Relaties
alle pijlers
En hier leuteren we weer lekker offtopic door ....
zaterdag 27 oktober 2007 om 14:27
quote:mamzelle schreef op 27 oktober 2007 @ 14:10:
Ja, de rest is allemaal kat. Die laatste neem ik gelijk mee, wat een skatje.
Hoe zat het nou met de labeltjes? Wat gaat het goede doel doen met de labeltjes? Labeltjes of de zakjes?
labeltjes ...
ik had het er met mijn collega over omdat ik de logica niet zie thee labeltjes en korting op een rolstoel en aanverwante artikelen ....
weet nog steeds niet psies hoe t zit. maar goed lekker boeiend , als ze thee labeltjes nodig heeft ... dan spaar ik ze wel hoor .... logica of niet .....
je moet ook niet alles willen begrijpen in deze wereld . denk ik dan ...
Ja, de rest is allemaal kat. Die laatste neem ik gelijk mee, wat een skatje.
Hoe zat het nou met de labeltjes? Wat gaat het goede doel doen met de labeltjes? Labeltjes of de zakjes?
labeltjes ...
ik had het er met mijn collega over omdat ik de logica niet zie thee labeltjes en korting op een rolstoel en aanverwante artikelen ....
weet nog steeds niet psies hoe t zit. maar goed lekker boeiend , als ze thee labeltjes nodig heeft ... dan spaar ik ze wel hoor .... logica of niet .....
je moet ook niet alles willen begrijpen in deze wereld . denk ik dan ...
zaterdag 27 oktober 2007 om 16:16
Het is weer zover. Ik ben weer waar we 1,5 jaar geleden waren. Ik voelde al dat M. depri aan het worden was. Gister gebeld en ja ik merkte en hoorde het. Hij kwaad de telefoon erop gegooid. Ik nog een email gestuurd dat ik morgenavond kom. Niets gehoord. Vanochtend een email gestuurd, nog niets. Toen een sms, kreeg een antwoord "nee". Hij is weer bij af als toen 1,5 jaar geleden. Met niemand contact willen en zich opsluiten. Gister vertelde hij nog even van wat lichamelijke problemen maar hij zei dat hij niet kan opbrengen om naar de ha te gaan. Uiteraard zijn de moedervlekken ook nog niet weg. Gelukkig komt mijn vriendin vanaaf. Helaas kan ik het er niet met haar over hebben het woord M. kan niet vallen bij haar. Dus voel me rot en kan nergens terecht. Ik weet dat het zijn verantwoordelijkheid is dat hij naar de klote gaat maar het doet zo'n pijn het te zien. En het is zo onnodig, als hij iets minder koppig was. Hij is buiten zijn schuld 2 jaar geleden ontslagen en weigert tot vandaag een uitkering. Ik begrijp hem soms niet. Nou meestal niet.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 27 oktober 2007 om 16:31
myleen iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen leven , als hij geen hulp wilt waarom probeer je het hem dan steeds door zijn strot te douwen ?
en vind je het daarna ook nog raar dat hij bot lomp en boos tegen je doet ?
jij bent niet terug bij af als in 1.5 jaar geleden, hij is dat ... jij hebt een keuze ... je kan je handen er vanaf trekken of je kan je er weer heerlijk in mee laten zuigen ....
wat voor voldoening krijg je van deze verstandshouding????
waarom ga je hier iedere keer in mee ?
wat levert het je op ?
jij kan hem niet helpen hij moet het zelf doen.
en vind je het daarna ook nog raar dat hij bot lomp en boos tegen je doet ?
jij bent niet terug bij af als in 1.5 jaar geleden, hij is dat ... jij hebt een keuze ... je kan je handen er vanaf trekken of je kan je er weer heerlijk in mee laten zuigen ....
wat voor voldoening krijg je van deze verstandshouding????
waarom ga je hier iedere keer in mee ?
wat levert het je op ?
