Psyche
alle pijlers
burn-out wie ook??
donderdag 25 januari 2007 om 10:40
hoihoi,
Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben
met een burnout/overspannen.
heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd
iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.
nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch
opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,
om ervaringen uit te wisselen e.d.
gr. Phoebe
Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben
met een burnout/overspannen.
heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd
iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.
nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch
opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,
om ervaringen uit te wisselen e.d.
gr. Phoebe
zaterdag 20 oktober 2007 om 10:24
He juki, spannend hoor, ik hoop dat het goed voor je afloopt.
Zwaantje, ik vind het ook stil maar dan schrijven wij toch?!
Ik kan niet zeggen dat ik al heel dicht bij mijn herstel ben maar ik zit momenteel wel in een positieve spiraal. Ik ben deze week voor het eerst naar tai chi geweest. Ik vond het heel apart.Door je spierspanning los te laten, word je sterker, gek he?! Ik heb me meteen opgegeven voor de rest van de cursus.
Deze week heb ik veel in de groep gewerkt en ben ook langer gebleven. dat ging eigenlijk best goed alleen aan het eind van de week wordt mijn lontje ook korter. Daar moet ik alert op zijn want dan ben ik niet altijd even charmant en geduldig. Ik probeer ook wat beter naar mijn eigen gedrag te kijken als de dingen niet lopen zoals ik zou willen. Je vervalt vaak in patronen die goed bekeken niet altijd positief voor je werken. Bij boosheid trek ik me terug ipv communiceren, dat is dus niet handig dus ik probeer wat duidelijker naar mijn omgeving te zijn zodat andere mensne ook duidelijker mijn behoeftes kennen en dus daar weer op kunnen inspelen.
Het sporten gaat momenteel best lekker, ik heb weer wat meer energie!
Zwaantje, ik vind het ook stil maar dan schrijven wij toch?!
Ik kan niet zeggen dat ik al heel dicht bij mijn herstel ben maar ik zit momenteel wel in een positieve spiraal. Ik ben deze week voor het eerst naar tai chi geweest. Ik vond het heel apart.Door je spierspanning los te laten, word je sterker, gek he?! Ik heb me meteen opgegeven voor de rest van de cursus.
Deze week heb ik veel in de groep gewerkt en ben ook langer gebleven. dat ging eigenlijk best goed alleen aan het eind van de week wordt mijn lontje ook korter. Daar moet ik alert op zijn want dan ben ik niet altijd even charmant en geduldig. Ik probeer ook wat beter naar mijn eigen gedrag te kijken als de dingen niet lopen zoals ik zou willen. Je vervalt vaak in patronen die goed bekeken niet altijd positief voor je werken. Bij boosheid trek ik me terug ipv communiceren, dat is dus niet handig dus ik probeer wat duidelijker naar mijn omgeving te zijn zodat andere mensne ook duidelijker mijn behoeftes kennen en dus daar weer op kunnen inspelen.
Het sporten gaat momenteel best lekker, ik heb weer wat meer energie!
zaterdag 20 oktober 2007 om 14:33
He Zwaantje,
inderdaad, laat je door positieve verhalen zeker niet weerhouden om jouw verhaal kwijt te kunnen hier hoor. Een van de dingen die ik juist aan mijn burn-out heb overgehouden is dat ik meer open sta om anderen te helpen, en ook het idee heb dat ik dat beter kan. En ik weet echt nog heel goed hoe belangrijk dit topic in het begin voor mij geweest is, er zijn dagen geweest dat ik het wel 10 keer checkte. Het kan zo opluchten om je verhaal kwijt te kunnen, en bovendien krijg je soms best nuttige adviezen. Mensen hier kennen je niet, en kijken dus net even anders naar je situatie.
Eranma, ja, gek is dat he, dat met die spierspanning. Ik merk nog steeds dat ik af en toe mijn spieren te veel aanspan, en dat is heel vermoeiend. Maar gelukkig kan ik ze nu wel goed ontspannen als ik het merk. En ik merk ook nog steeds wel eens dat ik wat kortaf word als ik moe ben, maar dat hebben heel veel mensen. een van de dingen die ik op de meditatie cursus heb geleerd is om even te kijken wat je nou precies voelt. Als ik geirriteerd ben omdat ik moet wachten, besef ik nu sneller dat ik ongeduldig sta te zijn. En heel vaak is dat nergens voor nodig omdat je helemaal geen haast hebt. Hierdoor leg je als het ware het probleem meer bij jezelf, en dan kun je er ook meer aan doen. Ik kan het niet helemal goed uitleggen, maar als je geirriteerd bent omdat een ander niet opschiet, kun je daar niet veel aan doen. Als je beseft dat je ongeduldig bent, kun je besluiten dat dat niet nodig is. Of soms ook wel, maar dan heb je ook echt reden om boos te worden, soms is dat natuurlijk ook gewoon niet te vermijden. Of als ik me bijvoorbeeld gewoon rot voel, kan het helpen om te beseffen dat ik gewoon zenuwachtig ben voor iets. Daardoor wordt het beperkt tot dat ene, in plaats van een algemeen 'rot voelen'. Hmm, ik geloof dat ik wat wazig klink, maar ik vind het ook heel moeilijk uit te leggen, hopelijk begrijp je het een beetje.
inderdaad, laat je door positieve verhalen zeker niet weerhouden om jouw verhaal kwijt te kunnen hier hoor. Een van de dingen die ik juist aan mijn burn-out heb overgehouden is dat ik meer open sta om anderen te helpen, en ook het idee heb dat ik dat beter kan. En ik weet echt nog heel goed hoe belangrijk dit topic in het begin voor mij geweest is, er zijn dagen geweest dat ik het wel 10 keer checkte. Het kan zo opluchten om je verhaal kwijt te kunnen, en bovendien krijg je soms best nuttige adviezen. Mensen hier kennen je niet, en kijken dus net even anders naar je situatie.
Eranma, ja, gek is dat he, dat met die spierspanning. Ik merk nog steeds dat ik af en toe mijn spieren te veel aanspan, en dat is heel vermoeiend. Maar gelukkig kan ik ze nu wel goed ontspannen als ik het merk. En ik merk ook nog steeds wel eens dat ik wat kortaf word als ik moe ben, maar dat hebben heel veel mensen. een van de dingen die ik op de meditatie cursus heb geleerd is om even te kijken wat je nou precies voelt. Als ik geirriteerd ben omdat ik moet wachten, besef ik nu sneller dat ik ongeduldig sta te zijn. En heel vaak is dat nergens voor nodig omdat je helemaal geen haast hebt. Hierdoor leg je als het ware het probleem meer bij jezelf, en dan kun je er ook meer aan doen. Ik kan het niet helemal goed uitleggen, maar als je geirriteerd bent omdat een ander niet opschiet, kun je daar niet veel aan doen. Als je beseft dat je ongeduldig bent, kun je besluiten dat dat niet nodig is. Of soms ook wel, maar dan heb je ook echt reden om boos te worden, soms is dat natuurlijk ook gewoon niet te vermijden. Of als ik me bijvoorbeeld gewoon rot voel, kan het helpen om te beseffen dat ik gewoon zenuwachtig ben voor iets. Daardoor wordt het beperkt tot dat ene, in plaats van een algemeen 'rot voelen'. Hmm, ik geloof dat ik wat wazig klink, maar ik vind het ook heel moeilijk uit te leggen, hopelijk begrijp je het een beetje.
zondag 21 oktober 2007 om 20:05
Hoi nausica, je verhaal is juist erg duidelijk.
