
Mijn vriend heeft leukemie
zaterdag 7 februari 2009 om 22:46
Mijn vriend heeft nou zo'n 3 jaar leukemie.Hij was net op tijd opgenomen,de politie stond voor de deur omdat hij zijn bloed had laten controleren en het bleek een levensbedrijgende situatie tezijn, ze zochten hem.Daarna volgde eenaantal opnames en 4 chemokuren.Ik ga meestal mee naar de ziekenhuis afspraken al ben ik een paar x niet geweest omdat ik zelf ziek was en een kuur voor mijn lever kreeg waar je ook heel beroerd van wordt(een lichte soort chemokuur)Gelukkig is dat voorbij en is het virus mijn lichaam uit,maar ik heb ook nog psychische problemen waardoor sommige dingen langs me heen zijn gegaan(+concentatie problemen nml ADHD).Alleen nu weet ik niet wat de echte prognose van mijn vriend is(ik heb het tot nu toe niet durven vragen ook omdat hij erbij was en het er niet van gekomen is).Nu heb ik me voor genomen om de volgende x de dokter even apart tevragen(eigenlijk zou ik gewoon willen bellen maar hij loopt bij het VU en heeft verschillende artsen dus ik weet niet naar wie ik dan vragen moet)en het dan aan hem tevragen als mijn vriend er niet bij is. hoe het er nou echt voor staat.Heeft een van jullie hier ervaring mee,en wat zou jij me aanraden in deze situatie?
-ik moet erbij vertellen dat mijn vriend van Turkse afkomst is en er dus al een kleine taal bariere is tussen de arts en hem(hij praat verder goed Nederlands hoor maar begrijpt soms de medische taal niet direct-ik ook niet trouwens)+hij kijkt erg tegen een arts op waardoor hij zich vaak groter houd dan hij in werkelijkheid is.Ik ben meestal degene die zegt"maar je hebt toch hier of daar last van?"als de arts wat vraagt.Heeft iemand een tip?
Ik open dit topic om erover tepraten en wat steun tezoeken
Groetjes Spongebabe
-ik moet erbij vertellen dat mijn vriend van Turkse afkomst is en er dus al een kleine taal bariere is tussen de arts en hem(hij praat verder goed Nederlands hoor maar begrijpt soms de medische taal niet direct-ik ook niet trouwens)+hij kijkt erg tegen een arts op waardoor hij zich vaak groter houd dan hij in werkelijkheid is.Ik ben meestal degene die zegt"maar je hebt toch hier of daar last van?"als de arts wat vraagt.Heeft iemand een tip?
Ik open dit topic om erover tepraten en wat steun tezoeken
Groetjes Spongebabe