet op een basaal niveau gaat interesseren voor je omgeving dan zul je dat blijven uitstralen en zul je vermoedelijk deze feedback blijven ontvangen. Aan jou de keuze om er iets mee te doen of het naast je neer te leggen.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:03
Wintermuts, good point.
Denk dat je ook interesse/enthousiasme kunt tonen door dingen te onthouden en een collega te vragen naar een gebeurtenis/verjaardag/weekend. Je hoeft geen lange gesprekken met mensen te voeren om interesse te tonen. Maar als je wel interesse denkt te tonen (omdat het moet) maar niet uitstraalt dat je het ook graag wil weten, komt het niet over.
Denk dat je ook interesse/enthousiasme kunt tonen door dingen te onthouden en een collega te vragen naar een gebeurtenis/verjaardag/weekend. Je hoeft geen lange gesprekken met mensen te voeren om interesse te tonen. Maar als je wel interesse denkt te tonen (omdat het moet) maar niet uitstraalt dat je het ook graag wil weten, komt het niet over.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:04
quote:LemonLime schreef op 07 mei 2010 @ 14:54:
Interessante vraag: hoe uit enthousiasme zich naar jullie idee? Of heeft het dan meer te maken met oprecht geinteresseerd overkomen?Iemand die geintresseerd is in collega's, zijn/haar werk met plezier lijkt te doen ipv de tijd aftellen tot je weer naar huis mag, initiatief neemt om iets te verbeteren op de afdeling, iemand die zich hulpvaardig opstelt als iemand een vraag heeft (en dat is iets heel anders dan het probleem voor je oplossen), niet mensen afsnauwt..... dat soort dingetjes.
Interessante vraag: hoe uit enthousiasme zich naar jullie idee? Of heeft het dan meer te maken met oprecht geinteresseerd overkomen?Iemand die geintresseerd is in collega's, zijn/haar werk met plezier lijkt te doen ipv de tijd aftellen tot je weer naar huis mag, initiatief neemt om iets te verbeteren op de afdeling, iemand die zich hulpvaardig opstelt als iemand een vraag heeft (en dat is iets heel anders dan het probleem voor je oplossen), niet mensen afsnauwt..... dat soort dingetjes.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:09
quote:Heyjij schreef op 07 mei 2010 @ 15:02:
nou dat soort dingen zeg ik ook wel van, goh, leuk. grappig. etc. etc. Maar dat is niet echt mee praten nee. Neefjes en nichtjes heb ik niet nee.
Maar zoals ik al zei, het issue ligt niet bij het kinder-onderwerp. Dat was slechts een voorbeeld.
Een collega laat ik (natuurlijk?) nooit in een loze ruimte praten. Het komt nu over alsof ik mijn mond niet open trek, maar dat is niet waar. Ik praat geregeld met collega's, en reageer ook als ze mij iets vertellen of vragen. In groepjes praat ik over het algemeen wel mee. Maar niet dus met alles.
Het klinkt nu net alsof ik hele dag niets zeg en naar het plafond staar of met mn hand onder mn hoofd verveeld om mij heen zit te kijken bij gesprekken. Maar dat is echt niet zo. Ik klets geregeld met collega's een op een. En in groepjes probeer ik ook wel mee te praten. Meestal gaat het over prive-dingen dan over het werk eigenlijk.
Het is eigenlijk zo dat er van mij verwacht word dat ik steeds vertel en laat zien hoe leuk ik mijn werk vind. Dat moet ik vanuit mijzelf doen en vind ik lastig.
Je eerdere reacties komen op mij nu niet leuk over en gaan vooral om collega-interactie. Maar nu zeg je dat dat niet het probleempunt is. OK.
Niemand zegt 36 keer op een dag hoe leuk zijn baan is (tenminste, ik ken ze gelukkig niet). Maar door initiatief te tonen, desnoods door de WK poule te organiseren, collega's op de hoogte te houden waar je mee bezig bent, grapjes te maken over het werk, koffie te drinken en daarna zeggen: "zo ik ga weer even lekker verder, ik zit er helemaal in vandaag".... het zijn allemaal kleine dingen en niet op alle takken van werk toepasbaar... maar dit soort dingen bepalen mede hoe anderen zien of je het naar je zin hebt op werk.