jij kan hem niet helpen hij moet het zelf doen.
zaterdag 27 oktober 2007 om 16:38
zaterdag 27 oktober 2007 om 16:47
quote:mylenevalerie schreef op 27 oktober 2007 @ 16:16:
Het is weer zover. Ik ben weer waar we 1,5 jaar geleden waren. Ik voelde al dat M. depri aan het worden was. Gister gebeld en ja ik merkte en hoorde het.
dus hij is weer terug bij af , het is zijn depressie ,... niet het jouwe
Hij kwaad de telefoon erop gegooid. Ik nog een email gestuurd dat ik morgenavond kom. Niets gehoord. Vanochtend een email gestuurd, nog niets. Toen een sms, kreeg een antwoord "nee". Hij is weer bij af Met niemand contact willen en zich opsluiten.
als hij continue NEE zegt , waarom kom jij dan steeds met hulp die hij toch niet wilt ? en waarom ben je dan teleurgesteld als hij boos word ?
Gister vertelde hij nog even van wat lichamelijke problemen maar hij zei dat hij niet kan opbrengen om naar de ha te gaan. Uiteraard zijn de moedervlekken ook nog niet weg.
het zijn zijn moeder vlekken , niet de jouwe ... zijn probleem .. niet het jouwe.... maak het dus niet jou probleem !!
Ik weet dat het zijn verantwoordelijkheid is dat hij naar de klote gaat maar het doet zo'n pijn het te zien.
als je dan weet dat het zijn verantwoording is ... waarom voel je je dan toch verantwoordelijk ??? waarom voel je dan telkens de noodzaak hem te willen helpen terwijl hij jou hulp niet wilt aanvaarden??
.
Het is weer zover. Ik ben weer waar we 1,5 jaar geleden waren. Ik voelde al dat M. depri aan het worden was. Gister gebeld en ja ik merkte en hoorde het.
dus hij is weer terug bij af , het is zijn depressie ,... niet het jouwe
Hij kwaad de telefoon erop gegooid. Ik nog een email gestuurd dat ik morgenavond kom. Niets gehoord. Vanochtend een email gestuurd, nog niets. Toen een sms, kreeg een antwoord "nee". Hij is weer bij af Met niemand contact willen en zich opsluiten.
als hij continue NEE zegt , waarom kom jij dan steeds met hulp die hij toch niet wilt ? en waarom ben je dan teleurgesteld als hij boos word ?
Gister vertelde hij nog even van wat lichamelijke problemen maar hij zei dat hij niet kan opbrengen om naar de ha te gaan. Uiteraard zijn de moedervlekken ook nog niet weg.
het zijn zijn moeder vlekken , niet de jouwe ... zijn probleem .. niet het jouwe.... maak het dus niet jou probleem !!
Ik weet dat het zijn verantwoordelijkheid is dat hij naar de klote gaat maar het doet zo'n pijn het te zien.
als je dan weet dat het zijn verantwoording is ... waarom voel je je dan toch verantwoordelijk ??? waarom voel je dan telkens de noodzaak hem te willen helpen terwijl hij jou hulp niet wilt aanvaarden??
.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:02
Pff ik weet niet meer hoelang M. in de depressie gezeten heeft. Ik heb blijkbaar een selectief geheugen. Weet dat hij de relatie uitmaakte omdat hij depri was. Dacht dat hij een jaar depri was ofzo. Nou ja, het speelt iig al vanaf febr. 2005 dacht ik.
Ik wil ook mijn handen er vanaf trekken. Min of meer is dat ook gebeurd. Ik kan hem nu helpen maar heb alleen een sms gestuurd dat hij mij kan bellen als er echt iets ergs is of gewoon wilt kletsen. Doet mij pijn aan mijn hart dat ik gevoelsmatig iemand zo laat vallen. Ik wil hem als vriend zo graag helpen maar hij wilt geen hulp van mij. Ook geen gezelligheid. Net nog maar even een sterkte kaart verstuurd. Zag net 5 min. geleden dat hij die kaart heeft opgehaald. Het doet net zo'n pijn als toen dat ik hem wilde helpen. Hopelijk gaat hij mij niet bellen voor zm neigingen.
