Thuis
alle pijlers
Kat met dwangneurose - hoe corrigeren?
maandag 14 juni 2010 om 21:46
Ik betwijfel of iemand het antwoord weet - maar goed, ik probeer het gewoon.
Mijn kat heeft de laatste jaren flink wat voor haar kiezen gekregen - de oude kat is gestorven, er is een kitten bijgekomen die nu weer is gestorven, ik ben uit huis gegaan en ze heeft artrose gekregen.
Dit heeft tot aardig veel stress en pijn geleid. We hebben een tijdje anti-stress pillen gegeven, maar aangezien ze een hekel heeft aan pillen toegediend te krijgen, leverde dat ook stress op en begon ze een hekel te krijgen aan mijn pa. Daar zijn we dus weer gestopt.
Door de stress en pijn is ze zich overmatig gaan wassen op de plekken waar de pijn zit, en begon ze overal kale plekken te krijgen (rug, achterpoten, zijkanten, stukje van staart). Ik kreeg opeens een Sphynx-kat! De dierenarts heeft uiteindelijk vloeibare medicatie gegeven voor haar artrose, en die sloeg goed aan. Het wassen bleef echter. Volgens de dierenarts is het een dwangneurose.
Nu heeft ze ook vloeibare medicatie tegen de stress, wat goed helpt. Ze begint zelfs weer kleine haartjes te krijgen.
Maar zelfs nu is ze nog veel te vaak aan het wassen. Ze weet dat het niet mag, want je hoeft haar naam maar te zeggen en dan kijkt ze meteen zo "onschuldig" op, zoals alleen katten en kinderen dat kunnen. Of ze gaat onder het bed verder. Waarschijnlijk is het gewoon een kwestie van heel vaak corrigeren voordat het een beetje overgaat.
Maar wat is nu de beste manier van corrigeren?
Boos worden? Dat werkt denk ik ook niet erg stressverlagend. Daarnaast vind ik het ook niet leuk om constant boos te zijn op mijn kat, want ik zie haar al veel te weinig en dan wil ik het wel leuk houden.
Dus ik ben nu 'lief' aan het corrigeren: als ze het gaat doen leidt ik haar meestal af met knuffelen. Dat is wel leuker om te doen maar werkt het wel? Of het gaat ze het nu juist doen om aandacht te krijgen?
Dus in het kort : wie heeft er ook een kat (gehad) die een irritante gewoonte heeft, die hij/zij minstens 20 keer per uur wil uitvoeren, en hoe leer je dat af?
Mijn kat heeft de laatste jaren flink wat voor haar kiezen gekregen - de oude kat is gestorven, er is een kitten bijgekomen die nu weer is gestorven, ik ben uit huis gegaan en ze heeft artrose gekregen.
Dit heeft tot aardig veel stress en pijn geleid. We hebben een tijdje anti-stress pillen gegeven, maar aangezien ze een hekel heeft aan pillen toegediend te krijgen, leverde dat ook stress op en begon ze een hekel te krijgen aan mijn pa. Daar zijn we dus weer gestopt.
Door de stress en pijn is ze zich overmatig gaan wassen op de plekken waar de pijn zit, en begon ze overal kale plekken te krijgen (rug, achterpoten, zijkanten, stukje van staart). Ik kreeg opeens een Sphynx-kat! De dierenarts heeft uiteindelijk vloeibare medicatie gegeven voor haar artrose, en die sloeg goed aan. Het wassen bleef echter. Volgens de dierenarts is het een dwangneurose.
Nu heeft ze ook vloeibare medicatie tegen de stress, wat goed helpt. Ze begint zelfs weer kleine haartjes te krijgen.
Maar zelfs nu is ze nog veel te vaak aan het wassen. Ze weet dat het niet mag, want je hoeft haar naam maar te zeggen en dan kijkt ze meteen zo "onschuldig" op, zoals alleen katten en kinderen dat kunnen. Of ze gaat onder het bed verder. Waarschijnlijk is het gewoon een kwestie van heel vaak corrigeren voordat het een beetje overgaat.