En je hebt ook helemaal gelijk hoor. Maar als ik erg ver "heen"ben dan heb ik niet zo'n zicht op mezelf. vandaag flinke ruzie gehad met mijn partner. Ik ben net elders geweest om flink uit te huilen en om mijn gedachten op een rij te zetten. dan blijkt mijn verdriet niet alleen van de ruzie te zijn maar ook van hele andere zaken waar mijn vriend niets mee te maken heeft maar ik projecteer het dan wel op hem. wat natuurlijk weer niet eerlijk is.
En je hebt ook helemaal gelijk hoor. Maar als ik erg ver "heen"ben dan heb ik niet zo'n zicht op mezelf. vandaag flinke ruzie gehad met mijn partner. Ik ben net elders geweest om flink uit te huilen en om mijn gedachten op een rij te zetten. dan blijkt mijn verdriet niet alleen van de ruzie te zijn maar ook van hele andere zaken waar mijn vriend niets mee te maken heeft maar ik projecteer het dan wel op hem. wat natuurlijk weer niet eerlijk is.
zondag 21 oktober 2007 om 22:33
Hey meiden,
Hier ook weer eens een berichtje van mij. Het is hier rustig idd!
Het gaat beter. De vermoeidheid trekt weg, de energie komt weer terug. Geen paniekaanvallen meer gehad, wel angstgevoelens. Ik moest van de psycholoog de situaties niet gaan mijden en heb een aantal opdrachten gekregen. Ik heb ze allemaal uitgevoerd, het heeft me heel veel energie gekost, maar gekgenoeg kreeg ik er ook energie voor terug!
Komende week ga ik arbeidstherapeutisch werken. 2 keer 2 uur is de bedoeling. Ik bepaal zelf mijn grenzen en hoef niets te doen wat ik niet wil. Als ik bij wijze van 2 uur alleen maar aan tafel wil zitten, thee drinken is het ook goed. Ik voel me wel lichtelijk gespannen nu. Ik hoop dat het allemaal lukt....ik denk het wel...
Groetjes, Josje
Hier ook weer eens een berichtje van mij. Het is hier rustig idd!
Het gaat beter. De vermoeidheid trekt weg, de energie komt weer terug. Geen paniekaanvallen meer gehad, wel angstgevoelens. Ik moest van de psycholoog de situaties niet gaan mijden en heb een aantal opdrachten gekregen. Ik heb ze allemaal uitgevoerd, het heeft me heel veel energie gekost, maar gekgenoeg kreeg ik er ook energie voor terug!
Komende week ga ik arbeidstherapeutisch werken. 2 keer 2 uur is de bedoeling. Ik bepaal zelf mijn grenzen en hoef niets te doen wat ik niet wil. Als ik bij wijze van 2 uur alleen maar aan tafel wil zitten, thee drinken is het ook goed. Ik voel me wel lichtelijk gespannen nu. Ik hoop dat het allemaal lukt....ik denk het wel...
Groetjes, Josje
zondag 21 oktober 2007 om 23:33
Hoi Josje,
succes komende week. Ik was ook heel nerveus toen ik na mijn vakantie weer terug ging naar hele dagen werken, maar het ging ook goed. Idd gewoon je grensen proberen aan te voelen, en daar naar handelen. Ik was nogal geneigd om te veel te doen,omdat ik zo gaag wilde dat het weer goed ging. Tot ik besefte dat dit mijn kans was om het rustig aan te doen, het goed aan te pakken etc. Niemand was er blij was geworden als ik eerst drie maansen beter was, en dan weer ziek. Nu was ik toch al ziek, dus kon ik beter goed uitzieken.... en ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb. Het klinkt alsof ji dat ook van plan bent, heel goed.
Eranma, tja, ik kan het een ander ook beter uitleggen dan het zelf toepassen hoor ;-p. Maar soms helpt het toch als je het nog eens van een ander hoort. Het lijkt me trouwens wel dat je op de goede weg bent als je na enige tijd beseft dat je verdriet ook om heel veel andere dingen ging. De meeste mensen komen daar nooit achter hoor. Hopelijk heb je volgende week een betere week.
succes komende week. Ik was ook heel nerveus toen ik na mijn vakantie weer terug ging naar hele dagen werken, maar het ging ook goed. Idd gewoon je grensen proberen aan te voelen, en daar naar handelen. Ik was nogal geneigd om te veel te doen,omdat ik zo gaag wilde dat het weer goed ging. Tot ik besefte dat dit mijn kans was om het rustig aan te doen, het goed aan te pakken etc. Niemand was er blij was geworden als ik eerst drie maansen beter was, en dan weer ziek. Nu was ik toch al ziek, dus kon ik beter goed uitzieken.... en ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb. Het klinkt alsof ji dat ook van plan bent, heel goed.
Eranma, tja, ik kan het een ander ook beter uitleggen dan het zelf toepassen hoor ;-p. Maar soms helpt het toch als je het nog eens van een ander hoort. Het lijkt me trouwens wel dat je op de goede weg bent als je na enige tijd beseft dat je verdriet ook om heel veel andere dingen ging. De meeste mensen komen daar nooit achter hoor. Hopelijk heb je volgende week een betere week.
maandag 22 oktober 2007 om 13:37
Hoi meiden
Yuki: dat is goed nieuws voor je, dat moet wel een heerlijk positief gevoel geven!
ik zit er zelf ook aan te denken om yoga/tai chi te gaan volgen. Bij de sportscholen doen ze aan een combi van die twee: bodybalance. Dat lijkt me wel wat: ik kan wel een beetje balans gebruiken
vraag me alleen af of je dan ook het hele lidmaatschap moet betalen als je alleen een lesje in de week wilt volgen, dat word dan wel een prijzige bedoeling.
Ik heb erg veel last van stemmingwisselingen, het ene moment kan ik me best goed voelen en dat kan dan vervolgens ook zo weer omslaan. Ik word daar best een beetje angstig van omdat ik zo niet echt grip krijg op mezelf.
Mijn psych vind dat ik teveel therapie krijg, het moet niet gekker worden
ik heb een keer in de week een gesprek en ik zit in groepstherapie. Ik heb niet het idee dat dat veel is. Ik merk wel dat ik erg veel behoefte heb aan bevestiging en geruststelling. Ik denk dat mijn psych vind ik dat ik teveel vragen neerleg bij hem.. wat ik inderdaad ook doe, terwijl ik ergens wel weet dat er nou eenmaal niet overal een antwoord op is!
Yuki: dat is goed nieuws voor je, dat moet wel een heerlijk positief gevoel geven!
ik zit er zelf ook aan te denken om yoga/tai chi te gaan volgen. Bij de sportscholen doen ze aan een combi van die twee: bodybalance. Dat lijkt me wel wat: ik kan wel een beetje balans gebruiken
vraag me alleen af of je dan ook het hele lidmaatschap moet betalen als je alleen een lesje in de week wilt volgen, dat word dan wel een prijzige bedoeling.