Zelf denk ik dat het komt dat ik het er nog moeilijk mee heeft dat mijn vader niemand op tijd heeft gevonden om zijn ei kwijt te kunnen. Op de avond van het "gebeuren" was zijn ha bij hem thuis. Die heeft hem heel onverantwoordelijk alleen in zijn auto laten stappen. Ha achter mijn vader aan maar als bvd'er/rechercheur kon mijn vader hem natuurlijk zo "lozen". Als M. zo is moet ik daar de hele dag aan denken. Was er toen maar iemand die mijn vader had kunnen bereiken of hem niet alleen had gelaten of gesteund had. Dan was hij er nog geweest. Zelf heb ik hem nog de dag ervoor (zaterdag) gesproken omdat ik die dag naar de Bijenkorf ging met mijn moeder en pas de dag erna bij hem zou komen. Lekker belangrijk een dagje winkelen. Was ik er maar die dag geweest. Er zijn hele grote steken gevallen. Niet meer terug te draaien. Ik denk zelf dat ik daarom zo panisch ben als M. zo is. Want een relatie wil ik niet met hem. Ik weet niet waarom maar heb bij M. zo'n naar gevoel dat er steeds wat gaat gebeuren. Maar weet niet hoe ik het los moet laten. Want na die nare periode toen dat hij zijn kids wilde meenemen erin is er natuurlijk niets gebeurd. En toch geeft mijn gevoel aan dat ik niet raar moet kijken als ik het wel een keer hoor. Nou ja, ik heb een onmachtig gevoel. Dingen gebeuren en ik wil het veranderen maar het gaat niet.
Ik wil ook mijn handen er vanaf trekken. Min of meer is dat ook gebeurd. Ik kan hem nu helpen maar heb alleen een sms gestuurd dat hij mij kan bellen als er echt iets ergs is of gewoon wilt kletsen. Doet mij pijn aan mijn hart dat ik gevoelsmatig iemand zo laat vallen. Ik wil hem als vriend zo graag helpen maar hij wilt geen hulp van mij. Ook geen gezelligheid. Net nog maar even een sterkte kaart verstuurd. Zag net 5 min. geleden dat hij die kaart heeft opgehaald. Het doet net zo'n pijn als toen dat ik hem wilde helpen. Hopelijk gaat hij mij niet bellen voor zm neigingen.
Zelf denk ik dat het komt dat ik het er nog moeilijk mee heeft dat mijn vader niemand op tijd heeft gevonden om zijn ei kwijt te kunnen. Op de avond van het "gebeuren" was zijn ha bij hem thuis. Die heeft hem heel onverantwoordelijk alleen in zijn auto laten stappen. Ha achter mijn vader aan maar als bvd'er/rechercheur kon mijn vader hem natuurlijk zo "lozen". Als M. zo is moet ik daar de hele dag aan denken. Was er toen maar iemand die mijn vader had kunnen bereiken of hem niet alleen had gelaten of gesteund had. Dan was hij er nog geweest. Zelf heb ik hem nog de dag ervoor (zaterdag) gesproken omdat ik die dag naar de Bijenkorf ging met mijn moeder en pas de dag erna bij hem zou komen. Lekker belangrijk een dagje winkelen. Was ik er maar die dag geweest. Er zijn hele grote steken gevallen. Niet meer terug te draaien. Ik denk zelf dat ik daarom zo panisch ben als M. zo is. Want een relatie wil ik niet met hem. Ik weet niet waarom maar heb bij M. zo'n naar gevoel dat er steeds wat gaat gebeuren. Maar weet niet hoe ik het los moet laten. Want na die nare periode toen dat hij zijn kids wilde meenemen erin is er natuurlijk niets gebeurd. En toch geeft mijn gevoel aan dat ik niet raar moet kijken als ik het wel een keer hoor. Nou ja, ik heb een onmachtig gevoel. Dingen gebeuren en ik wil het veranderen maar het gaat niet.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:10
quote:mylenevalerie schreef op 27 oktober 2007 @ 17:02:
........ Nou ja, ik heb een onmachtig gevoel. Dingen gebeuren en ik wil het veranderen maar het gaat niet.