Maar wat is nu de beste manier van corrigeren?
Boos worden? Dat werkt denk ik ook niet erg stressverlagend. Daarnaast vind ik het ook niet leuk om constant boos te zijn op mijn kat, want ik zie haar al veel te weinig en dan wil ik het wel leuk houden.
Dus ik ben nu 'lief' aan het corrigeren: als ze het gaat doen leidt ik haar meestal af met knuffelen. Dat is wel leuker om te doen maar werkt het wel? Of het gaat ze het nu juist doen om aandacht te krijgen?
Dus in het kort : wie heeft er ook een kat (gehad) die een irritante gewoonte heeft, die hij/zij minstens 20 keer per uur wil uitvoeren, en hoe leer je dat af?
Liever elitair dan een pauper!
maandag 14 juni 2010 om 21:54
maandag 14 juni 2010 om 21:56
maandag 14 juni 2010 om 21:57
Bij onze dierenartspraktijk zit iemand die gedragstherapeut is. Voor dieren dus. Ik kwam eerst niet meer bij toen ze voorstelden die eens in stelling te brengen toen er hier na de dood van een van de katten de rest van het padje was, maar het heeft tot mijn verbazing echt geholpen.
Misschien hebben ze ook zo'n therapeut bij jullie in de praktijk, of weten ze iemand in de buurt. Niet geschoten altijd mis
Misschien hebben ze ook zo'n therapeut bij jullie in de praktijk, of weten ze iemand in de buurt. Niet geschoten altijd mis
maandag 14 juni 2010 om 22:04
Mijn kat (nu overleden) had dit ook, en mij werd verteld dat ze allergisch was voor vlooien. Ze hoefde er maar 1 te hebben en zat zichzelf dan als een bezetene te wassen totdat ze kale plekken had en soms zelfs bloed.
Ik gaf haar dus altijd anti vlooien druppels, maar soms kreeg ze het toch weer, en dan kreeg ze bij de dierenarts 2 injecties, een vitamineshot en iets tegen de jeuk, en een strip antibiotica. Dan ging het weer 4 tot 5 maanden goed.
Ik gaf haar dus altijd anti vlooien druppels, maar soms kreeg ze het toch weer, en dan kreeg ze bij de dierenarts 2 injecties, een vitamineshot en iets tegen de jeuk, en een strip antibiotica. Dan ging het weer 4 tot 5 maanden goed.
het is hier binnen beter dan buiten
maandag 14 juni 2010 om 22:06
Toen mijn kat te veel likte aan open abcessen heb ik wel een kraag omgedaan op de momenten dat ik er niet was. Als ik er wel was mocht hij af en iedere keer als ze wel likte sloeg ik met een tijdschrift zachtjes op de grond. Dat vond ze in mijn geval geen fijn geluid en ze was meteen afgeleid. Als je dit consequent doet dan gaan ze het likken met het geluid associeren en houden ze er mee op om te voorkomen dat dat vervelende geluid dan komt. Daardoor is het bij haar over gegaan. Resultaat was wel dat ze een poosje tijdschriften geen leuke dingen meer vond maar ook dat ging wel over.
Ik hoor ook wel eens om iets te gooien waar ze van schrikken/opkijken maar wat ze niet met jou associeren. En dan niet naar de kat gooien maar ruim naast.
O trouwens je kunt de kraag zo kort afknippen dat je kat net niet aan die plekken kan likken maar wel kan eten/drinken.
Ik hoor ook wel eens om iets te gooien waar ze van schrikken/opkijken maar wat ze niet met jou associeren. En dan niet naar de kat gooien maar ruim naast.
O trouwens je kunt de kraag zo kort afknippen dat je kat net niet aan die plekken kan likken maar wel kan eten/drinken.
maandag 14 juni 2010 om 22:07
Onze kat was ook verandert door de stress in een kale kat,dat is echt heel zielig en ziet er ook niet uit...