Ik heb erg veel last van stemmingwisselingen, het ene moment kan ik me best goed voelen en dat kan dan vervolgens ook zo weer omslaan. Ik word daar best een beetje angstig van omdat ik zo niet echt grip krijg op mezelf.
Mijn psych vind dat ik teveel therapie krijg, het moet niet gekker worden
ik heb een keer in de week een gesprek en ik zit in groepstherapie. Ik heb niet het idee dat dat veel is. Ik merk wel dat ik erg veel behoefte heb aan bevestiging en geruststelling. Ik denk dat mijn psych vind ik dat ik teveel vragen neerleg bij hem.. wat ik inderdaad ook doe, terwijl ik ergens wel weet dat er nou eenmaal niet overal een antwoord op is!
maandag 22 oktober 2007 om 17:23
Zwaantje, die stemmingswisseling daar heb ik ook erg veel last van. Ik ben net met de pil begonnen om te kijken of dat me wat stabieler maakt. Maar het is heel vervelend voor jezelf maar ook voor je omgeving. Achteraf schaam ik me soms voor mijn eigen gedrag.
Body balance heb ik ook een tijd gedaan en ik vond het echt heerlijk. Maar door mijn werk kon het niet meer en ik ben dus nu overgestapt naar tai chi. Het tai chi gedeelte bij de body balance is heerlijk maar toch niet te vergelijken met echt tai chi maar dat geeft niet. Als je je maar prettig voelt bij wat je doet.
Mijn conditie komt terug en dat is voor mij heel belangrijk. Ik heb altijd veel gesport en vooral als ik me down voelde, hielp het om lekker te gaan sporten. De afgelopen maanden zat mijn hartslag in no-time veel te hoog waardoor ik of niet kon of echt alles op tempo doeloe moest doen.
het gaat nu beter maar ik luister ook beter naar mijn lijf. Ik push minder. Denk nog wel eens terug aan "de oude tijden"toen alles sneller en wilder ging maar ik ben al blij dat ik nu, in een lager tempo toch lekker mijn ei kwijt kan.
Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om veel te vragen Zwaantje maar probeer voor je zelf ook antwoorden te formuleren.Vaak zoek je alleen bevestiging bij een ander en "weet"je het eigenlijk zelf wel. Tenminste dat herken ik bij mezelf.
Body balance heb ik ook een tijd gedaan en ik vond het echt heerlijk. Maar door mijn werk kon het niet meer en ik ben dus nu overgestapt naar tai chi. Het tai chi gedeelte bij de body balance is heerlijk maar toch niet te vergelijken met echt tai chi maar dat geeft niet. Als je je maar prettig voelt bij wat je doet.
Mijn conditie komt terug en dat is voor mij heel belangrijk. Ik heb altijd veel gesport en vooral als ik me down voelde, hielp het om lekker te gaan sporten. De afgelopen maanden zat mijn hartslag in no-time veel te hoog waardoor ik of niet kon of echt alles op tempo doeloe moest doen.
het gaat nu beter maar ik luister ook beter naar mijn lijf. Ik push minder. Denk nog wel eens terug aan "de oude tijden"toen alles sneller en wilder ging maar ik ben al blij dat ik nu, in een lager tempo toch lekker mijn ei kwijt kan.
Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om veel te vragen Zwaantje maar probeer voor je zelf ook antwoorden te formuleren.Vaak zoek je alleen bevestiging bij een ander en "weet"je het eigenlijk zelf wel. Tenminste dat herken ik bij mezelf.
maandag 22 oktober 2007 om 18:12
Hoi meiden,
zo gebeurt er een week niets en zo heb ik weer heel wat bij te lezen !
Even over dat sporten; ik doe al jaren aan spinning. Vanwege die burnout ben ik een tijd gestopt geweest, maar nu weer vol op bezig. Heerlijk !
Wel doe ik het gedoseerder. Waar ik me "vroeger" liet opzwepen en nog even harder / zwaarder ging, daar hou ik nu meer in. Ik luister beter naar mijn lichaam en ben met minder resultaat tevredener. (en ik zweet me evengoed het apenzuur !)
Sinds kort doe ik ook aan yoga. Het is een vorm van yoga (raja yoga) waarin je niet alleen oefeningen doet, maar ook een stuk theorie krijgt. (diepere gedachten over het leven om zo maar te zeggen...). Er gaat een wereld voor me open, al "filter" ik wel wat me wel / niet aanspreekt.
Ik moet weer even verder met koken. Doeg !
zo gebeurt er een week niets en zo heb ik weer heel wat bij te lezen !
Even over dat sporten; ik doe al jaren aan spinning. Vanwege die burnout ben ik een tijd gestopt geweest, maar nu weer vol op bezig. Heerlijk !
Wel doe ik het gedoseerder. Waar ik me "vroeger" liet opzwepen en nog even harder / zwaarder ging, daar hou ik nu meer in. Ik luister beter naar mijn lichaam en ben met minder resultaat tevredener. (en ik zweet me evengoed het apenzuur !)
Sinds kort doe ik ook aan yoga. Het is een vorm van yoga (raja yoga) waarin je niet alleen oefeningen doet, maar ook een stuk theorie krijgt. (diepere gedachten over het leven om zo maar te zeggen...). Er gaat een wereld voor me open, al "filter" ik wel wat me wel / niet aanspreekt.
Ik moet weer even verder met koken. Doeg !
donderdag 25 oktober 2007 om 09:19
Door arbo tussenpersonen word je zwaar genaait!
Moet nu al (ben een kleine 3 wk thuis) aan het werk...Ok ik heb wel aangepaste taken en ik kan naar huis als ik dat wil: in theorie. Want ik weet hoe druk het is op mijn werk, en als mijn collega's als kip zonder kop rond rennen ga ik heus niet naar huis...AAAAAAAAAAH.
Ik had naar mijn gesprek een redelijk goed plan mee genomen:
eerst 2 halve dagen werken, dan 4 halve dagen, vervolgens 2 hele 2 halve en daarna mijn 32 uur per week. Ik had het idee om steeds naar de volgende stap te gaan als ik me goed voelde bij de eerste stap.
Het werk dus niet he, die heeft het nu per week op geschreven (1 week per vorm) dat red ik dus nooit! maar dat merken ze dan wel weer!
Crisis hoor, mensen hebben echt geen oren. Ik heb wel 400x gezegd "baby stapjes" / "zodra ik meer kan doe ik dat ook" en toch willen ze het schema vast leggen.
Ik heb het niet getekend want ik kan het gewoon niet garanderen dat het zo snel goed komt. Zou het wel graag willen hoor, maar ik denk dat het er niet in zit.
Over sporten: Bij fitness first doen ze body balance bieden helaas geen "alleen groepslessen" deal.
Ik sport daar ook en doe: body jam, body combat en body balance. Sinds kort hebben ze ook pilates, maar daar ben ik nog niet heen geweest. Sporten is DE uitlaatklep voor mij....anders zit ik de hele dag thuis.
Sterkte voor iedereen...ik moest even mijn frustratie kwijt....ben nog steed gestressed voor vanmiddag!
Moet nu al (ben een kleine 3 wk thuis) aan het werk...Ok ik heb wel aangepaste taken en ik kan naar huis als ik dat wil: in theorie. Want ik weet hoe druk het is op mijn werk, en als mijn collega's als kip zonder kop rond rennen ga ik heus niet naar huis...AAAAAAAAAAH.