Da's inderdaad het rotste gevoel wat er is, moeten accepteren dat je iets niet kan veranderen wat je zo graag zou willen.
Als ik lees wat er met je vader is gebeurd kan ik me HEEL goed voorstellen dat je dit niet makkelijk los kan laten, wat er nu gebeurt.
Maar zelfs door een ander te willen redden kun je nooit meer terugdraaien wat er met je vader aan de hand was....
Ahja, makkelijk praten ook; wil je eigenlijk vooral sterkte wensen.
........ Nou ja, ik heb een onmachtig gevoel. Dingen gebeuren en ik wil het veranderen maar het gaat niet.
Da's inderdaad het rotste gevoel wat er is, moeten accepteren dat je iets niet kan veranderen wat je zo graag zou willen.
Als ik lees wat er met je vader is gebeurd kan ik me HEEL goed voorstellen dat je dit niet makkelijk los kan laten, wat er nu gebeurt.
Maar zelfs door een ander te willen redden kun je nooit meer terugdraaien wat er met je vader aan de hand was....
Ahja, makkelijk praten ook; wil je eigenlijk vooral sterkte wensen.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:13
Heeft 'ie in zijn goede dagen aan je aangegeven dat 'ie blij is dat 'ie er is, dat 'ie nog steeds leeft?
Er is zo weinig tot niets dat je voor hem kan doen. Hij wil geen therapie, hij wil geen medicatie. Zonder die twee is zijn leven een terugkerende hel.
Jij zit je op te vreten en hij leeft van dag tot dag. Meid, wat doe je jezelf aan. Plus dat je jezelf verder en verder isoleert want als jij verdriet hebt over M, wie wil je dan aanhoren? En als jij onderuit gaat doordat je je druk maakt om hem, dat schiet toch ook niks op?
Als 'ie echt eruit wil gaat 'ie toch wel. Dat heb je van je vader gezien.
Er is zo weinig tot niets dat je voor hem kan doen. Hij wil geen therapie, hij wil geen medicatie. Zonder die twee is zijn leven een terugkerende hel.
Jij zit je op te vreten en hij leeft van dag tot dag. Meid, wat doe je jezelf aan. Plus dat je jezelf verder en verder isoleert want als jij verdriet hebt over M, wie wil je dan aanhoren? En als jij onderuit gaat doordat je je druk maakt om hem, dat schiet toch ook niks op?
Als 'ie echt eruit wil gaat 'ie toch wel. Dat heb je van je vader gezien.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:13
Dank je Lafrancaise, ach het gaat wel, ik moet ook weer ongesteld worden, dat zal ook hopelijk meespelen. En over 1 of 2 maanden word ik geholpen voor mijn verlatingsangst dus dan hoop ik dat ik mij niet meer zo zorgen hoef te maken om anderen. Het grijpt me alleen soms zo om de keel.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:17
quote:mamzelle schreef op 27 oktober 2007 @ 17:13:
Heeft 'ie in zijn goede dagen aan je aangegeven dat 'ie blij is dat 'ie er is, dat 'ie nog steeds leeft?
Er is zo weinig tot niets dat je voor hem kan doen. Hij wil geen therapie, hij wil geen medicatie. Zonder die twee is zijn leven een terugkerende hel.
Jij zit je op te vreten en hij leeft van dag tot dag. Meid, wat doe je jezelf aan. Plus dat je jezelf verder en verder isoleert want als jij verdriet hebt over M, wie wil je dan aanhoren? En als jij onderuit gaat doordat je je druk maakt om hem, dat schiet toch ook niks op?