Bij hem hielpen de pilletjes van de dierenarts wel en ook hebben we nu een stekker met lavendelgeur in het stopcontact zitten wat rustgevend werkt(tip van dierenarts) Pas na een paar maanden hielp het dwangmatig likken pas op en kreeg hij weer haar dus ik hoop dat dat bij jouw kat ook goed gaat komen!
Bij hem hielpen de pilletjes van de dierenarts wel en ook hebben we nu een stekker met lavendelgeur in het stopcontact zitten wat rustgevend werkt(tip van dierenarts) Pas na een paar maanden hielp het dwangmatig likken pas op en kreeg hij weer haar dus ik hoop dat dat bij jouw kat ook goed gaat komen!
kijk altijd wat je hebt en niet wat je niet hebt...
maandag 14 juni 2010 om 22:13
Heb je ook al die Feliway geprobeerd in het stopcontact? Ik heb ook een kat gehad die gestressed was, toen ik ex het huis had uitgezet was het over. Feliway hielp ook goed en steeds afleiden als die het deed. En als ik UHHH zei dan wist die dat hij moest ophouden met het kapot likken.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 14 juni 2010 om 22:15
veel katten doen het goed op antidepressiva hoorde ik. Bij mensen werkt dat ook tegen dwangneuroses.
Dus zou weer met de dierenarts gaan praten als het echt erg is. Persoonlijk weet ik niet of ik een paar kale plekken waar ze weinig last van heeft en een verder happy kat het zou geven, maar het is een suggestie.
Dus zou weer met de dierenarts gaan praten als het echt erg is. Persoonlijk weet ik niet of ik een paar kale plekken waar ze weinig last van heeft en een verder happy kat het zou geven, maar het is een suggestie.
maandag 14 juni 2010 om 22:21
Hoera, toch nog veel reacties. Had ik niet verwacht.
Bieb, zo doe ik het nu inderdaad. Knuffelen, kop weghouden, aandacht afleiden... Hoewel ik ook nog wel eens geïrriteerd roep dat ze nu echt wel schoon is.
Plantenspuit geeft veel stress denk ik. Daarnaast gaat ze daarvan eerder de hele dag chagrijnig onder mijn bed liggen, en dan zie ik al helemaal niet meer wat ze doet. (Hoewel ik het geluid ondertussen ook heel goed kan onderscheiden. )
Een kraag vond de dierenarts niet zo'n goed idee. Waarom weet ik eigenlijk niet (kat woont dus bij mijn ouders, en zij doen altijd de bezoeken). Hij stelde wel prednison voor, maar dat was wel voor we de 'gewone' stresspillen kregen. Prednison zien we als het allerlaatste middel, als niks anders helpt.
De oorzaak is zeer waarschijnlijk stress, want ze heeft het ook een tijdje gehad toen ik net uit huis was, alleen toen bij haar buik, en pijn. De kale plekken zitten ook precies waar ze pijn had van artrose.
Ze had laatst wel vlooien. Zag er zelfs eentje lopen op de kale plekken. Dus dat kan wel mee hebben gespeeld. Maar het lijkt me niet dat dat de hoofdoorzaak is. Hoop wel dat het minder wordt dan, nu ze haar vlooienspul weer heeft gehad.
Loomii, ik ben wel zo iemand die zijn kat naar de psycholoog bent hoor. Mijn ma kan ik daarvan ook nog wel overtuigen, blijft alleen mijn pa over... Maar ik heb het even gegoogled, en ik zie dat er wel 1 in mijn ouders stad zit. Dus dat ga ik wel een keer in de groep gooien.
Bieb, zo doe ik het nu inderdaad. Knuffelen, kop weghouden, aandacht afleiden... Hoewel ik ook nog wel eens geïrriteerd roep dat ze nu echt wel schoon is.