Ik had naar mijn gesprek een redelijk goed plan mee genomen:
eerst 2 halve dagen werken, dan 4 halve dagen, vervolgens 2 hele 2 halve en daarna mijn 32 uur per week. Ik had het idee om steeds naar de volgende stap te gaan als ik me goed voelde bij de eerste stap.
Het werk dus niet he, die heeft het nu per week op geschreven (1 week per vorm) dat red ik dus nooit! maar dat merken ze dan wel weer!
Crisis hoor, mensen hebben echt geen oren. Ik heb wel 400x gezegd "baby stapjes" / "zodra ik meer kan doe ik dat ook" en toch willen ze het schema vast leggen.
Ik heb het niet getekend want ik kan het gewoon niet garanderen dat het zo snel goed komt. Zou het wel graag willen hoor, maar ik denk dat het er niet in zit.
Over sporten: Bij fitness first doen ze body balance bieden helaas geen "alleen groepslessen" deal.
Ik sport daar ook en doe: body jam, body combat en body balance. Sinds kort hebben ze ook pilates, maar daar ben ik nog niet heen geweest. Sporten is DE uitlaatklep voor mij....anders zit ik de hele dag thuis.
Sterkte voor iedereen...ik moest even mijn frustratie kwijt....ben nog steed gestressed voor vanmiddag!
donderdag 25 oktober 2007 om 11:16
Webbje, je schrijft zelf dat je wel naar huis kan als je het niet rekt. Doe dat dan ook!!! Ik begrijp je schuldgevoel naar je collega's heel erg goed maar daar heb jij niks aan en zij ook niet.
Je wordt alleen maar beter als je de reintegratie op een voor jou goeie manier aanpakt. Als je te snel gaat dan val je weer een paar stappen terug. dat is voor jou heel slecht en je collega's hebben daar ook niks aan, al is dat van ondergeschikt belang.
Zie het als jouw grote test: Stoppen als het voor jou te zwaar wordt ongeacht hoe druk iedereen het heeft. Ik heb het zelfde mee gemaakt als jij en het ziekteproces duurt alleen maar langer als je je gaat forceren. Succes webbje!
Je wordt alleen maar beter als je de reintegratie op een voor jou goeie manier aanpakt. Als je te snel gaat dan val je weer een paar stappen terug. dat is voor jou heel slecht en je collega's hebben daar ook niks aan, al is dat van ondergeschikt belang.
Zie het als jouw grote test: Stoppen als het voor jou te zwaar wordt ongeacht hoe druk iedereen het heeft. Ik heb het zelfde mee gemaakt als jij en het ziekteproces duurt alleen maar langer als je je gaat forceren. Succes webbje!
donderdag 25 oktober 2007 om 11:25
Hoi Websje,
ik had eigenlijk hetzelfde advies als Eranma. Ik vond het in het begin ook zooooo moeilijk om 'gewoon' weg te gaan terwijl mijn collega's bleven. Zeker als ik me niet zo slecht voelde. En dat terwijl wij ieder een eigen project hebben, en zij dus niet eens mijn werk aan het doen waren. Maar er zat niks anders op dan het maar gewoon te doen, en dan wen je er vanzelf aan. Na een tijdje is dat vervelende gevoel weg, echt waar.
Niemand heeft er iets aan als je het nu veel teveel gaat forceren, en dat doe je als je iedere keer tot op of over je grenzen gaat. Je krijgt nu de gelegenheid om meer rust te nemen, maak daar gebruik van, ook al voelt dat de eerste paar keer fout.
ik had eigenlijk hetzelfde advies als Eranma. Ik vond het in het begin ook zooooo moeilijk om 'gewoon' weg te gaan terwijl mijn collega's bleven. Zeker als ik me niet zo slecht voelde. En dat terwijl wij ieder een eigen project hebben, en zij dus niet eens mijn werk aan het doen waren. Maar er zat niks anders op dan het maar gewoon te doen, en dan wen je er vanzelf aan. Na een tijdje is dat vervelende gevoel weg, echt waar.
Niemand heeft er iets aan als je het nu veel teveel gaat forceren, en dat doe je als je iedere keer tot op of over je grenzen gaat. Je krijgt nu de gelegenheid om meer rust te nemen, maak daar gebruik van, ook al voelt dat de eerste paar keer fout.
vrijdag 26 oktober 2007 om 11:00
Jullie hebben groot gelijk. Aan PZ heb ik echt niks te vrouw weet zich ook geen houding te geven t.o. mij.
Mijn collega's steunen me goed, ik heb nu tijdelijk mijn eigen kamer en als ik de ene taak af heb kan ik een nieuwe taak komen halen. Klink een beetje kinderachtig maar het werk wel.
Ik heb gister gewerkt van 13.45 tot 16.45 dat was eigenlijk iets te lang want ik begon me echt niet lekker te voelen, vandaag ga ik dus eerder weg.
Mijn collega's steunen me goed, ik heb nu tijdelijk mijn eigen kamer en als ik de ene taak af heb kan ik een nieuwe taak komen halen. Klink een beetje kinderachtig maar het werk wel.
Ik heb gister gewerkt van 13.45 tot 16.45 dat was eigenlijk iets te lang want ik begon me echt niet lekker te voelen, vandaag ga ik dus eerder weg.
vrijdag 26 oktober 2007 om 17:39
hoi meiden,
ik heb tijdje niet meer gereageerd,
zoals ik al gemeld heb, het gaat erg goed met mij.
ik heb het nog niet officieel van mijn psych gehoord,
maar ik heb een sterk vermoeden dat ik wel beter ben.
we zijn zelfs geminderd met de sessies omdat het zo goed gaat!!
moet natuurlijk niet de vroeg juigen, er zijn vast nog wel wat 'naweeen', en zoals voor de burnie wordt het natuurlijk niet meer, al heeft dat meer voordelen dan nadelen.
het klinkt misschein een beetje vreemd, maar (vriendin van mij die ook burnout is geweest zei dat ze dat ook heel erg had)
wat ik nog wel best veel heb is dat als ik een discussie heb gehad met iemand ik daar dan nog wel overna denk, en heel vaak een week later op terug kom, zeg maar ouwe koeien uit de sloot halen.
Ik kan dingen nog niet altijd helemaal los laten.
herkennen mensen dit, of zit dat gewoon in mijn karaktertje??
tot slot nog even een grappig verhaaltje, ik heb sinds een aantal weken een nieuw katje erbij, savonds ligt ie op de bankleuning,
en op een gegeven moment begint ie te dromen of valt
ie in slaap of weet ik veel wat, maar dan is het lekker rustig, en dan ineens BOEM!! issie in zijn slaap van de bank gepleurd, is al een paar x gebeurt, errug grappig! heel soms kan ik hem opvangen, maar meestal valt ie de andere kant op, zo schattig!!!
nou toodels en fijn weekend allemaal!!
xx phoebelstijntje
ik heb tijdje niet meer gereageerd,
zoals ik al gemeld heb, het gaat erg goed met mij.
ik heb het nog niet officieel van mijn psych gehoord,
maar ik heb een sterk vermoeden dat ik wel beter ben.
we zijn zelfs geminderd met de sessies omdat het zo goed gaat!!
moet natuurlijk niet de vroeg juigen, er zijn vast nog wel wat 'naweeen', en zoals voor de burnie wordt het natuurlijk niet meer, al heeft dat meer voordelen dan nadelen.
het klinkt misschein een beetje vreemd, maar (vriendin van mij die ook burnout is geweest zei dat ze dat ook heel erg had)
wat ik nog wel best veel heb is dat als ik een discussie heb gehad met iemand ik daar dan nog wel overna denk, en heel vaak een week later op terug kom, zeg maar ouwe koeien uit de sloot halen.