Als 'ie echt eruit wil gaat 'ie toch wel. Dat heb je van je vader gezien.Ja dat moet ik ook gaan leren. Ik moet het loslaten. Maar ik heb jaren psych. hulp gehad om van het schuldgevoel af te komen dat ik het had kunnen voorkomen. Ik was nog maar 12 jaar ofzo maar ik denk nog dat als ik gevraagd had of ik bij hem mocht wonen wat ik zo graag wilde dat het niet gebeurd was. Ik heb dat van de psych zelf gehoord. Hij heeft zelf tegen hem gezegd dat hij de laatste maanden alleen nog maar leefde om mij. Dus had ik maar durven te zeggen tegen mijn moeder........ dan was het waarschijnlijk allemaal anders gelopen.
Heeft 'ie in zijn goede dagen aan je aangegeven dat 'ie blij is dat 'ie er is, dat 'ie nog steeds leeft?
Er is zo weinig tot niets dat je voor hem kan doen. Hij wil geen therapie, hij wil geen medicatie. Zonder die twee is zijn leven een terugkerende hel.
Jij zit je op te vreten en hij leeft van dag tot dag. Meid, wat doe je jezelf aan. Plus dat je jezelf verder en verder isoleert want als jij verdriet hebt over M, wie wil je dan aanhoren? En als jij onderuit gaat doordat je je druk maakt om hem, dat schiet toch ook niks op?
Als 'ie echt eruit wil gaat 'ie toch wel. Dat heb je van je vader gezien.Ja dat moet ik ook gaan leren. Ik moet het loslaten. Maar ik heb jaren psych. hulp gehad om van het schuldgevoel af te komen dat ik het had kunnen voorkomen. Ik was nog maar 12 jaar ofzo maar ik denk nog dat als ik gevraagd had of ik bij hem mocht wonen wat ik zo graag wilde dat het niet gebeurd was. Ik heb dat van de psych zelf gehoord. Hij heeft zelf tegen hem gezegd dat hij de laatste maanden alleen nog maar leefde om mij. Dus had ik maar durven te zeggen tegen mijn moeder........ dan was het waarschijnlijk allemaal anders gelopen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:18
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:25
Maar je was nog maar 12; je was een KIND en een kind kan nooit de verantwoordelijkheid nemen voor zijn ouders...
Hij leefde alleen nog voor jou, maar dat maakte zijn leven niet tot jouw verantwoordelijkheid.
Maar ik merk alweer dat ik wéér denk: makkelijk praten.
Je weet dat allemaal zelf ook wel, denk ik zo, en weten en gevoel zijn niet altijd dezelfde dingen helaas
Hij leefde alleen nog voor jou, maar dat maakte zijn leven niet tot jouw verantwoordelijkheid.
Maar ik merk alweer dat ik wéér denk: makkelijk praten.
Je weet dat allemaal zelf ook wel, denk ik zo, en weten en gevoel zijn niet altijd dezelfde dingen helaas
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:29
Meid, 't is verschrikkelijk wat er is gebeurd met dat meisje van 12. Én niet bij je vader kunnen gaan wonen, én je vader nog verliezen ook.
Maar zorg nu eens voor die meid van 34 die afgeblaft wordt door een vent van .... die werkelijk niets voor háár doet. Alleen maar wat 'ie kan missen, niets meer.
Niemand gaat voor jou zorgen meid, niemand, alleen jij kan dat doen.
Om te beginnen door je alleen maar te omringen met mensen die geen energie kosten, maar energie opleveren. Beter gezegd: alleen de energie uitdelen die iets oplevert, geen energie uitdelen die je leegslurpt.
Maar zorg nu eens voor die meid van 34 die afgeblaft wordt door een vent van .... die werkelijk niets voor háár doet. Alleen maar wat 'ie kan missen, niets meer.