Plantenspuit geeft veel stress denk ik. Daarnaast gaat ze daarvan eerder de hele dag chagrijnig onder mijn bed liggen, en dan zie ik al helemaal niet meer wat ze doet. (Hoewel ik het geluid ondertussen ook heel goed kan onderscheiden. )
Een kraag vond de dierenarts niet zo'n goed idee. Waarom weet ik eigenlijk niet (kat woont dus bij mijn ouders, en zij doen altijd de bezoeken). Hij stelde wel prednison voor, maar dat was wel voor we de 'gewone' stresspillen kregen. Prednison zien we als het allerlaatste middel, als niks anders helpt.
De oorzaak is zeer waarschijnlijk stress, want ze heeft het ook een tijdje gehad toen ik net uit huis was, alleen toen bij haar buik, en pijn. De kale plekken zitten ook precies waar ze pijn had van artrose.
Ze had laatst wel vlooien. Zag er zelfs eentje lopen op de kale plekken. Dus dat kan wel mee hebben gespeeld. Maar het lijkt me niet dat dat de hoofdoorzaak is. Hoop wel dat het minder wordt dan, nu ze haar vlooienspul weer heeft gehad.
Loomii, ik ben wel zo iemand die zijn kat naar de psycholoog bent hoor. Mijn ma kan ik daarvan ook nog wel overtuigen, blijft alleen mijn pa over... Maar ik heb het even gegoogled, en ik zie dat er wel 1 in mijn ouders stad zit. Dus dat ga ik wel een keer in de groep gooien.
Liever elitair dan een pauper!
maandag 14 juni 2010 om 22:22
Ik neem aan dat ze nog steeds medicatie krijgt tegen stress en pijn? Dat is het belangrijkste, dat ze geen pijn heeft. Het heeft tijd nodig om dit gedrag weer af te leren.
Ze zal waarschijnlijk wel rustiger worden als ze merkt dat de pijn minder is. Zeker niet straffen! Dus niet boos worden of met dingengaan gooien zodat ze schrikt. Je praat hier over een gestresste kat die pijn heeft. Dan wordt het erger. Aandacht geven is altijd goed.
Je kat zal niet meer gaan likken om aandacht te krijgen of ermee stoppen uit schuldgevoel als je haar aanspreekt. Zo 'denkt' een kat niet. Dit gedrag is een reactie op iets en als de oorzaak (pijn, stress) weggenomen wordt heb je kans dat het wassen verminderd. Als je zelf maar rustig blijft en de kat rust geeft.
Ze zal waarschijnlijk wel rustiger worden als ze merkt dat de pijn minder is. Zeker niet straffen! Dus niet boos worden of met dingengaan gooien zodat ze schrikt. Je praat hier over een gestresste kat die pijn heeft. Dan wordt het erger. Aandacht geven is altijd goed.
Je kat zal niet meer gaan likken om aandacht te krijgen of ermee stoppen uit schuldgevoel als je haar aanspreekt. Zo 'denkt' een kat niet. Dit gedrag is een reactie op iets en als de oorzaak (pijn, stress) weggenomen wordt heb je kans dat het wassen verminderd. Als je zelf maar rustig blijft en de kat rust geeft.
maandag 14 juni 2010 om 22:30
Dat tijdschriftidee vind ik een goede. Met iets gooien doe ik af en toe wel als ze aan de andere kant van de kamer is en niet luistert, maar dan kan ik het ook weer terug gaan halen, 20 keer per uur. Kan ik wel mijn sportschoolabo opzeggen denk ik!
Dat ding voor in het stopcontact, daar kan ik ook wel eens naar kijken. Esra, fijn dat het bij jouw kat uiteindelijk is opgehouden. Bij mijn kat wordt het wel langzaam aan wat minder, plus dat ze weer korte haartjes krijgt, dus dat geeft wel goede hoop.
Windermuts, volgens de arts hebben katten er wel last van. Het waren ook geen kale plekjes meer, maar gewoon een halve kale rug en hele kale achterpoten.
Met zo'n shirt vermoordt ze me.