Ik kan dingen nog niet altijd helemaal los laten.
herkennen mensen dit, of zit dat gewoon in mijn karaktertje??
tot slot nog even een grappig verhaaltje, ik heb sinds een aantal weken een nieuw katje erbij, savonds ligt ie op de bankleuning,
en op een gegeven moment begint ie te dromen of valt
ie in slaap of weet ik veel wat, maar dan is het lekker rustig, en dan ineens BOEM!! issie in zijn slaap van de bank gepleurd, is al een paar x gebeurt, errug grappig! heel soms kan ik hem opvangen, maar meestal valt ie de andere kant op, zo schattig!!!
nou toodels en fijn weekend allemaal!!
xx phoebelstijntje
vrijdag 26 oktober 2007 om 18:35
Hoi allemaal,
goed nieuws van je Phoebe !
Waarom heb je bevestiging nodig van de psych (of je beter bent), je voelt het toch zelf het beste ?
Ik denk dat ik mezelf ook al aardig "hersteld" beschouw.
Dit komt vooral omdat ik merk dat ik op allerlei gebied anders met dingen omga.
Ik ben mondiger, doe meer waar ik zin in heb (kies voor mezelf), heb minder negatieve gedachten (of corrigeer mezelf sneller), uit m'n boosheid sneller (en blijf er minder lang in hangen) enz.
Het is eigenlijk nog steeds een veranderingsproces in mezelf. Een proces waar ik bewust mee bezig ben en die misschien nog heel lang (levenslang?) duurt. Voor me gevoel heb ik lang "stil" gestaan en was de burnout nodig om me wakker te schudden.
Maar goed, wat ik ermee wil zeggen is dat ik me ondanks dat nog steeds verder gaande veranderingsproces (of zelfontplooiing), dus ook beter voel.
De scheidslijn tussen ziek en hersteld vind ik dus een beetje vaag.
Waarschijnlijk ook wel omdat de valkuilen nog steeds op de loer liggen. De kunst is om ze te ontwijken of als je er wel in dondert, er minder diep in te duiken en er sneller uit te klimmen.
Hmmm beetje vaag stukje geloof ik, maar m'n man en kinderen hebben de stereo even hard aangezet en tja die concentratie hapert soms nog wat....
Fijn weekend allemaal !!
goed nieuws van je Phoebe !
Waarom heb je bevestiging nodig van de psych (of je beter bent), je voelt het toch zelf het beste ?
Ik denk dat ik mezelf ook al aardig "hersteld" beschouw.
Dit komt vooral omdat ik merk dat ik op allerlei gebied anders met dingen omga.
Ik ben mondiger, doe meer waar ik zin in heb (kies voor mezelf), heb minder negatieve gedachten (of corrigeer mezelf sneller), uit m'n boosheid sneller (en blijf er minder lang in hangen) enz.
Het is eigenlijk nog steeds een veranderingsproces in mezelf. Een proces waar ik bewust mee bezig ben en die misschien nog heel lang (levenslang?) duurt. Voor me gevoel heb ik lang "stil" gestaan en was de burnout nodig om me wakker te schudden.
Maar goed, wat ik ermee wil zeggen is dat ik me ondanks dat nog steeds verder gaande veranderingsproces (of zelfontplooiing), dus ook beter voel.
De scheidslijn tussen ziek en hersteld vind ik dus een beetje vaag.
Waarschijnlijk ook wel omdat de valkuilen nog steeds op de loer liggen. De kunst is om ze te ontwijken of als je er wel in dondert, er minder diep in te duiken en er sneller uit te klimmen.
Hmmm beetje vaag stukje geloof ik, maar m'n man en kinderen hebben de stereo even hard aangezet en tja die concentratie hapert soms nog wat....
Fijn weekend allemaal !!
zondag 28 oktober 2007 om 17:31
Phoebe en Yuki: kijk dit zijn de berichten, levend bewijs dat er licht is aan het einde van de tunnel, haha! Is goed om te lezen voor ons 'tunnelgangers'.
Ik heb de laatste tijd toch wel regelmatig stevige dips waarin ik me erg depressief voel en het heel zwaar heb. Dan ga ik me weer afvragen of dat allemaal bij een burn- out hoort of dat er misschien toch meer aan de hand is bij me. Volgens de psych kan het er allemaal bijhoren maar het is wel erg heftig af en toe ( en op die momenten ga ik weer twijfelen over medicatie)
en inderdaad Eranma: op het moment dat zo'n dip voorbij is schaam ik me wel eens voor mijn gedrag. Ik kan dan het gevoel wat ik had ook niet altijd meer terughalen.
Ik heb het idee dat het nu ( na ruim 6 maanden) beter zou moeten gaan en dat de dips langer weg zouden 'moeten' blijven. Tenminste, dat hoor je. Helaas heb ik het idee dat ze vaker komen...
Ik heb de laatste tijd toch wel regelmatig stevige dips waarin ik me erg depressief voel en het heel zwaar heb. Dan ga ik me weer afvragen of dat allemaal bij een burn- out hoort of dat er misschien toch meer aan de hand is bij me. Volgens de psych kan het er allemaal bijhoren maar het is wel erg heftig af en toe ( en op die momenten ga ik weer twijfelen over medicatie)
en inderdaad Eranma: op het moment dat zo'n dip voorbij is schaam ik me wel eens voor mijn gedrag. Ik kan dan het gevoel wat ik had ook niet altijd meer terughalen.
Ik heb het idee dat het nu ( na ruim 6 maanden) beter zou moeten gaan en dat de dips langer weg zouden 'moeten' blijven. Tenminste, dat hoor je. Helaas heb ik het idee dat ze vaker komen...
dinsdag 30 oktober 2007 om 10:17
hallo allemaal
een tijdje weggeweest maar nu maar even een berichtje plaatsen. fijn om te weten en te horen dat er inderdaad licht is aan het eind vna de tunnel. ook heel fijn om zulke berichtjes te lezen.
met mij gaat het wel redelijk. voel me sinds een paar weken beter in mijn vel zitten. ben in de herfstvakantie op vakantie geweest. naar duitsland. in ene huisje. zag er eerst wel tegenop. stelje voor dat je toch niet lekker wordt of duizelig. enz enz. maar daar was niks van te merken. heb me een week goed gevoeld. veel gewandeld en heerlijk rustig aan gedaan. was echt goed om te ervaren dat het goed ging. ben vorige week ook weer op mijn werk geweest. (ik sta voor de klas in het basisonderwijs). vrijdagmiddag. eerst een gesprek gehad met de directeur. we moesten zo'n plan van aanpak schrijven van de arbo. heel goed gesprek gehad. kon alles wel kwijt wat ik kwijt wilde. en daarna borrelen we altijd met de bovenbouwcollega's. klein en vertrouwd groepje voor mij. en dat was heel gezellig. geen paniek of onrustig gevoel. heel fijn om er weer te even te zijn. wel blij dat ik er nog niet hoef te werken! maar gewoon even kletsen met de collega's was heel fijn. afgesproken dat ik na de kerstvak. eens begin met een traject om terug te komen. en vorige week ook nog bij een vriendin van me geweest. die is verhuisd van zwolle naar rotterdam. ben ik in mijn eentje naar haar toegeweest. vond ik eerst ook best spannend. maar het ging hartstikke goed. kan ik ook weer bij mijn lijstje schrijven da tik dat gedaan heb.