Heb je het naar je zin daar? Wat vind jij nu leuk aan jouw werk? Of zit je daar alleen maar je geld binnen te schrapen en kan de rest je niet bommen? Zit je uberhaupt lekker in je vel?
nou dat soort dingen zeg ik ook wel van, goh, leuk. grappig. etc. etc. Maar dat is niet echt mee praten nee. Neefjes en nichtjes heb ik niet nee.
Maar zoals ik al zei, het issue ligt niet bij het kinder-onderwerp. Dat was slechts een voorbeeld.
Een collega laat ik (natuurlijk?) nooit in een loze ruimte praten. Het komt nu over alsof ik mijn mond niet open trek, maar dat is niet waar. Ik praat geregeld met collega's, en reageer ook als ze mij iets vertellen of vragen. In groepjes praat ik over het algemeen wel mee. Maar niet dus met alles.
Het klinkt nu net alsof ik hele dag niets zeg en naar het plafond staar of met mn hand onder mn hoofd verveeld om mij heen zit te kijken bij gesprekken. Maar dat is echt niet zo. Ik klets geregeld met collega's een op een. En in groepjes probeer ik ook wel mee te praten. Meestal gaat het over prive-dingen dan over het werk eigenlijk.
Het is eigenlijk zo dat er van mij verwacht word dat ik steeds vertel en laat zien hoe leuk ik mijn werk vind. Dat moet ik vanuit mijzelf doen en vind ik lastig.
Je eerdere reacties komen op mij nu niet leuk over en gaan vooral om collega-interactie. Maar nu zeg je dat dat niet het probleempunt is. OK.
Niemand zegt 36 keer op een dag hoe leuk zijn baan is (tenminste, ik ken ze gelukkig niet). Maar door initiatief te tonen, desnoods door de WK poule te organiseren, collega's op de hoogte te houden waar je mee bezig bent, grapjes te maken over het werk, koffie te drinken en daarna zeggen: "zo ik ga weer even lekker verder, ik zit er helemaal in vandaag".... het zijn allemaal kleine dingen en niet op alle takken van werk toepasbaar... maar dit soort dingen bepalen mede hoe anderen zien of je het naar je zin hebt op werk.
Heb je het naar je zin daar? Wat vind jij nu leuk aan jouw werk? Of zit je daar alleen maar je geld binnen te schrapen en kan de rest je niet bommen? Zit je uberhaupt lekker in je vel?
vrijdag 7 mei 2010 om 15:13
quote:Heyjij schreef op 07 mei 2010 @ 15:09:
ik weet van mijzelf dat ik terughoudend/onzeker kan overkomen. Ben ook jaloers op de mensen die met iedereen een praatje aan kan knopen en altijd wat te vertellen weet. Zou dat graag ook willen.
Die mensen hebben vaak van iedereen wat onthouden zodat ze altijd een praatje op het " niveau " van een ander kunnen maken.
Als jij weet dat jouw collega een enorme voetbalfanaat is kun je 's morgens even snel de sportpagina doornemen zodat je kunt zeggen " jeetje, hebben ze wéér verloren? zwaar weekend gehad zeker ? "
ik weet van mijzelf dat ik terughoudend/onzeker kan overkomen. Ben ook jaloers op de mensen die met iedereen een praatje aan kan knopen en altijd wat te vertellen weet. Zou dat graag ook willen.
Die mensen hebben vaak van iedereen wat onthouden zodat ze altijd een praatje op het " niveau " van een ander kunnen maken.
Als jij weet dat jouw collega een enorme voetbalfanaat is kun je 's morgens even snel de sportpagina doornemen zodat je kunt zeggen " jeetje, hebben ze wéér verloren? zwaar weekend gehad zeker ? "
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 mei 2010 om 15:15
En enthousiasme tonen over je werk; inderdaad door het aandragen van nieuwe ideeën ,niet al vijf minuten voor je weg mag je jas aan doen, het aanschaffen en zo af en toe eens vullen van de dropjespot, het actief deelnemen aan vergaderingen,... dat soort dingen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