Niemand gaat voor jou zorgen meid, niemand, alleen jij kan dat doen.
Om te beginnen door je alleen maar te omringen met mensen die geen energie kosten, maar energie opleveren. Beter gezegd: alleen de energie uitdelen die iets oplevert, geen energie uitdelen die je leegslurpt.
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:44
zo weer thuis, even werd iets langer
morgen dus maar stoofpeertjes enzo
Myleen,
er zijn alweer zoveel wijze woorden gezegd.
Verwar 2 dingen niet met elkaar.
Jij kan niet alles en iedereen gaan redden omdat jij het gevoel hebt dat je je vader niet hebt kunnen redden.
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen keuzes, ook je vader en ook M. en uiteindelijk jij ook Myleen, want op een of andere manier KIES je er zelf voor dit steeds met je te laten gebeuren. Dat het niet makkelijk zal zijn om dat te veranderen geloof ik direct, maar doe alsjeblieft een poging hiertoe.
Zoals ik het begrijp heeft je vader zijn eigen leven genomen. Een zeer egoistische keus die hij heeft gemaakt. En niemand heeft hem hiervan kunnen weerhouden behalve hijzelf. Echt, als iemand dit niet wil zal die persoon het niet doen. Een keus waarbij hij de nabestaanden dus met de schuld en het verdriet en het zelfverwijt laat zitten! En vanuit die gevoelens probeer jij M. te redden. Nou ken ik M. niet, maar ik ben het eens met Mamz. M. wil alleen maar aandacht. Ik ben het ook eens met Yam. M. zegt duidelijk NEE, accepteer dit alsjeblieft.
Wat ik weleens zeg als ik NEE zeg en het gaat toch door: Wat begrijp je niet van NEE? (naar Oprah: which part of the No do you not understand?)
Lieverd, ik hoop echt dat je er iets mee kan!
morgen dus maar stoofpeertjes enzo
Myleen,
er zijn alweer zoveel wijze woorden gezegd.
Verwar 2 dingen niet met elkaar.
Jij kan niet alles en iedereen gaan redden omdat jij het gevoel hebt dat je je vader niet hebt kunnen redden.
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen keuzes, ook je vader en ook M. en uiteindelijk jij ook Myleen, want op een of andere manier KIES je er zelf voor dit steeds met je te laten gebeuren. Dat het niet makkelijk zal zijn om dat te veranderen geloof ik direct, maar doe alsjeblieft een poging hiertoe.
Zoals ik het begrijp heeft je vader zijn eigen leven genomen. Een zeer egoistische keus die hij heeft gemaakt. En niemand heeft hem hiervan kunnen weerhouden behalve hijzelf. Echt, als iemand dit niet wil zal die persoon het niet doen. Een keus waarbij hij de nabestaanden dus met de schuld en het verdriet en het zelfverwijt laat zitten! En vanuit die gevoelens probeer jij M. te redden. Nou ken ik M. niet, maar ik ben het eens met Mamz. M. wil alleen maar aandacht. Ik ben het ook eens met Yam. M. zegt duidelijk NEE, accepteer dit alsjeblieft.
Wat ik weleens zeg als ik NEE zeg en het gaat toch door: Wat begrijp je niet van NEE? (naar Oprah: which part of the No do you not understand?)
Lieverd, ik hoop echt dat je er iets mee kan!
zaterdag 27 oktober 2007 om 17:51
Lieve schatten, ik ga mijzelf even een schop onder mijn kont geven. Ik voelde me weer afzakken. Ik moet nog boodschappen doen, hier stofzuigen, kattenbak doen, douchen en hapjes maken. En om half 8 is mijn vriendin hier. Hopelijk niet als vorige week weer te vroeg want dat red ik niet.
Dank voor jullie opbeurende postings. Red ik mail nog terug maar weet niet of het voor het bezoek gaat.