dat was het voor nu.
groetjes en sterkte en succes met waar je mee bezig bent.
een tijdje weggeweest maar nu maar even een berichtje plaatsen. fijn om te weten en te horen dat er inderdaad licht is aan het eind vna de tunnel. ook heel fijn om zulke berichtjes te lezen.
met mij gaat het wel redelijk. voel me sinds een paar weken beter in mijn vel zitten. ben in de herfstvakantie op vakantie geweest. naar duitsland. in ene huisje. zag er eerst wel tegenop. stelje voor dat je toch niet lekker wordt of duizelig. enz enz. maar daar was niks van te merken. heb me een week goed gevoeld. veel gewandeld en heerlijk rustig aan gedaan. was echt goed om te ervaren dat het goed ging. ben vorige week ook weer op mijn werk geweest. (ik sta voor de klas in het basisonderwijs). vrijdagmiddag. eerst een gesprek gehad met de directeur. we moesten zo'n plan van aanpak schrijven van de arbo. heel goed gesprek gehad. kon alles wel kwijt wat ik kwijt wilde. en daarna borrelen we altijd met de bovenbouwcollega's. klein en vertrouwd groepje voor mij. en dat was heel gezellig. geen paniek of onrustig gevoel. heel fijn om er weer te even te zijn. wel blij dat ik er nog niet hoef te werken! maar gewoon even kletsen met de collega's was heel fijn. afgesproken dat ik na de kerstvak. eens begin met een traject om terug te komen. en vorige week ook nog bij een vriendin van me geweest. die is verhuisd van zwolle naar rotterdam. ben ik in mijn eentje naar haar toegeweest. vond ik eerst ook best spannend. maar het ging hartstikke goed. kan ik ook weer bij mijn lijstje schrijven da tik dat gedaan heb.
dat was het voor nu.
groetjes en sterkte en succes met waar je mee bezig bent.
dinsdag 30 oktober 2007 om 13:46
Hoi chefke, ik ben even vergeten hoelang jij al uit de running bent. Maar eerlijk gezegd verbaasd het mij dat je pas na de kerstvakantie aan het reintegratie traject gaat beginnen. Bij mij was dat al na 2 weken. Wel met maar 2 uurtjes, maar toch. Ik doe nl het zelfde werk als jij dus ik ben daar wel benieuwd naar.
Ben jij burnout geraakt alleen door je werk of zijn er ook nog andere redenen aan te voeren? Ik werk nu alle ochtenden en kijk 's middags het werk na. toch merk ik wel dat ik na zo'n ochtend niet meer het geduld heb om een gesprek te voeren met bv ouders, zeker niet als ze lopen te zeuren. Ook de kinderen moeten wel in de mee-werk-stand staan anders voel ik mijn lontje steeds korter worden.Ik probeer dat wel te verbloemen. Ik geniet ook van de kids hoor. In het begin voelde ik me enorm onzeker voor de groep maar dat is vrijwel verdwenen, gelukkig.
Ben jij burnout geraakt alleen door je werk of zijn er ook nog andere redenen aan te voeren? Ik werk nu alle ochtenden en kijk 's middags het werk na. toch merk ik wel dat ik na zo'n ochtend niet meer het geduld heb om een gesprek te voeren met bv ouders, zeker niet als ze lopen te zeuren. Ook de kinderen moeten wel in de mee-werk-stand staan anders voel ik mijn lontje steeds korter worden.Ik probeer dat wel te verbloemen. Ik geniet ook van de kids hoor. In het begin voelde ik me enorm onzeker voor de groep maar dat is vrijwel verdwenen, gelukkig.
dinsdag 30 oktober 2007 om 15:19
hoi eranma.
ik zit thuis vanaf begin sept dit jaar. er zijn meerdere factoren dat ik een burnout heb opgelopen maar school is wel een grote factor ja. vooral het feit dat ik met ene duo werk waarmee het niet zo mee loopt. dat is een punt waar ik in moet veranderen. en dat doe ik dan ook met behulp van een psycholoog. en verder veel ziekte in de familie en ben verhuisd.
ik had zelf ook niet zo'n idee van wanneer weer beginnen hoor. maar in samenspraak met mijn psych heb ik gezegd dat ik na de kerst weer wil beginnen. dat is prima. ik voel me er goed bij. kan ik nu nog helemaal rustig aan doen. en heb ik ook niet het idee da tik te snel begin. ik heb verder wel contact met school. en ben van plan om er ook zeker weer vaker heen te gaan. informeel gezien dan. kopje koffie drinken of 'borrelen'op de vrijdag middag.
maar hoe gaat het met jou dan? ben jij dan ook echt eruit geraakt vanwege je werk. of ook nog andere factoren. en hoe gaat het nu je steeds de ochtenden werkt?
ik zit thuis vanaf begin sept dit jaar. er zijn meerdere factoren dat ik een burnout heb opgelopen maar school is wel een grote factor ja. vooral het feit dat ik met ene duo werk waarmee het niet zo mee loopt. dat is een punt waar ik in moet veranderen. en dat doe ik dan ook met behulp van een psycholoog. en verder veel ziekte in de familie en ben verhuisd.
ik had zelf ook niet zo'n idee van wanneer weer beginnen hoor. maar in samenspraak met mijn psych heb ik gezegd dat ik na de kerst weer wil beginnen. dat is prima. ik voel me er goed bij. kan ik nu nog helemaal rustig aan doen. en heb ik ook niet het idee da tik te snel begin. ik heb verder wel contact met school. en ben van plan om er ook zeker weer vaker heen te gaan. informeel gezien dan. kopje koffie drinken of 'borrelen'op de vrijdag middag.
maar hoe gaat het met jou dan? ben jij dan ook echt eruit geraakt vanwege je werk. of ook nog andere factoren. en hoe gaat het nu je steeds de ochtenden werkt?
dinsdag 30 oktober 2007 om 18:28
Bij mij waren het net als bij jou prive omstandigheden , overlijden van familieleden, partner met problemen op verschillende gebieden waar ik mezelf in verloor en het gevoel op school niet echt gehoord te worden. Dat laatste is gegroeid. ik werk al heel lang op dezelfde school en heb nooit goed kunnen opschieten met mijn directeur. op een gegeven moment slikte ik alles in maar dat breekt je op den duur ook op.Ik maakte mijn werledje steeds kleiner om te kunnen"overleven'. Mjn invalster is er de hele week. Ik nam in het begin bv een kind mee om mee te werken, rt en daarna twee en toen een groepje. Na verloop van tijd deed ik de groep en deed zij de rt.Maar ik ben er al vanaf januari uit. Toen ik weer echt met de kinderen aan het werk moest, voelde ik me erg onzeker. Nu gaat dat al veel beter maar soms voel ik nog wel de twijfel van "oh help, het gaat toch wel goed". na school kan ik ook niet zo veel meer aan mijn kop hebben. Ik moet binnenkort weer na de bedrijfsarts, ben benieuwd wat hij zegt. ik volg nog geen vergaderingen en doe niks extra's, draai alleen 's ochtends de groep en kijk het werk van de ochtend na.