Dat ding voor in het stopcontact, daar kan ik ook wel eens naar kijken. Esra, fijn dat het bij jouw kat uiteindelijk is opgehouden. Bij mijn kat wordt het wel langzaam aan wat minder, plus dat ze weer korte haartjes krijgt, dus dat geeft wel goede hoop.
Windermuts, volgens de arts hebben katten er wel last van. Het waren ook geen kale plekjes meer, maar gewoon een halve kale rug en hele kale achterpoten.
Met zo'n shirt vermoordt ze me.
Liever elitair dan een pauper!
maandag 14 juni 2010 om 22:39
quote:annetd schreef op 14 juni 2010 @ 22:22:
Ik neem aan dat ze nog steeds medicatie krijgt tegen stress en pijn? Dat is het belangrijkste, dat ze geen pijn heeft. Het heeft tijd nodig om dit gedrag weer af te leren.
Ze zal waarschijnlijk wel rustiger worden als ze merkt dat de pijn minder is. Zeker niet straffen! Dus niet boos worden of met dingengaan gooien zodat ze schrikt. Je praat hier over een gestresste kat die pijn heeft. Dan wordt het erger. Aandacht geven is altijd goed.
Je kat zal niet meer gaan likken om aandacht te krijgen of ermee stoppen uit schuldgevoel als je haar aanspreekt. Zo 'denkt' een kat niet. Dit gedrag is een reactie op iets en als de oorzaak (pijn, stress) weggenomen wordt heb je kans dat het wassen verminderd. Als je zelf maar rustig blijft en de kat rust geeft.
Ik vind dit ook wel weer logisch vinden. In dit dilemma zit ik dus de hele tijd. Nou ja, mijn ouders doen natuurlijk het meeste werk, maar ik maak me wel zorgen om haar, en ik ga binnenkort twee weken op haar passen als mijn ouders weg zijn.
Als ik er ben heeft ze er sowieso al iets minder last van, omdat ze dan minder stress heeft.
Ja, die medicatie krijgt ze elke dag, voor de rest van haar leven.
Ik neem aan dat ze nog steeds medicatie krijgt tegen stress en pijn? Dat is het belangrijkste, dat ze geen pijn heeft. Het heeft tijd nodig om dit gedrag weer af te leren.
Ze zal waarschijnlijk wel rustiger worden als ze merkt dat de pijn minder is. Zeker niet straffen! Dus niet boos worden of met dingengaan gooien zodat ze schrikt. Je praat hier over een gestresste kat die pijn heeft. Dan wordt het erger. Aandacht geven is altijd goed.
Je kat zal niet meer gaan likken om aandacht te krijgen of ermee stoppen uit schuldgevoel als je haar aanspreekt. Zo 'denkt' een kat niet. Dit gedrag is een reactie op iets en als de oorzaak (pijn, stress) weggenomen wordt heb je kans dat het wassen verminderd. Als je zelf maar rustig blijft en de kat rust geeft.
Ik vind dit ook wel weer logisch vinden. In dit dilemma zit ik dus de hele tijd. Nou ja, mijn ouders doen natuurlijk het meeste werk, maar ik maak me wel zorgen om haar, en ik ga binnenkort twee weken op haar passen als mijn ouders weg zijn.
Als ik er ben heeft ze er sowieso al iets minder last van, omdat ze dan minder stress heeft.
Ja, die medicatie krijgt ze elke dag, voor de rest van haar leven.
Liever elitair dan een pauper!
dinsdag 15 juni 2010 om 00:05
Weet je zeker dat het stress/dwangneurose is? Onze kat vroeger had dit ook (kale plekken van het vele wassen) en bij hem bleek het dus allergie te zijn. Misschien kan je dit eens aan je dierenarts voor leggen en vragen om anti-allergie pilletjes? Dit kreeg onze kat ook en was daarna weer helemaal behaard Dus misschien is het heel simpel op te lossen met pilletjes. Succes ermee!
Ik ben mijn eigen bananenschil
dinsdag 15 juni 2010 om 00:10