Ik kom nog terug op jullie postings, maar het grijpt me weer even te veel om mijn keel. Ik was net weer helemaal overstuur. Ben nu weer rustig dus misschien nog tot zo en anders tot later.
XXXXXXXXX voor jullie.
Dank voor jullie opbeurende postings. Red ik mail nog terug maar weet niet of het voor het bezoek gaat.
Ik kom nog terug op jullie postings, maar het grijpt me weer even te veel om mijn keel. Ik was net weer helemaal overstuur. Ben nu weer rustig dus misschien nog tot zo en anders tot later.
XXXXXXXXX voor jullie.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 27 oktober 2007 om 18:20
quote:redlock schreef op 27 oktober 2007 @ 18:08:
Hé zon ,
lekker is dat trouwens........géén stoofpeertjes ?????????
K*T , moet ik weer heel dat eind terug fietsen.
Weet je wel hoelang ik al onderweg ben????????? Nee hoor, zet ze zo op, ik dacht jij doet er zoooooolang erover, ik ga het morgen maar eten
Hé zon ,
lekker is dat trouwens........géén stoofpeertjes ?????????
K*T , moet ik weer heel dat eind terug fietsen.
Weet je wel hoelang ik al onderweg ben????????? Nee hoor, zet ze zo op, ik dacht jij doet er zoooooolang erover, ik ga het morgen maar eten
zaterdag 27 oktober 2007 om 18:32
Zo even boodschappen gedaan. Ben nu de eieren voor vriendin aan het maken (voor gevulde eieren), meer dan brie lust ze geloof ik niet. Nu maar chips voor haar gehaald, dat lust ze wel.
Ja Zonnetje moest even janken, je heb wel gelijk, welk deel van NEE begrijp je niet.
Wat waar.
Ik denk alleen dat als iemand nee zegt in nood dat het een verkapt "ja maar" is. Wel willen maar niet kunnen zeggen dat ze hulp nodig hebben. Moeilijk.
Zo nu stofzuigtijd. Hebben jullie ook zo'n gruwelijke hekel aan huishouden?
Ja Zonnetje moest even janken, je heb wel gelijk, welk deel van NEE begrijp je niet.
Wat waar.
Ik denk alleen dat als iemand nee zegt in nood dat het een verkapt "ja maar" is. Wel willen maar niet kunnen zeggen dat ze hulp nodig hebben. Moeilijk.
Zo nu stofzuigtijd. Hebben jullie ook zo'n gruwelijke hekel aan huishouden?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zaterdag 27 oktober 2007 om 18:44
Hebben de tranen ook wat opgelucht?
Dat jij trouwens nog tijd hebt hier te posten terwijl je het nog zo druk hebt.
Je hebt dus een verkeerde gedachte in je hoofd en die kan je ombuigen, echt waar. En je moet dingen niet omgaan draaien. Als mensen zeggen Ja, maar... zeggen ze Nee. Let er maar eens op! Maar als iemand Nee zegt is het niet Ja en dan nog een maar. (goh, die cursus van vorige week werkgever was toch wel heel nuttig)
Ik zeg het ook weleens tegen mijn kinderen als die maar door blijven gaan als ik Nee heb gezegd.
En ja, ik heb ook een gruwelijke hekel aan het huishouden
Maak er een gezellige avond van!
Dat jij trouwens nog tijd hebt hier te posten terwijl je het nog zo druk hebt.
Je hebt dus een verkeerde gedachte in je hoofd en die kan je ombuigen, echt waar. En je moet dingen niet omgaan draaien. Als mensen zeggen Ja, maar... zeggen ze Nee. Let er maar eens op! Maar als iemand Nee zegt is het niet Ja en dan nog een maar. (goh, die cursus van vorige week werkgever was toch wel heel nuttig)
Ik zeg het ook weleens tegen mijn kinderen als die maar door blijven gaan als ik Nee heb gezegd.
En ja, ik heb ook een gruwelijke hekel aan het huishouden
Maak er een gezellige avond van!