Ik probeer wel heel regelmatig te sporten want dat is goed voor me. dat doe ik als ik uit school kom. Eerst even en uurtje bv achter de pc en daarna ff wat fysieks doen. Met mijn stemmingen gaat het nog erg wisselend maar fysiek voel ik me al wel sterker dan in januari.
Wat leer jij van je psych en hoe vul jij je agen nu? ik ben gestopt bij mijn psych omdat ik niet meer verder kwam.Ik ben bij iemand anders terecht gekomen maar die is plotseling overleden. Ik heb nu wel hulp nodig maar weet niet zo 1,2,3 iemand, is lastig hoor.
Ik probeer wel heel regelmatig te sporten want dat is goed voor me. dat doe ik als ik uit school kom. Eerst even en uurtje bv achter de pc en daarna ff wat fysieks doen. Met mijn stemmingen gaat het nog erg wisselend maar fysiek voel ik me al wel sterker dan in januari.
Wat leer jij van je psych en hoe vul jij je agen nu? ik ben gestopt bij mijn psych omdat ik niet meer verder kwam.Ik ben bij iemand anders terecht gekomen maar die is plotseling overleden. Ik heb nu wel hulp nodig maar weet niet zo 1,2,3 iemand, is lastig hoor.
woensdag 31 oktober 2007 om 10:00
hoi eranma.
straks in na de kerstvakantie ga ik ook zo beginnen. eerst werk buiten de klas, kleine groepjes begeleiden enz enz. en zo langzaam aan weer voor de groep. maar wat moest jij dan snel weer beginnen voor mijn gevoel.
wat leer ik bij mijn psych. ik ben er nu drie keer geweest. en ik krijg steeds een onderwerp: nu: stressherkenning. en dat is een stukje theorie en wat vragen. die vragen heb ik beantwoord en daa rgaan we de volgende keer weer mee verder. en zo moet ik stap voor stap leren met stress om te gaan en we gaan bezig met hoe ik moet communiceren op school met bijv mijn duo. dat ik niet steeds zeg: laat maar ik doe het wel maar dat ik het probleem ook bij haar houdt en niet zelf weer meeneem in mijn hoofd. klinkt misschien wat droog hoor. maar ik heb het gevoel veel baat te hebben bij mijn psych. is een heel aardig mens. en ik heb echt het gevoel dat ze me kan helpen.
wat rot voor jou dat jou dat je niet verder kwam bij jou psych en dat die iemand anders overleden is. ik hoop voor je dat je wel verder komt met of zonder hulp.
wat doe ik zoal in de week. ik wandel veel. mijn mountainbike is weer gemaakt dus ga ik die ook weer uit de schuur halen. verder komen er nog wel eens mensen op bezoek. das gezellig. tv kijken, boodschappen doen, en achter de pc. en oh ja het huis af en toe schoon maken. soms kan ik me best wel vervelen hoor. ik heb wel een abonnement op de sportschool. maar ik kan me er niet toe zetten om daar heen te gaan. en wat doe jij verder nog naast sporten? of zijn je dagen dan eigenlijk wel gevuld , aangezien je ook halve dagen werkt.
de groetjes maar weer en ik hoor wel.
fijn om weer eens zo te kletsen met een lotgenoot.
straks in na de kerstvakantie ga ik ook zo beginnen. eerst werk buiten de klas, kleine groepjes begeleiden enz enz. en zo langzaam aan weer voor de groep. maar wat moest jij dan snel weer beginnen voor mijn gevoel.
wat leer ik bij mijn psych. ik ben er nu drie keer geweest. en ik krijg steeds een onderwerp: nu: stressherkenning. en dat is een stukje theorie en wat vragen. die vragen heb ik beantwoord en daa rgaan we de volgende keer weer mee verder. en zo moet ik stap voor stap leren met stress om te gaan en we gaan bezig met hoe ik moet communiceren op school met bijv mijn duo. dat ik niet steeds zeg: laat maar ik doe het wel maar dat ik het probleem ook bij haar houdt en niet zelf weer meeneem in mijn hoofd. klinkt misschien wat droog hoor. maar ik heb het gevoel veel baat te hebben bij mijn psych. is een heel aardig mens. en ik heb echt het gevoel dat ze me kan helpen.
wat rot voor jou dat jou dat je niet verder kwam bij jou psych en dat die iemand anders overleden is. ik hoop voor je dat je wel verder komt met of zonder hulp.
wat doe ik zoal in de week. ik wandel veel. mijn mountainbike is weer gemaakt dus ga ik die ook weer uit de schuur halen. verder komen er nog wel eens mensen op bezoek. das gezellig. tv kijken, boodschappen doen, en achter de pc. en oh ja het huis af en toe schoon maken. soms kan ik me best wel vervelen hoor. ik heb wel een abonnement op de sportschool. maar ik kan me er niet toe zetten om daar heen te gaan. en wat doe jij verder nog naast sporten? of zijn je dagen dan eigenlijk wel gevuld , aangezien je ook halve dagen werkt.
de groetjes maar weer en ik hoor wel.
fijn om weer eens zo te kletsen met een lotgenoot.
dinsdag 6 november 2007 om 16:32
Hoi chefke, ik ben bij de bedrijfsarts geweest en er komen gelukkig geen uren bij. Ik heb dit jaar gelukkig een leuke groep dat scheelt een hoop.
Ik heb er moeite mee om mijn werk niet in mijn hoofd mee naar huis te nemen. Ik droom zelfs regelmatig over school.De ochtend draaien gaat best goed maar ik loop bv geen pleinwacht. de pauze heb ik echt even nodig om ff mijn hoofd leeg te krijgen.Ik begin me wel een beetje bezorgd te maken over het feit dat ik over niet al te lange tijd al een jaar ziek ben. Maar ja, zorgen maken helpt niet. Voor mijn gevoel heb ik nu minder rek, emotioneel, mentaal en fysiek.Daarom ben ik eerder moe en dan word ik prikkelbaar wat voor de klas niet handig is. Ik hoop wel dat die rek weer terug komt.
Als ik thuis kom ga ik bijna altijd achter de pc en zit op verschillende fora. Ik heb nu via internet contact gekregen met een mevrouw die mij vrijwillig begelidt via de pc. vandaag hebben we een uur op msn gezeten en hebben we een stukje rouwverwerking gedaan. het deed me wel erg goed.
Ik heb er geen behoefte aan om op bezoek te gaan of bezoek te krijgen. Ik vind het wel rustig zo thuis. Dus naast het sporten, boodschappen, koken en de was, doe ik niet echt veel.'s Avonds kijk ik graag tv en lig ik lekker op de bank tegen mijn vriend aan.Morgen heb ik een soort studiedag, ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Wat jij bij je psych leert zou ook goed voor mij zijn. Zou je mij willen vertellen in welke stad die psych woont of bij welke grote stad in de buurt? Misschien is het iets voor mij.
Groetjes en tot mails
Ik heb er moeite mee om mijn werk niet in mijn hoofd mee naar huis te nemen. Ik droom zelfs regelmatig over school.De ochtend draaien gaat best goed maar ik loop bv geen pleinwacht. de pauze heb ik echt even nodig om ff mijn hoofd leeg te krijgen.Ik begin me wel een beetje bezorgd te maken over het feit dat ik over niet al te lange tijd al een jaar ziek ben. Maar ja, zorgen maken helpt niet. Voor mijn gevoel heb ik nu minder rek, emotioneel, mentaal en fysiek.Daarom ben ik eerder moe en dan word ik prikkelbaar wat voor de klas niet handig is. Ik hoop wel dat die rek weer terug komt.
Als ik thuis kom ga ik bijna altijd achter de pc en zit op verschillende fora. Ik heb nu via internet contact gekregen met een mevrouw die mij vrijwillig begelidt via de pc. vandaag hebben we een uur op msn gezeten en hebben we een stukje rouwverwerking gedaan. het deed me wel erg goed.
Ik heb er geen behoefte aan om op bezoek te gaan of bezoek te krijgen. Ik vind het wel rustig zo thuis. Dus naast het sporten, boodschappen, koken en de was, doe ik niet echt veel.'s Avonds kijk ik graag tv en lig ik lekker op de bank tegen mijn vriend aan.Morgen heb ik een soort studiedag, ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Wat jij bij je psych leert zou ook goed voor mij zijn. Zou je mij willen vertellen in welke stad die psych woont of bij welke grote stad in de buurt? Misschien is het iets voor mij.
Groetjes en tot mails
woensdag 7 november 2007 om 11:03
hoi eranma
dat van jou klinkt heel herkenbaar. ik neem ook altijd alles mee naar huis in mijn hoofd. en droom dan alles door elkaar die nacht. heel vervelend.
wel fijn voor je dat je iemand hebt gevonden waar je goed mee kan praten. ik heb wel gemerkt dat het wel moet klikken tussen hulpverlener en 'patient'. bij mijn psych kan ik hele goed praten, ik heb echt het gevoel dat ze me begrijopt en daardoor kan helpen. het zit hem bij mij in het leren loslaten. dus als je een gesprek hebt gehad op school met bijv een ouder dat je dat gepsrek op school laat en niet weer mee neemt in je hoofd. en ik moet leren 'aarden' zoals zij dat noemt. ik sprong nu altijd van hot naar her. werk, scouting, sociale bezigheden enz enz. maar zagt de psych. neem je ondertijd af en toe ook wel even rust voor je zelf. bijv. op school. als de dag om is, de vragen bij je zelf stellen: hoe ging het vandaag, hoe voelde het......
concrete dingen die ik wel kan gebruiken en die ik nu niet doe. dat loslaten dat is nog wel lastiger hoor om dat te kunnen. maar goed, we werken eraan.
mijn psych zit in zwolle. ben doorverwezen door mijn huisarts. eerst naar een man. een wat oudere man. daar had ik een intake. na dat hij dat had aangehoord vroeg hij of hij me weer door mocht verwijzen naar een andere psych. een wat jongere vrouw, in de 30. (ik ben 26). daar heeft hij een soort van samewerkingsverband mee. vond ik prima. en bij haar klikt het dus heel goed.
dat van jou klinkt heel herkenbaar. ik neem ook altijd alles mee naar huis in mijn hoofd. en droom dan alles door elkaar die nacht. heel vervelend.
wel fijn voor je dat je iemand hebt gevonden waar je goed mee kan praten. ik heb wel gemerkt dat het wel moet klikken tussen hulpverlener en 'patient'. bij mijn psych kan ik hele goed praten, ik heb echt het gevoel dat ze me begrijopt en daardoor kan helpen. het zit hem bij mij in het leren loslaten. dus als je een gesprek hebt gehad op school met bijv een ouder dat je dat gepsrek op school laat en niet weer mee neemt in je hoofd. en ik moet leren 'aarden' zoals zij dat noemt. ik sprong nu altijd van hot naar her. werk, scouting, sociale bezigheden enz enz. maar zagt de psych. neem je ondertijd af en toe ook wel even rust voor je zelf. bijv. op school. als de dag om is, de vragen bij je zelf stellen: hoe ging het vandaag, hoe voelde het......
concrete dingen die ik wel kan gebruiken en die ik nu niet doe. dat loslaten dat is nog wel lastiger hoor om dat te kunnen. maar goed, we werken eraan.
mijn psych zit in zwolle. ben doorverwezen door mijn huisarts. eerst naar een man. een wat oudere man. daar had ik een intake. na dat hij dat had aangehoord vroeg hij of hij me weer door mocht verwijzen naar een andere psych. een wat jongere vrouw, in de 30. (ik ben 26). daar heeft hij een soort van samewerkingsverband mee. vond ik prima. en bij haar klikt het dus heel goed.
woensdag 7 november 2007 om 12:01
hoi meiden,
Mijn voorgevoel klopte, ik ben ongeveer wel beter!!
paar kleine dingetjes, maar dat hebben niet-burnies ook,
geen mens is tenslotte perfect.
merk ook echt wel een verschil, weer zin om dingen te doen
enzo, en meer energie.
tis nu natuurlijk wel de kunst om dit vol te houden,
en niet weer in de valkuilen stappen van net zo veel
werken als voorheen, en perfect moet zijn van mezelf en zo.
ben wel erg trots op mezelf!!
wil wel de mensen die 'nog niet zo ver zijn'
ff een hart onder de riem steken.
ik dacht in het begin oww god ik word nooit meer beter,
en zie hier....
heb het idee dat ik erg veel geleerd heb van mijn burnout
en nog steeds doe.
ik doe er alles aan om niet meer zo te leven als voor de burnout.
zo, en nu ga ik ff spurten.
grtz phoebs
Mijn voorgevoel klopte, ik ben ongeveer wel beter!!
paar kleine dingetjes, maar dat hebben niet-burnies ook,
geen mens is tenslotte perfect.
merk ook echt wel een verschil, weer zin om dingen te doen
enzo, en meer energie.
tis nu natuurlijk wel de kunst om dit vol te houden,
en niet weer in de valkuilen stappen van net zo veel
werken als voorheen, en perfect moet zijn van mezelf en zo.
ben wel erg trots op mezelf!!
wil wel de mensen die 'nog niet zo ver zijn'
ff een hart onder de riem steken.
ik dacht in het begin oww god ik word nooit meer beter,
en zie hier....
heb het idee dat ik erg veel geleerd heb van mijn burnout
en nog steeds doe.
ik doe er alles aan om niet meer zo te leven als voor de burnout.
zo, en nu ga ik ff spurten.
grtz phoebs
woensdag 7 november 2007 om 17:29
Ja CHefke loslaten vind ik ook erg lastig. Maar soms droom ik over school en dan zijn dat hele onnozele dingen, niet iets waar ik me druk om maak. Nu word ik vaak rond 5 uur wakker en slaap dan niet meer. Dat is niet zo goed voor een burnie! Toch voel ik me deze week iets beter dan vorige week.Het gesprek met die mevrouw heeft me goed gedaan. Weer een stukje verdriet los gelaten.
He Phoebs, ik ben blij voor je, hartstikke goed hoor zoals het met je gaat.Super!
He Phoebs, ik ben blij voor je, hartstikke goed hoor zoals het met je gaat.Super!
